VW-killer!!!
De verkoopcijfers van Volkswagen zijn verbijsterend goed, te goed als je het mij vraagt. Dat kan ook niet anders met een land China als verkoopmarkt, waar de bevolking de Duitse automerken als degelijk en betrouwbaar beschouwd. Tja denk ik dan bij mezelf als ik het verhaal hoor van die Chinese fabriek die 1,- euro per uur meer biedt dan de fabriek ernaast, en vervolgens alle arbeiders van die ene naar die andere Chinese fabriek hollen, dan kunnen ze dus ook zomaar van het ene op het andere automerk overstappen. Zo gek kan het gaan in een land als China, er hoeft maar iets te gebeuren en je bent gezien. De directeur van Volkswagen snapt dat als één van de weinigen, en hij is dan ook op het autosalon van Genève in de nieuwe Hyundai i30 gaan zitten. Hij had een rolmaat bij zich, en op het YouTube-filmpje dat hiervan gemaakt is kun je zien dat hij alles opmeet. Is de nieuwe Hyundai i30 dan echt zo bijzonder dat de dic van VW deze auto met eigen ogen wilde zien en voelen? Willen jullie het echt weten? Uh ja dus, ik was nog maar amper 100 meter onderweg en toen had ik mijn eindoordeel al klaar. Zithouding-perfect, koppeling-perfect, schakelen-perfect, gasreactie perfect, tuning motorblok-perfect, vering/demping-perfect, stuurgedrag-perfect, wegligging-perfect, design-perfect en dat allemaal voor een prijs van nog net onder de 25.000,- euro voor de duurste benzineversie die ik mee had gekregen. En dan zie ik jullie denken: “Wie of wat moet en/of kan ik nog geloven?” En dat is inderdaad precies waar het om draait! Waarom nemen de meeste mensen alles wat ze in de krant lezen en op tv zien zonder meer voor waar aan? Het gekke is namelijk dat ondanks de grenzeloze vrijheid van het internet de leugens alleen maar toenemen. Blijkbaar is grenzeloze vrijheid dus niet goed, dat klinkt volslagen idioot maar is het niet. De meeste mensen kunnen namelijk helemaal niet met vrijheid omgaan. Neem de journalistiek, de spreekbuis voor de vrijheid van meningsuiting zonder enige vorm van censuur. Maar is dat wel zo?

[quote www.hva.nl/springplank] “Journalistiek verloedert door toename commerciële belangen” is een uitspraak van Nick Davies, journalist bij “The Guardian”, en schrijver van het geroemde en door sommigen vervloekte boek: “Flat Earth News”. Volgens Nick Davies hebben journalisten geen tijd en ruimte meer om bronnen te controleren, en redacties geen geld om op onderzoek uit te gaan. Nieuws wordt klakkeloos overgenomen en verhalen groter gemaakt dan ze in werkelijkheid zijn. Steeds meer nieuws is in feite herschreven PR-materiaal en menig nieuwsbericht is afkomstig van persbureaus. En die krijgen op hun beurt weer materiaal aangeleverd van, jawel, PR-medewerkers. Dit en meer is te lezen in Flat Earth News. Dat klinkt deprimerend? En dat is het ook, volgens Davies. Wat kan de nieuwsconsument nog vertrouwen? Niet veel, zo blijkt uit onderzoek. Davies gaf onderzoekers van de journalistieke afdeling van de Cardiff Universiteit de opdracht om de samenstelling van nieuwsberichten in de Britse kwaliteitsmedia te onderzoeken. In totaal werden 2.207 berichten geanalyseerd en de bronnen onderzocht. De uitkomst: “60 procent bestond helemaal of grotendeels uit persberichten of PR materiaal”, vertelt Davies, “20 procent bleek duidelijke elementen daarvan te bevatten. Bij 8 procent van de verhalen vonden de onderzoekers geen bron. Slechts 12 procent bleek nieuws afkomstig van de reporters zelf.” [/quote www.hva.nl/springplank] Je mag je daarom dan ook hardop afvragen wat er in hemelsnaam waar is van de nieuwsberichten (en testverslagen) die je in de gedrukte autobladen en online automagazines leest. Denk hierbij aan die ongelofelijke hoax met de Toyota Prius in de USA waar helemaal niets van waar bleek te zijn. En toch namen alle Nederlandse gedrukte en online automagazines de leugenachtige persberichten over de Toyota Prius 1 op 1 over.

Uhhhhhhhhhhhh
De Duitse automerken, en dan met name Volkswagen en BMW, doen het ontzettend goed qua verkopen wereldwijd (lees: vooral China). Dat hebben ze te danken aan hun degelijke en betrouwbare imago volgens de media. Maar om in de lijn Nick Davies te blijven, “Is dat imago wel zo degelijk en betrouwbaar?” of zijn al die berichten in de autobladen en online magazines niets meer of minder dan herschreven PR-materiaal dat rechtstreeks uit de koker van de PR-bureaus van Volkswagen en BMW komt. Ik test van beide Duitse automerken geen auto’s meer omdat ze mijn journalistieke onafhankelijkheid niet erkennen. Ik zal jullie de details besparen maar laat het duidelijk zijn dat mijn journalistieke onafhankelijkheid mij heilig is! Als ik iets opschrijf mag je er vanuit gaan dat het geen herschreven PR-blabla is, dan wel een door de hoofdredacteur (gelukkig ben ik dat zelf) gecensureerd testverslag is. Elk testverslag op Autotesten.nl vertegenwoordigt een mening díe stevig onderbouwd wordt door middel van gedegen testwerk, én goede actiefotografie die de testresultaten ondersteunen. Dat is dus de reden dat dit testverslag toch verder gaat na mijn eerste 100 meter rijden met de Hyundai i30. Ik kan wel voelen en vinden dat alles perfect is maar zonder dat uitgebreid getest te hebben weet ik niet of dat wel klopt. Misschien kom in het grensbereik (zie: Abarth Punto Evo esseesse) totaal onverwacht iets tegen dat niet hoort. Gelukkig niets daarvan bij deze Hyundai i30 1.6 GDI blue i-Catcher zoals de versie, die ik mee had gekregen, voluit heet. Na amper twee dagen rijden en al heel wat honderden kilometers achter de oren, was ik qua kritiek niet veel verder gekomen dan de gedachte: “Een koffertje meer in de bagageruimte zou wel leuk zijn.”

Er zat dus niets anders op dan een testverslag te schrijven met een hoop woordendiarree (wat is dat toch een mooi woord) zoals de gewoonte is in de reguliere autojournalistiek. Alhoewel in dit geval is het kritische woordendiarree dat scheelt dan wel weer. Maar goed terug naar de Hyundai i30 de kaskraker voor Hyundai in moeilijke tijden, want dat de automarkt het nog veel moeilijker gaat krijgen mag duidelijk zijn. Tijdens deze test las ik het volgende bericht op het internet: “In de Duitse Financial Times waarschuwt de directeur van Ford Duitsland Bernhard Mattes voor een catastrofale prijzenoorlog als er niet snel actie wordt ondernomen. Op dit moment produceren fabrieken al te veel auto’s, terwijl de vraag naar verwachting alleen maar zal dalen. Als die auto’s niet verkocht worden zullen fabrikanten na verloop van tijd noodgedwongen de prijzen moeten verlagen, met alle gevolgen van dien.” Tja en laten de Zuid-Koreanen daar nou net geen last van hebben. De Hyundai i30 is namelijk véél goedkoper dan welke vergelijkbare Duitse hatchback dan ook. Leuk dat je als degelijk en betrouwbaar bekend staat, maar als je auto’s veel te duur zijn dan heb je een probleem. De meest luxueuze versie van de Hyundai i30 is maar net iets duurder dan de goedkoopste versie van de Audi A3 en een stuk goedkoper dan de basisversie van de BMW 1-serie. De basisversie van de Volkswagen Golf VI (met maar 80 Pk en amper enige luxe!!!) komt enigszins in de buurt, maar ook die verliest het ruimschoots van de veel mooiere Hyundai i30. Want wees eerlijk qua design ogen de Audi A3/BMW 1-serie/Volkswagen Golf VI behoorlijk antiek (lees: volledig achterhaald).

Ook goedemorgen
Het is een klein detail maar toen ik amper één meter van de Hyundai i30 verwijderd was klapten de zijspiegels automatisch uit. Na het plaatsnemen werd ik begroet door een kort welkomstmuziekje, en toen dacht ik dat het wel zou aardig zijn als de auto nu ook automatisch zou starten. Zo ver is het nog niet maar wie weet komt er binnen afzienbare tijd een auto met een spraaksysteem, een auto dus die reageert op de gesproken commando’s van de bestuurder. Na het welkomstmuziekje drukte ik op de startknop en sloeg de motor aan, een 1.6 GDI-motor die erg stil is en vibratieloos ronddraait. Echt een genot van een motor zoals ik ze maar zeer zelden tegenkom. De reden dat de 1.4 liter benzineversie van de Hyundai i30 hier niet te koop is (in Spanje bv. wel) heeft alles te maken met de CO2-terreur in dit land. De 1.6 GDI heeft namelijk een lagere CO2-uitstoot dan de oude 1.4 benzine-versie! Na het zeer soepel inschakelen van de eerste versnelling reed ik heel netjes weg. De koppeling grijpt heel mooi aan, weer een groot pluspunt voor de Hyundai i30. Ik reed weg van het woonerf en stuurde naar rechts, en ook het sturen voelt perfect aan (in te stellen op comfort/normal/sport met één druk op de knop!), het wordt bijna saai zo goed als alles werkt en aanvoelt. Eenmaal onderweg leek het wel alsof ik in een dure limousine over de verkeersdrempels heen zweefde, en ook alle verzakkingen en putdeksels worden door de uitmuntende vering/demping perfect gedempt. En dat zonder ook maar het minste geringste piepje of kraakje, écht onvoorstelbaar goed. Kan een auto met een vanafprijs van 16.995,- euro zo ongelofelijk goed zijn? Ja dus! Ik weet zeker dat de eerste Hyundai i30 die in Europa met de boot is aangekomen door de VAG (=Volkswagen AG) gekocht is, en dat ze zich nu al weken afvragen hoe die Zuid-Koreanen in hemelsnaam zo’n goede hatchback kunnen bouwen voor die prijs. Dat heeft alles te maken de zeer moderne autofabriek(en) van Hyundai, en vooral ook de aandacht voor kwaliteit. Ik heb niet voor niets VW-killer boven dit testverslag gezet want dat is deze auto ook echt! En dat is niet omdat ík dat vind maar omdat Martin Winterkorn – de president van Volkswagen AG – dat vindt al zal hij dat niet zo zeggen (maar wel denken).

Werkendam
Aan het begin van de week had ik een SMS-je van Paul Klop gehad dat de WP-schokbreker van Spike (echte naam Jeroen van der Veen – Nederlands beste Streetfighterbouwer) weer gerepareerd was. Een mooi ritje voor de Hyundai i30, even op en neer naar Werkendam. Zaterdagochtend twijfelde ik nog even of ik eerst zou gaan sporten, maar ik besloot eerst naar Werkendam te rijden. Gewoon lekker relaxt op de cruise control overal de maximum snelheid aanhoudend. In mijn uppie kon ik op de cruise control trouwens met gemak een snelheid van 60 km/u in de zesde versnelling. Een dag later merkte ik dat met vijf personen aan boord de Hyundai i30 daar iets meer moeite mee heeft. Ik merkte duidelijk dat het koppel dan net te weinig is voor die paar honderd kilo extra gewicht, er zat dan ook niets anders op dan terug te schakelen naar de vijfde versnelling. Aangekomen bij de grote kruising in Den Haag draaide ik linksaf de A12 op. Dat is een hele mooie bocht en als je dan toch vooraan staat kun je daar maar beter meteen even van profiteren. Ik zette het gas er stevig op maar de Hyundai i30 bleef perfect op zijn lijn, het stuurgedrag mag je dan ook mooi neutraal noemen. Dat is overigens niet zo vreemd gezien de onafhankelijke wielophanging aan de achterkant, en de stabilisatorstangen voor en achter. Het voordeel hiervan is dat ondanks de comfortabele vering/demping de wegligging uitstekend is. Een vergelijkbare hatchback met een torsie-as zonder stabilisatorstang aan de achterkant zal nooit zo mooi neutraal sturen. Ik zou bijna zeggen waar blijft die Hyundai i30 GTI met het nieuwe 1.6 liter turbo-motorblok van de Hyundai Veloster onder de motorkap. Als die net zo’n absurd goede wegligging heeft als de gewone Hyundai Veloster dan kunnen de Duitse hatchbacks wel inpakken. Bij de importeur hoorde ik dat de 1.6 turbo-versie er sowieso aankomt, maar er komt vrijwel zeker ook een nog heftiger 2.0 turbo-versie met het motorblok van Hyundai Genesis Coupé. Die heftiger versie krijgt uiteraard betere remmen dan de gewone Hyundai i30. Zijn die remmen niet goed dan? Natuurlijk wel, voor een gewone hatchback zijn ze uitstekend, goede vertraging, goed te doseren, kortom ook hier weer geen kritiek.

Kwaliteit
Wat is kwaliteit en waar zie, hoor en voel je dat aan? Voor mij begint kwaliteit met het dichtslaan van een portier of de achterklep. Een mooi klinkende “doef” tijdens het dichtslaan van het portier duidt vrijwel altijd op kwaliteit. Tot mijn verrassing maakte de achterklep van de Hyundai i30 ook een mooi klinkende “doef” bij het dichtgooien. Kijk dat had ik dus niet verwacht en zegt alles over de topkwaliteit die de Zuid-Koreanen nastreven. Een wel heel erg grappige vorm van kwaliteit ontdekte mijn zwager tijdens het achteruitrijden. Toen ik de Hyundai i30 in zijn achteruit zette zag ik op het beeldscherm dat er een achteruitrijcamera zit op de versie die ik mee had gekregen. Maar wat ik niet kon zien is waar de achteruitrijcamera zich bevindt. In de winter moet ik zo’n achteruitrijcamera nog wel eens schoonmaken vanwege de pekelzooi op de weg, maar verder kijk ik lang niet altijd waar de achteruitrijcamera zich bevindt. Bij deze Hyundai i30 is dat echter een andere plek dan bij de andere automerken. De achteruitrijcamera bevindt zich namelijk achter het Hyundai-embleem op de achterklep. Zodra je de Hyundai i30 in zijn achteruit zet klapt het embleem gedeeltelijk omhoog en komt de achteruitrijcamera tevoorschijn. Slim gedaan want daardoor zal de achteruitrijcamera van de Hyundai i30 nooit vies worden of beschadigen.

Van de buiten- naar de binnenkant of nee ik blijf toch nog even aan de buitenkant. Een auto is van staal gemaakt en de standaard opmerking van Audi/BMW/VW-rijders is dat auto’s uit Japan en Zuid-Korea van pisbakkenstaal zijn gemaakt. Tja je zou ze bijna geloven door al die degelijke en betrouwbare copy-paste PR-berichten van Duitse makelij in de gedrukte en online automagazines. Maar op een dag reed ik met een Hyundai i40 wagon per ongeluk tegen een paaltje aan dat pas 30 jaar op het woonerf naast mijn huis staat. Ik nam de bocht te krap en de klap was zo groot dat de auto opzij werd gedrukt. Toch zat er niet veel meer dan een schaafwond op de achterkant. Hoe kan dat? Wel Hyundai gebruikt niet zo maar staal maar het allerbeste staal uit de eigen staalfabrieken.

Lees even mee:
[quote wikipedia] Once Hyundai Steel completes its BF no.3 in 2013, the total annual capacity of the company will reach 23 million tons per annum and the Hyundai-Kia Automotive Group will become the only car maker with an in-house steel mill to supply steel sheets for the production of automobiles. [/quote wikipedia]

Tja daar sta je dan met je fantastische Duitse PR-sprookjes.

Eindelijk de bb (binnenkant en banden)
De binnenkant van de Hyundai i30 is al bijna net zo mooi als die van de Hyundai i40 wagon. Het dashboard oogt behoorlijk luxe voor een auto van deze prijs. Uiteraard heeft de de Hyundai i30 een USB-ingang, en gelukkig worden de MP3-songs in alfabetische volgorde op het display weer gegeven. Het geluid van de audio is uitstekend al helemaal gezien de prijs van deze auto. In de test van de Hyundai i40 wagon had ik geschreven dat de bluetooth mijn GSM maar niet wilde zien. Dat kwam echter door een foutje van mijn kant, ik had namelijk nog “Dit apparaat zichtbaar maken voor andere apparatuur” aan moeten vinken. Foutje bedankt! Achteraf kan ik mezelf wel voor de kop slaan dat ik daar niet aan gedacht heb, maar ach ook ik ben wel eens niet scherp. De zit in deze Hyudai i30 is perfect, ik kan het gewoon niet anders omschrijven. De zitruimte achter voor de passagiers is ook uitstekend, net als de bagageruimte waar exact de 7-delige hatchback Samsonite kofferset in past. Niet tot de binnenkant behorend maar wel interessant om te bespreken zijn de banden, Hankook banden om precies te zijn van het type Ventus Prime2. Ik ben zeer te spreken over deze toch vrij gewone banden. Zowel op droog als op nat asfalt is de grip uitstekend en hebben ze mij de gehele testweek niet één keer onaangenaam verrast. Ik was dan ook zeer verbaasd dat de grote ANWB negatief was over deze banden. Ze weten daar zeker niet dat de ene Hankook de andere niet is. Het is namelijk zo dat eenzelfde band het jaar daarop een andere (en dus verbeterde) rubber samenstelling kan hebben. Ik ben daar ooit achter gekomen toen ik nog motoren testte. Het was mij opgevallen dat een bepaald merk en type band, waar ik een bloedhekel aan had vanwege het onvoorspelbare karakter, mij ineens wel goed was bevallen. Toen ik specialist van de fabriek sprak met specifieke kennis van de samenstelling van het rubber, vertelde hij mij dat de rubber samenstelling veranderd was maar de band nog steeds exact dezelfde typenaam had.

Nattigheid
En dan bedoel ik nattigheid in de letterlijke zin des woords, niet dat ik plotseling nattigheid begon te voelen omdat er iets mis zou zijn met deze Hyundai i30. Het goot van de regen toen ik dinsdagochtend vroeg naar mijn werk reed. Even een goed moment om te kijken of de wegligging in de regen net zo goed is als op droog wegdek. De eerste bocht naar rechts, op de kruising naast Holiday Inn, voelde meteen goed aan. De spinnende voorbanden hadden geen effect op de wegligging. De haakse bocht naar links richting de ondergrondse tunnel voor het NS-station ging ook lekker. Precies tegen de grens aan rijdend stuurde ik de Hyundai i30 strak de bocht door. Gezien de hogere snelheid die ik aan kon houden ten opzichte van het overige verkeer (wat rijden sommige mensen toch ongelofelijk gevaarlijk sloom in de regen) geeft wel aan dat alles goed op elkaar afgestemd is. Dat komt uiteraard mede door de uitstekende vering/demping, die ervoor zorgt dat de banden permanent wegcontact hebben. Onder de tunnel zag ik in mijn achteruitkijkspiegel met hoge snelheid een oud type VW Golf aankomen, en inderdaad zat er zo’n petje in. De Golf-rijder probeerde van alles om mij links (voorsorteerstrook) dan wel rechts in te halen, maar omdat het verkeer links en rechts van mij net geen gaatje liet vallen lukte hem dat niet. Daarna volgt een hele mooie bocht naar rechts die je van tevoren erg lastig in kunt schatten. Omdat het daar twee stroken wordt kon de Golf-rijder er eindelijk langs, dacht hij tenminste maar dat was verkeerd gedacht. Ik reed niet eens met een behoorlijke snelheid op de bocht naar rechts af maar hield vooral de snelheid er goed in. In de bocht dacht ik heel even “Oeps dat was toch een te hoge snelheid” maar de Hyundai i30 verraste mij door netjes op zijn lijn te blijven.

En weer dacht de Golf-rijder dat hij mij kon passeren maar op zo’n moment komt het op een razendsnelle en goede kijktechniek aan. En dan scheelt het dat ik ook motor rijd, want als motorrijder moet ik zowel ver vooruit als vlak voor en naast me kijken, want anders overleef ik het niet tussen de vele blinde automobilisten. In de verte zag ik een vrachtwagen op de linkerbaan rijden. Ik reed toen allang (bewust!) in de rechterrij die steeds sneller door reed, waardoor ik alsnog voor de vrachtwagen langs naar links kon. Veel automobilisten vergeten dat een goede kijktechniek essentieel is om een goede automobilist te kunnen zijn. De meeste automobilisten denken dat alles draait om een goede rijtechniek maar dat is dus grote nonsens. Je hebt helemaal niets aan een goede rijtechniek zonder een goede kijktechniek! Door goed vooruit te kijken en de juiste rij te kiezen liet ik de Golf-rijder ver achter mij, puur op basis van een goede kijktechniek en niet op basis van snelheid. De polder in was het een saaie bende op de rotondes, door de regen reden de meeste automobilisten té langzaam. Gelukkig was de haakse bocht bij McDonald’s helemaal vrij. Daar heb ik het gas even behoorlijk diep ingetrapt en toen voelde ik het ESP duidelijk ingrijpen maar ook het motorvermogen terugvallen. Later heb ik het ESP uitgezet en dan is de Hyundai i30 eigenlijk nog veel leuker, net als de Hyundai Veloster.

De illusie dat (te) dure (Duitse) producten beter zijn
Veel mensen kopen een Volkswagen, Audi of BMW niet alleen omdat die bekend staan als degelijk en betrouwbaar, maar ook omdat ze duurder zijn want duurder is beter denken veel mensen. Dat is dus een hele grote illusie waarvan nog nooit is bewezen dat-ie waar is. Zet uzelf schrap zou ik zeggen voor de niet bestaande Homo economicus: [quote www.deondernemer.nl] De economie zou pas optimaal functioneren als iedereen uitsluitend zijn eigen belang nastreeft. Dat houdt wel in dat iedereen zijn eigen belang moet (her)kennen. Dat klinkt niet moeilijk. We weten vaak maar al te stellig wat we willen. Maar in de zomer van 1979 werd duidelijk dat dat een illusie is. Dat die Homo economicus helemaal niet bestaat. De moord werd gepleegd door twee Israëlische psychologen (en nobelprijswinnaars), Daniel Kahneman en Amos Tversky. In een inmiddels beroemd artikel in het vakblad Econometrica wezen ze op het verschijnsel dat mensen een verlies van, zeg, twintig euro veel erger vinden dan dat ze gelukkig worden van het krijgen van hetzelfde bedrag. Deze ‘afkeer van verlies’ beïnvloedt al onze economische beslissingen, en maakt die beslissingen in wezen irrationeel. Het artikel veroorzaakte een ware stortvloed aan onderzoek en publicaties, waarin de ene na de andere cognitieve illusie werd ‘ontdekt’. We vallen voor snelle, kleine winst in plaats van een latere, grotere winst. Dat is er zo een. We hebben een stiekeme voorkeur voor dure producten, we geloven veel te snel in cijfers en autoriteiten, we schatten de waarde van wat we bezitten systematisch te hoog, we laten ons onbewust ‘sturen’ door stiekeme signalen en ga zo maar door. Sinds 1979 zijn economie en psychologie naar elkaar gegroeid. Terwijl in de politiek de vrije markt luider en luider werd geprezen, zaagden economen en psychologen de poten eronder vandaan. En ze hadden gelijk, zo weten we sinds 2007. [/quote www.deondernemer.nl]

Kortom deze Hyundai i30 voldoet volledig aan de ideale duur uitziende veel te goedkope auto. Een Hema-auto zouden wij Hollanders zeggen, en we weten allemaal dat de Hema-producten vroeger bij testen (ben de naam van dat consumentenprogramma vergeten) niet alleen als beste uit de bus kwamen maar ook het goedkoopst bleken te zijn. Volgens de wetenschap ben je dus behoorlijk DOM als je een veel te dure Duitse auto koopt. Ik een Duitsland-basher? Nee hoor ik ben alleen maar uitermate realistisch en prik graag illusies door gebaseerd op onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek. En geloof mij maar dat zo’n Diederik Stapel (frauderende ex-hoogleraar psychologie aan de KUT-Katholieke Universiteit Tilburg) niet eens een millimeter in de schaduw mag staan van deze twee geniale Israëlische psychologen. Oh ja en die Volkswagen Golf, Audi A3 en BMW 1-serie kunnen absoluut niet in de schaduw staan van deze Hyundai i30, alleen gelooft geen enkele VW-rijder/Audi-rijder/BMW-rijder mij. Net als dat de politici in de Tweede Kamer Daniel Kahneman en Amos Tversky maar niet willen geloven. Een beter bewijs dan de huidige toestand waarin de Europese Unie verkeerd is er niet. Toch?