Ayuda me ahogo!
Het ophalen van de Seat Alhambra was best wel komisch want aan de balie bij Pon stond er een man naast mij die ook een Alhambra op kwam halen. Het enige verschil was dat deze man een 2.0 TDI mee zou krijgen en ik de 1.4 TSI (uitvoering Style Ecomotive). Net als bij de Opel Astra Sports Tourer ging het ook nu weer bijna mis, want ik kreeg bijna de sleutel van de diesel in mijn handen gestopt. Toen de deur van de ondergrondse garage open ging bleek de Seat Alhambra direct achter de deur te staan. Een titel in het Spaans vertalen met behulp van Yahoo! Babel Fish lukte nog wel, maar het woord smurf kennen ze in het Spaans blijkbaar niet. Want zo’n klein blauw mannetje voelde ik me letterlijk na het instappen, ik verzoop voor mijn gevoel in een gigantische zee van ruimte. Natuurlijk wist ik dat de nieuwe Seat Alhambra geen kleine auto is, maar dat-ie van binnen zo ruim zou zijn had ik niet verwacht. Tijdens het opbergen van mijn motorhelm, motorkleding en rugzak zag ik dat de nieuwe Seat Alhambra twee grote schuifdeuren heeft. Ik vind dat persoonlijk altijd erg handig bij dit soort grote ruimte-auto’s. Niet alleen dat het makkelijker instappen is als je ingesloten staat op een parkeerplaats, het oogt ook veel fraaier naar mijn mening. Het geeft de auto gewoon net dat beetje meer klasse.

Blinde bocht, blinde motorrijder
Zaterdagochtend 21 februari 09.15u, ik stapte in de Seat Alhambra om te gaan fitnessen in een dorp een paar kilometer verderop. Vlak voor het fitnesscentrum besloot ik linksaf te slaan om even het comfortniveau versus de wegligging te testen. Vanaf de allereerste meters was het me opgevallen dat de Seat Alhambra heerlijk comfortabel is afgeveerd en netjes gedempt. Daar schuilt dan het gevaar in dat zonder CDC (Continuous Damping Control) de wegligging daaronder zou kunnen lijden. Ik sloeg linksaf langs de kassen naar de ventweg langs de N206. Aan het einde ligt een grote vrachtwagenparkeerplaats met een stalen hekwerk er omheen. In het weekend staat de parkeerplaats altijd vol zodat de bocht naar rechts er eentje van het blinde soort wordt, want als de parkeerplaats leeg is kun je tussen de spijlen door zien of er verkeer aankomt. Middenin de bocht plakte ik bijna een motorrijder, die de bocht veel te scherp aan sneed, op de voorkant van de Seat Alhambra. De motorrijder zat duidelijk fout en op het laatste moment herkende ik de bestuurder. Die motorrijder is namelijk een oplichter uit Valkenburg (ZH) waar ik nog ruim €5.500,- van tegoed heb. Achteraf was ik dolblij dat hij niet op de Seat Alhambra is geklapt. Deze oplichter was namelijk in staat geweest om zijn eigen-schuld-dikke-bult-ongeluk bij wijze van spreken te veranderen in een aanslag op zijn leven.

Drempeljumpen
Ik reed rustig verder (de motorrijder denk ik niet) en alle drempels op de ventweg langs het vliegveld – ook de hoge – voelden heerlijk aan, geen enkele onrust in het chassis. Ook in de S-bocht aan het einde van de ventweg deed de Seat Alhambra geen onverwachte dingen, en daarom heb ik op de rotonde even extra gas gegeven. Maar ook op de rotonde en de afslag naar rechts hield de grote, ‘zware’, ‘logge’ Seat Alhambra zich uitstekend. Ik zet zware en logge expres tussen aanhalingstekens want deze Seat Alhambra 1.4 TSI 7-zitter weegt maar 1.671 kilogram en is dus helemaal niet zo zwaar, maar voelt gek genoeg ook helemaal niet zo log aan als dat-ie eruit ziet. Alleen als ik de Seat Alhambra heel snel van links naar rechts moest gooien voelde ik goed dat het een grote auto is. Na de stoplichten besloot ik eraf te gaan bij ’t Heen. Op de afrit reed er nog een dikke Audi ver voor me maar in een mum van tijd reed ik, door heel laat te remmen en een hoge bochtensnelheid aan te houden, achter de Audi. Na de afrit op naar de oprit aan de andere kant. Ik ben met een serieus hoge snelheid door de opritbocht gereden maar de Seat Alhambra gaf tot mijn grote verbazing geen krimp. Dit had ik dus absoluut niet verwacht van zo’n grote auto. Want wees eerlijk deze Seat Alhambra heeft het formaat van een kleine bestelbus. De reden van de goede wegligging heeft met een aantal factoren te maken, de belangrijkste zijn naar mijn mening de lange wielbasis en de onafhankelijke wielophanging aan de achterkant. Ik ben er van overtuigd dat de Seat Alhambra met een starre achteras niet zo’n goede wegligging gehad zou hebben. De vering/demping voelt heerlijk comfortabel aan maar het gekke is dat dit niet resulteert in een vaag en zoekerig weggedrag in het grensbereik. Als laatste moet ik nog wel even melden dat de Seat Alhambra op winterbanden (17-inch) stond. Winterbanden zijn gemaakt van een zachter soort rubber, en daardoor had ik ondanks de vrieskou toch een uitstekende grip.

Op en neer naar Doorwerth
Zaterdag had ik afgesproken om mijn oude gerepareerde Macbook (nieuwe HD) naar mijn jongste broer in Doorwerth te brengen zodat hij er nog plezier van kon hebben. De snelweg is uiteraard de snelste manier om in Doorwerth te komen maar ik heb gekozen voor deels snelweg (A12) en deels provinciale weg (N225). Het deel van de N225 tussen Driebergen en Doorwerth is naar mijn mening één van de mooiste N-wegen van Nederland. Niet eens zo zeer qua bochten als wel qua uitzicht want dat is werkelijk fantastisch. Veel zeer fraaie landhuizen, maar liefst vier kastelen, de 81,8 meter hoge kerktoren van de Cunerakerk in Rhenen, en aan mijn rechterhand de kronkelende Nederrijn met zijn fraaie uiterwaarden vol met mooie flora en fauna. Verder liggen er langs de Nederrijn en de Lek tussen Rhenen en Vianen een groot aantal steenfabrieken. De meeste produceren al lang geen stenen meer, maar rond 1900 waren aan weerszijden van de rivier zo’n vijftien steenfabrieken in volle productie. De Bosscherwaarden in Wijk bij Duurstede is één van de steenfabrieken waar de laatste steen al geruime tijd geleden werd gebakken. De in 1923 gestichte fabriek met ringoven en karakteristieke schoorsteen is tegenwoordig een beschermd rijksmonument.

1.4 TSI is genoeg
Maar om op de N225 te komen moest ik eerst over de N11 naar de A12. Ik had het al eerder over de grootte van de Seat Alhambra gehad, en daarom had ik dan ook zeker geen 1.4 liter motorblok onder de motorkap verwacht. Toch zijn er tijdens de rit naar Doorwerth maar twee momenten geweest dat ik terug moest schakelen naar een lagere versnelling. Dat geeft al aan dat dit 1.4 TSI motorblok niet onderbemeten is. Door de turbo en de compressor is er al vanaf lage toeren altijd genoeg koppel voor handen, zelfs voor een grote auto als deze Seat Alhambra. Dat is een voordeel want daardoor kun je op de cruise control probleemloos 80-100 km/u rijden in de zesde versnelling. De enige twee keren dat ik terug moest schakelen was om op de A12 een vrachtwagen in te halen om de afrit te halen, en toen ik op de terugweg de Grebbeberg op reed bij Wageningen. Er is trouwens iets geks aan de hand met deze provinciale weg, want het aantal onbemande benzinepompen langs de N225 is groter dan langs welke N-weg in Nederland dan ook.

Start/Stopsysteem
Elke fabrikant geeft zijn systeem weer een andere naam; Start/Stopsysteem, Stop&Go, S&S etc. Zelf kan ik nog steeds niet echt blij worden van dit soort ecomotive technologie, en ik zet het dan ook 9 van de 10 keer direct uit na het starten. Nou scheelt het wel hoe de samenwerking is tussen het gaspedaal en de koppeling (hoe beter hoe vloeiender het Start/Stopsysteem werkt). En bij de koppeling doel ik dan vooral op de doseerbaarheid en het aangrijppunt. Beiden zijn nagenoeg perfect op deze Seat Alhambra, de koppeling is absoluut één van de beste die ik de afgelopen 12 maanden onder mijn linkervoet heb gehad. Maar even terug naar het Start/Stopsysteem want dat is uitgerust met een remenergie-terugwinsysteem. Dat houdt in dat tijdens het remmen de remenergie wordt opgeslagen in de accu. Door deze extra opslag van energie is het mogelijk om tijdens het accelereren de dynamo volledig uit te schakelen. Dat scheelt én Pk’s (die het motorblok anders kwijt is aan de dynamo) én brandstof. De remmen (geventileerde schijven voor/schijven achter) voldoen overigens prima voor een dergelijk grote auto. Pas in het grensbereik had ik zoiets van er hadden aan de achterkant ook wel geventileerde schijven mogen zitten. Maar normaal gesproken komt een gebruiker van deze Seat Alhambra nooit in dat grensbereik en dus is het gewoon goed. Wat betreft het schakelen geldt hetzelfde als voor de koppeling. De versnellingsbak schakelt nagenoeg perfect, tijdens het overschakelen naar een hogere versnelling glijdt de versnellingspook als het ware uit je handen en valt bijna als vanzelf in de volgende hogere versnelling.

El Espacio
Dat de nieuwe Alhambra ruim is van binnen dat merkte ik direct na het instappen, maar toch verraste deze Seat me nog weer. Toen ik de op één na grootste Samsonite kofferset had neer gezet en gefotografeerd kwam ik erachter dat deze er volledig in paste en dat er dan nog ruimte overbleef. Tot mijn grote verbazing moest ik dus alsnog de drie grootste koffers van de Samsonite kofferset uit mijn garage halen. Er is tot nu toe maar één auto geweest waar ik ook de complete Samsonite kofferset uit mijn garage heb moeten halen, en dat is de grote Nissan Patrol geweest. Dat doet me er meteen aan herinneren dat er van deze Seat Alhambra ook een 4×4-versie (Haldex-koppeling) te koop is, alleen niet in Nederland. Het mag duidelijk zijn dat deze Seat Alhambra als 5-zitter een gigantische kofferruimte heeft. Om er een 5-zitter van te maken moest ik wel de twee achterste stoelen (6 en 7) neerklappen. Dat gaat erg makkelijk en is werkelijk in een handomdraai gebeurd. Het instappen voor passagier nummer 6 en 7 gaat overigens erg makkelijk, en ook hun zitruimte is ruimer dan bij veel 7-zitters van andere merken. Hetzelfde geldt ook voor het neerklappen voor de tweede stoelenrij, die moest ik neerklappen omdat ik mijn fiets moest vervoeren naar het Centraal-station in Leiden. Ik moest die middag namelijk de Opel Astra Sport Tourer terugbrengen en aangezien ik geen vervoer had staan in Prinsenbeek moest ik met de trein naar huis. Mijn fiets paste er helemaal in, ik hoefde dus niets los te draaien of te schroeven. Met de ruimte in deze Seat Alhambra zit het dus meer dan goed. Tot mijn verbazing is dit een erg kort testverslag geworden voor mijn doen. Maar om heel eerlijk te zijn heb ik er echt helemaal niets aan toe te voegen, deze nieuwe Seat Alhambra is gewoon een erg goede auto die mij behoorlijk verrast heeft.

El Error, gracias
Al weken had ik af en toe last van mezelf een dagje niet lekker voelen. Maar ziek worden ho maar! Al mijn collega’s en veel van mijn broers, zussen en hun kinderen waren al ziek geweest. Zondagavond ging ik nog vrolijk mijn bed in maar maandagochtend kon ik al na tien stappen weer terug mijn bed in. Ik voelde me zo beroerd dat ik niet eens meer heb gekeken wanneer ik de Seat Alhambra terug moest brengen. Inderdaad maandagmiddag dus, rond het middaguur belde Lars van SEAT-importeur Pon Car mij op waar de Seat Alhambra bleef! Gelukkig heb ik het toch voor elkaar gekregen dat de Seat Alhambra op tijd terug was in Leusden-Zuid. Dat verdorie nou net mij zoiets moet overkomen.

Estimado Ard & Lars, Mis excusas sinceras. Saludos cordiales Daan