Kad in het bakkie!
Zelden zo’n rare oude-wijven-dag meegemaakt als deze vrijdag nine-eleven, misschien komt het wel door de datum je weet het niet. Maar goed, omdat de Peugeot 2008 Urban Cross behoorlijk vies was geworden moest ik ’m vrijdagochtend nog even snel wassen, droog rijden met teveel km/u, en daarna aftanken voor een snelwegzuinigheidsrit. Omdat ik zowel mijn motor als Renault Twizy nodig had kon ik geen vervoer achterlaten bij de Renault-importeur, en dus kon ik maar één ding doen en dat is samen met mijn zwager in de Peugeot 2008 Urban Cross de Renault Kadjar ophalen. Daarna zouden we dan ik in de Peugeot 2008 Urban Cross en hij in de Renault Kadjar naar de Peugeot-importeur rijden (die had ik met de trein opgehaald), en vervolgens samen in de Renault Kadjar naar huis rijden. Hoe ik het voor elkaar heb gekregen weet ik niet maar binnen een half uur en was de auto gewassen, droog gereden, afgetankt, ik had mijn rijbewijs nog en stond exact 09.30u bij mijn zwager voor de deur die net naar buiten kwam gelopen. Vanwege mijn snelwegzuinigheidsrit ben ik extreem rustig richting Schiphol-Rijk gereden, en zelfs dan nog zijn er automobilisten die het presteren om nòg langzamer te rijden dan ik. Daar aangekomen bleek de sjieke Renault Kadjar op de parkeerplaats niet ‘mijn’ toekomstige voor-één-week-auto te zijn. De Renault Kadjar die ik mee zou krijgen stond onderin de parkeergarage, een hele mooie donkerblauwe 4×4 diesel-versie. Deze auto is duidelijk een maatje groter dan de Peugeot 2008 Urban Cross van afgelopen week. Meer SUV dan Crossover zoals de Renault-medewerker terecht opmerkte.

Na het plaatsnemen zag ik in het interieur al snel gelijkenissen met de nieuwe Renault Espace. Het R-Link systeem en de tellers + meters zien er hetzelfde uit, zij het dat het dat de bediening alleen touchscreen is. De Renault Kadjar mist de bedieningsknoppen op de midden-console en heeft ook geen Multi-Sense-systeem en 4Control maar deze versie heeft daarentegen wel vierwielaandrijving. Tijdens het wegrijden uit de parkeergarage viel mij meteen de extreem lichte en soepele bediening van de 6-versnellingsbak op. De eerste meters voelden dus meteen al goed aan, en dat is altijd een goed teken. Om de hoek heb ik even snel omgewisseld met mijn zwager – dat was dus een korte rit van hooguit 150 meter – waardoor ik dus pas na het terugbrengen van de Peugeot 2008 Urban Cross weer in de Renault Kadjar stapte. Ik had in mijn hoofd al een mooie rit naar huis uitgestippeld, die echter wreed werd onderbroken richting de snelweg rijdend. Ik bedacht me vlak voor het snelwegviaduct dat ik mijn rugzak nog in de Peugeot 2008 Urban Cross had laten staan. Bij het stoplicht van de afrit naar de Arena aangekomen gooide ik in één keer heel hard het stuur om, waarna ik het ESP op twee manieren keihard in voelde grijpen. Ik voelde duidelijk dat de remmen geactiveerd werden, én ik voelde ook dat het motorvermogen sterk werd gereduceerd.

Nog een keer
Na het ophalen van mijn rugzak bij de Peugeot-importeur mocht ik het opnieuw proberen, en weer kon ik door de mooie doordraaibocht naast de Amsterdam Arena. Rij je ‘gewoon’ stevig op het gas door een bocht heen, dan grijpt het ESP ook in maar nu niet zo heftig als toen ik omdraaide bij de afrit naar de Arena. Het ESP uitzetten heeft geen zin want boven de 50 km/u (en dat rij je al snel, ook in een bocht!) wordt het weer automatisch geactiveerd. Op de dubbelbaans oprit naar de A2 kon ik meteen even mooi de stand “AUTO” uittesten, oftewel de stand 4×4 indien nodig. In de stand “AUTO” zie je rechts bovenaan in de snelheidsmeter/toerenteller de verhouding van het percentage voorwiel-/achterwielaandrijving staan. Gek genoeg bleek dat zelfs in een snel genomen hogesnelheidsbocht de achterwielen hooguit 5-10 procent aandrijving nodig hadden. Dat was veel minder dan ik had gedacht en geeft maar weer eens goed aan dat tussen voelen en de werkelijkheid soms een wereld van verschil zit. Vandaar ook dat ik het zo belangrijk vind om goede actiefoto’s te maken, want uit een goede actiefoto kun je van alles aflezen over de wegligging. In de stand “LOCK” Is verhouding voorwiel-/achterwielaandrijving altijd 50/50 procent. Maar die stand mag je alleen in het terrein gebruiken vanwege het feit dat alle vier de wielen even snel ronddraaien. Op de verharde openbare weg is dat funest omdat de buitenste aangedreven wiel(en) een grotere afstand afleggen dan de binnenste aangedreven wiel(en). Vandaar dat het differentieel (zit ook in een versnellingsbak!) is uitgevonden, die zorgt ervoor dat het/de binnenste en buitenste wiel(en) dezelfde afstand afleggen.

Eenmaal op de A9 drukte ik op het knopje voor de cruise control en zette de snelheid vast op 105 km/u. Als je het knopje van de cruise control de andere kant op drukt dan wordt de ‘speed limiter’ geactiveerd. Vlakbij de afslag Aalsmeer aangekomen zei ik tegen mijn zwager dat ik wel zin had om de route binnendoor te rijden. Hij had genoeg tijd en dus heb ik de afslag Aalsmeer genomen, een mooie afslag perfect geschikt voor een 4×4. Vlak voor de afslag heb ik de rijmodus-knop in de stand “AUTO” gezet, dit omdat als je hier buitenom in wilt halen je alle grip nodig hebt. Met de banden zit het wel goed want die zijn van het merk en type Continental ContiSportContact5. Door de lange veerwegen ben je geneigd het gaspedaal minder diep in te trappen, want het voelt namelijk alsof de Renault Kadjar sterk overhelt (we gaan op de actiefoto’s zien of dat ook echt zo is) maar ik denk dat het best meevalt. Ik heb dus gewoon gas bij gegeven en kon daardoor de rode Opel Corsa met gemak buitenom inhalen, waardoor ik beter uitkwam met het op- en afrijden van de grote rotonde onderaan de afslag. Daarna was ik even van slag want verderop stond de brug open, en dus stond het verkeer op de rijbanen voor linksaf vast. Maar aangezien ik rechtdoor wilde zou ik dus gewoon rechtdoor moeten kunnen rijden. Maar daar reed dus een auto voor mij met 30-40 km/u (je mag daar 70 km/u) die nooit meer naar links in kon voegen dus ik had zoiets van zout ff op man. Rechts van mij reed een lange rij vrachtwagens dus ik ben maar gaan toeteren want je moet wat niet waar.

Snelle Naked Bike maar nog snellere Renault Kadjar
Aan de noordkant van Schiphol-Rijk kwamen we in de mooie bochtencombinatie een motorrijder op een snelle Naked Bike tegen. Mijn zwager en ik keken elkaar aan en ik zette de rijmodus-knop weer in de stand “AUTO”, want die had ik op de rechte weg uiteraard weer in de stand “2WD” gezet. In de bocht naar links richting de stoplichten kwam ik vlak achter de motor te rijden, en in de scherpe bocht naar rechts reed ik met groot gemak naast ’m door de bocht heen. De motorrijder hoorde de banden van de Renault Kadjar piepen en keek na de bocht even om. Daarna gaf hij gas en verdween in de verte, om bij de eerstvolgende stoplichten voor linksaf weer naast mij te staan. Uiteraard keken mijn zwager en ik meteen naar de achterband, want die vertelt alles over de rijkunsten van de motorrijder. Geen schaamranden dus hij kan goed rijden en dikke rullen wat duidt op circuitgebruik. De bocht naar links is een haakse redelijk ruime bocht dus ook nu weer ging het gas erop, en weer reden we naast de motorrijder de bocht door. De motorrijder keek om en moest lachen, hij vond het leuk en wij ook. Daarna reed hij weer met gemak bij ons weg op weg naar het stoplicht richting de rondweg van Schiphol-Rijk. Door heel erg laat te remmen kwam ik toch weer naast hem, en reden we alweer samen door de haakse rechterbocht. Ik was nu al – na net 20 km rijden – onder de indruk van de Renault Kadjar, want als een auto dit kan moet-ie goed zijn = goede wegligging + goede remmen.

Na het wedstrijdje met de motorrijder reden we twee stoplichten verder rechtdoor richting Rijsenhout. Op de grote rotonde reed ik gewoon vrijwel rechtdoor over de rotonderand met grote steenblokken heen, gewoon omdat het kan met deze auto. Daarna reden we twee bochten verder de 1.000-drempelweg op, en ik was benieuwd hoe het onderstel met onafhankelijke wielophanging achter zich zou houden. Het eerste stuk reed ik met 50 km/u over de verkeersdrempels heen, en dat deed de Renault Kadjar uitstekend, net als met 60 km/u, 70 km/u en zelfs bij 80 km/u hoorde ik nog geen “boink”. Ik kon dus al snel concluderen dat de vering/demping van de Renault Kadjar goed is. Uitstekend vind ik net iets te ver gaan maar dat heeft te maken met het offroad-karakter wat deze versie ontegenzeggelijk heeft. Voor offroad rijden heb je een stuggere vering/demping nodig dan voor op de gewone verharde weg. Deze vering/demping is comfortabel genoeg om niet hard aan te voelen op de openbare weg, en tegelijkertijd is de vering/demping in combinatie met de lange veerwegen prima geschikt voor het terrein. Een mooi compromis dus net als bij de Nissan X-Trail Tekna dCi 130 All Mode die ik in maart 2015 heb getest. Ik heb de Renault Kadjar nog even zitten vergelijken met de Nissan Qashqai dCi 130 All Mode en de Nissan X-Trail dCi 130 All Mode, en ik kwam tot de conclusie dat de Kadjar zeker qua grootte en gewicht dichter bij de X-Trail staat dan de kleinere en lichtere Qashqai. Eigenlijk zit-ie er gewoon mooi tussenin, dus als je de Nissan X-Trail net een tikkie te groot/zwaar/duur vindt is de Renault Kadjar een uitstekend alternatief. De alliantie van Nissan/Renault zorgt er namelijk voor dat de techniek en kwaliteit vergelijkbaar is.

Eten-zwemmen-Schiphol-Infinity-Leiden
Op de toerit naar de A44 hebben we nog gelachen, een veel snellere BMW X5 trok zo snel op dat we hem voor moesten laten gaan. Halverwege de oprit viel-ie echter stil en gaf hij geen gas meer, nooit gehoord van invoegen met de juiste snelheid? Daarna heb ik stevig gas gegeven en waren we lekker snel in Leiden, waar ik de afrit bij het Transferium mooi strak heb genomen. Ik voelde het onderstel heel even licht dweilen maar dankzij de vierwielaandrijving (85 procent voor – 15 procent achter) was dat zo weer verdwenen. De snelle Audi Q5 voor mij kwam ineens wel heel erg snel dichterbij, wat maar laat zien dat als je niet remt en strak stuurt én dus de snelheid erin houdt je veel sneller bent dan de ogenschijnlijk snelle auto’s. Na het eten reed ik richting Katwijk aan Zee om te gaan zwemmen in het binnenbad want het buitenbad was 30 augustus dicht gegaan. Na de rotonde besloot ik door te rijden naar het Valkenburgse meer, want het was eigenlijk best lekker weer. Het water was mag ik wel zeggen KOUD!!! Maar er gaat niets boven buiten zwemmen en dus heb ik door gezet. Als je dan uit het water stapt voel je je hele lichaam heerlijk tintelen. Na een warme douche heb ik mijn zus en haar jongste zoon opgehaald, omdat ik had beloofd ze naar Schiphol te brengen. Het was een aangename rit met een paar slome dodo’s hier en daar die nooit hebben geleerd een bocht te nemen of in te voegen. Na Schiphol ben ik verder gereden richting de Amsterdam Arena om even bij Infiniti langs te rijden. De nieuwe Q30 zit eraan te komen en dat is een uitermate interessante auto. Van de PR Manager begreep ik dat er pas volgend jaar een demo ingezet gaat worden, dus dat is nog even geduld hebben.

Bij Infiniti kun je direct om de hoek de A9 oprijden, een mooie bocht die ik niets eens in de rijmodus “AUTO” had hoeven nemen. Toen ik naar het percentage voor-/achterwielaandrijving keek zag ik dat middenin de twee bochten er slechts heel even 5 procent aandrijving naar de achterwielen ging. Voor mijn gevoel was het meer dan die 5 procent, dus zo zie je maar weer dat gevoel en werkelijkheid niet altijd kloppen. Ook nu weer heb ik de A9 bij de afslag Aalsmeer verlaten, ik wilde nog één keer de 1.000-drempelweg rijden met een iets hogere snelheid. Bij Schiphol-Rijk aangekomen heb ik in de vele mooie bochten daar geprobeerd om verschil te voelen tussen de rijmodus “2WD” en “AUTO”. In de rijmodus “2WD” kon ik duidelijk voelen dat de voorwielen door wilden slippen, maar dankzij de Traction Control (die staat boven de 50 km/u altijd aan) gebeurde dat niet. In de stand “AUTO” voelde ik dat niet en zag ik ook op het display dat er tot 15 procent van de aandrijving naar de achterwielen ging. Op de 1.000-drempelweg aangekomen ben ik dit keer met 80-90-100 km/u over de verkeersdrempels heen gereden. En dat uiteraard op het laatste lange rechte stuk waar geen woonhuizen staan. Nu voelde ik wel een “boink” maar dat is ook logisch want door de hoge snelheid vlieg je letterlijk over de verkeersdrempels heen. En dat vliegen deed de Renault Kadjar uitstekend, met een gewone auto stuiter je hier dan bijna letterlijk je auto uit.

Hollen-vliegen-rennen
Op de eerste dag had ik de smaak meteen al te pakken en dat overkomt mij niet zo vaak met een testauto, meestal is het de eerste dag even aftasten, de tweede dag iets meer proberen en op de derde dag ken ik de auto goed genoeg om de grens op te zoeken. Maar eerst even dag twee en dat is voor mij vrijwel altijd de zaterdag. Mijn zus uit Katwijk aan Zee had gebeld of ik haar naar de LOI kon brengen, haar man moest die dag werken en fietsen was gen optie voor haar. Ik was vrij en ik had wel zin in een ritje vice versa Katwijk aan Zee <-> Leiden. Voor het ophalen heb ik even getankt in ’t Heen want de diesel kostte daar maar €1,12 per liter. Daarna ben ik uiteraard even een rondje over het Space Business Park gereden, onder het motto van nu ik er toch ben. Ik wilde even weten wat het verschil zou zijn tussen de modi “2WD” en “AUTO”. Ik moest dus twee rondjes rijden en goed naar de percentages voor/achter kijk in de AUTO-modus. Ik was heel erg benieuwd hoeveel procent de achterwielaandrijving bij zou springen in snel genomen bochten. Wel jammer dat het ESP/ASR automatisch weer geactiveerd wordt boven de 50 km/u. Het eerste rondje in de 2WD-modus voelde zo goed aan dat ik even dacht dat ik met vierwielaandrijving reed. Het mooie is dat het ESP op de grens rijdend nooit hard ingreep, ik zag af en toe het lampje met het slippende-auto-icoontje even oplichten maar meer ook niet. Dat hebben ze dus goed voor elkaar bij Renault en kan ik als testrijder zeer waarderen!

Daarna heb ik uiteraard nog een rondje gereden en nu in de AUTO-modus, waarbij ik goed oplette hoeveel procent aandrijving er naar de achterwielen ging in hard genomen bochten. En tot mijn grote verbazing was dat percentage vrijwel nihil, want zelfs als ik de Renault Kadjar extreem hard door de bochten heen smeet ging er nog maar 5-15 procent aandrijving naar de achterwielen (=95V/5A – 90V/10A – 85V/15A). ik had verwacht dat de achterwielaandrijving voor een veel groter percentage bij zou moeten springen maar dat is dus niet het geval. Zo zie je maar weer dat wat je denkt te voelen in werkelijkheid veel minder is. Ik had gevoelsmatig verwacht dat het 20-40 procent zou zijn. Het geeft denk ik wel aan dat je er behoorlijk naast kunt zitten, én dat alleen voorwielaandrijving in misschien wel 90 procent van de gevallen ruim voldoende is. De volgende dag moest ik weer die kant op maar toen bleek de N206 afgesloten vanwege asfalteringswerkzaamheden. Alle auto’s die om moesten draaien hadden het moeilijk omdat de draai lastig was en er een opstopping was ontstaan. Met de Renault Kadjar kon ik echter met groot gemak over de hoge stoeprand heen rijden die de rijbanen scheidt. De grondspeling is ruim voldoende voor dergelijke acties, en dit was niet de enige keer tijdens de testweek.

Rare maandag… TsjKadja-r
Bij de Gemeente Leiden haten ze geen maandagen zoals ik maar daar haten ze Daan. Na twee eerdere éénmansdemonstraties besloot ik maandag 14 september nog een keer voor de hoofdingang het stadhuis in Leiden te gaan staan. Op mijn spandoek stond “LEIDEN GAAT OVER LIJKEN” (Google maar dan kun je lezen waarom) en geloof me als ik zeg dat het voor mij dat ook letterlijk betekende. Natuurlijk kunnen ik en mijn 6 broers en zussen de grafrechten van mijn dood gereden vader (mei 1996) betalen, maar mijn moeder is een trotse vrouw en wil dat absoluut zelf betalen en daar had ze dan ook jaren voor gespaard. Mag ze? Nee van de Gemeente Leiden dus niet, en daarom ben ik daar gaan staan gewoon omdat ik niet anders kon. Afijn die ochtend kreeg ik dan eindelijk via een secretaresse een gesprek toegezegd met de wethouder van Werk en Inkomen, Wijken en Financiën. Oh en niemand van de burgemeester en wethouders durfde persoonlijk naar buiten te komen om met mij te praten, democratie 2015 wen er maar aan zou ik zeggen. Na de toezegging ben ik snel op mijn motor terug geknald naar mijn garage, waarna ik zo snel mogelijk weer in de Renault Kadjar gesprongen. Even mezelf uitleven want van binnen was ik nog steeds woedend, en wat is er dan heerlijk je uit te kunnen leven in een auto met 4×4-aandrijving. Mijn zwager had net gebeld dat de keukenmonteur was geweest en we foto’s konden gaan maken. Op naar Het Corpus dus! Het lijkt wel of het nu ineens alleen maar over lijken gaat maar dat is puur toeval.

Ik wilde absoluut een paar terreinfoto’s want die rijmodus-knop met de drie standen 2WD/AUTO/LOCK* zit er niet voor niets in. De rijmodus “LOCK” is ongeschikt om mooie terreinfoto’s te maken, dit omdat de aandrijving evenredig – dus 50 procent voor/50 procent achter – wordt over de vier wielen. Om wegspuitend zand op de pixels te krijgen kun je het beste de stand “AUTO” met het ESP uit gebruiken. In zo’n korte draai vanuit stilstand in het zand blijf je namelijk ruimschoots onder de 50 km/u. Na de terreinfoto’s hebben we nog wat sfeerfoto’s gemaakt in de half afgebouwde woonwijk Rijnfront in Oegstgeest. Daarna zijn we om de bussluis heen gereden richting het Corpus om daar de actiefoto’s te maken. Wat mij opviel aan de actiefoto’s is dat het binnenste achterwiel zelfs bij hoge bochtensnelheden gewoon aan het asfalt geplakt bleef. Dat heeft uiteraard te maken met de onafhankelijke achterwielophanging, iets dat uiteraard een must is bij een dergelijke auto. Het overhellen van de voorkant klopte goed met mijn gevoel als ik achter het stuur zit, wat dat betreft dus geen verrassing van meer of minder overhellen. De Renault Kadjar helt best wat over maar het goede nieuws is dat het binnenste achterwiel zelfs op de grens rijdend aan het asfalt gekleefd blijft. Zo hoort het!
*Four-Wheel Drive-systeem
– 2WD: Alleen de voorwielen worden aangedreven, wat onder normale omstandigheden het brandstofverbruik optimaliseert.
– Auto: Op basis van de wegcondities worden de aandrijfkrachten automatisch verdeeld over de voor- en achterwielen. Dit zorgt voor optimale tractie en veiligheid.
– Lock: Het systeem zorgt voor een krachtverdeling van 50/50 tussen de voor- en achterwielen tot 40 km/u voor optimale grip op los ondergrond (zand, modder, sneeuw).

Gesloopt?
Nadat ik mijn zwager had thuis gebracht moest ik nog even naar mijn appartement wat ophalen. Omdat ik vakantie had en alle tijd van de wereld ben ik nog even omgereden via het rotondecircus. Toen ik over de provinciale weg richting Hoogmade reed heb ik even wat extra gas gegeven, en rond de 100 km/u begon de Renault Kadjar hevig te trillen dus zowel het stuur als de auto zelf. Het leek wel alsof ik over de weg stuiterde zo erg was het. Wat zou dat in hemelsnaam kunnen zijn dacht ik? Ineens schoot me te binnen dat ik had gezien dat er op de velgen nogal wat vastgekoekt zand zat, en dat zorgt natuurlijk voor de sterke onbalans. Het is dan net alsof er extra velgenlood op de verkeerde plekken zit geplakt. Gewoon even een uitgebreid wasprogramma in de wasstraat en dan moet het over zijn. Maar eerst nog even een rondje over een kletsnat rotondecircus want er was net een stortbui gevallen. Ik had er zin in want tot nu toe was de wegligging uitstekend gebleken, dus hoe zou het zijn in de regen op en over de grens heen in de rijmodus “AUTO”. De eerste grote rotonde hield ik de bochtensnelheid lekker hoog, maar desondanks brak de Renault Kadjar niet uit. Door de 4×4-aandrijving gleed ik heel netjes zijdelings vierwiel-driftend over de rotonde heen. Eerst naar rechts en daarna de rotonde af zijdelings vierwiel-driftend naar links. Ik had niet verwacht dat het zo lekker zou gaan, maar ik moet zeggen het ESP verpest de lol niet en dat vind ik top! Op naar de rotonde met de hoge rand + vangrail vlak daarna. Het blijft altijd weer een lastig punt omdat de Renault Kadjar met de twee rechterwielen op het vlakke asfalt blijft en met de twee linkerwielen na elkaar over de hoge rotonderand heen rijden en daarbij diep in- en uitveren.

Het in- en uitveren ging perfect en de Renault Kadjar had geen greintje last van onbalans. Gas erop dus en naar de grote ovale rotonde. Ik moest even snel een kleine hatchback inhalen op het viaduct zodat ik de rotonde helemaal voor me alleen had. Ik stuurde met een behoorlijke snelheid de rotonde op, maar ook nu weer liet de Renault Kadjar zich met groot gemak over de rotonde heen sturen. De Renault Kadjar stuurt verrassend licht maar het idiote is dat het totaal niet storend is! Bij de meeste auto’s die licht sturen wil dat nog wel eens irritant aanvoelen zo niet bij deze Renault Kadjar. Het heeft wel wat weg van de Range Rover Sport Supercharged 5.0 V8, die stuurde ook licht en tegelijkertijd heel direct maar het gekke is dat het desondanks heel natuurlijk aanvoelt. Na de draai bij het oostelijke ovale deel kon ik mooi binnendoor een andere SUV inhalen. Ook hier weer een hoge rotonderand met twee rechterwielen op het asfalt en de twee linkerwielen in- en uitverend, maar nu in combinatie met hoge g-krachten maar veel meer dan een beetje naar rechts wegglijden deed de Renault Kadjar niet. Dit was zo’n moment waarop ik constateerde dat ik nog meer tevreden o ben ver deze auto dan ik al was. Na het rondje rotondecircus ben ik meteen naar de wasstraat gereden voor een uitgebreide was + onderkantwas. Daarna heb ik de Renault Kadjar nog even droog gereden op de A44, want die grote föhn maakt de auto niet helemaal droog. Eenmaal op de A44 bleek het heftige trillen inderdaad verdwenen te zijn. En toen viel mij ook meteen op hoe stil de Renault Kadjar is, met name ok op hoge snelheid dus +150 km/u.

Zuinigheidsritten – 1 Eco uit – 1 Eco aan
Omdat er een Eco-knop op het dashboard zit besloot ik twee zuinigheidsritten te maken, eentje met en eentje zonder de Eco-knop ingedrukt. De eerste zuinigheidsrit met Eco uit heb ik maandagavond laat gemaakt, en toen realiseerde ik me weer eens hoe donker het op sommige stukken is. Omdat ik behoorlijk sportief had door gereden voor de zuinigheidsrit was ik benieuwd wat het verbruik zou zijn. Dat het hoog zou zijn leed geen twijfel, en inderdaad 1:11,1 is erg hoog maar niet echt gek met een dergelijke zéér sportieve rijstijl. De zuinigheidsrit begon lekker, het was droog en lekker rustig op de weg. Het was weer eens bumperkleefdag en dan hoop ik zo dat er een keer een vos of een hert de weg over holt. De truttenschudder achter mij heeft dan toch echt een groter probleem dan ik in mijn SUV, en ja ik rem voor dieren tenzij ik het leven erbij zou laten dan niet natuurlijk. Oh en een hert kan dodelijk zijn althans voor motorrijders dan, dus in die zin heb ik als motorrijder sowieso meer respect voor dieren dan de gemiddelde automobilist. Ter hoogte van De Zilk besloot ik de cruise control op 70 km/u te zetten vlak voor de haakse bocht, waarna ik met twee vingers in mijn neus door de bocht heen reed. Die 80 km/u durfde ik vanwege het natte wegdek en de 2WD-rijmodus niet aan, voordeel was dat de bumperklever meteen uit het zicht was. In Vogelenzang moest even hard afremmen op de motor omdat een auto voor mij die af wilde slaan nogal laat richting had aangegeven. Gelukkig laat de Renault Kadjar zich niet alleen soepel en precies schakelen, maar ook uitstekend afremmen op de motor. De versnellingsbak laat zich ook makkelijk in de tweede en eerste versnelling zetten met nog behoorlijk wat toeren. Bij veel auto’s lukt dat niet en dat is heel erg irritant als je veel op de motor afremt zoals ik.

Op de bomenweg moest ik weer even wennen aan het donker, normaal gesproken rij ik hier sneller en vloeiender door. Ga maar eens een anti-slipcursus doen in het donker dan merk je hoe ontzettend veel moeilijker dat is dan overdag. Nog steeds nul keer remmen en ik moet zeggen dat het allemaal erg lekker ging. Richting de T-splitsing was spannend want in de verte zag ik toch behoorlijk wat auto’s voor dit late tijdstip. Het lukte me zowaar om precies tussen twee rijen auto’s (zowel van links als rechts) door zonder te remmen linksaf te slaan richting Zandvoort. Poeh dat ging maar net goed want een paar seconden later en het was niet gelukt. De rit door Zandvoort ging perfect alhoewel ik af en toe heel dicht bij een keer remmen zat. Op de boulevard aangekomen moest ik langzamer rijden dan normaal vanwege een fossiel, maar op de duinenweg (nog steeds twee rijrichtingen richting Bloemendaal aan Zee) kon ik gelukkig normaal doorrijden. Officieel 30 km/u maar dat is letterlijk kruipen en gewoon geen doen, afijn lees het testverslag van de Peugeot 2008 Urban Cross maar. Ik heb dus gewoon 50 km/u gereden en dat voelde al als kruipen, want normaal gesproken is de snelheid hier 80 km/u. Ik heb wel geprobeerd om constant 50 km/u op de cruise control te rijden, en dat was op de punten waar ik van de ene naar de andere rijbaan moest best lastig. In het donker kun je door de vele rood-witte palen bijna niet waar de doorgang is, maar het lukte me toch op de cruise control en zonder te remmen. Het was wel een soort van eng want door de smalle doorgangen is er bij een fout vrijwel geen correctie mogelijk.

De terugweg kon worden aangevangen en ik had daar wel een goed gevoel over, dit zou best wel eens een nul keer remmen kunnen worden. En ik had gelijk want de terugweg ging werkelijk perfect alhoewel ik nog wel een zeer irritante bumperklevend vrouw achter me had op de Zandvoorterweg. Jammer genoeg stak er geen hert over want dan had ze haar truttenschudder geheid vol in mijn achterkant geramd. Nou ja verder was het redelijk rustig en dus lukte het mij voor de verandering weer eens om ook stil te vallen voor de onbemande benzinepomp Numero Uno. Een ultieme nul keer remmen dus! en het verbruik kwam uit op bijna exact 3 liter diesel wat een verbruik van 1:23,19 is. En dat is heel erg netjes want in de online brochure staat 1:21,7 als laagste verbruik vermeld. Mijn Eco-rapport gaf 99/100 aan en vijf sterren voor Versnellen/Schakelen/Anticiperen aan wat een uitstekend bijna perfect Eco-rapport is. En toen ik weer instapte besefte ik pas dat helemaal vergeten was de Eco-knop in te drukken om de Eco-modus in te schakelen. Dat werd dus nog een keer een zuinigheidsrit potverdorie, alhoewel het is eigenlijk wel zo leuk om te kijken of er verschil zit tussen het verbruik van beide zuinigheidsritten. Dinsdagavond had ik een vergadering van de VVE van de flat waar ik woon, dus het zou dan woensdagavond of donderdagavond worden. Het werd woensdagavond en ik zal het kort houden. Het verbruik na aftanken kwam uit op exact 1:17 na vrij normaal (=af en toe sportief) doorrijden, een prima waarde dus. Vlak na vertrek verknalde ik mijn nieuwe Eco-rapport volledig, want tijdens het openen van de brandstofklep had ik per ongeluk blijkbaar ook de motorkap geopend. Ik zag de motorkap dus al rijdend voor mijn neus op en neer klapperen.

Ik moest dus wel stoppen of ik wilde of niet, alarmlichten aan – remmen op een zeer korte vluchtstrook – uitstappen – motorkap dicht – weer doorrijden. Ik zag een waarde van 74/100 op het Eco-rapport dus aan mij de taak om dat weer op te krikken richting de 100, ik was erg benieuwd of ik de 99 nog zou halen. Achteraf baalde ik als een stekker want ook deze zuinigheidsrit verliep werkelijk perfect, het bleef dus bij die ene keer noodgedwongen stoppen en dus afremmen. Shit!!! Dit had dus zomaar weer een ultieme zuinigheidsrit kunnen worden. Maar goed wat zeik ik nou alleen al het feit dat het me zo af en toe lukt om nul keer te remmen is al fantastisch. Na het aftanken kwam ik op werkelijk bijna exact dezelfde waarde uit als maandagavond. Dit keer kwam ik uit op 3,00 liter diesel tegen 3,01 liter diesel maandagavond = 1:23,26. En nee ik kwam dit keer niet op 99/100 uit maar op 97/100 en dat allemaal vanwege die ene keer remmen verdorie. Dat geeft aan hoe moeilijk het dus is om 99/100 te scoren, dat haal je dus écht alleen met een perfect nul-keer-remmen-rit. Uiteraard ben ik na het aftanken even lekker door de opritbocht bij ’t Heen geknald maar dit keer weer in de 2WD-rijmodus. En ja dat doet-ie dus mooier dan in de AUTO-rijmodus (=4×4) maar de gek genoeg is de AUTO-rijmodus leuker omdat de auto heftiger reageert. Eigenlijk heel erg gek maar het is toch echt zo!

Nat-natter-natst-uh… allernatst?
Donderdag 17 september was het niet nat maar natter dan nat, het bleef maar regenen en dat terwijl ik de hele dag op pad moest van hot naar her. Dat vond ik dus helemaal niet erg want een betere test dan een goede regentest is er niet. Natuurlijk moeten er dan geen Toyo Proxes banden om je velgen liggen, want dan had ik nooit kunnen doen wat ik vandaag heb gedaan. Als eerste moest ik mijn Renault Twizy naar Schiphol-Rijk brengen want ik had daar namelijk geen vervoer staan vanwege het wegbrengen van de Peugeot 2008 Urban Cross de week ervoor samen met mijn zwager. Heen reed mijn zwager in de Renault Kadjar en terug heb ik gereden, en dit keer uiteraard via de fraaie oprit naar de A4 in Hoofddorp. Het wegdek was kletsnat, bij sommige bushaltes onderweg was bv. alles ondergelopen. Ik besloot de rijmodus “2WD” af te wisselen met “AUTO”, ik wilde wel eens zien of er nu wel onderstuur zou optreden. In de eerste haakse linkerbocht vloog de Renault Kadjar strak door de bocht, ik was duidelijk te lief geweest maar kwamen nog genoeg kansen. In de lange opritbocht naar de A4 heb ik de rijmodus “AUTO” aangezet, want kletsnat asfalt en dan met hoge snelheid door de bocht heen vliegen vraagt uiteraard om extra grip. Grip van de achterwielen dus want juist die had ik hard nodig, alhoewel het mij ook nu weer erg meeviel hoeveel procent – slechts 30 van de maximale 50 procent! – de achterwielen bij moesten springen (dat betekent dus 70 procent voor/30 procent achter). Maar het was ruimschoots voldoende om de zeer haastige Skoda Octavia achter mij in de opritbocht in de achteruitkijkspiegel te laten verdwijnen. Hier zie je duidelijk dat een vierwielaangedreven auto het dik wint van een voorwielaangedreven auto. Daarbij moet ik echter wel vermelden dat de wegligging van de Renault Kadjar uitstekend is, en dat is te danken aan de goede balans van de auto én vooral ook de Continental ContiSportContact5 banden die uitstekende grip hebben op kletsnat asfalt. Met alleen vierwielaandrijving ben je er dus niet wil ik maar zeggen!

Nadat ik mijn zwager thuis had gebracht ben ik naar mijn appartement gereden om alvast mijn motorkleding aan te trekken. Ik moest namelijk eerst mijn moeder naar een begrafenis brengen in Alphen a/d Rijn, dan terugrijden naar Leiden en op de motor naar het stadhuis (motor=parkeren voor de ingang) voor een gesprek met de wethouder. Na dat gesprek moest ik snel weer op de motor naar mijn appartement, snel omkleden en snel weer in de Renault Kadjar naar Alphen a/d Rijn om mijn moeder op te halen. In alle bochten richting de A4/N11 en bij de oprit naar de A4/N11 had ik steeds de buitenbocht en moest ik dus elke keer de langste afstand afleggen. En dat moest snel want het gaat overal van twee rijbanen naar één rijbaan, en achteraan sluiten is geen optie voor mij want ik heb niet voor niets vierwielaandrijving. Ik had intussen zoveel vertrouwen in de wegligging van de Renault Kadjar – ook in de regen – dat ik zonder problemen het gas er vol op durfde te zetten in een bocht. Wat nou dikke Audi A6, Mercedes CLK of welke dikke Duitser dan ook, ik reed ze allemaal aan bonken op het kletsnatte asfalt in de bochten + de op- en afritten. Het mooiste was de afrit vanaf de A4 naar de N11 want die is zeker met nat weer best lastig. Niet dus want zonder enig probleem kon ik de snelheid zo hoog houden dat het leek alsof de rest stilstond/kampeerde/achteruit reed. Terwijl ik toch echt dacht behoorlijk op de grens te rijden, en dus een enigszins glijdende Renault Kadjar verwachtte gebeurde er helemaal niets. Oké dan zo kan het dus ook blijkbaar, een Franse SUV die net zo goed is als veel duurdere SUV’s uit Duitsland/Engeland.

Op weg naar de begraafplaats heb ik lekker rustig gereden, ik had gewoon even geen zin in testen. Alhoewel dat niet helemaal waar is want ook als ik rustig rijd ben ik stiekem nog steeds aan het testen. Rustig rijden betekent bij mij altijd vloeiend rijden, en vloeiend rijden gebruik ik vooral tijdens mijn zuinigheidsritten. Want hoe gek het ook klinkt niet iedere auto laat zich even mooi vloeiend rijden. Voor mooi vloeiend rijden is het noodzakelijk dat een auto goed/lekker/precies stuurt, een uitstekende wegligging heeft, een perfect getuned motorblok heeft en vooral ook banden met een uitstekende grip op zowel droog als nat asfalt. Vandaar ook dat deze Renault Kadjar na de zuinigheidsrit zuiniger bleek dan in de brochure staat, de Renault Kadjar voldoet dan ook vrijwel aan alle eisen die ik hier heb opgenoemd. Vrijwel want de enige eis die ik heb is dat de tuning onderin een tikkie beter kan, waarschijnlijk is dat een kwestie van iets rijker afstellen want met name tijdens het wegrijden uit stilstand vond ik dat het motorblok niet altijd even mooi oppakt. Nadat ik moeders weer netjes thuis had afgezet ben ik nog even snel naar mijn garage gereden want het was intussen eindelijk droog geworden. Tijd dus om eindelijk de Samsonite kofferset te fotograferen, en voor mij gevoel zou dat zwaar tegen gaan vallen. Voor de zekerheid had ik toch ook maar de 3×70-liter koffers meegenomen, en dat bleek achteraf een goede keuze want ik had ze wel degelijk nodig. Wat ik in eerste instantie niet had gezien was dat ik nog twee afdekplaten uit de bagageruimte kon verwijderen waardoor de bagageruimte iets groter werd. En zo pasten er dus toch zomaar meer koffers in dan ik gedacht had.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter +3×33-liter + 3×13-liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 3×50-liter +3×33-liter + 13-liter

Wassen en terug naar de baas
Na de fotoshoot had ik de Renault Kadjar al een zeer uitgebreide wasbeurt gegeven, maar hij was na een paar dagen toch net wat te vies om ’m zo terug te brengen. Dit keer was de wasbox goed genoeg om ’m schoon te krijgen, waarna ik ’m zoals gewoonlijk even heb geföhnd op de A44 met een laagvlieg-snelheid van 160-180 km/u. Het op snelheid komen doet de Renault Kadjar prima ondanks de maar 130 Pk, want door de 6-versnellingsbak zijn de verhoudingen precies goed. Op hogere snelheid – rijbewijskwijtsnelheid – duurt de snelheidstoename wel iets langer, maar daar staat tegenover dat de Renault Kadjar uitermate stabiel en vooral ook stil is. Het is wat mij betreft daarom dan ook een uitstekende Autobahn-burner, alhoewel de meeste diesels dat sowieso wel zijn. Op weg naar de baas bedacht ik me dat ik nog helemaal niets over de audio heb geschreven en de rest van het interieur. Naast twee USB-ingangen en het fraaie touchscreen + R-Link zit er een geluidsinstallatie in van Bose. De geluidsinstallatie omvat zeven high-performance luidsprekers en een subwoofer en een speciaal geconfigureerde digitale versterker. Ik heb me dus absoluut niet verveeld qua rijden maar ook niet qua gehoorgenot. Fijne aan de touchscreen display is dat je heel eenvoudig door de songlist heen kunt swipen. En swipen zoals het hoort want ik maak het vaak mee met swipen dat ik ongewild iets activeer wat ik niet wil. Zo niet dus bij deze Renault Kadjar dit werkt echt fantastisch. Naast swipen kun je ook via een wieltje op de volumeregelaar rechts achter het stuur door de songlist heen scrollen. Op het moment van scrollen komt de songlist tevoorschijn op het display en die verdwijnt daarna vanzelf weer.

Qua ergonomie scoort deze Renault Kadjar ook uitstekend, de bestuurdersstoel zit heerlijk en is perfect naar de wens van de bestuurder af te stellen. Uiteraard geheel elektrisch zoals het hoort in deze duurste versie. De zit is echter niet alleen heerlijk maar ook goed, want een heerlijke stoel kan na uren zitten letterlijk door de mand vallen. En dat laatste doet deze Renault Kadjar dus zeker niet! Ook de achterbak zit heerlijk kreeg ik te horen van de meerijdende passagiers. Verder werd de auto door hen ook gewaardeerd om zijn stilte, en dat kan ik beamen want ook op hoge snelheid blijft deze Renault Kadjar heerlijk stil (stil=qua rijwind en motorgeluid). Ineens schoot mij te binnen dat de achterbank van zijn Japanse broer* Nissan X-Trail verstelbaar is, maar dat is jammer genoeg bij deze Renault Kadjar niet het geval. Tijdens het doorlezen van de prijslijst viel mijn oog ineens op het woord “App”. En toen bedacht ik me dat ik me werkelijk dood heb geërgerd aan de Coyote-App, bij elke flitspaal die ik naderde ging de muziek ruim van tevoren hard-zacht-hard-zacht-hard-zacht-etc. dus echt om gek van te worden. Op de Churchilllaan in Leiden met zijn vele flitspalen gaat dus kilometers lang zo door, ik heb van alles geprobeerd om die takken-App uit te zetten maar vergeet het maar dat lukte (mij?) dus niet. Ennuh de App van Flitsmeister is toch 100 maal beter of ben ik nou gek?
Terug naar de baas ging dit keer iets sneller dan gewoonlijk, ik had haast omdat deze Renault Kadjar op hogere snelheid (140-160 km/u) ronduit heerlijk rijdt. Oké om vaart te maken na elke inhaalactie moet je even terugschakelen, maar voor de maar 130 Pk vind ik dat de Renault Kadjar toch prima accelereert.
*Nissan-Renault=Alliantie=Renault bezit 44 procent van de Nissan Group