Even een weekendje ‘Scouten’
Uiteraard had ik de Skoda Octavia Scout 4×4 al een tijdje op mijn verlanglijstje staan, maar dat ik ‘m juist nu heb getest was grappig genoeg niet mijn keuze zoals anders wél altijd het geval is. Ik wilde een Skoda afspreken en zei toen tegen de PR-Manager van Skoda dat het weekend van de testauto zou samenvallen met weekendje weg van de hele familie. Wat kies je dan? Ik had de Roomster in gedachten maar je weet natuurlijk nooit of die net dat bewuste weekend vrij is. Dus zei ik tegen de PR -Manager kies jij maar een auto uit dat vind ik eigenlijk wel zo leuk. Toen ze vroeg waar we naartoe zouden gaan zei ik: “Een kampeerboerderij (de Hondelhoeve) in Eext vlakbij Assen.” “Neem dan de Octavia Scout 4×4”, zei ze tegen mij, “want in Drenthe heb je nog veel slechte/onverharde wegen die perfect terrein zijn voor een auto als deze.” De Skoda Octavia Scout 4×4 – een 2.0 TDI gelukkig – stond nog vrij voor die week dus dat was heel mooi.

Een station met 4×4 is weer eens wat anders als een gewone station want die heb ik al vaker gereden. Het mooie aan een station is dat je met gemak een hoop bagage mee kan nemen en ik vind een station persoonlijk vaak mooier als de sedanversie. Het 4×4 concept is iets waar ze bij de Volkswagen/Audi-groep een hoop ervaring mee hebben en dus konden ze mooi in eigen keuken terecht voor de 4×4 spulletjes. De Octavia Scout 4×4 maakt dan ook net als bv. de Audi S3 en de Seat Freetrack gebruik van een zogenaamde elektronisch gestuurde Haldex-koppeling. De auto heeft daardoor de karakteristiek van een voorwielaandrijver en dat betekent een neutraal tot licht onderstuurd rijgedrag. Normaal gesproken gaan namelijk alle aandrijfkrachten naar de voorwielen, wat behalve het rijgedrag ook het brandstofverbruik positief benvloedt. Afhankelijk van de situatie kunnen de achterwielen ook vliegensvlug worden aangedreven doordat de Haldex-koppeling de aandrijfkracht van de achteras kan regelen tussen 0 en 100 procent. Binnen een wielverdraaiing van twintig graden kunnen de aandrijfkrachten van de voor- naar de achteras verdeeld worden en dat bij iedere snelheid wel te verstaan, dus de reactietijd is verwaarloosbaar en daardoor niet merkbaar.

Direct aan de bak!
Van een eerste rustige dag, zoals vaak het geval is, was dit keer geen sprake. De Octavia Scout moest meteen aan de bak en na Leusden -> Leiden ging het ’s middags van Leiden -> Gouda -> Vianen direct van Vianen -> Amsterdam -> Eext (vlakbij Assen). De eerste dag was het dus meteen een dikke 435 km rijden. Wat me direct opviel na het starten was het luide dieselgeluid van onder de motorkap, maar gelukkig duurde dat maar even. Het verschil met het 2.0 TDI motorblok dat onder de motorkap ligt van de nieuwe Volkswagen Tiguan is evident, die is duidelijk stiller. Vincent schreef exact hetzelfde in het testverslag over het 2.0 TDI motorblok van de Seat Freetrack dus dat lijkt me duidelijk. Zelfs een dove bejaarde hoort – zoals Vincent schreef in het Seat Freetreck testverslag – tijdens het starten nog dat het een diesel is, maar zodra de boel opgewarmd is heb je niets te klagen vind ik. Je hoort deze diesel wel (dat geldt overigens voor iedere verbrandingsmotor) maar om nou te zeggen dat ik ‘m echt luid vind nou nee. Ik moest dan ook heel hard lachen toen ik tijdens het tanken in Gieten een veel duurdere Saab diesel naast me ‘hoorde’ vertrekken alsof er een Caterpillar wegreed. En een paar weken geleden nog vertelde onze fotograaf Remko Bijma dat hij meegereden was in een Citroën C4 Picasso en die klonk werkelijk als een scheepsdiesel zei hij tegen mij, dus ach over luid gesproken.

Later
Helaas voor Seat en Skoda zijn zij pas aan de beurt voor de nieuwe common-rail dieselmotoren een jaar of later na Volkswagen maar dat is nou eenmaal niet anders. Sommige automobilisten zeggen dan neerbuigend dat Skoda het ‘afvalputje’ is van de VAG-concern maar dat vind ik echt totaal misplaatst. Volgens mij zijn ze gewoon jaloers op het succes van Skoda. De 2.0 TDI is dan ook een prima motor die zich ruimschoots heeft bewezen en da’s wel zo fijn ivm. de betrouwbaarheid. Er rijden in Duitsland diesels rond met dit 2.0 TDI-motorblok onder de motorkap met dik 700.000 km op de klok zonder enig mechanisch probleem. De dikke 140 Pk/4.000 tpm en 320 Nm/1.750 tpm die deze 2.0 TDI op de weg spuugt zijn niet alleen ruim voldoende om de 1.505 kg zware Octavia Scout goed op gang te houden op de snelweg maar ook bij stoplichten ben je behoorlijk snel genoeg weg als het moet. De zesversnellingsbak schakelt werkelijk fabuleus soepel en trefzeker en ik vraag mezelf dan weer af hoe krijgen die Tsjechen het voor elkaar om dat nog weer te verbeteren want de Volkswagens en Seat’s schakelen namelijk al uitermate goed. Knap staaltje werk van Skoda! Uiteraard is het dan ook wel zo fijn als de koppeling lekker meewerkt en mooi aangrijpt (mooi is in mijn ogen vooral niet te laat aangrijpen en verder ook een niet te kort aangrijptraject) en dat is gelukkig het geval, ik had eerlijk gezegd niet anders verwacht na de test van die Skoda Fabia 1.4 Sport.

Cruisen en sprinten
Nadat ik Theo naar Suzuki in Vianen had gebracht ben ik met mijn moeder direct door gereden naar Amsterdam om mijn broer en zijn vriendin op te halen. Met een kofferruimte van 580 liter kun je met gemak de bagage van vier volwassenen meenemen en ook de zit- een beenruimte is werkelijk uitstekend. Met neergeklapte achterbank kun je zelfs 1.620 liter aan koffers of pakketjes wegstouwen dus ruimte zat in deze station. Daarna ging het vol bepakt richting Eext, mooi toch met een volgepakte station op pad, dit is nog eens een echte test waarbij echt alle facetten van een auto aan bod komen. De bodemvrijheid van de Octavia Scout 4×4 is 40 mm hoger dan die van de Octavia Combi en bovendien 16 mm hoger dan die van de Octavia Combi 4×4 en dat merk je goed. Zelfs volbepakt merk je amper iets van de vele tegenwoordig vaak hoge drempels. Wat dat betreft is het rijden in de stad tegenwoordig vaak net een soort van off road rijden. Heel vervelend met een Audi R8 maar erg leuk met een Skoda Octavia Scout 4×4.

Eenmaal Amsterdam uit ging het via Almere en Emmeloord naar Groningen. Cruise-control aan en met gemiddeld 120-160 km/u zijn we lekker naar Eext gedieseld. Wat dat betreft blijf ik een diesel echt geweldig fijn vinden op de snelweg.
De Skoda heeft een zesversnellingsbak aan boord en ik moet zeggen dat je die ook echt allemaal gebruikt. Soms heb je nog wel eens een auto waarvan je denkt die zesde versnelling was niet echt nodig geweest maar op deze Skoda heb ik ze echt constant alle zes gebruikt. In stadsverkeer en op de B-wegen gebruik je vooral de eerste vier versnellingen, precies waar de Skoda ook het krachtigst is. De vijfde en zesde versnelling gebruik je toch vooral op de snelweg bij hogere snelheden dan wel om zuinig te rijden. En ik zeg het nog maar een keer deze zesversnellingsbak schakelt echt fabuleus goed en dat vind ik echt knap van die Tsjechen. Juist daardoor kun je snel weg zijn bij stoplichtsprintjes als je weer eens een keer verkeerd voorgesorteerd staat en je even rap uit de startblokken moet om de rest voor te zijn om in de juiste strook te belanden. Dan is dat hoge koppel van een diesel erg fijn want je bent toch altijd weer een stuk rapper weg als die benzineslurpers.

Hoeken/gooien/smijten
In het begin ben je geneigd te denken dat deze Octavia Scout 4×4 een watje is als het gaat om zoals ik het altijd noem om het betere hoek-gooi-en-smijtwerk. Probleem is namelijk dat deze Skoda Octavia Scout 4×4 nogal hoog op de banden staat en daardoor ben je geneigd hem te lief te behandelen. Niet doen want juist door de lange veerwegen kun je er behoorlijk gek mee doen en dan bedoel ik ook echt gek. Het aantal drempels in Nederland is volgens mij de laatste twintig jaar rechtevenredig gestegen met het percentage aan geestelijk gestoorde gemeenteraden. Er begint iemand mee en voor je het weet wordt dit gedrag gekopieerd door hele kuddes ambtenaren van gemeenten in het ganse land. Ik haat dit soort werkelijk totaal debiel kudde- en kopieergedrag.

Ik ben persoonlijk van mening dat als je een auto test dat je dan ook echt moet testen wat ie kan. Hoog op de poten betekent voor mij dan ook van hoe hard kan je over een verkeersdrempel vliegen? Willen jullie het eerlijk weten? Ik heb de grens niet gevonden zo ontzettend goed is deze Skoda Octavia Scout 4×4! Onvoorstelbaar wat deze in wezen toch ‘bijna gewone’ auto aankan, echt ongehoord naar mijn bescheiden mening. De grondspeling is zo groot en de veerwegen zo lang dat je alle gemeenteambtenaren in hun hemd zet. Wat nou k-drempels? Heerlijk kom maar op met die dingen! Tsja en juist daardoor maak je de fout te denken dat deze hoog-op-de-poten-auto qua sturen het onderspit moet delven tegen alle laagpotige coupé’s en sedans. De besturing van deze Skoda Octavia Scout 4×4 is dermate direct en goed dat je door de lange veerwegen geneigd bent je in te houden maar dat is niet totaal niet nodig want achter deze auto staat niet voor niets 4×4. De Haldex-koppeling is dan in mijn ogen niet het summum op het gebied van 4×4, dat blijft toch het quattro-systeem met drie torsen-difs, maar! vergeet niet dat de Haldex-koppeling vele malen goedkoper is en ondanks dat extreem goed want we praten hier wel over de Haldex II-koppeling en die is echt weer stukken beter en onderhoudsarmer als de Haldex I-koppeling.

Wegligging
Afijn ik heb dus zowel met volle belading als in mijn uppie uitgetest waar deze Skoda Octavia Scout 4×4 toe in staat is. Op de terugweg uit Eext heb je tussen Assen en Zwolle een hele mooie lange doordraaier van de ene naar de andere snelweg. Voor die lange doordraaier zat er al de hele tijd een nieuwe Volkswagen Passat, met slechts de bestuurder aan boord, zo nu en dan achter mij te pushen. Eenmaal in de lange bocht van de ene naar de andere snelweg (ben even vergeten welke) gaf ik heel langzaam gas bij en liep ik echt met twee vingers in mijn neus uit op de VW Passat. Op nat wegdek heb je echt zo ontzettend veel meer grip als een voorwielaandrijver dat je totaal niet zoiets hebt van “Oh wat ga ik hard door die bocht”. Later heb ik het in mijn uppie nog een keer gedaan bij een snelwegoprit met een veel snellere Audi A5 achter mij maar ook die moest het afleggen tegen de vierwielaangedreven Skoda. Het is echt onvoorstelbaar zo hard als je met deze Skoda Octavia Scout 4×4 een bocht om kan hoeken.

Uiteraard heb ik ook nog even het betere hoekwerk geprobeerd op mijn favoriete stek bij MarineVliegkamp Valkenburg. Je hebt daar een rotonde die je driekwart moet nemen en meteen daarna krijg je een gruwelijk mooie S-bocht die het uiterste van een auto vergt omdat je van heel haar naar links sturend binnen een seconde direkt weer naar heel hard rechts sturend moet. Verbazingwekkend werkelijk hoe goed dat met deze Skoda Octavia Scout 4×4 ging. Dat had ik niet verwacht van deze hoogpotige station. Mijn bewondering voor deze Skoda Octavia Scout 4×4 groeide en is blijven groeien gedurende de testweek. Ik had echt gedacht dat ie me op het gebied van wegligging nog wel tegen zou gaan vallen op een aantal punten maar nee dus. Voor een prijs vanaf slechts €35.860,- heb je deze 2.0 TDI, de 2.0 FSI is er vanaf €33.505,-. Een schijntje als je dat vergelijkt met de – okay veel luxere – Audi A6 All Road 2.7 TDI quattro die €70.855,- kost of neem de Volvo XC70 D5 AWD die kost ook nog steeds een dikke €51.300,- en beide prijzen zijn zonder opties! Dus koop je deze Skoda Octavia Scout 4×4 en gooi je er gewoon nog even €7.000,- aan leuke opties (bv. GPS, duurdere audio, alcantara bekleding) tegenaan dan heb je een hele mooie auto en dan zou ik de Dynamic Blue nemen. En dat voor slechts een ruime €42.000,-!

Nieuwe lichting
Het blijft verschrikkelijk grappig hoe spontaan kinderen kunnen zijn. Het jongste zoontje van mijn jongste zusje en zijn broertje zijn gek op zonnebrillen en petjes. Tijdens het boodschappen doen zagen ze zonnebrillen hangen en dus liepen ze even later allebei met een zonnebril de supermarkt uit. Terug op de kampeerboerderij reden ze al snel weer op de skelters en driewielers rond die in de schuur stonden. Op een gegeven moment zag ik de jongste van de twee van een afstandje heel stoer op een skelter zitten en riep direkt naar mijn oudste broer dat hij hier een foto van moest maken. Het klinkt misschien ongeloofwaardig maar deze foto is dus echt niet geposeerd, kan ook niet want dat lukt je nooit met de kinderen van mijn zusje. Stoer kijken kan hij in ieder geval al nu nog een beetje leren rijden als hij ouder is, en wie weet kan hij dan later de boel overnemen.