De Sjiekert!
Dit is de derde Hybrid4 die ik test en dit keer niet van Peugeot maar dat andere bekende Franse automerk namelijk Citroën. Dat ik nieuwsgierig ben naar de Hybrid4-configuratie van Citroën is logisch, maar ik ben meer dan nieuwsgierig en wel om een hele goede reden. Het principe van Hybrid4 is namelijk gebaseerd op empirisch (=proefondervindelijk/in de wetenschap wordt dit woord veel gebruikt) afstellen, iets waar ik achter kwam omdat ineens het kwartje bij mij viel. Tijdens het testen van de Peugeot 3008 HYbrid4 bedacht ik me ineens dat het toch wel heel bijzonder is dat de wegligging van een auto met dit systeem zo goed is terwijl er geen koppeling is tussen de voor- en de achteras. De dieselmotor drijft de voorwielen aan en/of de elektromotor de achterwielen, en in het derde geval springt de elektromotor de dieselmotor bij en heb je vierwielaandrijving. En juist dat bijspringen van de elektromotor gaat ongemerkt en dat is razend knap, want een elektromotor heeft een hoog koppel dus dat zou heel makkelijk mis kunnen gaan. Toen ik dus aan een Peugeot-technicus bij de importeur (toen nog in Utrecht) vroeg vertelde hij mij het bijzondere verhaal van het proefondervindelijk afstellen van het Hybrid4-systeem. Aangezien het voor elke auto opnieuw proefondervindelijk afgesteld moet worden zal dus ook elke auto anders aanvoelen.

Het was weer even wennen toen ik weg reed bij de Citroën-dealer in Amsterdam. Maar al snel zag ik het gat van de sleutel in het dashboard, de sjieke startknop en het kleine sjieke versnellingspookje. Toen ik even op de rem trapte stond ik wel heel erg snel stil, bijterige remmen dus maar daar hou ik wel van. Het U-bochtje bij de Amsterdam Arena ging lekker, net als de oprit naar de A2 waar ik bijna op een Volvo knalde die zwaar door rood reed. Het bleek een vader met twee jonge kinderen die plankgas door rood was gereden. Op de snelweg heb ik even de draaiknop naar de stand “Sport” gedraaid en gas gegeven. Snel die Volvo-rijder voorbij en de oprit naar de A9 op, waar ik uiteraard met een behoorlijke snelheid doorheen gereden ben om meteen even de vering/demping te testen. De vering/demping is uitermate comfortabel maar dan wel goed comfortabel, want de uitgaande demping doet uitstekend zijn werk.

Mooi, mooi, mooi!
Normaal gesproken begin ik in een tweede alinea niet over het interieur, maar bij deze Citroën moet ik gewoon wel. De midden-console, het dashboard, de tellers, het stuur, het versnellingspookje het is allemaal even mooi. Ook de manier waarop het dashboard overgaat in de midden-console aan de passagierskant vind ik erg fraai. Net als het gebruikte zachte kunststof materiaal, want meestal zijn dashboards van hard kunststof. De leren stoelen en achterbank zitten heerlijk met achter lekker veel beenruimte, en uiteraard is de bestuurdersstoel het meest luxe uitgevoerd. Behalve dat er van alles elektrisch aan te verstellen valt (voor/achter – laag/hoog – zitting – steun onderrug – stoelverwarming – massagestand) is de zithouding perfect af te stellen, net als de fraaie hoofdsteun iets dat nog wel eens problemen geeft. Dit is zo’n typische auto die je direct een goed gevoel geeft na het instappen. Een USB-aansluiting voor de iPod Touch is uiteraard aanwezig, en de audio is gelukkig ook prima net als de NavSat. Goede bediening, duidelijk, overzichtelijk, daar ga ik verder dus geen woorden aan vuil maken.

Voelt goed jammer van het ESP
Na thuiskomst ben ik snel even een bagel gaan eten in de stad met mijn Renault Twizy. Terug bij de garage heb ik meteen de Samsonite kofferset gefotografeerd, want het was nu net even droog en er stond bovendien geen wind. Het was even passen en meten maar uiteindelijk paste er meer in dan je zou denken als je de achterklep open doet. De kofferbak lijkt op het oog erg klein, maar dat is pure schijn want er ligt een afdekplaat achterin, na het verwijderen van die afdekplaat passen er met hoedenplank: 3×50-liter + 1×33-liter + 3×13-liter in en zonder hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 3×13-liter. Na het fotograferen ben ik gaan zwemmen en via mijn mooiste testweg naar zwembad Aquamar in Katwijk aan Zee gereden. Een testweg met vele soorten verkeersdrempels, rotondes, allerlei soorten bochten kortom het echte testen kon beginnen. Eigenlijk maakt het met deze Citroën DS5 niet zoveel uit over wat voor soort verkeersdrempel ik heen rijd. Het aanspreken van de veren verloopt zo mooi en gelijkmatig dat het nooit heftig aanvoelt maar altijd comfortabel. Het lijkt wel een beetje op de hydropneumatische vering/demping van Citroën. Na de verkeersdrempels kwamen de S-bocht en de rotonde buitenring-bocht, en dat voelde wat raar aan want het 4WD schakelde in en meteen ook het ESP. En onder die laatste kwam ik helaas niet uit, want vanaf 50 km/u wordt het ESP automatisch weer actief nadat het is uitgezet.

Het voelde in ieder geval anders aan dan het weggedrag van de Peugeot 3008 HYbrid4, en dat voelde weer anders aan dan het weggedrag van zijn broer de Peugeot 508 SW RXH HYbrid4 . Het is best lastig analyseren dus al met al, want ondanks dat ik al twee auto’s met dit systeem gereden heb is het eigenlijk toch weer helemaal nieuw. Bij het stoplicht kwam er een Seat Leon naast me staan die de hele Tjalmaweg (=N206 langs Valkenburg ZH) al irritant rijgedrag vertoonde. Laat ik maar eens naar de stand “Sport” draaien en kijken wat een stoplichtsprintje oplevert. De 2.0-liter dieselmotor heeft 163 Pk/3.850 en 300 Nm/1.750-3.500 en de elektromotor in de achteras heeft slechts 37 Pk/1.290-7.500 maar wel 200 Nm/0-1.290. Direct bij vertrek heb je dan gecombineerd een hele dikke 400-500 Nm koppel, en dat wil wel van zijn plek! En dat bleek ook want de Seat Leon stond bijkant nog stil toen ik allang onderweg was. Normaal gesproken duurt het opschakelen van een versnellingsbak zoals deze voor je gevoel langer maar de elektromotor vangt dat gat op. Daardoor voelt het opschakelen dus vloeiender en gelijkmatiger aan dan zonder die elektromotor. Na het stoplichtsprintje heb ik bij ’t Heen de afrit genomen. In de bocht heb ik het gas er gelijkmatig opgezet, en dat voelde erg goed aan qua wegligging. Geen piepende banden, geen wegglijden of wat dan ook. De Citroën DS5 Hybrid4 reed gewoon heel mooi strak op de ideale lijn door de afritbocht heen.

WASDANOU???????????
Na het zwemmen ben ik uiteraard via de opritbocht van ’t Heen de N206 opgereden, en dan merk je heel goed de bottom-power van de elektromotor. Toen ik vlak voor de bocht het gaspedaal op de bodem trapte, voelde ik de auto heel even ‘slagzij’ maken maar daarna ging-ie als een speer door de bocht. En omdat het er iets heftiger aan toeging dan bij de afrit piepten de banden nu wel! Wat erg lekker is aan de combinatie dieselmotor + elektromotor is dat deze Citroën DS5 krachtig door blijft trekken. Op weg naar de rotonde + S-bocht had ik een goed gevoel, en toen ik glijdend over de rotonde ging en met zwaar piepende banden door de S-bocht knalde had ik dat gevoel nog steeds. Via de Kooltuinweg reed ik richting Valkenburg ZH en toen ik onder de N206 door reed vloog ik zomaar rechtdoor in het tweede deel van de S-bocht. WASDANOU??? Van het ene op het andere moment waren de banden alle grip kwijt en gleed ik gewoon doodleuk rechtdoor. Gelukkig is er middenin die bocht een oprit naar een groot landhuis, en dus kon ik zonder problemen rechtdoor rijden de oprijlaan op. Ik heb daar even een paar seconden totaal flabbergasted stil gestaan, zo van wat gebeurt mij nou in hemelsnaam. Mijn vermoeden is dat het komt door een combinatie van lichte motregen en diesel op het wegdek. Er rijden veel vrachtwagens (o.a. bloemenwagens/sierstenenbedrijf/bouwverkeer) door deze bocht dus het kan bijna niet anders. Ik ben in het verleden met de motor meerdere keren (bijna) onderuit gegaan met motregen op rotondes en in bochten door de zéér verraderlijke combinatie motregen/diesel.

Toen ik de op de oprijlaan stil stond zag ik de rij-instructeur in de lesauto die mij voorrang moest verlenen ook kijken van: “Wat gebeurt hem nou?” Ik ben rustig achteruit gereden en heb mijn weg vervolgd, zonder het gevoel te hebben me nu ineens onzeker te voelen. Omdat deze auto geen elektronische demping heeft hoeft dat ook niet. Wel dacht ik nog even na over de rol van de (winter)banden – merk/type: Michelin Alpin – maar die ken ik en dat zijn goede banden met goede grip op zowel droog als nat wegdek. Nou ja gewoon even diep ademhalen en weer verder gaan met testen. Dat laatste valt soms niet mee als je het vertrouwen compleet kwijt bent, zoals mij in 2009 overkwam met de Volkswagen Scirocco 1.4 TSI. Juist zoiets totaal ongrijpbaars als een softwarebug in de elektronische demping is totaal onvergelijkbaar met diesel op het wegdek. Qua uitwerking zijn ze vergelijkbaar, maar qua gevoel is de softwarebug vele malen enger. Dan maar liever diesel op het wegdek hoe gek dat ook mag klinken.

Le samedi économique
In navolging van beide Peugeot’s HYbrid4 moest ook deze Citroën DS5 Hybrid4 eraan geloven. Er vanuit gaande dat het te hoge verbruik van beide Peugeot’s ook in Frankrijk luid en duidelijk is aangekomen, mag ik toch aannemen dat het verbruik van deze Citroën DS5 Hybrid4 (dankzij verbeterde software) lager is dan die van de Peugeot’s. We gaan het zien… Ik vertrok met een lekker gevoel, eigenlijk net als met de Peugeot’s en dat komt vooral dankzij het luxe en zeer netjes afgewerkte interieur. Als ik met een blinddoek om ingestapt zou zijn dan zou ik gezworen hebben dat ik in een nieuwe type dure Engelse auto had plaats genomen. Op mijn vaste tankplek aangekomen kwam ik na het volgooien van de brandstoftank met mijn grijze hoofdrekencellen uit op een verbruik van 1:15 (met een behoorlijk sportieve rijstijl). Toen ik vertrok zag ik dat de accu ongeveer halfvol zat. De nul keer remmen had ik direct na vertrek al uit mijn hoofd gezet, dat ging ‘m niet worden dat voelde ik gewoon nu al. De N206 oprijdend sloeg de dieselmotor al snel aan, op de elektromotor is de maximum snelheid namelijk maar zo’n 60 km/u. Uiteraard ging direct de cruise control erop, die lekker simpel te bedienen is met behulp van knopjes op het stuurwiel. Alle bedieningsknopjes zijn ’s nachts verlicht dat scheelt een hoop zoekwerk dan wel bijlichten. Gelukkig waren er dit keer geen bumperklevers op pad gestuurd om mij lastig te vallen. Bij de beruchte Zilk-bocht aangekomen heb ik de cruise control zo laat mogelijk uitgezet, dit omdat deze auto redelijk hard afremt op beide motoren tijdens het uitrollen. Van deze forse vertraging kun je werkelijk perfect gebruik maken tijdens zuinig rijden, echt helemaal superrr.

De bomenweg ging lekker zij het dat er weer eens een sloom fossiel voor me reed, dus langzamer dan de maximale 60 km/u rijdend, kamperen in de bochten, kortom een regelrecht drama deze automobilist. Helaas sloeg deze automobilist ook linksaf de Nachtegalenlaan op, en dus ben ik ‘m tijdens het kamperen op een verkeersdrempel maar even voorbij gevlogen. Bij de T-splitsing aangekomen moest ik wel remmen want er kwam zo’n lange rij auto’s aan van links. Het leek wel hoog zomer verdorie! Op weg naar de boulevard kreeg ik een vervelende Dacia Duster-bestuurder achter me hangen. En elke keer als ik dacht dat ik ’m kwijt was zag ik ’m weer uit zijn eigen stofwolken te voorschijn komen. Op weg naar de boulevard moest ik weer remmen, een plotseling overstekende voetganger gooide roet in het eten. Ja die bestaan echt! Dat zijn van die mensen die bijvoorbeeld ergens op de stoep staan, en dan ineens oversteken als je dichterbij komt. Op de boulevard kreeg ik te maken met een Duitser in een VW-busje die 30-40 km/u, en uiteindelijk dus een hele lange rij auto’s achter hem. Ik snap best dat de zee mooi is maar ga dan even ergens op een parkeerplaats stilstaan. De rest van de zuinigheidsrit ging best lekker (nog 3 keer geremd) en toen ik dan eindelijk weer in Katwijk aan Zee arriveerde was ik benieuwd hoeveel liter diesel erin zou gaan. Het bleek omgerekend 1:22,4 + 10 procent vanwege de winterbanden = 1:24,65 wat inderdaad beter is dan beide Peugeot’s.

Ensoleillé dimanche
De zondag is 9 van de 10 keer een goede gelegenheid om te vragen wat de familie van de auto vindt. En aangezien ik toch wat familieleden weg moest brengen kon het wat uitgebreider, dan alleen maar het bekende “Oh wat is tie mooi!”. De familieleden die op de achterbank plaats namen waren lovend over de goede en vooral ook ruime zit. Met achterin een goed uitzicht (beter dan de bestuurder) op het interieur werd ook dit als mooi en luxe beoordeeld. Kortom deze Citroën DS5 is een mooie, luxe, lekker zittende familie-auto. Daarna was het tijd voor het betere gooi- en smijtwerk, want op zo’n mooie zonnige zondag is dat toch wel het leukste om te doen. Op weg naar het strand althans richting het strand want mijn lokale testcircuit ligt gelukkig in de luwte. Daar geen druk verkeer, files en meer van dat soort ongein. Ik was benieuwd hoe deze Citroën DS5 zich houdt in het grensbereik, maar vooral of en hoe anders het onderstel aanvoelt in vergelijking met de Peugeot 3008 HYbrid4 en de Peugeot 508 SW RXH HYbrid4. De afrit bij De Klei-Oost ging snel maar straks sturend, oftewel exact op de grens rijdend. Daarna draaide ik snel en strak (en dat gaat heel goed dankzij de 4WD) de rotonde over naar het Space BusinessPark. Ik ben blij dat Katwijk aan Zee een zéér christelijk dorp is (ze zeggen dat er meer kerken zijn dan café’s) want daardoor is het Space BusinessPark op zondag één van de meest uitgestorven plekken in dit vissersdorp.

“Oké daar gaat-ie dan!”, zei ik tegen mezelf en draaide de knop naar de stand “Sport”. Ik stuurde hard naar rechts en vloog met hoge snelheid de flauwe linkerbocht in richting de vrachtwagenparkeerplaats. De Citroën DS5 voelde door de comfortabele vering/demping wel wat ‘wiebelig’ aan en daarmee bedoel ik dat het even duurt voor de carrosserie de snelle lastwisselingen volgt. Het is net alsof je aan het gooien en smijten bent met een limousine, ik weet echt niet hoe ik het anders zou kunnen omschrijven. Aan de andere kant van de vrachtwagenparkeerplaats aangekomen moest ik vol in de ABS remmen (die bijterige remmen zijn superrr!) om niet tegen een Mini Cooper aan te botsen. De bestuurder had duidelijk meer zijn aandacht bij het gesprek met zijn 3 mede-passagiers, maar opletten en voorrang geven ho maar. Ik geef toe dat ik die bestuurder expres extra heb laten schrikken, als je achter het stuur zit moet je je aandacht bij het verkeer hebben punt uit! Daarna heb ik die Mini Cooper ingehaald op een verkeersdrempel, ik doe niet aan kamperen op verkeersdrempels. Daarna ben ik over de volgende verkeersdrempel heen gevlogen, en heb de Citroën DS5 meteen daarna heel hard de rechterbocht ingehoekt. Geen centje pijn, dus het gas erop en nu echt even vliegen oftewel met 4 wielen los. Dat lukte vlak voor de rotonde bij de ESTEC alhoewel de Citroën DS5 na de landing even wat heen en weer dweilde over het asfalt. Daarna ben ik plankgas de rotonde op- en weer afgereden. Dat is een verdraaid lastige bocht maar dit deed de Citroën DS5 zowaar beter dan de Abarth 695 Edizione Maserati, logisch want de 4WD zorgt er ook nu weer voor dat het onderstel mét onafhankelijke wielophanging achter ondanks de comfortabele vering/demping toch stabiel blijft.

Tja wat nu?
Na mijn zondagse ‘beastieday’ wist ik 100 procent zeker dat motregen en diesel verantwoordelijk zijn geweest voor het rechtdoor schieten in die S-bocht onder de N206 bij Valkenburg ZH. Ik heb werkelijk gekker dan gek gedaan met deze Citroën DS5, maar de auto bleef gewoon netjes op het asfalt en belandde er niet één enkele keer naast. Als ik ’m vergelijk met de Peugeot 3008 HYbrid4 en de Peugeot 508 SW RXH HYbrid4 dan gaat iedere vergelijking in welk opzicht dan ook volledig mank. Het verschil is ondanks dat het exact hetzelfde aandrijfsysteem werkelijk gigantisch groot. Dat komt omdat de afstelling van dit Hybrid4-aandrijfsysteem apart per auto wordt gedaan, en verder zijn er natuurlijk verschillen in banden en vering/demping. Laat er Ultra High Performance banden opzetten en een sportieve verenset en de Citroën DS5 zal zeker in de buurt komen van de absurd goede wegligging van de Peugeot 3008 HYbrid4. De vraag is alleen wil je dat? Mijn antwoord is een heel ferm “Nee!” omdat deze Citroën DS5 een niet alleen een heel mooi uitgebalanceerde, maar vooral ook een heerlijk comfortabele auto is met een hele goede wegligging.

Crazy monday
Tot mijn eigen verbijstering ontdekte ik zondagochtend dat ik maandag een Peugeot 308 op moest halen. Huh??? Het klopte echt verdorie, ik had een foutje gemaakt in mijn planning en daardoor dubbel geboekt. Nou ja dat kan gebeuren dacht ik bij mezelf, en ik besloot ‘m toch maar wel op te halen want ik had de Citroën al behoorlijk goed getest. Tijdens de fotoshoot zondagmiddag had ik aan mijn zwager gevraagd of hij me weg wilde brengen, zodat ik niet met die uitermate vervelende bus en trein hoefde te gaan. Maandagochtend ben ik dus vroeg opgestaan want ik had beloofd mijn moeder even naar Katwijk aan Zee te brengen, en daarna mijn jongste zus naar het Diaconessenhuis in Leiden. Dat ligt toch op de weg naar mijn werk dus eigenlijk kwam het allemaal erg goed uit. Vlakbij het Diaconessenhuis begon het, ik reed al ruim op de rotonde van de Rijnsburgerweg toen een andere auto gewoon vrolijk de rotonde opreed en op een haar na tegen ‘mijn’ spiksplinternieuwe Citroën DS5 aan reed. Daarna begon die idioot nog te toeteren ook en probeerde hij weer tegen mij aan te rijden. Aan de ogen van de bestuurder te zien had ik het idee dat hij alle pillen die hij in huis kon vinden had geslikt. Een dag later zat ik te kijken naar het tv-programma “Eén op Eén” en zag daar forensisch expert Richard Eikelenboom (hij heeft samen met zijn vrouw de Puttense moordzaak en de Schiedammer parkmoord opgelost) praten over agressie en anti-depressiva. Zéér interessant als je bedenkt dat ruim 1 miljoen Nederlanders die ongelofelijke rotzooi slikken.

Eenmaal op werk ben ik rustig gaan klussen want ik had een K-dag, de K van lekker Klussen dus want niet alles in het leven is K. Om 12.15u was ik klaar en ben direct na deze nu al crazy monday in de auto gesprongen. Snel richting huis want mijn zwager woont bij mij om de hoek. De rit naar huis heb ik me uiteraard even uitgeleefd op de rotondes en in de bochten. Het wegdek was nat en vochtig maar ook nu was de wegligging ronduit goed te noemen. Toch blijft het voor mij een ongelofelijk vreemde ervaring dat het verschil met vooral de Peugeot 3008 HYbrid4 zo ontzettend groot is en eigenlijk toch ook weer niet… Juist daardoor is het zo moeilijk om te duiden wat het verschil in wegligging is, terwijl beide auto’s hetzelfde hybride-aandrijvingssysteem hebben. Het testen van auto’s blijft juist daarom een uitermate fascinerende bezigheid. Vlakbij huis had ik vervolgens weer bijna een aanrijding met een auto die vlak voor mijn neus alsnog besloot de rotonde op te rijden, wat bezielt dit soort zelfmoordautomobilisten toch in hemelsnaam? Vol in het ABS remmend miste ik de andere auto op slechts 50 cm! Wat dat betreft was ik dolblij met de bijterige remmen van deze Citroën DS5, qua dosering is het even wennen maar eenmaal gewend is de forse en snelle remvertraging heerlijk.

We brengen u wel even thuis!
En zo reed ik met mijn zwager naar de Amsterdam Arena om, zoals ik dacht een Peugeot 308 op te halen. Direct nadat mijn zwager mij had afgezet is hij weer naar Leiden gereden. Helaas voor mij was er blijkbaar een communicatiefout geweest, en hadden ze geen Peugeot 308 voor mij klaar staan. Vervelend maar als ik eerlijk ben vond ik het eigenlijk niet zo erg, want twee auto’s tegelijk testen is gewoon lastig. Ik heb het al een paar keer gedaan maar het was nooit leuk. Toen ik zei dat ik dan wel de trein naar huis zou nemen (dat is exact 1,0 km lopen), kreeg ik te horen dat daar geen sprake van was en dat ik thuis gebracht zou worden. Nou dat vind ik eerlijk gezegd grote klasse en dus was ik ruim een half uur later alweer thuis. Daar ben ik meteen weer in de Citroën DS5 gestapt en naar het zwembad gereden. Ik had op dat moment nog ruim 4 dagen te gaan met het testen van deze Citroën DS5. Maar ja wat valt er nog te testen dacht ik bij mezelf. Ik verwachtte geen verrassingen meer tegen te komen, want het rechtdoor schieten in die linkerbocht bleek echt eenmalig. Alle dagen dat ik op en neer naar werk gereden ben waren zalig, alles op en aan deze auto zorgt ervoor dat de bestuurder met een lekker gevoel achter het stuur zit. Wat dat betreft onderscheidt de DS-serie van Citroën zich duidelijk van de C-versies. Ik heb nog even op het internet zitten zoeken op “Citroën DS6”, en ben benieuwd of die zeer fraaie limousine er nou echt gaat komen. Ik lees namelijk steeds dat-ie alleen voor China bestemd zou zijn.

De laatste 4 dagen heb ik dus gewoon maar zitten genieten achter het stuur. Misschien is het wel aardig om op te schrijven wat er die dagen zoal gebeurde. Toen mijn collega Fokke dinsdagochtend instapte klaagde hij dat hij met zijn hoofd tegen het dak aankwam. “Nou dan zet je de stoel toch even een heel stuk omlaag”, zei ik tegen hem. En tot zijn grote verbazing kon hij de passagiersstoel elektrisch een heel eind laten zakken, ruim voldoende voor een forse Fokke die daarna niet meer met zijn hoofd de hemel raakte. Woensdag was het heerlijk lenteweer en ik ben toen met de kolder in mijn kop naar de fitness gereden in Valkenburg ZH. Tijdens deze rit heb ik overal het maximale eruit gehaald, in de bochten en op de rotondes ben ik tot het gaatje gegaan. De eerste kleine rotonde ging gewoon goed, de tweede grote ook maar toen ik die verliet en heel hard de dalende rechterbocht instuurde ging het er toch wel erg heftig aan toe. Zo heftig was nou ook weer niet de bedoeling, maar het goede nieuws is dat het onderstel het wel trok. De Michelin Alpin 225/50-R17 winterbanden hebben een werkelijk uitstekende grip, niks mis mee dus wat mij betreft. De volgende rotonde ben ik heel hard over de buitenring gereden, en ondanks het behoorlijke overhellen stuurde ik de Citroën DS5 toch lekker strak over de rotonde heen. Op de koeienrotonde reed ik met zo’n hoge snelheid (en toch nog steeds lager dan 50 km/u) over de rotonderand heen dat de Citroën DS5 serieus in onbalans raakte. Maar eenmaal op de baan voor rechtdoor kon ik na een behoorlijke links-rechts-links-zwabber mijn weg mooi rechtdoor vervolgen. Voor een comfortabel afgeveerde auto is deze Citroën DS5 werkelijk een voorbeeldige auto qua wegligging.

Laatste tankbeurt
Op de laatste avond heb ik de Citroën DS5 afgetankt bij de Tango bij mij om de hoek. Het resultaat was een ruime 1:17 na behoorlijk stevig doorrijden, niet slecht voor een 2-liter diesel.