Niet schrikken!
Blauw van de kou stapte ik in de noordpoolzee-blauwe Chevrolet Aveo na een heerlijke motorrit, die plotseling heel koud eindigde in het Brabantse Oosterhout. Blijkbaar was ik net in een uitloper van een uitermate vreemd koufront (later bleek dat inderdaad het geval) terecht gekomen. De hele rit had ik het niet koud gehad alleen de laatste paar kilometers. De ruiten van de auto’s die buiten stonden bij de OPC Groep in Oosterhout waren allemaal bevroren dus dat zegt genoeg. Tijd om nieuwe winterhandschoenen te kopen (de vorige ben ik verloren toen ik van de motor in een testauto stapte) dat was me wel duidelijk. Meteen na het starten van de Chevrolet Aveo heb ik de verwarming in de hoogste stand gezet. Ik was al iets opgewarmd dankzij een warm kopje cappuccino maar het hield toch niet echt over. Een hatchback voor een bedrag van nog geen 10 mille dat is ongekend goedkoop. Okay dan heb je wel slechts het 1.2 liter motorblok, en minder luxe aan boord dan ‘mijn’ 1.4 liter Chevrolet Aveo maar dan nog! Qua design en grootte vind ik de Chevrolet Aveo erg lijken op de Nissan Note. Die Nissan Note mag je overigens pas bij het achterlaten van 16 mille meenemen uit de showroom, en dan heb je nog maar de basisversie! Voor exact hetzelfde bedrag kun je echter ook de luxere Chevrolet Aveo LTZ 1.4 kopen, het onderwerp van deze test. Gezien de prijs van deze Chevrolet Aveo was ik uitermate benieuwd naar de balans en de vering/demping van deze auto. Van de Chevrolet Cruze en de Captiva is die namelijk heel erg goed. Zoals ik al verwacht had voelde ik kort na het instappen al dat de vering/demping niet van het niveau van de Chevrolet Cruze en de Captiva is. Dat kan ook niet anders want bij zo’n (overigens zeer knappe) bodemprijs moet er toch ergens op bespaard worden.

Vering/demping
Door me in vering/demping te gaan verdiepen ben ik er ook achter gekomen waarom de ene schokbreker van een bepaald bekend merk de ogenschijnlijk exact dezelfde andere schokbreker niet is. Neem bijvoorbeeld het bekende merk Öhlins uit Zweden dat bekend staat om zijn uitstekende kwaliteit schokbrekers. Toch heb ik meer dan eens motoren getest met schokbrekers van Öhlins, die werkelijk zo dramatisch slecht waren dat ik die motorfiets het liefst in de gracht had geschopt. Er viel werkelijk niet normaal mee te rijden en via een Nederlandse schokbrekerleverancier kwam ik erachter waarom dat zo is. De schokbrekers die je los in de winkel koopt – aftermarket spullen dus zoals dat heet – zijn niet van dezelfde kwaliteit als die op dure sportmotoren van bv. BMW en Ducati af-fabriek. Öhlins wordt benaderd door een motorfabrikant om voor een bepaalde prijs schokbrekers te leveren. Om de prijs te drukken moeten er wel schokbrekers van ‘inferieure’ kwaliteit geleverd worden want het moet uiteraard zo goedkoop mogelijk. Doordat het materiaal van bijvoorbeeld het buiten- en binnenwerk (veer, bussen, naalden, shims etc.) goedkoper is kan de kwaliteit van deze schokbrekers dus ook logischerwijs niet anders dan minder goed (slechter klinkt meteen weer zo negatief) zijn. Eigenlijk komt het er dus op neer dat Öhlins zijn naam te grabbel gooit, want de klant denkt dat hij/zij een motorfiets met echte Öhlins schokbrekers koopt maar dat is dus niet zo.

De schokbrekerfabrikant waar onze veringexpert Paul Klop werkt is ook al vaak benaderd door motorfabrikanten, maar doet hier niet aan mee juist om haar naam en kwaliteit hoog te houden. De eerste keer dat ik iets dergelijks bij een auto tegenkwam was bij de Mitsubishi Lancer Evolution X (versie MR TC-SST). Deze auto is uitgerust met Eibach high performance veren en Bilstein high performance schokdempers, allebei producten van topkwaliteit. Uh… op papier dan althans want in de praktijk bleek de Mitsubishi Lancer Evolution X een levensgevaarlijke auto in het grensbereik. En dat kwam door te zachte veren en waardeloze schokdempers met een chronisch gebrek aan uitgaande demping. Samen zorgden die ervoor dat de auto nadeinde waardoor de banden totaal geen grip hadden juist op momenten dat dit keihard nodig was. Zelfs de veren en schokdempers van de Chevrolet Aveo zijn beter dan die van de Mitsubishi Lancer Evolution X. Al met al is de kwaliteit van de veren en schokdempers van deze Chevrolet Aveo dus helemaal niet zo verkeerd voor een auto van deze prijs.

Gewoon lekker!
Toen ik zondagmiddag na 5 km hardlopen op het Katwijkse strand thuis gekomen weer uit de auto stapte had ik er 3 dagen rijden opzitten. Toen ik ‘s avonds in bed op mijn Macbook deze alinea begon te typen had ik zoiets van “Uh ja wat zal ik eens gaan schrijven…..???” Er was mij tot op dat moment eigenlijk nog niets negatiefs opgevallen aan deze Chevrolet Aveo. Stuurt heerlijk, remt goed (alhoewel ik die trommels achter wat ouderwets vind), schakelt fantastisch, zit prima, is redelijk snel, goed in balans, het verbruik dan misschien? De benzinemeter loopt namelijk toch iets harder terug dan ik verwacht had. Maandagochtend was het dan de dag van de waarheid, zou de Chevrolet Aveo ‘overeind’ blijven in de bochten en op de rotondes op weg naar mijn werk. Tegenwoordig begin ik een half uur eerder – 08.00u i.p.v. 08.30u – vanwege nieuwe flexibele werktijden. Dat half uurtje vroeger beginnen scheelt heel veel drukte, waardoor ik overal veel beter door kan rijden. Op de eerste dag ben ik vlak na vertrek bij OPC in Oosterhout even behoorlijk geschrokken toen de Chevrolet Aveo een aantal keren behoorlijk weg gleed, maar achteraf wijd ik dat volledig aan de ijskoude banden en het ijskoude asfalt. Ik heb er daarna namelijk niet één keer last meer van gehad.

Op weg naar werk reed ik achter een fel en snel rijdende automobilist in een witte Nissan Qashqai (exact hetzelfde type Qashqai die ik getest heb) aan. Ondanks het feit dat de Nissan Qashqai meer vermogen heeft kon ik toch makkelijk bijblijven. Ook in snel genomen bochten liet de Chevrolet Aveo het verrassend genoeg absoluut niet afweten. De vering/demping is comfortabel maar ondanks dat toch goed genoeg om de banden (de uitstekende Continental ContiPremiumContact 2) van de Chevrolet Aveo in het grensbereik goed grip te laten houden. ‘s Ochtends heb ik expres alle buitenringen van de rotondes genomen. Ik voelde de Chevrolet Aveo dan redelijk overhellen maar zeker niet extreem, en dat laatste klopt ook met de actiefoto’s. Vlakbij mijn werk heb ik het TCS en het ESP uitgezet en heb ik de Chevrolet Aveo ongelofelijk hard een haakse bocht ingehoekt. De banden piepten wat en de auto brak lichtjes uit maar om nou te zeggen van “Wow wat heftig” nee dus. Op de terugweg ben ik over alle rotonderanden heen gereden. En dat voelde onverwacht erg goed aan, ondanks het lichtjes dwars wegglijden bleef de Chevrolet Aveo precies doen wat ik wilde.

Portiervergrendelknopje
Dit is de reden van de titel boven dit testverslag (en niet de lage verkoopprijs!), de meeste kopers schrikken als ze van die ouderwetse portiervergrendelknopjes zien, zoals deze Chevrolet Aveo ze heeft. Dan moeten ze meteen denken aan portierramen die ze met de hand open moeten draaien, buitenspiegels die ze handmatig moeten verstellen, geen automatische portiervergrendeling met afstandsbediening afijn oude meuk die ik nog wel eens in eco-auto’s tegenkom. Maak deze fout alsjeblieft niet want deze Chevrolet Aveo is verre van ouderwets! Toch wil ik nog even inhaken op het handmatig openen van de portierramen, dat lijkt achterhaald en ouderwets maar eigenlijk is het gewoon erg veilig. In 2008 heeft de HAN (=HTS Autotechniek Arnhem/Nijmegen) in samenwerking met de meerderheid van de Nederlandse auto-importeurs onderzoek gedaan naar de veiligheid van moderne auto’s als deze te water raken. Het onderzoek bleek zo desastreus voor de meerderheid van de geteste “meest verkochte auto’s” dat openbaar maken van het onderzoek verboden werd door de deelnemende auto-importeurs. Een raampje opendraaien met de hand, of het kunnen ontgrendelen van de deur via zo’n ouderwets portiervergrendelknopje is dus helemaal zo gek nog niet.

Het is namelijk zaak een auto zo snel als mogelijk te verlaten, nadat je te water geraakt bent. Ted Sluymer – van Autokiosk.nl – vertelde mij dat de voorlichting hierover veelal niet deugt. Ted is duiker en heeft in die hoedanigheid aan auto-te-water-trainingen deelgenomen. Uiteraard was ik zeer benieuwd of ik iets over het onderzoek van de HAN kon vinden op het internet. Door middel van verschillende woordcombinaties vond ik na lang zoeken uiteindelijk een pdf-file van het volledige onderzoeksrapport op de website Rijksoverheid.nl – http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/rapporten/2008/07/01/raambediening-en-deurvergrendeling-effect-van-water-op-het-functioneren-van-raambedieningen-en-deurvergrendelingen.html – en dat verbaasde mij best wel want de status is “vertrouwelijk”, of nu niet meer? Iedereen heeft vast en zeker het krantenbericht meegekregen over die te water geraakte auto in Utrecht, waarbij twee kleine kinderen die op de achterbank zaten om het leven zijn gekomen. Nadat de auto te water was geraakt vlogen alle portieren permanent op slot, precies zoals in het bovenstaand onderzoeksrapport beschreven staat. [quote AD]: “Kinderen verdwenen langzaam, niemand kreeg deuren open.” [/quote AD] Het wordt naar mijn mening hoog tijd dat de autofabrikanten hun verantwoordelijkheid nemen, dan wel net zoals Chevrolet Aveo (of de Dacia Sandero/Logan) gewoon weer ouderwetse portiervergrendelknopjes monteren. Leuk hoor zo’n oranje hamertje maar die moeder stond achter de auto toen deze begon te rijden, en die oranje hamertjes zitten meestal in zo’n houder aan de vloermat vast. Onder andere om deze reden parkeer ik mijn auto ALTIJD in de eerste versnelling!

Rood van de kou
Precies op mijn vrije dinsdag zou het gaan regenen, net alleen díe ene dag! Na het zwemmen besloot ik naar Zandvoort te rijden om even heerlijk hard te gaan lopen op het strand. Dan kon ik de langzaam naar het noordwesten trekkende regen net voorblijven zodat ik niet nat zou worden. De route naar Zandvoort is dezelfde route die ik altijd voor dé zuinigheidsrit gebruik. Als bijkomstigheid besloot ik daarom meteen maar even te kijken hoe zuinig ik met de Chevrolet Aveo kan rijden. Na het volgooien van de benzinetank bij ‘t Heen kwam ik over de afgelopen 4 dagen uit op een verbruik van 1:13. Dat viel me eerlijk gezegd toch wel een beetje tegen voor een 1.4 liter motor. Toen ik uit Katwijk vertrok regende het maar richting Vogelenzang begon het langzaam aan droog te worden. Ook al was het geen echte, en dus geen non-stop zuinigheidsrit, toch heb ik geprobeerd zo min mogelijk te remmen. De Chevrolet Aveo is een uitermate fijne auto, de goede zit, het fijne sturen, de perfect schakelende versnellingsbak, het is allemaal even goed. De ontwerpers van deze auto hebben uitermate werk afgeleverd, want een auto in dit druk bezette segment eruit laten springen t.o.v. de rest is geen makkie. Onderweg heb ik de tijd genomen om de vering/demping eens goed te analyseren. De uitgaande demping van de schokdempers is voor een auto uit deze prijsklasse werkelijk uitmuntend. Na een snel genomen verkeersdrempel is de auto heel snel weer in balans, van nadeinen is dus geen sprake. De enige obstakels waar de vering/demping wel moeite mee heeft zijn die korte, hoge snelheidsvertragers. Door de stickslip (zie onderaan testverslag Suzuki Kizashi voor uitleg) van de schokbrekers worden deze als harde felle klappen door gegeven. Het enige waar ik mee bleef zitten waren de veren, die zijn zeker niet verkeerd maar voor mij persoonlijk net iets te zacht. Het overgrote deel van de automobilisten zal echter uitermate tevreden zijn met de huidige verenset.

De reden dat ik voor een sportieve verenset zou kiezen is omdat deze auto een uitstekende wegligging heeft die nog beter kan. Een sportieve verenset is niet zo duur, dus na montage heb je voor erg weinig geld een auto met een nog betere wegligging. Na aankomst op de Zandvoortse boulevard was het droog en ben ik even 5 kilometer hard gaan lopen. Eenmaal op het strand waaide er een gure wind en halverwege begon het te regenen, zwetend in de ijskoude regen, een maffe combinatie. Ik zag letterlijk rood van de kou want ik loop altijd in een hemdje. Terug bij de auto bleek de buitentemperatuur slechts een schamele 7 graden Celsius, en met die gure wind zal het op het strand nog wel lager geweest zijn. Toch is er niets lekkerders dan even heerlijk rustig bijkomen in een warme auto na zo’n rondje hardlopen in de kou. Ik heb dan altijd het gevoel dat ik echt besta, het is zo’n onbeschrijfelijk lekker gevoel. Het is ongeveer hetzelfde gevoel als een auto testen die in het grensbereik precies doet wat ik wil. De adrenaline knalt dan soms echt door mijn bloedbaan, zo ook op de terugweg toen ik over een natte – naar later bleek zeer gladde – rotonderand heen reed van een rotonde die ik niet ken. Er was namelijk een omleiding vanwege wegwerkzaamheden vandaar. De Chevrolet Aveo gleed finaal weg alsof ik plotsklaps op een ijsbaan was beland. Maar omdat de auto zo ontzettend mooi in balans weg gleed voelde het precies zo aan als ik hiervoor beschreef, heerlijk! Na aftanken kwam ik exact op een redelijk nette 1:20 uit.

MaDiWoDo-pret
Elke ochtend hetzelfde ritueel, wassen-ontbijten-pleite. Brood klaar maken en melk meenemen hoeft niet meer want we lunchen tegenwoordig gezellig en zeer uitgebreid met zijn allen op werk. Geloof het of niet maar ik zit soms als enige man (er zijn er maar 5) te lunchen met wel 15-20 dames! Jullie begrijpen dus wel dat ik altijd fluitend in de auto stap, en altijd met een lekker gevoel naar mijn werk rijd. Dat lekkere gevoel werd nog eens extra versterkt door de Chevrolet Aveo. Een auto die na het instappen het gevoel geeft dat alles op de juiste plek zit. Na het starten had ik geen last van hinderlijk sneller gaan rijden zonder gas geven. Ik heb regelmatig auto’s getest die daar last van hebben. Die blijven dan met een koude motor de eerste paar honderd meter hoog stationair lopen, waardoor ik ongewild met een te hoge snelheid over het woonerf (max. 5-10 km/u) reed. Een teken dat het motorblok netjes afgesteld staat, en dat voel je als bestuurder ook tijdens het rijden en optrekken. Vaak als een auto te arm afgesteld staat dan hapert-ie even tijdens het optrekken bij een stoplicht. Ook daar heeft deze Chevrolet Aveo geen last van, en samen met de perfect doseerbare en mooi aangrijpende koppeling + perfect schakelende versnellingsbak zorgt dat voor stuk extra rijplezier. Het klinkt bijna saai maar deze auto is gewoon Goed met een grote G.

Na de langzame weg-rijd-pret volgde de iets snellere over-de-rotondes-heen-schaatsen-pret. Ik pak dan met een auto de rotonderanden mee als ik naar mijn werk rijd. Dat voelt negen van de tien keer goed aan, maar heel soms voelt dat erg goed aan zoals met deze Chevrolet Aveo. Het is bijna niet te omschrijven maar ik ga het toch proberen. Zodra ik van het asfalt de rotonderand op reed en naar links stuurde voelde ik de Chevrolet Aveo gaan glijden, het gekke is echter dat de Chevrolet Aveo nooit oncontroleerbaar weg gleed. Het is een fantastisch lekker gevoel omdat ik gewoon voelde dat het goed zou gaan. Vervolgens stuurde ik de rotonderand af het asfalt weer op zonder dat de Chevrolet Aveo ook maar een beetje uit balans raakte, en van wegbreken was al helemaal geen sprake. Eigenlijk heb ik de Chevrolet Aveo ondergewaardeerd in de voorgaande dagen, deze auto is stiekem veel beter dan-ie zich voordoet. Wat ik ook deed, TCS aan + ESP aan, TCS uit + ESP aan, TCS uit + ESP uit het maakte allemaal niets uit. Leuke is wel dat ik perfect het verschil aan kon voelen tussen TCS aan + ESP aan, TCS uit + ESP aan en TCS uit + ESP. Met alleen het TCS uit kon ik met spinnende voorbanden door de bocht maar ik voelde het ESP in het grensbereik corrigeren. Na thuiskomst ben ik nog even onder de auto gaan liggen, en zag ik aan de voorkant een stabilisatorstang zitten.

Minder
Na het lezen van dit positieve testverslag zou je denken dat het alleen maar hiep, hiep, hoera is met deze Chevrolet Aveo. Nou niet helemaal want ik vond toch wel degelijk een paar kritische puntjes. Zo viel de bagageruimte mij behoorlijk tegen, ik had verwacht dat er toch meer koffers van de hatchback-kofferset in zouden passen. Verder had ik nog een kritisch puntje wat betreft de gordels. Toen ik drie kinderen weg moest brengen bleek dat de gordel rechtsachter vast zat en slechts een klein stukje uit te trekken was. Gelukkig heeft deze Chevrolet Aveo vijf zitplaatsen want anders had ik de Suzuki Baleno van mijn zwager moeten lenen. En dan die piepende ruitenwisser die elke keer weer met zo’n ongelofelijk irritant piepgeluid door mijn beeld kwam zeilen. Dat moet toch niet meer mogen anno 2011. Normaal gesproken zeik ik nooit over kleine dingen in mijn testverslagen, maar deze vond ik toch behoorlijk irritant.