Auto(nogniet)getest.nl
Toen ik de Honda Civic op kwam halen zei Bas tegen mij: “Ik heb helemaal geen auto voor je staan Daan.” “Dat is vreemd want ik weet heel erg zeker dat ik ‘m toch echt voor vandaag (=vrijdag 1 juni) afgesproken heb”, zei ik. “Kijk eens bij de reserveringen in de computer”, zei ik tegen Bas. En inderdaad bleek er op mijn naam wel degelijk een Honda Civic gereserveerd te staan alleen niet voor Autotesten.nl maar voor Autogetest.nl (en dat staat ook op het uitleenformulier dat op de voorruit van de auto ligt) dus vandaar dat Bas ‘m niet kon vinden. “Maar ik heb deze auto nog helemaal niet getest”, grapte ik. Heb ik weer hoor, nog voordat de test van de nieuwe Honda Civic goed en wel begonnen was leek het al bijna mis te gaan.

HC
Had ik iets anders verwacht van Honda? Nee dus, HC staat dan ook naast Honda Civic voor Helemaal Compleet of verzin zelf maar iets leuks. Zodra je in deze nieuwe Civic stapt en alles afgesteld hebt dan kun je meteen tekeer gaan, als je dat wilt tenminste. Niets even wennen of even aftasten, gewoon meteen vol d’r tegenaan en knallen met dat ding! Net als bij de Hyundai i30 vroeg ik mezelf meteen na de eerste bocht al af wat ik hier nou weer van moest gaan brouwen. Misschien moet ik eindelijk maar eens een testverslag zonder woorddiarree, en gewoon superkort even alles benoemen en omschrijven wat ik ervan vind. Theo Verstappen heeft dat een keer gedaan met de Audi A4, die vond hij zo goed dat hij precies één A4-tje aan heeft gewijd meer niet. Misschien kan het dit keer nog korter, wie weet, wie weet, maar ik denk het niet.

Mr Perfect
Wie een beetje iets weet over de persoon Soichiro Honda die weet dat je deze wijlen oprichter van Honda gerust Mr Perfect mocht noemen. Producten van Honda zijn niet zomaar producten maar zeer wel doordachte producten. Ik vind het best wel jammer dat ik de beste man nooit heb mogen ontmoeten, maar waarschijnlijk was onze discussie moeizaam verlopen. Ik spreek geen woord Japans en het Engels van Soichiro was ook niet al te best. De reden dat ik zeker weet dat ik hem had gemogen komt door zijn uitspraken. Hier een aantal van zijn meest bekende uitspraken op een rijtje: “If you hire only those people you understand, the company will never get people better than you are. Always remember that you often find outstanding people among those you don’t particularly like.” of deze “Success is 99 percent failure.” en deze “The value of life can be measured by how many times your soul has been deeply stirred” en dit vind ik de mooiste van allemaal “Think for yourself and don’t follow in other people’s footsteps.” Vooral de laatste uitspraak zou voor ieder mens moeten gelden maar ik zie anno 2012 helaas vooral kuddedieren om mij heen. De hele Tweede Kamer zit er vol mee dus al onze politici geven het slechte voorbeeld! Juist zelf nadenken en je eigen weg gaan is o zo belangrijk in het leven. Eigenlijk is er maar één mens in mijn leven die ik altijd bewonderd heb, en dat is mijn opa naar wie ik vernoemd ben. Hij ging altijd zijn eigen gang en liet zich door helemaal niemand iets gezeggen in de positieve zin des woords. Hij woonde met mijn oma in Rijnsburg helemaal buiten in de polder, hij verkocht bloemen, verbouwde zijn eigen groenten (handig in 2WO), ze weckten het fruit van de fruitbomen naast het huis, er stond een heuse ouderwetse waterpomp naast het huis, afijn helemaal zelfvoorzienend dus, toen al! Ik denk dat als ik het karakter van mijn opa niet had geërfd, ik waarschijnlijk net zulke saaie en totaal nietszeggende copy-paste-brochure-woorddiarree had geschreven als de rest van autojournalistiek Nederland.

Beesten!!!
Direct na het instappen had ik meteen het gevoel dat alles aan deze nieuwe Honda Civic klopt. De zit is uitstekend dankzij de goed gevormde stoelen en het goed in de hand liggende stuur, het aangrijppunt van de koppeling voelt goed aan, dit moet wel een feestbeest zijn dat kan niet anders. Beesten met een diesel??? Ach al die domme petrolheads die niets met diesels hebben zal ik maar niet lastig vallen met mijn zwak voor (goede!) diesels. Het 2.2-liter diesel motorblok van Honda is een juweeltje van een technisch zeer hoog niveau zoals ik dat op dieselgebied maar zeer zelden tegenkom. Tijdens ons familieweekend in België zag ik bijna alleen maar diesels rijden, dat betekent niet dat de Belgen mijn voorliefde voor dieselauto’s delen. Integendeel, dit heeft alles te maken met het feit dat de diesel in België net als hier een stuk goedkoper is, echter de Belgen hoeven niet de hogere wegenbelasting voor dieselauto’s te betalen zoals wij in Nederland. Vandaar ook dat er tijdens zeer hete en windstille zomerdagen er in België veel sneller sprake is van ozon-smog. Dat komt puur en alleen door het hoge percentage dieselauto’s. Maar goed wie denkt dat het in Belgische Ardennen leuk rijden is die heeft het mis. Ik werd helemaal gestoord van al die asfalthijgers in de buurt van onze villa. Verder rijden Belgen als totale idioten, daarbij verbleken zelfs de als asociaal bekend staande Nederlanders volledig. Aan echt testen ben ik dus niet toegekomen in België, vooral ook omdat ik zelden alleen in de auto zat, want zodra ik passagiers bij me in de auto heb gedraag ik me namelijk heel erg netjes.

Dinsdagavond na een horror-rit vol met opstoppingen op weg naar de fitness had ik ‘m even helemaal zitten. Gelukkig ging het fitnessen heerlijk en na het avondeten zag ik een heel mooi zonnetje tevoorschijn komen. Na het bekijken van het weerbericht voor de rest van de week (regen en eind van de week zelfs 14 graden!) moest ik wel in de Honda Cvic springen of ik nou wilde of niet. Dit was waarschijnlijk de enige kans om onder het genot van een mooi zonnetje nog op droog asfalt te testen. Een favoriet testtraject van mij is van De Stevenshof langs de Holiday Inn richting Valkenburg ZH. Bij de stoplichten linksaf naar beneden onder de N206 door, en daarna langs de kassen naar de ventweg langs de N206. Op de verkeersdrempels langs het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg voelde ik duidelijk dat je het woord “Sport” niet al te serieus moet nemen. De veren zijn daarvoor simpelweg te zacht en de uitgaande demping voorkomt maar net dat de Honda Civic nadeint tijdens de landing na een verkeersdrempel. Maar dat boeit werkelijk helemaal niets want mijn ervaring is dat Honda het totaalplaatje altijd zo goed voor elkaar heeft dat ik desondanks heel ver kan gaan.

Na de verkeersdrempels komt een verschrikkelijk mooie dubbelbaans rotondebocht naar rechts. Ik besloot tegen mijn principes in het ESP alvast uit te zetten (ik test vrijwel altijd eerst met het ESP aan!). Met vol spinnende voorbanden gleed ik naar de linkerbaan voor het volgende stoplicht. Waha wat is dit ongelofelijk gaaf!!! Het is behoorlijk lang geleden dat ik met een auto zo lekker wild en tegelijkertijd zo verschrikkelijk mooi gecontroleerd door deze bocht heen ging. Op naar Rijnsburg om even de brandstoftank vol te gooien. Na het tanken ben ik omgedraaid richting het Science Business Park. Meestal kom ik hier vanaf de andere kant maar dit keer besloot ik mijn testtraject precies andersom te rijden. Met vol spinnende voorbanden kwam ik de rotonde af en nam de bocht naar rechts richting de vrachtwagenparkeerplaats. Daar nam ik de bocht plankgas in de tweede versnelling, waarna de Honda Civic heel mooi zwaar naar buiten begon te glijden. Perfect op het gas sturend reed ik verder, ietsje gas terugnemen is namelijk al genoeg om de Honda Civic weer in het juiste spoor te krijgen.

En nog een rondje!
Ik reed nog een rondje en ook dit keer weer zat ik me wezenloos te genieten. Ik besloot om te keren en naar de N206 te rijden, die oprit is een hele mooie lange oprit. Met een hele snelle auto is de snelheid hier zo hoog dat de auto vanzelf de N206 op glijdt. Met de Honda Civic was dat niet geval maar het voelde wel heerlijk aan. Terugrijdend zag ik mijn favoriete oprit bij t’ Heen weer open is. Onderaan de afslag zag ik dat ik eerst helemaal onder de N206 heen naar de rotonde moest rijden en dan keren om weer de N206 op te kunnen rijden. Afijn ik draaide heel erg rustig mijn favoriete oprit op want er reed een truttenschudder voor mij. Middenin de bocht gaf ik volgas in de tweede versnelling, waarna de Honda Civic met piepende voorbanden en wild glijdend door de opritbocht ging. Heel even moest ik iets van het gas af om de Honda Civic te corrigeren, maar oh wat is deze auto leuk. Als deze Honda een elektronisch sperdif aan de voorkant had gehad dan was-ie veel minder leuk geweest. De Alfa Romeo Giulietta met zijn elektronische sperdif, DNA-systeem en andere elektronica is een waanzinnig goede auto en in de regen onverslaanbaar, alleen is deze Honda Civic door zijn gebrek aan elektronica veel spannender en juist daardoor veel leuker. In de Giulietta zou zelfs mijn zus me nog zoek rijden, gewoon omdat de elektronica de bestuurder voor elke uitglijder behoedt. De Honda Civic vereist – zeker in de regen met het ESP uit! – veel meer stuurmanskunst van de bestuurder en is daardoor veel leuker om in te rijden.

Uiteraard is deze Honda Civic niet elektronicaloos, dat kan ook niet gezien de vele wettelijke regels van tegenwoordig. Door de CO2-terreur, zoals een vriend van mij dat zo mooi noemt, heeft deze Honda Civic o.a. een start-stopsysteem en een ECON-knop. Deze zogenaamde ECON-knop zorgt ervoor dat alles op en aan deze Honda Civic efficiënter met energie omspringt zoals bijvoorbeeld de klimaatregeling. Verder is er een Eco-assistent aan boord die de bestuurder leert om zuinig te rijden met behulp van aanwijzingen, zoals o.a. de schakelindicator en de oplichtende flanken op het dashboard die van groen naar blauw kleuren (groen is uiteraard zuinig en blauw niet) tijdens het rijden. Het verbruik van de Honda Civic bepaal je helemaal zelf, want door het krachtige diesel motorblok ben je geneigd stevig gas te geven. Helemaal onderin voelde de Honda Civic af en toe wat dood aan (na een goede tuning verdwijnt dat), maar eenmaal op gang spoot de Honda Civic er als een dieselraket vandoor. Ik heb dan ook heel wat snelle Audi’s en BMW behoorlijk verrast tijdens de nodige stoplichtsprintjes. Toch haalde ik vrij makkelijk een verbruik van 1:17, en als ik rustig reed was een nette 1:24 geen enkel probleem.

Eibach
Eigenlijk schreeuwt deze Honda Civic Sport Siverstone maar om één ding en dat is een set sportieve Eibach-veren. En liefst ook nog een set sportieve schokbrekers met meer uitgaande demping, want met de huidige setup voelt deze Honda Civic Sport bij sportief rijgedrag wat waggelig aan. Het onderstel beweegt teveel daar waar het juist superstrak aan zou moeten voelen. Waarom adviseer ik bijna altijd Eibach-veren? Dat heeft een hele logische en vooral ook kwalitatieve reden. Ten eerste zijn Eibach-veren progressieve veren wat inhoudt dat de veer niet compleet wordt dicht gedrukt in snel genomen bochten en hogesnelheidsbochten, en er dus altijd veerweg overblijft om nog te kunnen veren in het grensbereik. Een logische keuze dus lijkt mij, en dan nu de kwalitatieve reden. Tijdens de productie van veren doet zich het verschijnsel voor dat de ene progressieve veer iets korter/langer is dan de andere progressieve veer. Dat heeft uiteraard alles te maken met de eigenschappen van verenstaal. Dat verschil kan zomaar een halve centimeter per veer zijn en dat is best veel. En wat doen ze daaraan bij Eibach? Juist, die veren bij elkaar zoeken die exact dezelfde lengte hebben! Bij Eibach weet je dus zeker dat je altijd een setje veren van dezelfde lengte hebt. Hoe ik aan deze interessante informatie kom? Heel simpel door veel te praten met Paul Klop onze veringspecialist. Soms duizel ik er wel eens van hoe ongelofelijk veel er valt te weten over vering/demping, tuning, banden en ga zo maar door. Even een auto testen en dan ff snel een testverslagje lijkt zo simpel maar dat is het dus absoluut niet! In de dagen nadat ik deze alinea geschreven heb voelde ik mij alleen maar gesterkt in mijn mening. Op alle rotondes, in alle mooie bochten afijn het maakte allemaal niet uit wat ik deed, het gevoel dat deze Honda Civic Sport véél beter zal presteren met een set sportieve veren/schokbrekers (en ook het sturen zal veel directer aanvoelen) staat voor mij als een paal boven water.

Regen-feest-beest
Als motorrijder heb ik een ongelofelijke bloedhekel aan regen, niet eens zozeer vanwege de regen zelf maar meer vanwege de verminderde grip op nat wegdek. Als ik in een auto zit ben ik juist dolblij als het regent, want juist in de regen kan een auto laten zien hoe goed en/of hoe leuk-ie is. Zet in de regen het ESP uit en deze Honda Civic verandert in een feestbeest, vooral dankzij het zeer krachtige diesel motorblok. Ik las ergens dat men in Duitsland ruim 404 Nm koppel had gemeten, en dat is ruim meer dan de opgegeven 350 Nm/2.000 toeren. Vol de bocht uit accelereren in de lekkere lange tweede versnelling was elke keer weer leuk. Dat gaat gewoon helemaal nooit vervelen met deze auto. De 6-versnellingsbak op deze Honda Civic is een heerlijk soepel en precies schakelende versnellingsbak. De zes versnellingen zijn lekker breed uitgesmeerd precies zoals dat hoort bij een krachtige diesel. Door de grote trekkracht kun je lekker lang doorhalen in de versnellingen en ik schakelde dan ook pas bij 95 km/u over naar de derde versnelling, bij iets van 140 km/u naar de vierde versnelling, en bij 170 km/u had ik nog ruim over in de vierde versnelling. Ik ga er dus logischerwijs vanuit dat ik, bij vol doortrekken tot aan het rode gebied in elke versnelling, pas ruim boven de 200 km/u naar de zesde versnelling hoef over te schakelen. De Honda Civic is ook bij deze hoge snelheden nog steeds opvallend stil, maar dat mag ook wel gezien de uitstekende stroomlijn met een cW-waarde van slechts 0,27. Nadeel van de stroomlijn (lees spoiler op de achterruit) is wel dat het zicht naar achteren wat beperkt is, maar een achteruitrijcamera compenseert dit tijdens het manoeuvreren ruimschoots.

Op de laatste dag (mijn vaste vrije vrijdag) ben ik ’s ochtends vroeg nog even snel naar werk gereden, omdat ik een ‘company letter’ nodig had op officieel briefpapier van de IVF-kliniek voor het aanvragen van mijn Iraanse transitvisum die middag. In tegenstelling tot wat voorspeld was regende het behoorlijk en dus kon ik nog mooi even lekker tekeer gaan met het ESP uit. Het verslavende van deze nieuwe Honda Civic is dat allemaal zo ongelofelijk mooi en gecontroleerd gaat dat ik overmoedig werd. In de meest haakse bocht vlakbij de McDonalds gaf ik zoveel gas dat de Honda Civic serieus begon weg te glijden aan de voorkant (=onderstuur) en daarna even niet meer wilde stoppen met glijden. Toch was ik nadat het gebeurde enigszins verbaasd hoe makkelijk ik de Civic weer op de juiste lijn kreeg. Direct moest ik weer denken aan mijn regenrit in de Honda CR-Z op ditzelfde stuk. Die auto is door vrijwel iedereen zwaar onderschat, en was veel beter dan er werd geschreven. Op de terugweg mocht ik me weer uitleven maar nu op droog asfalt want het was intussen droog geworden. Tijdens een fraai rondje rotonde-draaien merkte ik dat de banden het ondanks de niet al te sportieve vering/demping erg goed doen. De grip van de ultra high performance Yokohama Advan Sport banden is zowel op droog als nat asfalt uitstekend. En die grip zal alleen maar beter worden met een set sportieve veren en schokdempers.

Het dashboard van de Honda Civic vind ik nog steeds één van de mooiste in autoland. Ik weet dat een hoop journalisten mekkeren over dit spacy dashboard, helemaal fout want het is juist ongelofelijk mooi en logisch. Intuïtief is misschien een betere omschrijving. Ik moest erg wennen aan dit dashboard toen ik voor het eerst in de voorlaatste Honda Civic stapte, maar nu merk ik dat ik helemaal aan gewend ben aan dit spacy dashboard. Eén van de leukste veranderingen vind ik het tevoorschijn floepen van de NavSat-aanwijzingen indien nodig. Het schermpje waarop de radiozenders en de MP3-songlist te zien zijn, is ook het scherm waar de aanwijzingen van de NavSat op te zien zijn. Alleen floept de aanwijzing tevoorschijn als het nodig is, dus ruim voor een bocht zie je welke kant je op moet, en na de bocht verdwijnt de aanwijzing weer uit beeld. Erg handig en het past ook heel erg goed bij de looks van deze uitermate fraaie Honda Civic. De rest van het interieur is minder spacy dan het dashboard maar dat betekent niet dat het minder mooi is.

De stoelen voorin zitten uitstekend en zelfs voor een lang iemand zoals mijn broer (1.98m) was het prima te doen. Ik las ergens dat lange mensen problemen zouden hebben achter het stuur van deze nieuwe Honda Civic, maar mijn lange broer vond dat dus grote onzin. De leren bekleding vond mijn lange broer minder maar ik vind leer juist fijner dan stof, een kwestie van smaak zullen we maar zeggen. De zit achterin is beter dan ik had verwacht en de kofferbak is ook véél beter of beter gezegd véél groter dan ik verwacht had. Tot mijn grote verbazing moest ik er een derde rij koffers (3×70 liter) bijpakken, iets dat zeer uitzonderlijk is voor een hatchback. Alleen de Ford Focus 1.6 Ecoboost heeft een vergelijkbare grootte aan kofferbakruimte. Wat verder ronduit geniaal is zijn de opklapbare zittingen van de achterbank. Hierdoor kun je bijvoorbeeld heel makkelijk bepaalde dingen vervoeren (een grote plant, tuinstoelen, afijn noem het maar op) die anders problemen zouden opleveren. De audio is me uitstekend bevallen, gelukkig waren ze bij Honda dit keer niet vergeten het losse USB-kabeltje in de auto te laten liggen. In tegenstelling tot veel andere automerken heeft Honda een los USB-kabeltje in plaats van een ingebouwde USB-poort.