Watt goed!
Al ruim 20 jaar breng ik met enige regelmaat een bezoek aan Duitsland omdat ik daar goede vrienden heb. Verder heb ik ook ruim tien jaar een Duitse vriendin gehad en dus is het niet meer logisch dat ik goed Duits spreek. Bij het intypen van de woorden “Wir”, “leben” en Auto’s” had ik dus niet verwacht nog voor een verrassing komen te staan. Het blijkt dat het woord “Leben” met een hoofdletter ook “hachje” kan betekenen. En bij het intypen van het woord hachje in Google kwam ik op synoniemem.nl weer iets tegen dat ik niet wist; o. (-s), waaghals, durfal; het hachje er bij inschieten, het met de dood bekopen. Uiteraard betekent het woord “hachje” ook “leven” want iedereen kent wel de uitspraak “Zijn eigen hachje redden” dus ik had het kunnen of beter gezegd moeten weten. De slogan van Opel heeft dus meerdere kanten als je het zo bekijkt. Na een zware periode moest Opel in wezen zijn hachje redden binnen het grote GM moederconcern. En dat is gelukt want Opel leeft weer als nooit tevoren en komt ook uit de multitesten (die ik overigens verfoei) erg goed naar voren. Nou heb ik al aardig wat Opels getest en dus dacht ik heel goed te weten wat voor auto ik zou gaan rijden. Dat liep even anders want ik kreeg te horen: “Jij krijgt die auto helemaal niet!” Dan sta je toch wel even gek te kijken kan ik je vertellen. Maar het bleek om iets heel anders te gaan, ik moest het letterlijk opvatten als “díe” dus niet die blauwe “Opel Astra Sports Tourer 2.0 CDTI ECOTEC” maar wel die witte “Opel Astra Sports Tourer 1.6 Turbo Automaat Sport”. Nou dat vind ik dus helemaal niet zo erg want een witte auto is altijd erg mooi i.v.m. de fotoshoot.

Even lachen
Omdat we de Audi Q5 die middag in moesten inleveren en we nog actiefoto’s moesten maken (de dag ervoor had het geregend) ben ik samen met Mick in de Audi Q5 naar Prinsenbeek gereden. Opel zit aan de rand van een industrieterrein met veel mooie bochten en dus hebben we daar meteen even mooie foto’s geschoten van de Audi Q5. Daarna was het richting de snelweg en op naar Leusden-Zuid. Op de A59 hebben ik en Mick toen even ongelofelijk moeten lachen om een aantal wegmisbruikers. Elke keer als een wegmisbruiker ons even snel rechts in dacht te halen sloten ik en Mick hem op met de Audi en de Opel. Die wegmisbruikers zullen wel gedacht hebben: “Wat overkomt me nou?” maar ik en Mick hadden de grootste lol. Ik sta er echt elke keer weer van te kijken wat voor idiote en vaak levensgevaarlijke capriolen sommige automobilisten uithalen. De tijdwinst die ze boeken is namelijk vrijwel nihil. Veel van dit soort haastige automobilisten weten bijvoorbeeld niet dat ze zelfs op lange trajecten vaak niet boven de 100 km/u gemiddeld uitkomen. Ik heb jaren op en neer gereden naar mijn toenmalige Duitse vriendin die vlakbij Idstein (ligt naast Wiesbaden) woonde. Dat is een afstand van 435 kilometer en de snelste tijd die ik ooit gehaald heb is met een Suzuki Hayabusa GSX1300R; drieënhalf uur oftewel nog net geen 125 km/u gemiddeld. Om dat te halen moest ik in Duitsland bijna constant snelheden van tussen de 200 en 300 km/u rijden, en af en toe uiteraard even boven de 300 km/u. Ik bedoel maar, haastige spoed is niet alleen zelden goed het is totale nonsens (maar in Duitsland wel heel erg lekker).

Industriële revolutie
Toen ik overstapte van de Audi Q5 naar de Opel Astra Sports Tourer had ik verwacht in een minder goed afgeveerde en dus minder comfortabele auto te stappen. Nou mooi niet dus, want het eerste wat me opviel, nadat ik nog maar een paar honderd meter gereden had, is de sublieme vering/demping van deze Opel Astra Sports Tourer. De uitgaande demping van deze Opel Astra Sports Tourer is net als die van de Audi Q5 die we bij ons hadden elektronisch geregeld. Hoe kan het dan dat de vering/demping van deze Astra Sports Tourer voelbaar beter is dan die van van de veel duurdere Audi Q5? Wat ik in mijn onderbewustzijn al vermoedde klopte inderdaad. Bij het lezen van de brochure (ik lees van tevoren nooit autonieuws zodat ik altijd volledig onbevooroordeeld in een testauto stap) stuitte ik namelijk op iets verrassends wat ik nog nooit eerder tegen gekomen ben op een massa geproduceerde auto. Deze Opel Astra Sports Tourer heeft namelijk een gebogen achteras van composiet met samengestelde krukarm én een Watt-stangensysteem. Deze laatste constructie is al zo’n 200 jaar bekend las ik in de brochure – en bestond dus al ver voor de eerste automobiel – en wordt voornamelijk toegepast in raceauto’s. [quote Wikipedia] Watt’s koppeling (ook bekend als de parallellogram) is een type van mechanische koppeling uitgevonden door James Watt (19 januari 1736-25 augustus 1819) om te komen tot een onbelemmerd werken, in een rechte lijn dus, van de zuigerstang van een stoommachine. [/quote Wikipedia] James Watt was zelf erg trots op zijn uitvinding vooral vanwege de eenvoud. In juni 1784 schreef hij in een brief aan zijn handelspartner Matthew Boulton: “I have got a glimpse of a method of causing a piston rod to move up and down perpendicularly by only fixing it to a piece of iron upon the beam, without chains or perpendicular guides […] and one of the most ingenious simple pieces of mechanics I have invented.”
Zoekend op het internet kwam ik een uitgebreid technisch verhaal tegen over de unieke achteras op deze Opel Astra Sports Tourer. Het technische verhaal bleek half zo lang als dit testverslag en dus heb ik maar even de belangrijkste voordelen eruit gefilterd.
De innovatieve structuur van de achterwielophanging van de Opel Astra Sports Tourer:
– is lichter en compacter dan een achteras met meerdere wielarmen
– vermindert ongewenste geluiden en trillingen
– zorgt voor een comfortabel rijgedrag
– rolbewegingen van de carrosserie worden aanzienlijk verminderd
– voorkomt zeer doeltreffend elke zijdelingse beweging van de achteras
– de spoorbreedte blijft constant
– de wielvlucht is stugger
– alles bij elkaar zorgen deze (en nog meer kleinere hier niet genoemde) voordelen voor sterk verbeterde rijeigenschappen

Filmpje Watt-stangensysteem

http://www.youtube.com/watch?v=OsU5SnWvqG8&feature=related

Comfortabele hersenen
Het is behoorlijk lang geleden maar het overkwam me eindelijk weer eens een keer dat ik me niets kon herinneren van de testweek. Ik heb altijd mijn aandacht voor de volle honderd procent bij de weg, maar toch kon ik amper voor me halen waar ik allemaal geweest ben met de Opel Astra Sports Tourer. Het is een volslagen gekke gewaarwording om in een auto te rijden die zo’n ultieme mate van comfort heeft (zelfs in de Sport-stand!) dat je blijkbaar in een soort van trance raakt. Deze Opel Astra Sports Tourer is dus echt zo goed dat hij dit met mij doet! Eén belangrijk punt wat in mij opkwam na goed nadenken over de voorbije testweek was dat ik bijna geen last heb gehad van piepende banden. Dat moet wel iets te maken hebben met dat Watt-stangensysteem. De vier brede Continental ContiSportContact3 235/40-R19 banden helpen uiteraard mee om het piepen tegen te gaan maar zonder het Watt-stangensysteem hadden deze sportbanden geheid vaker gepiept. Een tweede belangrijk punt dat mij te binnen schoot is dat ik ook amper last heb gehad van glijden op rotondes en in haakse bochten. Eén keer had ik de Opel Astra Sports Tourer aan het glijden maar toen was ik zwaar in het ABS aan het remmen om de auto weer op de juiste lijn te krijgen. De remmen zijn overigens uitstekend, ze zorgen voor een goede vertraging en zijn goed te doseren. Niets dan lof dus voor deze Opel Astra Sports Tourer, ik kan het ook niet helpen maar het is gewoon zo.

Oh middernacht schijn een lichie op mij
Net als het Watt-Stangensysteem wist ik dus ook niet dat er AFL+ (=Adaptive Forward Lighting) op deze Opel Astra Sports Tourer zit. Toch constateerde ik al vrij snel dat er iets vreemds aan de hand is met de verlichting. Als ik op het woonerf naast mijn huis weg reed viel direct de ongelofelijke zee van licht direct voor de auto op. Normaal gesproken schijnt het licht van een koplamp in de verte en daar heb je niet zoveel aan in het donker op een woonerf. Eenmaal van het woonerf af richting de snelweg reed ik richting Wassenaar over de donkere ventweg naast de A44. Het viel me toen op dat de lichtbundel niet alleen een andere vorm maar ook een andere lichtintensiteit had. Dat klopt ook want Adaptive Forward Lighting houdt in dat de lichtverdeling zichzelf automatisch aanpast omdat de camera registreert op wat voor soort weg je rijdt. AFL+ biedt in totaal negen verlichtingsfuncties: dynamische bocht, landweg, statische hoek, snelweg, stad, voetgangerszone, slecht weer, grootlichten en led-dagverlichting. Kortom een zeer veilige manier van verlichten die mij in ieder geval één keer het leven van een hardloper heeft gered. Ik rij regelmatig over de ventweg van de N206 bij het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. Deze drempelweg is een goed testtraject om het AFL+ te testen. Op deze ventweg rennen namelijk altijd hardlopers en een aantal van hen wil blijkbaar graag dood. Sommige hardlopers hollen niet alleen zonder fluorescerend hesje of zonder verlichting maar ook nog eens aan de verkeerde kant van de weg. Ik heb altijd geleerd dat je aan de kant van het tegemoetkomende verkeer moet (hard)lopen. Als het dan ook nog eens regent zie je deze dombo’s dus gewoon niet. Gelukkig schijnt de lichtbundel van het AFL+ precies zo dat ik deze hardloopster wel ruim op tijd zag. Ik heb even het portierraam aan de rechterkant laten zakken en deze hardloopster verteld dat ze totaal niet zichtbaar was voor achteropkomend verkeer en dat ze bofte dat ik in de nieuwe Opel Astra Sports Tourer reed. Vlakbij huis heb ik nog even getankt en met een gemiddelde rijstijl (dus alles door elkaar) kwam ik uit op een gemiddelde van 1:10.

Filmpje Adaptive Forward Lighting

Uitrusting
De uitrusting van deze Opel Astra Sports Tourer Sport is zoals we de laatste jaren van Opel gewend zijn uitstekend. Hetzelfde geldt ook voor de afwerking, geen piep- of kraakgeluiden gewoon een en al degelijkheid. De leren stoelen zijn van het type AGR, een Duits keurmerk wat staat voor Aktion Gesunde Rücken in het Nederlands Aktie Gezonde Ruggen. Deze organisatie is opgericht door Duitse medische en paramedische groepen. Rugpijn en rugproblemen veroorzaken namelijk ieder jaar weer ongelofelijk veel economische schade onder met name de beroepschauffeurs. Een keurmerk als het AGR zal autofabrikanten in ieder geval aansporen om ergonomisch goede stoelen in hun auto’s te plaatsen. De stoelen in deze Opel Astra Sports Tourer zijn werkelijk op alle mogelijke manieren te verstellen dus dat AGR-keurmerk is dik verdiend. Samen met het in hoogte en diepte verstelbare stuur kun je als bestuurder de perfecte zit (en dan bedoel ik geen strandstoel-stand!) voor jezelf instellen. Het enige waar ik wel even aan moest wennen waren de puntige buitenspiegels, even maar want met goed ingestelde spiegels (veel automobilisten stellen hun spiegels verkeerd af) is het zicht rondom uitstekend. Verder is de zitruimte voor de passagiers achterin prima volgens mijn testfamilie. Ook de bagageruimte is ruim voeldoende, van de Samsonite kofferset paste de op één na grootste kofferset er bijna helemaal in. In de bagageruimte is ook weer van alles te monteren (bagagenet) en te verstellen en de FlexFold-achterbank laat zich in een handomdraai neerklappen. De audio is net als de NavSat van mooie en goede kwaliteit en ook de bediening is eenvoudig en wijst zich vanzelf. Een USB-aansluiting is in deze Sport-uitvoering ook aanwezig dus ik kon weer heerlijk naar mijn eigen MP3-songs luisteren.

Ff stangen
Zou het me lukken om deze Opel Astra Sports Tourer op de kast te krijgen? Na een week comfortabel rondhobbelen over ’s heeren wegen had ik het gevoel dat ik de Opel Astra Sports Tourer alleen nog maar geaaid had. Dat was natuurlijk helemaal niet zo, maar zoals ik een paar alinea’s eerder al schreef heb ik deze testweek nogal veel last gehad van geheugenverlies. Op de voorlaatste dag heb ik daarom toch maar even nog wat favoriete bochten opgezocht. Ook nu weer stelde ik mezelf keer op keer dezelfde vraag: “Is deze Astra Sports Tourer echt zo goed???” En bocht na bocht stelde ik vast (ook met het ESP uit!) dat dit inderdaad zo is maar een paar bochten later was ik dat alweer vergeten. De twee favoriete bochten op de rondweg in mijn woonwijk, check-okay, de S-bocht naar het fitnesscentrum, check-okay, de oprit bij ’t Heen sneller dan snel, check-okay, de S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg, check-okay, de weet ik veel wat voor bocht van mijn test-circuit, check-okay. Eigenlijk kwam ik tijdens het rijden maar één dingetje tegen dat me niet beviel. Bij sportief rijgedrag had ik af en toe wat last van schokken in de transmissie van de 6-traps automaat (ik heb het FlexRide-systeem vrijwel uitsluitend in de gewone stand gereden en bijna niet in de Sport/Tour-stand). Dat is niets bijzonders want dat kom ik wel vaker tegen bij een testauto met een gewone automaat. De Sport-stand en de Tour-stand zijn duidelijk voelbaar in het gaspedaal, de stuurbekrachtiging en de vering/demping. Van de Sport-stand (in deze stand verandert de dashboard verlichting van wit naar rood) maakte ik vrijwel alleen gebruik om in te halen of even snel op te trekken bij een stoplicht, op dat moment voel je de 180 Pk’s van dit 1.6 liter motorblok goed. De Tour-stand gebruikte ik vooral op lange N-wegen en op de snelweg als ik de cruise control aan had staan.
[quote Opel.nl] FlexRide (Adaptive Stability Technology). Stel je een auto voor die zich continu aanpast aan jouw rijgedrag en de wegomstandigheden. Die je met één druk op de knop de keuze biedt tussen comfortabel of sportief rijden. Dat is precies wat FlexRide doet! Het elektronische brein dat dit mogelijk maakt heet DMC: Drive Mode Control. Deze intelligente software herkent elf verschillende rijsituaties, zoals rijden op de snelweg, afremmen of bochten nemen, en past alle elementen van het onderstel en het rijsysteem daar automatisch op aan, in combinatie met jouw persoonlijke rijstijl. FlexRide omvat verder onder meer: elektronische dempingsregeling (CDC), die de demping continu aanpast aan de veranderende rijomstandigheden, 4-kanaals ABS met elektronische remkrachtverdeling, Traction Control en ESP-Plus. Deze functies werken in elke rijmodus gecoördineerd samen, zodat alles is afgestemd op jouw favoriete rijstijl.
[/quote Opel.nl]

Bas is in zijn sas
Meestal ga ik naar Bas (directeur van Autobeklederij Van der Werf in Leiden) toe als ik wil weten wat hij van het interieur van een testauto vindt. Dit keer ging ik echter naar Bas vanwege een extra reden en wel het Watt’s stangenstelsel. Ik weet dat Bas nou niet bepaald een Opel-fan is dus ik was dan ook zeer benieuwd wat hij van deze spiksplinternieuwe Opel Astra Sports Tourer vindt. Ik ken Bas als een uitermate kritisch mens en dat mocht ik dan ook meteen aanhoren na het instappen. Bas stak van wal: “Het dashboard vind ik te druk, waar Opel voorheen een wat saai imago had daar gooien ze het nu in één keer helemaal over de andere boeg.” Laat hem maar even gaan dacht ik bij mezelf die draait wel bij als hij even gereden heeft. “Rij maar richting het treinstation Leiden Lammenschans daar heb je weg met straatstenen en ook nog eens een hele rits heftige verkeersdrempels”, zei ik tegen Bas. Na de eerste verkeersdrempel voelde Bas al het grote voordeel van het Watt-stangensysteem. De laatste drempel is de rotste van allemaal vanwege de steile op- en afrit. Maar ook hier werkelijk geen centje pijn met de Opel Astra Sports Tourer. Bas werd steeds enthousiaster over de Opel Astra Sports Tourer en kon zich helemaal indenken dat als iemand voor de moeilijke keuze komt te staan welke station hij moet kiezen uit vier aantrekkelijke stations het Watt-stangensysteem de doorslag geeft. Vlak voor het uitstappen zei Bas tegen mij: “Opel is in aanzien gestegen bij mij door deze Opel Astra Sports Tourer.” Bas had duidelijk niet verwacht dat deze Opel Astra Sports Tourer zo comfortabel aan zou voelen.

Final test and final destination?
Vrijdagochtend moest ik van mezelf nog even twee mensen in de Opel Astra Sports Tourer laten rijden. Martin Wagemakers (ex-redacteur Autotesten.nl) de supertechneut en Paul Klop onze veringspecialist. Martin Wagemakers is instrumentenmaker van beroep en weet echt alles maar dan ook alles van techniek, en maakt zelf heel veel dingen op de draaibank voor zijn kitcar. Martin heeft een kitcar (190 Pk/600 kilogram) met het motorblok van een Honda Blackbird onder de motorkap. Wie een ritje met Martin over zijn thuiscircuit maakt in deze kitcar die moet A heftige acceleraties gewend zijn sneller dan een Ferrari, B absoluut niet bang zijn, C liever niet net gegeten hebben voor hij/zij instapt. Afijn jullie snappen het al ik heb naast Martin zittend in de Opel Astra Sports Tourer even zijn plaatselijke poldercircuit afgeraffeld. Martin heeft zelf een Ford Focus station die hij altijd roemt om zijn goede vering/demping, en dat klopt want daar staat Ford inderdaad bekend om. Het ritje begon meteen al goed met wachten, wachten, wachten en nog eens wachten. Het stoplicht achter de benzinepomp door de N11 over reageerde niet. Eindelijk werd het groen en kon de rit beginnen, het gas ging er direct goed op en ik heb me de hele rit aan de deurgreep vast gehouden. Af en toe dacht ik weer aan die droom in het testverslag van de Opel Insignia OPC Sports Tourer. Ik vertrouw Martin volledig en heb naast hem gezeten in het vele malen heftiger ritje met de kitcar, maar toch hield ik me goed vast. Een kwestie van reflexen zullen we maar zeggen. Ik zal jullie de details besparen maar het ging hard over een smalle boerenweg die net zo breed is als de Opel Astra Sports Tourer. Martin was erg enthousiast over de Opel Astra Sports Tourer en zei dat hij hem wel in wil ruilen op zijn Ford Focus station. Kortom alweer iemand die enthousiast is over deze Opel Astra Sports Tourer en bovendien iemand die een serieus potje kan sturen.

Auf nach Paul
Van Alphen a/d Rijn kun je het beste via de A12->A2-A27 naar Werkendam rijden en dat heb ik dus ook gedaan. Ik was dik op tijd bij Paul die net pauze had en dus mooi even tijd had om een deel van zijn testcircuit te rijden. Na een testrit in de Opel Insignia OPC Sports Tourer kwam hij met rokende remschijven weer terug dus ook Paul weet wat echt sturen inhoudt. Toch heeft Paul het deze keer relatief rustig aan gedaan want om te voelen hoe comfortabel de vering/demping van deze Opel Astra Sports Tourer is hoef je helemaal niet hard te rijden. In dit geval is het meer een kwestie van over drempels en slecht wegdek heenrijden om te voelen wat het CDC in combinatie met het Watt-stangenstelsel doet. En inderdaad was ook Paul verrast over het comfort in combinatie met sportief weggedrag en weinig overhellen. En alweer een specialist uit mijn netwerk die enthousiast is over deze Opel Astra Sports Tourer. Dit is één van de weinige keren dat ik aan drie specialisten uit mijn netwerk heb gevraagd even in een testauto te rijden. De reden dat ik dat gedaan heb is omdat ik zelf uitermate enthousiast ben over deze nieuwe Opel Astra Sports Tourer. Omdat ik onafhankelijke autojournalistiek hoog in het vaandel heb staan en écht 100 procent duidelijk wil hebben dat deze Opel Astra Sports Tourer dus ook écht zo fabuleus goed is heb ik dit gedaan.

[quote Paul Klop]
Super interessant die ophanging! Eigenlijk alles wat daar mee te maken heeft, maar dit in het bijzonder. Na +/- 10 keer het filmpje te hebben bekeken en alle documentatie te hebben gelezen (behalve de Duitse omdat ik daar weinig van bak), kan ik zeggen dat ik de werking ervan snap. Ik zal proberen het kort samen te vatten in normale taal; de Opel Astra Sports Tourer rijdt echt verrassend goed, en dit heeft met meerdere zaken te maken. De veren zijn precies van de juiste sterkte, perfect uitgekozen door de R&D afdeling van Opel. Deze houden de auto netjes op hoogte en verwerken oneffenheden van het wegdek zonder problemen. Dan hebben we nog de demping, deze wordt constant elektronisch aangepast om elk type ondergrond om te vormen naar een comfortabel gevoel voor de inzittenden. Comfortabel dus maar zeker niet te zacht, gewoon precies lekker! Maar nu komt het; veel auto’s met deze specificaties geven veel comfort, maar dat brengt als nadeel met zich mee dat een sportieve rijstijl met zo’n auto geen pretje is. Vooral de bochten worden lastig, de auto helt over en krijgt last van onderstuur (gewicht/zwaartekracht) dus dat betekent geen zeker/direct gevoel tijdens het sturen, en dat zou erg jammer zijn voor een auto die de naam Sports Tourer draagt. Maar ook hier heeft de R&D afdeling weer heel goed over nagedacht! Aan de achterzijde heeft Opel een heel slim stabiliteits-systeem gemonteerd wat ik wel vaker onder race-auto’s ben tegen gekomen! Het zogenaamde Watt-stangensysteem zorgt ervoor dat de wielen bij rechtuitrijden een ongestoorde inveerbeweging kunnen maken. In bochten beperkt het de zijwaartse buiging van de wielen tot een minimum, waardoor de auto superstrak stuurt en heel direct aanvoelt! Dus naar mijn mening is deze Opel Astra Sports Tourer zijn naam meer dan ook meer dan waard! Deze auto heeft dé perfecte mix tussen sportief en comfort, na een proefrit in deze auto zal iedereen het met me eens zijn: 10 punten voor Opel!

grt pk
[/quote Paul Klop]

Jij krijgt die auto helemaal niet terug
Aan het einde van de testweek had ik erg weinig trek om deze Opel Sports Tourer weer in te leveren. Best grappig om dan tegen de medewerkster van Opel te zeggen: “Jij krijgt deze auto helemaal niet terug!” waar ik aan het begin van de testweek te horen had gekregen: “Jij krijgt die auto helemaal niet.”