“Moedig voorwaarts!”
Mijn rit op de eerste testdag was in meerdere opzichten bizar te noemen. Als allereerste omdat als ik van tevoren niet had geweten dat er maar een 1.5 Turbo motorblok onder de motorkap zit met 165 Pk ik zekersteweten had gezworen dat er zomaar een kleine V6 onder de motorkap zou zitten. De Opel Insignia Grand Sport Business Executive 1.5 Turbo Automaat (jep een hele mond vol) is groot en stijlvol en voelt dus absoluut niet onderbemeten en dat is waarschijnlijk ook de grootste kracht van deze auto want een kleine cilinderinhoud betekent een lager verbruik. De rit begon lekker maar bij Rotterdam/Delft/Den Haag liep het uiteraard vast, nee niet normaal vast maar echt vast want de A12 naar Utrecht bleek afgesloten te zijn. Gelukkig had ik de snelwegbocht bij het Kleinpolderplein vrij en ook de afslag naar Leidschendam kon ik ondanks de drukte helemaal buitenom nemen. Toen ik op de haakse snelwegbocht van het Kleinpolderplein afreed kwam er achter mij een petje aangestormd in een oude Nissan. Toen hij vlakbij was gaf ik stevig gas en vloog heel mooi strak met net wel/niet piepende banden door de haakse snelwegbocht heen. Dat was niet helemaal de bedoeling maar het was wel leuk en gaf meteen aan hoe goed deze Opel Insignia Grand Sport is. En niet te vergeten de banden – Hankook Ventus S1 evo2 – natuurlijk want zonder goede banden zou dit niet lukken. Het voelt lekker als een test met zo’n mooie strakke actie begint. Na de snelwegbocht heb ik een bumperklever in een wit busje (N.B.: het witte busje staat op nummer 1 in de verkeershufter top 10) nog even laten schrikken, want ja 1 meter achter mij gaan rijden moet je bij mij dus niet doen. Ik remde even kort en hard en die kerel zat zowat op zijn voorruit geplakt. Daarna was het vlak na Delft één grote bak ellende van extreem langzaam filerijden want de A12 naar Utrecht bleek afgesloten te zijn.

Ik heb op goed geluk de afslag naar Leidschendam maar genomen en achteraf bleek dat een goede keuze want er was ook nog een ongeluk op de A4 gebeurd. De afslag leek druk maar het rare was dat toen ik de afslag naar Leidschendam opreed en ik de tweede buitenste afslagstrook pakte ik het gas erop kon zetten en helemaal buitenom iedereen voorbij kon rijden. Er zijn daar 3 rijstroken en de buitenste is eigenlijk altijd vrij, vraag me niet waarom maar gelukkig voor mij. Ik zette het gas er stevig op waardoor ik met de Opel Insignia Grand Sport met piepende banden heel mooi op de grens rijdend door de lange rechter afritbocht heen reed. Ik was behoorlijk verbaasd dat de wegligging zò goed is want de vering/demping zit meer aan de comfortabele dan aan de sportieve kant en daarom verwachtte ik absoluut niet dat-ie het zo goed zou doen. Maar dit is wel precies wat iemand die een dergelijke sjieke luxe sedan koopt verwacht van zo’n auto, comfort en sportiviteit in één en geloof mij dat het heel erg lastig is om die twee te combineren. Paul Klop de veringexpert van Hyperpro heeft mij dat namelijk een keer uitgelegd vandaar dat ik weet hoe moeilijk het is om de juiste vering/demping-setup te maken. Thuis gekomen las ik op de website van Omroep West dat niet alleen de A12 afgesloten was, maar dat er ook nog twee ongelukken waren gebeurd op de A4 zowel richting Den Haag als Amsterdam en ook nog één op de N44. Soms snap je er echt niets van en vraag je jezelf af wat veel automobilisten in hemelsnaam uitspoken achter het stuur.

Wachten op de klap…
Nadat ik eindelijk gegeten had ben ik naar mijn zusje in Katwijk aan Zee gereden want ze zou mij even helpen met een reiskostendeclaratie. Op weg daar naartoe besloot ik de ventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg te pakken. Daar liggen drie asfalten verkeersdrempels met aan het einde een S-bocht + rotonde. Ik reed heerlijk door de mooie linkerbocht onder de N206 door waarna er van die zeer vervelende 30-zone-snelheidsbrekers en 30-zone-verkeersdrempels volgen. Superirritant en voor het testen eigenlijk niet relevant want dit vindt geen enkele auto leuk. De 1ste asfalten verkeersdrempel voelde goed aan waarna ik wat meer gas gaf want de 2de is de mooiste en de beste testdrempel. De uitgaande demping ving de klap perfect op en dit was precies het resultaat dat ik verwacht had. Als de Opel Insignia Grand Sport had nagedeind dan had ik de beoordeling slecht gegeven, want comfortabel mag maar nadeinen mag absoluut niet. Op de S-bocht afrijdend besloot ik rechtdoor De Zanderij op te rijden, maar toen gebeurde er iets dat ik totaal niet aan zag komen. Een vrouw in een BMW reed gewoon doodleuk de rotonde op waarna ik vol in de ABS remmend zat te wachten op de klap die geheid komen zou. Dat kon gewoon niet anders! Ik hoorde de klap bij wijze van spreken al, maar bizar genoeg wist ik op miraculeuze wijze de Opel Insignia Grand Sport in de allerlaatste meters vol in het ABS remmend in een totaal bizarre reflex net ver genoeg naar links te sturen zodat ik net aan voor de voorkant van de BMW langs vloog. Eigenlijk kon en wilde ik het niet geloven maar ik hoorde geen klap dus er had geen aanrijding plaats gevonden. Heel fijn zo’n rare dag maar ik sla dit soort dagen liever over als ik eerlijk ben.

Na het invullen van de reiskostendeclaratie ben ik snel naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te passen en meten. Ondanks dat het een sedan is heeft deze auto toch een hoedenplank en dus moest ik twee metingen doen in plaats de gebruikelijke één bij een sedan.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 2×70-liter + 50-liter + 2×33-liter + 13-liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 50-liter + 3×33-liter + 3×13-liter

Zo op het oog leek het nogal tegen te vallen maar toen ik thuis gekomen ging uitschrijven hoeveel koffers erin pasten bleek dat juist weer mee te vallen. Geloof je ogen niet zeg ik altijd want alleen meten is écht zeker weten! Na de foto’s van de Samsonite kofferset ben ik nog even een blokkie om gereden zoals ik wel vaker doe. Meestal rij ik dan even één van mijn favoriete testweggetjes in de omgeving. Helaas is de weg langs de Stompwijksche Vaart nog steeds afgesloten vanwege een volledige reconstructie van de weg + oeverwanden. En dus ben ik toen maar over Voorschoten naar huis gereden want op die route liggen een aantal mooie bochten. Wat mij opviel is dat deze Opel Insignia Grand Sport ondanks zijn lengte van bijna 5 meter en zijn gewicht van bijna 1.400 kilogram (de 1 week later door mij geteste Opel Ampera-e weegt 1.611 kg) zich als een veel lichtere kleinere sedan door lastige haakse en S-bochten heen laat sturen. Opmerkelijk want om die lengte even weg te ‘poetsen’ met wat technische trucs is niet eenvoudig. Ik weet nog goed dat als ik vroeger in een grote sedan reed ik dat echt overal goed merkte, dus met rijden in het oude centrum van een stad als Leiden en uiteraard met parkeren. Dan zie je toch dat met de huidige kennis (bv. Ultra High Strength Steel en motortuning) men in staat is auto’s te maken die 10 jaar geleden (nog) niet mogelijk waren. En dat ook nog eens tegen een heel betaalbare vanaf-prijs van slechts 33.695,- euro.

Dagje uit nieuwe baan
Eigenlijk zou ik de nieuwe Opel Insignia Grand Sport Business Executive 1.5 Turbo Automaat donderdag ophalen, maar voor donderdag 6 juli had ik een uitnodiging gekregen voor een dagje uit van mijn nieuwe baan. Oké officieel begon ik pas 14-08-2017 op mijn nieuwe baan als TOA (Technisch Onderwijs Assistent) op een middelbare school, maar het is natuurlijk wel zo leuk als je alle nieuwe collega’s alvast kan leren kennen. Ik had dus gevraagd aan de PR Manager of ik de Opel Insignia Grand Sport alvast woensdagmiddag op kon halen en dat bleek gelukkig geen probleem te zijn. Donderdag moest ik eerst nog even bloed prikken in Hillegom (een tijdelijk bijbaantje tussen mijn oude en nieuwe baan in) want ik prik al 35 jaar bloed en aangezien er altijd een tekort is aan goede medewerkers bloedafname was dat een mooie opvulling van de maanden dat ik niets te doen had. Donderdag ben ik vanuit Hillegom naar Heemstede gereden en ik had mazzel dat ik die kant op moest en niet naar het zuiden want op de provinciale weg naar Sassenheim stond het verkeer muurvast. Dat kwam omdat de brug op de A44 defect was en niet meer dicht wilde. De navigatie stuurde mij perfect de goede kant op samen met de aanwijzingen van de omleidingen want het leek werkelijk wel of de wegen op weg naar Heemstede overal opgebroken waren. Ik was iets te vroeg en heb toen maar even een mooie wandeling gemaakt want Heemstede is mooi. Na een heerlijke lunch vertrokken we richting Haarlem voor een fotopuzzeltocht. We moesten aan de hand van foto’s bekende gebouwen of standbeelden opsporen en een opdracht uitvoeren.

We moesten parkeren in de ondergrondse parkeergarage op Dreef 3. En dan is dan weer zo’n moment dat je verzucht: “Was mijn auto maar wat kleiner….” Misschien krijgen we ooit nog eens auto’s die ik met 1 druk op de knop kleiner kan maken. Geen idee waarom maar de ruimte tussen de stoepranden en/of vouwhekken is altijd zo verdomd smal dat ik me afvraag wat een gemeente daarmee voor heeft. En dan heb ik het nog niet eens over de afstand tussen de kaartjespaal waar je met een druk op de knop het parkeerkaartje uit moet pakken en de auto. Mijn arm is altijd te kort terwijl ik toch behoorlijk lange armen heb. Welke totale randdebiel verzint dat allemaal? Blijkbaar is dat 1 persoon voor heel Nederland want het is echt overal hetzelfde oftewel overal even K! Gelukkig liet de grote Opel Insignia Grand Sport zich makkelijk en precies sturen en daar was ik wel zo blij mee. De laatste keer dat ik een grote sedan had – Kia Optima – dacht ik dat ik ruimte genoeg had maar raakte ik toch met de linker voorvelg de stoeprand toen ik het parkeerkaartje uit de kaartjespaal wilde pakken. En dan die smalle parkeerplaatsen tussen die pilaren, 999 van de 1.000 keer kun je de draai om erin te rijden niet maken en moet je meerdere keren steken. Jippiejahee! Ik zag een keer een man in een spiksplinternieuwe Audi Q5 die allebei zijn zijspiegels aan gort reed tegen zo’n pilaar, eerst met vooruit proberen in te parkeen en toen dat niet lukte met achteruit inparkeren.

Kerk-BBQ
Na de puzzeltocht moesten we naar de Leeuwerikenlaan 7 in Aerdenhout, een bekende plek voor mij want daar rij ik altijd langs als ik een zuinigheidsrit maak met een testauto. Voor we vetrokken zei ik dat ik wist war het was maar de directeur van de school dacht sneller te zijn. Hij zag mij een andere kant oprijden dan de NavSat aangaf en ik zag hem lachen. Toen hij echter na mij bij de kerk arriveerde snapte hij er helemaal niets van dat ik daar sneller was gearriveerd dan hij. Tja een NavSat is handig maar ik heb meer routes in mijn hoofd zitten en die kunnen dan misschien net iets langer maar wel sneller zijn. Aangekomen bij de kerk keek iedereen bewonderend naar mijn mooie auto (de opmerkingen waren althans uitsluitend: “mooie auto” “sjieke bak” etc.) en een aantal mannen vroeg uiteraard hoe ik al die auto’s regel. Ik zei toen dat het leuk is om elke week in een andere auto te rijden maar dat er meer bij komt kijken dan alleen rijden, want je moet ook een gedegen testverslag schrijven en mooie actie- en sfeerfoto’s maken. Daarvoor moet je verstand hebben van techniek en goed kunnen fotograferen want vooral mooie scherpe actiefoto’s maken is een vak apart. Toen ik mijn broer een keer vroeg actiefoto’s van mij te maken in een testauto dacht hij dat wel even te doen. Op zijn Macbook bleek echter dat 90 procent van de actiefoto’s onscherp was. De BBQ was heerlijk maar aan het einde begon het te regenen en toen ik naar huis reed kwam het met bakken uit de hemel en vlogen de bliksemschichten mij om de oren. Ik reed vrij rustig binnendoor via Vogelenzang naar de De Zilk want ik wist niet hoe de Opel Insignia Grand Sport zou reageren als ik de grens op zou zoeken op kletsnat asfalt. Toch kon ik gewoon op de ACC (=met 60 km/u) door de mooie blinde rechterbocht op de bomenweg heen rijden. Dat beloofde in ieder geval veel goeds voor de opritbocht in ’t Heen in Katwijk aan Zee en de rotonde + S-bocht in Valkenburg ZH.

Op de N206 vanaf De Zilk reed ik met 80 km/u op de ACC achter een motorscooter die net geen 80 km/u reed. Logisch want het regende toen zo hard dat ik de ruitenwissers in de snelste stand moest zetten. Op een gegeven moment versnelde de ACC echter en dreigde ik de scooterrijder aan te rijden. Dat betekende dus dat de Opel-Eye-camera vanwege de extreme regenval de motorscooter niet meer kon detecteren. Dat is niet vreemd want Opel geeft ook aan dat dit met extreme weersomstandigheden zoals bv. extreme regenval kan gebeuren. Achteraf was ik wel benieuwd of de Opel-Eye-camera een auto (want groter) wel had gedetecteerd. Ik ben op media.gm.com nog even op zoek gegaan naar de techniek van Opel’s ACC. [quote media.gm.com] De nieuwste generatie Adaptive Cruise Control van Opel maakt niet alleen gebruik van een radar, zoals conventionele systemen, maar ook van de Opel Eye camera aan de voorzijde van de auto, om voorliggers te detecteren. Het systeem is actief bij snelheden tussen 30 en 180 km/u en kan de auto zelfs helemaal tot stilstand brengen (alleen in auto’s met een automaat uiteraard, red.) om zo de bestuurder te ontlasten, bijvoorbeeld in files. Wanneer de auto volledig is gestopt, kan het systeem de auto binnen drie seconden automatisch weer laten rijden. Duurt het oponthoud langer dan drie seconden dan is een tik op het gaspedaal voldoende om de auto weer te laten rijden. Na het wegrijden volgt het systeem opnieuw de voorligger, tot de gekozen snelheid weer is bereikt. [/quote media.gm.com] Dat actief stilzetten van de Opel Insignia Grand Sport vind ik persoonlijk erg handig maar je moet toch wel een beetje lef hebben, want als je met 80 km/u op een stilstaande auto in de verte afrijdt dan gaat het automatisch afremmen toch behoorlijk kort en heftig. Ik kan mij herinneren van meerdere Volvo’s dat die dan niet afremden en ik het op het laatste moment zelf moest doen. Dat doet Opel dus beter en dat is opmerkelijk, want je zou toch zeggen dat zeker Volvo een naam hoog heeft te houden.

Nat en strak
Bij Katwijk aan Zee aangekomen heb ik uiteraard even de afslag bij ’t Heen genomen. Onderaan de afslag heb ik het TRC + ESP uitgezet (kort drukken is TRC uit en lang ingedrukt houden is ook het ESP uit) want ik was woensdagavond al met het TRC + ESP aan door de opritbocht bij ’t Heen gereden. Oh ik heb uiteraard ook de M-stand ingeschakeld want ik wilde wel graag zelf schakelen. Ik had eerlijk gezegd wel een klein beetje onderstuur verwacht, maar plankgas in M2 al opschakelend naar M3 door de opritbocht heen vliegend gebeurde er niets geks en dat kwam uiteraard dankzij de aanwezige Torque Vectoring (=elektronisch sperdif). Bij het stoplicht rechtsaf naar de rotonde + S-bocht had ik ‘m groen en vrij dus ik kon heerlijk op het gas door de haakse rechterbocht heen knallen. De rotonde nam ik zeker voor in de regen best met een behoorlijke snelheid en de meeste auto’s glijden hier dan altijd door de g-krachten naar rechts, maar dat gebeurde nu niet wat inhoudt dat de 18-inch Hankook Ventus S1 evo2 uitstekende regenbanden zijn. En dat zou blijken in de S-bocht die volgde want ik gaf plankgas middenin het tweede deel van de S, maar de Opel Insignia Grand Sport vloog er met vol spinnende voorbanden perfect op de ideale lijn blijvend doorheen. Echt heerlijk om met zo’n grote uh wat-is-het-eigenlijk-voor-een-auto zo mooi door zo’n lastige bocht heen te rijden. Wat betreft wat-is-het-eigenlijk-voor-een-auto is het zo dat Opel spreekt van een coupélook maar men noemt het een hatchback. Na de rotonde + S-bocht ben ik ook nog even door de haakse rechterbocht net over het N206-bruggetje heen gereden. Dat is een smalle haakse rechterbocht waar ik altijd even heel kort het gas er vol opzet. Je hebt daar nul komma nul uitwijkruimte dus dat is een goede test hoe goed een testauto is. Als ik direct van het gas moet omdat de auto weg dreigt te glijden dan is dat minder goed dan zoals bij deze Opel Insignia Grand Sport die ik perfect op het gas door deze bocht heen kon sturen.

Na de kassen volgt een serie asfalten snelheidsbrekers + verkeersdrempels waar ik altijd met 30 km/u overheen rijdt. Daarna volgt één van de mooiste S-bochten in de wijde omgeving omdat-ie lastig is. Verkeerd insturen en op het verkeerde moment gas geven dan wel te hard het 1ste deel van de S induiken – afhankelijk van het soort vering/demping – kan je in grote problemen brengen. Dat de vering/demping van deze Opel Insignia Grand Sport een comfortabele component heeft kan ik in deze S-bocht heel goed voelen. Doordat ik met een iets te hoge snelheid de rechter (=1ste deel van de S) S-bocht instuurde voelde ik het onderstel wat gaan zoeken. In een auto met sportieve vering/demping zou dat absoluut niet gebeuren dus dit klopt exact met mijn eerdere bevinding en oordeel over de vering/demping van deze auto. Thuis gekomen heb ik nog even de online prijslijst opgezocht omdat ik een aantal dingen wilde weten. Zo las ik dat de Opel Insignia Grand Sport geleverd kan worden met het optionele FlexRide-onderstel oftewel elektronische dempers. Verder is er helaas alleen een 4×4-uitvoering leverbaar van de benzineversie: een 2.0 Turbo Start/Stop 8-traps automaat 4×4 met een vermogen van 260 Pk en een koppel van 400 Nm. Van de dieselversie is alleen een voorwielaangedreven 2.0 CDTI Start/Stop 8-traps automaat leverbaar met een vermogen van 170 Pk en een koppel van eveneens 400 Nm. Jammer dat die 2-liter diesel geen vierwielaandrijving heeft want met 400 Nm koppel vanaf zo’n 2.000 toeren zou dat een hele leuke auto zijn. Wie weet komt die versie later alsnog.

Twee keer op en neer deel 1
Vrijdag 7-7-2017 gingen vrienden van mij trouwen in het wereldmuseum in Rotterdam. Aan het begin van de week kreeg ik alsnog de vraag van de bruid of ik ook bij de trouwceremonie aanwezig wilde zijn als ik tijd had. Aangezien ik vrijdag vrij was zei ik uiteraard “Ja ik kan” en dus moest ik vrijdagmiddag al op pad naar Rotterdam in plaats van vrijdagavond. Omdat ik geen zin had in alleen maar snelweg ben ik via Voorschoten naar Voorburg gereden en daar via de Westvlietweg naar Delft gereden. Een hele mooie route met maximum snelheden van 30-50-60 km/u. Gelukkig is de minimum snelheid van de Adaptive Cruise Control 25 km/u waardoor ik ook op de langzame stukken op de cruise control kon rijden. Lekker rustig rijdend maar wel zonder te remmen strak door de bochten sturend viel mij op hoe ongelofelijk lekker deze auto stuurt. De Opel-technici hebben duidelijk werk gemaakt van de besturing en toen ik op Media.Opel.nl ging zoeken naar informatie vond ik het volgende interessante stukje informatie dat mijn bevinding bevestigt.

[quote Media.Opel.nl]
Andreas Zipser, hoofdingenieur van het team dat de nieuwe Insignia heeft ontwikkeld, vertelt: “Je kunt meteen als je instapt al voelen dat de nieuwe Opel Insignia compleet nieuw is en vanaf een leeg vel papier is ontwikkeld. De positie van de bestuurder is fantastisch en geeft hem het gevoel één te zijn met de auto. De nieuwe Insignia is uiterst wendbaar en dynamisch, ook met de bestaande motoren. De nieuwe snelheidsafhankelijke besturing is uiterst precies. De bestuurder zit drie centimeter lager dan in de huidige Insignia, waardoor hij zich één voelt met de auto. De middenconsole biedt in snel genomen bochten extra steun, de meters in het dashboard zijn op de bestuurder gericht en alle bedieningselementen zitten perfect onder handbereik.”
[/quote Media.Opel.nl]

Tussen alle meters voor mijn neus viel direct de olietemperatuurmeter op, iets dat vrijwel geen enkele gewone auto heeft. Meestal tref je die hooguit aan in sportauto’s maar ik ben er blij mee want de olietemperatuur (alle techneuten weten dat) is veel belangrijker dan de koelwatertemperatuur.

Twee keer op en neer deel 2
Na kilometerslang te hebben genoten van het mooie uitzicht langs de Westvlietweg moest ik bij Delft de snelweg op. Ik wist dat ik vlakbij de Euromast moest zijn maar meer ook niet. Dankzij de NavSat reed ik makkelijk naartoe en parkeerde de auto voor de deur van het Wereldmuseum. Toen ik eindelijk een parkeerautomaat had gevonden schrok ik van de parkeertarieven – dik 4,- euro per uur – die ik op het display zag. Toen ik daar hardop iets over zei reageerden de werklieden achter mij en zeiden dat er nog geen kilometer verderop een parkeergarage is waar je slechts 2,- euro per uur betaald. Totaal idiote is echter dat je na 23.00u gratis parkeert voor de deur van het Wereldmuseum terwijl je in de parkeergarage na 22.00u 1,- euro per uur betaalt. Om 23.00u even je auto uit de parkeergarage halen loont dus in dit geval. Na de trouwceremonie ben ik naar huis gereden want de bruid + bruidegom + trouwgasten gingen dineren. Om 20.30u zou het feest beginnen dus ik had alle tijde om rustig wat te gaan eten thuis. Terug ben ik over het Kleinpolderplein gereden en op weg naar de haakse rechter snelwegbocht kreeg ik twee patserig uitziende types ieder in een Mercedes E-klasse (een Mercedes E200 – 184 Pk/300 Nm en die ander zonder typenummer vrijwel zeker een 211 Pk/350 Nm) rijdend achter mij aan. De één wilde mij rechts inhalen en de ander die achter mij reed was op weg te gaan bumperkleven. Gelukkig was ik woensdag na het ophalen al door deze bocht heen gereden dus ik wist al precies hoe ver ik met de Opel Insignia Grand Sport kon gaan. Vlak voor de haakse rechter snelwegbocht gaf ik plankgas en vloog er met piepende banden doorheen de twee Mercedessen kamperend achterlatend. Mijn weekend en deze test waren nu al helemaal geslaagd, ha, ha, Mercedes=Met Enige Rijlessen Controleert Elke Dwaas Een Slagschip. Let wel de Opel Insignia Grand Sport heeft slechts een 1.5-liter Turbo motorblok en de twee Mercedessen een 2.0-liter Turbo motorblok met meer vermogen en koppel.

Toch maar de N14
Omdat ik op tijd thuis wilde zijn voor het eten besloot ik toch maar weer de N14 te nemen net als woensdag na het ophalen. Ook nu weer kon ik laat invoegen (=tweede korte invoegstrook) en daardoor lekker hard naar binnen snijden met net aan piepende banden. Juist de manier waarop de g-krachten alsmaar toenemen in deze bocht is zo fantastisch lekker dat je er zelfs na 100 keer nog niet genoeg van krijgt bij wijze van spreken. In de tunnels besloot ik door te rijden tot aan Wassenaar en daar de N44 op te rijden. Bij Hotel Bijhorst aangekomen kon ik als 3de auto bij het stoplicht gelukkig meteen in de bocht de linkerbaan pakken en het gas erop zetten, want die mooie doordraaibocht (net geen S-bocht) is ook weer zo’n lekkere bocht. De Opel Insignia Grand Sport liet zich er heel mooi en strak doorheen sturen en in dat artikel over het sturen stond ook nog dit stukje tekst: “Opel geeft de nieuwe Insignia Grand Sport alles wat nodig is om hem dynamischer en wendbaarder te maken. Het model is tot 175 kg lichter dan het huidige en daarvan profiteren zowel de prestaties als de wegligging. De nieuwe Opel Insignia is 29 mm lager en heeft een 11 mm grotere spoorbreedte. De overhang voor en achter zijn aanzienlijk korter en de wielbasis is zelfs 92 mm langer. Dat optimaliseert de stabiliteit op hoge snelheid.“ Mooi dat wat ze schrijven (=theorie) in de praktijk ook echt zo goed blijkt te werken. Die 175 kg lichter vind ik trouwens wel bizar want als je de nieuwe Opel Insignia Grand Sport van een afstandje bekijkt snap je waarom dat “Grand” erbij staat. Op die ene actiefoto kun je ook heel mooi zien hoe lang en toch ook weer licht deze auto is. Op de N44 is het domweg rechtuit zo die gaat tot aan huis. Na het eten besloot ik eerst nog wat aan het testverslag te schijven en daarna heel rustig en langzaam bijna geheel binnendoor terug naar Rotterdam te rijden via de Westvlietweg.

Om op de Westvlietweg te komen zijn er vele manieren maar de leukste is toch wel via de ventweg naast de A44, dan een heel kort stukje N44 en meteen linksaf de Papelaan op richting het centrum van Voorschoten. De zeer fraaie S-bocht naar de Papelaan is mooi maar lastig omdat je net op het moment dat het heel erg leuk begint te worden je stuur om moet gooien naar rechts. En precies dat moment moet je goed inschatten want elke auto reageert anders, maar gelukkig heeft deze Opel Insignia Grand Sport een uitstekend werkende Torque Vectoring tussen de voorwielen. Voor het stoplicht wachtend zette ik de TRC en het ESP uit en zette de versnellingspook in de M-stand. Bij groen gaf ik plankgas en vloog heel mooi voorwieldriftend in de M2 opschakelend naar M3 door de S-bocht en trok daarna nog even door in de flauwe rechterbocht de Papelaan op. Best knap voor zo’n belachelijk lange auto dat-ie zich zo eenvoudig door deze lastige bocht heen liet sturen. Onderweg naar Leidschendam/Voorburg ben ik er eens lekker voor gaan zitten wat betreft het dashboard. Opel is afgestapt van die muisbediening in de grotere luxere auto’s en om heel eerlijk te zijn bedien ik de touchscreen liever met mijn handen. Sommige autojournalisten zeuren altijd over te korte armen, maar dan had je maar een ander vak moeten kiezen. Wat betreft de bediening kan ik kort zijn die is prima alleen is de NavSat (net als bij de nieuwe Peugeot 5008) niet up-to-date, het nieuwe stuk A4 dat ik eerder op de avond gereden ben staat er gewoon niet op. Wat ik erg fijn vind is de HUD (Head-Up Display) met daarin de snelheid en de bewegwijzering. Verder is de bediening en het zoeken in de menu’s eenvoudig en overzichtelijk.

NCAP resultaten Opel Insignia Grand Sport
Botsproeveninstituut Euro NCAP heeft de nieuwe Opel Insignia Grand Sport en Insignia Sports Tourer bekroond met de maximale veiligheidsscore van vijf sterren, zo blijkt uit de vandaag gepubliceerde testresultaten. De Insignia behaalde in alle veiligheidscategorieën – bescherming van volwassen, bescherming van kinderen, voetgangers en Safety Assist – de topscore van vijf sterren. Euro NCAP roemt vooral twee innovatieve veiligheidssystemen van de nieuwe Opel Insignia. Allereerst de actieve aluminium motorkap die zich bij een aanrijding in milliseconden in een hogere positie verplaatst, waardoor de afstand tussen de motorkap en harde motoronderdelen groter wordt. Dit komt de voetgangersveiligheid ten goede. “De werking van het systeem opereerde standvast met een verscheidenheid aan voetgangerspoppen en over een breed snelheidsbereik”, aldus het eindoordeel van Euro NCAP. Ook over het verfijnde Automatic Emergency Braking, dat zowel voetgangers als voertuigen herkent, is Euro NCAP erg te spreken: “Het systeem werkt goed en presteert bij snelweg-snelheden uitstekend, waarbij ongelukken werden vermeden of verzacht.”

Bas met zijn tovenaarsogen
Als autojournalist denk je toch dat je aardig wat van auto’s weet, maar rij bij Bas van Autobeklederij v/d Werf langs met een testauto en je voelt je direct ‘dom’. Dat Bas de Opel Insignia Grand Sport mooi zou vinden twijfelde ik niet aan – zo goed ken ik hem intussen wel – maar ik was wel benieuwd wat hij allemaal zou zien wat ik nog niet had gezien in/aan het interieur. Na een rondje van amper een paar minuten zag Bas vier interessante dingen die ik absoluut niet had gezien.
1. De randjes van de zittingen zijn van stof en niet van kunststof en ook nog eens in twee kleuren
2. De gaatjes in de leren bekleding zijn in een zigzag-motief geponst
3. De hoogglans panelen waar de portierhendels in zitten zijn gestreept in plaats van één kleur
4. De hoedenplank is over de gehele binnenkant bedekt met een geluiddempende stof
Het voordeel van stoffen randjes is dat ze langer meegaan dan kunststof randjes, en zo’n motief is gewoon weer eens wat anders dan de netjes op een rij geponste gaatjes. En voor die hoogglans panelen geldt hetzelfde, met streepjes ziet het er net wat mooie en sjieker uit. En die geluiddempende stof aan de binnenkant van de hoedenplank is gewoon slim, want het is een goedkope manier om geluiden in de in dit geval grote bagageruimte (die als een klankkast werkt als tie leeg is) van buitenaf te dempen. Al met al was mijn bezoek aan Bas zeer nuttig en ik heb dan ook meteen daarna foto’s gemaakt van alle vier genoemde punten en die samen in één foto bij elkaar gezet.

Zuinigheidsrit – 1:17,45
Eén ding wist ik heel zeker voordat ik vertrok bij de onbemande benzinepomp bij Appie-Katwijk naast de N206 en dat is dat nul keer remmen me nooit zou gaan lukken. Afremmen op de motor in de M-stand lukt niet want dat doet-ie gewoon niet, kortom ik maak er een leuke zuinigheidsrit van met hopelijk een mooie verbruikswaarde en dat was het dan. Eenmaal op de N206 ging de Adaptive Cruise Control erop met slechts 1 streep afstand (maximaal 3 strepen afstand) tot mijn voorligger, want met 3 strepen is de afstand wel heel erg groot die is voor fossielen. Richting De Zilk rijdend werd de rij auto’s achter mij steeds langer, maar ik reed toch echt exact de toegestane 80 km/u. Kortom de forenzen achter mij hebben gewoon altijd haast om thuis te komen. Ze doen hun best maar want dan moeten ze echt door/over bijna 5 meter auto heen rijden/springen. Bij De Zilk besloot ik de ACC er pas vlak voor de bocht uit te zetten waardoor ik met ruim 70 km/u door de haakse rechterbocht heen vloog. Doeiiiiiii alle achterliggers ineens reed ik weer helemaal in mijn uppie totdat ik na de eerstvolgende linkerbocht achter twee tractoren = begeleidingsauto belandde. Tis niet anders aansluiten dus maar in de rij tot aan Vogelenzang want daar sloegen ze alledrie gelukkig linksaf naar een bollenbedrijf. Door Vogelenzang heen kon ik heel netjes 35 km/u (=ongeveer 30 km/u) blijven rijden dankzij de ACC waarmee je minimaal 25 km/u kunt rijden. Op de bomenweg kwam ik helaas achter een ongelofelijk langzaam rijdend fossiel te rijden, mama mia wat reed die kerel langzaam zeg. Dichterbij gekomen zag ik allemaal bloemen en planten in de achterbak staan dus toen snapte ik waarom hij zo langzaam reed. Bij de Nachtegalenlaan sloeg ik linksaf richting de T-splitsing en daar merkte ik op het langzame stuk af en toe een schok in de transmissie. Iets dat mij eerder ook al opgevallen was, maar ach welke automaat heeft daar niet wel eens last van. Alleen met een CVT heb je nergens last van maar daar hebben veel automobilisten – naar mijn mening volkomen onterecht – een hekel aan.

Op weg naar de boulevard kon ik een lekker rustig tempo aanhouden, behalve in de blinde bocht voor de spoorwegovergang en de rotonde naast het CPZ. Alhoewel ik het daar ook rustig aan deed qua snelheid zag het er niet rustig uit maar dat komt omdat de lage snelheid van 50 km/u eigenlijk te hoog is voor die bocht en rotonde. Dat de Opel Insignia Grand Sport zich zo makkelijk door de blinde bocht en al glijdend driekwart over de rotonde liet sturen vind ik wel cool voor zo’n grote auto. Ik mag het misschien niet zeggen maar ik vind deze Opel Insignia Grand Sport in alle opzichten beter dan de Lexus GS300h en GS450h en die auto’s zijn toch van een ongekend hoog niveau. Op de boulevard rijdend was ik benieuwd of de bouw van het ecoduct op de duinenweg al klaar was. Dat bleek zo te zijn en ik moet zeggen het is erg mooi geworden. Op de terugweg naar de boulevard had ik even een akkefietje met een jochie in een VW Polo die als een achterlijke aan kwam sjezen en daarna extreem zat te bumperkleven en als klap op de vuurpijl mij rechts in wilde halen. Ik heb ‘m toen op de kruising tussen de weg naar de boulevard en Bloemendale even klem gezet en gevraagd wat hij nou wilde. Hij bond meteen in na de aanblik van mijn kale kop met zwarte zonnebril. Mooi daar heb ik gene last meer van op de boulevard! De rest van de weg ging ronduit heerlijk en voor ik het wist was ik weer terug in Katwijk aan Zee waar het aftanken mij een verrassing bracht in de vorm van een verbruik van slechts 1:18,7.

Rondje SBP
Oké deze auto is er niet voor gemaakt, het hoort niet, het is overbodig maar toch heb k even een rondje Space Business Park geDaan gewoon omdat ik Daan heet en hét kan met deze uitzonderlijk goed sturende auto. Op de afrit naar Klei-Oost rijdend schakelde ik het TRC en ESP uit en dook met een behoorlijke snelheid de doordraaibocht aan het einde van de afrit in. Ik voelde het onderstel lichtjes dweilen maar dat klopt ook want dat moet een auto met comfortabel gericht vering/demping setup ook doen met de manier waarop ik de bocht met die snelheid indook. Dat is hetzelfde als het binnenste achterwiel laten liften in een met de juiste snelheid genomen bocht in een auto met te comfortabele vering/demping. De oude Renault Twingo is daar een mooi voorbeeld van. Vlak voor het SBP ging de manuele stand erop en gaf ik plankgas in M2 de haakse bocht in, opschakelend naar M3 door de flauwe bocht heen en daarna plankgas in M2 de vrachtwagenparkeerplaats op. Het ging zo makkelijk dat het ronduit saai was, mama mia wat is deze grote Opel goed zeg. Nog maar een schepje er bovenop dan? Snel opschakelend naar M4 viel me op dat het opschakelen minder snel gaat dan ik zou willen, maar ja dit is dan ook geen sportauto dus ik moet gewoon niet lopen zeiken! Op weg naar verkeersdrempel met direct daarna een haakse rechterbocht moest ik even van het gas want er kwam een auto van de andere kant aan. Daarna ging het gas er vol op en vloog ik licht stuiterend en dweilend na de asfalten verkeersdrempel de haakse rechterbocht door. Ook dat ging weer zo belachelijk makkelijk dat ik zoiets had van gooi maar een 350 Pk V6 onder de motorkap dan wordt het misschien leuk.

Maar niet getreurd de hoger dan hoge verkeersdrempel kwam eraan met de rotonde met blinde rechterbocht. Eerst even de gewone middelhoge asfalten verkeersdrempel en zelfs die ging best goed voor zo’n auto. Daarna gaf ik weer plankgas om vlak voor de hoger dan hoge verkeersdrempel even kort heel hard af te remmen (en dat remmen kan ook echt laat en hard vanwege het lage gewicht) zodat de Opel Insignia Grand Sport precies uitveert op het moment dat ik over de verkeersdrempel heen rijdt. Ook nu weer werkte dat perfect en ik kon meteen daarna even snel terugschakelend naar M2 plankgas de blinde rechterbocht door. Dat deed-ie erg goed moet ik zeggen ondanks de doorspinnende voorbanden, maar ja Torque Vectoring hè dus geen probleem voor de Opel Insignia Grand Sport. Na de volgende saaie rotonde volgt een haakse rechterbocht gevolgd door een lastige want blinde haakse linkerbocht. De haakse rechterbocht ging heerlijk maar in de blinde haakse linkerbocht besloot ik rond de 4.000 toeren in één keer vol op het gas te gaan vlak voor de bocht. De Opel Insignia Grand Sport vloog werkelijk perfect op de ideale lijn blijvend met vol doorspinnende voorbanden door de lastige bocht heen. Het voelt wel zo lekker als alles zo perfect lukt op dat ene moment, jep deze auto is echt serieus goed. Na het SBP wilde ik de ACC er weer opzetten maar dat doet-ie dus niet met het TRC en/of ESP uit. De westelijke oprit naar de N206 ging niet echt lekker omdat ik een slome auto voor mij had kon ik niet echt vaart maken vanaf de rotonde. Maar niet getreurd ik kon er nog op en af bij ’t Heen om voor de laatste keer door de opritbocht heen te knallen met uiteraard het TRC/ESP uit.

De fam
Waar zou ik zijn zonder mijn familie? Mijn zwager helpt mij altijd om actie- en sfeerfoto’s te maken, mijn familie beoordeelt de been- en zitruimte, het interieur, afijn ze zijn onmisbaar voor mij als autojournalist. In het weekend rij ik meestal wat familie op en neer want met een grote hechte familie als die van mij zie je elkaar regelmatig en ik zou niet anders willen als ik heel eerlijk ben. De eerste reactie is hoe kan het ook anders: “Wat is-tie GROOT!” Ja en toch weegt deze Opel Insignia Grand Sport veel minder dan je zou verwachten op grond van zijn grootte zei ik tegen mijn familieleden. ik had al verklapt dat het een Business Executive uitvoering is dus ze wisten daardoor al dat het een wat luxere versie is dan standaard. Ik heb nog even zitten zoeken in de online brochure naar leuke dingen om te vertellen maar dat bleek nutteloos want die online brochure bestaat maar uit 8 pagina’s waarvan 1 voorblad, 3 foto’s en een achterblad dus dan hou je 3 pagina’s tekst over waar eigenlijk ook niets in staat. Mwah is eigenlijk ook niet nodig dacht ik want deze auto moet je helemaal NIETS over lezen die MOET je rijden dan snap je deze auto meteen. Wat betreft het multimediasysteem kan ik kort zijn, dat is fijner dan in de oude Opel insignia. De bediening van het touchscreen en alle andere bedieningsknopjes gaat bijna gedachteloos eenvoudig. De audio is mij prima bevallen en ik zag dat de tweede zitrij twee USB-poorten tot zijn beschikking heeft. Aan alles wordt gedacht tegenwoordig. De passagiers op die tweede zitrij zitten trouwens prinsheerlijk en stil (vanwege de gelamineerde geluidswerende voorruit) op de fraaie lederen ‘fauteul’ met meer dan voldoende beenruimte. Dat is nou het voordeel van een grote en toch lichte auto. Goed gedaan Opel!

Olie- en koelwatertemperatuur
Iedere techneut weet dat de meeste auto’s alleen een temperatuurmeter hebben voor het koelwater. En iedere techneut weet ook dat koelwater snel opwarmt, veel sneller dan de olie in het carter dan wel de olietank in het geval van een dry-sump smeersysteem. Hier even ter vergelijk de koelwatertemperatuur en de olietemperatuur uitgezet tegen het aantal gereden kilometers na een koude start. Gewoon voor de leuk.

1 km – Koelwatertemp. – 60 graden Celsius/Olietemp. – <40 graden Celsius
5 km – Koelwatertemp. – 95 graden Celsius/Olietemp. – 60 graden Celsius
10 km – Koelwatertemp. – 95 graden Celsius/Olietemp. – 75 graden Celsius
15 km – Koelwatertemp. – 95 graden Celsius/Olietemp. – 80 graden Celsius

Specificaties
Jaargang		2017
Carrosserie		Hatchback
Transmissie		Automaat
Aantal deuren		5 deuren of meer
Brandstof		Benzine
Type motor		Otto
Aantal cilinders		4
Acceleratie (0-100/sec)		9,4 seconden
Topsnelheid		218km/u
Vermogen		121(165)/5.600 kW (pk)/rpm
Koppel		250/2.000-4.500 nm/rpm
Cilinderinhoud		1.5/1.490 liter
Kleppen per cilinder		4
Turbo		Intercooler + turbo
Aandrijving		Voorwielaandrijving
Remmen voor		Geventileerde schijven
Remmen achter		Schijven
Draaicirkel		11,7 meter
Overig
Type bekleding		Leer
Velgen		18-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		7,5 liter/100 km
Snelweg		5,3 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		6,1 liter/100 km
C02 uitstoot		138 gram/km
Energielabel		B
Afmetingen
Lengte		4.897 mm
Breedte		2.093 mm
Hoogte		1.455 mm
Wielbasis		2.829 mm
Spoorbreedte voor		1.607 mm
Spoorbreedte achter		1.610 mm
Massa leeg		1.372 kg
Max. toelaatbare massa		2.015 kg
Laadvermogen		634 kg
Aanhanger geremd		1.405 kg
Aanhanger ongeremd		700 kg
inhoud bagageruimte		490 liter
Bandenmaat		245/45-R18
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand