Deze testauto werd ons aangeboden door Honda Benelux

Ster in zuinig stadscrossen

Samenvatting
Ik mag toch wel zeggen dat de Honda Jazz intussen een icoontje is in die hele grote autowereld van vele honderden modellen. De constante kwaliteit die deze auto aan de dag legt is ronduit bizar. Elk nieuw model van de Jazz blijkt weer die verbluffend goede wegligging te hebben (en dat ondanks een doodgewone torsie-as) waarvan je je als autojournalist verbijsterd afvraagt hoe kan dat nou? Waar zit ‘m dat in hemelsnaam? De ene keer testte ik een gewone Jazz en de andere keer een Jazz Hybrid en dan weer een gewone Jazz en nu dus weer een Hybrid maar wel een nieuw type Hybrid. En ja hoor ook nu weer liet de Honda Jazz, in dit geval de Crosstar uitvoering, mij versteld staan van de belachelijk goede wegligging maar ook uitstekende zuinigheid en dat nota bene zonder stekker. De tevredenheidsscore van deze Honda Jazz is ongekend hoog dus ik lul niet uit mijn nek dat mag duidelijk zijn. Leuke is ook dat deze Honda iets heeft dat geen enkel ander automerk heeft de Magic Seats. De zittingen van de achterbank kun je in twee delen omhoog klappen en vergrendelen zodat er een behoorlijke ruimte achter de voorstoelen ontstaat. Heel erg handig voor bijvoorbeeld een rolstoel of een grote plant die je net gekocht hebt. Wat ik ook erg fraai aan deze nieuwe Honda Jazz Hybrid Crosstar is de grote voorruit met panoramazicht. Echt heel erg mooi en heel erg fijn tijdens het rijden want je hebt nooit het gevoel dat je iets mist tijdens het kijken. De bagageruimte lijkt klein maar is dat dus niet, de audio is prima, de vering/demping is subliem, de remmen zijn uitstekend kortom Daan is zeer tevreden over deze nieuwe Honda Jazz Crosstar. Oh ja en je kunt zelfs op afstand verbinding maken met uw Jazz via de My Honda+ App, waarmee je de auto op afstand kunt vergrendelen of ontgrendelen en bestemmingen naar het navigatiesysteem kunt sturen.

Plus: Acceleratie – Hoge instap – Panoramazicht voorruit – Stuurgevoel – Verbruik in de stad – Vering/demping – Wegligging

Min: Sterk ondergewaardeerde auto

Testverslag
Dat ik gelukkig de enige niet ben die af en toe niet meer weet wat voor dag het is doet me goed. Ik dacht echt even dat mijn geheugenverlies door de corona blijvend zou zijn. Maar nee ook mensen die geen corona gehad hebben zijn alle gevoel voor tijd en ruimte kwijt door al die rare dagen. Ik ga expres al naar school ook al hoef ik niet alle dagen te werken gewoon om mijn ritme en routine te behouden want anders glij je af en sla je compleet dood. Da kenne we nie hebbuh! Toen ik donderdagochtend Buienradar opende zag ik dat tegen alle voorspellingen van een dag eerder in er een bui aankwam vanuit België richting Rotterdam. Die zou rond 10.00u in Rotterdam arriveren dus ik ben om 08.15u in mijn motorkleding op de vouwfiets gesprongen richting mijn garage. Dan zou ik ruim voor de regen in Rotterdam aankomen had ik uitgerekend. Omdat het mooi weer zou worden komende weekend ben ik op mijn kleine Honda MSX125 de Honda Jazz Crosstar op gaan halen dan kon ik zondag nog even lekker op mijn Yamaha Tracer 700 gaan rijden. Om niet de hele weg 90 km/u (met tegenwind gaat ie niet harder) op de snelweg te hoeven rijden ben ik binnendoor naar Leidschendam gereden. Heerlijk zo in de vroege ochtend even genieten op een fraai weggetje langs het Vlietkanaal waar je bijna niemand tegenkomt op dit tijdstip. Om 09.45u arriveerde ik bij Honda Verhagen de dealer waar ik de testauto’s van Honda Benelux tegenwoordig – voorheen was dat bij Honda Van Nieuwkerk in Amsterdam – op moet halen. Na een krabbeltje kreeg ik de sleutel en kon ik al mijn motorspullen in de Honda Jazz Crosstar opbergen. Na het plaatsnemen achter het stuur heb ik eerst de stoel en de spiegels afgesteld want het stuur stond direct goed. Net nadat ik weg gereden was stopte ik weer even want ik wilde de tripmeter even op nul zetten. Ik dacht dat ik dat op het centrale display kon doen maar dat bleek niet zo te zijn. Na een blik in het instructieboekje bleek dat ik het wieltje op de linkerhelft van het stuur moest verdraaien en daarna ingedrukt houden vervolgens RESET selecteren en nog een keer het wieltje indrukken. Ik had al gezien dat er een BP-pomp is net naast de snelweg dan kon ik de benzinetank nog even aftoppen en meteen een gecombineerde (binnendoor + snelweg) verbruiksmeting doen. Het stuk tot aan de BP-pomp reed ik volledig elektrisch want de accu zat helemaal vol en ik kwam niet boven de 50km/u uit. Wat ik begrepen heb is dat de auto zelf bepaald aan de hand van allerlei gegevens of de Honda Jazz Crosstar elektrisch rijdt.

Met een 1.5-liter benzinemotor die een vermogen/koppel heeft van 97 Pk/5.500-6.400 – 131 Nm/4.500-5.000 en een elektromotor met een vermogen/koppel van 109 Pk – 253 Nm verwacht ik een behoorlijk laag verbruik te kunnen halen. Op de snelweg heb ik het ACC ingeschakeld, die te bedienen is met knopjes op het stuur, en vastgezet op 100 km/u. De afstand tot de voorligger is in te stellen met 4 afstandstreepjes. De terugweg was lekker rustig geen files – wat zijn dat? – zoals eigenlijk al heeeeeel erg lang niet meer. Deze Honda Jazz Crosstar heeft gelukkig een Adaptive Cruise Control en ook Lane Keep Assist dus ik kon mijn handen losjes aan het stuur houden omdat de Honda Jazz Crosstar netjes afstand hield tot mijn voorligger en zelf binnen de lijntjes stuurde. Dat laatste doet deze auto erg goed en op lange saaie stukken snelweg is dat best fijn. Bij Leidschendam aangekomen nam ik de afrit om verder binnendoor naar huis te rijden. Zoals altijd pakte ik de laatst mogelijk afritmogelijkheid en stuurde hard buitenom de twee rijen wachtende auto’s voor het stoplicht. Dat was net op groen gesprongen en om de een of andere gekke reden staat er vrijwel nooit een auto op de 3de (= buitenste baan) voor rechtsaf. De g-krachten zijn hier erg hoog maar de Honda Jazz Crosstar gaf geen krimp. Vlakbij de Honda-dealer had ik op een verkeersdrempel al gemerkt dat de vering/demping uitstekend is maar ik had ook niet anders verwacht van een automerk als Honda. Daarna nam ik op de N14 de afrit naar Leidschendam-Centrum. Ik had de weg vrij en gaf na het stoplicht stevig gas waarna ik heftig stuiterend over de verzakkingen heen vloog. Door de uitstekende vering/demping kon ik de Honda Jazz Crosstar met gemak corrigeren en verloor ik ook nog eens amper snelheid. Dit gaat een leuke testweek worden dat weet ik nu al! Wat is dat toch met dat automerk Honda? Ze doen het net altijd even anders dan de rest van de autofabrikanten en dat mag ik wel.

Zuinigheidsrit in de rijmodus Eco
Omdat ik donderdagmiddag niks had gepland ben ik maar een zuinigheidsrit gaan doen in de Blaadjes rijmodus = rijmodus Eco. Vanwege die rijmodus Eco was ik gedwongen vier zuinigheidsritten te maken. Eén zuinigheidsrit in de rijmodus Eco en eentje in de rijmodus Normaal en idem dito voor de snelwegzuinigsheidsrit. Omdat mijn moeder niets te doen had is ze mee gegaan wat voor mij ook wel zo gezellig was. We vertrokken rond 13.00u naar Katwijk aan Zee waar ik bij de pomp voor de grote Appie uitkwam op een zeer net verbruik van (56,0 km/2,00 ltr E10 =) 1:28 exact. De rit van Honda Verhagen naar mijn huis ging voor 57,5 procent over de snelweg (= 100 km/u) en 42,5 procent binnendoor (= 50/80 km/u). Het was niet al te druk op de weg dus het zou een lekker relaxte zuinigheidsrit gaan worden. Deze Honda Jazz Crosstar heeft een zogenaamde e-CVT versnellingsbak. Een e-CVT lijkt op een elektronisch geregelde mechanische Continue Variabele Transmissie, maar is het niet! In feite wordt het gedrag van een mechanische duwband-CVT nagebootst of zeg maar gerealiseerd door de volgende elektronisch geregelde combinatie; generator – elektromotor – planetair tandwielstelsel – koppelingsplaten – drukgroep – reductieset. Het planetaire tandwielstelsel kun je beschouwen als een vermogens verdeelunit. Omdat er geen mechanische CVT – dus duwband + poelies – aanwezig is kan er veel minder stuk gaan en dus is een e-CVT veel robuuster dan de oorspronkelijke duwband-CVT. Het rijdt in ieder geval erg fijn moet ik bekennen en dat het ook écht werkt en dus zuinig is bewijst die 1:28 wel. Dat moet dus nog veel beter kunnen alleen binnendoor rijdend dus met snelheden van 30-50-60-70-80 km/u. Bij de haakse rechterbocht ter hoogte van De Zilk aangekomen gooide duwde ik de versnellingspook naar achteren in de B-stand oftewel de motorrem. Die werkt vrij subtiel en remt niet al te hard af en dat is erg fijn omdat je dan heel mooi vloeiend door kunt blijven rijden.

Toen ik Vogelenzang binnen reed trok de Honda Jazz Crosstar af en toe irritant hard aan het stuur en zag ik de LDW zichzelf weer automatisch inschakelen. Huh? Daar zat ik absoluut niet op te wachten en dus moest ik het LDW weer uitzetten. Dat doe je met behulp van hetzelfde draai-drukwieltje waarmee je de tripmeter op nul zet. Ik ga de komende week nog eens goed bekijken hoe dat nou precies zit. De hoofdweg door Vogelenzang is een 30-zone en gelukkig is de minimum snelheid van van het ACC 30 km/u maar ik stel ‘m standaard altijd in op 35 km/u min de correctie is dat ongeveer iets meer dan 30 km/u. Ondertussen vond ik het toch wel een beetje heet worden in de auto met de verwarming op toch maar 23 graden Celsius. De verwarming wordt gelukkig bediend via doodgewone draaiknoppen zo zie ik het toch het liefst. Simpel, duidelijk en doeltreffend. Het bedienen van de verwarming via een centraal display vind ik een regelrecht drama, doe maar niet alstublieft. Ondertussen was ik in Zandvoort aanbeland waar het voor het eerst wat drukker was op de weg. De benzinemeter (onderverdeeld in 10 blokjes) stond nog steeds op vol en mijn verwachting is dat het ook wel zo zou blijven als het verbruik weer net zo laag zou zijn als vanmiddag na aftanken. Onderweg naar de boulevard gleed (lichtjes uiteraard met moeders naast mij) ik nog even lekker over de rotonde heen ten zuiden van het Circuit Park Zandvoort. Op de boulevard aangekomen was het lekker rustig en het gekke is dat je er 60 km/u mag rijden en verderop op de duinenweg naar Overveen zelfs 80 km/u. Bij de stoplichten aangekomen gooide ik de ACC eraf en duwde de versnellingspook in de B-stand om af te remmen. Bij de rotonde vlak voor Overveen draaide ik weer om en reed weer exact dezelfde weg terug, nou ja exact dezelfde weg??? Bij Bentveld aangekomen zat ik met mijn moeder te praten en was zo afgeleid dat ik vlak voor Aerdenhout helemaal vergat de afslag naar Vogelenzang te nemen. Dom!!! Uiteindelijk werd de zuinigheidsrit daardoor een stuk langer maar ach hoe meer kilometers hoe betrouwbaarder de uitkomst. En mama mia wat was die goed zeg: 82,0 km/2,18 ltr E10 = 1:37,61. Wat een auto zeg heel erg knap gedaan van Honda.

YouTube-filmpje – Werking Honda e:HEV uitgelegd

Miep-miep-huh???
Vrijdagochtend 19 februari hoefde ik niet te persé werken want het is nog steeds erg stil op de grote internationale school waar ik werk. Maar om toch mijn in mijn ritme te blijven en mijn dagelijkse routine te behouden ga ik toch elke dag naar werk. Daar komt nog bij dat de route naar mijn werk ook een vast onderdeel is van mijn grote arsenaal aan testtrajecten. Omdat ik hetzelfde traject steeds in een andere auto rijdt blijft het leuk en uitdagend want ik weet nooit wat de resultaten zullen zijn. Natuurlijk kan ik het redelijk goed inschatten op grond van de dag ervoor (mijn eerste dag naar werk valt altijd direct na de dag van ophalen) maar soms word ook ik ronduit verrast. Testen is één van de leukste dingen die er is naar mijn mening. Je moet namelijk kennis hebben van banden, vering/demping, audio, soorten metalen, motortechniek en nog veel meer dingen en waar ik absoluut geen verstand van heb zoals autobekleding/soorten stiksels/kleurencombinaties en de look&feel van het interieur daarvoor heb ik mijn adresjes zoals Autobeklederij v/d Werf in Leiden van Bas Kallenberg. Geniale gozer die soms zulke mooie opmerkingen maakt die dan ook subiet de titel van een testverslag worden. Dit valt er bv. te lezen op de website Autobeklederij v/d Werf: “’s Ochtends werkt men met antieke klinknagels aan een klassieker uit 1920 en ’s middags met futuristische stoffen aan een hypermoderne duikboot. In de ‘winkel’ zoals Kallenberg zijn zaak steevast noemt, stond eerder nog een Lamborghini die van Nicolas Cage is geweest naast een Volkswagen Polo. “Van m’n kapster”, vertelt één van de medewerkers.” Het was droog maar de auto was nog steeds zeiknat toen ik instapte en de voorruit was uiteraard beslagen. Afijn ik zet de blower aan en nog maar net onderweg zet ik het ACC aanzetten en wil ‘m activeren maar dat weigerde ie. Huh? Nog een keer proberen, noop, en nog een keer en nog een keer en ineens zag ik op het display voor het stuur een vreemd icoontje verschijnen dat ik in geen enkele auto die ik ooit heb getest gezien heb. Het bleek een fotocamera te zijn met aan handje die een doek vasthoudt. De lens van de camera van de Adaptive Cruise Control was dus nog beslagen dat was het dus. Ik vermoedde het al maar dat ze daar bij Honda zelfs een icoontje voor hebben gemaakt vind ik uitermate grappig. Gelukkig had ik mijn pocketcamera bij me zodat ik er snel even een foto van kon maken.

Vlak voor het Wassenaarse Bos deed de ACC het gelukkig ineens en kon ik de snelheid vastzetten op 30 km/u – 35 km/u – 40 km/u en als laatste 50 km/u. Bij 30 km/u bleven de banden aan de snelheidsbreker gekleefd maar bij 35 km/u leek er al iets te gebeuren maar ik hoorde nog geen boink. Bij 40 km/u wel maar niet zo hard dus dat geeft aan dat de vering/demping van de Honda Jazz Crosstars uitstekend is. Bij 50 km/u hoorde ik een duidelijk boink maar het uitdempen gebeurde zo snel en goed dat ook dat weer een teken van de kwaliteit van de vering/demping van deze auto is. Het laatste stuk door het Wassenaarse Bos was een formaliteit en gewoon leuk omdat ik dan even lekker kan gooien en smijten. Ik kom hier zeer zelden een auto tegen die rijden massaal over de N44. Bij de T-splitsing aangekomen gooide ik de versnellingspook in de B-stand. Die minderde echter niet genoeg vaart en dus moest ik ‘m hard de haakse linkerbocht insmijten en dat ging de Honda Jazz Crosstar erg goed af. Daarna volgde een flauwe rechterbocht en een snelheidsbreker voor een haakse linkerbocht waar ik lekker overheen stuiterde richting de N44. Op de N44 ging het ACC er voor heel even weer op tot aan de afslag naar de N14. In de Hubertustunnel test ik altijd uit wat het ACC doet in het sterk dalende deel van de tunnel. Het ACC bleef exact op 70 km/u staan wat een teken is dat dit ACC van uitstekende kwaliteit is. Als je de versnellingspook in de B-stand zet dan schakelt het ACC zichzelf overigens automatisch uit. Vlakbij werk aangekomen besloot ik de vierkante nep-rotonde driekwart te nemen de weg met de snelheidsbrekers te nemen. ik wilde gewoon even kijken als ik er te hard overheen zou rijden hoe het onderstel dan zou reageren. Ik stuiterde steeds harder over elke volgende snelheidsbreker heen maar de vering/demping dempte het toch elke keer fantastisch uit. Er was totaal geen spraken van nadeinen of heen en weer zwabberen. Jup deze Honda Jazz Crosstar 1.5-MMD Hybrid e-CVT is auto die serieus knap in elkaar is gezet door Honda. Een pareltje onder de laden-ontladen Hybrides zoals ik ze altijd noem.

Zuinigheidsrit in de rijmodus Normaal
Omdat vrijdag de voorjaarsvakantie begon mocht ik eerder naar huis en kon ik die middag mooi een zuinigheidsrit in de rijmodus Normaal maken. Na een half uurtje rijden arriveerde ik in Katwijk aan Zee en gooide ik de benzinetank vol voor de grote Appie. Ik had afwisselend gereden dus rustig en soms wat meer tot zelfs stevig gas gevend en ik was dan ook niet verbaasd over het verbruik van 1:17,73. Het was die middag niet al te druk maar dat zou morgen en zondag wel anders zijn want er was heel mooi weer voorspeld het beginweekend van de Voorjaarsvakantie. Na het aftanken reed ik de N206 op en zette de Adaptive Cruise Control vast op 80 km/u. Waar de N206 van 2 naar 1 baan gaat kwam er nog een petje mij hard voorbij gescheurd om vast te lopen achter mijn voorligger. Winst nul komma nul, je zal maar iemand zijn die met een petje zijn hersenen bij elkaar moet houden, man, man. Ter hoogte van De Zilk gooide ik het ACC eraf en remde vlak voor de haakse rechterbocht nog wat af in de B-stand zodat ik lekker vloeiend door de bocht heen vloog. Daarna kwam ik achter iemand te rijden die dé nachtmerrie is voor elke normale automobilist. Overal net te langzaam rijden en soms weer de normale snelheid rijden maar dan steeds even afzakken en weer gas bij geven. Remmen waar het absoluut niet nodig is, bij rotondes stoppen terwijl de tegemoetkomende auto’s toch echt aangeven dat ze af gaan slaan. Rampzalig en ok knettergek van te worden! Ik was dan ook blij toen die automobilist door reed waar ik linksaf moest slaan richting Bentveld/Zandvoort. Op weg naar de boulevard werd het wel iets drukker maar het viel mij mee gezien het mooie weer. Bij de flats tegenover het Circuit Zandvoort aangekomen moest ik even hard lachen. Ik dacht wat staan al die mensen daar te fotograferen joh? Het bleken drie volwassen mannetjesdamherten (duidelijk te zien aan de grote geweien) te zijn die in de bloemperkjes voor de flat lagen te genieten en te eten. Het was echt een komisch gezicht en vergelijkbaar met het filmpje op YouTube van over de Zandvoortse boulevard hollende damherten. Op de boulevard was het aansluiten in de rij van langzaam rijdende linkskijkers want de zee ligt links als je naar Overveen rijdt. Maar ook dat overleefde ik en na omdraaien bij Overveen ben ik weer ‘snel’ (= niet té snel) als een blij mens snel terug gereden naar Katwijk aan Zee. Het aftanken leverde een verbruik op van 1:29,71 en dat is toch bijna 8 km/ltr E10 slechter dan de 1:37,61 in de rijmodus Eco. Maar goed het is natuurlijk nog steeds een mooi laag verbruik. Op weg naar huis heb ik nog even een noodstop gemaakt op een rustig stukje weg. Die noodstop verliep uitstekend en de Honda Jazz Crosstar stond ruim op tijd stil. De remmen zijn krachtig genoeg en ook prima te doseren.

Dé kofferfoto
Zaterdagochtend was het tijd voor de kofferfoto’s (ik maak soms wel 5-7 foto’s en daar maak er dan weer één samengestelde foto van) en dus reed ik naar mijn garage, nou ja rijden het was meer crossen als ik eerlijk ben. Net nog even dat oranje stoplicht halen, net even wat harder door die ene mooie haakse bocht gewoon omdat het kan! Vooral de haakse linkerbocht met daarna de dalende slingerende rechts-linkse bocht is zo fantastisch met deze Honda Jazz Crosstar. Toen ik bij mijn garage aangekomen voor het eerst de achterklep open deed had ik zoiets van wat een kleine kofferbak is dat zeg. Maar ook daar heeft Honda weer knap werk afgeleverd want na het verwijderen van de hoedenplank ging er op 20 liter na de standaard MPV-kofferset in van 3×50-liter + 3×33-liter + 13-liter. Netjes dat had ik absoluut niet verwacht op grond van mijn blauwe ogen!

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 2×50-liter + 2×33-liter + 13-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 2×33-liter + 2×13-liter

Ik ben na het fotograferen van de Samsonite kofferset ook nog even achterin gaan zitten. De beenruimte voor de passagiers achterin is prima maar wat je niet ziet als je zit is het geniale opklapsysteem. Je kunt de zittingen namelijk in twee delen omhoog klappen – zie foto – en Honda noemt dat ‘Magic Seats’. Terug naar huis kon ik ook weer lekker naar huis knallen want die kant op was nog te doen maar op weg naar mijn garage was het nu belachelijk druk. Oh ja wacht het is Voorjaarsvakantie.

Snelwegzuinigheidsrit in de rijmodus Eco
Zaterdagavond ben ik nadat mijn Renault Twizy was opgeladen naar de garage gereden om de Honda Jazz Crosstar weer op te halen voor een snelwegzuinigheidsrit. Ik moest om 21.00u weer thuis zijn vanwege de avondklok maar dat ging wel lukken. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat onze nationale aartsleugenaar Mark pRutte zonder enige politieke tegenstand van formaat een avondklok heeft kunnen instellen waarvoor exact NUL wetenschappelijk bewijs is dat het werkt. De Britse filosoof Bertrand Russel zei ooit iets heel moois over extreem domme mensen zoals Mark Rutte: “The trouble with the world is that the stupid are cocksure and the intelligent are full of doubt.” Dat wilde ik even kwijt! Ik stapte in keek even of de rijmodus Eco ingeschakeld stond startte en reed naar de Totalpomp bij mij om de hoek. Het aftanken na gecombineerd rijden (= snelweg + binnendoor) leverde een 69 km/3,32 ltr E10 = 1:20,78 op en dat is nog altijd netjes te noemen. Op weg naar de A44 heb ik nog even lopen dollen met een veel snellere Audi A3 die mij bij het stoplicht met een bloedsnelheid achterop kwam gereden. Gelukkig stond het stoplicht al op groen en kon ik de Honda Jazz Crosstar door niet te remmen snoeihard de haakse linkerbocht inhoeken. De Audi A3 trok dat niet en ik kon daardoor ruim voor ‘m de oprit naar de A44 oprijden die direct na de haakse linkerbocht begint. Het zegt wel iets over de absurd goede wegligging van deze Honda Jazz Crosstar (elke Honda Jazz die ik sinds 2009 getest heb die heeft deze absurd goede wegligging) en dan moet ik altijd denken aan een hilarisch moment in een vorig model van de Honda Jazz die ik getest heb. Ik nam de oostelijke afslag oftewel de afritbocht bij ‘t Heen die is iets lastiger dan de opritbocht. Het toeval wil dat er een eindje voor mij een Porsche reed en daarvoor reed een bestelwagen. Ik stuurde met een lekker vaartje door de afritbocht heen maar deed dat zo enthousiast dat ik er met zwaar piepende banden doorheen vloog. De man in de bestelwagen keek in zijn achteruitkijkspiegel zag de Porsche en ging meteen aan de kant want er is daar een bushalte. Ik heb toen even heel hard zitten lachen achter het stuur van de Honda Jazz dat begrijpen jullie wel.

De oprit naar de A44 is op dit moment trouwens ook lastig vanwege de stalen vangrails links én rechts dus je mag hier dan ook echt geen stuurfout maken. Ik remde laat af in de B-stand en vloog heel strak door de opritbocht heen, en weer trok de Audi A3 het niet waarna hij op het rechte stuk plankgas gaf – dat hoorde ik aan zijn pestherrie-uitlaat – en bovenop mijn bumper kwam zitten. Ik reed de A44 op en zette het ACC vast op 100 km/u zoals altijd en toen zag ik in het display bovenin een roodomrand wit verkeersbord met 120 en een tijdklokje verschijnen. Grappig dat kwam ik laatst ook al eens tegen in een testauto vanwege die 07.00u tot 19.00u – 100 km/u en 19.00u tot 07.00u – 120 km/u. Het was lekker rustig op de A44 en dus kon ik heel netjes constant 100 km/u blijven rijden wat gunstig is voor een mooi verbruik. Ik blijf het toch bijzonder vinden dat de Honda-ingenieurs de Honda Jazz door de jaren heen zo constant op dat hoge niveau van een laag verbruik en een absurd goede wegligging hebben weten vast te houden. Bij de afslag naar Hoofddorp reed er helaas een wel heel erg slome automobilist voor mij en dus heb ik het gas even helemaal los gelaten zodat ik toch nog even het gas erop kon zetten in de mooie afritbocht. De auto voor mij koos de rechter van de twee rijstroken voor linksaf en dus kon ik lekker hard naar binnen snijden. Ook nu weer kon ik een glimlach niet onderdrukken want goed en wel beschouwd slaat het gewoon helemaal nergens op zo goed als de wegligging van deze kleine Japanse MPV. Als het dan ook op pure lol aankomt blijft dit toch één van mijn favoriete auto’s. Ik reed over de A4 heen en draaide aan de andere kant de A4 weer op om de terugweg aan te vangen. Ook dat ging weer lekker dus ik was benieuwd op wat voor verbruik ik uit zou komen. Op weg naar de Totalpomp kwam er ook nu weer een totale idioot in mijn achteruitkijkspiegel aangestormd dit keer een BMW 5-serie. Hij dacht mij even buitenom in te halen in de haakse rechterbocht maar ik remde extreem laat en smeet de Honda Jazz Crosstar ook nu weer snoeihard de haakse rechterbocht in. En dat trok die zware BMW 5-serie van geen kanten, dikke doeiii dus voor die Bayerische Mest Wagen. Lachen toch, tot tweemaal een Duitser op zijn nummer gezet in een simpele Japanse MPV. Erg goede grip trouwens die 16-inch Dunlop Enasave EC300+ banden, het zijn tenslotte Eco-banden. Het aftanken leverde een nette maar mij toch wat tegenvallende 60,1 km/2,79 ltr E10 = 1:21,54 op. Ik had eerlijk gezegd iets van 1:25 verwacht maar goed het zij zo. Maar het toont wel exact aan dat wat Honda zegt 100 procent klopt namelijk dat de Honda Jazz Crosstar binnendoor en tijdens stadsritten het zuinigst is.

Snelwegzuinigheidsrit in de rijmodus Normaal
Tot mijn grote verbazing zag ik na het instappen dat ik op maandagochtend al bijna 500 km op de tripmeter B had staan. Na snel optellen van het aantal liters benzine van alle ritten kwam ik op ongeveer 1:25 uit wat ik helemaal niet verkeerd vind. Duidelijk is wel dat als je een beheerste rechtervoet hebt en veel stadsverkeer en binnendoor rijdt je hele mooie lage verbruiken kunt realiseren uiteenlopend van 1:28 tot bijna 1:38. Op de snelweg biedt dit hybride-systeem duidelijk minder voordelen maar zelfs dan kom je nog ruim boven de 1:20 uit wat ik toch ook heel erg netjes vind. Gezien het publiek dat deze Honda Jazz en Honda Jazz Crosstar koopt zullen de meesten meer stadsverkeer rijden dan snelweg en dus komt deze auto dan goed tot zijn recht. Maandagochtend was het tijd voor mijn laatste zuinigheidsrit, de snelwegzuinigheidsrit in de rijmodus Normaal. Het aftanken leverde het hoogste verbruik tot nu toe op namelijk 1:13,82 maar ik had dan ook stevig gas gegeven dus dat klopt helemaal. Het was Voorjaarsvakantie dus ik gokte erop dat het redelijk rustig zou zijn op de weg maar niets was minder waar. Naar de snelweg toe ging nog maar op de snelweg was het behoorlijk druk en helaas was een groot deel daarvan vrachtverkeer. Vervelend want daardoor moest ik hoe dan ook inhalen en dat is nooit gunstig voor het verbruik. Het was een weinig enerverende snelwegzuinigheidsrit in de rijmodus Normaal die gek genoeg een slechts paar tienden hoger verbruik – 1:21,2 – opleverde ten opzichte van de rijmodus Eco. Het grote verschil zit ‘m dus echt in de stadsritten en de ritten over de N-wegen en dan moet je dus écht voor de rijmodus Eco kiezen om die grote winst te pakken. Na de snelwegzuinigheidsrit ben ik nog snel even naar het Space Business Park gereden voor een rondje maar dat draaide op een totale desillusie uit. Elke keer als ik gas wilde geven reed er een slome duikelaar in de weg dus ik heb dat rondje maar afgeblazen en tot maandagavond uitgesteld. Maandagavond ben ik dus weer naar het SBP gereden voor nu wel een écht rondje op de grens. Geloof het of niet maar ook nu weer kwam er een ‘Duitser’ mij met een noodvaart achterop gereden, dit keer een Mercedes C-class dus ik had weer dikke voorpret. Deze afritbocht knijpt namelijk ongelofelijk af aan het einde en vanochtend had ik hier ook al gereden dus ik wist al dat ik er heel hard door heen kon met deze Honda Jazz Crosstar. Ik liet ‘m expres wat naderen en vlak voor de afritbocht gaf ik plankgas.

De Honda Jazz Crosstar vloog er zo ongelofelijk mooi strak doorheen dat ik er zelfs van stond te kijken. De Mercedes leek ineens hard achteruit te rijden zo verschrikkelijk werd ie afgeserveerd. Die bestuurder zal wel gedacht hebben wat voor auto rijdt er in hemelsnaam voor mij. Aan de andere kant van de N206 aangekomen gaf ik na de rotonde stevig gas en dook met piepende banden de haakse rechterbocht in. Daarna vloog ik wel heel erg hard door de flauwe linkerbocht – gewoon omdat het kan – en voerde de snelheid zelfs nog iets op voordat ik het stuur in één keer hard naar links omgooide de vrachtwagenparkeerplaats op. Met gillende banden gleed ik even weg naar rechts waarna ik aan de andere kant van de vrachtwagenparkeerplaats drie politieauto’s met 6 agenten ernaast zag staan die verschrikt opkeken. Een hilarisch moment al zeg ik het zelf. De politieagenten hadden twee Turkse trucks en twee auto’s aangehouden zag ik later op de weg terug toen ik er weer langs reed. Ik reed nu iets rustiger de politieagenten voorbij en reed netjes door de rechterbocht van de links-rechts-combinatie maar daarna ging het gas er gewoon weer op natuurlijk. De lage verkeersdrempel voelde ik amper en de iets hogere verkeersdrempel voor de haakse rechterbocht dempte de vering/demping ook uitstekend uit. Ik stuiterde uiteraard door de haakse rechterbocht heen maar wel volkomen gecontroleerd dat moet gezegd worden. De hoge verkeersdrempel ging ik serieus hard overheen en de hoogste verkeersdrempel ook en de landing was dan ook hard. Maar desondanks dempte de Honda Jazz Crosstar ook deze hoogste verkeersdrempel uitstekend uit zonder nadeinen. In nadeinen schuilt het grootste gevaar, het is mij eenmaal overkomen in een auto met slechte vering/demping. Je weet echt niet wat je dan overkomt, ik moest toen alles uit de kast halen om op de weg te blijven. Het is dan ook zaak je schokbrekers/schokdempers op tijd te laten controleren en indien nodig te vervangen, het kan je in het slechtste geval je leven kosten en dat is het gewoon niet waard! Na de hoogste verkeersdrempel volgde een keiharde landing en vloog ik in één ruk door retestrak door de blinde rechterbocht heen. Echt zo mooi dat is werkelijk fantastisch voor zo’n gewone kleine MPV. De rest van het rondje was een formaliteit want de Honda Jazz Crosstar deed werkelijk niets fout. De noordelijke oprit naar de N206 ging loeihard en bij het oprijden van de N206 schudde de Honda Jazz Crosstar even met zijn kont maar dat was het dan. Grote klasse!

Gerealiseerde verbruiken tijdens de testweek
Rijmodus Eco – 1:13,82
Rijmodus Eco – 1:17,73
Rijmodus Eco – 1:21,54
Rijmodus Eco – 1:28
Rijmodus Eco – 1:37,61
Rijmodus Normaal – 1:21,2
Rijmodus Normaal – 1:29,71

Aftanken bij Honda Verhagen – 1:20,29

Totaal verbruik testweek – 579,5 km/2,18 + 3,17 + 2,73 + 3,32 + 2,79 + 2,43 + 2,74 + 4,16 ltr E10 = 1:24,63

 

Specificaties Jaargang 2020 Carrosserie mpv Transmissie e-CVT Aantal deuren 5 deuren of meer Brandstof Benzine Elektrisch Type motor Otto Aantal cilinders 4 Acceleratie (0-100/sec) 9,9 seconden Topsnelheid 173km/u Vermogen B-72(97)/5.500-6.400 E-80(109) kW (pk)/rpm Koppel B-131/4.500-5.000 E-253 nm/rpm Cilinderinhoud 1.5/1.498 liter Kleppen per cilinder 4 Aandrijving voorwielaandrijving Remmen voor Geventileerde schijven Remmen achter Schijven Draaicirkel 10,1 meter
Overig
Type bekleding		Waterbestendige stof
Velgen		16-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		2,7 liter/100 km
Snelweg		4,6 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		3,9 liter/100 km
C02 uitstoot		110 gram/km
Energielabel		A
Afmetingen
Lengte		4.090 mm
Breedte		1.966 mm
Hoogte		1.556 mm
Wielbasis		2.520 mm
Spoorbreedte voor		1.498 mm
Spoorbreedte achter		1.485 mm
Massa leeg		1.255 kg
Max. toelaatbare massa		1.710 kg
Laadvermogen		455 kg
inhoud bagageruimte		298 liter
Bandenmaat		185/60-R16
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand