Semi-bloot in rood!
De reservering van de Fiat 500C was er eentje van een gevalletje van uitstel kwam gelukkig toch geen afstel. Nou overkomt mij dat wel vaker maar ik ben altijd zeer flexibel, dus ik zal dan ook niet snel “Wat flikken jullie me nou!”, roepen tegen een importeur. Eigenlijk is het alleen maar leuk als dingen niet gaan zoals gepland. Dus dat ik de Fiat 500C op de nieuw geplande afspraak weer niet op kon halen lag ik eerlijk gezegd dan ook niet zo wakker van. Die dag was namelijk de officiële opening van het nieuwe gebouw van de IVF-kliniek waar ik werk. Dat was achteraf zo’n ontzettend leuke maar vooral zeer drukke dag – ik heb 15 uur non-stop op mijn benen gestaan – dat ik het wel prima vond dat de Fiat 500C naar “Flikken Maastricht” (Nederlandse politie-serie) moest. Ik had ‘m zelfs nog wel op willen halen in Maastricht, maar uiteindelijk werd toch besloten dat ik ‘m vrijdagmiddag op zou halen bij de importeur in Badhoevedorp. Ik keek al weken heel erg uit naar de 500C omdat de gewone Fiat 500 en de Abarth 500 mij ook goed bevallen waren. Vooral de Abarth 500 is een gruwelijk goed stuurbommetje, niet van de weg af te krijgen zo goed. Dus toen ik las dat er een Abarth 500C aan zit te komen ging ik helemaal uit mijn dak!

Semi-bloot en semi-automaat
Volgens mij is de cabrio ouder dan de gewone dichte auto want de allereerste automobielen waren namelijk volledig open, ze leken nog het meest op een veredelde paardenkar en misschien waren ze dat ook wel geweest in een vorig leven (zie foto). Eigenlijk waren de eerste cabrio’s dus nog meer cabrio dan de huidige cabrio’s. De Fiat Nuova 500 vormt daar al sinds zijn introductie in 1957 een uitzondering op samen met o.a. de Citroën 2CV. Het roldakje zorgde er namelijk voor dat je met een goedkope auto toch topless kon rijden. Een beetje een semi-cabrio dus zoals Fiat het zelf omschrijft. Mij maakt het allemaal niets uit, cabrio/cabrio coupé/semi-cabrio, ik vind deze Fiat 500C de perfecte mini-cabrio waar je ontzettend veel lol mee kunt hebben. Na het instappen keek ik (net als in de eerste Fiat 500 die ik getest heb) tegen een gerobotiseerde versnellingsbak aan, oftewel de zogenaamde Dualogic-transmissie zoals Fiat het noemt.

Net als in het testverslag van de gewone Fiat 500 schrijf ik ook hier weer dat je jezelf de tijd moet gunnen om aan deze transmissie te wennen. Er zijn autojournalisten die een ontzettende hekel aan dit type transmissie hebben, ze vinden ‘m te traag, en soms ook op de verkeerde momenten overschakelen. De Dualogic-transmissie heeft naar mijn mening juist serieuze voordelen ten opzichte van een handgeschakelde en een automatische transmissie. Zo kruipt de Fiat 500C niet als je stil staat in de eerste versnelling voor een stoplicht. Pas als je gas geeft gaat de 500C rijden. Mooi toch! Geef je plankgas dan speert deze 500C er toch behoorlijk hard vandoor ondanks de ogenschijnlijk geringe 69 Pk, en schakelt pas over tegen het rode gebied aan en dat gaat dan nog eigenlijk best snel ook.

Onzin!
Dat ik niet de enige ben die me openlijk erger aan de onzin die sommige autojournalisten schrijven ben ik erg blij mee. Eén van mijn redacteuren vertelde mij dat een autojournalist van De Telegraaf zich hier ook aan ergerde. Terecht want als ik in een testverslag over deze Fiat 500C lees: “We konden helaas niet rijden met de 69 Pk sterke 1.2 benzinemotor, die in combinatie met Dualogic halfautomaat….” en vervolgens een paar zinnen verder “Neem onder geen beding de optionele Dualogic-transmissie. Die schakelt namelijk erg traag waardoor…” dan mag je toch wel zeggen dat deze autojournalist zichzelf volledig tegenspreekt. Hoe kun je in hemelsnaam eerst schrijven dat je de Fiat 500C 1.4 met 100 Pk en de handgeschakelde transmissie hebt getest, om vervolgens te schrijven dat je helaas niet in de 69 Pk sterke Fiat 500C 1.2 met Dualogic-transmissie hebt kunnen rijden, maar de lezer gek genoeg toch sterk af te raden de versie met de optionele Dualogic-transmissie te kopen.

Verder stond in hetzelfde testverslag dat je de windgeleider boven de voorruit met volledig geopend dak (het roldak heeft twee standen of eigenlijk drie als je de veiligheidsstand meerekent) beter vast kunt zetten, want anders kun je je medepassagier vanaf 80 km/u al niet meer verstaan omdat het ding enorm gaat vibreren. Ik heb dat ding op geen enkele vibratie kunnen betrappen zelf niet bij een snelheid van dik 150 km/u! De journalist van De Telegraaf had dezelfde ervaring als ik dus waarom schrijft iemand zulke leugens op vraag je jezelf dan af. Mijn conclusie leidt dan ook dat de autojournalist die dit geschreven heeft hersendood is en dat de eindredactie van dit automagazine zwakzinnig is. Het mag dan ook geen wonder heten dat op de internetfora steeds meer discussies over dit soort absurde autojournalistiek gaan. Laatst las ik dat een grote groep lezers van dit automagazine massaal hun abonnement hebben opgezegd en terecht. Ik zeg altijd maar zo: “De Tour de France is de Tour de Dope, de FIFA wordt geleid door een achterlijke potentaat uit Zwitserland en de politiek waar ook ter wereld is totaal verrot en corrupt.” En hetzelfde geldt voor de Nederlandse autojournalistiek en dat is de reden dat ik er op blijf inhakken. De lezers hebben recht op eerlijke autojournalistiek en daar zal ik voor blijven vechten!

Semi-strak gebakkie
De gewone Fiat 500 is een leuk autootje en de wegligging viel mij ontzettend mee. Toch vind ik de wegligging van de Fiat 500C overduidelijk beter. Dat moet dan welhaast komen door de extra stabilisatorstang tussen de achterwielen en de 16-inch Bridgestone Potenza’s. In eerste instantie heb ik het lekker rustig aan gedaan, gewoon lekker het roldakje open en genieten van het mooie weer en de vele bekijks. Dat laatste is logisch want je ziet de Fiat 500C nog amper rijden. Maar uiteraard bleef het niet bij flaneren en posen toen ik eenmaal door kreeg hoe goed de wegligging van deze 500C is. Ik moest zaterdagochtend werken omdat ik geruild had met een collega. Het is vroeg in de ochtend dan altijd extreem rustig op de weg, en dus kon ik even lekker gooien en smijten op een bijna lege weg. De eerste rotonde en mooie flauwe en haakse bochten gingen prima. De Fiat 500C gaf werkelijk geen krimp en dat vond ik toch wel verrassend. De rotondes de polder in heb ik even een leuke test gedaan.

De eerste rotonde heb ik op de heenweg de binnenring genomen en dat was echt kicken met zo’n kleine auto. Door de opstaande rand mee te pakken raakt de auto op een mooie manier lichtjes uit balans. Het ziet er een beetje uit als rally-rijden. De rotonde afrijdend glij je als het ware van de stenen rotonderand het asfalt op, cool! Wat een ontzettend leuk autootje is dit. Even verderop naderde ik een fantastisch mooie bocht naar rechts met een drempel middenin de bocht. Meteen na de drempel moet je invoegen dus ik was razend benieuwd hoe de Fiat 500C zich hier zou houden. Ondanks de behoorlijke snelheid en de drempel raakte de Fiat 500C niet uit balans. Nu nog een keigave haakse bocht die in mijn Top 3 van Zuid-Holland staat. Werkelijk superstrak vloog de Fiat 500C de hoek om, hoe goed moet verdorie die Abarth 500C dan wel niet zijn???

Stuurgevoel
Over het sturen van de Fiat 500C kan ik kort zijn die is gewoon goed. Het is natuurlijk niet zo direct als van de Abarth 500 maar het is ook zeker niet vaag en gevoelloos. De autojournalist die ik een alinea eerder zo afgebrand heb had het in zijn testverslag over een “kunstmatig” stuurgevoel en de “City-stand” vond hij ook maar niks. Met een term als kunstmatig stuurgevoel (die term is nogal hot in die kringen) kan ik werkelijk helemaal niets. Deze totaal vage term slaat dan ook als een tiet op een drumstel zoals we hier in Leiden zeggen. Als het stuurgevoel vaag en gevoelloos – kunstmatig dus? – zou zijn geweest dan had ik echt niet zo lekker en sportief kunnen rijden met deze Fiat 500C. Waar ik echt hard om moest lachen is de opmerking van deze autojournalist over de City-stand, die vond hij te licht en helemaal niks. Tja heeft deze autojournalist zich überhaupt afgevraagd waarom deze stand “City” heet? Het heet zo omdat je dan bij het het rijden over woonerven of door smalle straatjes in de stad lekker makkelijk en licht sturend je weg kunt vinden maar ook heel makkelijk kunt inparkeren. Ik vind zo’n City-stand erg handig en wat mij betreft mogen alle auto’s er mee uitgerust worden.

De langste dag
Tja je krijgt wat je verdient en voor mij geldt dat altijd wel heel erg driedubbel en dwars. Precies op maandag 21 juni werd het bloedmooi weer. Dat heb ik nou altijd als ik een cabrio mag testen. Precies in de week dat ik mijn eerste cabrio mocht testen werd het dan eindelijk écht zomer. Op maandag 21 juni hebben we dan ook een hele mooie fotoshoot gemaakt op de provinciale wegen tussen Leiden en Overveen bij Zandvoort. Ongelofelijk wat een ontzettend mooi weer hadden we, en met het roldakje open is het op zo’n moment dan ook zwaar genieten in de Fiat 500C. Tijdens deze rit zaten we met vier volwassenen in de Fiat 500C. En dat merkte ik goed want op sommige momenten sloeg de vering door (verkeersdrempels etc.) waar me dat in mijn eentje of met zijn tweeën niet is overkomen. Toch is de wegligging, zelfs met vier volwassenen aan boord, op mooi strak asfalt erg goed te noemen. Zelfs dan kun je namelijk behoorlijk hard door een bocht zonder dat de auto gaat glijden. De volgende avond heb ik met mijn neefje en zijn schoolvriendje dezelfde route nog een keer gereden. Om het begin van de schoolvakantie te vieren had ik ze beloofd even een mooie rit te maken op en neer naar Zandvoort.

Omdat mijn neefje bij zijn vriendje op de boerderij logeerde moest ik ze eerst even ophalen. De ventweg langs de A44 met zijn vele drempels is een leuk testtraject, maar nog leuker is de bocht naar links richting Voorschoten op de kruising van de A44/N44. Deze bocht is een afknijper van de bovenste plank, en verkeerd inschatten blijft dan ook nooit zonder gevolgen. Of je valt stil omdat je van het gas af moet, of omdat je moet afremmen of je mist gewoon de bocht als je pech hebt. Ik stond op de linkerstrook achter een Mazda2. Groen!, ik gaf een kickdown en de 69 Pk sterke Fiat 500C vloog er vandoor, middenin de bocht bleef ik het gas er vol op houden en de Fiat 500C begon serieus te glijden. Mhh, dat had ik nog niet eerder mee gemaakt tijdens deze testweek (later die avond overkwam me overigens exact hetzelfde toen ik ze weer naar de boerderij bracht). Toch bleef de kleine cabrio werkelijk perfect op zijn lijn, mazzel?, gelukje?

In ieder geval bleef ik de veel sterkere auto’s van de rechterstrook voor en zag even later de Mazda2-rijder met grote ogen in zijn achteruitkijkspiegel kijken naar mijn net zo grote ogen. Want ook in de bocht naar rechts die daarna volgt bleef ik op gepaste afstand achter de Mazda2 geplakt zitten. Tijdens de schoolvakantierit met mijn neefje en zijn vriendje namen we vanuit Zandvoort een andere weg terug. Een goede zet want daardoor ontdekte ik vlakbij De Keukenhof in Lisse een opnieuw geasfalteerd stuk weg dat vroeger werkelijk een drama was. En nu? FANTASTISCH wat een mooi asfalt! Eén van de bochten is zo gruwelijk mooi, zo strak, zo blind, en blijft maar doorgaan, en de Fiat 500C?, die bleef op de grens rijdend perfect op zijn lijn. Dat wordt leuk met de Abarth 500C!

Demping
Omdat mijn motor een servicebeurt moest krijgen (o.a. nieuwe olie/voorband/remblokjes) heb ik de Fiat 500C een dag eerder terug gebracht. Ik deed dat met veel pijn in mijn hart, maar woensdagmiddag 23 juni was voor mij de enige mogelijkheid om mijn motor een servicebeurt te geven. Donderdag lukte niet en vrijdag moest ik de Nissan 370Z Roadster ophalen en stond de motor weer bijna een week bij Nissan en dan weer Citroën etc. Toen ik bij Dick Hoogland arriveerde (motorzaak in een heuse boerderij in Kwadijk) riep de monteur mij bij zich en zei: “Daan voel de vering van die motor eens.” Ik was totaal verbijsterd toen ik op het racekontje van de Suzuki 750 SRAD drukte. De demping was werkelijk helemaal nul komma nul. “Dit is werkelijk levensgevaarlijk!”, zei ik tegen de monteur. “Inderdaad en de berijder van deze motor had helemaal niets door”, zei de monteur. Het verbaast mij eerlijk gezegd niets dat hij hier niets van merkte, want toen ik de schaamranden op zijn achterband zag wist ik genoeg. De reden dat ik dit voorbeeld aanhaal is omdat veel automobilisten en motorrijders net als deze motorrijder het totaal niet merken als er iets mis is met hun auto/motor. Meestal kan een mankement niet al te veel kwaad maar géén demping is echt levensgevaarlijk. Ook al rij je als een slak dan nog kan zich een onverwachte situatie voordoen waarbij demping wel handig is. Dat je daardoor kunt verongelukken mag geen wonder heten.

De vering/demping van de Fiat 500C was gelukkig wel goed en ik moet zeggen verraste mij zelfs. Ik had een waggelbak verwacht maar tot mijn grote verbazing kon ik met de Fiat 500C verrassend hard de hoek om. Okay de Bridgestone Potenza’s helpen op zo’n moment heel erg mee maar met een te comfortabele vering en een gebrek aan uitgaande demping helpen zelfs zulke goede Ultra High Performance sportbanden niet mee. Op de foto’s kun je goed zien dat Mick met een behoorlijke snelheid de bocht instuurt en dat de kleine Fiat 500C, met drie personen aan boord!, overhelt maar verder geen krimp geeft. Klasse! Mijn enige kritiek is dat de veren aan de slappe kant zijn, maar dat merkte ik alleen met vier volwassenen als ik over een verkeersdrempel reed. Echt slecht is het niet maar met een setje sportieve (lees: zwaardere) veren wordt de wegligging geheid nog beter.

[quote Mick Kleijwegt]
Fiat 500C Start&Stop Rock
De Fiat 500 gaat alweer een tijdje mee dus we kennen hem al, nu komt Fiat ook met de Cabriolet versie van het kleine stadsautootje. In 1957 kwam Fiat met de Nuova 500 op de markt, deze heeft hetzelfde dak als de nieuwe 500C maar gelukkig is het roldakje tegenwoordig elektrisch te bedienen. Da’s wel zo handig.

Wat te verwachten van de 500C?
Voordat ik met de 500C ging rijden had ik alleen met de snelle Abarth 500 en de Abarth 500 Esseesse gereden dus verwachtte ik een langzaam leuk klein autootje. Ik reed voor het eerst met een 500 Automaat, het zogenaamde Dualogic systeem. Mij beviel het prima want het Dualogic systeem schakelt pas op het moment dat jij dat wilt, houd je je gaspedaal vast op een bepaald toerental dan schakelt hij gewoon op. Op het moment dat je het gaspedaal tot de bodem intrapt schakelt de robot pas op bij de toerenbegrenzer. Een heel groot pluspunt in mijn ogen is dat je niet je voet op de rem hoeft te houden, je kan deze gewoon loslaten zonder dat de auto begint te kruipen. En dan nog het heerlijke sturen erbij! De 500C doet precies wat je van hem verwacht. Voor in de stad is er nog de City-knop die uitstekend werkt. Het gevoel in het stuur wordt direct na het indrukken van de City-knop een heel stuk lichter, en ja dat is ideaal in de stad.

Het is maar een 1.2 maar als je onderweg bent dan merk je daar echt helemaal niets van. De Fiat 500C trekt snel zat op en gaat ook gewoon lekker door tot 160 km/u. Ik had het geluk om er mee te mogen rijden op de langste dag van het jaar. Het was heerlijk warm en dus we hebben lekker met het dak open gereden. Het dak opent in 2 stappen, bij stap 1 blijft de achterruit nog wel staan en bij stap 2 valt het hele dak weg tot over de kofferklep. Wil je, terwijl het dak open staat, de kofferklep open doen dan gaat het dak automatisch een stapje terug en kun je er zonder probleem in.

Daan had een leuke route in gedachte, vanuit Leiden via Katwijk en Noordwijk naar Zandvoort en Overveen en weer terug. Onderweg heb ik de 500C een aantal keer flink op zijn staart getrapt en de auto hield zich prima. Ik hoorde geen gekke geluiden of gerammel zoals bij sommige cabrio’s wel eens het geval is. Ook in de bochten is deze auto erg goed, je kan gewoon hard op een bocht afrijden en zonder te remmen de bocht induiken. De auto gaf ondanks de hoge bochtensnelheid geen kick.

Op meerdere website’s die exact deze auto hebben gereden lees ik bevindingen die ik zelf niet kan vinden. Het dak zou moeten klapperen en vervelende geluiden moeten maken, dat klopt als je de windvanger boven de voorruit naar beneden doet en het dak open. Dan gaat de wind circuleren in de auto omdat het er niet via de zijkant uit kan, die windvanger zit er dan ook niet voor niks. Ook zou de Dualogic transmissie op de verkeerde momenten schakelen en harde klappen geven tijdens het overschakelen. Ook dit heb ik niet ondervonden, ik ondervond juist het tegenovergestelde. De auto schakelt perfect en precies op het moment dat jij dat wilt. Wat ik nog vergeten ben te melden is dat we deze trip met vier volwassenen gereden hebben. Gek genoeg was dat geen enkel probleem voor dit kleine autootje. Wil je meer weten over de 500C dan kun je mij mailen of uiteraard een kijkje nemen op de site van Fiat zelf.
[/quote Mick Kleijwegt]