De gewoonste grootste van de kleinste SUV’s
Toen ik in de ASX stapte had ik net daarvoor één van de grote concurrenten van de ASX weggebracht. Gelukkig is de ASX een totaal andere auto in werkelijk alle opzichten, het zou toch vervelend voor de klant (en voor mij als testrijder) zijn als het bv. design, het interieur, de wegligging en het schakelen hetzelfde zouden zijn als die van de concurrent(en). Er moet toch wat te kiezen overblijven voor de klant niet waar. Na een paar kilometer al moest de ASX van mij laten zien waar-ie toe in staat is. Tijdens het invoegen van de N201 naar de zeer mooie dubbelbaans oprit van de A4 gooide een Golf-rijder zich er op het allerlaatste moment precies voor mijn neus ertussen terwijl het eigenlijk niet meer kon (lees: onmogelijk was). Uiteraard heb ik eerst gekeken of er niet per ongeluk een oud vrouwtje achter het stuur van die Golf zat. Gelukkig bleek het een mannelijk Sjonnie-type te zijn en dus kon ik na het stoplicht met een gerust hart het gas erop zetten. In de binnenbocht rijdend haakte ik aan maar omdat ik teveel vaart had moest ik even hard in de remmen (remmentest: okay!). Meteen daarna gaf ik weer gas en voelde ik de ASX lichtjes over de voorkant wegglijden. Heel even maar want daarna gaf ik iets gedoseerder gas en reed ik veel sneller dan ik verwacht had weg bij de Golf. Ondanks de behoorlijk comfortabele vering/demping en lange veerwegen (type off road) viel de grip van de ASX mij heel erg mee, en dat is vooral te danken aan de onafhankelijke wielophanging achter en de goede Dunlop Sportbanden. Eenmaal op de A4 heb ik de cruise control aangezet en ben rustig met 100 km/u verder gereden richting Utrecht. De Golf haalde me eenmaal op de A4 uiteraard met zeer hoge snelheid in. Mzzl!

Keus, meer keus, en nog meer keus
Vroeger had je de coupé, de hatchback, de sedan en de station maar tegenwoordig kom je werkelijk om in het aantal carrosserievarianten waaronder deze crossover. De grote vraag is dan natuurlijk of het de markt zelf is die deze vraag creëert, dan wel dat de consument daar om vraagt. Veel consumenten weten totaal niet wat er schuil gaat achter de façade van reclame. Tegenwoordig is reclame veel meer dan reclame alleen, het is zo’n beetje een wetenschap geworden met een eigen psychologie. Zo weten veel consumenten niet waarom een supermarkt ingedeeld is zoals deze ingedeeld is. Overal zit een gedachte achter, dus waarom een bepaald product aan het begin staat, op welke hoogte het staat, dan wel waarom iets onvindbaar is, geloof het of niet maar daar is allemaal heel goed over nagedacht. De vlak na deze testweek overleden Albert Heijn, de grondlegger van de supermarkt zoals wij die kennen, vertelde het zelf nog eens mooi in een interview op tv. Gelukkig zijn we nog niet zover dat kinderen om een bepaalde nieuwe (dure) auto gaan zeuren bij hun ouders naar aanleiding van een reclame op tv, zoals bijvoorbeeld bij McDonald’s gebeurt na het uitzenden van hun reclame. Alhoewel de kinderen die ik elke week weg moet brengen vinden het toch altijd weer leuk als ik een andere auto bij me heb. En ja ook zij hebben een sterke voorkeur voor de betere, duurdere en luxere auto’s. De die gigantische Cadillac van redacteur Theo Verstappen wisten ze dan ook zeer te waarderen. Maar nou heb ik nog steeds niet de vraag beantwoord of het de markt zelf is die deze vraag creëert, dan wel dat de consument daar om vraagt. Ik heb werkelijk geen flauw idee, zal wel weer een kip/ei-verhaal zijn vrees ik.

Licht en soepel en sterk
De Mitsubishi ASX is een auto die ik na amper een paar kilometer al van binnen en van buiten kende. Eerste positieve kenmerken zijn het lichte exacte sturen, de uitermate soepel schakelende versnellingsbak en het gek genoeg sterk aanvoelende (voor zijn slechts 117 Pk’s dan) motorblok. En naast deze drie belangrijke kenmerken is de wegligging van deze ASX ook nog eens helemaal niet verkeerd. Want let wel deze ASX staat behoorlijk comfortabel op zijn veren en meestal heeft dat nou niet bepaald een positieve uitwerking op de wegligging. Na een ochtend rijden is mijn conclusie dan ook al vrij snel dat de Mitsubishi ASX een no-nonsense auto is. Gewoon een auto die zijn berijder onopvallend van A naar B brengt zonder veel poeha. Nou ja, bijna altijd onopvallend want er is niets leukers dan over drempels springen met deze ASX. Naast de 1000-drempelweg bij Rijsenhout heb ik nog een hele mooie test-drempelweg die een stuk korter is dan die bij Rijsenhout, maar zo’n beetje de rotste verkeersdrempels in alle soorten en maten bevat. De eerste verkeersdrempel is wat lang maar daarentegen heel erg steil waardoor de ASX bijna gelanceerd wordt, maar de grondspeling is dusdanig groot dat de ASX bij het opstijgen en landen nergens last van heeft. De verkeersdrempels daarna zijn van het korte hoge type en dus kwam de ASX bijna helemaal los en landde volledig op de voorkant. Ook nu weer werkelijk geen centje pijn. Een week later reed ik over deze verkeersdrempels met de Audi A1 en moest ik bij elke verkeersdrempel afremmen en bijkant stil gaan staan voor ik er overheen kon rijden.

Drempelvrees
Toen ik de ASX ophaalde was ik wat teleurgesteld over het conservatieve interieur dat in tegenstelling tot de concurrenten zeg maar gerust ouderwets oogt. Helaas had deze ASX ook geen
Rockford Fosgate audio aan boord zoals ik vaak in Mitsubishi’s tegenkom. Mitsubishi zou er goed aan doen om het interieur en het knoppencircus eens stevig onder handen te nemen en uptodate te maken naar de huidige maatstaven. Maar ondanks deze kritiek raakte ik gedurende de testweek dag na dag enthousiaster over de ASX. Na de fotoshoot raakte ik gaandeweg enthousiaster over het design. En na de stoplichtsprint tegen de Mini werd ik met de dag enthousiaster over het 1.6 liter motorblokje. En daarna raakte ik steeds enthousiaster over de spring- en vliegcapaciteiten van de ASX. Verkeersdrempels zijn gewoon leuk met deze ASX, op een gegeven moment reed ik expres een blokje voor zoveel mogelijk straten met veel verkeersdrempels. De grondspeling van de ASX is echt ‘huge’ voor een dergelijke crossover. Dankzij de comfortabele vering/demping en de grote grondspeling is de Mitsubishi ASX dus een fantastische auto als het gaat om off road eigenschappen. Onverharde wegen en zelfs niet al te mulle zandpaden zijn daardoor dan ook prima te doen met deze voorwielaangedreven ASX. Toch stel ik mezelf regelmatig de volgende vraag: “Waarom zou iemand een Jeep, SUV of een crossover kopen?” Aangezien al deze autotypes maar één ding gemeen hebben lijkt mij dat het de lange veerwegen zijn en de daaraan gekoppelde grote grondspeling. Auto’s dus zonder enige vorm van drempelvrees dus waarom remmen juist de berijders van dit soort auto’s altijd het hardst af voor verkeersdrempels??? Dat mag je met een Audi A1 doen maar absoluut niet met een Mitsubishi ASX!

Functioneel opvallen
Bumperkleven, rechts inhalen, ‘m er op het laatste moment tussen duwen valt allemaal irritant weggedrag dat vrijwel uitsluitende door mannen veroorzaakt wordt (afgezien van die paar oude vrouwtjes in Golfjes). Stoplichtsprintjes vind ik zelf minder irritant maar juist leuk al is het alleen maar om te testen hoe snel een bepaalde testauto is. Nou is deze Mitsubishi ASX het soort auto dat zich eigenlijk totaal niet leent voor een stoplichtsprint. Om heel eerlijk te zijn was ik het ook totaal niet van plan, het liep gewoon zo en wat ik begin maak ik af dus ja het zij zo. Het was maandagochtend 3 januari en het was veel rustiger op de weg dan ik verwacht had. Ik haat maandagen en al helemaal als die vallen op de dag van het nieuwjaar wensen, wat wil je ook met ruim 27 vrouwen tegenover slechts 4 mannen. Van mij hoeft dat nieuwjaar wensen dus niet zo, voor ik eindelijk aan het werk kan ben ik compleet afgelikt. Ik heb er daarom dus niet aan meegedaan dit jaar. Na een rustig ritje reed ik over de brug bij de LOI (je weet wel van die reclame met die verschrikkelijk bekakte Wouter) en ging vooraan stilstaan bij het laatste stoplicht de polder in. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik ‘m al aan komen rijden. Waarom vallen sommige automobilisten toch altijd direct op door hun weggedrag? Okay ik val ook regelmatig op in het verkeer, maar ik moet testen dus dan mag het. Net zoals functioneel bloot bestaat er ook zoiets als functioneel opvallen.

De Mannenclub
De opvallende automobilist in zijn Mini Clubman (Mini is van BMW bekend van de joyrider-reclame, is het geen oud vrouwtje is het wel een joyrider) kwam uiteraard op de linkerstrook naast me staan. Na ongeveer 100 meter wordt het weer één rijstrook en dus ging ik er, gezien zijn opvallende rijgedrag, vanuit dat de bestuurder van de Mini Clubman volgas zou vertrekken om zodoende voor mij in te kunnen voegen. Tja wat doe je dan als het de eerste maandag van het nieuwe jaar is? Juist gas geven en kijken waar de slechts 117 Pk sterke 1.6 liter Mitsubishi ASX toe in staat is. Groen! Ik gaf gas en trok door tot in het rood, supersnel schakelde ik op naar de tweede versnelling, we gingen exact gelijk op, en alweer tegen het rode gebied aan schakelde ik op naar de derde versnelling, én nog steeds gingen we exact gelijk op, de linker rijstrook houdt daar echter binnen een tiental meters op en gaat daarna over in een verdrijvingsvlak, de Mini ging er overduidelijk vanuit dat ik het gas dicht zou gooien en hem voor zou laten gaan. Nou mooi niet dus, niet op maandag!, en dus moest de bestuurder van de Mini op het allerlaatste moment vol in de ankers en achter mij aansluiten, heel even nog seinde hij met zijn groot licht, loser. Achteraf had ik wel zoiets van was dit nou wel zo’n slimme actie, maar ach een beetje spanning is soms best leuk. Als motorrijder win ik namelijk altijd alle stoplichtsprintjes van alle auto’s (motorrijders onder elkaar doen vreemd genoeg zelden tot nooit aan stoplichtsprintjes) met twee vingers in mijn neus en dat is zo verschrikkelijk saai.

Knipper-de-knipper-de-knipper
De Mitsubishi ASX is een crossover die je duidelijk voelt overhellen, iets wat op de actiefoto’s ook goed is te zien. Persoonlijk vind ik dat niet zo erg, eigenlijk vind ik het wel leuk als ik eerlijk ben. Wat ik wel grappig vind aan de ASX is dat als je nog lang niet op de grens rijdt het ESP-lampje al begint te knipperen en blijft knipperen. De ASX kan namelijk veel meer hebben als dat je zou verwachten op grond van het knipperende ESP-lampje. Op een avond ben ik nog even heerlijk binnendoor naar Noordwijk aan Zee gereden en vervolgens via de Estec bij Katwijk aan Zee weer terug. Het is echt een feest om de ASX in bochten en op rotondes op de grens te rijden. Normaal gesproken had ik verwacht dat de ASX allang zou gaan glijden bij dergelijk heftig rijgedrag. Gek genoeg ligt dat punt veel verder dan ik verwacht had. Bij Katwijk aan Zee zijn ze trouwens een nieuw industrieterrein aan het bouwen waarvan één nieuwe ontsluitingsweg reeds is geopend (de mooiste weg moet nog geopend worden en daar zit een bocht in die is zo mooi dat is werkelijk zwaar kwijlen). In die weg zitten een paar hele mooie bochten die juist op dit moment op z’n leukst zijn omdat er nog geen stoepranden liggen. Ik kan hier dus (het is hier ’s avonds doodstil) verschrikkelijk op en over de grens rijden. Als ik namelijk onverhoopt de weg af zou glijden dan kom in hoogstens in het zand naast de weg terecht. De ASX verraste mij behoorlijk door zwaar in het grensbereik rijdend gewoon op de weg te blijven, en dus werd het tijd om het ESP uit te zetten. Met het ESP uit glijdt de ASX vast een kant op die ik niet wil, ik wist het zeker. Afijn in een hele mooie S-bocht zette ik het gas er vol op maar er gebeurde niet wat ik verwacht had. De ASX bleef al glijdend werkelijk heel mooi bestuurbaar, en de bocht daarna ook weer, wat een heerlijke auto!

Vreemd fenomeen
Soms vallen mij dingen op in een testauto waar ik niets mee kan. Ineens viel het me namelijk op dat de toerentellernaald van de ASX af en toe (niet altijd dus!) omhoog vloog, terwijl ik toch echt het gas los liet en de koppeling intrapte om op te schakelen. Eerst dacht ik nog even misschien hou ik mijn voet wel ongemerkt op het gaspedaal maar niets daar van. Ik ben daarna gaan kijken of het misschien te maken had met de shift-indicator of dat het alleen bij een bepaald toerental of in een bepaald toerengebied gebeurt. Maar nee er zijn totaal geen lijn in dus ik had werkelijk geen flauw idee wat het nou zou kunnen betekenen. Tijdens de fotoshoot moest Mick rijden en ik vroeg uiteraard aan hem of hij dit even wilde checken. Mick snapte er ook helemaal niets van en daarom ben ik de volgende dag bij Mitsubishi-dealer Oudshoorn in Leiderdorp langs gereden. Ik heb daar een keer een Kia Soul mogen lenen en ben er een keer langs gereden met een Nissan 370Z Roadster (ze zijn Kia-dealer af en tegenwoordig Mitsubishi/Nissan-dealer) waar ik iets over wilde weten. Afijn de directeur vroeg wat ik wilde en toen ik hem het verhaal van het omhoog schietende toerental vertelde riep hij de chef werkplaats erbij, en vroeg aan hem of hij even een rondje wilde rijden met mij. De chef werkplaats constateerde het fenomeen ook maar kon mij helaas niet vertellen wat de oorzaak hiervan is. Toen ik de ASC terugbracht bij Mitsubishi-dealer Wiersema & van Wouwe b.v. heb ik uiteraard ook nog even navraag gedaan over dit fenomeen. De medewerker achter de balie vertelde mij toen dat hij zich herinnerde dat de oude Mazda 626 van zijn vader dit ook deed. Afijn ik ga nog even verder zoeken want ik wil weten wat de oorzaak van de spontaan omhoog vliegende toeren is.

Neem de tijd
Na een week in de ASX door gebracht te hebben kan ik maar tot één hele belangrijker conclusie komen en dat is de volgende. Mocht je er nog niet uit zijn welke crossover je wilt gaan kopen, neem dan even de tijd voor deze ASX. Ga niet even snel een half uurtje rijden maar liever wat langer. Ik maakte in het begin ook de fout om deze auto te onderschatten. Deze auto heeft meer kwaliteiten in zich dan ik had verwacht. De stoplichtsprint met de Mini Clubman opende bijvoorbeeld mijn ogen over het goede 1.6 liter motorblok. Dat kleine 1.6 liter motorblok bleek veel beter dan ik verwacht had. Verder is de wegligging ook beter dan ik verwacht had, vooral de grondspeling en vering/demping zijn fantastisch waardoor verkeersdrempels slechts oneffenheidjes in de weg worden. Het design mag dan niet zo vooruitstrevend zijn als dat van de Nissan Juke toch vind ik ‘m mooi. Kijk maar eens goed naar de foto’s, op elke foto lijkt de ASX een andere gedaante te hebben. Mick en ik hebben dan ook ongelofelijk genoten van de fotoshoot, mooie foto’s geeft ons toch een bepaalde kick. Na een volle week rijden ben ik aan het einde van de testweek positiever dan aan het begin. Dat overkomt me niet vaak maar als het me overkomt vind ik dat altijd erg leuk.