Glad
Er is maar één woord waar ik aan moet denken als ik een Kia Sportage voorbij zie rijden en dat is “glad” vanwege het strakke design. Nou associëren veel mensen het woord “glad” met “gladjakker” of “gladjanus” maar daar is in dit geval wat mij betreft geen sprake van. Glad kan namelijk ook mooi zijn net als dat een kaal hoofd van een man mooi kan zijn. De Kia Sportage is mijn lievelings-Crossover en waarom dat zo is kan ik niet patsboem zeggen. Ik was direct verliefd op die auto toen ik ’m voor het eerst zag rijden, en hoe verliefdheid precies werkt weet men gek genoeg nog steeds niet. Toevallig stond daar net in de week voordat ik deze Kia Sportage zou gaan testen een artikel over in een online krant. Door mijn twee medische HBO-opleidingen weet ik veel over alle mogelijke stoffen die in menselijk bloedserum en bloedplasma voorkomen, maar dit gaat om een combinatie van meerdere stoffen tegelijkertijd. Het is alweer een behoorlijke tijd geleden dat ik tot over mijn oren verliefd was, maar ik kan dat heerlijke gevoel zo weer voor me halen. Het leven gaat als in een droom aan je voorbij, je kan aan niets anders meer denken dan haar. Vanaf het wegrijden bij de Kia-importeur in Breukelen tot nu – op het moment dat ik dit schrijf op vrijdagavond – heb ik het rijden als een soort van droomgevoel ervaren. Vanaf Breukelen ben ik over de A2 naar Vianen gereden, dat was een spontane actie van mij omdat ik de PR-manager van BV Nimag wilde spreken. Achteraf ben ik blij dat ik even langs gereden ben, kritiek is altijd lastig (en er iets mee doen is nog veel lastiger voor de meeste mensen) maar hij had gewoon gelijk en dan moet je dat ook gewoon toegeven. Ook ik ben maar een mens en soms is het goed om iemand tegenover je te hebben die je aan het denken zet. Tijdens de rit heb ik mij heel netjes aan de maximum snelheid gehouden, dat was een eitje dankzij de cruise control. Tijdens die korte snelwegrit vielen mij direct een aantal dingen op; de fantastische stilte, het extreem soepele schakelen, het vibratieloze motorblok en de ergonomisch fabuleus goed zittende bestuurdersstoel. Niet geheel toevallig onderdelen die bijdragen aan een relaxte autorit. Aan het begin van deze test weet de Kia Sportage mij meteen al te imponeren.

De veranderingen
Uiterlijk lijkt er weinig veranderd te zijn aan de Kia Sportage, dat-ie iets langer, lager en breder is geworden kan ik zonder de oude ernaast niet zien. Ik heb het niet nagemeten of ’m naast het vorige model Kia Sportage zetten, en dus neem ik dit voor kennisgeving aan. De volgende twee veranderingen kan ik ook niet zien zonder brug of dingen los te halen, maar ik kan ze beiden wel horen en voelen. De ophangpunten van het motorblok en de transmissie zijn zodanig verbeterd dat ik totaal geen trillingen meer voel in het stuur. En door een verbeterde isolatie is het ook een stuk stiller geworden in de auto. Verder is voor het sleurhuttenvolk het ESP nu ook uitgerust met een stabilisatiemodus voor aanhangwagens. Ik heb zelf op de Duitse Autobahn A3 Keulen -> Oberhausen een keer naast een auto met caravan gereden die precies op het moment dat ik ’m inhaalde begon te slingeren. Uiteindelijk lukte het de bestuurder om ’m uit de slinger te krijgen, maar volgens mij was dat meer geluk dan wijsheid. Het was heel eng en ik was blij dat ik ‘m net gepasseerd was want daar wil je echt niet naast rijden als het misgaat. Een jaar eerder reed ik op de motor op dezelfde Autobahn A3 Oberhausen -> Keulen langs iets wat een caravan was geweest. Er stond alleen nog een platte bodemplaat op twee wielen, de rest van de caravan lag over de hele breedte (=5 rijstroken) van de Autobahn A3 verspreid. Het was net gebeurd dus ik had geluk dat ik nog verder kon rijden, want direct daarna heeft de ‘Autobahn Polizei’ de snelweg vast en zeker helemaal afgesloten. Verder is de grille licht gewijzigd, heeft de Kia Sportage nu LED-achterlichtunits en een nieuwe antenne in de vorm van een haaienvin. Maar we zijn er nog niet want ook de stuurbekrachtiging en de wielophanging van de Sportage zijn door de ingenieurs van Kia onder handen genomen. Zo zijn de dempers en de stabilisatorstang vóór aangepast waardoor het weggedrag comfortabeler aanvoelt dan voorheen. Een onzichtbare maar wel hoorbare aanpassing is de geluidsisolerende laag in de voorruit.

Hoi-hoi
Zaterdag is uiteindelijk een hele vreemde dag geworden, en dat lag niet aan mij maar aan mijn familie. Mijn moeder was zaterdagochtend vroeg samen met haar broer naar Ede gereden vanwege de verjaardag van hun oudste zus. Daarom moest ik de jongste (meisje van 6 jaar) van mijn jongste zus thuis brengen met de Kia Sportage. Aangezien ze nu wel groot genoeg is om voorin te zitten mocht ze naast me zitten, en dat heb ik geweten ha, ha. We waren nog maar net onderweg of ze vroeg “Mag het schuifdak open?” gevolgd door “Mag het raam open?” Uiteraard deed ik beide open en meteen daarna riep ze “Hoi-hoi!” tegen fietsers, automobilisten met een raampje open, mensen die bij de bushalte stonden te wachten. Het was zo spontaan dat het in plaats van gênant ronduit grappig was, vooral vanwege de manier (net als in die reclame maar dan nog grappiger) waarop ze het zei. En zomaar ineens zei ze tegen mij: “Rijden we nu elektrisch?” En verdraaid deze vernieuwde Kia Sportage is inderdaad zo ontzettend stil dat je zou zweren dat je elektrisch rijdt. Geloof het of niet maar dit meisje weet al best veel, want ze onthoudt (ze weet dus ook dat een hybride elektrisch kan rijden) wat ik tegen haar vertel in al die verschillende testauto’s. Mijn elektrische Renault Twizy vind ze trouwens helemaal het einde. Zo’n autootje wil ze later ook hebben zei ze tegen mij na haar eerste ritje achterin de Renault Twizy.

Wat mij tijdens het rijden eigenlijk vooral verbaasde is dat ik totaal geen zin had om sportief te rijden. Het 1.6 GDi-motorblok laat zich heerlijk schakellui rijden, zo schakellui dat zelfs als de schakel-indicator aangeeft dat het wel een versnelling lager mag heeft dit motorblok nog steeds geen last van bokneigingen. De andere kant is dat als ik even snel wil inhalen ik moet terugschakelen en stevig toeren moet maken. Maar dat is ook niet vreemd met 135 Pk/6.300 – 164 Nm/4.800 – 1.280 kg. Toch had ik persoonlijk niet zoiets van ik wil persé meer Pk’s en Nm’s hebben. Het kan overigens makkelijk want na even snel wat rondneuzen op een aantal tuningsites kwam ik een vermogen van 152 Pk en een koppel van 184 Nm tegen. Dit 1.6 GDi-motorblok is al veelvuldig gebruikt in met name Hyundai’s, dus de tuningbedrijven hebben reeds behoorlijk wat ervaring met het tunen van dit type motorblok. Als ik ‘m al zou laten tunen dan zou dat puur en alleen vanwege het hogere koppel zijn. Uit ervaring weet ik dat het verbruik vrijwel nooit toeneemt (meestal blijft het gelijk of daalt het zelfs) dus in dat opzicht is het zeer de moeite waard.

K(n)oeidag
Na mijn dienstruil bleek ik achteraf op mijn vrije zondag 7 september toch iets leuks te hebben, maar helaas moest ik werken en dus kon ik niet bij zijn. Daardoor stapte ik zondagochtend vroeg met een dubbel gevoel in de Kia Sportage. Rustig reed ik richting Holiday Inn en verbaasde me maar weer eens over al die achterlijke rode stoplichten op al die volledig uitgestorven kruisingen. Sommige stoplichten springen op groen dankzij de lus in de weg, maar sommige ook niet ondanks de lus in de weg. Soms rijd ik uit protest door rood, maar soms ook niet als er een flitspaal staat. Met een volledig gebrek aan haast reed ik soepel en strak door alle bochten heen. Ik moest tijdens het rijden weer even denken aan wat mijn zwager een dag eerder zei: “Het voelt net alsof je in een kleine auto rijdt zo makkelijk stuurt deze Kia Sportage.” Best grappig want een paar weken geleden reed ik nog in de Kia Picanto LPG, en inderdaad rijdt deze grotere en zwaardere Kia Sportage net zo makkelijk. Niets kost moeite, het sturen niet, het schakelen niet het gaat allemaal even soepeltjes en makkelijk. Bij de LOI aangekomen besloot ik een balanstest te doen, en dat houdt in dat ik de cruise control aan laat staan op de rotonde. Honderd meter voor de rotonde verbaasde ik me weer hoe langzaam een snelheid van slechts 50 km/u (=bijna 14 m/s) is. Maar vlak voor de koeienrotonde twijfel ik toch nog even heel kort een moment of het wel zo verstandig is om de cruise control aan te laten staan. Om vervolgens op de rotonderand te beseffen dat het allemaal best meevalt om met 50 km/u over de rotonde heen te vliegen. De perceptie van snelheid blijft iets geks, zeker in het geval van een testrijder die nooit weet wat hem te wachten staat.

Op het enige stuk 80-weg heb ik aan het einde het ESP/TRC uitgezet, gewoon om heel even te kijken hoe de Kia Sportage zou reageren. Het resultaat was geen spoortje onderstuur, behalve een prima balans is dus ook de wegligging uitstekend. Het bleek niets af te wijken van de Kia Carens, een auto waarvan ik me nog exact herinner hoe goed-ie was. Bij de volgende twee rotondes heb ik als test achtereenvolgens twee auto’s die stevig de vaart erin hadden allebei over de buitenring ingehaald. Ondanks de grootte en het gewicht van de Kia Sportage liet-ie zich vrij makkelijk en snel over de rotonde heen sturen. Uit werk vandaan moest ik naar een BBQ van werk bij een gynaecoloog thuis, en die woont in een heel fraai oud pand middenin het historische centrum van Noordwijk. Over de route hoefde ik niet lang na te denken met een deels afgesloten N206, dat werd uiteraard de route binnendoor via Rijnsburg en Katwijk. De A44 oprijdend hoefde ik niet eens serieus gas te geven, zelfs rustig optrekkend bleef ik mijn achterliggers met gemak ruim voor. Wat nou maar 136 Pk? Nadat ik er direct weer af was gegaan bij Oegstgeest/Rijnsburg zag ik vlak voor mijn ogen bijna een ongeluk gebeuren. Linksaf naar Rijnsburg zie je, als je daar niet bekend bent, nauwelijks hoe je moet rijden. Met als gevolg dat hier enige keren per jaar een auto tegen de pijler van het viaduct beland al dan niet op zijn kop.

Ik reed rustig verder en dacht na over wat ik nou echt van deze auto vind. Persoonlijk vind ik ’m ten 1ste vooral heerlijk stil, ten 2de erg relaxt qua zit, ten 3de mooi soepel schakelen en ten 4de lekker comfortabel afgeveerd/gedempt. Ik heb wel het idee dat de vering/demping iets meer op comfort is gericht dan bij het vorige model. Bij dit model voel je het overhellen duidelijk en dat is ook te zien op de foto’s. Bij het vorige model voelde dat ook zo aan maar bleek dat het overhellen op de actiefoto’s minder was dan bij deze vernieuwde Kia Sportage. Waar ik het echter erg lastig mee heb is het verschil met de vorige Kia Sportage. Deze vernieuwde Kia Sportage is in alle opzichten beter, maar tegelijkertijd zo onvergelijkbaar met zijn voorganger dat ik persoonlijk liever spreek van een totaal nieuwe auto. Van mij hadden ze gerust een andere typenaam op de achterklep mogen plakken. Dit soort dingen opschrijven blijft lastig omdat ik als autojournalist dingen voel waarvan ik weet dat andere mensen ze niet voelen, dan wel het verschil niet voelen dan wel niet kunnen interpreteren. Het is me in het verleden tijdens het testen van auto’s/motoren regelmatig overkomen dat ik iets merkte/voelde dat niet klopte, en het gekke was dat als ik andere mensen dan liet rijden zij het niet merkten/voelden. Vervolgens ging ik dan zo aan mezelf twijfelen dat ik dacht dat ik het me inbeeldde. Totdat ik die auto/motor terugbracht en direct dan wel een week later te horen kreeg dat ik toch gelijk had.

Spijk
In de volksmond wordt Spijkenisse ook wel Spijk genoemd, vraag me niet waarom maar dat is nou eenmaal zo. Woensdagochtend ben ik in de Kia Sportage gestapt op weg naar Spijkenisse om een vriendin te bezoeken. Dat zij nu een dochter heeft is mede dankzij mijn advies om naar onze IVF-kliniek te komen. Zij en haar partner liepen al een tijdje op het Maasstadziekenhuis (ja dat ziekenhuis in R’dam van die Klebsiella-infectie waarbij vele doden zijn gevallen) en werkelijk alles daar was waardeloos, vooral de ronduit slechte communicatie. Een mooie rit want ik zou via Schipluiden binnendoor richting Maassluis en daar de snelweg A20 op richting Spijkenisse. Tijdens de gehele rit zou ik zo zuinig mogelijk proberen te rijden, dus opschakelen net voor de 2.000 toeren en nergens sneller dan de maximum snelheid. Ik had namelijk in een testverslag gelezen dat ze tijdens de volledige duur van de test niet zuiniger hadden gereden dan 1:12. Volgens mij kun je dan echt niet autorijden, kom op zeg dat moet makkelijk zuiniger kunnen. Met een sloom gasvoetje vertrok ik van het woonerf richting de parallelweg langs de A44, op weg naar de kruising van de A44/N44. Ongelofelijk zo mooi als deze Kia Sportage zich snel opschakelend laag in toeren laat rijden zonder enig protest. Wat dat betreft is dit atmosferische 1.6 GDi-motorblok een mooi staaltje van techniek. Op de N44 moest ik naar 70 km/u en gelukkig had ik geen last van bumperklevers. Ik besloot niet over de N14 te rijden, maar verder over de N44 (=50 km/u) en dan in Den Haag de A12 (70 ->100 km/u) op te rijden.

Uiteraard reed ik waar het maar kon op de cruise control, zo’n doodgewone met van die eenvoudige stuurknopjes. In de bocht van de N44 naar de A12 reed er nog bijna een bestelbusje tegen mij aan; wat is er toch zo ongelofelijk moeilijk aan het nemen van een bocht. Even verderop in de bocht van de fly-over van de A12 naar de A4 had ik zoiets van “Het moet verdorie toch echt niet gekker worden”. De bestuurder van een Jeep voor mij viel in de bocht van de fly-over terug van 100 km/u naar 70 km/u en daarna nog steeds vaart minderend. Ik kon gelukkig net op tijd van baan wisselen en haar rechts inhalen, dat mag wel niet maar wat moest ik dan doen? Als je zo bang bent om auto te rijden lever dan alsjeblieft je rijbewijs in! Op de A4 was het gelukkig lekker rustig en kon ik weer netjes met 100 km/u verder kachelen. Heel even draaide ik de muziek zacht en het leek inderdaad net alsof ik elektrisch reed. Behalve de goede isolatie en het ultra-stille motorblok draagt ook de ‘stille’ voorruit sterk mee aan de stilte binnenin de Kia Sportage. Dat maakt mij overigens erg benieuwd naar de elektrische versie van de Kia Soul die eraan zit te komen. Bij Schipluiden aangekomen verliet ik de snelweg, om even te schrikken in de bocht want die is anders dan vroeger. Dat krijg je als je ergens lange tijd niet geweest bent, en dus moest ik even remmen om de vaart eruit te halen. Op de rotonde afrijdend zag ik dat ik op de verkeerde baan reed, ik moest dus snel van baan wisselen om de binnenring richting Schipluiden te pakken. De dijkweg die dan volgt is één van de mooiere in de wijde omtrek.

De asfalten verkeersdrempels waren een makkie voor de Kia Sportage, want waar andere auto’s constant af moesten remmen reed ik op de cruise control gewoon stug door. Uiteraard behoorlijk afstand houdend want anders zou ik elke keer moeten remmen. Naarmate het rustiger werd op de dijkweg werden de bochten steeds mooier, en ik reed dan ook heerlijk strak sturend richting Maassluis. Door de onafhankelijke wielophanging aan de achterkant is de grip van de vier 17-inch Hankook Optimo K415 rondom uitstekend. Zelfs behoorlijk hard door de bochten heen sturend piepten de banden niet. Bij Spijkenisse aangekomen moest ik aansluiten in een langzaam rijdende colonne. Na mijn bezoek ben ik terug gereden via een andere route, maar vanwege de files rond Rotterdam toverde de NavSat bijna elke minuut een omleiding tevoorschijn. Op een gegeven moment was ik het zat en ben omgedraaid en weer binnendoor naar Schipluiden gereden. Daar moest ik bijna elke paar 100 meter een vluchthaven opzoeken, ook geen succes. Maar wat weer wel een succes was dat ik af en toe door de wegkant (met gras/zand/kiezels/puimsteen) kon rijden met twee linker-/rechterwielen. Dat kan met een auto als deze veel makkelijker dan met een gewone personenauto die laag op zijn pootjes staat. Thuis gekomen bleek na het aftanken dat deze gecombineerde zuinigheidsrit Leiden <-> Spijkenisse een verbruik had opgeleverd van 1:17,92.

Zuinigheidsrit
Donderdagavond was mijn laatste kans om nog even de zuinigheid te testen op mijn vaste zuinigheidsroute en op de snelweg. Dat zou dan wel een latertje worden maar het zij zo, ik had er namelijk heel veel zin na die bijna 1:18 een dag eerder. Na het avondeten bij mijn zus ben ik samen met haar jongste zoon (vroeger reed hij heel vaak met mij mee) in de Kia Sportage gesprongen voor een zuinigheidsrit. Het was een hele mooie avond en ik wist zeker dat we rond deze tijd behoorlijk wat damherten zouden zien. En daar hoefden we inderdaad niet lang op te wachten, want vlak na de afrit Langevelderslag zagen we er al een paar staan. Op weg naar De Zilk moest ik even van het gas af vanwege wegwerkzaamheden aan een (klein) viaduct. Op meerdere gele borden viel te lezen dat de N206 in verband hiermee komend weekend afgesloten zou zijn. De rit ging lekker mede dankzij de cruise control, dat blijft toch een heel fijn accessoire dat net als ABS standaard op elke auto zou moeten zitten. Voor de bocht bij De Zilk ging ik eerder dan normaal van het gas af, en dat deed ik vanwege het gebrek aan motorrem. Daardoor laat de Kia Sportage zich lang uitrijden wat weer ten goed komt aan een laag verbruik. Door Vogelenzang heen en daarna de bomenweg ging het op een paar asfalthijgers na (fietsen op de provinciale weg i.p.v. op het fietspad) lekker. Maar op de T-splitsing ging het mis, ik gokte net verkeerd en moest remmen. Had ik iets eerder van het gas gegaan dan had ik de weg vrij gehad, maar ja het is een blinde T-splitsing dus ik zie pas 10 meter ervoor of er verkeer aankomt van links of rechts. Ik gooide nog even de trukendoos open door op het middenstuk te gaan rijden, maar zelfs dat lukte dit keer niet.

Op naar Bentveld en Zandvoort waar we onderweg heel veel Oad-bussen tegenkwamen. Zoveel dat er wel iets speciaals aan de hand moest zijn dat kon gewoon niet anders. En inderdaad was dat het geval; KLM Dutch Open oftewel hét golftoernooi van Nederland. Gelukkig reden die bussen allemaal de andere kant op en hadden wij daar dus geen last van. Op weg naar de boulevard ging het echter weer mis, want ik moest weer remmen voor een auto die plotseling stil ging staan. Ik zag al van een grote afstand dat deze chauffeur vreemd rijgedrag vertoonde dus deze remactie verbaasde mij niets. Op de duinenweg aangekomen moest ik plotseling naar links omdat de rechter weghelft afgesloten was. Normaal gesproken mag je op deze plek al 80 km/u rijden maar nu dus even niet. Al snel mocht ik weer 80 km/u rijden maar op het laatste stuk gaat het weer naar 50 km/u. En daar wilden opeens alle auto’s die rechts reden naar links omdat de rechter weghelft ook werkelijk aan het einde rechtsaf slaat. En weer moest ik remmen maar ach daar had ik eigenlijk al rekening mee gehouden, vandaag was het gewoon mijn dag niet wat betreft 0 keer remmen. Maar ja nou wist ik in ieder geval wel dat deze Kia Sportage goede remmen heeft. De terugweg ging lekker en dit keer hoefde ik eens niet – vaak rijdt hij rond dit tijdstip terug naar huis – achter de haringkar van Floor aan te rijden. De weg terug naar Katwijk ging best lekker en voor mijn gevoel zou het wel goed komen met het verbruik. En jawel een mooie 1:20,3 was het resultaat van deze gewone zuinigheidsrit. Nu de snelwegzuinigheidsrit nog!

Snelwegzuinigheidsrit
Na het aftanken ben ik even naar huis gereden om koffie te drinken, waarna ik direct weer in de Kia Sportage ben gesprongen om te kijken waar het verbruik op zou uitkomen bij 100 km/u op de snelweg. Mijn plan was om via de A44 naar de A4 te rijden, daarna de A5 op en via de Coentunnel naar de A7 richting Purmerend. Een kilometer of 160 en dus ruim voldoende voor een betrouwbare meting. Het is alweer bijna half september en dus vroeg donker, maar dat vind ik niet erg want ik hou van de stilte en rust van de nacht. Tijdens mijn motorreizen reed ik vaak in de nacht, alhoewel dat buiten Europa om vele redenen levensgevaarlijk is. Loslopende dieren (honden, koeien etc.), onverlichte karren (ezels/paarden-karren), slecht tot zelfs niet verlichte voertuigen, en jawel niet alleen op de gewone weg maar ook op de snelweg. De nacht heeft iets speciaals waardoor je tijdens het rijden lekker over van alles na kan denken. Zo ook deze langzaam invallende nacht, want na vertrek zag ik de zon langzaam aan de horizon verdwijnen. Er zijn zoveel mooie momenten die ik uit mijn geheugen op kan roepen. Mijn nachtelijke ritten door Georgië, Iran, Pakistan, Rusland, Syrië, Slowakije ze hadden allemaal wel iets speciaals. Veel van die landen zijn daarna voor altijd veranderd (bv. de val van het IJzeren Gordijn) en dus zijn het daarmee eenmalige unieke momenten geworden. Dat wegdromen in mijn hoofd vind ik honderd maal leuker en veiliger dan het spelen met een smartphone. Tijdens dat wegdromen heb ik mijn ogen op de weg gericht en ben ik 100 procent alert. Plotseling zag ik in mijn rechter ooghoek twee motorrijders op de vluchtstrook van de A5 staan. Ik stopte even om te vragen of ik iets voor ze kon betekenen, maar hulp bleek reeds onderweg. Officieel mag dit niet maar eigenlijk is dat natuurlijk te zot voor woorden, tja onze zwakzinnige overheid met zijn debiele duizend miljoen maal honderd biljoen overbodige regeltjes.

Ik reed weer rustig verder en genoot van het rijden, ik zeg het nog maar weer eens: “De voorstoelen in deze Kia Sportage zijn ronduit fantastisch!” Het nadeel van zo’n goede auto als deze Kia Sportage is dat er weinig te schrijven overblijft en ik dus bezig ben met pure bladvulling ter opleuking van het testverslag. Gelukkig hoef ik voor internet-bladvulling geen boom omver te rijden, dat is dan wel weer een voordeel. Aan het einde van de A5 gekomen moest ik vlak voor de Coentunnel invoegen. Dat verliep helaas niet vlekkeloos – moeilijk hè ritsen! – maar ik kan er ook niets aan doen dat sommige automobilisten (lees: verkeerstokkies) zich nou eenmaal weigeren aan te passen. Na de Coentunnel ging het een stuk beter en dat bleef gelukkig de rest van deze avondrit ook zo. Bij Purmerend-Noord heb ik de snelweg verlaten en ben weer omgedraaid terug naar Leiden. Terug zag ik de motorrijders weer staan maar nu met een bergingswagen en de ANWB erbij. Ik heb de muziek daarna lekker hard gezet, en dat was verschrikkelijk genieten geblazen. Soms heb ik dat gewoon even nodig! De audio – een Infinity Premium geluidssysteem met 7 speakers inclusief subwoofer en externe versterker – in deze Kia Sportage is trouwens niet verkeerd, net als de nanodeeltjeslak van het dashboard dat heerlijk aanvoelt. En wat ook niet verkeerd is dat is de beenruimte voor de passagiers achterin, die is werkelijk heerlijk ruim en de achterbank zit ook al net zo aangenaam als de voorstoelen. En last but not least is ook de bagageruimte uitstekend, met hoedenplank passen er 3×50 liter + 1×33 liter en 1×13 liter in en zonder hoedenplank passen er 2×70 liter + 3×50 liter + 2×33 liter + 1×13 liter aan Samsonite koffers in. Na het aftanken kwam ik uit op een hele mooie verbruikswaarde van 1:20,5. Dat is niet alleen ruim boven mijn verwachting, maar ook ruim boven de in de brochure vermelde laagste waarde van 1:17,24. Kan niet bestaat niet!

Wassen, knippen, föhnen en drogen
Dat knippen doen ze niet in een wasstraat en föhnen kan niet in een wasbox en dus bleven alleen wassen en droog rijden over. Dat wassen doe ik in de wasbox en droog rijden doe ik altijd aan het begin van de A44 bij Wassenaar. Dat is en blijft altijd weer leuk om te doen, lekker plankgas rechtsaf de A44 opdraaien en dan proberen een zo hoog mogelijke snelheid (in dit geval 160 km/u, ik werd opgehouden en toen moest ik er alweer af) te halen zodat de auto vanzelf droog wordt. Dat is althans de bedoeling van deze snelle korte snelwegrit. Toen ik optrok bij het stoplicht, en vol doortrok tot aan het rode gebied in elke versnelling, was ik toch wel enigszins verrast door het snelle op-/doortrekken. Deze Kia Sportage blijkt best pit te hebben als je ’m stevig in toeren jaagt, maar ja dan stijgt het verbruik ook navenant. De volgende dag ben ik op weg naar de baas in Breukelen stevig door gereden, en toen kwam inderdaad wel op een verbruik van exact 1:12 uit. Toen pas!