HyunDaan komt eraan!
Wat is dat toch met mij? De testauto voor deze Hyundai i30 ging ik ophalen op de verkeerde dag terwijl ik deze vernieuwde Hyundai i30 bijna niet had opgehaald op de juiste dag. Ik zag in mijn planning dat ik nog geen bevestiging op mijn aanvraag had ontvangen, waarna ik op het nippertje nog even mailde of de auto wel gereserveerd stond voor vrijdag de 24e. Ja dus, ha, ha ik moest wel even lachen, want het gaat zeer zelden mis bij mij maar zo één keer in de 5 jaar gaat er wel eens iets mis zoals met de Opel Mokka X. Gelukkig kan ik op de fiets – Leiden -> Sassenheim – naar de Hyundai-importeur dat scheelt dan wel weer. Maar goed terug naar het lijdend voorwerp de Hyundai i30 die voor mij klaar stond in Sassenheim. Toen ik mijn fiets had gestald zag ik maar liefst drie Hyundai i30’s op een rij staan om opgehaald te worden. Geen idee welke ik mee zou krijgen, eerst maar even een kop koffie en een handtekening zetten. Zoals ik al verwacht had zei Mike dat ik een 1.0 T-GDI mee zou krijgen. Ik zocht nog heel even naar een startknop maar in deze auto moet ik weer ouderwets de sleutel in het contact steken en omdraaien. Even alles afstellen en wegwezen met die Koreaan de A44 op richting Leiden. Ik merkte meteen na het wegrijden op een wegobstakel (zo’n soort van paddestoel) dat de vering/demping heerlijk comfortabel is maar vooral niet té, een soort van mix tussen de Opel Mokka X en de Ford Ka+ die ik hiervoor getest heb. En aangezien ze zowel bij Opel als Ford goed zijn op vering/demping-gebied kan die mix dus alleen maar een goed resultaat opleveren.

Ik hoefde nier lang te zoeken naar de cruise control zoals bij sommige andere automerken sms het geval is. Bij Hyundai zitten de knopjes (’s nachts verlicht jawel) gewoon voor je neus op het stuur, makkelijker dan dit kan niet. Omdat ik mijn USB-stick vergeten was heb ik maar even een radiostation opgezocht. Dat ging erg makkelijk want ik kon gewoon lekker scrollen door de zenderlijst en mijn favoriete radiozender (nee niet Gieltje Debieltje) aantikken op het grote zwevende 8-inch touchscreen. Bij Het Transferium heb ik de afslag genomen en helaas reed er net iemand voor mij. Toch kon ik halverwege de afslag nog een beetje vaart maken en hard naar binnen snijden. Dat ging lekker dus met die grip van de banden – Michelin Energy Saver – zit het wel goed. Thuis gekomen heb ik even snel opgezocht welke versie ik mee had en dat bleek de First Edition te zijn, en ik zag ook nog even snel dat-ie onafhankelijke achterwielophanging heeft. Bijzonder voor zo’n goedkope auto want die hebben meestal een torsie-as. Om 11.00u ben ik in de auto gesprongen richting het zwembad dan had ik dat alvast maar gehad, want ik wilde ’s middags foto’s maken met mijn zwager vanwege het zonnige weer. Ik heb de Kooltuinweg maar genomen dan wist ik meteen hoe ik de de vering/demping moet positioneren. De eerste verkeersdrempel werd goed uitgedempt en dus besloot ik de tweede hogere verkeersdrempel met iets meer snelheid te nemen. Toen voelde ik iets wat ik lang niet gevoel heb namelijk even heel kort één keer nadeinen, iets dat typisch is voor een comfortabel afgestelde demping. Mooi, heel erg mooi want hiermee is deze Hyundai i30 geschikt voor een heel breed publiek.

Fijn, fijner en fijnst
Drie cilinders, 120 Pk, 6 handmatige versnellingen en als basisversie (= 1.0 T-GDI i-Drive) al heel behoorlijk uitgerust voor slechts 20.495,- euro. Het begint al bij het wegrijden, de koppeling grijpt heel mooi aan, de gasreactie is prima en het schakelen gaat soepel en vloeiend, de ergonomie is uitstekend én vooral het stuurgevoel is FANTASTISCH. Je kan als bestuurder duidelijk merken dat men bij Hyundai er alles aan heeft gedaan om deze auto lekker te laten sturen. Wat ik trouwens niet snap is dat autojournalisten altijd Volkswagen erbij halen, want wees nou heel eerlijk een Volkswagen haalt niet bij een Hyundai omdat-ie A duidelijk slechter is en B veel te duur voor wat je ervoor krijgt. Hyundai en ook Kia zijn gewoon duidelijk beter dan het Duitse Volkswagen en dan bedoel ik op alle fronten! Na het zwemmen ben ik toch alvast maar naar ’t Heen gereden (meestal doe ik dat pas na een dag of meer testen) en ook heb ik meteen maar het TRC/ESP uitgezet. De cruise control blijft overigens geactiveerd als je het TRC/ESP uitschakelt en de minimum snelheid is 32 km/u in de 1ste versnelling (grappig want in de meeste auto’s werkt de cruise control niet in de 1ste en 2de versnelling). Bij ’t Heen aangekomen wist ik dat ik genoeg Pk’s had om leuk door de opritbocht heen te kunnen rijden, maar ik had geen idee hoe de auto zou reageren. Dat is altijd maar weer afwachten in verband met de grip, balans en dat soort dingen. Ik ben meer dan eens verrast en dat waren dan auto’s van bv. Volkswagen en Opel die uitbraken en soms zelfs totaal onbestuurbaar werden. Zeg dus nooit op grond van gewoon rijden/testen dat je zeker weet dat een auto óók goed presteert in het grensbereik.

Banden dan wel een softwarebug in de elektronische demping/stuurbekrachtiging kunnen een auto plotsklaps volledig onbestuurbaar maken en ik heb dat een aantal keren meegemaakt en daar word je niet blij van. Helemaal niet als je bedenkt dat het mijn leven had kunnen kosten, want een onbestuurbare auto in een rechterbocht met tegemoetkomend verkeer betekent heel hard bidden. In dat opzicht ben ik dan ook een fel tegenstander van 100 procent zelfrijdende auto’s, want niemand kan mij vertellen of zo’n zelfrijdende auto wel correct op een motorrijder reageert. Ik heb al een balletje opgegooid bij een tv-zender dus wie weet gaan we wel een test doen. Aangekomen bij de opritbocht in ’t Heen reed ik rustig op de apex van de bocht af en gaf daarna plankgas in de 2de versnelling. Op wat piepende banden na kon ik heerlijk op het gas door de opritbocht heen sturen, in het tweede deel van de begon de Hyundai i30 licht onderstuurd te raken. Maar ja wat wil je in een auto met comfortabel afgestemde vering/demping, er zijn auto’s met sportieve vering/demping die het al eerder af laten weten. Dit kan ik niet anders dan uitstekend noemen voor een dergelijke auto, ik ben dus zeer benieuwd naar de N(ordschleife)-versie. Via de N206 ben ik meteen maar even door gereden naar mijn garage om de Samsonite kofferset te fotograferen.Wel grappig dat daar precies de standaard hatchback kofferset in past.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter + 1×33-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 1×13-liter

De van-alles-en-nog-wat-dag
Zaterdag noem ik altijd de van-alles-en-nog-wat-dag omdat ik dan inderdaad precies dat doe. In de ochtend ben ik uiteraard eerst gaan zwemmen en omdat het de 50-ste keer was had ik mijn zwemabonnement van 237,90 euro per jaar er na 2 maanden al uit. Aan testen zou ik niet toekomen onderweg want mijn moeder wilde ook even naar Katwijk aan Zee om kleren te kopen en boodschappen toen tijdens het zwemmen. Uh zou je denken dan… Nee hoor ook rustig rijdend met mijn 83-jarige moeder naast mij is testen goed mogelijk, want je hoeft niet voor alles de grens op te zoeken zelfs verre van dat! Met name verkeersdrempels zijn goede testobjecten, want als mijn moeder niet klaagt als ik met een behoorlijke snelheid over een verkeersdrempel heen rijdt dan betekent dat zoveel als dat de vering/demping bovengemiddeld is. En verder is het zo dat als ik harder door een bocht rijdt dan ik gewoonlijk doe met een ouder iemand in de auto en die zegt niets dan is dat een dik pluspunt voor die auto. Het instappen beviel mijn moeder trouwens ook goed want ze zei er niets over en dat betekent bij mijn moeder +10. De zit beviel haar trouwens ook goed en ik moet eerlijk bekennen dat deze stoelen niet eens minder lekker zitten dan de AGR-gecertificeerde stoelen van Opel. Ik ben zelf ook even achterin gaan zitten met mijn lange stelten en was verrast door de goede ruime zit, want de bestuurdersstoel staat in mijn stand behoorlijk ver naar achteren. Na het zwemmen heb ik samen met moeders nog even boodschappen gedaan bij de grote Appie in Katwijk. En daarna zijn we weer op huis aan gegaan en ben ik maar eens wat gaan typen want daar was het hoog tijd voor.

In de middag moest ik nog wat doen aan de andere kant van Leiden en omdat ik er zin in had besloot ik om te rijden over het rotondecircus bij Hoogmade/Leiderdorp. Bij de LOI reed ik de polder in en zat er weer eens zo’n achterlijk petje bovenop mijn bumper. Tijd dus om hem even te laten schrikken, maar zelfs na 3 keer schrikken snapte hij het nog niet. Bestaan er echt zulke domme hardleerse automobilisten? JA helaas! Dan maar even lachen op de koeienrotonde die er aan zat te komen. Ik reed er rustig op af en met geen verkeer voor mij kon dit alleen maar leuk worden. Ter hoogte van de splitsing binnen- en buitenring pakte het petje uiteraard de buitenring met de gedachte mij even snel in te halen. Ik reed echter met 50 km/u op de koeienrotonde af en vloog daarna ook met 50 km/u over de rotonderand heen. De Hyundai i30 gleed werkelijk 100 procent perfect over de rotonderand heen waarna ik net zo perfect de rotonde weer afstuurde het petje ver(-en-)bijsterd achterlatend. In de rechterbocht met asfalten verkeersdrempel gaf ik extra gas, maar het deed de Hyundai i30 helemaal niets ondanks de comfortabel afgestemde vering/demping. Waar andere auto’s nog wel eens een behoorlijk stuk naar links glijden bij het invoegen was de Hyundai i30 een toonbeeld van stabiliteit. Zeg dus nooit dat Michelin Energy Saver maar eco-banden zijn en dus waardeloos zijn.

Cirque du Rotonde
Op de provinciale weg naar het rotondecircus heb ik het ESP/TRC alvast uitgezet. Het knopje met de slippende auto kort ingedrukt houden=TRC uit en het knopje daarna nog een aantal seconden ingedrukt houdend=ESP ook uit. Op de haakse rechterbocht voor de grote rotonde afrijdend gooide ik het stuur om en gaf plankgas in de 2de versnelling. De hoeveelheid onderstuur viel ontzettend mee gezien de heftigheid van de actie. Op de kleine rotonde even verderop maakt ik een perfecte 180-gradendraai en gaf daarna stevig gas richting de 1ste grote rotonde. Daar pakte ik de buitenring en schakelde terug naar de 2de versnelling waarna ik heel mooi met doorspinnende voorwielen de rotonde verliet. Ik reed richting het viaduct maar nam even iets gas terug zodat ik de rotonde vrij had. Ik reed met de linkerwielen over de rotonderand en hoekte de Hyundai i30 daarna hard naar rechts langs de vangrail. Ik reed over het viaduct naar de andere kant en keek alvast of er verkeer van de A4-afrit kwam, volgens mij is dit trouwens de langste afrit van Nederland. Er kwamen wel een paar auto’s aan maar die was ik ruim voor dus ik kon de Hyundai i30 lekker hard de ovale rotonde ophoeken. Het mooie is en dat er vlak na het viaduct een verzakking zit en dat deze rotonde ovaal is. De auto is dus aan het in- en uitveren precies op het moment dat je de rotonde oprijdt en het stuur snel van rechts naar links om moet gooien. Een slechte balans/bandengrip/vering + demping kan er dus zomaar voor zorgen dat een auto hier volledig in onbalans raakt. Ondanks de comfortabele vering/demping gebeurde dat niet alhoewel ik wel had verwacht dat het in mindere mate zou gebeuren. Vlak voor dat ik weer om zou draaien zag ik een Volvo stationwagon vanuit de polder met hoge snelheid de ovale rotonde naderen.

Snel gaf ik gas en stuurde meteen over de rotonderand naar de binnenring en gaf weer stevig gas. Ik had verwacht dat de Hyundai i30 hier door het neerkomen na de hoge rotonderand en de g-krachten onderstuur zou vertonnen maar nee dus. Mooi! Ik gaf daarna plankgas richting het viaduct en wat dan volgt is het mooiste deel van dit testtraject. Met de linkerwielen rij ik naar links sturende over de hoge rotonderand, waarna ik na het neerkomen op het asfalt meteen het stuur snel om moet gooien naar rechts het viaduct op. Ik heb dit natuurlijk al vele 100-en malen met een testauto gedaan dus je mag wel zeggen dat ik er routine in heb, maar toch blijft het altijd weer een spannend en lekker moment. Maar ook dit deed de Hyundai i30 gewoon weer erg goed voor een niet sportief afgeveerde/gedempte auto. Nu nog de kleine rotonde op en af aan de andere kant van het viaduct gevolgd door de rare dalende slingerbocht buiten de grote rotonde om naar de Provincialeweg (vroeger had deze weg een N-nummer maar nu niet meer, vreemd) richting Oud Ade. Dat is een verdomd lastige en voor listige bocht. Voor de bocht twijfelde ik nog heel even of ik meer of minder gas zou geven maar op grond van eerdere resultaten… gàààààssss dus en ik stuurde met hoge snelheid door de slinger heen. In het tweede deel is het dan zaak het gas erop te houden om de auto netjes in balans te houden, maar ja daarna moest ik invoegen op de Provincialeweg en dat kan dan niet anders dan zijdelings met piepende banden. Een actie waarvan je zou denken bij het zien van deze Hyundai i30 en een rondje rijden dat kan-ie nooit aan. Gewoon wél dus! En nog verdomde goed ook dus deze auto kan bij mij gewoon niet meer stuk, maar hoe goed zal die N-versie dan wel niet zijn? Of die speciale NR-versie die er een stuk vetter uitziet dan bijvoorbeeld een Ford Focus RS of een Audi RS3.

Hyundai i30N op de Nordschleife

Yes regen!
Zondag regende het dan eindelijk maar omdat ik nog wat familieleden weg moest brengen kon ik pas na het zwemmen even dollen in de regen. Ze waren allemaal erg tevreden over de zit voor- en achterin en vooral de beenruimte achterin waren ze zeer over te spreken. De rest van het interieur vonden ze ook mooi maar dat is eigenlijk standaard voor Hyundai, want die maken geen goedkope meuk waarna je vervolgens dik voor de extra’s moet bijbetalen. Het nieuwe grote zwevende 8-inch touchscreen vind ik zeker voor een gewone hatchback niet alleen erg mooi maar ook fijn qua bediening. Na het zwemmen ben ik via ’t Heen en voormalig MarineVliegkamp Valkenburg naar huis gereden. Vlak voor de opritbocht heb ik het ESP/TRC uitgezet en ik was benieuwd wat er zou gebeuren op nat asfalt. Nog maar net de bocht insturend gaf ik plankgas in de 2de versnelling en begonnen de voorwielen direct door te spinnen op het kletsnatte asfalt. De Michelin Energy Saver banden zijn zowel droog als nat hele fijne banden, want je kunt precies voelen wat ze doen. Mijn verwachting was dat ik op een gegeven van het gas zou moeten, maar ik kon gewoon gas blijven geven door de hele opritbocht heen en ook na de bocht kon ik op het rechte stuk gas blijven geven. En dat zonder dat ik – zoals ik wel verwacht had – met heftig onderstuur de bocht uitgleed. Wow dit was echt leuk! Op naar de rotonde + S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. Ik had zowaar groen en kon als eerste de haakse rechterbocht induiken naar de rotonde. In deze bocht trap ik altijd even kort het gaspedaal diep in, om daarna heerlijk glijdend driekwart over de rotonde heen de S-bocht in te duiken. In het tweede deel van de S-bocht trapte ik het gaspedaal vol in en vloog ik heel mooi perfect voorwieldriftend door de bocht heen. Hier word ik blij van en dan lopen die Zweden te zeiken over de ‘poor’ eland-test van de Hyundai i30, deze auto heeft comfortabele vering/demping dus wat wil je nou?

In de middag hadden we om 14.00u afgesproken voor een vergadering met het nieuwe YouTube-team in het brugrestaurant boven de A4. Net van de A44 komend zag ik op een matrixbord dat de N-zoveel naar Hoofddorp afgesloten was. Aangezien ik via de weg naar Hoofddorp weer om wilde draaien de A4 op de andere kant uit besloot ik via Leimuiden en Rijsenhout te rijden en daar de A4 weer op te draaien. Dat was een goede keuze want dan kon ik de 1.000-drempelweg nemen en die weg is altijd leuk om te doen. De afslag naar Leimuiden vanaf de A4 is een heerlijke afslag die van 1 in 4 banen overgaat. Zat ruimte dus om een uitglijder op te vangen, alhoewel je daar ook niet teveel vaart wilt hebben want het corrigeren houdt natuurlijk een keer op. Ik reed er lekker strak doorheen en na het stoplicht sloeg ik plankgas linksaf met het ESP/TRC aan en dan voel je ‘m op een gegeven moment ingrijpen. Toch kun je als je het heel mooi vloeiend doet ook met het ESP/TRC aan zonder ingrijpen perfect door een bocht heen sturen. Bij Leimuiden aangekomen sloeg ik voor de brug linksaf richting Rijsenhout. Bij de rotonde naar de 1.000-drempelweg aangekomen reed er net iemand voor mij en dus heb ik even gas teruggenomen. Rechtsaf na het verlaten van de rotonde moet je meteen weer linksaf slaan en over een hoge asfalten verkeersdrempel heenrijden. Dat is echt heel heftig voor het onderstel maar er gebeurde niets geks en dat mag ik best een compliment noemen. De asfalten verkeersdrempels werden opgevangen door de vering/demping, alleen als ik serieus hard over een verkeersdrempel heen reed voelde ik de auto heel even nadeinen meer niet. Maar dat mag met ze comfortabele vering/demping.

Precies zoals het hoort!
De volgende dag ben ik na werk gaan zwemmen en na het zwemmen heb ik de Hyundai i30 even afgetankt voor een meting die je als gecombineerd mag bestempelen. Het verbruik van 1:14,4 viel mij erg tegen ik had eerder iets van 1:17-1:18 verwacht. Daarna moest ik even een injectie halen bij de huisarts en op de terugweg ben ik over de irritante drempelweg langs de Engelberthahoeve naar huis gereden. Daar zitten een paar straks-ligt-mijn-motorblok-op-straat-drempels in, even oppassen dus met deze Hyundai i30. Toch kon ik er met een hogere snelheid overheen dan ik verwacht had dus dat viel mee. Aan het einde volgt dan als toetje het einde van de klinkerweg met de scheve verkeersdrempel en daarna het asfalt. Met deze Hyundai i30 gebeurde er iets grappigs dat mij lang niet is overkomen, maar precies klopt met het soort vering/demping van deze auto. Ik gaf vlak nadat ik gezien had dat er geen verkeer van rechts kwam plankgas en reed dus met een behoorlijk vaartje over de scheve verkeersdrempel heen. Omdat vering/demping van alle vier de wielen om en om in- en uitveerde gebeurde er iets grappigs. Het rechtervoorwiel kwam heel even los van het asfalt en dat klopt precies want door de comfortabele vering/demping deint deze auto even na, normaal gesproken dan maar als het het er erg heftig aantoe gaat wordt dat nadeinen loskomen van het asfalt. Omdat ik mijn portemonnaie was vergeten moest ik naar huis want de medicijnen die ik nog op moest halen worden niet vergoed. Ik kon dus nog een keer exact hetzelfde traject rijden en dit keer besloot ik heen over het asfaltgedeelte te rijden. Daar zit een haakse rechterbocht in waar je normaal gesproken met 50 km/u op de cruise control doorheen kunt rijden. Maar ja als het asfalt nat is dan is het een heel ander verhaal maar toch lukte het mij om op nat asfalt met 50 km/u op de cruise control door deze haakse rechterbocht heen te rijden.

Op de terugweg ben ik weer over de drempelweg heen gereden en ook nu weer kwam het rechter voorwiel heel even los van het asfalt. Het was dus geen eenmalige bevinding maar een feit en het bevestigde daarmee mijn mening over de comfortabel ingestelde vering/demping. Ik kan er altijd erg van genieten als alles precies volgens het boekje gaat, beter gezegd de theorie klopt exact met de praktijk. Na het eten ben ik nog even de stad in geweest in verband met de bierproefavond van aankomende vrijdag. Op de terugweg had ik een aantal mogelijkheden maar ik koos de optie LUMC, het is op het LUMC-terrein altijd erg rustig rond etenstijd en ik kom daar niet zo vaak dus dat is wel weer eens leuk. Helaas moest ik een heel eind omrijden want er waren twee toevoerwegen richting het LUMC afgesloten. Toen ik het LUMC-terrein opreed keek ik alvast in de verte of ik de rotonde (ligt vlak naast de parkeergarage) vrij zou hebben. Ik rij daar namelijk altijd zo hard mogelijk met de twee linkerwielen over de rotonderand en de twee rechterwielen op het asfalt. Het onderstel reageerde mooi op de lichte onbalans maar ik had ook niet anders verwacht. Verder ligt een rotonde waar ik vaak actiefoto’s maak want de rotonde op en af langs het hek is een hele mooie rechterbocht die samenvalt met de rotonde. Als je ’m goed hard neemt dan glijdt een testauto altijd even iets naar links en trekt zichzelf daarna meteen weer recht. Ook dat ging weer precies volgens het boekje. Daarna volgen nog een haakse linker- en rechterbocht met vervolgens een hele lange flauwe rechterbocht. Die twee haakse zijn gewoon oké maar die flauwe rechterbocht kun je ongelofelijk mee de fout in gaan. Het is in deze bocht de kunst om de snelheid precies zo hoog te houden dat de testauto heel mooi gecontroleerd naar links glijdt. En ja dat deed deze Hyundai i30 ondanks de comfortabele vering/demping gewoon erg goed, maar ja ik kende de auto intussen door en door dus mag het.

Zuinigheidsrit
Dit maal heb ik weer eens een zuinigheidsrit overdag gedaan gewoon omdat het kon en ik er ook zin in had. Het was lekker zonnig weer met droog asfalt dus dan kon ik lekker overal de vaart erin houden. Dat is van groot belang want hoe hoger de bochtensnelheid hoe minder gas ik hoef bij te geven na elke bocht of rotonde. En minder gas bij geven betekent een lager verbruik en dat scheelt weer roepies aan de pomp. Na vertrek wilde ik op de N206 de cruise control aanzetten maar die kreeg ik niet geactiveerd. Grappig want dat is me wel vaker overkomen en altijd met een Hyundai of een Kia. Ik vermoed dat het iets te maken heeft met het niet afmaken van de systeem-controle na het omdraaien van de contactsleutel. Een vorige keer dat het mij overkwam dacht ik dat ik het portier niet goed gesloten had maar dat bleek niet zo te zijn. Nou ja dan maar gewoon zelf gas geven het is niet anders. Het rijden ging lekker want ik had geen voorliggers, dat is altijd wel zo fijn op de N206 waar nogal wat automobilisten zomaar 60-70 km/u gaan rijden. Bij de haakse rechterbocht ter hoogte van De Zilk aangekomen hield ik de bochtensnelheid lekker hoog, maar het onderstel van de Hyundai i30 reageerde daar goed op. Het VW-busje dat vrij dicht op mij reed had dat duidelijk niet verwacht, want ik zag ‘m stevig gas geven na de bocht nadat ik ver bij ’m weg gereden was. Op de N206 reed ik in de 5de versnelling en dat had ik niet verwacht, probleem is namelijk dat elke versnelling waarvan je zou verwachten dat je er normaal in rijdt het net niet redt qua koppel. Het beste is het om het toerental rond de 2.000 toeren te houden, dus er net iets boven of net iets onder. Schakel je 1 versnelling hoger bij onderstaande snelheden dan zakt het toerental naar rond de 1.500-1.700 toeren en dat is net te weinig voor het 1-liter motorblok om de krukas goed rond te krijgen. Je hoort dan een duidelijke brom in de auto en dat is gewoon niet fijn.

Dit dus:
50 km/u – 3de versnelling – 4de versnelling liever niet
60 km/u – 4de versnelling – 5de versnelling liever niet
80 km/u – 5de versnelling – 6de versnelling liever niet

Eigenlijk vind ik het best wel jammer dat ze niet net iets meer koppel in dit 1-liter motorblok hebben gestopt rond die 1.500-1.700 toeren. Door Vogelenzang heen reed ik netjes 32 km/u op de cruise control met – uiteraard zou ik bijna zeggen – nog steeds nul keer remmen. Vogelenzang uit kon het gas er weer op en dan komt wat mij betreft de mooiste rotonde van Noord-Holland (Vogelenzang ligt precies op de grens van Noord- en Zuid-Holland). Waarom-ie zo ontzettend mooi-leuk-gaaf is dat is komt omdat je de weg na de rotonde niet kunt zien voor de rotonde en omdat de weg na de rotonde niet kaarsrecht verder gaat. Het is daarom altijd weer een uitdaging om zonder een fout te maken zo hard mogelijk (=onder de 50 km/u wees gerust) over de rotonde heen te sturen en dat kan alleen als er van links en rechts geen verkeer aankomt. Op de bomenweg fietsten dit keer gelukkig geen asfalthijgers, er ligt een fietspad naast de provinciale weg maar die irritante lui moeten dan zo nodig op de autoweg fietsen. Onderweg heb ik nog geprobeerd de cruise control te activeren maar die deed het nog steeds niet in tegenstelling tot de snelheidsbegrenzer. Bij de Nachtegalenlaan aangekomen reed ik even recht op de schuine (of schuin op de rechte?) verkeersdrempel aan en stuurde daarna mooi verder richting de S-bocht en de T-splitsing. De T-splitsing lukte zonder te remmen dankzij een truc die ik wel vaker uithaal op deze plek, even ruimer insturen en langer doorrijden op de middenstrook et voilà. De rit naar en over de boulevard was weer ouderwets “K”, allemaal langzame dodo’s die veel langzamer reden dan toegestaan en dus moest ik ja wel een keer remmen. Op de terugweg gingen in de verte de spoorbomen naar beneden maar omdat de weg oploopt kon ik door de auto uit te laten rijden zonder te remmen tot stilstand komen. Op de bomenweg kwam ik achter zo’n absurd langzaam rijdend fossiel te hangen dat ik ‘m maar heb ingehaald. Bij de afslag naar ’t Heen moest ik helaas nog een keer remmen en dus kwam ik uiteindelijk uit op twee keer remmen. Volgens de online brochure is het laagste verbruik 4,2 ltr/100 km=1:23,81. Na aftanken kwam ik uit op 1:27,81 HUH??? Ik snapte er helemaal niets van, de hele tijd heb ik een hoog verbruik en nu ineens een absurd laag verbruik. Het zal wel…

Specificaties
Jaargang		2017
Carrosserie		Hatchback
Transmissie		Handgeschakeld
Aantal deuren		5 deuren of meer
Brandstof		Benzine
Type motor		Otto
Aantal cilinders		3
Acceleratie (0-100/sec)		11,3 seconden
Topsnelheid		187km/u
Vermogen		88,3(120)/6.000 kW (pk)/rpm
Koppel		171/1.500-4.000 nm/rpm
Cilinderinhoud		1.0/998 liter
Kleppen per cilinder		4
Turbo		Turbo + intercooler
Aandrijving		Voorwielaandrijving
Remmen voor		Geventileerde schijven
Remmen achter		Schijven
Draaicirkel		10,6 meter
Overig
Type bekleding		Stof
Velgen		16-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		5,6 liter/100 km
Snelweg		4,2 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		4,7 liter/100 km
C02 uitstoot		108 gram/km
Energielabel		B
Afmetingen
Lengte		4.340 mm
Breedte		1.795 mm
Hoogte		1.450 mm
Wielbasis		2.650 mm
Spoorbreedte voor		1.573 mm
Spoorbreedte achter		1.581 mm
Massa leeg		1.269 kg
Max. toelaatbare massa		1.800 kg
Laadvermogen		531 kg
Aanhanger geremd		1.200 kg
Aanhanger ongeremd		600 kg
inhoud bagageruimte		395 liter
Bandenmaat		205/55-R16
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand