Oranje-tussendoor
“Oranje-boven” is de officiële kreet maar aangezien ik zelfs met een oranje Kia Sportage niet kan vliegen ben ik maar overal tussendoor gereden. Waarom? Wel het regende weer eens in Nederland op de dag dat ik de Kia Sportage ’s ochtends vroeg op ging halen. Op zich niet zo erg maar het bleef daarna de hele dag regenen, het stopte gewoon niet meer. Dus jullie raden het al ’s avonds uit werk vandaan was het één groot drama, want Nederlandse automobilisten en veel regen dat gaat gewoon niet samen. Na even een collega afgezet te hebben bij het NS-station in Leiden moest ik thuis zien te komen. Busbaan met niet altijd werkende flitscamera, noop! Rechtsaf het treinviaduct onderdoor noop! Dat had geen zin want daar stond het helemaal vast omdat de weg linksaf richting de tunnel voor het NS-station geblokkeerd was. Dan maar over het LUMC-terrein daar is het altijd redelijk rustig. Maar ik was nog maar amper 50 meter het LUMC-terrein op gereden of alles stond muurvast. Omdraaien dan maar over de stoeprand, over het gras tussen de bomen door, weer over een stoeprand en wegwezen. Best handig zo’n crossover! Als laatste ultieme thuis-kom-poging ben ik toen maar richting het museum “Corpus” gereden. Onderweg daar naartoe bedacht ik me namelijk ineens dat ik achter het Corpus langs, en onder de brug van de N206 door via de Rhijnhofweg naar huis zou kunnen rijden. En verdraaid het kon inderdaad omdat ze onder brug een paaltje weggehaald hebben in het wegdek van wat voorheen een fietspad was. In plaats van dik een half uur stilstaan was ik binnen 5 minuten thuis. Het leuke was dat ik daarvoor wel even over een hoge drempel heen moest rijden, en omdat ik verkeerd was gereden ook nog even door het natte gras heen, en daarna ook nog door een paar hele diepe plassen heen zwemmen. Ondanks het moderne crossover-uiterlijk leek het wel alsof ik in een 4WD reed zo makkelijk ging het allemaal. Met de Kia Sportage nog maar amper een paar uur onder mijn kont had ik al bijna alle facetten van deze auto getest. Beter gezegd ik ben overal overheen maar vooral ook tussendoor gecrost met deze crossover.

Doseerbaarheid en hersenen
Het eerste uur ben ik even behoorlijk aan het vechten geweest met de koppeling van deze nieuwe Kia Sportage. Die gaat namelijk erg licht en is lastig te doseren, tenminste dat denken je (in ieder geval mijn) hersenen. Ik dacht eerst nog even dat het aan mij lag, maar toen de motor ook bij andere redacteuren in het begin meerdere keren afsloeg wist ik genoeg. Na een dag in de Kia Sportage gereden te hebben had ik er bijna geen last meer van. Het zat dan ook vooral tussen mijn oren dat ik in het begin zo liep te klooien. Door al dat geklooi reed ik in het begin vaak met iets te weinig toeren dan wel juist teveel toeren weg vanuit stilstand. Maar dit kwam niet alleen door de licht bedienbare koppeling, het kwam ook mede door het (vooral bij lage toeren) ongelofelijk stille motorblok. Het is allemaal net ff iets te anders dan anders waardoor ik, en ook de andere redacteuren, zo moesten wennen aan deze van voorband tot achterband volledig vernieuwde Kia Sportage. Volledig vernieuwd want deze Kia Sportage lijkt in de verste verte niet meer op het vorige model. Ik kan mij nog heel goed herinneren hoe er in het algemeen over de vorige Kia Sportage gesproken werd. De meeste mensen vonden het maar een auto voor de grote massa, dat kon niks zijn want een Kia Sportage kocht je alleen omdat je geen betere auto uit dat segment kon betalen. Ook in journalistenkringen werd er ronduit denigrerend over het merk Kia gesproken. En nu met de nieuwe Kia Sportage hoor je die geluiden ineens niet meer. Persoonlijk vind ik de Kia Sportage, van alle crossovers die er op dit moment te koop zijn, de mooiste en daarna komen wat mij betreft de Hyundai ix35 en de Ford Kuga.

Ongelofelijk verneukeratief!
Ik gebruik dit woord niet snel maar nu kan ik echt niet anders. Zowel Mick als ik hadden tijdens het rijden het gevoel dat de Kia Sportage last had van behoorlijk overhellen in de bochten. Afijn we waren wat mooie bochtenfoto’s maken en uiteraard gingen we steeds iets sneller door de bocht. Toen ik bij Mick de banden voor het eerst heel lichtjes hoorde glijden keek ik naar de foto en was ik zeer verbaasd. Ik zag namelijk op de foto dat de Kia Sportage amper overhelde, maar zo voelt het dus absoluut niet aan als je in de Sportage zit. Nou is me dat wel eens eerder overkomen, maar het verschil met de Kia Sportage is dat waar die andere crossovers al ruimschoots begonnen te glijden deze Kia Sportage grip blijft houden. Dit klopt totaal niet met de lange veerwegen en het rijcomfort van deze auto. Hoe hebben ze dat in hemelsnaam voor elkaar gekregen, dit kan eigenlijk helemaal niet. “Is dit wel een crossover?”, spookte het door mijn hoofd. Misschien moeten we deze Kia Sportage maar een nieuwe naam geven: “Sportover”. Het mooie van een foto(analyse) is dat je er veel over kunt afleiden wat betreft de vering/demping. Ik heb dat van Paul geleerd, die maakte mij hier opmerkzaam over na de fotoshoot van de Nissan GT-R. Als een auto zijn linker- of rechterachterwiel optilt bij een snel genomen bocht dan zegt dat iets over bijvoorbeeld de sterkte, maar vooral de eindkracht, van een veer. Wat betreft de vering/demping van de Kia Sportage kan ik niet anders dan concluderen dat Kia dat erg goed voor elkaar heeft, en dat ondanks de lange veerwegen van deze crossover.

Zoveel?
Toen ik weg reed was het enige wat ik wist dat ik de 2-liter benzineversie mee had. Ik had geen flauw idee hoeveel Pk’s dit 2-liter motorblok heeft. Het rare is dat ik dat ook niet goed kon aanvoelen. Alles voelt namelijk heel stil en soepel aan waardoor ik het moeilijk in kon schatten. Toen ik op de Kia-site las dat dit 2-liter motorblok 163 Pk bij 6.200 toeren heeft was ik wel een beetje verbaasd. Dat was ruim meer dan ik gedacht had, maar aan de andere kant was ik tijdens de stoplichtsprintjes sneller dan ik verwacht had. Wat dan wel weer klopt met de papieren Pk’s. Wat me wel direct opgevallen was is dat het koppel bij lage toeren niet echt geweldig is. Dat klopt ook wel want het maximum koppel van 194 Nm wordt pas bereikt bij 4.600 toeren. Dit motorblok houdt ervan om lekker op toeren gejaagd te worden. Gek genoeg heeft deze Kia Sportage maar vijf versnellingen! In een auto als deze had ik er juist zes verwacht. Maar echt gemist heb ik die zesde versnelling niet, de gearing heeft Kia dus goed voor elkaar want anders had ik die zesde versnelling wel gemist. De versnellingsbak schakelt overigens subliem, daar mogen ze van mij bij Kia erg trots op zijn. Zo soepel en precies kom ik ze namelijk niet vaak tegen. In navolging van de ook al zo goede Kia Sorento laat Kia in mijn ogen zien dat ze een automerk zijn dat zich met groot gemak met de grootsten kan meten. Ik haal die 7 jaar garantie van Kia maar weer eens aan, zelfs de grootste/beste Europese automerken gaan niet verder dan 2 jaar!

De Kia Sportage beukt!
Onze stuntrijder op de motorredactie Sven Kleijn zou over de Sportage zeggen: “De Kia Sportage beukt!” Dat betekent zoveel als, met de Kia Sportage kun je gekke capriolen uithalen zonder dat ie het al snel af laat weten. En Sven heeft helemaal gelijk! Na twee (achteraf bezien!) verschrikkelijk gezapige dagen, waarin ik me elke keer weer verbaasde over de ongelofelijke flexibiliteit van de Kia Sportage, was het dan eindelijk tijd om even écht te beuken! Eerst met het ESP aan en daarna met het ESP uit. Na de fotoshoot met Mick vermoedde ik al een klein beetje hoe goed deze Kia Sportage is. Tenminste dat dacht ik, nou mooi niet dus! Ik had mezelf compleet op het verkeerde been laten zetten door het uiterlijk en de banden (om de zeer fraaie velgen). Zó goed kan deze Kia Sportage op gewone Hankook banden toch niet zijn? Wel dus! Zelfs toen ik met mijn neefje en zijn vriend heel hard over de oprit bij ’t Heen reed, en de banden eindelijk begonnen te piepen, had ik eigenlijk nog steeds niet door hoe goed deze Kia Sportage is. Tijd om het ESP uit te zetten en de rotonde en de S-bocht bij het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg met een bezoek te vereren. “No mercy!”, dacht ik bij mezelf en hoekte de Kia Sportage zo hard de bocht om dat er nu wel iets moest gebeuren. En eindelijk, eindelijk begon de Kia Sportage uit te breken. Maar zelfs toen was de balans nog steeds niet ernstig verstoord, want ik kon na de rotonde vrij makkelijk en goed gecontroleerd de S-bocht induiken. Ook dat deed ik weer met zoveel snelheid en zo bruut insturend dat het nu toch echt moest gebeuren. Maar nee hoor zelfs met zwaar spinnende voorbanden en de wielen bijna dwars op het chassis bleef de Kia Sportage goed bestuurbaar. Wat is dit voor een auto?????? Waar de Peugeot RCZ qua wegligging op eenzame hoogte staat in het segment van de sportieve coupé’s daar staat deze nieuwe Kia Sportage wat mij betreft qua wegligging op eenzame hoogte in het segment van de crossovers. Een echte “Sportover” dus! En bij een Sportover horen goede remmen en die zitten er dan ook op deze Kia Sportage. De remmen van zijn perfect doseerbaar en vertragen werkelijk uitstekend.

Oranje-binnen
Niet alleen van buiten maar ook van binnen is de kleur oranje aanwezig. De oranje stiksels in de stoffen bekleding geven het interieur een fris accent. Ook het oranje kunststof in de deuren vind ik erg fraai. Erg fraai maar vooral niet ‘overdone’, hadden ze het dashboard oranje gemaakt dan had ik het wel ‘overdone’ gevonden. Dat betekent niet dat ik vind dat een gekleurd dashboard niet kan. In de Ford Fiësta die wij mee hadden zat een blauw dashboard van zacht kunststof en stoelen met lichtblauw leer. In dit geval vond ik het wel mooi omdat de auto zelf wit was. Wat mij opviel tijdens het rijden op de snelweg is dat de Kia Sportage erg stil is van binnen. Ook bij hogere snelheden blijft het behoorlijk stil en dat is voor een auto van deze prijs best uitzonderlijk te noemen. Met de audio aan is het echter snel met de stilte gedaan. De audio is van middelmatige kwaliteit en zelf zou ik dan ook na aflevering (dat scheelt weer BPM) iets beters in laten bouwen.
De stoelen voorin zitten prima en zijn goed en volledig naar wens af te stellen net als het stuur. Ook achterin heeft niemand zitten klagen en gezien de grote zitruimte verbaast me dat niets. Alle familieleden die mee zijn gereden in de Kia Sportage vinden het allemaal een erg fijne auto. De kofferruimte is ook ruim bemeten, en er gingen dan ook een behoorlijk aantal koffers in van de op één na grootste Samsonite kofferset.

Spring, dans, huppel
Tijdens de testweek was een groot deel van de Leidse binnenstad afgesloten voor verkeer in verband met de voorbereidingen voor het jaarlijkse 3-oktoberfeest. Negen van de tien keer vergeet ik dat natuurlijk en rij ik vrolijk de binnenstad in, om vervolgens in de file staand mezelf te realiseren dat het bijna 3 oktober is. Waar ik ook heen reed alles stond hartstikke muurvast, één kant op dat gelukkig dan weer wel. Wat is het op zo’n moment ongelofelijk lekker om in een auto te rijden die hoog op zijn pootjes staat. Hoge stoepranden, springdrempels, mini-rotondes en grasveldjes zijn een eitje voor deze Kia Sportage. In de eerste alinea schreef ik het ook al maar op 3 oktober overkwam het me dus weer dat ik overal tussendoor moest zien te dansen en huppelen met de Kia Sportage. Normaal gesproken erger ik me altijd kapot als ik in dergelijke stadsfiles sta maar met deze Kia Sportage vond ik het juist leuk. Uiteraard ben ik die avond even op de website van Kia gaan kijken welke versies er leverbaar zijn. Want bedenk goed dat ik slechts met een voorwielaangedreven versie heb gereden. Als deze tweewielaangedreven versie al zo ontzettend goed is dan moeten de versies met AWD helemaal goed zijn. Die versies met AWD kunnen zeer interessant zijn en dan met name de 2.0 CRDi omdat een diesel met AWD gewoon leuker is en fijner rijdt. In dat licht bezien vind ik het best wel jammer dat de zuinige dieselversie met de 1.6 GDi-motor niet leverbaar is met AWD.

Anecdote
Wat ik nu ga schrijven is toch wel het meest idiote en grappige moment wat ik heb meegemaakt in een testauto. Op die moment is de Willem de Zwijgerlaan in Leiden één grote bouwput. En omdat de voorbereidingen van het Leidse 3 oktoberfeest ook nog eens precies in de testweek vielen was het dus dubbel drama. Op de laatste testdag was ik onderweg naar de IVF-kliniek waar ik werk voor een gezellige brunch van een paar jarige collega’s. Omdat ik toch die kant op moest dacht kom ik ga gezellig even tussen de middag op werk eten. Afijn ik sta vooraan te wachten voor een rood stoplicht en als het groen wordt geef ik plankgas en sorteer snel voor naar de rechterbaan. Het stoplicht voor rechtdoor heeft vanwege de weg/bouwwerkzaamheden namelijk maar één baan. Bij het volgende stoplicht staan een paar automobilisten zo verschrikkelijk te klooien dat ik schreeuw: “Jesum rij effe door dan!” Meteen daarna hoor ik een vrouwenstem zeggen: “Pardon!” Ik dacht echt even wie praat daar tegen mij? Het bleek dat ik in mijn enthousiasme op een knopje op het stuur had gedrukt met het spreeklogo (zo’n gezichtje). De timing was zo perfect dat verzin je gewoon niet. Waarom ze “Pardon” tegen mij zei ben ik nog niet achter dat zal ik nog eens navragen bij Kia.

Oogstseizoen
Omdat ik alle tijd van de wereld had tijdens het wegbrengen van de Kia Sportage naar Vianen besloot ik binnendoor via de Lekdijk te rijden. Omdat de auto nog steeds brandschoon was twijfelde ik of het wel nodig was om ‘m door de wasstraat te halen. Als ik zoiets denk dan weet ik eigenlijk al dat ik dat niet had moeten doen. Eenmaal op de Lekdijk aanbeland was het één grote modderzooi. Niet zo gek want het oogstseizoen was net begonnen. Ongelofelijk wat een bagger ligt er dan op de weg. En zeker op de smalle dijkweggetjes is het dan raadzaam je snelheid aan te passen. De verhalen van mensen die een dijk af zijn gereden zijn legio, nee laat maar. Ik was trouwens blij dat ik niet op de motor was want dan had ik waarschijnlijk van mijn helm tot aan mijn laarzen onder de modder gezeten. Eenmaal op de A2 besloot ik dan ook maar even de wasstraat bij de Shellpomp in Vianen op te zoeken.