Auto voor slimme rekenaars en stoïcijnse rijders
Een veel gehoorde klacht van milieufanaten is dat PHEV’s weinig tot niets bijdragen aan het verlagen van de CO2-uitstoot. De leaserijders die er veelal in rijden laden de accu namelijk weinig tot vrijwel niet op. Daardoor verbruikt een PHEV net zoveel tot zelfs meer (want hoger gewicht door de zware Li-ion accu) dan de gewone acculoze versie als die er is. Eigenlijk zouden bedrijven de leasebakken die ze aan hun werknemers geven de tankpasjes moeten beperken qua brandstofvoorraad. Het is heel erg makkelijk om uit te rekenen wat iemand gemiddeld per week aan kilometers maakt en daar een brandstofvoorraad voor uit te rekenen met behulp van het laagst mogelijke verbruik + een beetje extra. Ik zou het wel weten als ik directeur van een groot bedrijf zou zijn. Ik zou eerst alle werknemers met een leasebak op anti-slipcursus sturen en daarna op een cursus zuinig rijden. Zuinig rijden is behalve een uitdaging ook nog eens erg leuk om te doen. Zodra je zuinig gaat rijden verbetert je rijstijl met sprongen, want je moet dan wel gaat als vanzelf A verder vooruit kijken dan je voorheen deed B beter anticiperen dan je voorheen deed C minder remmen dan je voorheen deed D een hogere bochtensnelheid aanhouden dan je voorheen deed. En verder ga je ook nog eens je versnellingspook veel vaker gebruiken, want om af te remmen kun je bij een PHEV gebruik maken van de motorrem. Veel automobilisten gebruiken deze rem niet, niet slim want doe je dat wel en dat je dat goed dan hoef je nog maar zéér zelden écht te remmen. Zelfs de PR-manager van Ford Nederland vertelde mij dat hij deze motorrem zoveel mogelijk gebruikt als hij in de Ford C-Max PHEV rijdt, en dat hij bij het overstappen naar een andere Ford deze motorrem direct miste.

Na vertrek uit Amsterdam heb ik de stand van de accu genoteerd, de km-stand en ik heb de benzinetank bomvol gegooid. Ik wilde kijken hoeveel ik in een hele week zou verbruiken als ik de Li-ion accu zoveel als maar mogelijk is op zou laden. Eenmaal bij de RAI aangekomen was het tijd om de accu-energie op de spaarstand te zetten. In dit opzicht lijkt de Ford C-Max PHEV op de Volvo V60 PHEV AWD. Bij snelheden van 30-60 km/u is het gebruik van de Li-ion accu uitermate effectief en dat is niet toevallig vooral in en rond de stad. Zodra je op de snelweg rijdt zie je de accu bijna letterlijk ‘leeglopen’. De oprit bij de RAI gaat van twee naar één baan en aangezien ik geen haast mocht hebben komende week – alles vóór het lage verbruik! – moest ik slim zijn. Omdat andere automobilisten niet zaten op te letten kon ik sneaky de buitenbaan pakken, vervolgens de bochtensnelheid hoog houden, en even later invoegen zonder het gaspedaal diep in te hoeven trappen. Toen ik met de Ford C-Max PHEV door de opritbocht heen reed kon ik duidelijk het gewicht van het accupakket voelen. En dat bedoel ik niet in negatieve zin maar in positieve zin, oké lichtjes negatief dan want het zwaartepunt van het accupakket had van mij lager gemogen. Positief omdat door het gewicht van het accupakket de auto beter in balans (=motorblok voorin/accupakket achterin) is dan een gewone C-Max.

eCVT
Zaterdagochtend werd ik wakker na een zeer onrustige nacht met af en toe zeer heftige buikpijn. De avond ervoor was ik even geld gaan halen en naar het winkelcentrum gelopen. Onderweg kreeg zomaar vanuit het niets heftige buikpijn zoals ik nog nooit eerder in mijn leven heb gehad. Ik besloot toch naar werk te gaan want ik had er gewoon veel zin in. Mocht de buikpijn heel erg heftig worden dan kan ik direct naar de SEH hollen want aan de overkant van de IVF-kliniek zit letterlijk op spuugafstand het Alrijne Ziekenhuis Leiderdorp. Pijn is fijn zeg ik altijd sinds mijn gebroken rug, want als ik toen geen pijn meer had gevoeld dan had ik een dwarslaesie gehad. Omdat het zaterdagochtend zo rond 07.15u rustig was op de weg besloot ik te kijken hoe snel ik de accu leeg kon rijden. Met een vol geladen accu ben ik naar werk gereden via de route over de N206, de A4 en er bij het rotondecircus af. Bij vertrek gaf de actieradius 32 km aan die ik, als het allemaal goed zou gaan, weg zou burnen door constant over het gaspedaal op de bodem te trappen. Het rijden in een auto zoals deze Ford C-Max PHEV is genieten, ik rijd privé elektrisch dus voor mij is elektrisch rijden heel normaal. Zoals jullie weten ben ik gek op techniek en dus moest en zou ik weten hoe de aandrijving van deze Ford C-Max 2.0 PHEV in elkaar steekt. Al snel zag ik een zoekresultaat met daarin de term “HF35 transmission”, deze door Ford zelf ontwikkelde versnellingsbak is een CVT. Maar hoe kan het ook anders niet zomaar een CVT, deze zogenaamde eCVT maakt geen gebruik van twee poelies met duwband maar van twee elektromotoren. Eén elektromotor zit aan de wielen en de ander aan een planetair tandwielset. Het is een technisch te ingewikkeld verhaal om hier nu verder op in te gaan, maar alles wordt perfect softwarematig afgeregeld.

Ik ben gek op techniek maar dit is gewoon net even te ingewikkeld om in simpele bewoordingen uit te leggen, en dat ga ik dus dan ook niet doen. Ik reed rustig stilletjes verder op de 120 Pk sterke elektromotor, uiteraard ook even lekker door de mooie bochten heen knallend. Door de TVC (Torque Vectoring Control=elektronisch sperdif) en het TRC/ESP kon er weinig gebeuren, en ik moet zeggen het voelde allemaal lekker degelijk en stabiel aan. Voor een uitstekende balans had het mooier geweest als de ontwerpers het accupakket lager hadden gemonteerd dan nu het geval is. Op weg naar de oprit van de N11/A4 had ik voorpret, dit is een mooie maar tegelijkertijd lastige opritbocht. Waar ik me bij stoplichten vaak over verbaas is het vreemde kuddegedrag van een lange rij auto’s die op de rechterbaan achter elkaar staan met de linkerbaan vrij. Daardoor kon ik laat invoegen op de korte invoegstrook, alhoewel ik in de bocht dan wel weer het gas er even op moest zetten. Maar dat vind ik juist leuk en dus reed ik precies op de ideale lijn rijdend het gaspedaal steeds dieper intrappend de N11 en vervolgens de A4 op. Al snel reed ik 100 km/u en zag de actieradius snel teruglopen in richting van de 10 km, en toen moest ik de A4 alweer verlaten. Even een half rondje rotondecircus met het TRC/ESP aan want ik had mezelf nog niet de tijd gegund om uit te zoeken hoe ik dat uit moest zetten. Het uitzetten van het TRC/ESP staat op een andere plek dan ik tot nu gewend ben, of ik ben het gewoon vergeten dat kan natuurlijk ook. Het halve rondje over het rotondecircus ging zo makkelijk dat ik het later die week absoluut nog een keertje over ga doen maar dan een volledig rondje. Bij de oplaadpaal op het parkeerterrein van het Leiderdorpse stadhuis aangekomen was de stand als volgt. Ik bleek toch nog 2 km actieradius over te hebben en er dus op een afstand van 16,45 km even snel 30 km actieradius doorheen gejast te hebben.

Even naar zusje
Zondagmiddag wilden mijn moeder en mijn zus nummer 2 naar zus nummer 3 (ik heb vier zussen) in Alphen a/d Rijn. Na het beëindigen van haar relatie en het verkopen van hun huis huurt ze nu sinds kort een appartement in Alphen a/d Rijn. Ik had ook wel even zin om mee te gaan en dus moest ik uiteraard chauffeuren. Een mooi ritje deels binnendoor en deels over de N11, wat dus inhield dat ik een gedeelte op de benzinemotor zou moeten rijden. Van het begin van de N11 bij Zoeterwoude-Rijndijk tot aan de afslag bij het aquaduct onder de Gouwe door. Dat is heen en terug 15 kilometer maal 2 is 30 kilometer, samen met de kilometers uit Amsterdam maakt dat 68,9 benzinekilometers tot nu toe. Het nieuwe adres van mijn zus is best lastig, want mijn oudste broer en zijn vrouw konden het niet vinden en moesten even bellen. Ik was dan ook benieuwd of de NavSat het zou vinden. Op de heenweg commandeerde de NavSat ons naar de uiterste rand van Alpen a/d Rijn, dus onder het Gouw-aquaduct door. Ik had juist verwacht dat de NavSat ons bij de weg richting Avifauna de N11 af zou sturen, vooral omdat die weg korter is maar het zij zo. Ook met drie personen aan boord is de wegligging van de Ford C-Max PHEV nog steeds uitstekend. Ik zag mijn zus en moeder steeds even de handgreep boven hun hoofd pakken als ik door de haakse of scherpe bocht heen stuurde. Dat betekent dat ik harder door de bocht ging dan ik meestal doe met familieleden aan boord, en dat betekent dus dat deze Ford C-Max zo goed aanvoelt dat het als vanzelf gaat.

Afremmen deed ik zoveel mogelijk in de L-stand (=exact hetzelfde als de B-stand in de Toyota Prius) en om te zien of je dat én zuinig rijden goed doet laat de ‘Coach’ je zien in het display naast de snelheidsmeter. Als je rustig optrekt (Acceleration), zoveel mogelijk een constante snelheid rijdt (Cruising) en vooral niet tot nauwelijks remt (Braking) kun je driemaal de maximale score halen en dat is natuurlijk altijd leuk voor het ego én de portemonnee. Op de terugweg hoefde ik natuurlijk niet meer op de NavSat naar huis te rijden, maar omdat ik wilde weten welke weg de NavSat nu zou kiezen heb ik dat toch gedaan. En inderdaad koos de NavSat nu wel de kortere weg binnendoor via Avifauna en Hoogvliet naar de N11. Grappig toch want ik had niets aan de instellingen van de NavSat veranderd. Na thuiskomst dacht ik een oplaadpaal iets dichter bij huis te kiezen, maar die vlieger ging niet op want het ANWB-laadpasje doet het niet bij een lolo-oplaadpaal. Beetje suf want het laadpasje van de Toyota Prius PHEV deed het wel bij beide oplaadpalen (= Stevensbloem en Het Haagsche Schouw). ANWB ga je even diep schamen!

Maximaal haalbare actieradius op één acculading
Zondagmiddag voelde ik me redelijk en had ik toch zin om er nog even op uit te gaan. De pijn was niet weg maar dragelijk, en aangezien ze je niet opereren als je geen koorts hebt ga ik echt niet thuis zitten. Raar eigenlijk dat artsen je laten doorlopen met een (desnoods chronische) blindendarmontsteking, ik snap dat niet zo goed eerlijk gezegd. Maar goed ik had zin om er even op uit te gaan en omdat mijn moeder woensdag nog naar Amsterdam wilde om een gerepareerde broek (mijn moeder was vroeger coupeuse van beroep) van de vriendin van mijn broer terug te brengen, besloot ik dat zondagavond maar samen met haar te doen in de Ford C-Max. Ik had op dat moment ruim 150 km gereden terwijl de benzinemeter nog steeds een volle tank aanwees. Ik vertrok met een volle Li-ion accu (= theoretisch 32 km actieradius) dus ik was benieuwd hoe ver ik zou komen op één acculading. Omdat de bollenvelden in bloei stonden besloot ik binnendoor naar Haarlem te rijden. Ergens rondom Haarlem zou de Li-ion accu dan ongeveer leeg moeten zijn was mijn inschatting. Met snelheden van 30-50-60 km/u kun je het maximale uit één acculading halen, ga je harder rijden dan is de Li-ion accu vrij snel leeg en is het nut ervan vrijwel nihil. Via Valkenburg ZH ben ik langs het voormalig MarineVliegkamp richting Katwijk aan Zee gereden en daarna verder via Noordwijk aan Zee. Het rijden ging fantastisch want het was lekker rustig op de weg, dus ik kon lekker doorrijden en genieten van de vele bloeiende bollenvelden links en rechts van de weg. Ik probeerde tijdens het afremmen zoveel mogelijk de motorrem te gebruiken oftewel de L-stand, dat levert bovendien ook nog energie op door middel van regeneratie.

Na constant het display in de gaten gehouden te hebben wist ik in Bennebroek aangekomen dat ik 40 kilometer op één acculading zou gaan halen. Volgens mij kan het nog beter maar dat kan ik de komende dagen nog ruimschoots uitproberen. In Haarlem heb ik daarna nog elektrisch gereden op de accu net zoals de Toyota Prius dat doet (=rijdend opladen/daarna ontladen) , dus gas geven daarna even het gaspedaal los laten en elektrisch verder rijden. Volgens kan dat net als bij de Toyota Prius tot en met zo’n 70 km/u maar dat moet ik nog even nakijken. Zo kon ik na het leeg rijden van de Li-ion accu nog steeds af en toe elektrisch rijden in de stad. Bij de snelweg aangekomen nam de 2-liter Atkinson benzinemotor* het over en in de buurt van Amsterdam zag ik voor het eerst een streepje van de benzinemeter verdwijnen. Op dat moment had ik zo’n 200 kilometer gereden, helemaal niet verkeerd dus en als dat zo doorgaat kom ik vast en zeker op een hele mooie totaalwaarde uit. Het zou fantastisch zijn als ik na één week rijden ergens tussen de 2,5-3 liter per 100 km uitkom. Op de laatste avond wil ik daar dan nog een zuinigheidsrit aan vast plakken, puur om te kijken en vergelijken met de andere PHEV’s.
*Een benzinemotor met een Atkinson-cyclus heeft een verkorte compressie en verlengde expansie. Dat is zuinig, alleen levert het weinig koppel bij laag toerental. Daarom wordt het uiterst zelden zonder meer toegepast. Bij een hybride leveren de elektromotoren echter volop koppel bij laag toerental, dus dan telt het nadeel van de Atkinson-cyclus niet.

Even langs de baas
Mijn broer en zijn vriendin wonen aan de Amstel op één van de mooiste woonplekjes van Amsterdam. Het is hemelsbreed maar zo’n 2 kilometer van de Ford-importeur aan de Amsteldijk ook zo’n ontzettend mooi plekje. Zoals jullie weten probeer ik altijd de NavSat uit op weg naar mijn broer, en ik was verrast dat deze de gehele niet één keer faalde. Het locatiepijltje van de NavSat’s van de Mitsubishi ASX en de Range Rover Hybrid stonden regelmatig op het display in het weiland te dansen terwijl daar toch echt een (nieuwe) weg was. Complimenten dus aan Ford voor de uitstekende volledig uptodate digitale kaarten, hier word ik als consument nou blij van. Bij mijn broer aangekomen was de kleine parkeerplaats aan de Amstel helaas vol, en helaas waren ook de beide oplaadpalen bezet. Gelukkig wist de vriendin van mijn broer nog achterom op de binnenplaats een vrij plekje. Handig voor de volgende keer want die parkeerplekken weten alleen de bewoners van de appartementen waar zij wonen. Je moet daarvoor door een smal poortje waarvan je absoluut niet verwacht dat je daar met de auto onderdoor mag rijden. En wat denk je? Inderdaad zondag is het gratis parkeren dus ik hoef niet bang te zijn voor die Stasi’s van Cition met hun scanauto’s. Eindelijk konden we gewoon eens een ‘gratis’ kopje koffie drinken bij mijn broer en zijn vriendin. Als je weet wat een uurtje parkeren in Amsterdam kost dan snap je waarom ‘gratis’ koffie toch ook dan duur wordt betaald. Alhoewel een commercieel kopje koffie in Amsterdam natuurlijk sowieso duurder is dan in Leiden, maar dat even terzijde.

Terug naar huis ben ik via de oprit aan noordkant van de Amstel terug gereden, de afrit naar de RAI (heenweg) ligt aan de zuidkant van de Amstel. Op weg naar de snelweg heb ik nog wel even elektrisch 80 km/u gereden, ik wist namelijk dat ik voldoende elektrische kilometers over zou houden voor in Leiden. Maar niet alleen op de elektromotor rijdt deze Ford C-Max PHEV lekker, ook op de 2.0 liter Atkinson benzinemotor rijdt deze auto heerlijk. Dat is mede te danken aan de naadloos werkende eCVT die zorgt voor een fijn weggedrag. Wat verder bijdraagt aan het fijne weggedrag is de – hoe kan het ook anders bij een Ford – uitstekende vering/demping en de stuurbekrachtiging die precies goed is. Ik was wel enigszins verrast toen ik thuis gekomen in de technische specificaties las dat de 2.0 liter Atkinson benzinemotor 137 Pk heeft en dat het gecombineerd vermogen – dus inclusief de 120 Pk elektromotor – maar liefst 185 Pk is. Deze Ford C-Max PHEV is dus best een rappe auto, maar helaas kon ik dat nog niet uittesten. Ik had me namelijk heilig voorgenomen om A zoveel mogelijk elektrisch te rijden en B zo lang mogelijk zuinig te rijden als ik dan toch persé op benzine moest rijden.

Even kort asfaltbeuken
Dinsdag was mijn laatste dag naar werk want daarna was ik drie dagen vrij. ’s Ochtends hoefde ik mijn collega Fokke niet op te halen want die lag met zijn blote giegel in de Spaanse zon. Maar ach ik had ook mooi weer dus ik mocht niet klagen wat dat betreft. Het ritje naar werk was er voor zoveelste keer één van het type hoe rijd ik zo snel mogelijk mijn accu leeg. Het is echter wel zo dat als je in één keer plankgas geeft in de Auto-stand (er zijn 3 rijmodi: Auto – EV Now – EV Later) dan slaat de verbrandingsmotor aan en heb je in één klap 185 Pk tot je beschikking…. oké bij wijze van spreken dan. In de EV-stand rij je 100 procent elektrisch, dus ook als je het gaspedaal helemaal op de bodem trapt. Het elektrisch optrekken gaat trouwens heerlijk snel en soepel, en een stuk sneller dan met Toyota Prius PHEV die maar een 82 Pk elektromotor heeft. Bovendien kun je ook een stuk minder ver rijden met de Toyota Prius PHEV, gemiddeld slechts 23 km tegen 32 voor de Ford C-Max PHEV. En verder ligt de elektrische topsnelheid een stuk lager – 85 km/u tegen 136 km/u – maar dat boeit me eigenlijk niets. Wat ik erg aantrekkelijk vind is dat de standaarduitrusting van de Ford C-Max PHEV een stuk luxer is dan die van de bijna even dure basisversie van de Toyota Prius PHEV. De Volvo V60 PHEV vind ik qua verbruik nogal ongunstig en de Mitsubishi Outlander PHEV is een totaal andere auto. Persoonlijk vind ik deze *luxe PHEV voor deze prijs absoluut de allerbeste koop. En dan heb ik het nog niets eens over het verbruik gehad, zowel het benzineverbruik als elektrisch verbruik. Dat was voor mij een volslagen verrassing, maar ik verklap nog even niets.

Op werk aangekomen wist ik al wat ik die middag ging doen, het was redelijk rustig en mooi weer en dus een half uurtje eerder naar huis. Ik had al uitgedokterd waar ik het TRC/ESP moest uitzetten, dat moet bij deze Ford C-Max PHEV met de knopjes op de linkerhelft van het stuur. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, want het gaspedaal diep intrappen betekent een stuk meer Pks’ dan alleen de (opgeladen!) elektromotor dan wel alleen de benzinemotor. Ik schrijf expres opgeladen voor elektromotor want alleen als de Li-ion accu opgeladen is kun je volledig elektrisch rijden dan wel kan de elektromotor met vol vermogen bijspringen. Als de Li-ion accu leeg is kun je nog wel steeds elektrisch rijden maar alleen zoals de gewone Toyota Prius dat doet. De eerste rotonde nam ik met een lekker vaartje waardoor de Ford C-Max heel mooi over de rotonderand heen gleed. Dat ging alvast lekker nu de grotere rotondes nog. Zodra ik plankgas gaf bij het verlaten van de eerste grote rotonde hoorde ik de voorbanden doorspinnen. Met een automaat zonder flippers of manuele stand is dat altijd wat tricky zo niet bij deze Ford C-Max PHEV. De eCVT en het TVC deden hun werk perfect zodat ik zelfs ook maar niet één seconde bang hoefde te zijn dat de auto met veel onderstuur over de voorwielen de bocht uit zou glijden.

Wow dit voelde echt fantastisch aan en ik moest meteen weer terugdenken aan de Mitsubishi Outlander PHEV. Die auto was met het TRC/ESP uit namelijk ook waanzinnig gaaf om mee over het rotondecircus te jakkeren. Ik pakte de buitenring op de grote rotonde en stuurde hard en het gaspedaal diep intrappend de rotonde af. Ook nu weer vol doorspinnende voorbanden en ook nu weer bleef de auto perfect op de ingezette lijn. Daarna volgde de lastige rotonde, de A4 oversteken, en de mooie grote rotonde aan de oostkant. Ik reed over de rotonderand heen en gaf meteen daarna gas, dat kun je hier alleen zo doen als een auto koersvast is in het grensbereik. Ik reed over de A4 heen en hield de snelheid op de tweede grote rotonde afrijdend hoger dan met de gewone Ford C-Max. Na de verzakking hoekte ik de Ford C-Max PHEV de binnenring op, en ook nu weer op wat heftig piepende banden na niets aan het handje. Daarna pakte ik rotonderand die vrijwel meteen weer eindigt en verder gaat als binnenring. Dit is één van de leukste plekken op het rotondecircus omdat een testauto hier altijd(!) naarstig op zoek moet naar grip. Ik heb wel eens testauto’s gehad die maar door bleven glijden, maar daar had deze Ford C-Max PHEV geen last van. De Michelin Energy Saver banden doen het erg goed onder deze auto, en dat heeft natuurlijk alles te maken met de uitstekende vering/demping. Het laatste deel van het rondje reed ik dan ook bij wijze van spreken met twee vingers in mijn neus en één handje aan het stuur. En en voor ik het vergeet wil ik nog even de uitstekende 17-inch Michelin Energy Saver banden complimenteren, die dankzij de uitstekende vering/demping uitmuntend presteren.
*De Ford C-Max PHEV wordt maar in één luxe uitvoering geleverd die omvat o.a.: 17-inch lichtmetalen velgen – Active Park Assist – Achteruitrijcamera – Cruise Control – Elektrisch verstelbare bestuurdersstoel – Elektrisch verwarmbare voorstoelen – Lederen stoelbekleding – MyKey -Panoramadak met elektrisch zonnegordijn

Beperkte bagageruimte
In alle testverslagen las ik vrijwel uitsluitend negatieve reacties over de beperkte bagageruimte. Om dit te compenseren biedt Ford een assortiment dakdragers aan van het merk Thule. Maar om er echt zeker van te zijn dat de bagageruimte echt zo klein is dat ze zeggen dat-ie is kon ik maar één ding doen, want meten is weten en dus rukte ik de Samsonite kofferset uit mijn garage. Samsonite kofferset- met hoedenplank: 2×50-liter + 2×13-liter en zonder hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter. Als ik heel eerlijk mag zijn passen er meer koffers in dan ik op het oog dacht dat er in zouden passen. Zo zie je maar weer dat een negatieve reactie op grond van het oog, dan wel domweg napraten wat andere autojournalisten schrijven ontzettend dom is.

Zuinigheidsrit
Voor ik begin wil ik me even afreageren want ik weet echt niet wat voor blik superfossielen en Bloemendaalse strantokkies ze donderdag 23 april open hebben getrokken. Mama mia wat een totale idioten zaten er donderdagochtend- en middag op de weg zeg. In de ochtend ben ik met mijn zwager naar Zandvoort gereden om Leo Krippendorf (o.a. RTL Autowereld “De tip van Krip”) weer eens te ontmoeten. Onderweg naar Zandvoort – toevallig ook mijn zuinigheidsroute – was het werkelijk één groot drama op de weg. Het begon met een véél te langzaam rijdende Franse camper op de N206 die ademloos naar de links van de provinciale weg in bloei staande bloembollenvelden zat te kijken. Leuk hoor maar pak dan de ventweg of ga ergens stilstaan op een parkeerplaats en val mij daar niet mee lastig. Ik heb die Franse camper uiteindelijk over een invoegstrook ingehaald want ik was het gewoon spuugzat. Vervolgens kwamen we een fossiel tegen die veel te langzaam reed, in alle bochten van de doorgaande hoofdweg richting aangaf en één keer zelfs bijna stil ging staan middenin een bocht. Die heb ik dus ook maar ingehaald zij het over een dubbele doorgetrokken streep maar ik kon echt niet anders. Dit was gewoon ronduit gevaarlijk rijgedrag wat die man vertoonde. Nul keer remmen is alweer een tijdje geleden en zat er deze keer ook overduidelijk weer niet in met al deze malloten op de weg. Ik had het fossiel nog niet ingehaald of ik stuitte al snel weer op het volgende fossiel. Ook deze bestuurder remde af voor millimeters hoge asfalten verkeersdrempels, en ging ook bijna stilstaan in een bocht waar je makkelijk met 50-60 km/u doorheen kan. Om dan 40 km/u te gaan rijden vind ik getuigen van zeer slecht verkeersinzicht en dito voertuigbeheersing. En dus heb ik ook dit fossiel maar ingehaald waar het niet mag, ik kon gewoon niet anders en dat is geen excuus. Ik denk dat iedereen deze situatie wel herkent, en vast en zeker zelf een keer heeft meegemaakt.

Na het inhalen van fossiel numero zoveel kon ik aan nog maar één ding denken, hét verbruik van de Ford C-Max PHEV na deze zuinigheidsrit. Ondertussen haalde ik weer een fossiel in die in een fossiele Donkervoort lookalike uit het jaar nul reed. Deze automobilist remde ook weer voor de snelheidsbrekers, iets waar deze Ford C-Max PHEV totaal geen problemen mee heeft. Op de T-splitsing moest ik remmen, hoe kon het ook bijna anders. Je verwacht het niet hè! Daarna ben ik maar eens gaan herten spotten, maar dan wel zonder het andere verkeer lastig te vallen. Daar zijn cruise controls tenslotte handig voor, je kunt dan nog eens om je heen kijken zonder op de snelheid te hoeven letten. Je kunt met deze cruise control overigens tussen de 30-40 km/u rijden, erg handig in 30-zones zoals in Vogelenzang. Ook vandaag zag ik weer veel damherten, maar gelukkig huppelden ze dit keer niet over de weg. Op weg naar Zandvoort kwam ik achter een lesauto te rijden van een oude bekende van mij. Hij kan goed rijden maar de leerling was een vreselijk drama, volgens mij was hij/zij bang om auto te rijden. Zelfs in de meest eenvoudige bochten viel de lesauto bijna volledig stil. Toen ik na de spoorbomen mijn kans schoon zag heb ik de lesauto legaal ingehaald. Dan is het zo heerlijk om even een snelle stoot gas te geven met zo’n eCVT, de Ford C-Max PHEV vloog er werkelijk razend snel voorbij. Op de boulevard aangekomen bleek het leed nog niet geleden, want een Bloemendaalse strandtokkie draaide vlak voor mij neus de weg op en ging stoïcijns 40 km/u rijden waar je 60 km/u mag rijden. Ik toeterde, en toeterde nog eens en zette ook even mijn meest stoïcijnse gezicht op. Op de duinenweg richting Overveen aangekomen ging de accu weer op de bewaarstand, en de snelheid naar 80 km/u op de benzinemotor.

Ik remde uiteraard af door de L-stand in te schakelen, en het grappige is dat je soms denkt dat ga ik niet redden. Maar dan blijkt deze motorrem toch nog zo sterk af te remmen dat ik heel vaak net niet – met nog maar 30-50 cm tot mijn voorganger – hoefde te remmen. Erg leuk om te doen maar het vereist wel de nodige training, en uiteraard ook een beetje lef maar dat is motorrijders eigen. Ik kan iedere koper aanraden gebruik te maken van deze handige motorrem, op een gegeven moment wordt het zelfs een sport om het rempedaal niet te gebruiken. Wel vind ik het jammer dat Ford niet net als Toyota voor zo’n mooi handig piepklein versnellingspookje heeft gekozen. Op de terugweg moest ik ook weer een aantal keer remmen voor een klein jongetje, en daarna een bejaarde die over wilden steken op een zebrapad. Op de N206 aangekomen ben ik net zo lang elektrisch door gereden totdat de Li-ion accu leeg was. Daarna sloeg de benzinemotor aan en reed ik als een gewone hybride verder. Aan de pomp kwam de totale verrassing want mijn standaard zuinigheidsrit leverde het volgende fantastisch mooie resultaat op: 69,4 km/1,38 ltr Euro 95 = 1:50,28. Kijk dat is nog eens een verbruikswaarde die indruk op mij maakt, en het mooiste is dat mijn verbruikswaarde zelfs nog onder de door Ford opgegeven verbruikswaarde van 2.0 l/100 km ligt. En nog beter is dat het nog beter kan want ik heb gereden bij een ongunstige buitentemperatuur. In de zomer acht ik het mogelijk om 1:60 te halen. Ik heb tijdens de testweek eenmaal 46,4 km gehaald op één acculading, en vanwege de lage temperatuur mag ik daar 10 procent bij optellen. In de zomer had ik dus uitgekomen op 46,4 + 4,64 = 51 km, de ideale accutemperatuur voor een optimale actieradius is namelijk 20-25 graden Celsius.
N.B.: Wat mij opviel na het afkoppelen bij de oplaadpaal/Stevensbloem was dat na het indrukken van de knop “EV Later” de acculading onderweg naar Katwijk aan Zee desondanks daalde van 100 naar 95 procent. Ik zal eens op zoek gaan of ik meer te weten kan komen waarom dat zo is.

Waar zijn al die knopjes gebleven???
Het eerste dat mij opviel na het instappen is het chronische gebrek aan knopjes in deze Ford C-Max PHEV. Prima voor mij want dan kan de dochter van mijn jongste zus niet meer op al die knopjes drukken als ze voorin zit. Om dit gebrek aan knopjes te bereiken is een fraai nieuw dashboard ontworpen met centraal een 8-inch kleuren touchscreen met het SYNC 2 connectiviteitssyteem. Omdat ik weinig zin heb om alles in eigen woorden op te schrijven omdat Ford dat al uitstekend voor mij heeft gedaan hier wat info over het SYNC 2. [quote Ford.nl] We vinden het allemaal de normaalste zaak van de wereld om overal en altijd toegang te hebben tot smartphone-apps. En nu kunt u dit zelfs gewoon blijven doen terwijl u achter het stuur zit. Dankzij de technologie achter SYNC met AppLink kunt u uw smartphone aansluiten op uw Ford, zodat u via eenvoudige spraakopdrachten toegang hebt tot een aantal populaire apps. U kunt alles eenvoudig bedienen met schakelaars op het stuur, maar ook met knoppen op het audiosysteem. Ford SYNC 2 met Voice Control en touchscreen is een state-of-the-art infotainmentsysteem waarmee u een aantal belangrijke functies intuïtief via spraak of het touchscreen kunt bedienen, waaronder de telefoon, de audio- en klimaatsystemen en de optionele navigatie. Het 8-inch kleuren touchscreen geeft ook aan in welke modus het voertuig rijdt: Hybrid Drive, Charging HV Battery, Idle, Electric Drive of een andere modus. Een slimme MyFord Mobile* smartphone-app stelt de bestuurders van deze PHEV in staat om op afstand hun smartphone met de auto te verbinden en daarmee het opladen van de auto te beheren. Daarnaast kan men met de app zelfs de temperatuur in de auto op afstand regelen zodat een rit altijd comfortabel begint. MyFordMobile is alleen verkrijgbaar op Android en iPhone.
*Het abonnement op MyFord Mobile is gratis gedurende vijf jaar na aankoop van uw voertuig, volgens de door uw dealer vastgelegde datum. Na vijf jaar is betaling verschuldigd. Voor MyFord Mobile is een compatibel, onafhankelijk 2G mobiel netwerk nodig. De technologische- en mobiele netwerkontwikkeling kan invloed hebben op de toekomstige beschikbaarheid en functies. [/quote Ford.nl]

Ik kan niet anders dan bovenstaand verhaal beamen want de bediening is lekker simpel en duidelijk. Via de spraaksturing kun je de audio, navigatie, klimaatbeheersing aansturen. En je kunt met SYNC 2 ook zogenaamde “one-shot”-navigatiebestemmingen (bv. huis) opgeven of roepen om je favoriete nummer af te spelen. Net als in de Toyota Prius kun je op het touchscreen ook de energiestromen tevoorschijn toveren. Daarmee kun je exact zien of de benzinemotor en/of de elektromotor actief is/zijn. Leuke feature blijft natuurlijk het Ford MyKey – [quote Ford.nl] Ford MyKey werd ontworpen zodat u met een gerust hart uw auto aan een vriend of familielid kunt uitlenen. Deze technologie stelt u in staat om de maximumsnelheid, een gordelwaarschuwing en een waarschuwing als het brandstofpeil laag wordt, en zelfs het volume van het audiosysteem in te stellen. [/quote Ford.nl] Leuke aan het MyKey is dat deze zich ook alles herinnert over de rijstijl per rijder in de EV-modus. Eigenlijk zit er zoveel op en aan deze auto dat ik zou zeggen lees elke avond in bed even een paar pagina’s van het instructieboekje. Anders moet ik nog twee pagina’s toevoegen aan mijn testverslag en dat beschouw ik dan als woorddiarree en daar doe ik niet aan in tegenstelling tot de dode-bomen-automagazines. Als wij een boom willen doden rijden we er wel ééntje omver zeggen wij als papierloos online automagazine altijd.

Huh???
Gezien het feit dat ik weet dat andere online automagazines nogal eens zeiken op de actieradius van één acculading, het brandstofverbruik en de wegligging van die te zware PHEV’s ben ik maar eens gaan Googelen wat voor onzin er zoal wordt verkondigd over deze Ford C-Max PHEV. De ANWB kwam qua benzineverbruik niet verder dan 1:17 en op één acculading gemiddeld 25-30 km ver, en dat terwijl ik met groot gemak 1:57,54 en gemiddeld 35-40 km op één acculading haalde. En zelfs als ik alleen de benzinekilometers bereken haalde ik nog steeds een verbruik van 1:21,64. Volgens Autoblog.nl en Rijtesten.nl heeft de Ford C-Max PHEV een CVT, maar daar klopt helemaal niets van want deze auto heeft een eCVT. En een eCVT is heel erg verschrikkelijk totaal iets anders dan een CVT zonder die kleine “e”. Een eCVT heeft namelijk geen duwband maar twee elektromotoren met tweemaal een kleine “e”, waarmee je naar mijn mening impliciet aangeeft dat je totaal geen idee hebt wat voor soort auto je aan het testen bent. Maar Wouter Karssen van Autoblog heeft trouwens iets met die kleine “e” lees maar even mee over die blooper op DWWD in 2011 waarop de volgende reactie volgde. Autoblog: “De Wereld Draait Door snapt onze humor niet” – De website Autoblog vindt het hoogst merkwaardig dat haar presentator Wouter Karssen maandag in de rubriek De TV Draait Door van De Wereld Draait Door zat. “De Wereld Draait Door snapt Wouters humor niet”, stelt de internetsite dinsdag. Karssen maakte in een filmpje over de Volvo S60 DRIVe een grapje over de spelling van het automerk. “Dat spel je als d-r-a-i-f spatie i-e”, zei hij. DWDD voerde Karssen op als iemand die niet kan spellen, maar dat is volgens Autoblog niet juist. Tja ik vrees dat DWDD met terugwerkende kracht toch echt groot gelijk heeft gehad.

Maar het hield in het testverslag van Autoblog.nl niet op bij de CVT zonder kleine “e”, want “Nog nooit reden we hier ter burelen een auto met een lagere topsnelheid.” en “Honderdvijfentachtig Pk en een merk dat bekend staat om de goede rijeigenschappen. Mag je dan verwachten dat er met de C-Max Plug-In Hybride ook een beetje gehoekt kan worden? Het antwoord is nee. Helaas, de aandrijflijn reageert traag, het weggedrag is vooral heel braaf en veilig, dus lol trappen in een C-Max met stekker zit er niet in.” Ja en toen ik dat las werd ik heel erg boos, want dit is gewoon keihard gelogen. Op het rotondecircus had ik al gemerkt hoe goed de wegligging is voor een auto van dik 1.725 kg (= plusminus 330 kg zwaarder dan de gewone C-Max) en met mij erin op 1,5 kilo na 1.800 kg. Daarom besloot ik na terugkomst uit Zandvoort ook even voor 1/10 Max Verstappen te spelen. Mijn zwager zat naast mij en is dus mijn getuige dat ik hier geen sprookjes loop te verkondigen. Na het verlaten van de N206 heb ik het TRC/ESP uitgezet en heb ik er ten opzichte van mijn rit over het rotondecircus nog een extra schepje bovenop gegooid. Zelfs in de krapste bochten met amper speelruimte trapte ik het gaspedaal vlak voor de bocht in één keer diep in. De voorwielen spinden na elke trap op het gaspedaal door, maar door het TVC bleef de Ford C-Max PHEV mooi op zijn lijn. Slechts eenmaal gleed-ie heel even heftig met onderstuur over de voorwielen weg, maar man o man wat moet je het dan ontzettend bont maken zeg. Zelfs de noordelijke hogesnelheids-opritbocht naar de N206 nam ik plankgas, en geloof mij als ik zeg dat dit een heftige actie is. Afgezien van even wat onrust in het onderstel was de Ford C-Max PHEV totaal niet onder de indruk. Daarna nog even de haakse bocht + rotonde + S-bocht bij het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg als toetje. Kickuh!!! Mijn bescheiden 1/10 Max Verstappen-mening: “Geslaagd!” Ik heb Wouter al eens via een vriend van mij die hem kent uitgenodigd met mij mee te rijden naar aanleiding van zijn bullshit testverslag van de Alfa Romeo Giulietta QV. Die vriend van mij kreeg als antwoord een smoesje en dat zegt mij genoeg, hij durft niet bij mij in te stappen. Wouter de uitnodiging staat nog steeds!

Elektrische en benzine verbruikswaarden van één week in de Ford C-Max PHEV

Benzine-kilometers
Ford-importeur -> Leiden = 38,9 km
Leiden <-> Amsterdam – broer en vriendin wegbrengen = 39,3 km + 42,9 km = 82,2 km
Leiden <-> Cantharel in Alphen a/d Rijn – op bezoek bij mijn zus = 2 x 15 km = 30 km
Totaal = 151,1 km op de benzinemotor gereden

Tanken voor de zuinigheidsrit: 136,5 km/6,09 ltr Euro 95 = 1:22,41

Zuinigheidsrit: 69,4 km/1,38 ltr Euro 95 = 1:50,28

Totaal gereden: 607,5 km = €11,16 + €9,74 + €2,21 + 9 x €1,67 elektrisch = €38,14
Geschatte benzinekosten met dezelfde afstand en rijstijl in een benzine Ford C-Max = €64,75

Hybride-verbruik: 401,6 km/6,98 ltr Euro 95 = 1:57,54
Benzineverbruik: 151,1 km/6,98 ltr Euro 95 = 1:21,64
Accupakket 7,6 kWh = 7,6 x 0,22 = €1,67 per volle acculading
Ford.nl – Bereik volledig elektrisch rijden : max. 44 km
Op één acculading 46,4 km gereden en dat kan volgens mij nog beter (+10 procent) in de zomer