Apenkooien
Vlak na het ophalen van de Opel Astra zag ik op een grote bilboard een Opel Astra GTC met daaronder in koeienletters “AFFENGEIL”. Als je geen Duits spreekt is dit woord bijna niet uit te leggen, dat komt omdat er geen vertaling bestaat voor dit woord. Het heeft namelijk helemaal niets met apen te maken net als het woord “Klammeraffe”, wat in de volksmond nietmachine betekent. En ik weet zeker dat het woord “Affengeil” nog niet bestond toen de op sexverslaafde Bonobo (een ondersoort van de Chimpansee) werd ontdekt. Misschien kun je “Affengeil” nog het beste vertalen met “Retegeil”, en ook dat woord heeft geen ene reet met……., afijn vul zelf maar in. Zoekend naar een foto van deze bilboard-reclameposter kwam ik al snel twitterberichten tegen over deze Opel-reclame. Hieruit bleek dat veel Nederlanders inderdaad niet weten wat “Affengeil” betekent. Sommige vinden de reclame leuk en gewaagd, en anderen juist weer stom en onbegrijpelijk voor Nederlanders.

Persoonlijk had ik het heel erg grappig gevonden als ze reclame hadden gemaakt met de Opel Astra GTC Bonobo en daaronder dan “AFFENGEIL” hadden gezet. Ik kom zelf al heel lang in Duitsland vanwege mijn ontmoeting met een Duitse motorrijder in het midden van Turkije in mei 1989. Daarna ben ik vele jaren lang met de motor op en neer gereden naar het Zwarte Woud. Totdat ik vlak na een wereldreis op de motor een zwaar motorongeluk kreeg, en mijn leven volledig op zijn kop gezet dreigde te worden. Maar ik bleek over hele goede beschermengeltjes te beschikken die altijd uitvliegen op het juiste moment. In plaats van de rest van mijn leven in een rolstoel te moeten doorbrengen, reed ik exact driekwart jaar later alweer op mijn motor naar Duitsland. Daar ontmoette ik een knap langharig blond ‘Affengeil’ engeltje waarmee ik vervolgens net geen 10 jaar heb samengewoond. Ik ben benieuwd of ik deze nieuwe Opel Astra GTC ook zo ‘Affengeil’ vind.

Na xxxxxxxxxxx komt xxxxxx
En nee al die x-jes zijn geen ‘Affengeile’ kusjes. Had ik geweten dat het net die eerste week van februari zo koud zou worden, en net die eerste week een paar uur zou gaan sneeuwen, en dat net díe sneeuw de rest van de week voor ellende zou gaan zorgen dan…… had ik ‘m nog steeds opgehaald zelfs met die zomerbanden. De dag dat ik de Opel Astra GTC 1.4 Turbo Sport op moest halen was het volledig onbewolkt, een strakblauwe lucht met een fel winterzonnetje dus. Vlak nadat we de snelweg hadden verlaten zei ik nog tegen mijn zwager, dat ze nog wel eens staan te laseren in de slingerbocht na het stoplicht naar het industrieterrein waar Opel gezeteld is. En verdraaid in de ijzige kou stond daar de ultieme dienstklopper tussen de bomen te laseren. Je moet toch wel behoorlijk van de ratten besnuffeld zijn om daar met dit soort lage temperaturen te gaan staan laseren lijkt mij. Dan doe ik het veel beter dan die politieagent, want ik mag de fraaie Opel Astra GTC Sport mét stoelverwarming ophalen.

Eenmaal op de snelweg voelde ik direct aan elke hobbel, gat, brugrichel, verzakking en oneffenheid dat de vering/demping van deze nieuwe Opel Astra GTC op een zeer hoog niveau staat. Normaal gesproken is dit niveau weggelegd voor auto’s in de veel hogere prijsklassen (van 1-2 ton) en zelfs dan nog! Na het ophalen hebben we op de terugweg nog even wat sfeerfoto’s van de Land Rover Discovery 4 SDV6 HSE gemaakt in Dordrecht met zijn fraaie bruggen, binnenhaven en mooie oude stad. Direct na de fotoshoot zijn we terug gereden naar de rand van Dordrecht waar we de Opel Astra GTC even hadden geparkeerd. Bij de stoplichten voor de oprit naar de A15 kwam er een zilveren taxi – een VW Passat 2.0 TDI – naast me staan die duidelijk haast had. Kom dacht ik bij mezelf laat ik eens kijken wat deze Opel Astra GTC in huis heeft. Op het moment dat ik in de Sport-stand plankgas de 180-graden oprit van de A15 opdraaide, was de Opel Astra GTC Sport nog een compleet open boek voor mij. Ik had namelijk alleen nog maar snelweg gereden, dus ik wist totaal niet hoe het onderstel zou reageren. De Opel Astra GTC bleef netjes op de ingezette lijn, terwijl de banden en het onderstel constant op zoek waren naar grip. Toch heeft deze Opel Astra GTC maar 140 Pk, vreemd want de auto voelt in de Sport-stand namelijk veel sterker aan. Eenmaal op de snelweg moest ik constateren dat deze Opel Astra GTC goed aanvoelt dankzij de uitstekende vering/demping en het goede zeer aparte sportieve onderstel.

Watt en HiPerStrut
Eenmaal vlakbij huis besloot ik, op de A4 rijdend, de afslag Leidschendam te nemen. Wat mij hier altijd weer opvalt is dat de meeste automobilisten vaart minderen zodra ze de afslag/oprit oprijden, terwijl je daar gewoon 100 km/u mag blijven rijden. Pas als je vanaf de A4 komend, over de oprit van de A12 naar de A4 heen rijdt, en daarna de afslag naar Leidschendam neemt moet je vaart minderen. Na een snelle tussenspurt in de Sport-stand kon ik nog net het laatste vrije stuk van de afslag pakken. Dit is het mooiste deel van deze afslag en hier gaat dan ook uiteraard altijd het gas erop. Het leukste aan die buitenste rijbaan is dat je de druk op het onderstel duidelijk meter na meter voelt toenemen. Met dit koude weer is het uiteraard goed opletten – zeker op een afslag zoals deze – want de grip van de Bridgestone Potenza S001 Ultra-High Performance sportband is op ijskoud asfalt gewoon minder goed. Wat dat betreft ben ik uitermate verbaasd dat er geen winterbanden om de fraaie 19-inch velgen van deze Opel Astra GTC Sport lagen. Er zijn tegenwoordig namelijk ook hele goede Ultra-High Performance winterbanden verkrijgbaar. Ik heb de grens dus niet opgezocht want ik ben niet gek, en later die week bleek dat ik het bij het rechte eind had wat betreft die grip.

Het onderstel van deze Opel Astra GTC Sport mét Flexride-chassis is een kruising tussen de onderstellen van twee andere goed sturende Opels. Ik kwam daar pas na ruim 5 dagen achter toen ik eindelijk de brochure ging lezen. De HiPerStrut voorwielophanging is afkomstig van de Opel Insignia OPC en de Watt Link achterwielophanging (=Watt-stangensysteem) van de Opel Astra Sports Tourer, én dat voel je! Dat ik dus zonder het te weten meteen voelde dat dit onderstel, en de vering/demping op hoog niveau staan is dan ook niet vreemd. Ik lees nooit autonieuws waardoor ik puur op mijn gevoel af moet gaan. En dat gevoel zei mij dat met name de achterkant fantastisch goed aanvoelt, met name op die korte hoge snelheidsvertragers. Uiteraard komt dat niet alleen door de Watt Link achterwielophanging, maar ook door het CDC oftewel Continuous Damper Control. Deze elektronische demping werkt perfect maar daarover later in dit testverslag meer. Ik ben op YouTube nog wel even op zoek geweest naar een ghostviewfilmpje van de Opel Astra GTC, maar daar was helaas alleen de HiPerStrut voorwielophanging in te zien en niet de Watt Link achterwielophanging.

Uitbreken
Omdat het zulk mooi weer was ben ik ’s middags even heerlijk hard gaan lopen op het strand. Het voelde verschrikkelijk koud aan door de harde wind maar daar wist ik wel wat op. Ik heb de auto bij mijn zus voor de deur gezet, en ben daar vandaan langs de ESTEC naar de Van den Berghstichting gehold. Via het terrein van de Van den Berghstichting ben ik de duinen in gehold richting het zuiden van Noordwijk aan Zee, ook wel bekend als de villaduinen. Via het strand ben ik toen met de wind in de rug terug gehold naar Katwijk aan Zee. Hoe ongelofelijk koud het was merkte ik pas toen ik door de duinen met windje tegen terug holde naar het huis van mijn zus. Na een hete kop thee was het weer tijd om naar huis te rijden, uiteraard over ’t Heen want ik was zeer benieuwd dat de Opel Astra GTC Sport in deze opritbocht zou doen. Achteraf bleek dat ik voor het ingaan van de bocht alleen het TCS (het ESP stond dus nog aan) heb uitgezet. Later kwam ik er pas achter dat ik, om het ESP ook uit te kunnen zetten, het knopje een aantal seconden langer ingedrukt had moeten houden. Maar goed maakt niet uit, ook met het ESP aan is het leuk om te kijken wat een auto doet in deze bocht der bochten. Net voor de bocht zette ik het gas er vol op in de Sport-stand. Vlak na de apex begon de Opel Astra GTC links en rechts uit te breken, het ESP kon dit dus duidelijk niet corrigeren. Het voelde allemaal behoorlijk heftig aan, en als ik heel eerlijk ben had ik dit absoluut niet verwacht. Een auto met een dergelijk goed onderstel en uitstekende vering/demping zou toch zonder enig probleem deze lastige bocht moeten kunnen ronden. Okay het asfalt was steenkoud, deze auto staat op zomerbanden en heeft geen elektronisch sperdif, maar ja dan nog!

Sneeuw!
Het is wat, een paar uurtjes sneeuw en heel Nederland ligt volledig plat, zowel op de weg als op het spoor was het één grote chaos. Ik zou die vrijdag 3 februari voor mijn andere baan op de IVF-kliniek bloed van een patiënt naar het AMC brengen, maar dat ging uiteraard niet door met meer dan 800 km file. Ik ben die avond nog wel naar de fitness geweest maar dat was dus een regelrecht drama met die Bridgestone Potenza S001 zomerbanden. De grip in de sneeuw was werkelijk superslecht, ik gleed echt alle kanten op niet normaal gewoon! Na de fitness viel het wel weer mee want door het strooien was de meeste sneeuw weg gedooid, en waren de wegen weer redelijk goed berijdbaar. Maar echt leuk is het niet om met (alleen deze?) zomerbanden in de sneeuw te rijden kan ik je vertellen. Als ik het vergelijk met de Nissan Pixo van mijn zus die wel op winterbanden staat, dan is dat werkelijk een verschil van dag en nacht. Het is verschil was zelfs zo groot dat ik ervan overtuigd ben, dat ik op besneeuwde wegen de Opel Astra GTC Sport compleet zoek zou rijden met de Nissan Pixo.

De volgende ochtend ben ik iets na 08.00u naar Haarlem gereden om boodschappen te doen in een hele leuke speciale supermarkt genaamd “Marqt”. Eenmaal op de A44 was ik werkelijk verbijsterd over de vele sneeuw op beide rijbanen. En geloof het of niet maar dan zijn er nog automobilisten die het in hun hoofd halen te gaan bumperkleven. Ik snap best dat je in een AWD/4WD/4×4-auto met winterbanden meer grip hebt op een half besneeuwde snelweg dan de rest van autorijdend Nederland, maar pas je snelheid dan even aan alsjeblieft. Ik heb even opgelet in welke AWD/4WD/4×4-auto’s de meeste bumperklevers reden en dat waren in grote meerderheid bestuurders van een Audi Q7, BMW X5 en verrassend genoeg de Kia Sportage. De Opel Astra GTC Sport en ik hebben het ritje overleefd, maar fijn was anders kan ik je vertellen. Terug ben ik dan ook langs de Haarlemmertrekvaart richting Vogelenzang gereden en vanaf daar via de N206 naar Leiden. Dat was een goede keus want het sneeuwlandschap was erg mooi. Ik had nog wel even een angstig moment toen een auto voor mij onverwachts voor een verkeersdrempel remde de Opel Astra GTC Sport een fiks eind doorgleed. Oef!

Winterspelen
Omdat er goed gestrooid was ging ik er vanuit dat ik zondagochtend op weg naar werk geen problemen tegen zou komen. Ik heb het TCS en ESP die ochtend aan laten staan om te kijken of dat zou helpen. Maar ik had het kunnen weten, met deze zomerbanden was het feest in elke bocht waar ik het gaspedaal iets dieper intrapte. Toch hield de Opel Astra GTC Sport zich dit keer uitstekend, in dé haakse bocht vlakbij mijn werk kon ik vol op het gas door de bocht heen rijden. De volgende dag heb ik het TCS en ESP uitgezet en was het nog veel leuker, met zwaar spinnende voorwielen. Toch kan ik natuurlijk niet té kritisch zijn op deze Opel Astra GTC sport, het is tenslotte maar een doodgewone hatchback. De OPC-versie die binnenkort op de markt komt is natuurlijk een heel ander verhaal, maar ja die auto heeft dan ook een (hopelijk mechanisch) sperdif tussen de voorwielen. Toch had ik deze Opel Astra GTC Sport dolgraag met winterbanden getest. Ik weet zeker dat het dan een totaal andere auto was geweest, met een veel stabielere wegligging. Aan de andere kant blijft het natuurlijk erg leuk om een vrijwel constant uitbrekende/glijdende auto weer in balans te krijgen. ’s Avonds op weg naar huis kon ik het niet laten om weer alle veiligheidssystemen uit te zetten, en me alweer heerlijk uit te leven.

Bak en blok
Na de rotondes keerde de rust weer en ben ik me eens gaan concentreren op andere dingen. Zoals bijvoorbeeld de 6-versnellingsbak, de koppeling en het 1.4 liter motorblok. De koppeling springt er zeer positief uit, de doseerbaarheid en het aangrijppunt zijn perfect. Vreemd dat veel andere automerken dat niet voor elkaar krijgen, Opel springt er in dat opzicht altijd weer zeer positief uit. De versnellingsbak idem dito, de bak schakelt nauwkeurig en soepel dus ook hier niets te klagen voor de bestuurder. Eigenlijk heb ik maar één klein minpuntje en dat is de te arme afstelling van het motorblok onderin. Daardoor voelde ik tijdens het optrekken met enige regelmaat het motorblok vibreren. Kwestie van even een lichte tuning en die motorblokvibratie is daarna als sneeuw voor de zon verdwenen. Het Flexride-systeem met de standen “Tour”, “Normaal” en “Sport” voor de 1.4 liter turbomotor en de daaraan gekoppelde dempingstanden comfortabel, normaal en sportief voor de schokdempers werkt perfect.

Zowel de tuning van het motorblok als de mate van uitgaande demping van de schokdempers zijn goed te voelen na een druk op de knop. Onder normale omstandigheden reed ik altijd in de Normaal-stand. De Sport-stand zette ik alleen aan tijdens stoplichtsprintjes, en de Tour-stand vooral op de snelweg en de provinciale wegen. Vooral in de Tour-stand is het comfort fantastisch alleen de gasreactie is een stuk minder (lees: het voelt alsof je een 1-cilinder turbo onder de motorkap hebt). Als ik dus even snel in wilde halen moest ik het knopje voor de Sport-stand indrukken, terugschakelen en gas geven. In de Normaal-stand was het trouwens ook niet verkeerd rijden, wel merkte ik duidelijk dat ik het gaspedaal dieper in moest trappen dan in de Sport-stand. Wat ook duidelijk voelbaar was is de strakkere respons van de snelheidsgevoelige stuurbekrachtiging zoals Opel het omschrijft. De stuurbekrachtiging van de Opel Astra GTC Sport beviel me trouwens uitstekend, precies goed zoals ik het de laatste tijd niet vaak ben tegen gekomen. Opvallend was verder de afwezigheid van torque steer (=vrijwel geen koppelreacties in het stuur), een verdienste van de HiPerStrut voorwielophanging.

Maandagochtend
De weg naar werk was lekker rustig en eigenlijk ben ik sinds lange tijd weer eens heel erg rustig naar werk gereden. Het was niet druk op de weg maar ik had gewoon geen zin om het gas erop te zetten. Ik was al dat wegglijden eerlijk gezegd een beetje zat, ik had het er wel een beetje mee gehad. Met de stoelverwarming op 3 brandende ledjes voelde ik mijn rug en kont en bovenbenen langzamerhand lekker opwarmen. Er bestaat echt niets lekkerders dan een auto met stoelverwarming tijdens een ijskoude winter. Het lekkere aan doodgemoedereerd naar werk rijden is dat ik alle tijd heb om mijn nieuwe MP3-songs te luisteren. Deze Opel Astra GTC Sport heeft gelukkig een USB-aansluiting, en de audio is ook niet eens zo verkeerd voor een auto in deze prijsklasse. En als ik naar muziek luister wil ik uiteraard ook lekker zitten en ook dat heeft Opel – hoe kan het ook anders met AGR goedgekeurde stoelen – ook weer goed voor elkaar. AGR staat trouwens voor Aktion Gesunder Rücken, een Duits keurmerk dat wordt ondersteund door vele medische beroepsgroepen. Veel automobilisten zijn altijd verbaasd over de stand van de bestuurdersstoel als ze in een door mij afgestelde bestuurdersstoel plaatsnemen. Feit blijft dat rechtop achter het stuur zitten het beste is voor je rug. Als de leuning teveel achterover staat krijg je na een lange rit heel sluipend steeds meer pijn in je schouders en je rug. Nergens voor nodig want in een goed afgestelde bestuurdersstoel rij ik gerust vrijwel non-stop meer dan 2.000 kilometer.

D(aan)ins-dag
Dinsdagmiddag laat belde de PR-medewerkster van Opel op i.v.m. het terugbrengen van de Opel Astra GTC Sport. Ik vroeg toen meteen of ik de Opel Astra GTC nog een keer mee kon krijgen, want op donderdagmiddag na had ik het gevoel dat ik niet één keer echt de grens op heb kunnen zoeken. Op weg naar werk reed ik met vrijwel constant met spinnende voorwielen door iedere bocht heen. Dan kun je wel TCS (Traction Control System) en ESP (Electronic Stability Program) en CDC (Continuous Damper Control) maar onder dergelijke extreme weersomstandigheden werken die nou eenmaal niet optimaal. Neem bijvoorbeeld de demping die werkt bij temperaturen ver onder nul graden Celsius minder soepel. Dat komt omdat de olie in de schokbrekers/schokdempers dikker is bij extreem lage temperaturen. De drie verschillende demperstanden van het CDC (=Sport/Normaal/Tour) zullen daardoor in een extreem koude winter anders aanvoelen dan in een extreem hete zomer. Het mag duidelijk zijn dat mijn test van deze Opel Astra GTC Sport bij extreem lage temperaturen de reden is van mijn besluit de Opel Astra GTC (liefst de 2.0 CDTI) nog een keer aan te vragen voor een test maar dan in de lente. Neem bijvoorbeeld dinsdagavond, de avond dat ik de kinderen altijd moet brengen en halen. Nadat ik de kinderen had weggebracht (ze pasten er trouwens prima alledrie in) reed ik over de Churchilllaan in Leiden terug naar huis met het TCS en ESP uit. Midden op de weg rijdend – een tweebaans sneeuwvrije en droge asfaltweg – gaf ik vol gas en met dik 60-70 km/gleed de Opel Astra GTC Sport heftig van links naar rechts over het asfalt. Dat komt omdat er zoveel rotzooi op het asfalt achterblijft samen met het opgedroogde strooizout, dat de grip ver te zoeken is, al helemaal met zomerbanden!!!

Dooien
“Wat kon, moest of zou ik in hemelsnaam nog kunnen doen om het testwerk enigszins tot tevredenheid af te sluiten?” Ik was namelijk nog niet tevreden, ik had nog steeds het idee dat ik niet alles uit de Opel Astra GTC Sport had gehaald. Wat ik sowieso nog moest testen was het CDC, en daarvoor ben ik uiteraard even naar een drempelweg gereden. Ik ben eerst met 50 km/u, en daarna met 60 km/u, in de stand “Tour” over één van de snelheidsvertragers heen gereden. Daarna idem dito in de stand “Normaal” en in de stand “Sport”. Met name in de stand “Tour” kon ik overduidelijk de verminderde uitgaande demping goed voelen. De Opel Astra GTC Sport voelt in die stand heerlijk comfortabel aan, maar nooit té comfortabel! Later op de avond moest ik mijn moeder ophalen bij mijn zus in Katwijk aan Zee, en ben ik nog even speciaal over alle verkeersdrempels op de route heen gereden. Dat voelde werkelijk perfect aan, zo goed als dit maak ik hooguit 2-3 keer per jaar mee. In de stand “Normaal” voelde ik het al minder comfortabel worden en in de stand “Sport” was het echte comfort geheel verdwenen, maar en dat moet gezegd worden, zelfs in de stand “Sport” voelt de vering/demping nog steeds erg goed aan. En met dat laatste bedoel ik dat er onder alle omstandigheden wegcontact blijft bestaan, een belangrijk kenmerk van goede vering/demping.

Vanaf de drempelweg langs de A44 ben ik over de rondweg terug naar huis gereden. Aan het einde van de ventweg sloeg ik linksaf de rondweg op en activeerde de stand “Sport”. Daarna reed ik met een behoorlijke snelheid op één van mijn meest favoriete bochten af. Even daarvoor had ik reeds hetzelfde gedaan de andere kant op, en dat voelde uitstekend aan. Ik hoekte de Opel Astra GTC Sport lekker hard en fel de bocht in, en toen gebeurde het. Middenin de bocht begon de auto plotseling te glijden én zelfs weg te breken, en dat met het TCS en ESP aan wel te verstaan! Ik moest razendsnel reageren om de auto op de weg te houden en dat lukte, het ging zelfs zo snel dat mijn lichaam geen eens tijd had voor een adrenaline-shot. Dit was voor mij de bevestiging dat wat er exact één week eerder in de opritbocht van ’t Heen gebeurd was geen uitzondering was. Probleem waar ik nu mee blijf zitten is natuurlijk wat de oorzaak hiervan zou kunnen zijn. Ik hou het op de Bridgestone Potenza S001 zomerbanden maar we zullen het zien bij de hertest in de lente.

Resumé
Na de test van de Abarth Punto Evo esseesse met de tekort schietende Koni FSD-schokdempers had ik het er even helemaal mee gehad, niet wetende dat me nog een glijweek met de Opel Astra GTC Sport te wachten stond. Waarom overkomt mij dat nou altijd? Aan de andere kant kan ik er natuurlijk ook heel positief tegenaan kijken, want als alle autotesten vlekkeloos zouden verlopen dan zou het testen helemaal niet leuk meer zijn. Bovendien zou je dan niet meer weten wat slecht is, als alles altijd alleen maar goed is. In dat opzicht lijkt het me dan ook heel erg saai om in een land te wonen waar de zon altijd schijnt, en het altijd 20 graden of warmer is. Juist de wisseling van de seizoenen maken het testen van auto’s in een land als Nederland zo leuk. Door die wisselende weersomstandigheden kom ik niet alleen tot verrassende testresultaten maar het levert ook fraaie foto’s op. Wees nou eerlijk altijd een strakblauwe lucht met een zonnetje is totaal niet spannend voor een fotograaf. Een permanente camera-instelling van: 100 ASA, sluitertijd 1/125-1/250, WB zonnetje, AI servo is toch supersaai. Het rijden met de Opel Astra GTC Sport was in ieder geval niet saai, verre van dat zelfs het was eerder nogal heftig. Heftig en verwarrend mag ik wel zeggen want het interpreteren van de testresultaten was lastig. Desondanks heeft de Opel Astra GTC Sport een positieve indruk op mij achter gelaten die smaakt naar meer, namelijk een warme hertest en uiteraard de test van de Opel Astra GTC OPC.

Waar ik het nog niet over heb gehad is het verbruik, dat viel mij namelijk nogal tegen. Tijdens de testweek kwam ik na de eerste maal tanken uit op 1:10. De tweede maal heb ik het wat rustiger aan gedaan maar kwam ik nog steeds uit op 1:12. Wat ik ook minder vond is de cruise control die aan blijft staan bij op-/terugschakelen. Ik schrik me altijd weer een beroerte als ik voor de eerste keer tijdens de testweek, met de cruise control aan, op een rotonde af rijdt. Al terugschakelend rem ik dan af op de motor, want daar hou ik van, waarna ik vervolgens moet constateren dat de auto gas blijft geven. Zoiets is slecht voor mijn hart want ik moet dan razend snel alsnog het rempedaal intrappen om de cruise control uit te schakelen. Wat ik wel erg fijn vond is het grappige meldsysteem van AUTO/STOP en OFF in de toerenteller. Je kunt dan zien of de motor afgeslagen is dan wel in de standby-stand staat.

Apenkooien?
Ik kan me zo voorstellen dat er lezers zijn die niet weten wat het woord “apenkooien” betekent. Apenkooien is een spel dat we altijd deden op de laatste turnles (ik heb toen ik jong was geturnd) voor de vakantie. We zetten dan banken tegen de wandrekken, alle ringen gingen naar beneden, er werden matten neer gelegd, de touwen werden in stelling gebracht en alle springtoestellen werden strategisch opgesteld. De bedoeling van apenkooien is dat iemand de tikker is en iedereen die hij/zij aantikt wordt de nieuwe tikker. Maar en nou komt het, iedereen die tijdens het proberen uit handen te blijven van de tikker de gymvloer raakte was uit. En zo bleven er uiteindelijk dus altijd twee kinderen over die uitmaakten wie het apenkooien zou winnen. Ik won altijd omdat ik erg goed kon klimmen en springen. Ik schijn als klein kind al in de hoogste hijskranen en langste lantaarnpalen geklommen te zijn, dus dat overal in- en opklimmen zat er al vroeg in. Tegenwoordig zou men daar een hoop heisa van maken en de brandweer en politie bellen, maar vroeger was dat de normaalste zaak van de wereld. De dochter van mijn broer is trouwens Nederlands turnkampioene geweest dus het zit wel in de familie mag je zeggen. De titel apenkooien slaat dus op het vele glijden, en dus proberen op de weg te blijven met de Opel Astra GTC Sport. En ik mag ook na deze turbulente testweek weer een keer zeggen dat ik het apenkooien gewonnen heb!