As cool as the swimming-pool
Nog maar amper van de motor gestapt las ik bij de Pon-balie een SMS-je van de PR-medewerker van Seat dat hij er om 11.00u zou zijn. Tja ik zat al op de motor toen hij mij SMS-te dus helaas, dan neem ik die persmap volgende week wel mee dacht ik bij mezelf. Als er iets interessants in de persmap staat voor het testverslag kan ik het altijd de week daarop nog toevoegen. Da’s nou het handige van internet, wij hebben geen last van een deadline. Uiteraard heeft deze Leon Cupra R, net als de Ibiza Cupra die we kort geleden getest hebben, een opvallende kleur namelijk kiwigeel (ja er bestaan ook gele kiwi’s). Maar verder is deze Seat Leon Cupra R eigenlijk een onopvallende auto, geen dakspoiler, geen luchthappers en geen diffuser. Kortom afgezien van de zeer opvallende kleur een totaal andere auto dan de Renault Clio RS Cup of de Ford Focus RS. Wel grappig dat de Seat Leon Cupra R qua aantal Pk’s precies tussen deze twee auto’s inzit. De vraag die ik mezelf dan uiteraard stel is: “Is dat erg die afwezigheid van opvallende uiterlijkheden?” Om heel eerlijk te zijn vind ik de Renault Clio RS Cup en de Ford Focus RS zeer fraaie auto’s, maar het leuke aan deze Seat Leon Cupra R is dat het een hele doodgewone Seat Leon lijkt met slechts een fel kleurtje meer niet. Als je ‘m in het zwart koopt val je dus totaal niet op in het dagelijkse verkeer. En geloof mij maar er is niets leuker dan ’the moment of surprise’ tijdens een stoplichtsprint.

TomTom=DomDom
Stukje provinciale weg Leusden-Zuid->A28->A27->A12->en eraf bij De Meern. Aan het einde van de afslag ging ik bij de stoplichten linksaf. Ik stond vooraan op de linkerbaan dus ik kon het gas er meteen lekker opzetten. De bocht links en vervolgens naar rechts voelden uitstekend aan. Ik had het gas er behoorlijk op staan maar nog niet helemaal plankgas. De auto bleef netjes in balans al voelde ik wel iets van een lichtjes elektronisch ingrijpen (ESP en/of XDS?). Aan het einde van de parallelweg was ik even in verwarring. Ze zijn daar al een behoorlijke tijd bezig aan de weg en dan kan het gebeuren dat daar zomaar ineens een rotonde ligt die ik nog niet eerder gezien had. Wat nu? In een flits besloot ik rechtdoor te gaan en dat bleek de juiste keuze te zijn. Daarna de volgende rotonde 1/3 en de N198 richting Harmelen. In de bocht bij het water staat een stoplicht maar daar was de weg naar rechts afgesloten met een hek, en dat staat natuurlijk niet in de TomTom’s van de DomDom’s. Want wat doe je dan als Nederlander? Juist midden op de rijbaan stil gaan staan en de weg blokkeren voor het verkeer dat linksaf op dezelfde weg verder wil.

Ik gaf direct richting aan dat ik in wilde halen vlak voor de blinde bocht naar links, maar iemand in een kleine bestelauto bedacht dit ook op het allerlaatste moment, échter zonder richting aan te geven. En dus reden we naast elkaar de blinde bocht in. Omdat ik erg weinig trek had om frontaal op een eventueel tegemoetkomende auto te klappen schakelde ik supersnel terug naar de tweede versnelling en gaf vol gas. Wow! Die 265 Pk geloofde ik toen meteen, wild heen en weer schuddend dook ik de bocht in. Het liep gelukkig goed af en dan scheelt het echt dat ik motorrijder ben. Als motorrijder beleef ik namelijk elke dag minimaal 3-4 aanslagen op mijn leven van blinde-niet richting aangevende-voorrang opeisende-koekblikbestuurders dus dan schrik je niet zo snel meer. In juni komt er trouwens een artikel in de krant over die vrouw in die Mini Cooper S die kilometers lang heeft geprobeerd mij dood te rijden vorig jaar juni, zie het testverslag van de Mini One. Justitie en politie stellen overduidelijk alles in het werk om de vervolging van deze vrouw te voorkomen. Een journalist van het Leidsch Dagblad die ik al heel lang ken merkte dan ook terecht op “Is die vrouw en prinses of zo?” nadat ik mijn verhaal aan hem had verteld. Helaas geeft Daan nooit op en ik ga dan ook net zolang door totdat deze vrouwelijke verkeerscrimineel voor de rechter moet verschijnen.

Fitness voor het lichaam en de geest
Na een lange tijd van niets doen was het eindelijk weer tijd voor wat lichamelijk beweging. De periode voor en na de verhuizing van de IVF-kliniek had een zware wissel op me getrokken. Maar ja dat soort dingen merk je pas als het voorbij is. Autorijden en motorrijden vereisen absolute concentratie en goede reflexen. Nou train ik elke dag mijn rijtechniek als ik auto of motor rijd, maar een goede lichamelijk en geestelijke conditie zijn daarnaast ook een must! Om goed in conditie (fysiek en mentaal) te blijven fitness ik drie maal per week en ga ik twee tot drie maal per week 1 kilometer zwemmen. Direct na het ophalen van de Seat Leon Cupra R ben ik naar het mooiste buitenzwembad van Leiden gereden “De Vliet”. Er gaat echt helemaal niets boven zwemmen in een buitenbad. Ik begrijp het best als jullie mij voor gek verklaren met de huidige lage temperatuur maar ik vond de watertemperatuur zeker 4-5 graden te hoog. 21 graden is net een sauna, 17 graden is veel lekkerder vooral als je na 1 kilometer zwemmen uit het zwembad stapt. Nog even onder de koude douche en ik voelde meer helemaal mens!

Fitness voor de banden
Na het zwemmen was het ’s avonds tijd om te fitnessen en dan rij ik uiteraard altijd even een blokkie om. Tijdens de rit naar het fitnesscentrum toe was het net even te druk op de weg om leuk over de rotondes en door de bochten heen te rijden. Nog even geen fitness voor de banden dus helaas. Op de terugweg was het gelukkig een stuk rustiger. En dus ging ik na het fitnessen vol op het gas door een aantal van mijn lievelingsbochten. Het allereerste wat ik voelde is dat het elektronische sperdif het uitbreken perfect wist op te vangen. Toch is en blijft een elektronisch sperdif minder goed als een mechanisch sperdif. Als de bochtensnelheid maar hoog genoeg is en je ook nog eens vol de bocht uit accelereert laat het elektronische sperdif het op een gegeven moment afweten. Een mechanisch sperdif blijft op dat soort momenten echter gewoon zijn werk doen.

Ook een mechanisch sperdif heeft uiteraard zijn grens, maar geloof mij als ik zeg dat je werkelijk verschrikkelijk lomp moet doen om over die grens heen te gaan. Wat overigens leuk is om te melden is dat de Seat Leon een elektronisch sperdif heeft, de Ford Focus RS een mechanisch sperdif terwijl de Renault Clio RS geen sperdif heeft. Ik ga de auto’s niet vergelijken qua Pk’s maar wel qua wegligging om aan te geven hoe het aanvoelt om met de verschillende systemen te rijden. Het is overigens van groot belang om te weten dat het ESP en het XDS gescheiden elektronische veiligheidssystemen zijn, maar dat ze wel op ongeveer dezelfde manier werken. Ondanks het feit dat het gescheiden systemen zijn communiceren ze echter wel met elkaar! Lastige materie ik geef het toe, maar dat is nou net dé uitdaging voor een testrijder om dat goed te testen en te beschrijven.

Nat
Een dag later was het natter dan nat en ik was benieuwd hoe de Seat Leon Cupra R zich zou houden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Alfa Romeo MiTo heeft deze Seat Leon Cupra R geen verschillende mappings en dus komt het volle vermogen ook in de regen via de voorwielen vol op het kletsnatte asfalt. Dat dit een totaal ander resultaat oplevert mag duidelijk zijn. In snelle bochten voelde ik de Cupra R nu weg glijden maar dat duurde maar even want ook nu weer ving het elektronische XDS sperdif de boel netjes op. Het voelt allemaal wel een stuk heftiger aan op nat asfalt en daardoor is het rijden een stuk spannender en dus véél leuker. Om te testen tot hoever ik zou kunnen gaan met de Cupra R heb ik de oprit bij ’t Heen maar liefst drie keer genomen. De eerste keer in de derde versnelling en toen voelde ik de auto echt even behoorlijk glijden maar dat ging allemaal goed. De tweede keer nam ik de oprit in de tweede versnelling en zette vlak voor de bocht het gas er vol op.

De Cupra R begon nu serieus weg te breken aan de voor- en de achterkant maar ook nu nog bleef alles gewoon goed gaan. Op zo’n moment voel je wel duidelijk het verschil tussen een elektronisch sperdif en een mechanisch sperdif (zoals de Ford Focus RS en de Renault Megane RS hebben). Waar de elektronica het niet meer trekt daar blijft een mechanisch sperdif langer en beter zijn werk doen. Daarna heb ik de oprit nog een keer in de derde versnelling genomen (check-check-dubbelcheck) en ook toen weer reageerde de Cupra R minder heftig als in de tweede versnelling.

Droog
Na de fotoshoot bij de Calandtunnel moest ik nog even Remco naar huis brengen in Sliedrecht, en daarna heel snel naar huis om een happie te eten want ik had verschrikkelijke honger. Op dat moment spookte er maar één ding door mijn hoofd en dat is dat ik de afrit bij Leidschendam vrij zou hebben. Die afrit kun je wel zo gruwelijk hard nemen dat is echt ongehoord. Dat komt omdat je vanwege de ongelofelijke lap asfalt en de mooie flauwe bocht het gas steeds dieper in kan trappen middenin de bocht. Toch moet je wel oppassen want de G-krachten zijn zo hoog dat je verdraaid goed moet weten wat je auto aankan. Gezien mijn ervaringen met de Seat Leon Cupra R tot dan toe had ik er alle vertrouwen in dat ik ‘m op de grens zou kunnen rijden. Aangekomen bij de afrit leek het nog even mis te gaan omdat er een auto plotseling invoegde zonder richting aan te geven, altijd weer fijn dat soort mensen (10 minuten daarvoor was ik bijna vol op een Audi A5 geklapt die vanuit een stilstaande file zonder richting aan te geven zo voor mijn neus de snelweg op reed). Gelukkig is de lap asfalt zo ontzettend breed vlak na het begin van de bocht dat ik er met gemak langs kon. Afijn gas erop en gaan, het was echt ongelofelijk hoe hard ik door de bocht kon. Ik voelde het chassis letterlijk onder me wringen maar door het XDS, de goede vering en de uitstekende Continental banden leek het alsof alle andere auto’s stonden te kamperen. Zo’n groot verschil in snelheid had ik nou ook weer niet verwacht.

Katwijk aan Zee
Net thuis uit werk lag ik na het eten op de bank met mijn Macbook op schoot het verslag over de introductie van de Nissan Leaf te typen. Door het dakraam van de zolder scheen de zon naar binnen en ik zag een knalblauwe lucht buiten. In het binnenland hing een inktzwarte wolkenlucht en ja dan kan ik niet op bed blijven liggen. Dan moet ik echt even naar zee, ik kan dat niet uitleggen aan mensen die in het binnenland wonen maar deze zee heeft een grote aantrekkingskracht op mij. Vooral het strand in Katwijk is één van mijn lievelingsplekken op deze aardbol, en ik ben toch in heel wat landen geweest. Dat even naar het strand gaat uiteraard altijd via één van mijn vaste routes. Ik bedacht me die avond namelijk dat ik nog helemaal geen DODG-rit had gemaakt met het ESP (Elektronisch Stabilisatie Probleem) uit! De afrit bij ’t Heen nam ik uiteraard op de grens en dat voelt wel zo heerlijk aan met deze Seat Leon Cupra R. Man was is dat kicken en wat kun je hard door een bocht met deze auto. Direct daarna draaide ik aan de andere kant van de N206 de oprit weer op. Ik besloot dat in de tweede versnelling te doen met het ESP nog even aan want dat had ik ook nog niet gedaan.

De bocht uit accelererend begon de Cupra R te glijden en weg te breken. Ik had het gaspedaal zo diep ingetrapt dat het ESP en het XDS de auto niet meer gecorrigeerd kregen en de achterkant begon uit te breken. Dit was echter prima op te vangen en de volgende keer was ik dan ook zeer benieuwd hoe de Cupra R zich zou houden met het ESP uit. Dat geloof je dus echt niet maar ik herkende de Cupra R totaal niet meer. Met het ESP uit (helemaal uit staat het ESP overigens nooit!) is honderd maal leuker. Ondanks de zwaar spinnende voorwielen liet de Cupra R zich werkelijk perfect de bocht door sturen. Het XDS-sperdifferentieel deed perfect zijn werk en nu pas merkte ik hoe irritant het ESP is als dit aanstaat in combinatie met het XDS-sperdifferentieel. Wat is dit ontzettend kicken zeg, ongelofelijk gaaf! Ik liet het ESP uitstaan en reed naar de rotonde bij het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. De rotonde over en de S-bocht insturend bleef ik werkelijk perfect lichtjes glijdend op de juiste lijn. Het allerleukste aan de Cupra R vind ik de loeiende turbomotor die er werkelijk heerlijk fel inkomt tussen de 3.000 en 4.000 toeren. Dit blok houdt van toeren maken en het mooie is dat dit 2.0-liter TSI motorblok zo ontzettend lekker rond draait. De tuning van dit blok hebben ze erg goed gedaan bij Seat.

Schakelen fijn maar…
Toen ik las wat ze allemaal gewijzigd hadden aan de versnellingsbak van deze Seat Leon Cupra R snapte ik meteen waarom deze versnellingsbak zo heerlijk soepel schakelt. Zowel het op- als het terugschakelen gaat werkelijk supersoepel.

[quote media.seat.com]
De handgeschakelde zesversnellingsbak in de Leon Cupra R is eveneens op diverse punten aangepast. Om beter bestand te zijn tegen het vermogen van 265 pk en het koppel van 350 Nm is het tandwiel voor de 5e versnelling opnieuw ontworpen en voorzien van minder tanden met een vrijwel gelijke overbrenging. Andere aanpassingen die het Seat Technical Centre in Martorell heeft doorgevoerd aan deze versnellingsbak zijn versterkte synchromesh-ringen op de 3e, 4e, 5e en 6e versnellingen, terwijl de 3e en 5e versnellingen na het inschakelen nog eens extra gesteld worden. Tevens is de gang van de versnellingspook met zes millimeter verkort, waardoor het schakelen nu nog sneller verloopt.
[/quote media.seat.com]

Alhoewel, helemaal niets op aan te merken? Toen Paul Klop de Seat Leon Cupra R had gereden ivm. met het veringrapport vroeg hij aan mij of ik ook iets raars had gevoeld bij het hoog in toeren opschakelen van de tweede naar de derde versnelling. Ik dacht eerst even dat ik toevallig het koppelingspedaal niet ver genoeg ingetrapt had maar Paul had exact hetzelfde gevoeld dus dat kon geen toeval zijn. Het is lastig te omschrijven maar wat ik voelde tijdens het opschakelen van 2->3 hoog in toeren leek nog het meeste op een lichte vorm van ’tanden poetsen’. Gezien het feit dat Seat juist deze 3e versnelling in alle opzichten heeft verbeterd en versterkt is dit uitermate vreemd. Ik hou het er maar op dat er voor mij ‘slopers’ aan het werk zijn geweest. De stoel in de juiste stand, het stuur in de juiste stand, de juiste kniehoek, weten hoe je moet schakelen (het kan met 1 pink, gewoon duwen/trekken meer niet) en vooral een auto goed warm rijden voordat je serieus gas gaat geven, en dus toeren gaat maken, schijnt voor nogal wat mensen ontzettende abracadabra te zijn. Mij verbaast helemaal niets meer sinds ik mensen het gas vol in heb zien trappen zodra de temperatuurmeter van het koelwater de juiste waarde had bereikt. Deze mensen vergeten dat de motorolie dan nog lang niet op temperatuur is.

Optimale wegligging
Het komt niet al te vaak voor dat ik citeer uit persberichten maar dit keer vond ik het wel toepasselijk. Na een citaat over de versnellingsbak nu een citaat over het chassis, de uitstekende vering en de al net zo uitstekende remmen. Wat mij met name fascineert is het verschil tussen een elektronisch sperdif (bv. Seat Leon Cupra R), een mechanisch sperdif (bv. Ford Focus RS) en geen sperdif (Renault Clio RS Cup). Om heel eerlijk te zijn kan ik de verschillen perfect voelen alleen zou ik absoluut niet kunnen kiezen voor één van de drie. Ze hebben alle drie zo hun charmes. De moeilijkste auto om in de hand te houden met het ESP uit is vast en zeker de Renault Clio RS Cup zou je denken. Maar dat is niet zo want de 300+ Pk’s van de Ford Focus RS zijn ondanks het aanwezige mechanische sperdif lastiger om in de hand te houden. Tja en dan de Seat Leon Cupra R, die is juist zo ontzettend leuk omdat ie minder bruut is als de Ford Focus RS maar juist weer heftiger als de Renault Clio RS Cup en door het XDS en de goede vering is de Seat Leon Cupra R prima in de hand te houden. Toch was ik uitermate verrast toen ik op de foto’s zag dat de Seat Leon Cupra R nog voor het grensbereik zowel links- als rechtsachter het wiel van de grond liftte. Toch zou ik de vering niet sportiever willen want voor op de weg is dit werkelijk uitstekend! Het is een perfecte mix tussen comfortabel en sportief, goed gedaan hombres.

[quote media.seat.com]
Het vermogen van 265 Pk van de Leon Cupra R wordt via Seat’s ‘Agile Chassis’ effectief overgebracht op het asfalt. Op deze R-uitvoering is dat chassis nog verder verbeterd om de auto tot één van de sportiefste auto’s in dit segment te maken. Om dit te bereiken zijn wijzigingen aangebracht aan de schokdempers voor en achter, voor een soepele en precieze wegligging op zowel bochtige wegen als snelwegen. Ook zijn de silentblocks voor en achter met 1,5 en 1,7 mm vergroot ten opzichte van de FR- en Cupra-uitvoeringen. Aanvullende modificaties zijn de stijvere voor- en achterveren (respectievelijk 35 en 30 procent stijver dan die op de Cupra), de anti-roll bar heeft dezelfde dikte behouden. Ook zijn de remmen aangepast en voorbereid op het extra vermogen van de Cupra R. Het remsysteem is voorzien van grotere geventileerde remschijven ten opzichte van de overige uitvoeringen. Vóór zijn 345 x 30 mm schijven gemonteerd, achter beschikt de Cupra R over 286 x 12 mm remschijven.
[/quote media.seat.com]

Lol!
Na de testweek vroeg ik mezelf af waarom ik zo ontzettend veel lol heb gehad met deze Seat Leon Cupra R. Het begon eigenlijk direct al met de erg fijne zit in de sportstoel en het goed in de hand liggende met leer beklede stuur. Ik had direct vanaf de allereerste seconde het gevoel dat alles klopte. Na het starten nam dat goede gevoel alleen nog maar toe. Het uitlaatgeluid is erg mooi vooral als de turbo er vol inkomt. Verder koppelt/schakelt de Seat Leon Cupra R erg fijn en is de wegligging erg goed maar vooral heel voorspelbaar. Het hele plaatje klopt en dat is best knap gedaan van de mannen van het Seat Technical Centre in Martorell. Een goed uitgebalanceerde sportauto voor op de straat maken is niet zo makkelijk als het lijkt.

[quote Paul Klop]
Veringrapport Seat Leon Cupra R
Deze auto is erg verrassend te noemen, en zeker het onderstel! Uit meerdere hoeken heb ik vernomen dat de vering van deze Seat Leon Cupra R als “hard” (ook wel “stug”) bestempeld wordt, maar dat is naar mijn mening de grote onzin! Want wat bedoelen ze dan met hard? De opbouw van de veren? Of misschien de demping? Rebound? Compressie? Hispeed/Lowspeed?! Zo kun je al zien dat de termen “hard” en “zacht” de slechtste zijn in de wereld van wegligging, comfort en grip. De vering-eigenschappen van de Seat Leon Cupra R zijn de perfecte mix tussen comfortabel en sportief.

Bij rustig rijden voelt de vering erg soepel aan, niet te veel beweging maar ze filtert wel alle oneffenheden netjes weg. Toen ik daarna wat sneller/sportiever ging rijden en remmen, merkte ik dat alles bijzonder gecontroleerd en direct aanvoelt en reageert. Enige minpuntjes vind ik het zicht naar voren ivm. de lange raamstijlen en met snel opschakelen hoog in toeren kreeg ik hem niet vlekkeloos in de derde versnelling. Voor de rest, helemaal af!! Ik ben alleen wel heel benieuwd of de Megane RS dit vanavond gaat overtreffen. Ik heb expres dit stukje nu al geschreven zodat ik geen vooroordeel heb. We zullen het wel zien en dat kunnen jullie lezen in het verslag van de Megane RS.
[/quote Paul Klop]