Bayerische Mega Wagen
Nee ik heb geen 200+ km/u gereden met de BMW i3 (geen idee trouwens of dat zonder begrenzing lukt), integendeel ik heb iets veel moeilijkers geDaan namelijk boven de 200 km gereden op één acculading én ik heb bovendien 0 keer geremd tijdens die ruim 4 uur durende rit zonder ook maar 1 meter snelweg. Nadat ik de BMW i3 REX had opgehaald in Rijswijk stond mij nog maar één doel voor ogen en dat was diezelfde dag nog een non-stop zuinigheidsrit te maken. Toen ik van de PR Manager van BMW hoorde dat de ANWB 170 km had gereden op één acculading wilde, nee moest ik daar uiteraard overheen gaan. Al tijdens de korte rit van BMW Group Nederland in Rijswijk naar MC Kinderwens in Leiderdorp, had ik direct de uitzonderlijke kwaliteiten van deze auto in de smiezen. Ga alsjeblieft niet alleen op de buitenkant af, in tegenstelling tot de spectaculaire i8 lijkt de i3 er wat sullig uit te zien maar dat is pure schijn. Het lijkt wel alsof de BMW technici het erom hebben gedaan. Slechts een paar rotondes en een kort ritje naar huis had ik ervoor nodig om uit te vinden dat dit dé ultieme maar vooral meest geniale elektrische auto van dit moment is. Ik was meteen zo onder de indruk van de BMW i3 dat ik, nadat ik in de eerste zinnen alles al heb verklapt, even niet weet wat ik nu moet schrijven.

Laat ik gewoon maar eens beginnen bij het bijzondere interieur, want dat is uiteraard het eerste wat mij opviel na het instappen. Achter de voorruit bevindt zich een zwart materiaal met een duidelijk zichtbare vezelstructuur. Zoiets kan verkeerd uit kunnen pakken maar de combinatie met hout, de twee uitermate fraaie displays en dito bedieningselementen zorgen voor een verrassend mooi geheel. De portieren zijn ook een verhaal apart, ik wilde het linker voorportier sluiten maar kon in eerste instantie geen portierhandvat vinden. En dan de achterportieren, dat zijn zogenaamde ’suicide doors’ maar dan veel mooier dan ik gewend ben. De veiligheidsgordel voor de bestuurder zit verwerkt in het achterportier, en die voorstoelen zien er niet alleen retegaaf uit ze zitten ook nog eens perfect. Gewoon zomaar even een stukje tekst uit een pdf-file die ik toegemaild kreeg van BMW: Het interieur van de BMW i3 REX bestaat voor een kwart uit recyclebare, ruwe materialen en gerecyclede kunststoffen:

– De stoelbekleding bestaat uit 100 procent gerecycled polyester, waarvan 34 procent uit PET-flessen;
– De portierbekleding en het dashboard zijn gemaakt van ‘Kenaf’, een bamboe-grassoort;
– Het leer wordt gelooid met olijvenbladextract;
– Het eucalyptushout op het dashboard komt van 100 procent FSC-gecertificeerde bossen.

Best raar
Het rijden in de BMW i3 zal voor veel automobilisten wat gewenning vergen, en dat heeft te maken met de manier waarop de elektromotor wordt gebruikt als remgenerator. Hierdoor is het mogelijk om te rijden zonder het rempedaal te gebruiken, het zogeheten “One Pedal Driving”. Zodra je het gaspedaal loslaat remt de auto in vergelijking met andere elektrische auto’s extreem hard af, en dat is zelfs zo extreem dat je als bestuurder altijd makkelijk op tijd stil kunt komen te staan in de D-stand voor bijvoorbeeld een stoplicht of een kruising. Zoals ik al verklapte is het mij gelukt om maar liefst meer dan 200 km mijn rempedaal niet aan te raken om te remmen. Met deze auto kan dus letterlijk elke Jodokus nul keer remmen scoren, iets waar ik normaal gesproken veel moeite voor moet doen tijdens mijn zuinigheidsritten. Autorijden was nog nooit zo makkelijk als met deze BMW i3. De BMW-slogan “Freude am Fahren” was nog nooit eerder zo toepasselijk als bij deze auto. En zelden heb ik zo lekker en makkelijk 200 km binnendoor gereden, want normaal gesproken is zo’n afstand over provinciale wegen en B-wegen een martelgang. Normaal gesproken weet ik nog precies wat er allemaal gebeurd is onderweg als ik de alinea van de zuinigheidsrit ga typen, maar dit keer beperk ik me tot wat mij allemaal opviel tijdens het rijden en de gekke momenten. Het vertrek was dit keer uiteraard niet bij de benzinepomp in ’t Heen, dat was hoogstens het geval geweest bij een stroomstoring en een bijna lege accu. Dan had ik een zuinigheidsrit gedaan om te kijken hoe ver ik kan komen op één tanklading (= slechts 9 liter benzine). Ik vertrok dit keer vanaf het huis van mijn zwager waar ik altijd alle fotoshoots mee doe.

Ik had de BMW i3 vlakbij mijn werk (=parkeerplaats Gemeentehuis Leiderdorp) al opgeladen maar ik wilde natuurlijk helemaal vol vertrekken, en dus besloot ik de thuislader maar eens te gebruiken. En dat piepkleine stukje laden duurde eigenlijk best wel lang, maar ja het werkt en daar gaat het om. Na vertrek ben ik richting ’t Heen gereden waar ik altijd vertrek met brandstofauto’s om de benzinetank even helemaal af te toppen. Ik wil dan namelijk maandag na het terugbrengen kijken hoeveel benzine de BMW i3 REX had verbruikt tijdens de gehele testperiode. Want als je een accu leeg rijdt zoals ik nu gedaan heb dan kom je niet onder het gebruik van de Range EXtender uit. Ik besloot in ieder geval tweemaal mijn standaard zuinigheidsrit te rijden, dat leek me een goed begin. Dat is samen met de afstand vanaf het huis van mijn zwager 2 x 69,8 km + 7,3 km = 146,9 km en dan hoefde ik daarna nog maar iets van 50 km en een beetje binnendoor te rijden. Het ritje begon lekker en uiteraard was niet remmen een eitje met de – na het loslaten van het gaspedaal – sterk vertragende BMW i3. De T-splitsing op de Zandvoorterweg in Aerdenhout was nog nooit zo makkelijk, en ook de lastige rotondes in Zandvoort gingen van een leien dakje. Op de boulevard had ik weer eens ‘ruzie’ met extreem langzaam rijdende fossielen. Ga alsjeblieft op de kilometers lange parkeerplaats staan als je van het uitzicht wilt genieten maar ga geen 30-40 km/u rijden op de boulevard!

Tijdens het rijden was me trouwens iets geks opgevallen, als ik met de BMW i3 op de cruise control sportief door een bocht heen reed dan ging in de bocht de snelheid automatisch omlaag, en na de bocht liep de snelheid weer op naar de ingestelde snelheid. Erg grappig want zo kun je dus eigenlijk nooit per ongeluk te hard door een bocht heen rijden. Er zijn nogal wat mensen met hun smartphone in de weer achter het stuur dus voor dit soort aso-mensen kan het handig zijn. En verder merkte ik dat licht aanraken van het +/- knopje resulteert in 1 km/u sneller of langzamer en iets harder aanraken resulteert in 10 km/u sneller of langzamer dan wel afronden naar een geheel getal. Na twee keer mijn standaard zuinigheidsrit gereden te hebben vond ik het welletjes, ik besloot de resterende 53,1 km via allerlei mooie binnendoor weggetjes rondom Leiden vol te maken. Volgens de informatie die ik op het internet en in andere online automagazines las zou ik die 200 km nooit vol kunnen maken met de snelheden die ik gereden heb. De mogelijkerwijs te halen 170 km actieradius zou gelden voor een stadse omgeving, terwijl ik daarentegen heel wat kilometers met snelheden van 60 km/u en 80 km/u heb gereden. Op papier zou ik die 200 km dus met mijn gereden snelheden helemaal niet kunnen halen. Maar ja de praktijk heeft dus aangetoond dat het dus wel degelijk mogelijk is. Na ruim 4 uur rijden zag ik dan eindelijk de door mij zo begeerde 200 km op de tripmeter verschijnen. En op dat moment had ik nog 13 km actieradius over, ik heb de 200 km-barrière* dus ruimschoots gehaald. Het grootste compliment moet ik eerlijk gezegd toch wel geven aan die PET-stoelen, want de bekleding mag dan PET-flessen bevatten maar de stoelen zitten werkelijk uitstekend. Klasse want ik stapte na 4 uur rijden zonder een centje pijn uit!
*Aan de actieradius van de benzinemeter op de foto kun je zien dat mijn zuinige rijden op de accu ook echt zo zuinig was, omdat alleen dàn de actieradius van de benzinemeter ook oploopt. Toen ik vertrok stond de actieradius van de benzinetank op 144 km en die van de accu op 130 km.

Grappig
Kort nadat ik de BMW i3 REX naar de parkeerplaats van het Gemeentehuis Leiderdorp had gereden, om daar op te laden aan de oplaadpaal kreeg ik een SMS-je (zie foto) met het volgende bericht: “Daan, je linker voorportier staat open! mvg, Xxxxxx” Ik heb geen flauw idee meer of de auto wel/niet op slot heeft gestaan – hij stond overigens veilig op de afgesloten parkeerplaats van mijn werk – maar de ramen van beide voorportieren stonden open toen ik bij de auto aankwam. Ik snapte daar werkelijk helemaal niets van. Toen ik de BMW i3 REX terugbracht liet een BMW-medewerker mij zien dat je die portierramen met de contactsleutel kunt openen en sluiten. Blijkbaar had ik één keer teveel op een knopje van de contactsleutel gedrukt, én was ik al omgedraaid en weggelopen op het moment dat de portierramen naar beneden gingen. Het is maar dat je het weet want in bepaalde wijken in bepaalde steden moet je zeker de portierrramen niet open laten staan.

Actieradius en temperatuur
De buitentemperatuur op het moment van mijn zuinigheidsrit lag met 26-28 graden Celsius hoger dan de ideale accutemperatuur. De ideale buitentemperatuur voor een Li-ion accu is zo rond de 20 graden Celsius. Ik las ergens dat “De accu levert zijn optimale prestatie bij een temperatuur van ongeveer 20 graden Celsius. Vuistregel is 1 graad meer/minder = 1 procent minder bereik”. Feit is dus dat ik onder ideale omstandigheden – 20 graden Celsius en windstil – nog ruimer boven die 200 km uit had kunnen komen. Het waaide namelijk stevig op de dag van de zuinigheidsrit dus dat heeft de actieradius ook negatief beïnvloed. Tijdens het lezen van de brochure van de BMW i3 kwam ik het volgende tegen. [quote BMW.nl] Bij de BMW i3 kun je de Li-ion accu met behulp van de BMW i Remote App zowel bij lage als bij hoge buitentemperaturen alvast op de optimale bedrijfstemperatuur van circa 20 graden Celsius brengen. Het vooraf verwarmen of koelen (alleen mogelijk in combinatie met de extra uitrusting stoelverwarming) zorgt voor optimale prestaties, een grotere actieradius en langere levensduur van de Li-ion accu. [/quote BMW.nl] Dat het op de ideale bedrijfstemperatuur houden van de Li-ion accu niet onbelangrijk is kun je lezen in het testverslag van de Nissan Leaf waarvan de kopers in de staat Arizona/USA te maken kregen met grote problemen wat betreft de actieradius/levensduur van de Li-ion accu van hun Nissan Leaf. Deze auto heeft namelijk geen temperatuurregeling voor het Li-ion accupakket. Handig aan de BMW i3 is dan ook dat je de Li-ion accu van te voren met behulp van de stroom van de oplaadpaal op de juiste bedrijfstemperatuur kunt brengen. En nog belangrijker is natuurlijk dat het accupakket daarna ook tijdens het rijden op de optimale bedrijfstemperatuur wordt gehouden.

Even uitwaaien met moeders
Vrijdagavond was ik totaal total-loss na een hele rare lange dag waarbij ik in 3 totaal verschillende auto’s (Mitsubishi Space Star 1.0 CVT, BMW i3 REX en de Subaru WRX STI) heb gereden, motor heb gereden, en ook nog gefietst en heel wat kilometers gelopen. De Subaru WRX STI kon direct rechtsomkeert niet lang nadat ik ’m opgehaald had. In hogesnelheidsbochten bewoog het stuur spontaan lichtjes heen en weer. Duidelijk een gevalletje volledig gesloopt door hersenloze autojournalisten (ik weet wie het zijn geweest) die vinden dat ze andermans spullen mogen slopen als ze dat in bruikleen meekrijgen. Ik was dan ook dolblij toen ik weer in de BMW i3 kon stappen, want geloof me dat is absoluut geen straf na de Subaru WRX STI. De tussenacceleraties van de BMW i3 zijn zo ongelofelijk verslavend, want razend snel, daar kunnen maar weinig gewone brandstofauto’s tegenop. Ik noemde de BMW i3 tegen mijn zwager gekscherend de ‘Petjes-destroyer’. Stoplichtsprintjes zijn een waar genot met de BMW i3, ik ken geen enkele andere elektrische auto in deze prijsklasse die zo snel en krachtig op elke beweging van het gaspedaal reageert. En aangezien elektriciteit per kWh vele malen goedkoper is (22 eurocent per kWh, accucapaciteit BMW i3/i3 REX is 21.6kWh x 0,22 euro = 4,13 euro) dan 1 liter peut is het moeilijk raden dat ik het er even van heb genomen. Maar uiteraard niet met moeders in de auto, want die had net als ik ook wel zin in een mooi blokkie om na een zware dag. Mijn zus en zwager zouden eerst ook meegaan maar die haakten op het laatste moment af.

Het blokkie om werd uiteindelijk een ritje richting Stompwijk en daarna langs de Stompwijksche Vaart naar Leidschendam en weer terug naar Leiden via Zoeterwoude-Dorp. Een hele mooie rit om even helemaal tot rust te komen voor het slapen gaan. Over de A4 heen bij Zoeterwoude-Dorp staat een hele batterij stoplichten, en die voor rechtdoor gaat van twee naar één rijstrook. Ik kwam naast een oud type Audi A6 te staan, die uiteraard nog stond te kamperen voor het groene stoplicht terwijl ik allang uit beeld was. De man met jong kind achterin baalde zo dat-ie op 1 meter van mijn achterbumper ging zitten. En dus schakelde ik de cruise control die op 80 km/u stond maar even uit. De BMW i3 remde meteen behoorlijk af waarna ik direct weer op het Resume-knopje drukte. Tot aan Stompwijk heb ik geen last meer van ’m gehad. De weg langs de Stompwijksche Vaart wilde ik persé even rijden vanwege de vering/demping. De vering/demping van de BMW i3 vind ik persoonlijk perfect bij de auto passen. Door de uitstekende balans, die amper wordt verstoord door het lichte 2-cilinder aggregaat, komt de BMW i3 REX hierdoor zelfs sportief rijdend verrassend sterk voor de dag. De vering/demping is zeker niet comfortabel te noemen, maar kijk je naar het compromis wat BMW heeft gezocht tussen comfortabel en sportief dan denk ik dat ze exact de juiste balans hebben gevonden.

Als ze deze BMW i3 REX te comfortabel hadden afgeveerd dan had-ie sterk over geheld in snel genomen bochten, en juist dat past totaal niet bij het sportieve karakter van deze elektrische auto. Op de actiefoto’s kun je duidelijk zien dat het overhellen in snel genomen bochten niets voorstelt, net als dat de wang van de buitenste voorband slechts minimaal vervormt. Het beste bewijs dat de vering/demping uitstekend is kun je zien aan het binnenste achterwiel dat te allen tijde aan het asfalt blijft gekleefd. Maar hoe comfortabel is de vering/demping van deze BMW i3 REX? Daarvoor is de hotsebotseknotseweg langs de Stompwijksche Vaart met zijn miljoenmiljard klinkers een uitstekende graadmeter. Dat de vering/demping duidelijk meer naar de sportieve kant neigt is goed te voelen op deze weg. Toch werden de verschillende oneffenheden op deze klinkerweg goed uitgedempt door de schokbrekers. Op de terugweg viel mij op dat bij een bepaalde snelheid iets begon te resoneren in/op het dashboard, waarschijnlijk heeft dat met een eigenfrequentie van een bepaald onderdeel te maken. Ik heb het alleen op deze weg meegemaakt en verder nergens dus dat doet vermoeden dat mijn veronderstelling juist is.

Even snel-snel
Omdat ik in de weekenden ergens anders slaap en ik het zonde vond om de melk en de sap in mijn koelkast na het weekend weg te moeten gooien heb ik die nog even snel opgehaald. En met snel bedoel ik ook echt snel, dus overal maximaal accelererend maar nooit de maximum snelheid overschrijdend. Met deze toch wel absurd smalle banden zou je verwachten dat bij snel genomen bochten de wegligging te wensen overlaat. Maar dat is dus absoluut niet zo want als je niet zou weten dat er zulke smalle banden om de velgen liggen, dan zou je zweren dat er banden met een normale breedte/hoogte-verhouding omheen liggen. Ook van het feit dat deze BMW i3 REX de des BMW’s traditionele achterwielaandrijving heeft is helemaal niets te merken. Zelfs toen ik het DSC/DTC had uitgezet en plankgas gaf in de haakse bocht was er geen sprake van overstuur. Dus waar andere voorwiel- en achterwielaangedreven auto’s last hebben van onderstuur/overstuur, daar stuurt deze BMW i3 REX zo neutraal als het maar kan. Toen ik bij station De Vink op mijn snelle manier over de rotonde heen reed en plankgas gaf terwijl de BMW i3 REX nog niet helemaal in een rechte lijn reed, had het onderstel het even heel erg moeilijk op de verkeersdrempel direct na de rotonde. Maar ja wat heet moeilijk als je bedenkt dat veel andere elektrische auto’s + REV’s dit niet zouden trekken. De manier waarop de BMW i3 REX zich herstelde is naar mijn mening subliem. De Nissan Leaf, de Renault Zoe, de Kia Soul EV, de Opel Ampera, de Chevrolet Volt zijn allemaal uitstekende elektrische auto’s/REV’s met een goede wegligging de één nog beter dan de ander maar zo goed als deze BMW i3/i3 REX zijn ze geen van allen.

Misschien kan ik het rijden in de BMW i3/i3 REX dan ook het beste omschrijven met het woord “VERTROUWEN”, want ik heb de gehele test niet één enkel moment gehad dat ik dacht van “Ai” of “Oei” laat staan dat er een adrenalineshot door mijn lijf heen schoot. En op grond van het uiterlijk en de specs zou je dat totaal niet verwachten. Terug naar mijn andere slaapplek was een waar feestje, want het stoplicht linksaf voor mijn appartement en het volgende stoplicht voor rechtsaf zijn met een auto zoals deze BMW i3 REX erg leuk. Zo leuk dat ik het wel 10 keer achter elkaar zou willen doen. Wel jammer dat vroeger de twee stoplichten op elkaar aansloten en nu niet meer. Je kon dan meteen doorknallen links-rechts-links. Dit is echter ook de bocht waar het afgelopen jaar meerdere auto’s in de brugleuning zijn beland. Eén keer was de brugleuning nog maar net gemaakt of er hing amper een paar dagen later alweer een auto in de brugleuning. Tijdens deze snel-snel-rit heb ik uiteraard wel geremd, want met steeds snel hard optrekken is niet remmen gewoon niet te doen. Gelukkig zijn die remmen uitstekend en goed doseerbaar. Ik heb nog even een noodstop gemaakt en dat voelde om de een of andere reden raar aan. De BMW i3 REX stond ruim op tijd stil dat was het probleem niet, maar ik denk dat het anders aanvoelt vanwege de smalle/hoge banden. Ik kan namelijk geen andere reden bedenken want dit is de enige auto die ik ooit getest heb met dergelijke smalle/hoge banden.

Topsnelheid
Omdat het nog steeds vakantie is moest ik weer werken in het weekend, ach ik krijg extra betaald en compensatie dus mij hoor je niet klagen. Het lekkere is dat het zaterdagochtend lekker rustig is waardoor ik even dingen kan doen die ik op drukke dagen absoluut niet kan doen. Zoals even heel kort de topsnelheid uittesten, daar was ik totaal nog niet aan toegekomen. In de polder na de koeienrotonde had ik de provinciale weg helemaal leeg voor mezelf, en aangezien er niemand voor of achter mij reed en de politie nog steeds staakt… Gàààààààààààààààààààààààs!!! En inderdaad bleek dat de topsnelheid afgeregeld staat op exact 150 km/u. Omdat ik toch nog even wilde genieten van deze heerlijke BMW i3 REX heb ik nog maar een half rondje rotondecircus aan vast geplakt. Het blijft zo ongelofelijk idioot dat je in deze *raar uitziende auto zo’n ongehoorde pret kunt hebben. Ik heb in de Tesla Model S gereden en de acceleratie van die auto was ongehoord snel, en dat zeg ik als motorrijder die wat gewend is op het gebied van acceleratie. En toch vind ik de BMW i3 REX leuker dan de Tesla Model S, tja en ga dat dan maar eens in woorden uitleggen. Dat is dan ook één van de moeilijkste dingen die een autojournalist moet zien over te brengen, een gevoel vertalen in woorden is eigenlijk niet te doen. Bij werk aangekomen ben ik linea recta door gereden naar het Gemeentehuis van Leiderdorp aan de overkant om ‘m aan de oplaadpaal te hangen.

Na werk besloot ik via de Leiderdorpse Stierenbrug en de Leidse singels naar huis te rijden, een route met leuke bocht en verkeersdrempels. Ineens bedacht ik me dat ik de Samsonite kofferset nog moest fotograferen. Zo op het oog verwachtte ik niet dat er veel koffers in zouden passen, maar dat bleek best mee te vallen. Onder de hoedenplank bleken er toch nog vier 33-literkoffers te passen. Daarvoor moest ik wel even een extra foto en photoshoppen want ik heb maar drie 33-literkoffers. Met de hoedenplank verwijderd passen er van de Hatchback-kofferset twee koffers van elke maat in.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×33-liter
Zonder hoedenplank: 2×50-liter + 2×33-liter + 2×13-liter

Na het fotograferen van de Samsonite kofferset ben ik direct door gereden naar mijn zwager. Hopelijk had hij tijd om foto’s te maken, dat zou mooi zijn want het was fantastisch mooi weer. De dag ervoor had ik al een fotolocatie bedacht, eentje waar ik al een hele tijd niet geweest was. Een mooi wijkje dat qua design en kleur perfect bij deze BMW i3 REX past. De actiefoto’s heb ik in de wijk aan de andere kant van de Willem de Zwijgerlaan gemaakt op een klein industrieterrein. Al met al vind ik dat zowel de actie- als de sfeerfoto’s goed zijn gelukt.
*In Leiden spreken we raar uiteraard iets anders uit, maar met raar bedoelt een Leienaar een soort van gek maar leuk. Dat wilde ik nog even kwijt.

Zuinig op Zondag
Omdat ik toch ook nog graag wilde weten hoe ver ik zou kunnen komen met constant 100 km/u rijdend op de snelweg besloot ik zondag een snelwegzuinigheidsrit te doen. Maar eerst even mijn familie wegbrengen met de BMW i3 REX, en die konden zowel de hoge instap de zitruimte als het interieurdesign erg waarderen. Ik heb ze uiteraard ook nog even de acceleratie laten voelen en die vonden ze net als ik indrukwekkend. Daarna heb ik ’m weer aan het infuus gehangen want ik wilde uiteraard met een volle accu vertrekken. Dat duurde langer dan ik dacht, maar dat kwam door een asociale hufter die zijn Plug-In Hybrid al bijna twee dagen aan het andere oplaadpunt (het is een oplaadpaal met twee oplaadpunten) had hangen. Zijn laadlamp brandde rood en mijn oplaadpunt gaf daardoor aan dat de netstroom te laag was. Ik heb een foto gemaakt en die naar de Gemeente Leiden gestuurd, want dit vind ik echt te asociaal voor woorden. Gelukkig hoefde ik niet zoveel bij te laden tot vol, en daardoor kon ik vlak na het middaguur vertrekken. Het ritje begon lekker en binnen 5 minuten reed ik over de oprit de A44 op. Ik besloot richting Purmerend te rijden want dat is een relatief rustige route. Het viel verdorie niet mee om 100 km/u constant te rijden, want er reden nogal wat fossielen op de A44/A4/A5. Waar ze vandaan kwamen en waarom ze zo langzaam reden vraag het me niet. Omdat ik weinig gas mocht geven haalde ik met 100 km/u in, wat gelukkig kon omdat die fossielen 80-90 km/u reden. Ik wed dat daar de term zondagsrijders vandaan komt, maar wanneer die ontstaan is joost mag het weten.

Ik had gewoon de rijmodus “COMFORT” aanstaan want de modi “ECO PRO” en “ECO PRO+” voegden naar mijn mening niets toe. Ik had de airco sowieso al uitgezet net als alle andere overbodige dingen, dat was wel zweten want het was serieus heet die dag. In de rijmodus “ECO PRO” wordt er minder vermogen verlangd van de elektromotor, en in de rijmodus “ECO PRO+” wordt de topsnelheid gereduceerd tot 90 km/u en schakelen de verwarming en de airco in de energiebesparende stand. Er is overigens een warmtepomp als optie verkrijgbaar, die ten opzichte van een conventionele verwarming een tot wel 50 procent hogere energie-efficiency haalt. Hierdoor wordt bij lagere temperaturen de actieradius tot wel 30 procent vergroot. Erg fraai want een dergelijk systeem hebben bijvoorbeeld de Nissan Leaf en de Kia Soul EV niet, maar de Tesla Model S wel maar die is dan ook een stuk duurder. Dikke plus dus voor BMW! Ik keek eens op de tripmeter en dat zag er goed uit, na de helft van de acculading verbruikt te hebben stond ik op plusminus 70 km. Nog netter rijden dan dit kan niet, maar ik weet zeker dat onder gunstiger omstandigheden een actieradius van 150 km op de snelweg haalbaar moet zijn. Richting Leiderdorp rijdend sloeg vlak na het verlaten van de A4 de Range Extender aan. Ik had een afstand van 145 km gehaald wat gezien de hoge buitentemperatuur en de harde wind helemaal niet verkeerd is.

Terug naar de Baas in Rijswijk
Maandag ben ik erg vroeg naar werk gereden want ik wilde geen uren inleveren omdat ik eerder weg moest. Rond een uur of 3 ’s middags sprong ik in de BMW i3 REX die ik tijdens mijn middagpauze al van de oplaadpaal had gehaald. Ik vond het heel erg jammer dat ik ’m terug moest brengen, maar ach er stond een kleine elektrische Renault Twizy met smart op mij te wachten. Eenmaal in Rijswijk aangekomen gaf ik nog even een paar keer stevig gas want het regende pijpenstelen. De BMW i3 REX gleed heel mooi en perfect gecontroleerd dwars weg, jammer dat ik dat nu pas kon ontdekken. Ik had graag nog even een serieuze regenrit gemaakt in deze leuke elektrische auto maar het mocht helaas niet zo zijn. Mijn eerste vraag aan de BMW-medewerker was of de tweecilinder Range Extender 25 kW vermogen had. Ik had namelijk op het internet gelezen dat de laatste versie een 28 kW Range Extender heeft. Dat is dus niet zo! De Range Extender is trouwens een 650cc tweecilinder motor afkomstig van een motorfiets. Het motorblok draait met een constante toerental van 4.300 in de rondte. Dat lijkt veel maar dit motorfietsblok mag maximaal 7.500 toeren draaien dus dat valt best mee. Aan het einde van dit testverslag realiseerde ik mij dat ik helemaal vergeten ben te melden dat deze BMW i3 REX een erg kleine draaicirkel heeft. Erg handig in de stad wat ook het werkterrein is van deze elektrische auto.

De zeer speciale Bridgestone banden
De banden van de BMW i3 zijn absurd smal (Bridgestone Ecopia EP500 – Voor: 155/70-R19 – Achter: 175/60-R19) en absurd hoog, de enige band die bij de breedte van de voorband in de buurt komt is een thuiskomertje. Het lijkt totale waanzin om dergelijke banden op een auto te monteren, laat staan ook nog eens een elektrische auto met een enorm koppel vanaf 0 toeren. Als je kijkt naar de breedtematen van andere elektrische auto’s in dezelfde prijsklasse dan zitten die allemaal net onder of boven de 200 mm. Maar het interessante is dat die 155 mm brede voorbanden om grotere wielen liggen dan die van de concurrentie namelijk maar liefst 19-inch. De banden van de BMW i3 hebben dan ook het meeste weg van een motorfietsband qua omtrek en breedte. Op de website van Bridgestone kwam ik zeer interessante informatie tegen, namelijk een plaatje van een band met een grote diameter en een kleine diameter. De band op het wiel met een grote diameter heeft minder last van vervorming van het loopvlak dan een band op een wiel met een kleinere diameter. Bridgestone heeft dus een ultra lage-rolweerstand weten te bereiken door de loopvlak vervorming te minimaliseren in combinatie met de grotere banddiameter die de gunstige effecten van buiging/kromming en grote wangsterkte combineert.

Waar het in essentie op neerkomt is dat Bridgestone en BMW het contactoppervlak van de banden 90 graden hebben gedraaid. Dat betekent dat zoveel als dat ze hebben gekozen voor lang (=19-inch wiel) en smal (=155 mm brede band) zodat er toch ruim voldoende contactoppervlak is. Bridgestone noemt dit in haar persbericht ‘new ologic technology’. Waar de ontwikkeling van deze technologie vandaan komt laat zich raden: ““We first saw evidence of the capabilities of our ologic technology in the 2013 Bridgestone World Solar Car Challenge between Darwin and Adelaide, where a number of the competitors relied on Ecopia tyres to gain an advantage,” said Claudio Sodano, Bridgestone’s General Manager Technical Field Services.” Eigenlijk is het dan ook niet zo vreemd dat BMW en Bridgestone elkaar gevonden hebben in de ontwikkeling van deze speciale banden voor BMW’s nieuwe i-lijn. Nog aardig om te melden is dat de bandenspanning van de Bridgestone Ecopia EP500 best hoog is, voor 2.5 bar en achter 3.0 bar zag ik op het display.

Liter Euro 95 per 100 km
Tijdens de testperiode heb ik de stomme fout gemaakt via een sneltoets per ongeluk de Range Extender aan te zetten. Omdat die zo stil is dan wel omdat ik de muziek zo hard heb staan hoorde ik dat niet. Eigenlijk heb ik dan ook teveel benzine verbruikt, meer dan ik wilde in ieder geval. Totaal kwam ik op 5.984 km bij vertrek en 6.537 km bij terugbrengen = 553 km op een verbruik van 4,25 liter Euro 95 = 1:130,1 = 0,77 liter per 100 km. BMW geeft 0,6 liter per 100 km op en die had ik natuurlijk makkelijk kunnen halen. Het feit dat ik tweemaal een acculading volledig leeg gereden heb en per ongeluk de Range Extender heb aangezet heeft ervoor gezorgd dat ik slechts 0,17 liter hoger uitgekomen ben. Nog steeds super natuurlijk maar bij juist gebruik is die 0,6 liter per 100 km dus makkelijk haalbaar. Om niet afhankelijk te zijn van oplaadpalen die bezet kunnen zijn, heeft BMW een zogenaamde Wallbox Pure en een Wallbox Pro. Beiden oplaadpalen zijn wisselstroom snelladers. De Wallbox Pure is een 16A, 1-fase wandmodel met een laadcapaciteit van 3,7 kW. De Wallbox Pro is een 32A, 1-fase wandmodel met een laadcapacteit van 7,4 kW. De Wallbox Pro heeft de mogelijkheid om op te laden met zelf gegenereerde zonne-energie, bijvoorbeeld afkomstig van een solarcarport. Verder is de Wallbox Pro eenvoudig te koppelen aan een smartphone-systeem.

En het beste heb ik voor het laatst bewaard
Jullie geloven mij vast niet als ik zou schrijven dat de acceleratie van de BMW al rijdend tussen zo’n 15-80 km/u fantastisch is. Zo fantastisch dat deze BMW i3 zelfs sneller is dan sommige dure sportauto’s. En toch is dat echt zo! Ik kwam een erg leuke review tegen – bmwi3.blogspot.nl/2014/06/after-2000-miles-likes.html – van een Amerikaan genaamd Tom Moloughney. Een erg goed geschreven review met als laatste deze grappige alinea. “Acceleration: I saved the best for last. The i3 is really a blast to drive. I have the REX i3 which is about a half a second slower than the BEV and have been timing myself from 0-60 in around 7,6 seconds. It’s not Tesla fast, but it is a really a quick little car and is much faster and more fun to drive than my ActiveE (BMW ActiveE = elektrische BMW gebaseerd op de 1-serie, red.) was. The instant power in the 10 mph to 50 mph range is amazing and feels quicker than my Porsche Boxster did when accelerating at those speeds. This is indeed a fun car to drive, and drives so much better than anyone would expect just from looking at it.” Grappig dat deze Amerikaan precies dat schrijft wat ik ook vind.