Rebel yell!!!
Eindelijk weer eens een Honda testen, het werd verdorie wel weer eens tijd zeg. De Honda CR-Z is namelijk alweer een bijna een jaar geleden. De laatste Honda Jazz is trouwens nog veel langer geleden (dat was zelfs ver voor Autotesten.nl), dus ik was dan ook zeer benieuwd wat Honda van de nieuwe Jazz Hybrid heeft gebrouwen. De Jazz Hybrid heeft net als de andere Honda Hybrides ook IMA (=Integrated Motor Assist). Normaal gesproken maak ik me niet altijd druk om de uitvoering die ik meekrijg, maar dit keer vond ik het toch wel fijn om de Exclusive versie mee te krijgen. Soms vind ik die extra luxe gewoon even lekker; panoramadak, leren bekleding, fraaie audio + geïntegreerde NavSat. Bijna had ik de USB-aansluiting niet kunnen gebruiken want daar heb je een apart kabeltje voor nodig. De ingang voor de USB-poort zit namelijk niet in het dashboard maar aan het einde van dat speciale kabeltje. Handig voor als je een iPod aan wilt sluiten. Dat kabeltje heeft iemand van Honda dan ook snel even uit een andere Jazz gehaald. Niet dat ik nou altijd muziek aan heb staan in de auto, maar het is wel lekker als je naar je eigen muziek kan luisteren. Dat ongelofelijk domme gewauwel van die DJ’s op 3FM en Qmusic vind ik namelijk niet om aan te horen. Draai liever goede muziek in plaats de hele tijd Johnny the Selfkicker uit te hangen.

Na het starten was ik verbaasd over de stilte, de 88 Pk sterke 1.4 liter benzinemotor is erg stil. Na het wegrijden blijft die stilte want binnen de bebouwde kom komt de toerentellernaald maar nét boven de 1.000 toeren uit. Pas boven de 60 km/u verlaat de toerentellernaald zijn plek richting hogere toerenregionen. De CVT-versnellingsbak van deze Honda Jazz heeft trouwens stuurflippers, die als je ze gebruikt in de S-stand M1 t/m M7 te zien geven (in de S-stand heb je een betere acceleratie, meer motorrem en vliegt de toerentellernaald 1.000 toeren omhoog). Oftewel de CVT-versnellingsbak van de Honda Jazz Hybrid heeft 7 geprogrammeerde versnellingen. Gebruik je de stuurflippers in de D-stand dan schakelt de CVT-versnellingsbak al vrij snel weer over van manueel op automaat. Ik heb de stuurflippers in de D-stand dan ook vooral gebruikt om af te remmen op de motor. Dat was dus erg handig tijdens de zuinigheidsrit want dan mag ik niet remmen met de gewone remmen. Die motorrem is trouwens extra sterk door de aanwezigheid van de elektro-hulpmotor. Om naar de modus laag te schakelen moet je beide stuurflippers ingedrukt houden, dan verschijn er een “L” in het display van de schakelindicator. Deze stand is voor in de bergen bij stijgen (meer vermogen) en dalen (meer motorrem).

Tevredenheidsonderzoek
De oude Honda Jazz had een uitstekende balans en dito wegligging, en dus ik ging er vanuit dat Honda dat intact heeft gelaten. De eerste kaarsrechte meters voelden goed aan, de straten op dit industrieterrein zijn net zo kaarsrecht als bijna alle wegen in de USA. Wat moeten die autojournalisten daar een ongelofelijk saai leven hebben zeg met al die kaarsrechte wegen. Eenmaal het industrieterrein af heb je één mooie bocht naar rechts en daarna een hele mooie bocht naar links de snelweg op. Ik nam beide bochten met een behoorlijke snelheid en dat voelde best lekker aan. Rechtdoor rijdend viel me iets op wat ik maar heel weinig tegenkom tijdens het testen van auto’s. Het is een aangenaam gevoel dat nog het meest lijkt op een soort van over de weg zweven. Nou is de Honda Jazz Hybrid helemaal geen dure auto dus dan verwacht ik zoiets helemaal niet. Honda heeft duidelijk veel aandacht aan de vering/demping besteed, iets dat ze gemeen hebben met het automerk Ford. Verder ziet het dashboard er heel mooi uit voor een auto uit dit segment en deze prijsklasse. De audio is al net zo verrassend goed als de rest van de auto. Honda bouwt een auto om de bestuurder heen en stelt daarmee de bestuurder centraal in plaats van de auto. Dat is duidelijk een hele andere insteek, maar de tevredenheidsonderzoeken geven Honda 100 procent gelijk wat betreft hun werkwijze. Geen enkel ander automerk scoort al vele jaren op rij – met meerdere modellen! – zo ongelofelijk veel eerste plaatsen in de tevredenheidsonderzoeken!

IMA (Integrated Motor Assist)
De hybridemotoren van Honda zijn net wat anders dan die van de andere automerken, het grote verschil zit hem in de assistentie van de elektromotor die direct de krukas aandrijft. Hieronder staat in de woorden van Honda de werking van de IMA beschreven. Tijdens het rijden kan de bestuurder de werking van de IMA aflezen op een meter in het dashboard. Die geeft aan wanneer de elektromotor assisteert en hoeveel en wanneer de accu’s opgeladen tijdens het uitrijden of afremmen. Dat de elektromotor tijdens snel optrekken overduidelijk meehelpt heb ik goed gemerkt tijdens stoplichtsprintjes. Zelfs veel snellere auto’s lieten zich keer op keer verrassen door de snelle acceleratie van de Honda Jazz tijdens de eerste tientallen meters. De Honda Jazz is ronduit een verrassend felle en snelle auto die mij behoorlijk heeft verrast en niet alleen in dat opzicht.

[quote Honda]
Motorstart: Het IMA-systeem drijft de motor aan, start de motor bij normale start en start de motor opnieuw na een automatische stop. De IMA-motor is direct aangesloten op de krukas van de motor, zodat deze stiller is dan de 12 V-startmotor. Als er zich een probleem voordoet met de IMA-motor, bijvoorbeeld lage laadstatus van accumodule (SOC), lage temperatuur, defect IMA-systeem, enz. ontvangt de PCM een signaal van de MCM en wordt de motor gestart met de 12V-startmotor. Motorhulpfunctie: Tijdens acceleratie levert de accumodule energie aan de IMA-motor en genereert de motor een koppel van maximaal 103 Nm om de motor te helpen. De PCM en MCM communiceren om de ondersteuning te regelen en de SOC van de accumodule binnen een specifiek bereik te houden. Wanneer de SOC van de accumodule onder het gespecificeerde bereik komt, stopt de MCM met helpen, om teveel ontlading en schade aan de accu te voorkomen. Ondersteuning is niet beschikbaar wanneer de IMA-accu erg heet of erg koud is.

Regeneratieregelaar (bij afremmen): Tijdens afremmen fungeert de IMA-motor, die wordt aangedreven door de wielen, als generator. Het laadt de accumodule op door elektrische energie te regenereren. Dit gebeurt doordat de kinetische energie van het remmende voertuig wordt omgezet in elektrische energie die wordt opgeslagen in de IMA-accu. Als de accumodule vol is, stopt de regeneratie om te voorkomen dat de accu overladen wordt.
Auto Stop: Wanneer het voertuig met een snelheid van meer dan 12 km/u wordt gereden in de stand D en vervolgens afremt met een ingedrukt rempedaal (werkingssnelheid varieert afhankelijk van de omstandigheden). Wanneer het voertuig met een snelheid van meer dan 12 km/u wordt gereden in de stand D nadat er herstart wordt vanuit het automatische stopsysteem bij stationair draaien en vervolgens afremt met een ingedrukt rempedaal, stopt de motor (slechts twee keer).
[/quote Honda]

Mooi weer dus ijsje eten
Alsof er muziek in de lucht zat, ik heb een Jazz en meteen wordt het ineens eindelijk (heel eventjes) zomer. Het was werkelijk fantastisch weer en dan is er ‘s avonds na het eten eigenlijk maar één ding dat bij me opkomt, een ijsje eten aan het strand in Katwijk aan Zee. De weg er naartoe leidt via vele wegen maar ik besloot om de weg langs het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg te nemen. Ik wilde even kijken hoe de Honda Jazz Hybrid aanvoelt op de asfalten verkeersdrempels. Dit was bijna letterlijk over de weg zweven omdat de voor- dan wel achterwiel wielen los kwamen van het wegdek. De schokdempers van de Honda Jazz Hybrid deden hun werk echter uitstekend, en zonder enige vorm van nadeinen reed ik na elke verkeersdrempel (ze hebben allemaal een andere lengte en/of hoogte) verder. Gezien de comfortabele vering/demping van de Honda Jazz Hybrid verraste mij dat eigenlijk wel. Zelfs de landing na hoogste verkeersdrempel voelde prima aan! Op dat moment wist ik nog niet dat het nog veel gekker zou worden. Het was me intussen wel duidelijk dat Honda haar huiswerk alweer goed heeft gemaakt. Eigenlijk moet ik schrijven “haar huiswerk beter heeft gemaakt” want de wegligging is weer verbeterd ten opzichte van de oude Honda Jazz, en dat nota bene zonder aan comfort ingeboet te hebben en dat is heel erg knap! Maar ik loop weer eens vooruit op een aantal zaken want de wegligging – en dus ook de vering/demping – in de bochten moest ik nog testen. Maar ach met verbeterd heb ik nog niets verklapt want dat woord zegt niet zoveel. Hoeveel verbeterd beschrijf ik in de volgende alinea en de kop daarvan zegt denk ik al genoeg.

Gillend heen en terug
Na de drempeltest werd het tijd voor de bochtentesten en ik was zeer benieuwd tot hoever ik kon gaan, dan wel zou durven gaan, met deze Honda Jazz Hybrid. Na de verkeersdrempels volgt een hele mooie bocht naar links en daarna een uitermate vreemde bocht naar rechts. Deze bocht is zo vreemd omdat ik niet echt de rotonde op rijd maar er net langs schamp en dan meteen weer links moet voorsorteren. De g-krachten die dan op de Honda Jazz Hybrid komen te staan wisselen heel snel van uitersten. Eerst vol naar rechts sturen en dan vol naar links. Ik voelde dat de Honda Jazz Hybrid redelijk overhelt (op de foto bleek dat later veel erger te zijn dan het aanvoelde) maar het gekke is dat de auto daar geen last van lijkt te hebben. Nou dan maar eens op naar de afrit bij ‘t Heen in Katwijk-Binnen. Die afrit is erg leuk alleen rij ik daar bijna nooit, maar dan ook echt bijna helemaal nooit, een auto op de grens. Probleem is dat als er ook maar iets fout gaat (bij het op de grens rijden loop je nou eenmaal het risico dat de auto onverwachts uitbreekt) in de afritbocht ik met de testauto aan de andere kant op de oprit beland. En dat risico ga ik echt niet nemen, ik weet heel goed waar mijn grens ligt en daar ga ik zeer zelden overheen.

Toen ik voor de stoplichten stond bij de kruising N206 Valkenburg-Katwijk, zat ik heel erg te twijfelen wat ik zou doen, het ESP uitzetten of gewoon aan laten staan. Ik besloot om het ESP uit te zetten iets wat ik normaal gesproken nooit doe bij deze afrit. De Honda Jazz Hybrid voelde zo goed aan dat ik het wel aandurfde. Op de uitvoegstrook rijdend had ik totaal geen idee wat mij te wachten stond. Eenmaal in de bocht hield ik het gas erop en wat er toen gebeurde is werkelijk ongekend voor een auto zoals deze Honda Jazz Hybrid. Met zwaar gillende banden reed ik door de gehele bocht heen, dus niet even maar echt constant. Het was gewoon hilarisch om aan te horen, en ik moest dan ook best wel heel hard lachen op het rechte stuk na de bocht. Ik had ook niet maar één milliseconde het gevoel dat de Honda Jazz Hybrid uit zou kunnen breken. En geloof het of niet maar de banden onder deze Honda Jazz Hybrid zijn van het merk en type Michelin Energy Saver. Hallo mensen dat zijn doodgewone eco-banden en absoluut geen plakbanden. Ik ben meteen onder het viaduct door naar de andere kant gereden (ik wilde eigenlijk verder rijden naar het SpaceBusiness Park) en de N206 weer opgereden. En ook in de opritbocht naar de N206 was het weer hetzelfde liedje. Zwaar gillende banden maar uitbreken ho maar! Géén elektronisch sperdiff, géén onafhankelijke wielophanging achter, géén ultra high performance banden en dan toch zo’n belachelijk goede wegligging dat is ongehoord goed in dit segment. Tijdens de fotoshoot was Mick ook erg verbaasd over de goede wegligging net als ik. De grote vraag is dan uiteraard: “Hoe kan dat?” Het antwoord ligt opgesloten in de actiefoto’s want ik kan wel van alles schrijven, maar zonder bewijs moet je mij maar op mijn blauwe ogen geloven. En een autojournalist op zijn blauwe ogen geloven moet je nooit doen, want autojournalisten liegen namelijk altijd net als politici. Foto’s liegen echter niet en dus ben ik die eens goed gaan analyseren.

Onomstotelijk bewijs
Zelden heb ik een auto getest zoals deze Honda Jazz Hybrid die zo geschikt is om te laten zien dat goede actiefoto’s perfect als bewijs kunnen dienen ter ondersteuning van de uitstekende testresultaten. In het geval van deze Honda Jazz Hybrid zijn het de haarscherpe actiefoto’s die de erg goede testresultaten keihard bewijzen. Neem bijvoorbeeld de term “overhellen”, ik lees regelmatig dat autojournalisten schrijven dat een bepaalde auto overhelt. Het gekke is echter dat mijn actiefoto’s van exact dezelfde auto met exact hetzelfde kenteken dat overhellen niet laten zien. In tegendeel, op de foto’s blijkt het overhellen veel minder te zijn dan de bestuurder voelt. Beleving en werkelijkheid liggen in dit geval dus ver uit elkaar. Je kan dus als autojournalist van alles en nog wat beweren, maar als de actiefoto’s dat niet ondersteunen dan ga je naar mijn mening behoorlijk nat. Het is mij meer dan eens overkomen (de Kia Sportage is een heel mooi voorbeeld) dat een auto behoorlijk leek over te hellen, zo voelde het althans aan, maar de actiefoto’s bewezen keihard dat daar helemaal niets van klopte.

Met deze Honda Jazz Hybrid is grappig genoeg exact het tegenovergestelde aan de hand, deze auto voelt namelijk helemaal niet aan alsof-ie sterk overhelt in snel genomen bochten. Op de foto’s zie je echter dat de Honda Jazz Hybrid wel degelijk sterk overhelt in snel genomen bochten. Dat is echter niet waar ik naar kijk als ik de actiefoto’s wat nauwkeuriger bekijk. Wat ík zie is dat in een snel genomen linker- of rechterbocht het binnenste wiel aan het asfalt blijft en niet los komt. Zodra het binnenste achterwiel los komt dan betekent dat verlies van grip en dus een minder goede wegligging dan met vier banden op het asfalt. De Honda Jazz Hybrid is dus niet alleen een auto met een gevoelsmatig erg goede wegligging, de actiefoto’s ondersteunen exact dat wat ik voel tijdens het rijden.

JIHA!!!
Donderdag zou de slechtste dag van de week worden met regen, maar dat vond ik helemaal niet erg met de herinnering aan de CR-Z die ook zo fantastisch goed presteerde in de regen. Na mijn zeer goede ervaringen op droog wegdek ging ik er vanuit dat de Honda Jazz Hybrid op nat wegdek ook erg goed zou presteren. Niet zo goed als op droog wegdek uiteraard want dan zul je toch echt Yokohama C.drive banden moeten monteren, de ultieme regenband voor gewone straatauto’s. Maar soms is veel grip helemaal niet leuk, soms is glijden gewoon veel leuker. En als dat laatste heel gecontroleerd kan zoals met deze Honda Jazz Hybrid, vanwege de uitstekende balans en vering/demping dan is dat veel leuker. Uiteraard heb ik eerst even gekeken wat de Honda Jazz Hybrid doet met het ESP aan – uiteraard goed – maar dat heb ik uiteraard heel snel uitgezet. De eerste bocht met het ESP uit begonnen de voorwielen al snel te spinnen, maar dat is zo mooi te controleren dat je letterlijk met twee vingers in de neus glijdend door de bochten gaat. Het leukste onderdeel moest nog komen de vele rotondes op weg naar werk! De eerste rotonde de polder in ging ontzettend lekker, ik voelde de Honda Jazz Hybrid onder me glijden maar de Michelin Energy Saver banden deden hun glijwerk werkelijk perfect! Ook hier geldt weer dat vier banden aan het natte asfalt bepalend zijn voor een goede wegligging. En of dat nou al glijdend is met Michelin Energy Saver banden of vastgekleefd aan het natte asfalt met Yokohama C.drive banden maakt helemaal niets uit.

‘s Avonds uit werk vandaan heb ik het nog even dunnetjes over gedaan, maar dan met hardere meer toepasselijke muziek. De eerste rotonde was meteen al waanzinnig gaaf, half dwars glijdend gleed ik over de rotonderand. Daarna trok de Honda Jazz Hybrid zichzelf weer netjes recht en reed ik perfect rechtsaf de rotonde af. Het is bijna niet in woorden uit te leggen, maar dit is wel zo ongelofelijk gaaf. De volgende rotonde is een stuk groter en ben ik gewoon over asfalt gereden. Even dacht ik nog dat ik platgewalst zou worden door een truck met oplegger, die kwam namelijk veel te hard aanrijden en leek het heel even niet te gaan redden om op tijd stil te staan. Netjes glijdend nam ik de afslag naar rechts op naar de volgende twee rotondes. Dat duurde iets langer dan gepland want ik had weer eens iemand voor me rijden die 60 km/u reed waar je 80 km/u mag. Dan denk ik altijd bij mezelf: “80 mag rijden” want je hoeft natuurlijk geen 80 km/u te rijden, dat is de maximum snelheid. Omdat de langzame auto voor mij de binnenring nam op de volgende rotonde heb ik de buitenring maar genomen. Die is trouwens wel erg leuk op deze rotonde omdat-ie net wat langer en mooier is dan op de andere rotondes. Daardoor komen er meer g-krachten op de auto te staan en dat maakt het net wat leuker. Over de helft moet ik altijd wel goed opletten om niet te vroeg het gas erop te zetten. ik heb dat één keer gedaan met een Hyundai i30 en dat resulteerde in een iets te enthousiaste glijpartij.

Zuinigheidsrit deel 1
De Honda Jazz Hybrid is een eco-auto en dus moest ik de verplichte zuinigheidsrit maken. Dat is inderdaad geen mogen maar moeten! In eerste instantie had ik gepland om het woensdagavond te doen met Mick maar omdat de lucht zo ontzettend mooi was hebben we een uitgebreide fotoshoot gedaan. En dus heb ik de zuinigheidsrit maar donderdagavond na het eten gedaan. Voor de broodnodige variatie heb ik dit keer een ander startpunt gekozen vlakbij ‘t Heen. Ik heb getankt bij een benzinepomp op de grens van Rijnsburg en Katwijk, en met afstand de goedkoopste benzinepomp in de wijde omtrek. Slechts 1,57 euro heb ik daar betaald voor 1 liter Euro 95. Na het volgooien van de tank (tot dan toe kwam ik uit 1:14 bij stevig doorrijden) moest ik omdraaien en dat viel niet mee zonder te remmen. Omdat er van achteren een paar auto’s aan kwamen rijden moest ik tot het uiterste gaan om niet te hoeven remmen, net op tijd lukte het me om aan het eind van de invoegstrook om te draaien.

Daarna had ik veel mazzel bij de rotonde en kon ik zonder problemen de N206 oprijden. Na rustig aan accelereren tot aan 80 km/u heb ik de cruise control (erg handig en makkelijk te bedienen op het stuur) erop gezet en rustig richting Vogelenzang gereden. Gelukkig had ik dit keer geen vervelende bumperklevers achter me alhoewel me dat op deze weg weinig kan schelen. Ze kunnen er namelijk toch niet langs of ze moeten levensgevaarlijke capriolen uithalen. De eerste bocht kwam eraan en 100 meter voor de bocht zette ik de cruise control met het knopje “cancel” uit. Daarna schakelde ik terug met behulp van de stuurflippers. Dat afremmen op de motor gaat trouwens verbazingwekkend goed, ik heb niet eerder in een auto met CVT gereden die zo goed op de motor afremt. Ik had trouwens een lekker gevoel die avond, dit zou zomaar eens de eerste CVT-auto kunnen worden waarmee ik 0 keer remmen ga halen. De bomenweg ging ook prima, een langzame automobilist (maximum snelheid is 60 km/u maar iemand reed amper 50 km/u) ergens verderop voor mij en dus heb ik expres wat meer afstand gehouden om niet voor verrassingen te komen te staan.

Zuinigheidsrit deel 2
De kruising met de Zandvoorterweg ging eindelijk ook weer eens goed, er kwamen net een paar auto’s aan gereden maar omdat ik stapvoets aan was komen rijden reed ik langzaam genoeg om niet te hoeven remmen. Daarna was het supernetjes verder rijden en dat kan werkelijk uitstekend met deze CVT-versnellingsbak. Door goed op te letten of ik binnen de eco-zone bleef (dat kon ik zien op de eco-rijbalk) kon ik ervoor zorgen dat ik zo zuinig mogelijk reed. Zowel efficiënt rijden (rechts) als efficiënt remmen (links) zijn te zien op de eco-rijbalk. En verder geeft de kleur van de tellerverlichting ook aan hoe zuinig je rijdt: Groen=eco – Blauwgroen=bijna eco – Blauw=scheuren. Richting de boulevard rijdend ging alles nog steeds perfect, ik had nog steeds 0 keer geremd! De weg dood de duinen richting Overveen is altijd erg makkelijk, alleen het stoplicht bij de voetgangersoversteekplaats kan daar roet in het eten gooien. Maar ook die zat mee net als de rotonde waar ik weer om moest draaien dezelfde weg terug. Na de rotonde bij het circuit zag ik in de verte dat de spoorbomen net dicht waren geweest, en dat was voor het eerst in twee jaar tijd. Gelukkig gingen ze net weer omhoog waardoor ik niet hoefde te remmen. Op de spannende T-splitsing ging zowaar ook alles goed, maar het scheelde heel erg weinig of ik had moeten remmen.

Door zeer langzaam uitrollend naast een VW Golf te gaan staan op de kruising in plaats van erachter, kon ik maar net voorkomen dat ik moest remmen. Daarna had ik nog één moeilijke kruising te gaan maar ook daar hoefde ik niet te remmen. Toen wist ik dat het wel heel erg gek moest lopen wilde ik de 0 keer remmen niet halen. En weer aangekomen bij de benzinepomp in Katwijk was de eerste 0 met een CVT-auto een feit! Na het tanken kwam ik erachter dat ik was vergeten de groene ECON-knop in te drukken. Die 1:24 die ik nu gehaald had moest dus nog zuiniger kunnen verdorie! De volgende ochtend heb ik de zuinigheidsrit daarom nog een keer over gedaan in de ECON-stand (ik moest helaas 3 keer remmen) en toen kwam ik uit op een verbruik van een hele nette 1:29. In het instructieboekje las ik dat in de ECON-modus de motorprestaties anders zijn (minder Pk’s naar ik aanneem) en dat de temperatuur van de klimaatregeling meer fluctueert. Wat betreft de remmen kan ik kort zijn, goed doseerbaar en krachtig genoeg voor auto als deze Honda Jazz Hybrid. Als het aan mij ligt gebruik ik de remmen alleen als ik ze echt nodig heb. Ga ook eens proberen zo min mogelijk te remmen zou ik zeggen, het is een uitstekende oefening voor het trainen van je rijvaardigheid. Je moet namelijk veel verder vooruit en ook beter om je heen kijken, hierdoor verbetert dus ook nog eens je kijktechniek!

Geniaal
Soms moet je wel eens iets vervoeren dat om kan vallen in de kofferbak, zoals bijvoorbeeld een grote plant. Of die plant past bijvoorbeeld net niet omdat de kofferbak niet hoog genoeg is. In dat geval is deze Honda Jazz Hybrid de ideale auto om deze plant toch te kunnen vervoeren. Alles wat je hoeft te doen is de zitting van de gedeelde (1/3 dan wel 2/3) achterbank opklappen meer niet. Dit is een werkelijk geniale constructie die ervoor zorgt dat je ook bepaalde hoge dingen kunt vervoeren zonder dat je meteen de gehele achterbank naar voren moet klappen, zoals bij veel andere auto’s het geval is. Wat betreft de bagageruimte van de kofferbak kan ik ook niet anders dan tevreden zijn, want de op één na kleinste Samsonite kofferset past er volledig in zoals hoort bij een hatchback van dit formaat. Na een weekje testen kan ik niet anders dan concluderen dat de Honda Jazz een zeer fijne comfortabele hatchback is. De rijeigenschappen en de wegligging zijn werkelijk uitmuntend!

De CVT-versnellingsbak vind ik heel erg fijn, maar vooral het feit dat de Honda Jazz Hybrid stuurflippers heeft maakt ‘m nog aantrekkelijker in mijn ogen. Rij je netjes dan is een gemiddeld verbruik van 1:20 geen enkel probleem, en de zuinigheidsrit toont aan dat het nog een stuk zuiniger kan. Een hele grote en zeer verdiende pluim krijgt de Honda Jazz Hybrid van mij, voor het feit dat het de eerste CVT-auto is waarmee ik 0 keer heb geremd tijdens mijn zuinigheidsrit van bijna 70 kilometer lengte. Zonder de stuurflippers was dat niet gelukt, want dat is de enige mogelijkheid om handmatig af te kunnen remmen op de motor, en verder helpt de elektromotor ook bij het afremmen op de motor.