Briljantje nog briljanter gemaakt
De test van de eerste Alfa Romeo MiTo is er een geweest die ik niet snel zal vergeten. Want wees eerlijk hoe vaak komt het nou voor dat een testauto zo’n absurd goede wegligging heeft dat je er bijna bang van wordt (zie de testverslagen van de Alfa Romeo MiTo 1.4 Turbo/1.6 JTDm). Ik zal de verbaasde blik van Theo nooit vergeten na onze DODG-rit op zowel droog als kletsnat asfalt. “Dit kan niet!” en “Dit bestaat gewoon niet!”, riepen we tegen elkaar. Uiteindelijk brak de Alfa Romeo MiTo dan toch weg in een snel genomen bocht waar je met iedere andere hatchback op amper 50% procent van de bochtensnelheid van de MiTo allang ondersteboven in de sloot was beland. Net als onze Prins Pils zoals Prins Willem Alexander bij ons in Leiden (toen hij daar nog Geschiedenis studeerde) genoemd wordt sinds zijn slootbezoek ter hoogte van Naturalis. Vlak na de test van de eerste Alfa Romeo MiTo 1.4 Turbo had ik de Volkswagen Scirocco 1.4 TSI mee voor een test, met vrijwel hetzelfde aantal Pk’s en óók een elektronisch sperdif.

De Scirocco brak echter op de meest onverwachte momenten (let wel nog vóór het grensbereik!) volledig weg. Een levensgevaarlijke auto in mijn ogen maar blijkbaar vonden alle andere autojournalisten het advertentiegeld van Volkswagen interessanter dan een eerlijk oordeel publiceren… Nog erger een paar autojournalisten vonden het nodig om mijn test van de Volkswagen Scirocco aan te merken als een “inferieure test” op het Autoweek-forum. Moet kunnen in een democratie, maar als je al meerdere keren in je testverslagen hebt laten zien allerlei mankementen bij testauto’s niet op te merken (o.a. kapotte koppeling Kia Soul, verkeerde voorbanden Renault Clio RS, sperdifprobleem Volkswagen Scirocco) hou dan gewoon je mond en doe je werk eens wat beter.

Nog steeds even fantastisch!
Toen ik hoorde dat er een nieuwe Alfa Romeo MiTo met het geniale MultiAir motorblok aan zou komen was ik dan ook erg gespannen. Er is geen enkele andere normale auto (let wel de MiTo is géén sportieve hatchback) die zo’n onuitwisbare indruk op mij heeft achter gelaten als de Alfa Romeo MiTo. Omdat de week na het ophalen van de Alfa Romeo MiTo er nogal wat hemelwater was voorspeld besloot ik na het ophalen meteen de mooiste bochten en rotondes van mijn testtrajecten af te raffelen. Eén van de mooiste opritten van Zuid-Holland was mijn eerste doel. De oprit naar de N206 bij ’t Heen in Katwijk aan Zee. Heel rustig reed ik in de tweede versnelling op de 180-gradenbocht af om vervolgens middenin de bocht het gaspedaal in de D-stand op de bodem te trappen. De MiTo wilde het liefst alle kanten opvliegen maar het elektroniche Q2 sperdif voorkwam dit.

Heen en weer schuddend maar werkelijk perfect op zijn lijn blijvend reed de ik de N206 op (volgens mij zag ik net voor de 180-gradenbocht nog een witte Audi S5 quattro in mijn spiegels). Ongelofelijk wat is en blijft dit toch een fantastische hatchback. Daarna nog even de rotonde bij Marinevliegkamp Valkenburg met direct na driekwart rotonde een zeer fraaie S-bocht. Hier dacht ik echt eventjes dat gaat de MiTo niet trekken (later bleek dat de Dunlop banden de beperkende factor te zijn) maar zelfs in deze extreme situatie bleef de MiTo toch weer netjes op zijn lijn. Bruut goed!!! Ik zou bijna willen stoppen na amper twee alinea’s, want wat moet ik nog schrijven over een auto die nog steeds niets aan klasse en kwaliteit heeft ingeboet? Gelukkig mailde iemand van de Alfa 33-club mij waardoor ik wat leuke dingen te weten ben gekomen die leuk zijn om te lezen, én ik moest nog op nat asfalt rijden. Ik plak er dus toch nog maar een paar alinea’s aan vast.

Geschiedenis van de nieuwe Alfa Romeo’s
Een maand of zo geleden kreeg ik een mailtje van de fanatieke Alfa 33-rijder Tom Verwoest. Hij had mijn testverslag van de Alfa Romeo MiTo 1.4 Turbo gelezen en wilde even laten weten wat hij ervan vond. In de mailtjes die volgden las ik op een gegeven moment interessante informatie waardoor ik begreep waarom de nieuwe Alfa’s kwalitatief zo goed zijn. Hieronder staat in het kort wat er allemaal bij kwam kijken om de productie naar het huidige hoge kwaliteitsniveau te tillen.

[qoute Tom Verwoest]
Sinds de introductie van de Alfa Romeo 159 is hard gewerkt aan de kwaliteit van de Alfa Romeo producten. Met name deze 159 vormde een uitdaging voor de van Rolls Royce en BMW overgekomen manager Karl Heinz Kalbfell. Die wilde een auto met Italiaans design op de markt brengen voorzien van Duitse bouwkwaliteit.

Om dit doel te bereiken werd de fabriek in Pomigliano d’Arco nabij Napels voorzien van een gemoderniseerde productielijn en werden ex-BMW collega’s ingehuurd voor de kwaliteitsbewaking. Om te laten zien dat Alfa Romeo haar zaakjes voor elkaar heeft werd de 159 dan ook in de nabijheid van München aan de pers getoond tijdens een ‘Ride and Drive’ evenement. Helaas is de heer Kalbfell na twee jaar op zijn positie te hebben gezeten vertrokken, maar de ontwikkeling die hij heeft ingezet heeft zich gelukkig wel doorgezet binnen Alfa Romeo, zoals te zien is aan bijvoorbeeld de Brera en de Mito. De Mito wordt overigens in de Mirafiori-fabriek nabij Turijn gebouwd. Dezelfde fabriek die de Fiat Grande Punto een goede naam bezorgde.
[/quote Tom Verwoest]

Kort maar heftig
Donderdagavond moest ik nog even boodschappen doen met mijn neefje. De keus viel op de super Hoogvliet in Valkenburg (ZH) vanwege de mooie bochten rondom dit dorpje. Okay ik wist intussen wel hoe goed deze Alfa Romeo MiTo 1.4 Turbo MultiAir is, maar ik had tijdens een aantal heftige stuuracties gemerkt dat deze Mito net wat anders reageert als de eerste MiTo’s die ik getest heb. Het eerste grote verschil zijn de banden. Waar de eerdere door ons geteste MiTo’s allebei Pirelli Zero Nero’s hadden daar heeft deze Alfa Romeo MiTo MultiAir Dunlop SP Sport 01 banden. En die Dunlop Sport 01’s vind ik in het grensbereik toch net wat minder goed als de Pirelli’s. Natuurlijk is het verschil niet giga-groot maar toch wel zodanig dat ik persoonlijk voor de Pirelli’s zou kiezen.

Verder had ik tijdens de test het gevoel dat ze bij deze MiTo MultiAir voor zachtere veren hebben gekozen oftewel meer comfort. En dat comfort is inderdaad overduidelijk aanwezig en het grote koperspubliek zal dit zeker weten te waarderen. En ik? Ik ook want ook al ben ik ook een automobilist die sportief afgeveerde auto’s weet te waarderen, voor dagelijks gebruik is een auto als deze MiTo veel aantrekkelijker.

Wel grappig dat Tom Verwoest mij tijdens het schrijven van dit testverslag een mailtje over zijn Italiëreis van een week daarvoor stuurde waar het volgende in stond: “Lekker eerste dag van Toscane genoten en van de auto’s. Ik reed met de Mito mee die ik van onze rit kende alleen had deze MiTo een dieselmotor. Ik had geen probleem op de achterbank maar andere reisgenoten klaagden over misselijkheid van de ietwat ongecontroleerde achteras. De achterkant stuiterde nogal over de hobbels die je op snelheid neemt. We konden het ook goed zien toen we achter de MiTo reden met de Lancia Delta. Kennelijk heeft de oude MiTo een andere afstelling dan de nieuwe Mito MultiAir die wij hebben gereden.” Zo zie je maar dat ik zelfs een jaar later nog een perfecte analyse kan maken van de wegligging van de oude en de nieuwe MiTo op grond van de vering en de banden.

Op de terugweg vanuit Valkenburg hebben ik en mijn neefje nog even het lokale testcircuit afgeraffeld. Met zwaar piepende banden en een heftig bewegende carrosserie had ik af en toe het gevoel dat de MiTo het niet meer zou trekken maar niets daarvan! Het elektronische sperdif hield de MiTo zelfs tijdens de meest extreme bochtenescapades perfect op de juiste lijn. Dit is de enige doodgewone consumentenauto die dat zo perfect weet op te vangen. Wat ik dan ook ongelofelijk knap vind is dat de mannen van Alfa de software van hun elektronische Q2 sperdif zo ontzettend goed voor elkaar hebben. Zeer grote complimenten hiervoor!

Ik voel nattigheid
Tot mijn grote verbazing staan de Dunlop SP Sport 01 banden op de website van Dunlop te boek als “Ultra High Performance”. Naar mijn mening zou de classificatie “High Performance” beter zijn geweest. Droog voldoen ze goed maar in vergelijking met de Pirelli Zero Nero’s die om de allereerste Mito 1.4 Turbo lagen vind ik ze wel een klasse minder. Waar de MiTo met de Pirelli Zero Nero’s perfect en superstrak op zijn lijn bleef daar gaat deze Mito 1.4 Turbo MultiAir als een rallyauto heen en weer schuddend door een snoeihard genomen bocht. Erg leuk en spectaculair maar daardoor ligt het grensbereik een heel stuk lager in vergelijking met de Pirelli’s. Eigenlijk moet je het dus zo zien dat de MiTo gewoon te goed is voor deze Dunlop banden. De Dunlop SP Sport 01 banden had ik bij wijze van spreken graag onder de Hyundai i30 gehad.

Ze voorspelden voor de hele week regen maar die wilde maar niet vallen. Ik wilde namelijk dolgraag de A-stand nog testen oftewel de Aquabeuk-stand. De D-stand en de N-stand had ik namelijk al uit den treure getest. Op de laatste dag regende het dan toch. Als ik over een rotonde heen rijdt dan pak ik meestal de opstaande rand mee. Dat moet je dus niet doen met deze Dunlop banden want voor ik het wist gleed de MiTo weg alsof ik op ijs was beland. Later overkwam me dit nog drie keer en dat is me met de Pirelli’s toendertijd nooit overkomen! Uiteindelijk gebeurde het ook nog één keer (de enige keer in de hele testweek dat wel) dat de MiTo compleet wegbrak in een mooie bocht. Ik voelde het aankomen en was toen direct helemaal klaar met de Dunlops. Droog zijn ze okay, maar met nat asfalt zijn deze banden dus gewoon totaal bagger! Voordeel van banden is dat je deze minder briljante Dunlops in kunt ruilen voor een setje briljante Pirelli’s.

Briljanter dan briljant als…
Net als bij de eerste Alfa Romeo MiTo is er nu ook weer één ding waarvan ik vind dat het afbreuk doet aan de klasse, kwaliteit en sportiviteit van de MiTo. De versnellingsbak is goed (vergelijkbaar met die van de Punto) maar ik weet gewoon zeker dat het beter kan en dat Fiat betere versnellingsbakken in de schappen heeft liggen. Direct na de Mito nam ik de Fiat Sedici mee en die heeft precies de versnellingsbak die ik zo graag op de MiTo zou willen zien. Omdat ik er zeker van wilde zijn dat ik geen onzin loop te roepen heb ik Theo en Mick ook nog even in de MiTo laten rijden. Allebei waren ze het volledig met mij eens dat de MiTo een betere versnellingsbak verdient als deze. Dus voor 2011 graag aub. een andere nauwkeurig schakelende versnellingsbak met kortere schakelwegen.

MultiAir=MultiZuinig?
Als er één auto is waarvan ik razend benieuwd ben wat ie zou gaan doen tijdens mijn zuinigheidsrit dan is het deze Alfa Romeo MiTo met de revolutionaire en werkelijk geniale “MultiAir-technologie”. Ik heb al zo vaak meegemaakt dat een autofabrikant op papier een bepaald verbruik claimde maar in de praktijk bleek dat uiteindelijk bijna altijd een loze papieren belofte te zijn. De enige auto waar ik ECHT heel erg zuinig mee gereden heb is de Volkswagen Polo Bluemotion (meer als 1:30!) maar dat is een diesel en dat is toch anders. Diesels zijn namelijk sowieso zuinig zeker als ze een kleine cilinderinhoud hebben en al helemaal als de auto een laag gewicht heeft. Het wordt een stuk lastiger met een benzineauto want alle slimme eco-technologiën (Start&Stop, hybride etc.) ten spijt haalde ik eigenlijk nooit de waarde uit de folder. De enige benzineauto’s waarmee ik wel nette waarden haalde zijn de auto’s met A-label uit de 1-liter categorie. Maar ja die wegen niets en hebben weinig Pk’s. De Alfa Romeo MiTo is de eerste testauto met een volledig nieuwe en innovatieve technologie – MultiAir dus – waarvan ik van tevoren het gevoel had dat het moest gaan lukken om écht zuinig te rijden met een auto met een serieus aantal Pk’s.

De ultieme zuinigheidsrit
Het startpunt was zoals altijd de Shellpomp langs de N206 bij Katwijk Binnen (of Katwijk aan den Rijn). Het was lekker zonnig en ik had er dan ook veel zin in. Ik was blij dat deze MiTo cruise control heeft dat is zeker op het eerste saaie kaarsrechte stuk totaan Vogelenzang wel zo lekker. De hele rit verliep perfect en ik heb slechts 5 keer moeten remmen op een afstand van 60,7 kilometer. De enige gevaarlijke situatie deed zich voor toen ik op de rotonde bij Overveen de 180-graden draai maakte terug naar de boulevard. Alle automobilisten die uit Overveen aan komen rijden gaan er blind vanuit dat een auto die vanuit de duinen aan komt rijden rechtdoor gaat op de rotonde. Iedereen rijdt dan ook doodleuk zonder na te denken de rotonde op, en dat moet je dus gewoon niet doen.

Ook dit keer weer stond er dus een auto al half op de rotonde terwijl ik toch overduidelijk geen richting naar rechts had aangegeven. Eenmaal aangekomen bij de onbemande benzinepomp langs de N206 was het spannende moment aangebroken van het aftanken. Wat zou het verbruik zijn??? Omgerekend kwam ik op 1:23 uit en dat is zuiniger dan Alfa Romeo opgeeft in de brochure van de MiTo. Kijk dat is niet alleen iets beloven maar het ook nog eens waarmaken en zelfs meer dan dat. Grote klasse en voor mij is duidelijk dat het MultiAir-systeem werkt. Het hoogste verbruik was trouwens 1:11,5 maar dat was uiteraard in de D-stand maar zelfs dat viel mij nog mee.

Tikkie mooier
Het dashboard van deze MiTo vind ik net een tikkie mooier als bij het vorige model. De kleur van de auto komt namelijk terug in het dashboard en dat is erg fraai. Helaas heb ik daar geen foto’s van omdat ik dacht dat die wel op de perssite zouden staan maar dat bleek niet zo te zijn. Die mooie champagne-kleur moeten jullie er dan maar bijdenken. De audio is nog steeds even goed, maar ja wat wil je ook met een Bose Soundsystem. Gewoon even een USB-stick met MP3-songs in het slot prikken en knallen met die speakers.

Ter afsluiting
Toen ik met Tom Verwoest in de MiTo heb gereden over de rotondes bij Hoogmade/Leiderdorp vertelde hij mij dat hij de week daarop naar Italië zou gaan met het vliegtuig en daar met een paar vrienden een Alfa Romeo Mito 1.6 JTDm en een Lancia Delta 1.6 JTDm zou huren. Na terugkomst mailde hij mij een lange mail over zijn belevenissen en daar stond onder andere de volgende alinea in. Het laat duidelijk zien hoe ongelofelijk goed de Alfa Romeo MiTo is. Als jullie mij niet willen geloven dan hopelijk Tom wel.

[quote Tom Verwoest]
Zondag naar Perugia gereden voor bezoek aan de races met Alfa 33’s. We hadden een clubjas mee genomen die we aan een rijder gaven die ons vervolgens bij de circuitdirecteur introduceerde. Beetje gebabbeld en mooie Trofeo33-stickers gekregen. Hij sprak de hoop uit dat er een keer een paar 33-racers naar zijn Circuit zouden komen.

Daarna zijn we van Perugia naar Pisa gereden waar we de beide auto’s in moesten leveren en we onze laatste overnachting hadden. Onderweg werden we op een binnendoorweggetje achterna gezeten door een Ferrari 355 die haast had. De Delta moest hem laten gaan maar de Mito bleef hem voor. We gingen bijna net zo snel over de rotondes als toen met jou in Leiderdorp en liepen na iedere rotonde uit op de Ferrari, die vervolgens puur op vermogen weer achter ons kwam hangen. Op de Autostrada hebben we de Ferrari maar laten lopen die, toen hij ons inhaalde, een duimpje gaf. Echt leuk!
[/quote Tom Verwoest]

Uitleg over de MultiAir-technologie door de Italiaanse ontwerper

Animatie van de MultiAir-technologie

Alle filmpjes over de MultiAir-technologie op de site van Alfa Romeo