“Diesel is for trucks!”
Een Amerikaanse auto met een dieselmotor, wij kijken er niet van op in Europa maar een Amerikaan wel. De uitspraak “Diesel is for trucks!” hoorde ik voor het eerst toen ik bij Kroymans vroeg waarom ze de Fisker Karma niet uitgerust hebben met een veel zuiniger diesel motorblok. Wat boeit het nou werkelijk ene malle moer of een een 2-liter turbo motorblok als aggregaat onder de motorkap hangt, dan wel een 2-liter dieselaar? Maar ja in de USA draait alles om bezittingen, dus een groot huis, een grote auto en je vriendin ophalen met de fiets voor een avondje uit is dan ook ondenkbaar (net zo ondenkbaar als met een dieselauto). Zonde want deze kleine dieselaar mag er absoluut zijn, en dat schrijf ik dus al na amper één middag rijden. Het was wel even wennen met wegrijden, het is namelijk alweer een tijdje geleden dat ik een dieselauto heb getest. In de eerste de beste bocht vloog ik al bijna direct met onderstuur de bocht uit, maar ja wat wil je ook met dik 190 Nm bij slechts 1.750 toeren (de 1.4 benzine heeft slechts 130 Nm/4.000 toeren) op de voorwielen. Dankzij het ingrijpen van het TCS/ESC reed ik uiteraard toch netjes door de bocht heen. Stoplicht, bocht, nog een stoplicht, opritbocht en de snelweg op richting Raamsdonksveer. De 5-versnellingsbak schakelt heerlijk soepel, het krachtige en koppelrijke 1.3-liter dieselblok pakt mooi op, en voor ik het wist reed ik – op de cruise control – 130 tot 140 km/u op de snelweg. Geen idee waarom maar op de snelweg vind ik een diesel altijd fijner rijden dan een benzine-auto. Eenmaal op stoom lijkt het wel alsof ik voor mijn gevoel eeuwig door zou kunnen blijven rijden. Misschien komt dat ook wel door de ongelofelijke simpelheid van een dieselmotor.

Toevallig begon een vriend van mij daarover in verband met het meten van elektromagnetische straling in elektrische auto’s. Hij vertelde mij dat de hoeveelheid elektromagnetische straling in een dieselauto veel lager is dan in een benzine-auto. Dat komt omdat in een dieselmotor de brandstof niet ontstoken wordt met behulp van een externe bron (=bougie) maar zelf ontbrandt. Vandaar ook wel de naam zelfontbrandingsmotor. Door het ontbreken van een ontsteking, bobines en bougies bij een dieselmotor wordt er dus ook veel minder elektromagnetische straling geproduceerd. Op de gevaren van elektromagnetische straling (bekend van GSM-masten, hoogspanningsmasten, WiFi etc) kom ik nog terug in het testverslag van de Renault Fluence. Feit is dat de gevaren van dit soort straling heel lang gebagatelliseerd zijn. Laatst vertelde een collega op het laboratorium mij nog een uitermate vreemd verhaal. Op het LUMC had een wetenschappelijk onderzoekster een publicatieverbod opgelegd gekregen vanwege een onderzoek naar het effect van elektromagnetische straling op de fertiliteit (=vruchtbaarheid) van muizen. Mannelijke muizen bleken namelijk steriel te worden onder invloed van een bepaalde sterkte en hoeveelheid elektromagnetische straling. Wat dus te denken van alle mannen die hun smartphone met WiFi aan in hun broekzak stoppen?

De boerderie
Sinds begin december woont Mick Kleijwegt (fotograaf) in Haastrecht in een in 3 delen opgedeelde boerderij, waarvan hij het middelste gedeelte huurt. Een droomplekje wat mij betreft want het ligt aan één van de mooiste dijken van Nederland. Toen Mick dan ook mijn SMS beantwoordde met het bericht dat hij die middag thuis was heb ik meteen terug ge-SMS’t: “Ik kom er nu aan!”. Na het intypen van het adres op Google Maps zag ik in één oogwenk hoe ik moest rijden. Dat komt door de vreemde, en voor sommigen zeer lastige 180-gradendraai omhoog de dijk op in Hekendorp. Het weggetje langs het water van Driebruggen naar Hekendorp is exact één auto breed, waardoor je als je pech hebt heel wat keren moet wachten op één van de vele passeerhavens. Halverwege is er dan ook nog een tunnel onder het spoor door waar ook maar één auto per keer kan passeren. Dat is een behoorlijk lang stuk dus ver vooruit kijken is hier noodzaak. Het leukste is echter de draai van de weg onderaan de dijk vrijwel haaks de dijk op. Omdat die draai erg scherp is en de weg behoorlijk schuin afloopt is het een lastige draai voor met name motorrijders. Maar ook voor automobilisten kan het een lastige draai zijn, want net toen ik op het schuine stuk reed kwam er een auto vanaf de andere kant aan. Aangezien de weg op deze dijk ook maar één auto breed is moest ik precies halverwege de draai remmen, direct de handrem aantrekken en de koppeling precies tegen het aangrijppunt aan op laten komen. Het ging perfect dus precies zoals in het rijlesboek beschreven staat, een dik pluspunt dus voor de Chevrolet Aveo (en mezelf).

Na een gezellig bezoek ben ik nog even samen met Mick en zijn ouders naar de Praxis in Bodegraven gereden om wat spullen te kopen. De draai naar beneden is een stuk makkelijker, en bovendien ook overzichtelijker. Na een bezoek aan de Praxis is Mick met zijn ouders meegereden, en ik ben weer naar huis gereden. De Chevrolet Aveo beviel me uitstekend, en dan bedoel ik vooral het gebruiksgemak. Net als de Chevrolet Cruze SW is ook dit weer zo’n auto die geen gewenning vraagt. De besturing is heerlijk direct, de 5-versnellingsbak schakelt lekker soepel en precies, de wegligging is prima dankzij de redelijk sportieve vering/demping, dat maak ik wel eens anders mee bij auto’s uit het B-segment. De veel comfortabeler afgeveerde Nissan Note en Renault Twingo hebben een duidelijk slechtere wegligging, iets dat goed te zien is aan het liften van het binnenste achterwiel bij een snel genomen bocht. De doelstelling van de ontwerpers van Chevrolet om van de Aveo de best sturende auto in zijn klasse te maken durf ik dan ook wel bijna geheel te onderschrijven. Zelf maak ik er liever één van de best sturende auto’s in zijn klasse van (de Audi A1 is ook erg goed). Kijk je echter puur en alleen naar de prijs dan wint deze Chevrolet Aveo het op alle fronten dik van de véél duurdere Audi A1, en weer nou eerlijk da’s best knap!

Beloofd is beloofd! Toch?
De laatste tijd is het mij iets te vaak overkomen dat ik het opgegeven laagste verbruik van de fabriek niet haalde. De fabrieksopgave week soms zelfs ergerlijk veel af van de werkelijkheid, en dat vind ik een uitermate kwalijke zaak. Twee mensen bij mij op werk hebben bijvoorbeeld een auto gekocht vanwege het lage verbruik, en ze vertelden mij dat ze zéér ontevreden waren na aankoop omdat ze het door de fabriek opgegeven verbruik bij lange na niet haalden. De grote vraag voor mij was dan ook of deze Chevrolet Aveo 1.3D het lage verbruik van 3,3 l/100 km wel zou halen? Om heel eerlijk te zijn geloofde ik er niet in, want 1:30,3 is een behoorlijk laag verbruik. Omdat ik totaal geen zin had om te sporten zaterdagochtend besloot ik een zuinigheidsrit te gaan maken. Ik tank dan zowel voor als na de zuinigheidsrit bij hetzelfde pompnummer, dit om eventuele afwijkingen te voorkomen. Ik moest meteen al remmen bij het wegrijden, er kwam namelijk een hele lange stroom auto’s vanuit Katwijk aan Zee over de rotonde heen gereden. Ik ben heel erg rustig de N206 opgereden, er zat toch niemand achter me dus dan kan het. Het fijne aan dit 1.3-liter diesel motorblok is dat je het ongelofelijk af kunt wurgen. Zelfs voor toerentallen van net boven de 1.000 toeren draait dit motorblokje zijn hand niet om, geen schokkerig rijgedrag niets van dat alles. Dat is erg fijn want daardoor kon ik het toerental extreem laag houden tijdens het opschakelen en rijden, en dat scheelt weer in het verbruik. Wat betreft dit diesel motorblok heeft GM dan ook de enig juiste keuze gemaakt door voor Fiat als motorblok-leverancier te kiezen. Maar ja zouden alle positieve dingen die ik hier schrijf over dit 1.3-liter diesel motorblok ook positief uitpakken voor het verbruik?

Bij Vogelenzang aangekomen had ik geen goed en geen slecht gevoel, wel ging het rijden erg lekker en dat gaf me dan uiteindelijk een overwegend goed gevoel. Bij Aerdenhout aangekomen sloeg ik linksaf richting Zandvoort, en nog steeds zonder te remmen alhoewel ik het gevoel had dat 0 keer remmen er niet in zou zitten vandaag. Bij de afslag naar het Circuitpark Zandvoort zag ik dat deze nog steeds afgesloten was, en dus moest ik rechtdoor richting de boulevard. Maar ach dit is ook een leuke route dus zo erg vond ik het nou ook weer niet. Eenmaal op de boulevard moet ik altijd lachen om de bumperklevers die ik vaak achter me heb zitten. Zodra de verkeersdrempels eraan komen gaan ze hard in de remmen en zie ik ze niet meer terug. Ik ga juist niet hard in de remmen omdat ik A niet mag remmen tijdens mijn zuinigheidsrit en B het voor mij een uitstekende test is voor de vering/demping van een testauto. De vering van de Chevrolet Aveo is normaal voor een dergelijke auto, niet te comfortabel en niet te sportief. Op de actiefoto’s kun je zien dat de Chevrolet Aveo niet extreem overhelt, en ook het binnenste achterwiel komt niet los van het asfalt. Ik vind de setup van de vering/demping persoonlijk uitstekend bij deze auto passen, maar kan mij heel goed voorstellen dat sommige potentiële kopers het te sportief vinden. De rest van de zuinigheidsrit ging heerlijk totdat ik de afslag naar Vogelenzang nam, en op de bomenweg achter een automobilist belandde die zo weg gereden kon zijn uit het programma “De slechtste automobilist van Nederland”. Vijftig meter voor elke flauwe bocht ging de beste man al in de remmen, en reed vervolgens met 30-35 km/u door die bocht heen. Echt een drama en ik heb ‘m na Vogelenzang aan het einde van de 30 km/u-zone dan ook direct ingehaald. Terug in Katwijk was het resultaat van mijn zuinigheidsrit 2 keer remmen en een verbruik van 1:30,5. Een prima resultaat, eindelijk weer eens een auto die verbruikt wat de fabrikant opgeeft. Zéér sportief rijgedrag levert trouwens nog altijd een hele mooie 1:18 op, dus een gemiddelde van ruim boven de 1:20 moet bij normaal sportief rijgedrag geen enkel probleem zijn.

Twizy-dag
Maandag 17 december was ik vrij en die dag had ik een afspraak bij Renault Nederland i.v.m. de aankoop van ‘mijn’ (=bijna van mij) Renault Twizy. Eigenlijk ben ik veel te vroeg van huis vertrokken, maar ik ben dan ook helemaal binnendoor naar Schiphol-Rijk gereden. Dat kost dubbel zoveel tijd maar is dan ook dubbel zo mooi! De rit begon heel erg rustig in de Stevenshof, waarna ik via de Willem de Zwijgerlaan richting de polder ben gereden. Als eerste eerste test lag de koeienrotonde voor me, altijd weer erg leuk. Met het TCS/ESC aan reed ik op de koeienrotonde af en besloot de binnenring te nemen, want ik wilde een bumperklevende Renault kwijt raken. De Renault nam gelukkig de buitenring en nadat ik perfect over de rotonderand heen vloog, reed de Renault al snel 100 meter achter mij. De volgende rotonde nam ik op het laatste moment rechtdoor waardoor de Chevrolet Aveo behoorlijk (overigens mooi gecontroleerd) weggleed omdat je hier niet vanaf de binnenring de rotonde af kan om rechtdoor te rijden. Ik twijfelde daardoor even maar het ging goed, want de scheidingsrand tussen de binnen- en buitenring stelt niets voor. Daarna ben ik op de cruise control verder gereden en er bij Rijpwetering af gegaan. Dat is een heel mooi plaatsje op de kruising van De Kaag en de plaatselijke veenwetering. Tijdens de draai naar beneden lukte het me zonder enig probleem om dit zonder remmen te doen. Dit 1.3-liter dieselblokje laat zich werkelijk perfect afremmen op de motor, is verder lekker zuinig zoals ik reeds bewezen heb met mijn zuinigheidsrit, de gasreactie is perfect net als de loopcultuur en dus begrijp ik dan ook helemaal niets van de kritiek die ik hier en daar las.

Zomaar twee totaal onzinnige kritische zinnen: “De motor heeft stemverheffing nodig om het turbogat de kop in te drukken, vervolgens is het blok wakker en weet-ie de Aveo fijn op snelheid te brengen.” en “Dat we voor de gek worden gehouden door de officiële verbruiksmetingprocedure, maakt Chevrolets zelfontbrander eens te meer duidelijk. Met een beetje doorrijden haalde ik een nette 6,0 l/100 km, de officieel vastgestelde 3,6 l/100 km is onhaalbare kaart.” Ik heb totaal geen turbogat kunnen bespeuren en een verbruik van 3,3 tot 3,6 l/100 km blijkt (voor mij althans) geen probleem dus uh… Aan het einde van de afrit sloeg ik rechtsaf onder de provinciale weg door, een weg die ik zeer zelden rijd richting Rijpwetering. De weg langs de veenwetering bestaat uit klinkers, een prima test dus weer voor de vering/demping. Tijdens het rijden over de klinkers kreeg ik voor het eerst het gevoel dat ik goed zit wat betreft de stick-slip. De auto is nog nieuw dus dat klopt ook wel, en vooral ook omdat ik het ’t sterkst voelde op snelheidsbrekers. Maar als ik eerlijk ben heb ik liever deze sportieve vering/demping setup dan een (te) comfortabele setup zoals die van de Nissan Note of Renault Twingo. Juist door de wat sportievere vering/demping is de wegligging van deze Chevrolet Aveo stukken beter dan die van een aantal concurrenten. Na de mooie ophaalbrug reed ik nog een stukje door en daar had één of andere volslagen idioot zijn auto net voor een haakse blinde bocht geparkeerd. Na de bocht volgt er een lange kaarsrechte weg door de polder.

Glijden
Na de kaarsrechte polderweg volgen er een paar hele mooie rotondes aan weerskanten van de A4. Vroeger was dit een simpele maar leuke bocht maar tegenwoordig is het er hier voor iemand die auto’s test een stuk leuker op geworden. Vooral de oostkant is erg leuk vanwege een hele mooie oplopende rotondebocht. Uiteraard heb ik zowel het TCS als ESC uitgezet, want alleen het TCS uitzetten is te saai. Ondertussen zat ik naar het tv-programma Labyrint (= een zeer interessant programma over de menselijke hersenen) te kijken, en heb daarna op wetenschap24.nl meegedaan aan het online stressonderzoek. De uitslag was dat mijn stressfactor laag is en de uitslag van alle andere testen was bovengemiddeld. Dat klopt perfect met hoe ik me voel, en met mijn reactiesnelheid en geheugen (ik train beiden dagelijks overal en altijd). Het klinkt misschien erg vreemd dat ik dit even noem, maar dat is het niet want al deze dingen zijn uitermate belangrijk bij het goed besturen van een auto. Met het TCS/ESC uit moet ik razend snel reageren op onverwachte gebeurtenissen, en die kwam er grappig genoeg ook aan nadat ik onder de A4 door gereden was. Bij het verlaten van de rotonde gaf ik stevig gas waarna ik in de oplopende bocht vrij onverwacht met behoorlijk wat onderstuur weg gleed. Ik moest razend snel maar vooral ook op de juiste wijze reageren, want als ik fout reageer ben ik de Sjaak zo simpel is dat gewoon. Door heel even van het gas af te gaan, de auto zichzelf weer recht te laten trekken, kon ik netjes op de ideale lijn verder rijden. Het leuke aan deze Chevrolet Aveo diesel is dat je ‘m door het hoge koppel bij lage toeren, sneller aan het glijden hebt (met uitgeschakeld TCS/ESC uiteraard) dan de benzineversie die ik overigens ook erg leuk en goed vond. Het goede weggedrag van de Chevrolet Aveo 1.3D is echter niet alleen te danken aan de goede vering/demping, maar ook aan de goed presterende GoodYear Excellence banden. Vooral op kletsnat wegdek vind ik ze erg fijn, en in de regen (en het heeft heel veel geregend tijdens de testweek) is het nog véél leuker met het TCS/ESC uit.

Ook nu weer heb ik even een test gedaan met het TCS-aan/ESC-aan, TCS-uit/ESC-aan en het TCS-uit/ESC-uit. De combinatie TCS-aan/ESC-uit kan niet want je moet altijd eerst het TCS uitzetten (even kort op de knop met het slippende auto-icoon drukken) voordat je het ESC (plusminus 5 seconden dezelfde knop ingedrukt houden) uit kan zetten. De leukste test was die van het TCS-uit/ESC-uit in ’t Heen, ik ging perfect glijdend en op het gas sturend door de opritbocht. Ik had verwacht dat de Chevrolet Aveo 1.3 D door het behoorlijke koppel bij lage toeren vrij snel met veel onderstuur weg zou glijden, maar dat viel dus heel erg mee! De test met het TCS-uit/ESC-aan heb ik gedaan op weg naar werk in de haakse bocht vlakbij de McDonald’s, met de collega die ik altijd van de trein naast mij. Middenin de bocht trapte ik het gaspedaal op de bodem en voelde ik de voorwielen doorspinnen, maar net toen de Chevrolet Aveo dreigde uit te breken voelde ik het ESC overduidelijk ingrijpen. Met het TCS-aan/ESC-aan heb ik uiteraard het grootste deel van de testweek gereden, de veiligste combinatie van allemaal voor de meeste automobilisten. Persoonlijk vond ik rijden met het TCS-uit/ESC-uit het leukste, en dat komt omdat de Chevrolet zo’n goede wegligging heeft. Niet zo goed als de Hyundai Veloster 1.6 T-GDi maar het komt wel verrassend dicht in de buurt. Op de actiefoto’s kun je goed zien dat de Chevrolet Aveo 1.3 D slechts weinig overhelt. In de auto voelt het aan alsof de voorkant meer overhelt, maar dat is dus niet zo volgens de actiefoto’s.

Leugens
Tijdens de testweek van de Chevrolet Aveo 1.3 D las ik in de krant dat de volledige Raboploeg epo heeft gebruikt. Michael Boogerd (kopman toentertijd) heeft altijd glashard ontkent doping te hebben gebruikt, maar nu valt het doek voor deze pathologische leugenaar. [quote vk.nl] “1999 was een dramatische Tour de France voor Rabobank. Na die Tour hebben de renners onderling afgesproken dat het zo niet meer kon en dat er iets moest veranderen”, zegt de anonieme bron op de website van de NOS. De stemming was in de trant van: “We laten ons niet meer piepelen.” Ze gingen aan de epo. [/quote vk.nl] Behalve ongelofelijk dom kuddegedrag vind ik het vooral triest dat al die wielerjournalisten willens en wetens hebben meegedaan aan dit nepcircus. Alhoewel er was één wielerjournalist die wel zéér kritisch was, maar die werd op persconferenties volledig genegeerd door alle wielrenners en ook door al zijn collega wielerjournalisten. Na Lance Armstrong is daar nu dus de volledige demasqué van de Raboploeg bijgekomen. Persoonlijk vind ik de ontmaskering van de wielrenners minder erg dan die van de wielerjournalisten. Het toont maar weer eens keihard aan hoe ongelofelijk weinig echte onafhankelijke (wieler)journalisten er zijn. In dit geval dus slechts eentje genaamd David Walsh, de Ierse sportjournalist van de Engelse Sunday Times. Waarom ik hier over begin komt omdat ik me steeds meer kapot erger aan de van elkaar gekopieerde leugens in testverslagen van Nederlandse autojournalisten. Ik lees namelijk in alle testverslagen steeds weer exact dezelfde leugens. Wanneer houden ze nou eindelijk eens op om massaal plagiaat te plegen. In deze context wil ik graag even een uitspraak van Soichiro Honda citeren: “To imitate is to imitate forever.” Tja als je er één keer mee bent begonnen is er blijkbaar geen weg terug meer, terwijl juist op het internet plagiaat zo’n beetje het allerdomste is wat je kunt doen.

Ik was werkelijk ‘flabbergasted’ na het lezen van de testverslagen over deze Chevrolet Aveo 1.3 D LT. Zo zou het dieselmotorblok last hebben van een turbogat, er geen dagteller (=tripmeter) op zitten, laat de wegligging op slecht/nat wegdek te wensen over, ontbreekt het aan rijplezier en is het opgegeven gemiddelde verbruik onhaalbaar. Is dat allemaal waar? De Chevrolet Aveo 1.3D heeft namelijk wel degelijk een tripmeter alleen gaat het op “0” zetten daarvan niet, zoals bij de Chevrolet Cruze SW die ik hiervoor getest heb, met “SET/CLEAR” maar met een klein zwart knopje in de toerenteller (zie foto). Of het opgegeven gemiddelde verbruik van Chevrolet inderdaad onhaalbare kaart is moest ik op de terugweg uiteraard even uittesten, want als ik 1:30,5 kan halen dan moet ik ook 1:27,8 kunnen halen lijkt mij. En inderdaad haalde ik terug over de snelweg met groot gemak 1:27 (kan nog zuiniger, ik had soms iets teveel haast) en dat is veel zuiniger dan de andere autojournalisten beweren. Dus wat nou onhaalbare kaart? En dan het zogenaamde turbogat van dit fantastische 1.3-liter dieselmotorblok, die is er dus niet want anders zou ik namelijk niet het woord “fantastisch” schrijven. Juist door het ontzettend fijne 1.3-liter dieselmotorblok heb ik ongelofelijk veel plezier gehad met deze Chevrolet Aveo. Wat nou gebrek aan rijplezier?

Ik snap iets verschrikkelijk niet
Wat is dat toch dat zodra autojournalisten in een Chevrolet Aveo stappen ze ongelofelijk beginnen te mekkeren en te zeiken over het goedkoop aandoende interieur, knopjes, hendeltjes etc. Als ze in een Volkswagen stappen hoor ik ze daar niet over! Net als de goede wegligging en het lage verbruik, heb ik namelijk óók niets te klagen over het interieur. Dat ziet er voor een auto in dit segment en deze prijsklasse gewoon prima verzorgd uit. Waar ik ook erg blij mee was is de mooie maar vooral handige plaatsing van de USB-ingang. Na het aansluiten kon ik mijn iPod Touch heel netjes naast de USB-ingang in het dashboardkastje neerleggen. De audio is prima alleen vond ik het zoeken van de MP3-songs wat onhandig, in dat opzicht bezien is het misschien handig om bij aanschaf in 2013 meteen het nieuwe MyLink infotainment-systeem te laten monteren. [/quote Chevrolet.nl] Chevrolet MyLink, het nieuwe infotainment-systeem van het merk, integreert naadloos de persoonlijke apparaten van de bestuurder zoals smartphones, en transformeert hun auto in hun eigen dockingstation. Chevrolet MyLink beschikt over een 7-inch, hoge resolutie full-color touchscreen waardoor de mediaselectie eenvoudig te navigeren is. Het systeem brengt content over van de smartphone naar het display via een USB-ingang, Aux-in of Bluetooth. Het systeem verzorgt stereo audiostreaming en draadloze controle van smartphones, en beschikt over de mogelijkheid van stemgestuurd Bluetooth handsfree bellen, zoals dat al in meerdere Chevrolet-modellen wordt aangeboden. [/quote Chevrolet.nl]

Vlak voor het terugbrengen realiseerde ik me dat ik helemaal vergeten was om aan mijn passagiers te vragen hoe de zitruimte achterin is. Het zal wel niet veel anders zijn dan bij andere vergelijkbare hatchbacks dacht ik bij mezelf, maar toen ik het achterportier opende en plaatsnam op de achterbank was ik ronduit verrast over de grote hoofd- en beenruimte. Dit had ik dus absoluut niet verwacht want zo groot is deze Chevrolet Aveo nou ook weer niet. De ruimte in de kofferbak is niet groter dan die van vergelijkbare hatchbacks, op één 50-liter koffer na paste de standaard hatchback kofferset erin. Alles op een rijtje gezet moet ik eerlijk zeggen dat deze Chevrolet Aveo me behoorlijk heeft verrast. Ik had de benzineversie al eerder gereden maar deze dieselaar vind ik fijner, en dat komt vooral door het fantastische 1.3-liter dieselmotorblok van Fiat. Als ik zelf een Chevrolet Aveo zou mogen samenstellen dan zou ik een aantal dingen veranderen. Op nummer 1 staat de MyLink infotainment-systeem, op nummer 2 grotere velgen met sportievere banden en op nummer 3 staat een chiptuning. Die chiptuning levert trouwens behoorlijk wat vermogenswinst op zag ik op de website van Ventura Tuning, 95 Pk->114 Pk en 190 Nm->230 Nm.

Rotonde-idioten
Soms denk ik er hard over om een hele oude auto (APK-goedgekeurd/€250,-) te kopen, en dan op geen enkele (voorrangs)rotonde waar ik voorrang heb meer te remmen voor idioten die rücksichtslos zonder te kijken een rotonde oprijden. Het overkomt me minimaal 2-3 keer per week dat ik razend snel uit moet wijken, en over de rotonderand heen moet rijden om een aanrijding te voorkomen. Vaak ga ik dan even stil staan midden op de rotonde, draai mijn raampje open en vraag aan de desbetreffende idioot waar hij/zij mee bezig is. De reden dat ik altijd zo ontzettend boos wordt op deze idioten is omdat ik op de motor in zo’n situatie vrijwel altijd onderuit zal gaan omdat ik schuin in de bocht hang als ik vol in de remmen moet (daar helpt zelfs geen ABS tegen!). Meerdere vrienden van mij hebben bij dit soort totaal onnodige aanrijdingen de nodige botbreuken opgelopen, en daar ben je dan mooi een paar maanden zoet mee. Ook nu weer overkwam me dit een aantal keer tijdens de testweek, maar op de dag dat ik de Chevrolet Aveo terug moest brengen overkwam me iets heel bizars. De wijk uitrijdend reed ik de rotonde op vlakbij NS-station De Vink. Een auto die van rechts kwam reed vlak voor mijn neus de rotonde op, en ging meteen daarna vol in de remmen omdat er een fietser afsloeg (fietsers hebben voorrang) naar de ijsbaan. Ik moest dus, terwijl ik al volledig op de voorrangsrotonde reed, meteen totaal onverwachts vol in de ankers. Ondanks het ABS schoof ik nog een stukje door, en bleef op slechts een paar centimeter van de achterbumper van mijn idiote voorganger stilstaan. Hoeveel gekker wil je het hebben? Had die idioot niet vlak voor mijn neus de rotonde opgereden dan had ik gewoon normaal geremd voor de afslaande fietser, en was er niets aan het handje geweest. Even een paar seconden wachten is blijkbaar voor veel mensen héél erg moeilijk!