Deze testauto werd ons aangeboden door Hyundai Motor Nederland

Ultieme truttenschudder!

Samenvatting
Minder uitstoot en het liefst allemaal elektrische auto’s in 2035… Hoe naïef en wereldvreemd moet je wel niet zijn om dat te willen geloven! Als iedereen nu elektrisch zou rijden en dus elke stad vol zou staan met oplaadpalen zouden alle kabels in de grond smelten. Punt is namelijk dat de huidige infrastructuur zo verouderd is en nog erger onderbemeten qua capaciteit dat er vele miljarden geïnvesteerd moeten worden in het electriciteitsnetwerk onder de grond. Ik zie dat nog niet gebeuren in de komende 15 jaar en de huidige post-corona-crisis waar we op afstevenen. De brandstofauto zal dus niet zomaar even uit het straatbeeld verdwijnen en dan heb ik het nog niet eens over de waterstofauto want ook die is nog niet afgeschreven door meerdere autofabrikanten. Kortom een kleine benzine-auto is op dit moment nog de meest logische keuze voor de gemiddelde automobilist. En juist van die kleine stadsauto die op benzine rijdt wordt de productie massaal gestopt door alle autofabrikanten. Behalve Hyundai dus die gewoon doodleuk een volledig vernieuwde i10 heeft ontworpen en in de verkoop gegooid. Al die klimaatwappies zijn in mijn ogen volkomen gestoord met hun windmolens, warmtepompen en volledig elektrisch autorijden. Wist je dat rond het windmolenpark in de buurt van het Isle of Man het zeeleven compleet naar de kloten is!

Plus: Audio – Display – Bagageruimte – Remmen – Stuurgevoel – Versnellingsbak – Wegligging – Zit

Min: Cruise Control die het af en toe niet doet – Koppeling (aangrijptraject)

Testverslag
Het was weer eens een heel gepuzzel hoe ik de Hyundai i10 op zou gaan halen. De week daarop moest ik namelijk samen met mijn zwager een fotoshoot doen van een Piaggio MP3 LT in Ede en daar willen we dan meteen samen naartoe rijden. Als ik op de fiets de Hyundai i10 op zou gaan halen dan moest ik de week erop eerst helemaal naar huis fietsen en dan op mijn kleine Honda MSX 125 naar PSA in Amsterdam om de Peugeot 508 SW HYbrid op te halen en dan eindelijk mijn zwager ophalen in Leiden en dan naar Ede. Onhandig! Dus besloot ik met de bus naar Sassenheim te gaan zodat ik daar geen vervoer achter zou laten. Gelukkig hoefde ik nog geen mondkapje op mijn bakkes in de bus, die verplichting gaat pas per 1 juni in. Maar ja er zitten in elke bus die ik zie rijden een halve man en een paardenkop dus voor wie moet je dat mondkapje dragen dan? En wat denk je dan stapte ik in een lege bus waar duidelijk staat 1,5 m afstand houden stapte er nog een oudere dame in die geloof het of niet direct achter mij gaat zitten op amper 75 cm afstand. Ik heb zelf helemaal niets met die 1,5 meter-maatschappij dus ik moest heel haar lachen in mezelf. De week daarop ga ik dan de Peugeot 508 SW HYbrid op mijn Honda MSX 125 en zodra ik halverwege Sassenheim ben bel ik mijn zwager die in de Hyundai i10 naar de importeur in Sassenheim rijdt waar ik hem ophaal zodat we daarna samen in de Peugeot 508 SW HYbrid naar Ede rijden. Scheelt een hele hoop tijd en een hoop gedoe! Ik had de Hyundai i10 pas op het allerlaatste moment afgesproken omdat Hyundai in maart alle testen had gecanceld vanwege de corona-crisis. Ze hadden net als zustermerk Kia besloten hun hele persvloot beschikbaar te stellen aan zorgmedewerkers. Ik moest dus opnieuw al mijn gecancelde Hyundai’s afspreken en dat bedacht ik me ineens de week voor het ophalen. Ik had nog een gaatje van 28/5 – 4/6 dus besloot ik de PR Manager van Hyundai een mail te sturen of ik alweer testauto’s aan kon vragen. Het antwoord was “Ja” dus ik heb meteen een Hyundai i10 aangevraagd voor de week daarop.

De auto was niet gewassen en niet afgetankt maar dat boeide mij letterlijk helemaal niets. Dat komt een hele enkele keer voor en importeur verontschuldigen zich dan altijd maar dat hoeft van mij dus echt niet. Deze auto zag er wat mij betreft schoon uit – tegen die laag stuifmeel kun je toch niet opwassen – en had een kwart minder benzine in de tank dus handtekening en wegwezen. Alsof het een voorteken was vloog er vlak voor jet instappen een haas voorbij over het bedrijventerrein Jagtlust. Direct na het wegrijden heb ik even stuur/stoel/spiegels afgesteld en meteen mijn iPod Touch gekoppeld maar dat lukte rijdend niet omdat Hyundai dat niet wil. En dus ben ik na de rotonde niet de snelweg opgereden maar even de benzinetank vol gaan gooien bij de Tinq direct naast de A44 tegenover Treinstation Sassenheim. Na het tanken heb ik stilstaand via de telefooningang + Bluetooth mijn iPod Touch gekoppeld, wel lachen dat zoiets kan in zo’n kleine auto, direct al een pluspunt voor de Hyundai i10 dus. Na het tanken heb ik de tripmeter op “0” gezet en dat was ook weer vrij makkelijk, in sommige auto’s zoek je jezelf werkelijk helemaal de pleuris naar de tripmeter zo niet dus in deze Hyundai i10. Ik moest wel even wennen aan de koppeling want die pakt vrij laat en is wat vaag, ik ben dus maar even wat gaan klooien met de zithoogte en de stoelafstand en toen vond ik uiteindelijk de juiste stoelstand. De Hyundai i10 voelt qua vering/demping lekker stevig aan in tegenstelling tot de meest kleine auto’s die juist vrij comfortabel aanvoelen. In veel kleine auto’s heb je dan vaak ook mee het gevoel dat je over de weg aan het dans bent in plaats van rijden. Nou chargeer ik natuurlijk wel een beetje maar het verschil met deze Hyundai i10 is in ieder geval levensgroot.

Behoorlijke bagageruimte
Na thuiskomst heb ik wat gegeten en ben vervolgens naar mijn garage gereden om in mijn Renault Twizy te gaan zwemmen want anders staat die teveel stil. Nou is dat gelukkig voor een elektrische auto minder erg dan voor een brandstofauto zeker met die E10 met 10 procent alcohol erin. Na het zwemmen heb ik mijn pocketcamera thuis opgehaald met de Renault Twizy en daarna heb ik de Samsonite kofferset gefotografeerd.
Zowel met als zonder hoedenplank past er nog wat zachte bagage bij op de plek waar ik zelfs geen 13-liter beautycase meer kwijt kon. Prima bagageruimte voor zo’n kleine auto, helemaal niets mis mee!

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 50-liter + 2×33-liter + 13-liter
Zonder hoedenplank: 2×50-liter + 33-liter + 2×13-liter

Op weg naar huis heb ik twee routes, eentje met weinig stoplichten en twee mooie bochten en eentje met veel stoplichten en twee nog veel mooiere bochten. Geen idee waarom ik dan weer voor de een en dan weer voor de andere kies. In de route via Voorschoten zitten wel de twee lastigere bochten die op het oog juist makkelijk lijken terwijl de andere twee op het oog moeilijk lijken maar juist makkelijk zijn. Nou heeft deze Hyundai i10 geen wereldschokkend aantal Pk’s/Koppel namelijk 67/96,2 maar het gewicht van net geen 900 kg maakt natuurlijk veel zo niet alles goed. Deze keer koos ik voor Voorschoten dan kies ik morgen voor de andere route. De bocht naar rechts de Leidseweg op ging lekker maar het had harder gekund maar dat probeer ik van het weekend nog wel een keer. De lange flauwe linkerbocht onder de Waddingerbrug door ging ik even goed voor zitten. In een goede auto met uitstekende vering/demping kan ik hier 70 km/u halen en als een auto echt sublieme vering/demping heeft zelfs 80 km/u. Ik had de Hyundai i10 eigenlijk nog amper écht getest en dus had ik geen flauw tot hoe ver ik zou kunnen gaan. Op grond van mijn goede gevoel dat ik tot nu toe had bij deze auto durfde ik wel stevig gas te geven in deze bocht. In het tweede deel van de flauwe linkerbocht ging het best hard voor zo’n kleine auto en ik wierp even een blik op de snelheidsmeter die net iets meer dan 70 km/u aangaf. Niet verkeerd voor zo’n kleine stadsauto en precies wat ik gehoopt had. Na het eten zou ik – helemaal vergeten! – nog even naar Katwijk aan Zee rijden met mijn moeder om eten langs te brengen voor de Voedselbank. De kerk van mijn zusje zamelt dat in en mijn lieve moeder heeft daar (ook namens mij) twee tassen vol houdbaar eten voor gekocht. De toename van mensen die zonder de Voedselbank niet genoeg eten kunnen kopen is door de corona-crisis gigantisch toegenomen. En ja daar zitten ook hele normale tot voor kort modaal verdienende gezinnen/alleenstaanden tussen.

Tijdens het instappen zei mijn moeder dat ze de Hyundai i10 een heerlijke kleine auto vindt. De makkelijke instap, de zit, de ruimte, het interieur alles vond ze even mooi. Ze zei dat ze deze kleine auto fijner vindt dan alle grote auto’s die ik de afgelopen maanden getest heb. En als ik heel eerlijk ben moet ik haar gelijk geven, kleine auto’s zijn zalig om in te rijden en heerlijk om te testen. Op de heenweg ben ik over de N206 gereden dat is tenslotte de kortste weg naar Katwijk aan Zee. De afrit bij ’t Heen ging heerlijk, lekker strak en met weinig overhellen in de scherpe bocht. De snelheidsbrekers in de parallelle weg vlakbij mijn zus voelde ook goed aan en dat verraste mij toch wel. Dit zijn zeer vervelende snelheidsbrekers die normaal gesproken veel irritanter aan zouden moeten voelen. Terug ben ik via de ventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg gereden en daarna langs de Kwantum met zijn heerlijke slingerdrempels. De verkeersdrempels op de ventweg voelden bij een snelheid van 60 km/u prima aan, de vering/demping is dan ook werkelijk subliem voor een stadsauto. Je kan hier goed merken dat ze bij Hyundai écht werk hebben gemaakt van deze nieuwe i10. Het uitdempen na de verkeersdrempel doet ie werkelijk perfect en zonder de miniemste vorm van nadeinen die hier vrij normaal is in een stadsauto. De scherpe ochtend voor en na het bruggetje over de N206 gingen ook lekker net als de S-bocht even later onder de N206 door. En dan de slingerdrempels langs de Kwantum die toch wel de ultieme test zijn voor de vering/demping en het onderstel. Het heen en weer slingeren en in-/uitveren tegelijkertijd bleken geen enkel probleem voor de Hyundai i10. Superrrrr!

Jumpi(10)ng
Thank God it’s Friday en ik mag weer een paar uurtjes naar werk. Uiteraard via het Wassenaarse Bos over de lastige hoge snelheidsbrekers daar. Oh deze Hyundai i10 heeft ook een Snelheidsbegrenzer en een gewone Cruise Control. De minimum snelheid van de Cruise Control is 30 km/u en kort tegen de SET/RES-knop drukken = +/- 1 km/u en lang tegen de SET/RES-knop drukken = +/- 10 km/u. De twee verkeersdrempels op de ventweg langs de A44 reed ik met 70 km/u overheen en dat voelde uitstekend aan. Daarna ben ik de bij de stoplichten rechtsaf door het dorp gereden richting het Wassenaarse Bos. Het dorp in is altijd een heerlijk stukkie, een mooie verkeersdrempel, meteen daarna een rotonde driekwart en even verderop weer een rotonde driekwart. Je valt hier zeker niet in slaap als bestuurder zal ik maar zeggen. Behalve voor het testen rij ik deze route ook gewoon om lekker te genieten van het autorijden en de natuur om mij heen. Ik zie hier in de ochtend regelmatig een marter over de weg rennen of bij landgoed Backershagen een grote Zilverreiger. Het was lekker rustig op de weg dus ik kon alle tijd nemen om mijn testwerk uit te voeren. De scheve verkeersdrempel ging fantastisch net als de snelheidsbrekers (lagen er vorig jaar nog niet) op het korte laantje daarna. Ik ben er blij mee want het zijn van die vervelende snelheidsbrekers die in de meeste auto’s als irritant ervaren worden. Dus ja hoe gaan die snelheidsbrekers in deze kleine Hyundai i10 aanvoelen? Goooeeeeed dus! Bizar maar waar de vering/demping van deze kleine stadsauto absorbeert de vervelende klappen werkelijk uitstekend. Zo goed als dit had ik absoluut niet verwacht, dit kleine autootje gaat van mij een hele hoge beoordeling krijgen. Aan het einde sloeg ik op de motor afremmend (jammer dat de remmende werking wat tegenvalt) rechtsaf richting de Schouwweg met zijn hoge snelheidsbrekers. Vlak voor ik linksaf de Schouwweg opdraaide had ik de Cruise Control reeds geactiveerd en vast gezet op 40 km/u. De eerste snelheidsbreker was geen enkel probleem en ik voerde de snelheid met een lange druk op de SET/RES-knop op naar 50 km/u. Met een snelheid van 50 km/u hoorde ik een boinkje maar ja dat mag ook in zo’n kleine stadsauto bij die snelheid. Er raakte verder niets het asfalt dus dat was prima want ja de grondspeling is niet echt groot te noemen. Daarna voerde ik de snelheid op naar 60 km/u en normaal gesproken is het dan echt van BOINK maar niet dus. En met 70 km/u voelde het zelfs nog beter aan ha, ha dit kleine stadsautootje is werkelijk geniaal.

Daarna voerde ik de snelheid op naar 60 en 70 km/u en hoe harder ik over de snelheidsbrekers heen reed hoe beter het aanvoelde. Een duidelijk teken van kwalitatief goede vering/demping. Weer richting de N44 rijdend moest ik even stevig gas geven want ik zag het stoplicht in de verte voor rechts op groen staan en als links nog moet dan blijft ie wel even groen. Ik moest daarvoor wel even twee versnellingen terugschakelen en dan sta je er toch van te kijken hoe rap zo’n stadsauto met 67 Pk is. Daarvoor moet je wel toeren maken maar ja dat hoort erbij dat weet je. Toen ik ’s avonds de technische specificaties zat door te nemen zag ik dat ik de ‘beste’ versie mee had want de eindoverbrenging van de 4-zitter is het kortst van de drie (= 4-zitter MT/5-zitter/5-zitter/AMT) en de eerste 3 versnellingen hebben ook als enige een kortere overbrenging*. De 5-zitter MT en de 5-zitter AMT zijn dus wat slomer met optrekken en tussen-acceleraties onder de 100 km/u. Terug rij ik altijd een andere route met tot aan de Segbroeklaan ook weer verschillende soorten snelheidsbrekers. En nou komt het want het gekke is dat na de snelheidsbrekers in de Muurbloemweg en de Aronskelkweg de beschermrand het asfalt hoorde raken terwijl dat op de Schouwweg dus níet gebeurde. Schiet me lek maar daar snap ik dus helemaal niets van! Misschien moet ik de hoogte en breedte van alle snelheidsbrekers maar eens opmeten om te kijken hoe groot het verschil is. Zo zie je maar weer dat je af en toe tegen verrassingen aanloopt die je totaal niet zou verwachten. Ik reed verder richting Wassenaar en had alle stoplichten mee dus ik schoot lekker op. Na de Hubertustunnel besloot ik naar de N44 door te rijden want ik was benieuw hoe hard ik met de Hyundai i10 door de slingerbocht heen kon rijden. In de meeste testauto’s die ik de laatste tijd gereden heb liep ik hier rond de 70-80 km/u tegen de grens aan. Maar ja dat waren allemaal auto’s uit het duurdere segment en dan zou dit kleine stadsautootje… Ha, ha, nee joh doe normaal! Nou dat pakte dus anders uit want ik kon dus net zo hard door deze slingerbocht heen rijden als met die auto’s het duurdere segment. De vering/demping in combinatie met de uitstekende grip van de 16-inch Hankook Ventus Prime 3 banden zorgen ervoor dat ik zonder problemen loeihard door deze slingerbocht heen kon rijden met de kleine Hyundai i10. Mama mia wat is dit toch een sublieme stadsauto! Op de N44 had ik ook alle stoplichten mee dus ik was zo thuis.
* 4-zitter: 1ste versnelling/3,545 – 2de versnelling/1.895 – 3de versnelling/1.241 – 4de/5de/6de versnelling zijn voor de 4-/5-zitter en Automaat hetzelfde. Eindoverbrenging: 4-zitter – 3,909 / 5-zitter – 4,438 / Automaat – 4,600

Maximum snelheid per versnelling
Bij de stoplichten aan het begin van de A44 besloot ik de Hyundai i10 vol door te trekken in de versnellingen en ondanks de korte (eind)overbrenging(en) lagen de maximum snelheden in de eerste 3 versnellingen tot aan de toerenbegrenzer hoger dan je zou verwachten. De vierde en vijfde versnelling voegden qua snelheid iets toe alleen dat het toerental daalt en dus het benzineverbruik. De 5-versnellingsbak schakelt trouwens heerlijk soepel en precies, echt fantastisch voor zo’n kleine goedkope auto. Het is dan ook jammer dat het aangrijptraject van de koppeling pas laat begint. Na een paar dagen ben je er aan gewend maar ja het kan gewoon beter weet ik van andere Hyundai’s maar wie weet is het exemplarisch.
1ste versnelling – 50 km/u
2de versnelling – 100 km/u
3de versnelling – 150 km/u
4de versnelling – 150 km/u
5de versnelling – 150 km/u

Op de afrit hield ik de snelheid lekker hoog en remde heel laat en hard en dat laatste kan heel goed in deze Premium-uitvoering want die heeft zowel voor als achter schijfremmen waar de de goedkopere uitvoeringen trommelremmen achter hebben. Verrassend genoeg heeft deze nieuwe Hyundai i110 ook een stabilisatorstang aan de voorkant. Ik kon door de schijfremmen rondom dus laat en hard remmen en door de stabilisatorstang had ik in de slinger aan het einde van de afrit geen last van een dweilend onderstel zoals ik wel verwacht had want toen wist ik dit nog niet.

Content-creator
Via een lezer van Autotesten had ik de naam van iemand door gekregen die alles weet/doet/kan op het gebied van filmen. Naast het filmen met alle mogelijke soorten camera’s is hij ook in het bezit van een drone-licentie dus ook die beelden kan hij maken. Verder bewerkt hij ook alle filmbeelden zelf dus ja een betere dan deze ook nog eens Japanse autogek had ik zelf nooit kunnen vinden. Ik heb altijd gezegd dat als ik filmpjes ga maken het wel kwalitatief mooi én goed moet zijn. Ik ben absoluut niet van plan zoals de meeste YouTubers doen mezelf te filmen zittend in een auto waarna jullie dan 20-25 minuten tegen een pratend hoofd aan moeten kijken. Welke idioot heeft in hemelsnaam verzonnen dat auto-reviews op film altijd een pratend hoofd moeten zijn? A 5-10 minuten is zat! B Ik wil actie zien en vooral geen pratend hoofd! C Het moet een afwisselend filmpje met toch elke keer weer een vaststaand concept. Op weg naar Joey in Alphen a/d Rijn ben ik via de A4/N11 gereden want ik was nog niet door de opritbocht naar de A4/N11 gereden en ook niet door de afritbocht naar de N11. Ik ben hier een keer met een Mitsubishi Space Star heel hard doorheen gereden en dat ging goed maar ik danste wel letterlijk door de S-bocht heen. Erg leuk maar ja in een auto met zulke kauwgomballenvering moet je stalen ballen (kost je heel veel adrenaline) hebben als je zo hard door zo’n bocht heen knalt. Dat moet deze Hyundai met zijn lekker stevige vering/demping véél beter doen! Dit keer had ik vette pech want ik moest stevig gas geven om me goed te positioneren maar als je toeren maakt dan wil deze Hyundai i10 echt wel. Ik stond in de buitenbocht naast een motor met passagier en dook tot mijn grote verrassing (gelukkig maar) nota bene voor die motor de opritbocht in. Ik knalde er echt serieus hard doorheen en dat ging zo lekker, jiha wat een heerlijk autootje is dit toch. De S-bocht kwam eraan en ik dook met 100 km/u vlak langs de vangrail de afritbocht in. Daarna stuurde ik hard naar links en ik voelde de druk op de banden heel snel toenemen maar het onderstel van de Hyundai i10 gaf werkelijk geen krimp. Huh? Hebben ze dit onderstel al helemaal panklaar gemaakt voor de Hyundai i10 N Line (motorblok: 1.0 T-GDI – 100 Pk/172 Nm) en wat DNA van dat bommetje achter gelaten in de gewone i10? Ik verdenk Hyundai daar eerlijk gezegd wel van want deze auto is zo absurd goed voor een stadsauto dat gaat werkelijk helemaal nergens over.
Omdat ik wat aan de vroege kant was heb ik ter hoogte van Koudekerk a/d Rijn de N11 verlaten. In en rond Koudekerk a/d Rijn heb je hele mooie fotogenieke plekjes dus die sfeerfoto’s was ik binnen een half uurtje mee klaar. Ton ik bijna bij Joey was moest ik hem even opbellen voor het huisnummer want hij mij alleen de straat door gemaild.

We zaten exact op dezelfde lijn wat betreft het concept dus nu is het vooral een kwestie van even alles uitwerken en op een rijtje zetten en de eerste auto voor een filmpje afspreken. Voor de terugweg heb ik een de rustige weg (dit was vroeger de provinciale weg voor de N11 werd aangelegd) langs de Oude Rijn gekozen. Dat is een heerlijke rustige stuurweg waarbij je met de juiste snelheid leuk en strak heen en weer slalommend tussen de verkeersheuvels door kan sturen, lekker over de heerlijke verkeersdrempels heen en nog lekkerder supersnel en strak over de hoge rotonderanden heen. Ik heb de weg tot aan de rand van Koudekerk a/d Rijn uitgereden en ben daarna linksaf naar de N11 gereden. Daar had ik twee motorrijders op Supersport-motoren voor mij staan bij het stoplicht. De bocht naar de N11 is haarscherp en ik bleef dan ook met groot gemak achter ze hangen ondanks mijn minuscule vermogen. Dan zie je toch weer het grote voordeel van vier wielen op het asfalt in een bocht. Eenmaal op de N11 heb ik de Cruise Control op 100 km/u gezet en ben richting de A4 gereden. Op de Heinekenkruising heb ik het ESP/TRC uitgezet in de hoop dat ik lekker hard door de mooie haakse linkerbocht de oprit op kon knallen. Hier kon ik de Hyundai i10 echt zwaar op de grens rijden dus ik was benieuwd of de banden en het onderstel het zouden trekken. Voor het viaduct onder de A4 door bleef er een slome jodokus heel irritant links naast een andere auto hangen. Ik besloot ze daarom allebei plankgas in de 3de versnelling buitenom in te halen en net op het moment dat ik hard in de remmen wilde gaan sprong het stoplicht naar de oprit op groen. Voor het stoplicht stonden een BMW 6-serie en een Audi A6 en daar kwam ik in mijn kleine stadsauto aangescheurd en gooide in één keer hard het stuur om naar links. En wat er toen gebeurde…..??? Nou uh wat piepende banden maar gezien de zeer extreme actie had ik verwacht dat ie zwaar naar rechts was gaan glijden maar dat gebeurde dus gewoon niet. Ha, ha ik vloog werkelijk retestrak door die haakse linkerbocht heen en dan durven er serieus autojournalisten te schrijven dat dit een saaie stadsauto is. Ik weet wel beter na vandaag. Die avond heb ik de tank nog even vol gegooid in Wassenaar en het verbruik kwam met tot dan toe een sportieve rijstijl uit op 1:17,35.

Wat voor dag is het?
Het gebeurt steeds vaker dat ik wakker wordt en geen idee heb welke dag het is. Vandaag was weer zo’n dag en dan had ik die nacht ook nog eens raar gedroomd, en nee dat ligt niet aan de corona-crisis maar komt nog steeds door mijn krankzinnige motorreis naar Kazachstan vorig jaar juli/augustus. Na een heerlijk ontbijt sprong ik in de auto naar werk uiteraard weer via mijn vaste testtraject. En geloof het of niet maar vandaag was ik nog meer tevreden dan de vorige keer dat ik naar werk reed. Ik ga steeds meer van dit autootje houden en als die koppeling perfect was geweest dan had ik ‘m een 10 gegeven. Wat wel grappig is dat als je afremt op de motor – zoals ik eigenlijk altijd doe naast het uit laten rijden – je bij een vrij hoge snelheid al naar de 1ste versnelling terug kunt schakelen want in de andere versnellingen is de remmende motorwerking vrijwel nihil. Aan de andere kant kun je heerlijk doorrijden als je het toerental lekker hoog houdt en dat is boven de pak ‘m beet 4.000 toeren per minuut. Doortrekken tot aan de toerenbegrenzer vindt dit kleine 1-liter driecilinder motorblok trouwens ook heerlijk. Uit werk vandaan dacht kom laat ik via de A4 naar het zwembad rijden. Nou dat heb ik geweten hoor het was nog bij lange geen spits en het was toch druk op de weg. Wat nou zo veel mogelijk thuis werken? Na de dubbele tijd van normaal was ik na die oneindig aanvoelende stoplichtenrij dan eindelijk van Den Haag bij Wateringen en dus de oprit naar de A4 beland. Op de snelweg rijdt zo’n beetje iedereen harder dan 100 km/u dus de Nederlander lapt duidelijk alle regels aan zijn laars. Ik vind 100 km/u rijden een prima maatregel en heb er totaal geen problemen mee. Bij Leidschendam aangekomen besloot ik toch maar door te rijden want ik vrees dat ik binnendoor via Voorschoten teveel tijd zou verliezen. De Cruise Control bleef dus lekker op 100 km/u staan en ik was blij dat ie het deed. Hoezo? Zoals ik al zo vaak heb meegemaakt doet de Cruise Control in Een Hyundai het soms na het starten wegrijden niet. Vraag me niet waarom maar ineens doet ie het dan weer en vraag me ook nu weer niet waarom. Een software bug? Eraf bij Zoeterwoude-Dorp is altijd leuk alleen vind ik het jammer dat die verzakking gerepareerd is maar ach die ontstaat na verloop van tijd vanzelf weer. Ik stuurde met een voor een stadsauto veel te hoge snelheid door de slinger-afritbocht maar de Hyundai i10 trok het met groot gemak. Die Hankook Ventus Prime 3 banden hebben een werkelijk uitstekende grip.

Zuinigheidsrit… Foutje bedankt!
Volgens de online brochure is het laagste verbruik 1:27 en ik ging er vanuit dat ik dat wel zou halen. Het aftanken bij de onbemande pomp voor de grote Appie in Katwijk aan Zee leverde een 1:22 op wat ik niet verkeerd vind na lekker stevig doorrijden. De zuinigheidsrit begon weer eens kloten want de Cruise Control reageerde niet op de SET-knop dus ik kon geen snelheid vastzetten. Ik heb 80 km/u rijdend geloof ik wel 100 keer op de knop Cruise Control/Snelheidsbegrenzer aan/uit gedrukt maar wat ik ook deed de SET-knop reageerde niet. Totdat ineens ergens onderweg de SET-knop weer reageerde en ik de snelheid vast kon zetten. Dit is mij al heel wat keren overkomen in een Hyundai en altijd op de momenten dat ik de Cruise Control nodig had oftewel tijdens een zuinigheidsrit dus steeds precies op deze plek. Ik vraag me steeds vaker af of het niet iets met die telefoonmasten te maken heeft die hier staan. In de opritbocht bij ’t Heen is namelijk al meerdere keren een testauto met elektronische demping onbestuurbaar geraakt. En ook in de bocht voor het voormalig hoofdpostkantoor aan de Schipholweg is mij exact hetzelfde overkomen. Ik heb daar toen met een politieagent van Rotterdam-Rijnmond die verkeersongevallen onderzoekt over gemaild en die mailde mij toen een website door met telefoonmasten. Hij heeft net als ik het vermoeden dat die telefoonmasten elektronische storingen in auto’s kunnen veroorzaken. Er is nooit onderzoek naar gedaan net als met die stilvallende auto’s op spoorwegovergangen. Dat zijn namelijk altijd auto’s met een startknop oftewel auto’s met een klein elektromagnetisch veld omdat de sleutel herkend moet worden door elektronica achter de startknop. Lees de twee verhalen maar eens die ik voor het Belgische blog Doorbraak heb geschreven daarover maar.

Het rijden begon lekker maar toch irriteerde het mij dat de Cruise Control het niet deed. De haakse bocht ter hoogte van De Zilk ging lekker strak en ook door en na Vogelenzang kon ik lekker doorrijden. Toen ik echter op de T-splitsing de Zandvoorterweg op wilde draaien moest ik lang wachten. En richting Bentveld rijdend bleven de auto’s maar komen. Huh? Is heel Zuid-Holland aan het vieren dat de horeca weer open is of zo? Op weg naar Bentveld/Zandvoort was het gek genoeg relatief rustig, gelukkig maar want ik heb geen zin om langzaam te rijden of nog erger in de file te staan. Ik had het gevoel dat ik lekker zuinig aan het rijden was maar er was iets dat me niet beviel en dat is de benzinemeter. De wijzer daarvan wees niet nokkievol aan zoals wel zou moeten want dat wist ik na de 1ste tanken bij de Tinq naast de A44. Onderweg op de boulevard werd het wel drukker en op de duinenweg naar Overveen werd het serieus druk. En ja hoor ik had weer eens een randdebiel in een VW Golf achter me hangen. Ik remde één keer heel hard en meneer zat daardoor bijna met zijn snuit op de voorruit. We waren net langs een politieauto gereden dus meneer durfde geen rare fratsen uit te halen. Ik moest hier een keer een noodstop maken vanwege drie overstekende damherten dus je kunt wel raden wat er was gebeurd als ik nu een noodstop had moeten maken. Juist dan had hij keihard achterop mij geklapt en had ik maanden/jaren last van mijn nek gehad. Er zit trouwens een automatische botswaarschuwing op dus eentje die zelf automatisch afremt. Beetje te vroeg naar mijn smaak want ik remde voor mijn gevoel heel vaak helemaal niet te laat en dan greep het zogeheten FCA Forward Collision Avoidance Assist al in. De rit terug verliep rustig en vlekkeloos alleen het verbruik klopte voor mijn gevoel niet met 1:23. Wat was er in hemelsnaam mis gegaan?

Snelwegzuinigheidsrit
Na die rare verbruikswaarde was het dus een must om nog een zuinigheidsrit te maken en wel de snelwegzuinigheidsrit. Nou ja dit was een mooie gelegenheid om te laten zien dat die 1:27 wel degelijk haalbaar is. Ik had nog mooi een anderhalf uur over voor het eten dus snel naar het grote Shell pompstation in Wassenaar. Toen ik de benzinetank aan het volgooien was zag ik dat het aantal liters niet klopte met wat het zou moeten zijn op grond van de gereden afstand op de tripmeter. Die 1:23 klopt dus gewoon écht van geen kanten! Ik hoopte wel dat de Cruise Control het nu wel zou doen maar nee ook nu weer had ik vette pech. Ik moest dus het gaspedaal netjes ingetrapt houden en maar hopen dat ergens onderweg de Cruise Control weer zou reageren op de SET-knop. Moe word ik hiervan…… Maar goed het rijden ging erg lekker en werkelijk perfect, het was én niet te druk én vrijwel iedereen (op Audi’s, BMW’s, Mercedessen en Porsches na) netjes 100 km/u. Bij Hoofddorp ging ik eraf en ik hoopte dat ik één van mijn meest favoriete afritbochten vrij zou hebben. Er reed politie schuin achter mij en ik hoopte stiekem dat ze ook deze afslag zouden nemen. Helaas ze reden verder in hun flut-Mercedes (zijn erg veel klachten over). Het had me wel leuk geleken om ze los te rijden in de S-bocht om voor het stoplicht het raampje open te draaien en tegen ze te zeggen: “Zullen we ruilen?” Ik dook met 100 km/u de S-bocht in en dat is echt serieus hard voor een stadsauto maar geloof het of niet het ging goed.

Deze kleine stadsauto is zo verschrikkelijk retegoed dat is gewoon ongehoord. Aan de andere kant de A4 weer op was jammer genoeg aansluiten achter vier trailers dus dat was kruipen de gehele oprit lang. Daarna ging de Cruise Control er weer op – ja die deed het ineens weer – en reed ik met 100 km/u terug richting Leiden en uiteindelijk Wassenaar want daar moest ik weer tanken. Dit keer had ik een goed gevoel want de naald van de benzinemeter was amper terug gelopen en gaf nokkievol aan. Het aftanken leverde een verbruik van exact 1:27 op. Netjes! Na het eten ben ik nog even snel naar Bas gereden want ik wilde toch even weten wat hij van deze Hyundai i10 vindt. Het is wel geen spectaculaire auto qua interieur maar ja wel de laatste der Mohikanen qua stadsauto’s samen met de volledig vernieuwde Kia Picanto. Bas was niet ondersteboven dat mag geen wonder heten, hij vond het er allemaal goed en netjes verzorgd uitzien. Bas noemt zo’n interieur in zijn vocabulaire het zoveelste kut-interieur. Toen hij die opmerking voor het eerst maakte had ik buikpijn van het lachen, en ook tijdens het schrijven van het testverslag van die bewuste testauto moest ik weer hard lachen. Heerlijke kerel die Bas, hij bezorgt mij altijd wel schrijfinspiratie dan wel een titel voor een testverslag. Maarrrrr toen noemde ik de basisprijs van de Hyundai i10 en toen zei Bas meteen: “Mwah da’s helemaal niet verkeerd!” Zo zie je maar weer dat de prijs van een auto veel zo niet alles zegt zeker als die auto ook nog eens uitmuntend is in zijn segment.

Hoog tijd voor een rondje SBP
Woensdagavond ben ik dan eindelijk maar eens een rondje volledig op en over de grens gereden op het Space Business Park en het rotondecircus. Gezien de uitstekende wegligging van de Hyundai i10 kon het niet anders dan twee erg leuke rondjes worden. Gelukkig kun je het ESP/TRC uitzetten bij deze Hyundai i10 alhoewel ik geen doorspinnende voorwielen verwacht hooguit een ietsiepietsie met vol gas optrekken in de 1ste versnelling. Het is in deze Hyundai i10 wel zaak precies in de juiste versnelling met het juiste (hoge) toerental te rijden want zodra de snelheid eruit is dan krijg je die er nooit meer op tijd in voor een bocht/rotonde. Als eerste ben ik naar het Space Business Park gereden en op de afslag Klei-Oost merkte ik in de afknijp-afritbocht zwaar op de grens rijdend dan toch eindelijk dat ook deze Hyundai i10 een grens heeft. Middenin de bocht werd het onderstel licht zoekerig maar ach er zijn veel duurdere auto’s die het slechter doen dan deze Hyundai i10 met dezelfde snelheid op deze plek. Aan de andere kant aangekomen reed ik de rotonde op en af en schakelde expres terug naar de 1ste versnelling want die knalt pas in de toerenbegrenzer bij 50 km/u. Ik knalde lekker hard door de haakse rechterbocht trok ‘m door tot aan de toerenbegrenzer en schakelde op naar de 2de versnelling. Ik vloog dan ook met een voor deze auto hoge snelheid door de flauwe linkerbocht. Maar de banden trokken het zonder enig probleem dankzij de uitstekende vering/demping. De vrachtwagenparkeerplaats was hard lachen, ik gooide het stuur hard om naar links op het allerlaatste moment en dus met een zo hoog mogelijke snelheid. En geloof het of niet zelfs nu gleed ik niet eens zoveel weg naar rechts. Ik heb op deze plek een keer exact hetzelfde gedaan met een Ford Focus en die bleef maar glijden dat was gewoon doodeng.

Dikke punten dus voor deze Hyundai i10! De rechts-links-combinatie ging ook erg lekker want juist daar verlies je normaal gesproken door de krappe bochtencombinatie snelheid maar dat viel dus mee. De lage verkeersdrempel voelde goed aan en ik maakte zoveel mogelijk vaart voor de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor. Ik smeet de Hyundai i10 echt zo hard mogelijk de bocht in en liet meteen het gas los zodat het binnenste achterwiel even los kwam van het asfalt. De Hyundai i10 stuiterde perfect de bocht door, oh wat is dit goed zeg dat wordt heel hard lachen met die N-Line. Meteen na de bocht ging het gas er weer vol op en ik trok ‘m stevig door in de 2de versnelling en vloog over de hoge verkeersdrempel heen. Dat ging prima en ik was benieuwd hoe de allerhoogste verkeersdrempel zou gaan. Want ja met een korte wielbasis is dat toch anders dan in de gemiddelde auto met een lange(re) wielbasis. Ik vloog heel hard en hoog over de hoogste verkeersdrempel heen en kwam zelfs even met vier wielen los van het asfalt. De landing was hard maar perfect en ik kon daardoor met hoge snelheid de rotonde op en afduiken de blinde rechterbocht in. Krielemenee wat is dit goed zeg, ha, ha ik moest gewoon even lachen. De rotonde, de haakse rechterbocht en de blinder linkerbocht gingen al net zo goed en zelfs de flauwe linkerbocht naar de noordelijke oprit van de N206 ging perfect op de grens rijdend. Toen nog even de lange opritbocht en zelfs die was leuk. En als laatste de opritbocht bij ’t Heen natuurlijk, plankgas in de 1ste versnelling reed ik op de apex af en vloog in de 2de versnelling met constant piepende banden door de opritbocht heen.

……..oh én een rondje Rotondecircus
Daarna ben ik in vliegende vaart naar het rotondecircus gereden via de Willem de Zwijgerlaan en voor de verandering eens een keer niet via de A4. De koeienrotonde nam ik heerlijk glijdend over de rotonderand heen en het petje in de Seat Leon die mij via de buitenring even snel dacht in te halen keek wel even vreemd op toen ik nog steeds voor hem reed. Op de eerste haakse rechterbocht afrijdend had ik van tevoren al gekeken of er niemand van links aankwam. Ik dook er dan ook met een zo hoog mogelijke snelheid in maar ik had niet eens de reserveruimte van de linkerbaan nodig. Met zwaar piepende banden vloog ik door de bocht maar opzij glijden ho maar. Op de kleine rotonde moest ik een 360-gradendraai maken en dat gaat toch wel zo ontzettend lekker met zo’n kleine maar vooral ook lichte auto. Wel grappig dat ik in de 1ste en 2de versnelling het gehele rondje over het rotondecircus kan rijden want de 2de versnelling schiet pas bij 100 km/u in de toerenbegrenzer. Normaal gesproken is de buitenring van de grote rotonde heerlijk om te doen maar helaas heeft deze Hyundai i10 te weinig vermogen om de voorwielen door te laten spinnen. Ik probeerde het wel door terug te schakelen naar de 1ste versnelling maar zelfs toen ik daarna plankgas gaf spinden de voorwielen maar heel eventjes door. Op naar het viaduct met daarvoor de rotonde met de hoge rotonderand die geen enkel probleem bleek voor de Hyundai i10. Ik reed er serieus hard overheen en bij het neerkomen stuurde ik met groot gemak langs de vangrail aan de linkerkant. En daarna was het gààààààssss richting de ovale rotonde. Er kwam net op dat moment verkeer de snelweg af en toen ik de Hyundai de ovale rotonde opsmeet en dacht dat ik moest remmen stuurde de truttenschudder gelukkig naar de buitenring zodat ik direct naar binnen kon snijden. Fijn!

Ik vloog over de met de linkerkant van de auto over de hoge rotonderand heen en landde op het asfalt waarna ik meteen plankgas gaf en aan de andere kant ook weer over de hoge rotonderand heen vloog en alweer perfect landde en strak langs de vangrail stuurde. En weer was het gààààààssss over de A4 heen zodat ik aan de andere kant met een lekker vaartje de kleine rotonde driekwart kon nemen. Rotonde opsturen het stuur hard omgooien naar links en vervolgens hard omgooien naar rechts de rotonde af. Ha, ha dit is wel zo leuk vooral omdat ik het totaal niet verwacht had. Ik reed weer op de grote rotonde af waar ik rechtdoor rij maar hier rij ik gek genoeg NOOIT over de rotonderand heen. Waarschijnlijk omdat op het asfalt blijven rijden het lekkerste achtbaangevoel geeft. Je gaat van heel diep rechts in de veren hangend naar in één keer heel diep links in de veren hangend. Omdat de radius van de rotondering zo groot is voelt het zo lekker aan want hoge g-krachten. Ik reed daarna nog een kwart rondje en maakte voor het viaduct meteen weer een 360-gradendraai waardoor ik weer op de grote rotonde afrijdend de afslag voor de Pannenkoekenboerderij langs kon nemen. Dat is een dalende afslagbocht voorlangs buiten de grote rotonde om met een verschrikkelijk listige flauwe S erin. Ik heb één keer een verschrikkelijk heftig adrenalineshot gehad in een Subaru die beter bleek te zijn dan ik en mij redde door zijn Symmetrical-AllWheelDrive. En toen ik de dalende afslagbocht indook schoot dat moment even door mijn hoofd. Ik zette er nog een extra tandje bij gewoon omdat ik het gevoel had dat deze Hyundai i10 dat wel kan hebben. En inderdaad vloog ik heel hard-strak-mooi door deze listige bocht heen. Wow! Als het aangrijptraject van de koppeling perfect was geweest dan had ik ‘m een dikke 10 gegeven maar wie weet is dat weg gelegd voor de Hyundai i10 N-Line.

 

Specificaties Jaargang 2020 Carrosserie hatchback Transmissie handgeschakeld Aantal deuren 5 deuren of meer Brandstof Benzine Type motor Otto Aantal cilinders 3 Acceleratie (0-100/sec) 15,0 seconden Topsnelheid 156km/u Vermogen 49,3(67)5.500 kW (pk)/rpm Koppel 96,2/3.750 nm/rpm Cilinderinhoud 1.0/998 liter Kleppen per cilinder 4 Aandrijving voorwielaandrijving Remmen voor Schijven Remmen achter Schijven Draaicirkel 9,72 meter
Overig
Type bekleding		Stof
Velgen		16-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		5,2 liter/100 km
Snelweg		3,6 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		4,1 liter/100 km
C02 uitstoot		96 gram/km
Energielabel		B
Afmetingen
Lengte		3.670 mm
Breedte		1.680 mm
Hoogte		1.480 mm
Wielbasis		2.425 mm
Spoorbreedte voor		1.479 mm
Spoorbreedte achter		1.480 mm
Massa leeg		899 kg
Max. toelaatbare massa		1.310 kg
Laadvermogen		411 kg
inhoud bagageruimte		252 liter
Bandenmaat		195/45-R16
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand