Viva la hydropneumatique!
Het gebeurt gelukkig niet vaak meer maar half oktober had ik weer eens pech dat er schade was gereden met een testauto. Gelukkig voor mij hebben ze bij Citroën Nederland direct alles uit de kast getrokken om een andere auto te regelen waarvoor dank Anne en met name Martin. Ik waardeer het altijd zeer als het lukt om een andere auto te regelen, en in dit geval was het zelfs extra verrassend. De spiksplinternieuwe Citroën C5 Sedan die ik meekreeg was een versie met hydropneumatische vering/demping. Het is heel erg lang geleden dat ik in een auto met hydropneumatische vering/demping heb gereden. Wie dit vering/demping-systeem niet kent die heeft echt iets gemist als automobilist, ik ken geen enkel ander vering/demping-systeem dat zo mooi en volledig naadloos zijn werk doet. De reden dat ik hydropneumatische vering/demping zo mooi vindt is omdat de veerbol veer en schokdemper in één is. Op onderstaand filmpje is goed te zien hoe één en ander werkt. De hydropneumatische vering/demping benadert de ideale vering/demping tot op grote hoogte. Je kunt dit het beste zo voorstellen, stel dat je met deze Citroën C5 over een snelheidsbreker rijdt dan blijft in de ideale situatie de carrosserie horizontaal gezien perfect op dezelfde hoogte terwijl de hydropneumatische vering/demping de schokken opvangt. En precies dat is wat ik voelde toen ik vlakbij huis aangekomen over een snelheidsbreker heen reed. De rit van de Amsterdam Arena naar huis was ideaal en zonder problemen verlopen. Ik was dit keer voor de verandering eens met de trein naar Amsterdam gegaan, dat moest ik ook wel want als ik de Citroën op had willen met de motor had ik dat ‘s middags moeten doen en daar had ik geen zin in. Mijn motor stond namelijk bij de Toyota-importeur in Raamsdonksveer.

Filmpje op YouTube

Leiden->Katwijk aan Zee->Leiden->Ede->Leiden
Minimaal één keer per jaar breng en/of haal ik mijn moeder en haar jongste zus naar hun middelste zus die in Ede woont. Ik doe dat graag omdat zo’n wat langere rit (heen en terug rond de 200 km) altijd weer interessante informatie oplevert. Zaterdagochtend moest ik dus vroeg opstaan maar dat vond ik niet erg, want dan heb ik tenminste wat aan mijn dag. Om 08.20 stapte ik in de Citroën C5 Sedan HDi 200 Exclusive Automaat, om een minuut of 30 later mijn moeder en haar jongste zus bij het NS-station Leiden Centraal af te zetten. Daarna ben ik naar huis gereden om even te ontbijten, en drie kwartier weer naar Katwijk aan Zee te rijden maar dan om te zwemmen. De Citroën C5 bevalt me tot nu toe uitstekend, maar zijn 2 dingen waar ik me over verbaas. 1: Ik ben namelijk maar 1.83 m en desondanks moest ik de elektrisch bedienbare bestuurdersstoel bijna in de achterste stand zetten. De bestuurdersstoel is multi-instelbaar en zit overigens uitstekend, verder heeft de leuning rugmassage én is in het midden verstelbaar. 2: Het diesel motorblok moet bij een kickdown even nadenken voor het reageert, een tuning zal hier dan ook zeker wonderen verrichten. Niet alleen zal de gasreactie sterk verbeteren na een tuning, maar dankzij het hogere koppel zal het motorblok bovendien nog zuiniger worden. Het was mijn bedoeling om ‘s middags met gemiddeld 100 km/u vice versa naar Ede te rijden, een leuk meetmoment voor het verbruik op de snelweg. Maar ik ben eerst even gaan zwemmen en daarvoor moest ik over een aantal snelheidsbrekers en verkeersdrempels heenrijden richting Katwijk aan Zee. En over van die vervelende snelheidsbrekers heenrijden doet deze Citroën C5 werkelijk perfect! Ik dacht zaterdag nog even dat ik vrijdag had gedroomd maar het is toch echt zo, dit is gewoon zo ontzettend goed oftewel beter kan bijna niet.

En dus reed ik via de drempelventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg naar Katwijk aan Zee. Dit keer niet eerst langzaam en steeds sneller, maar gewoon meteen het gas erop en over de asfalten verkeersdrempels heen. Ik kan niet uitleggen hoe dat voelt, het is namelijk met geen enkele andere auto(merk) te vergelijken. Citroën is namelijk het enige automerk dat dit hydropneumatische vering/demping-systeem maakt, de automerken die het onder licentie gebruiken even daar gelaten. Ik probeerde ook nog even de stand Sport en voelde toen duidelijk dat de in- en uitgaande demping van karakter veranderden, oftewel toenamen. Aan het einde van de ventweg sloeg ik rechtsaf de N206 op. Met de vering/demping in de stand Sport kun je ongelofelijk hard door een bocht heen knallen. Bedenk wel dat deze Citroën C5 maar Michelin Primacy HP banden heeft, doodgewone tourbanden dus, die echter wel optimale grip hebben dankzij dat uitmuntende hydropneumatische vering/demping-systeem. Op weg naar huis heb ik dezelfde terugweg genomen, alleen met nog iets meer snelheid. De Citroën C5 kwam nu helemaal los, maar landde alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Zelfs toen ik de auto expres in onbalans bracht op een verkeersdrempel, dempte het hydropneumatische vering/demping-systeem die onbalans er perfect uit. Dit voelt heel bijzonder aan en het is totaal niet te vergelijken met een conventioneel vering/demping-systeem.

CDE oftewel Citroën-Daan-Ede een mooie toevallige lettercombinatie. ‘s Middags ben ik rond 14.15u in de Citroën C5 gestapt en richting Ede gereden met 100 km/u gemiddeld. Maar voor ik via de N11 op de A12 aanbelandde moest ik eerst de via fraaie oprit naar de A4 naar de N11 rijden. Ik blijf op weg naar die oprit meestal zo lang mogelijk links rijden. Het mooiste wat me dan kan overkomen is dat het stoplicht net op groen springt, als ik aan het begin van de oprit op het korte tweebaans gedeelte op het laatste moment kan invoegen. Waarom ze dat tweebaans gedeelte zo kort gemaakt hebben snap ik helemaal niets van, maar voor het testen is het wel erg leuk dat ze het zo gemaakt hebben! Vlak voor ik de bocht instuurde had ik snel de hydropneumatische vering en de motor in de stand “Sport” gezet. De bochtendsnelheid lag behoorlijk hoog maar door de uitstekende hydropneumatische vering en het ESP (dat ik ook lichtjes in voelde grijpen) bleef ik netjes op de ideale lijn. Zelfs in en na de opritbocht kon ik het gas er stevig ophouden, dat is namelijk lastig omdat er weinig speelruimte is vanwege de smalle rijbaan door wegwerkzaamheden. De rit naar Ede was lekker relaxt in alle opzichten, de snelheid van slechts 100 km/u, het comfort van de stoelen en de hydropneumatische vering, echt zalig! De terugrit was een kopie van de heenrit en na het aftanken in Leiden was ik enigszins teleurgesteld over de 1:18, dat moet toch beter kunnen lijkt mij.

Zwevend naar werk
Op werk aangekomen zei ik: “Ik haat maandagen maar vandaag niet, want vandaag ben ik naar werk gezwoven in een Citroën C5 met hydropneumatische veerbollen.” Wattuh??? Tja dat had ik kunnen verwachten van al mijn meest jongere collega’s, die kennen de Citroën DS alias De Snoek natuurlijk niet. Ik weet nog goed dat vroeger toen ik een jaar of 8 was er een ouderling van de kerk op bezoek kwam die in een Citroën DS reed. Ik zat dan altijd gefascineerd op mijn hurken te kijken hoe hij zijn Citroën DS bijna tot op de straatstenen liet zakken. Ik vind het dan ook fantastisch om te zien dat Citroên dit hydropneumatische vering/demping-systeem nooit in de ban heeft gedaan, maar het door de jaren heen zelfs is blijven moderniseren en verbeteren. Wist je trouwens dat Rolls Royce en Bentley dit vering/demping-systeem hebben gekopieerd – onder licentie uiteraard – van Citroën nadat ze hadden gemerkt hoe comfortabel het bleek te zijn. Ik vertrok die ochtend in de gewone D-stand en de vering/demping ook in de normale stand. En alweer moest ik ervaren hoe comfortabel deze Citroën C5 over de snelheidsbrekers heen reed. Heerlijk! Rustig reed ik verder richting de rondweg op en verheugde me al op alle verkeersdrempels, rotonderanden en andersoortige oneffenheden in het wegdek. Bij de stoplichten aangekomen zag ik een opstopping die daar normaal gesproken pas een half uur later staat. Gelukkig sprong het stoplicht net op rood toen ik aan kwam rijden en was de linkerbaan vrij. Stilstaand voor het stoplicht drukte ik alvast het knopje “S” in waarmee ik de Sportstand van de dieselmotor activeerde, en het knopje “Sport” waarmee ik het veersysteem Hydractive III+ in de Sportstand zette (hoe dat precies werkt kom ik later nog op terug).

Omdat ik precies weet wanneer het stoplicht op groen springt zette ik de versnellingspook een paar seconden van tevoren in de D-stand. Bij groen spurtte de Citroën C5 er vandoor, op naar het volgende stoplicht. Dat stoplicht stond gelukkig ook op groen en om het stoplicht te halen moest ik even gas bij geven. Ik hoekte de Citroën C5 behoorlijk hard de bocht om, maar dankzij het Hydractive III+ bleef de Citroën C5 perfect op de ideale lijn. Ik las dat er autojournalisten zijn die vinden dat een en ander (stuurgevoel en vering/demping) onnatuurlijk aanvoelt. Maar dan kan ik niet anders dan concluderen dat die autojournalisten absoluut geen verstand hebben van vering/demping. Het is veel eerder zo dat Hydractive III+ de perfectie benaderd, en eigenlijk moet je dit vering/demping-systeem dan ook als “natuurlijk” betitelen. Op naar de koeienrotonde in Leiderdorp eens kijken hoe de Citroën C5 zich daar houdt. Bij het stoplicht voor de rotonde moest ik nog even een sprintje trekken, en dat is geen enkel probleem voor de 204 Pk sterke 2.2-liter dieselmotor. Helaas namen twee bestelbusjes voor mij de binnenring en dus moest ik de buitenring wel nemen, maar ondanks de langere weg kon ik de rotonde verlatend met gemak ruim voor de busjes invoegen. Vanavond uit werk dan maar de binnenring nemen. Zo gezegd zo gedaan en uit werk vandaan ben ik heerlijk over de rotonderanden van de twee mooiste kleine rotondes gevlogen. Ik voelde de Citroën C5 onder glijden, maar dat ging zo mooi en gecontroleerd dat ik het nog wel 10 keer had willen doen!

Vreemde vrouwen
Het komt regelmatig voor dat ik iets te laat uit mijn bed stap, en daardoor moest ik me haasten om op tijd bij het NS-station te zijn. Met het ongelofelijke hondenweer van deze week (maandag 14 oktober is er een half IJsselmeer aan regen uit de lucht komen vallen) wilde ik mijn collega Fokke niet onnodig lang laten wachten. Als het druk is op werk dan wil ik Fokke nog wel eens nodig hebben om embryo’s te ontdooien of terug te plaatsen, en dus ben ik uit eigenbelang netjes richting het NS-station gescheurd. Ik schrijf netjes omdat je met deze Citroën C5 heel sjiek en toch uiterst strak door de bochten heen kunt sturen. Wel weer jammer dat het ESP vanaf 50 km/u automatisch geactiveerd wordt. Met zo’n uitstekende Hydractive III+ vering/demping had ik graag getest waar de grens van deze auto ligt. Op weg naar de fitness was ik in de stromende regen vrij hard door de bocht onder de N206 heen gereden, gewoon omdat dit kan met deze Citroën C5. Normaal gesproken neem ik deze bocht nooit zo hard met een auto van dit formaat (dik boven de 1.700 kg met mij erin). Ondanks het duidelijk voelbare ingrijpen van het ESP reed ik zwaar op de grens, en dan trekt het ESP het op een gegeven moment ook niet meer. Ik voelde dat ik daar in de buurt zat, en juist op zo’n moment rij ik het liefst met het ESP uit door zo’n bocht heen. Een dag eerder was ik hard door de opritbocht in ‘t Heen gereden, en dat ging zo ontzettend mooi uiteraard ook weer dankzij het ESP. Maar ook op dat moment had ik dolgraag het ESP permanent uit willen zetten.

Voor ik ging slapen de avond ervoor had ik bedacht dat ik deze Citroën C5 Hydractive III+ voor een bussluis wilde zetten en daar dan een foto van zou maken. Maar ja waar heb je nog zo’n ouderwetse bussluis met van die dikke stalen beugels en een gat in het midden? Plotseling schoot mij te binnen dat er naast de ESTEC precies zo’n bussluis ligt. En dus toog ik na het eten richting de ESTEC in de hoop dat het net even droog zou zijn op het fotomoment. Ik nam één afrit later dan ‘t Heen, dan kon ik mooi nog even over het Space Business Park heen scheuren. Maar er gebeurde precies wat ik verwacht had, want toen ik de Citroën C5 op de vrachtwagenparkeerplaats zwaar over de grens de bocht in smeet voelde ik eerst het ESP hard ingrijpen en meteen daarna het motorvermogen volledig wegvallen. Bij de bussluis aangekomen heb ik de Hydractive III+ in de hoogste stand gezet en de Citroën C5 tot vlak voor de bussluis gereden. Het is maar goed dat ik daarna niet heb gekeken hoe weinig speling ik op de voorwielen had met het gat tussen de stalen beugels. Vlakbij mijn huis was er voor de busbrug ook zo’n bussluis. Toen er wegwerkzaamheden waren in mijn woonwijk en dat ernstige verkeersproblemen veroorzaakte heeft de gemeente Leiden de busbrug open gesteld voor gewoon verkeer. Meteen over de busbrug moest je dan voor de bussluis links- of rechtsaf slaan. Maar jullie begrijpen het al, nogal wat automobilisten reden gewoon over de bussluis heen, en 9 van de 10 keer ging dat goed maar bijna iedere dag vielen er wel 2-3 auto’s in het gat. Vreemd genoeg waren dat allemaal vrouwelijke automobilisten. Tja…

Rare dag
Soms heb je wel eens van die dagen die totaal anders lopen dan je van tevoren gedacht had. Omdat het woensdag erg rustig was op werk besloot ik 1,6 uur (dan had ik nog precies 8 uur over) op te nemen. Om iets voor drieën sprong ik in de auto richting Katwijk aan Zee, ik had die ochtend besloten om toch nog een zuinigheidsrit te doen. Na de 1:18 op en neer naar Ede over de snelweg was ik toch wel benieuwd hoeveel zuiniger ik nog zou kunnen rijden met de Citroën C5. Deze Citroën C5 is trouwens geen kleine auto, ook al ziet-ie er van een afstandje gek genoeg niet echt groot uit. Toen ik tijdens de koffiepauze vanaf de tweede verdieping naar beneden keek, zag ik dat de Citroën C5 vergeleken bij de Volvo V70 die ernaast stond een stuk groter is. Best wel knap van de ontwerpers om een grote auto kleiner te laten lijken. Na de ET’s (=Embryo Transfers) heb ik me direct omgekleed en ben in de auto gesprongen richting Katwijk aan Zee. Op de eerste rotonde gaf ik iets teveel gas, en dus had ik ook iets teveel vaart, en dus gleed ik behoorlijk dwars over de rotonderand heen. Maar de Citroën C5 trok zich vrijwel meteen weer tijdens het verlaten van de rotonde. Het was druk op de weg zeker rond dit normaal toch vrij rustige tijdstip. In Katwijk aan Zee aangekomen was het wel even schrikken aan de pomp, ik kwam na het volgooien van de tank uit op een verbruik van 1:9,2. Nou heb ik behoorlijk stevig door gereden (en ook regelmatig in de Sportstand gereden) maar dit vond ik toch wel aan de hoge kant. Dit maakte me des te benieuwder naar het verbruik na de zuinigheidsrit. Na het wegrijden bij de onbemande pomp moest ik direct al in de remmen, nul keer remmen was dus direct verkeken maar dat boeide me eerlijk gezegd helemaal niets. Op de N206 kreeg ik aan het einde van het rechte stuk zag ik dat er een Porsche Carrera achter me reed. In de haakse bocht was ik ‘m meteen kwijt, blijkbaar iemand die een Porsche als statusobject had gekocht.

Ik reed rustig verder en bij de hoge verkeersdrempel in Vogelenzang aangekomen, reed ik zonder af te remmen met de Citroën C5 over de vervelende steile verkeersdrempel heen. Zelfs de 4WD achter mij remde af voor deze verkeersdrempel, ik bedoel maar, ha, ha. De hydropneumatische vering/demping van deze Citroën C5 is werkelijk subliem! De bomenweg was weer eens een drama, ze waren er nog steeds aan het werk dus de snelheid lag op slechts 40-50 km/u. De T-splitsing was weer eens een drama want ik moest remmen, en daarna heb ik bijna 2 minuten staan wachten voordat ik verder kon rijden. Daarna was het een en al wegwerkzaamheden en dus langzaam rijden. Een waardeloze zuinigheidsrit met iets van 6-7 keer remmen. Snel vergeten dus! Het verbruik kwam uit op 1:18,65 en dat viel me toch wat tegen. Ik had minimaal 1:20-1:21 verwacht maar niet dus helaas pindakaas. Onderweg had ik bedacht dat ik na de zuinigheidsrit nog even over een gatenkaasweg heen wilde rijden, dit om onomstotelijk aan te tonen hoe goed de Hydractive III+ vering/demping op deze Citroën C5 wel niet is. En heel toevallig ligt er zo’n verschrikkelijk gatenkaasweg bij mij om de hoek (zie foto). Ik ben er met dik 50 km/u overheen gereden, en geloof het of niet maar daar merk je amper iets van in deze Citroën C5. Zo ongelofelijk goed is deze Hydractive III+ vering/demping van Citroën dus! In het YouTube-filmpje rijdt de bestuurder trouwens ook over zo’n gatenkaasweg, en is goed te zien hoe briljant de Hydractive III+ vering/demping de schokken absorbeert. Tot en met een snelheid van 60 km/u wordt de bodemvrijheid iets verhoogd (voor/achter +13 mm) zonder dat dit ten koste gaat van de wegligging en het comfort.

Zoef!
Na de gatenkaasweg ben ik nog even omgedraaid en over de A44 naar huis gereden. Omdat ik daarvoor weer over de snelheidsbrekers en verkeersdrempels van de ventweg heen moest rijden, besloot ik dat met iets hogere snelheid te doen dan eerder die week. Maar ook met 100 km/u (=normale rijhoogte) lijkt het wel of de snelheidsbreker er niet eens ligt, zelfs in een serieuze 4WD is dit duidelijker voelbaar dan in deze Citroën C5 met Hydractive III+. Bij de stoplichten aangekomen kreeg ik zowaar voorrang van de auto’s van links terwijl ik dat niet had. Ik maakte een scherpe draai van de ventweg de A44 op, zette in de bocht nog even snel de Sportstand aan en gaf plankgas. Ik had de snelweg voor mij helemaal vrij en ik kwam uiteindelijk op bijna 200 km/u als eindsnelheid uit. De Citroën C5 voelt bij die snelheid ongelofelijk comfortabel aan, en dat komt ook alweer door de Hydractive III+ want die verlaagt vanaf 110 km/u de bodemvrijheid. [quote Citroen.nl] Als het wegdek in goede staat is, wordt vanaf 110 km/h de bodemvrijheid verlaagd (voor/achter -15mm/-11 mm). Dit verbetert de stabiliteit van de auto doordat het zwaartepunt wordt verlaagd. De carrosserie ligt strak boven de weg, waardoor de luchtweerstand wordt verbeterd en het brandstofverbruik wordt verminderd. [/quote Citroen.nl] Maar naast het comfort en stabiliteit heeft deze Citroën C5 nog een extra troef in huis namelijk stilte. De Citroën C5 heeft eindeloos in windtunnels en geluidsruimtes gestaan om ‘m zo stil mogelijk door de wind te laten zoeven. Een minder zichtbaar resultaat van die stilte zijn de gelaagde geluidwerende voorruit, de geïsoleerde wielkasten en de dubbele afdichtrubbers op de portieren. Samen met de rubbers op de sponningen zijn dat dus drie lagen rubber om het windgeruis buiten te houden, en dat is Citroën fantastisch goed gelukt. Mede ook trouwens dankzij Michelin, want de Primacy HP banden van dit bandenmerk zijn ook opmerkelijk stil. Later begreep ik waarom want Michelin moest ze speciaal ontwikkelen om aan Citroën’s stilte-eis te kunnen voldoen. Natuurlijk ben ik dan weer zo iemand die de stilte graag doorbreekt, is het niet met mijn afwijkende mening dan wel met muziek.

Het lichte interieur van ‘mijn’ Citroën C5 beviel me wel, de afwerking is prima en heb ik dan ook niets op aan te merken. Opvallend is dat de Citroën C5 zowel een watertemperatuurmeter als een olietemperatuurmeter heeft, iets dat mij direct was opgevallen na het instappen. Ik denk dat veel bestuurders/autojournalisten dit niet eens zien dan wel hebben gezien, maar ik vind het persoonlijk erg fijn als beiden aanwezig zijn. In de wintermaanden duurt het opwarmen van de motorolie veel langer dan in de zomermaanden, en het is dan ook wel degelijk iets om rekening mee te houden na het wegrijden. Erg fraai vind ik de vaste stuurkern die niet door iedereen gewaardeerd wordt, maar door mij dus wel. Leuk feit om te vermelden is dat de bestuurdersairbag niet rond maar een afgeplatte onderkant heeft, net als de passagiersairbag overigens. Dat de Citroën C5 vijf sterren scoort in de Euro NCAP-botsproef komt niet alleen hierdoor, maar ook door de perfecte plaatsing van de knie-airbag. Daardoor worden de ledematen van zowel de net wat grotere als kleinere bestuurders gespaard. Op de achterbank haalt de Citroën C5 een score van vier sterren (ze waren heel erg dichtbij vijf sterren!), het hoogst haalbare tot nu toe want op dit onderdeel scoorde nog geen enkele auto vijf sterren las ik. De audio vind ik prima maar niet meer dan dat, bij de optielijst staat een Philips HiFi systeem met digitale DSP versterker/350W totaal vermogen/8 luidsprekers + subwoofer en die kan ik dan ook ten zeerste aanraden. De kofferbak bleek uiteindelijk groter dan ik gedacht had. Ik moest er alsnog een derde rij van 3×70-liter koffers bijpakken. Uiteindelijk pasten er in plaats van 3×50-liter koffers 2×50-liter koffers plus 1×70-liter koffer in. Totaal maakt dat dus 2×13-liter beautycases + 3×33-liter koffers + 2×50-liter koffers + 1×70-liter koffer=295 liter aan Samsonite koffers. omdat ik maar 1×13-liter beautycase heb staat deze niet op de foto maar staat deze onderaan bij de optelsom wel vermeld.

DoM – Drive of Manueel?
Toen ik ‘s avonds na de zuinigheidsrit op bed lag met mijn Macbook op schoot, bedacht ik me ineens dat de Citroën C5 Sedan HDi 200 Exclusive Automaat zes versnellingen heeft. Ik zag in een flits de snelheidsmeter en de versnelling voor me, 80 km/u en D5 terwijl ik natuurlijk ook handmatig had kunnen schakelen. En als ik handmatig had geschakeld dan had ik natuurlijk 80 km/u in M6 kunnen rijden. Toen ik gisteravond een zuinigheidsrit heb gereden heb ik dat in de D-stand gedaan, en op dat moment bepaalt de computer wanneer er opgeschakeld wordt en bij welke snelheid welke versnelling past. En wat bleek? D-stand: 30 tot 40 km/u=D3 – 50 km/u=D4 – 60 km/u=D4 – 80 km/u=D5 terwijl in de M-stand: 30-40 km/u=M4 – 50 km/u=M5 – 60 km/u=M5 – 80 km/u=M6. Ook voor manueel schakelen geldt nog steeds dat als de snelheid en toerental niet toereikend zijn je niet kunt opschakelen, maar in de praktijk blijk je bijna altijd een versnelling hoger te kunnen kiezen. Soms moet je daarvoor 2-3 km/u sneller rijden maar dat loont dik qua verbruik. En één versnelling hoger betekent ruim 350-400 toeren minder en dus een lager verbruik! Kijk en dat is nou precies wat ik graag wil, een lager verbruik scoren met deze grote Citroën C5. Vaak lukt het ook om manueel even op te schakelen naar een versnelling hoger en dan de versnellingspook weer terug te klappen in de D-stand, de hogere versnelling blijft dan gewoon gehandhaafd. Op dat moment draait het motorblok dan zo rond de 1.250 toeren per minuut, zodra het toerental in de buurt van de 1.000 komt schakelt de versnellingsbak automatisch een versnelling lager in zowel de D- als de M-stand!

En dus reed ik na het volgooien van de brandstoftank handmatig opschakelend de N206 op. Cruise control erop en nog een keer een zuinigheidsrit maar dan 9 van de 10 keer zelf schakelend. Ik voelde dat dit een goede zuinigheidsrit zou worden, zowel qua verbruik als qua aantal keren remmen. De eerste rotonde, de eerste kruising, de zeer lastige T-splitsing, het bleef maar goed gaan waardoor ik begon te geloven in nul keer remmen. De wegwerkzaamheden speelden me dit keer amper parten, en op weg naar de boulevard ging alles als vanzelf. De boulevard en de duinenweg gingen ook uitstekend totdat ik op de terugweg halverwege de boulevard, vlak voor de rotonde moest remmen voor 3 voetgangers die ik te laat gezien had. Maar al had ik ze wel op tijd gezien dan had ik door middel van handmatig terugschakelen waarschijnlijk nog niet genoeg snelheid uit de Citroën C5 kunnen halen. Ik baalde als een stekker en als het bij deze ene keer remmen blijft dan zal ik helemaal stevig balen tijdens het aftanken. Ondanks de omleiding langs het Casino bleef het goed gaan, maar ik moest nog wel even hard lachen op de strandboulevard. Er reed de hele tijd een Alfa Romeo vlak achter mij, totdat ik zonder gas terug te nemen over de steile verkeersdrempel heen vloog. Dankzij de geniale werking van Hydractive III+ op slecht wegdek en verkeersdrempels, kun je vrijwel iedereen achter je laten. Na het casino komen er weer twee lastige punten maar ook die gingen goed, en zo stond ik dus nog steeds op nul keer remmen. Bij de afslag Vogelenzang smeet ik de Citroën C5 vrij hard de haakse bocht in, en tot mijn verbazing trok het onderstel van de Citroën C5 het zonder enig probleem. Voor zo’n grote auto als deze Citroën C5 is de wegligging werkelijk uitstekend, en dat ondanks de comfortabele vering/demping in de gewone stand.

Op de bomenweg had ik gelukkig niemand voor me, en dus kon ik lekker op de cruise control naar Vogelenzang rijden. In de twee blinde bochten bleek het geen enkel probleem om de cruise control erop te houden. De tweede blinde bocht reed ik zelfs met een hogere snelheid dan normaal doorheen, maar ook nu weer bleek het geen enkel probleem. Daarna nog even de rotonde Vogelenzang in en die heerlijke hoge verkeersdrempel. Bijna iedereen voor of achter mij remt hier af tijdens mijn zuinigheidsritten, ik ben één van de weinigen die nooit afremt. Maar waar ik deze hoge verkeersdrempel bij andere testauto’s duidelijk voel, daar lijkt het in deze Citroën C5 slechts een klein hobbeltje in het wegdek. Ik verheugde mij al op de flauwe bocht ter hoogte van De Zilk, dat is toch wel de mooiste bocht wat mij betreft. De meeste testauto’s glijden hier weg in de bocht, en als het regent is het helemaal feest. Het was droog en de 245/45-R18 Michelin Primacy HP banden lieten duidelijk merken dat ze dankzij de hydropneumatische veerbollen uitstekende grip hebben op het asfalt. Superstrak vloog ik met de veerbollen in de stand Sport door de flauwe bocht heen, dit is wel zo’n lekker gevoel. En ik stond nog steeds 0 keer remmen! Om nul keer remmen te halen met een automaat is verdraaide lastig, en mijn gevoel zei dat ik het niet zou gaan halen. En inderdaad moest ik aan het einde van de afrit bij ‘t Heen remmen voor een fietser. Jammer maar helaas het had zo leuk geweest als het was gelukt. Maar dan het aftanken dat leverde een grote verrassing op, want zeg nou eerlijk 1:23,3 is veel beter dan de eerdere 1:18,65. Manueel schakelen levert dus wel degelijk een behoorlijk voordeel op.

Fijne auto!
Deze Citroën C5 is weer zo’n typische auto waar ik per ongeluk in terecht kwam, maar die mij uitermate positief heeft weten te verrassen. En dat uitermate positief geldt met name voor de stilte binnenin de auto én de hydropneumatische vering genaamd Hydractive III+. Hier laat Citroën zien dat ze verdraaid goede rijdersauto’s kunnen bouwen die absoluut niet onderdoen voor de Duitse concurrenten, wat zeg ik op bepaalde onderdelen blinken ze zelfs uit en laten ze de vrijwel altijd veel duurdere Duitsers met gemak achter zich. Wie denkt dat het Hydractive III+ onderhoudsgevoelig is die heeft het goed mis. De nieuwe hydraulische vloeistof maakt een vermindering van de interne wrijving mogelijk dankzij de vloeibaarheid, waardoor het comfort van de inzittenden nog wordt verbeterd. Bovendien vereist Hydractive III+, dankzij het vernieuwende concept, pas enig onderhoud na 5 jaar of 200.000 km. Nog even iets over de werking van deze hydropneumatische vering want dat is toch wel interessant om te lezen: Als een wiel inveert, wordt er meer olie in de bol geperst. De veerwerking ontstaat doordat die olie via het membraan de stikstof samendrukt. Gekalibreerde gaatjes, waardoor de olie de bol in- en uitstroomt, verzorgen de demping. Het Hydractive III+ systeem in de nieuwe C5 is uitgerust met een extra veerbol op de vooras en twee op de achteras. Die extra bollen vergroten het volume aan samenpersbaar stikstof en maken daarmee de vering zachter. Door de olietoegang tot die extra bollen af te sluiten wordt de vering stugger. Dat doet het systeem als de wegconditie of het rijgedrag van de bestuurder daar om vraagt. De systeemcomputer leidt die omstandigheden af aan de hand van een groot aantal meetwaarden. Denk aan verticale wielbewegingen, aslasten, voertuigsnelheid, dwarsversnelling, stuurhoek, motorkoppel, remdruk en andere. Het systeem gebruikt die variabelen ook om de carrosseriehoogte en dempingskarakteristiek aan te passen. Dat laatste gebeurt door tot 400 keer per seconde de olietoevoer naar de veerbollen meer of minder af te knijpen. De bestuurder kan het veersysteem ook per schakelaar beïnvloeden. Kiest hij voor de Sportstand dan schakelt hij de extra veerbollen uit. Met dan aan AMT.nl voor deze heldere uitleg.