Koreaanse Champagne
Geen idee of ze in Korea champagne maken (de beste wijn komt tegenwoordig ook allang niet meer alleen uit Frankrijk) maar na de introductie van de Venga mogen ze die van mij gerust ontkurken. En dat is echt niet alleen vanwege de 7 jaar garantie die Kia op al haar personenauto’s geeft. De auto’s van Kia zijn gewoon kwalitatief erg goed, het design deugt en vooral de wegligging is goed (Soul, Sorento), zeer goed (Venga) tot zelfs uitmuntend (pro c_ee’d) te noemen. Mijn persoonlijke mening is dat Kia te bescheiden is ten opzichte van de positie van haar concurrenten. Verder vind ik het erg vreemd dat veel mensen (waaronder dus ook autojournalisten) in het algemeen vasthouden aan een bepaald beeld van een automerk uit een ver verleden. Een objectief oordeel is dan zo goed als onmogelijk, jammer want waarom zou je het dubbele betalen voor een vergelijkbare auto van een zogenaamd gerenommeerd automerk. Onzin toch?

Aan de andere kant is teveel succes hebben zoals Toyota ook niet goed. Het hele verhaal rond Toyota wordt naar mijn mening verschrikkelijk opgeblazen, en lijkt steeds meer op een doelbewuste actie om Toyota kapot te maken ten faveure van, hoe kan het ook anders, de eigen Amerikaanse automerken. Er zijn steeds meer berichten te vinden op websites in de USA die terecht zeer kritische vragen stellen bij sommige nieuwberichten die in scène gezet lijken te zijn (typ dit maar eens in op Google: “How ABC news Brian Ross staged his Toyota death ride”). Hetzelfde hebben ze namelijk geprobeerd met Apple. Het succes van de iPhone was de concurrenten van Apple een doorn in het oog, en dus hebben ze het internet als geruchtenmachine gebruikt. Ontploffende iPhones waren aan de orde van de dag, maarrr daar hoor nu je nu ineens helemaal niets meer over. Vreemd toch??? Het bleek inderdaad allemaal grote onzin, en het zegt heel erg veel over de achterbaksheid van de concurrenten van Apple. Het meest vreemde aan de verhalen rond Apple en Toyota is dat er geen enkele Europese journalist kritische vragen lijkt te stellen, men neemt de persberichten klakkeloos over en publiceert ze doodleuk. Ik noem dit riooljournalistiek en helaas moet ik zeggen dat ook de autojournalistiek zich hier wereldwijd op grote schaal schuldig aan maakt.

Hetzelfde maar dan anders
Zodra ik “1.4 CVVT” zie staan moet ik aan de Hyundai i30 denken, één van de broertjes van de Kia Venga. Ze hebben hetzelfde moederconcern en dus is het logisch dat ja dan van dezelfde motorblokken gebruik maakt. Toch houdt daar werkelijk elke vergelijking mee op want de Venga is een totaal andere auto als de Hyundai i30. Dat begint al bij de versnellingsbak want de Venga heeft veruit de beste versnellingsbak uit zijn klasse. De soepelheid en precisie zijn werkelijk uitmuntend, een echte boterbak om het maar eens zo te zeggen. Ik stond eerder al verbaasd over de uitmuntende versnellingsbak van de nieuwe Kia Sorento maar dat blijkt dus geen uitzondering. Vlak na de Venga moest ik een andere testauto ophalen die op werkelijk alle punten goed scoort, maar net op de versnellingsbak steken laat vallen. En zoiets gaat gewoon irriteren na verloop van tijd.

Het 1.4 CVVT motorblok met 90 Pk/6.300 en 137 Nm/4.000 is zoals gezegd een bekende voor mij. Een fijn en soepel motorblok dat ruim voldoende is om deze Kia Venga goed mee te laten komen in het dagelijks verkeer. Bij sportief rijgedrag moet je de toerentellernaald ruim boven de 3.000 toeren houden, en dan sta je er toch best van te kijken hoe snel deze Venga is. Okay op de snelweg mag je dat snel misschien tussen aanhalingstekens zetten, maar zodra de bochten eraan komen blijkt deze Venga uitermate strak alle bochten af te raffelen. Zelfs al hoek je ‘m nog zo bruut een bocht in de Venga geeft geen krimp, en dat ondanks de comfortabele bejaardenvering. Het ESP grijpt op werkelijk briljante wijze in maar gooit de boel niet op ‘dood’ dus de auto blijft gewoon strak en netjes door de bocht gaan. Uiteraard heb ik het ESP even uitgezet maar ook dan blijft de Venga in het juiste spoor al hoor je de spinnende voorbanden (de uitstekende Continental ContiPremiumContact 2) dan wel piepen.

Ook bijna allemaal mooi
Direct na het plaatsnemen is het eerste wat ik doe mijn USB-stick met Gigabytes aan MP3-songs inpluggen. Ik had de knop van de audio nog maar amper aangeraakt of er klinkt al “A good heart/Feargal Sharkey” door de speakers en even later “Bad Romance/Lady Gaga”. Normaal gesproken duurt het even voordat het afspelen begint maar dit ging werkelijk supersnel. Het is ook veel makkelijker je MP3-songs op een USB-stick mee te nemen als elke keer zo’n schijfje te moeten branden (ik laat ze regelmatig in een testauto zitten). De audio van deze X-ecutive is trouwens uitstekend en veel beter als gebruikelijk in deze prijsklasse. De audio beviel me dus uitstekend maar er is meer, de sunroof is heel erg mooi en de stoelen met een combinatie van leer en stof bevielen me ook uitstekend.

Goede stoelen, goede zitpositie, mooie middenconsole en dan is het toch wel jammer dat je op het beeldschermpje (voor oa. navigatie en playlist) niets meer kunt lezen zodra de zon erop schijnt. Veel mensen denken dat dit normaal is maar dat is niet zo. Je hebt tegenwoordig prima beeldschermen/-pjes die ook als de zon er vol op schijnt goed af te lezen zijn. Ander minpuntje vind ik de verstelbaarheid van de elektrisch bedienbare buitenspiegels. Normaal gesproken zet ik mijn buitenspiegels altijd zo dat ik de zijkant van de auto net aan in de spiegels zie. Helaas lukt dat bij deze spiegels niet maar gelukkig zijn ze wel weer lekker groot en is het zich naar achteren uitstekend. Laatste minpunt vind ik de ophanging van de middelste veiligheidsgordel achterin, die zat namelijk al wat los.

Pissig!
Tijdens de testweek van de Kia Venga zat het weer eens een keer tegen. De verhuizing van de IVF-kliniek waar ik part-time werk liep niet bepaald vlekkeloos. Daarna vond ik drie boetes voor minimale snelheidsovertredingen in mijn postbus, met de overigens zeer toepasselijke letters CC in de postcode. Ik was bij de politie in Wassenaar langs geweest waarom ik na 10 maanden nog steeds niets heb gehoord op mijn aangifte tegen de vrouw die mij willens en wetens bijna dood gereden had (zie het Mini One-testverslag van vorig jaar juni), toen ik op de motor bij Wassenaar vanaf de A44 de N44 opreed. Binnenkort ga ik dan ook een advocaat op deze zaak zetten.

Verder was het ritje op de motor naar de Kia-importeur in Vianen was vanwege de hagel/regen/sneeuw onderweg spannender als ik gedacht had. Twee keer voelde ik mijn motor aan de achterkant zwaar weg glijden maar gelukkig liep het beide keren goed af. Daarna had ik ook nog eens een vervelende woordenwisseling met een grote bemoeial kortom ik voelde me behoorlijk pissig, zeg maar gerust heel erg pissig!

Volvo S80
Omdat ik de technische man op het laboratorium ben moest ik zaterdagochtend de CO2-stoven installeren. Om 07.30u zat ik al in de auto en normaal gesproken rij ik altijd via de Willem de Zwijgerlaan maar nu dus niet. Ik besloot via de A4 te rijden iets wat ik normaal gesproken eigenlijk nooit doe. Op weg naar de A4 reed er de hele tijd een Volvo S80 achter me en naast me op een zeer irritante manier. Ik was dus al, of beter gezegd nog steeds, behoorlijk pissig maar deze man maakte me nog veel pissiger dan ik al was. Uiteindelijk schonk ik geen aandacht meer aan hem totdat hij bij het stoplicht naar de oprit naar de A4 opeens naast me kwam staan. Ik had de binnenbocht en de Volvo S80-bestuurder de buitenbocht.

Ik trok normaal op maar ineens gaf de Volvo-bestuurder stevig gas. Toen dacht ik bij mezelf “jij gaat mij niet voorbij komen jij uitermate vervelend irritant mannetje”, maar ja wat moet je dan met 1.4 liter en slechts 90 Pk tegen een grote dikke Volvo met meer als dubbel zoveel Pk’s??? Het gas tot op de bodem trappen en heel hard bidden… Toen ik na het bidden naast me keek zag ik dat de Volvo-bestuurder op het laatste moment op de rem trapte want het verdrijvingsvlak kwam eraan. Hij had het dus niet gered tegen een Venga met slechts 90 Pk. De pissigheid was op slag verdwenen en een “Good romance” was geboren want ik had het gewonnen van de Volvo-bestuurder met “A bad heart”.

Koekblikken-psychologie
“Daan dat soort dingen als hierboven moet je niet opschrijven joh”, krijg ik zo af en toe te horen. Ik ben zelf van mening dat ik dit soort dingen wel op moet schrijven want a ik ben ook maar een mens en b koekblikken-psychologie is een vast onderdeel van het verkeer geworden. De afgelopen maanden heb ik het met Leo Krippendorf (ex-directeur van Slotemakers anti-slipschool/Zandvoort) het regelmatig gehad over de psychologie in het verkeer. Uitermate interessante materie omdat ik soms dingen meemaak (vooral op de motor) die zo extreem zijn dat je je afvraagt hoe mensen ertoe komen dat ze iemand anders willens en wetens dood proberen te rijden. Soms laat je jezelf verschrikkelijk opnaaien omdat je gewoon heel erg pissig bent over allerlei verschillende dingen die je hebt meegemaakt in zeer korte tijd (3 boetes, aangifte, ruzie, gladheid).

Aan de andere kant ben ik ook testrijder en dus is het leuk om te testen of ik met die Kia Venga die Volvo kan kloppen. In het ene geval heb ik me op laten naaien en ben ik pissig, en in het andere geval ben ik rustig en doe ik het voor de leuk. Ik kom hier zeker nog op terug want binnenkort krijg ik een psychologisch onderzoek toegestuurd over “de psychologie van de automobilist” heel toevallig gedaan door een psychologie-studente bij mij op de IVF-kliniek.

Bevestiging in tweevoud
Zondagmiddag 7 maart ben ik met Theo en fotograaf Mick Kleijwegt naar Nootdorp gereden voor een mooie fotoshoot. Dat mooi twijfelde ik niet aan want de lucht was strakblauw met een mooi zonnetje. Theo was net als ik ook erg enthousiast over de Kia Venga en op de terugweg vanaf Gouda heeft Mick zichzelf naar zijn huis gereden in Koudekerk aan den Rijn. Mick weet net als ik en Theo wat echt testen inhoudt en reed de Venga op de grens in een aantal mooie bochten. Het eerste wat hij daarna zei is: “Dat hoef ik met mijn eigen auto niet te proberen!”

Ook Mick was onder de indruk van de wegligging van de Kia Venga. Ondanks de bejaardenvering is de wegligging van de Kia Venga dus erg goed, monteer een setje sportieve veren en je weet niet wat je overkomt zekersteweten. Het feit dat de Kia Venga het op de grens rijdend in de bochten niet af laat weten komt door de goede balans in de auto, de juiste banden en het werkelijk perfect werkende ESP. Dat ESP voel je eigenlijk alleen aan het werk als je over de grens heen dreigt te gaan. Precies daar liet het zusje van de Kia Venga, de Hyundai i30, het volledig afweten maar dat komt dus door de slechte Hankook-banden die in het grensbereik in één keer alle grip kwijt zijn. Toen ik Mick thuis had gebracht ben ik weer via de N11 naar huis gereden in plaats van langs het kanaal.

De oprit naar de N11 vlakbij Koudekerk aan den Rijn is net als die bij ‘t Heen in Katwijk aan Zee een magnifieke 180-gradenbocht. Met dit verschil dat de oprit bij Katwijk aan Zee een stijgende oprit is en die bij Koudekerk aan den Rijn een dalende oprit. Ter afsluiting wilde ik nog even een keer voelen hoe goed deze Kia Venga is. Nadat ik middenin de bocht in de tweede versnelling het gas erop had gegooid gleed de Venga werkelijk perfect de bocht door. Ik had een behoorlijke bochtensnelheid toen ik de N11 op reed en moest even heel kort vol in het ABS remmen om de vaart iets te temperen. Grappig genoeg reed er op de N11 net een Opel Corsa met allemaal hele grote “No Fear”-stickers voorbij. De bestuurder daarvan zag ik duidelijk schrikken toen ik de N11 opdraaide. Volgens mij was niet met zijn gedachten bij het verkeer. Tja “No Fear”…