Ka-Ramba
Dat woord is misschien wel het meest van toepassing op de nieuwe Ka en mijn eerste testdag. “Karamba” wat een leuke auto is die witte Ka dacht ik toen ik ‘m zag staan. Dat ik diezelfde dag nog een complete benzinetank leeg zou rijden (en ruim 14 uur onderweg zou zijn bij elkaar) had ik niet echt van tevoren gepland. Maar ja dat is alleen maar leuk want op dat soort dagen maak je vaak ook het meeste mee. Bij de Ford-importeur in Amsterdam zullen ze wel gedacht hebben: “Wat is die jongen aan het doen joh.” Ik dacht namelijk dat ik om het gebouw heen moest rijden want bij de ingang staarde een hele grote witte pijl op het wegdek mijn kant op. Eénrichtingverkeer dacht ik, maar ik moest er inderdaad aan dezelfde kant weer uit zoals ik gekomen was. Zal er best dom uitgezien hebben van bovenaf maar ach.

Het eerste wat mij opviel is dat het bij deze Ka erg belangrijk is om voor het wegrijden alles goed af te stellen. Veel mensen weten echter helaas nog steeds niet hoe ze hun stuur en stoel af moeten stellen. De afstand van je armen tot het stuur, je benen tot de pedalen en je hoofd tot de hoofdsteun zijn essentieel voor een goede rijhouding. Je armen moeten licht gebogen op kwart voor drie op het stuur rusten tijdens het afstellen. Maar ook tijdens het rijden moet je je armen op kwart voor drie houden want met je armen op de stand tien voor twee (=pre-airbag periode) sla je jezelf in het gezicht als de airbags afgaan. En geloof mij, als je jezelf met beide handen in je gezicht slaat met tussen de 150 en de 200 km/u dan vragen ze zich op de SEH (=Spoed Eisende Hulp) in verbijstering af hoe je toch in hemelsnaam aan twee blauwe ogen komt met die lieve vrouw naast je. De rugleuning stel je zo af dat de hoofdsteun op 10-15 cm van je achterhoofd zit. En dan komt het waarover ik het wilde hebben. De afstand tot de pedalen. Je moet de koppeling van deze Ka namelijk echt helemaal intrappen want de koppeling grijpt relatief vroeg aan. Een niet goed afgestelde stoel leidt daardoor dus tot kritiek op de koppeling, en dus het schakelen, terwijl je in wezen gewoon je stoel niet goed afgesteld hebt en jij als testrijder gewoon je werk slecht doet.

Ff wennen dus
Na alles goed afgesteld te hebben moest ik echt even wennen aan de koppeling die relatief vroeg aangrijpt. Daarvoor had ik oa. in een testauto met een automaat gereden en eentje met een handbak die laat aangrijpt. Maar het is echt puur een kwestie van wennen en na een uurtje rijden was het al helemaal kaassie. Dat ik die eerste testdag zoveel zou rijden was niet helemaal de bedoeling: Amsterdam->Rijswijk->Gouda->Leiden->Amsterdam->Leiden->Rotterdam->Leiden. Het grote voordeel was echter dat ik de auto na amper een dag al door en door kende. Ik heb die dag net zoveel drempels gezien als de Gunbarrel Highway in Australië, hele legers leaserijders verbaast achter mij gelaten, Rotterdam Lombardijen->Leiden-Zuid in amper een half uur gereden en het privé-circuit van Pieter (reed op dat moment de Audi A3 1.4 TFSI) gereden tussen Durgerdam en Monnikendam.

Ik hield Pieter in de veel sportievere en snellere Audi A3 natuurlijk van geen kanten bij op de landweggetjes waar je dorpjes met de namen Ransdorp en Holysloot hebt. Toch was ik verrast dat deze nieuwe Ford Ka ondanks zijn kauwgomballenvering (= een andere naam voor comfortabele vering) toch netjes zijn lijn blijft volgen. ‘s Avonds op een grote rotonde bij Rotterdam reed ik nog een jong kereltje zoek in een veel snellere Opel Station, en ook terug op de snelweg liet ik in een paar mooie snelwegbochten heel wat snellere auto’s verrassend met opvallend gemak achter me. De enige keer dat ik echt merkte dat de vering comfortabel is was bij een verzakking in het asfalt op de snelweg vlakbij Barendrecht. Dan gaat de Ka toch echt even heen en weer maar eng werd dat nooit. De vering is dus niet zo comfortabel als die van bijvoorbeeld de Nissan Micra maar ook weer niet zo sportief als die van de Citroën C1 die ik laatst getest heb. Het zit er precies tussenin. Een hele goede keuze want het publiek dat deze nieuwe Ford Ka koopt is ook exact het publiek waar een dergelijke vering bij past. Voor mij zou een Ka Sport wel wat zijn maar of die er gaat komen?

Snoezepoes
Tja vrouwen en de Ford Ka. Een collega van mij rijdt ook Ford Ka en die was verrast over het verfrissende nieuwe uiterlijk van de nieuwe Ford Ka. “Wat een snoezig autootje” is dan zo’n typische vrouwenopmerking. Maar ze hebben helemaal gelijk want het is ook echt een snoezige auto. Het design vind ik persoonlijk één van de mooiste van alle nieuwe kleine auto’s met Label-A of B. Het is gewoon net ff anders als de rest en dat merk je ook als je op de snelweg rijdt. Ik zag vrij veel mensen in andere auto’s naar de Ford Ka wijzen. Ik heb de oude Ford Ka nooit mooi gevonden, de vorm deugde in mijn ogen gewoon niet. Tuurlijk is het een auto die je niet over het hoofd kan zien juist vanwege dat afwijkende design maar ik vond het maar niks. Mijn collega-redacteur Theo zei tegen mij over de oude Ford Ka: “Als je de bumpers eraf haalt hou je nog maar de helft over.”

Van binnen is het net als van buiten, het design van het interieur is erg verfrissend en leuk. okay veel plastic maar gezien de prijs van deze Ford Ka mag je geen wonderen verwachten en dus ook geen notenhouten dashboard of aluminium strips. Dat soort commentaar vind ik echt zo simpel, het is toch geen auto van €40.000,- dus wat wil je nou. Uiteraard heeft deze testauto wel wat opties aan boord en met name de geluidsinstallatie kon de goedkeuring van mijn neefje wegdragen. Raampjes open, vette Hard-Rock aan (de radio eet gelukkig mijn zelf gebrande MP3 CD-Roms) met het volume voluit en een zonnetje op onze bol reden we, totaal verbijsterd nagekeken door iedereen, langs het kanaal richting Delft. Ach mijn neefje geniet ervan dus ach laat hem dacht ik bij mezelf. Toch was de opmerking van de PR-medewerker van Ford: “De geluidsinstallatie is echt heel erg goed voor een dergelijke auto” niet aan dovemansoren gezegd. Halverwege de rit naar Rotterdam heb ik het volume maar wat terug geschroefd want ik kreeg gewoon pijn in mijn oren, wow!

Snelwegverkeer
In eerste instantie dacht ik echt dat deze nieuwe Ford Ka geen snelwegauto is. Na het einde van de eerste dag kwam ik toch wat bedrogen uit want tot mijn verbazing moest ik bekennen dat je toch echt heel serieus door kunt kachelen met deze Ford Ka met toch maar slechts 69 Pk. Okay het duurt uiteraard even voor je echt op stoom bent maar dan rij je zomaar 140-150 km/u zonder dat je het echt door hebt, en zelfs het omgevingslawaai en het geluid van de motor vielen mij heel erg mee. Na de fotoshoot met Pieter van de Audi A3 boven Amsterdam ben ik met een behoorlijk vaartje terug gereden naar Leiden want ik had serieuze haast. Ik heb toen nogal opportunistisch gereden en dat is iets wat ik eigenlijk nooit doe en ook niet zo van hou. Opportunistisch rijden is een rijtechniek – of tactiek zo je wilt – die ze veel bij de politie toepassen.

Twee goede vrienden van mij zijn motoragent en ik heb samen met een andere motorredacteur bij zeer hoge uitzondering (we moesten een geheimhoudingscontract tekenen) een keer een volledige nachtdienst (van 18.00u – 03.30u) mee mogen draaien op de motor. Best leuk om na een half uur al twee inbrekers te arresteren maar bijvoorbeeld ook volledig legaal 200+ km/u te mogen rijden. Afijn ze hebben mij toen geleerd wat voor rijtechnieken ze allemaal toepassen tijdens het begeleiden van bv. ministers of leden van het Koninklijk huis. Eén daarvan is opportunistisch rijden, een rijtechniek die echt de opperste concentratie van je vergt. Afijn een kerel in zo’n nieuwe Opel GT probeerde werkelijk van alles om mij voorbij te komen maar het lukte hem steeds maar weer niet. Rechts inhalen waar het niet kon afijn echt de gekste dingen maar hij vergiste zich keer op keer behooorlijk in de snelheid van deze nieuwe Ford Ka. Pas bij Leiden haalde hij me in maar dat kwam omdat ik de snelweg af moest. Dat had ik toch niet verwacht van deze Ford Ka dus zo zie je maar weer.

Stadsverkeer en verbruik
Het echte domein van deze Ford Ka is toch wel de stad, daar komt met name de grootte en de zuinigheid van deze auto volledig tot zijn recht. Manoeuvreren, parkeren, kruip-sluipverkeer het is echt een eitje en zelfs ronduit leuk met deze Ford Ka waar je met een sedan al snel zit te balen. Ik heb meerdere situaties gehad die dag waar ik echt blij was dat ik geen grote auto had. Om het verbruik eens echt goed te testen (veel kleine benzineauto’s zijn niet zo zuinig als de folders je beloven) ben ik op een mooie Pinksteravond lekker door de polder gaan rijden met mijn moeder en mijn zus. Gewoon lekker 50-60-80 km/u rijden. Tot mijn verbazing haalde ik een ruime 1:22 en dat had ik echt niet verwacht. Een erg mooie waarde wat mij betreft en het kan nog zuiniger want ik had bovendien geen echt superzuinige rijstijl aangehouden en verder zaten we met drie personen in de Ford Ka. Tijdens het stevig doorjakkeren op de allereerste testdag waarbij ik een complete tank leeg gereden heb haalde ik nog een hele nette ruime 1:15. Niet verkeerd als je bedenkt dat ik gemiddeld zo tussen de 130-160 km/u gereden heb.

Verhoudingen
Nee geen menselijke verhoudingen maar tandwielverhoudingen. De verhoudingen van de 5-bak van deze Ford Ka zijn erg goed gekozen. Samen met het pittige 69 Pk sterke 4-cilinder motorblok voelt deze daardoor in de praktijk een stuk sterker aan als op papier. De korte eerste versnelling zorgt er samen met het soepele schakelen (zowel op- als terugschakelen gaat soepel) en de niet al te lange schakelwegen voor dat je snel weg bent. Wat ik ook erg fijn vindt is dat de versnellingspook vrij hoog zit, vlakbij het dashboard dus ipv. in de midden console. Als je de Ford Ka doortrekt tot aan rond het rode gebied (iets van 6.500 toeren, dat rode gebied staat overigens niet aangegeven) en dat blijft doen in alle versnellingen dan hou je zowaar zelf een Volkswagen Golf TDI nog behoorlijk in het zicht. Wil je op de snelweg even snel inhalen dan is het zaak echt even terug te schakelen naar de vierde versnelling.

Interieur en zitruimte
Wat betreft de zitruimte, het zitten en het zicht in de spiegels rondom kan ik kort zijn. Voor een dergelijke auto in deze prijsklasse zijn die gewoon goed alhoewel mijn moeder klaagde dat ze het minder goed vond als in die andere testauto maar ja dat was dan ook een veel duurder exemplaar. De zit (de voorstoelen hebben zowaar zelfs stoelverwarming) is lekker rechtop waardoor je goed zich hebt over de weg. Zelf zou ik voor iets duurdere stoelen kiezen als ik de Ford Ka zou kopen, bijvoorbeeld de met leer beklede stoelen die je op één van de foto’s ziet. Wel denk ik dat echt lange mensen in de problemen komen qua zitruimte, maar ja de Ka is dan ook geen auto voor serieus lange mensen. Zelf ben ik 1.83m en ik denk dat het tot aan 1.90m wel goed gaat.

Achterin is de zitruimte okay en zeker gezien de grootte van deze auto niet eens zo slecht. De enige keer dat ik met z’n vieren op pad ben geweest was met mijn moeder en twee van de kinderen – beide in een kinderstoeltje – van mijn jongste zus. Het plaatsen van de kinderstoeltjes was zo gepiept. Verder is het instappen in de Ford Ka voorin erg makkelijk zeker ook voor oude mensen. Mijn moeder is 75 (ze fietst overigens nog bijna dagelijks 20-40 kilometer) en die gebruik ik daarom altijd als referentie. Achterin instappen is zoals bij elke andere 3-deurs auto gewoon even wat acrobatiek en hupsakee.

Van alles en nog wat
Aan het einde van het testverslag bedacht ik me ineens dat ik nog helemaal niets over de remmen heb geschreven. Dat betekent dat ze goed zijn want het is journalist eigen om negatieve punten altijd te melden en positieve punten nog wel eens te vergeten, ha, ha. De remmen zijn goed te doseren en ook de vertraging is goed. Tijdens het testen heb ik echt niet één keer gedacht van verdorie ik ga het niet redden of iets dergelijks. Wel een serieus negatief punt vind ik de richtingaanwijzers die heel vaak aan bleven staan na het verlaten van een mini-rotonde (ik heb daardoor bijna een keer een ongeluk gehad met een Alfa Romeo) of na een flauwe bocht naar links of rechts. Typisch Italiaans en dat bleek ook te kloppen want de richtingaanwijzers zijn inderdaad afkomstig uit Italië kreeg ik te horen toen ik mijn kritiek meldde bij de Ford-importeur.

Toen ik instapte in de Ford Ka was ik blij met wat ik zag. Een iPod-aansluiting, stuurbediening van de radio, bluetooth aansluiting voor de GSM etc. Niet verkeerd voor een dergelijke stadauto maar toen ik in de informatiemap keek bleek het een optie te zijn. Het gaat hier om een Connectivity Pack die overigens maar €350,- kost dus dat is dan wel weer erg goedkoop te noemen.

Ka-rate
Het lijkt een gekke kop boven deze alinea maar ik durf ‘m wel voor mijn rekening te nemen. De eerste dag had ik al een beetje ervaring opgedaan met de Ford Ka en kwam toen al tot de conclusie dat ie niet verkeerd is in het bochtenwerk. Okay de vering is inderdaad behoorlijk comfortabel maar desondanks brak deze Ford Ka niet weg op het moment dat ik dat eigenlijk wel had verwacht. En nog een ander positief punt is dat de besturing totaal niet vaag aanvoelt ondanks die comfortabele vering. Tijdens de fotoshoot zat ik naast Theo en die nam een mooie oprit naar een provinciale weg echt tegen de grens aan. Ik weet dat ik zelf ook zo rijd maar als je ernaast zit voelt het gek genoeg toch enger aan. In ieder geval had ik van binnen een gevoel van: “Oh shit straks breekt ie weg… maar echt niet dus.” Het leukste moment van de testweek vond ik zelf het kampeermoment van een zilveren BMW 1-serie. Bij de stoplichten op de grens van Valkenburg ZH/Leiden kwam er een zilveren BMW 1-serie heel patserig en opdringerig achter me staan. Nou neem ik de bocht naar links altijd behoorlijk snel net als die hele mooie bocht naar rechts meteen daarna de Stevenshof in.

In de bocht naar links leek hij me nog enigszins bij te houden maar naar rechts was ik ‘m al heel snel kwijt. Geloof het of niet maar een dag later kwam er alweer een BMW 1-serie (een zwarte dit keer) naast me staan bij het stoplicht dit keer in Leusden-Zuid. Ook nu weer was het een mooie bocht naar links en daarna een haakse bocht naar rechts. Naar links was ik ruim sneller weg en ik kon omdat ik al aan de goede kant stond als eerste de haakse bocht naar rechts induiken. Met piepende banden en een Theo die zich aan de deur moest vasthouden reed ik de bocht door. Ongelofelijk hoe lang de Ford Ka ook nu weer grip bleef houden. Echt cool! Tja dat was even een stevig potje Ka-rate met als winnaar de Ford Ka. En dat met slechts een witte band, ha! Dus om maar eens een populaire uitdrukking te gebruiken die ook nog eens erg toepasselijk is: “Deze Ford is zeker niet K.” Was getest door “D”.