Rugwind
Dat de westerse automobielindustrie werkelijk als de dood is voor automerken als Landwind (China) en Dacia (Roemenië) blijkt wel uit feit dat ze er alles aan doen, dan wel hebben gedaan, om deze automerken in een kwaad daglicht te zetten. Het lukte ze zelfs om de ANWB en de ADAC voor hun karretje te spannen. Gelukkig voor Landwind heeft Dacia al laten zien dat de Nederlandse burger zich hier helemaal niets van aantrekt. Met name de Dacia Logan MCV is een reeds veel geziene auto en dat is logisch, want ook al is de auto eenvoudig van binnen je krijgt ongelofelijk veel waar voor je geld. De nieuwe Landwind CV9 is naar mijn mening eenzelfde soort auto als de Dacia Logan MCV. Voor de prijs van een drie jaar oude MPV met 100.000 kilometer op de teller koop je doodleuk een nieuwe Landwind CV9. Een nieuwe auto voor de prijs van een occasion! En denk nou niet dat de Landwind CV9 daarom dus niets voorstelt, dat is namelijk weer zo’n typisch vooroordeel dat nergens op gebaseerd is.

De feiten
Eerst maar eens even alles op een rijtje gezet: midi-MPV, totaan 6 zitplaatsen, 1.6 liter/97 Pk(71 kW), 2.0 liter/140 Pk(102 kW), tevens verkrijgbaar met G3-LPG-installatie, design Italiaans designbureau I.D.E.A., eerste Chinese auto met Europese typegoedkeuring, uitvoering Base rijklaar €14.495,- kortom een prima auto voor een werkelijke absurd lage prijs. Alles draait dus om de prijs/kwaliteitverhouding oftewel krijg je waar voor je geld. Woensdagochtend 14 april mocht ik dat uit gaan testen in de omgeving van Vianen. Na ingecheckt te hebben kon ik al snel instappen om even een uurtje de omgeving te verkennen. Gelukkig ken ik de omgeving van Vianen zeer goed en dus koos ik voor een werkelijk perfecte testroute; een stuk over de fantastisch mooie Lekdijk-Oost, een stuk landweg, de binnenstad van IJsselstein, een stuk provinciale weg en daarna een behoorlijk stuk snelweg.

De test
Het design van de Landwind CV9 is ronduit verrassend te noemen. Na plaats te hebben genomen start ik de auto en rijd rustig het parkeerterrein van het hotel af. Even de A12 op en er meteen weer af bij Nieuwegein. Eerste indrukken zijn: lekker pittige 1.6 liter motor, soepel schakelen, comfortabele vering, goede zit, goed zicht rondom en een eenvoudig dashboard. Aan het einde van de afrit sla ik rechtsaf de Lekdijk op. De Lanwind stuurt makkelijk en precies over de bochtige smalle dijkweg. De comfortabale vering laat zich nu duidelijk voelen in overhellen in de bochten. Maar ondanks de comfortabele vering vind ik de CV9 helemaal niet verkeerd. De Dacia Sandero helde bijvoorbeeld ook behoorlijk over maar bleek een werkelijk uitstekende wegligging te hebben.

Na een mooi stuk over de Lekdijk besluit ik rechtsaf te slaan richting de Gerbrandy Tower bij IJsselstein beter bekend als de grootste kerstboom ter wereld in december. Op de smalle landweg richting de provinciale weg moest ik even de kant in omdat de weg te smal is voor twee auto’s. De Landwind CV9 gaf geen krimp toen ik met de rechterkant door het gras reed. Daarna volgt een hele mooie S-bocht waar de CV9 ook lekker doorheen ging. Eenmaal op de provinciale weg trok ik wat sneller op, de vijfversnellingsbak schakelt heerlijk soepel en precies. Over een rotonde rijdend merkte ik goed dat de banden waarschijnlijk één van de beperkende factoren in het grensbereik zullen zijn (net als bij de Hyundai i30). Alleen kon ik dat grensbereik nu niet opzoeken met een andere autojournalist naast me en een hostess van Landwind op de achterbank. Maar het mooie van banden is dat je ze kan vervangen door een ander merk en type met meer grip. Een goede keuze zou bijvoorbeeld zijn Pirelli Zero Nero banden om 16-inch velgen want die 15-inch velgen vind ik wel erg klein.

De binnenstad
Vlak na de rotonde reed ik de binnenstad van IJsselstein in. Een mooie gelegenheid om de manoeuvreerbaarheid van de Landwind CV9 te testen. Toeval of niet maar ik reed verkeerd en moest achteruit rijden want keren lukte niet, daarvoor was het straatje veel te smal. Het achteruit rijden ging erg makkelijk want het zicht rondom is uitstekend. Eenmaal op de juiste weg moest ik door de smalle straatjes van het centrum, wat overigens geen enkel probleem bleek te zijn voor de CV9 die kleiner lijkt dan je zou zeggen op grond van de buitenkant.

De snelweg
Na de binnenstad volgt een stuk provinciale weg richting de snelweg. De oprit naar de snelweg is een hele mooie doordraaier. Ik gaf stevig gas en de CV9 maakte snel vaart, dit 1.6 liter motorblok is echt lekker fel ondanks de net geen 100 Pk. Na het invoegen reed ik de snelweg op en bleef netjes 100 km/u rijden. De motor is duidelijk te horen net als het windgeruis, maar het is zeker niet meer als bij veel andere auto’s uit deze klasse.

Toen ik een vrachtwagen voor me zag opdoemen schakelde ik terug naar de vierde versnelling en gaf gas. Ik had ook in de vijfde versnelling kunnen blijven rijden maar dan had het inhalen toch wat langer geduurd. De Landwind CV9 accelereert prima in de vierde versnelling vanaf 100 km/u, en voor ik het wist reed ik 140 km/u. De topsnelheid is overigens 170 km/u. Even verderop ging ik de snelweg af en keerde om richting het Van der Valk Hotel in Vianen. De Landwind CV9 is mij prima bevallen en ik verwacht dan ook dat dit automerk net als Dacia een opmars gaat maken in Nederland en de rest van Europa. Een rugwindje dus dit keer in plaats van de tegenwind bij de vorige introductie.

De échte test
Deze introductie was uiteraard slechts een rij-indruk. Ik ga deze week nog een afspraak maken met de importeur om de Landwind CV9 wat langer mee te nemen voor een echte test.