Warm-Kia-Wit
Normaal besteed ik wel wat tijd aan een titel maar vrijdag 6 mei was zo’n chaotische dag dat ik voor de makkelijkste weg koos; het was eindelijk warm, ik moest een Kia ophalen, en die Kia was wit. Maar voordat het zover was moest ik eerst de Suzuki Vitara terugbrengen in Vianen, op de motor naar Renault in Schiphol-Rijk, in de Renault Mégane GT naar huis, lopend naar de trein, in de trein naar Breukelen, lopend naar Kia Motors Nederland en in een witte Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line via een omweg naar huis. Ik moest eerst nog even de keyless-entry-sleutel van de Suzuki Vitara (zat nog in de zak van mijn leren motoroveral) naar BV Nimag brengen. Gaat lekker zo toch niet dan? Domme Daan door de bocht zullen we maar zeggen. Het enige dat ik wist is dat ik een Kia cee’d 1.0 T-GDi op zou halen, maar dat het een GT-Line was verraste mij. Nou wist ik toevallig van het testverslag van de Kia cee’d Sportswagon 1.6 CRDi GT-Line dat het onderstel en de vering/demping van die auto afgeleid zijn van de GT-sportversie. Nadat ik het terrein bij Kia afgereden was moest ik aansluiten achter een tractor. Een rustig begin dus van de testweek maar dat gaf me even de tijd al rijdend stoel/stuur/spiegels af te stellen want ik vind dat rijdend toch altijd net wat fijner dan stilstaand. Het stuur is gelukkig zowel in hoogte als diepte verstelbaar, en de stoel heb ik uiteindelijk toch één klikje verder achteruit gezet dan direct na het instappen. Op de tweebaans rotonde kon ik de tractor direct voorbij via de binnenring, en na driekwart rondje stuurde ik de oprit naar de A2 op. Dat is een hele mooi lange oprit en ondanks dat de 17-inch Hankook Ventus Prime 2 banden nog koud waren zette ik meteen het gas erop. Het was iets van 23 graden en dus was het asfalt ook lekker warm, en bovendien heb ik uitstekende ervaringen met deze banden. Ik reed heel mooi strak door de opritbocht en dat voelde goed aan. De vering/demping past – dat is althans mijn eerste indruk – goed bij deze auto, de juiste mix tussen comfortabel en sportief.

Eenmaal op de A2 ging de cruise control erop, maar helaas kun je dan digitaal niet zien hoe hard je rijdt. Ik kachelde rustig met 100-108 km/u richting Vianen waar ik altijd weer geniet van het uitzicht op de fraaie rivier de Lek. De afrit is vrij recht en saai maar de stoplichtsprint maakt veel goed als je links vooraan staat, de stoplichtsprint wint en heel mooi de linkerbocht in kan duiken. Ook nu weer voelde het goed aan maar ik zat nog lang niet in het grensbereik dus hoe goed de wegligging écht is zal nog moeten blijken. De verkeersdrempeltjes (dat er nog automobilisten zijn die daarvoor remmen zeg, halleluja kom op zeg) voelden goed en aan het einde is dan die mooie dalende bocht + rotonde. Ik remde op de motor af en reed mooi strak door de dalende bocht en over de rotonde heen. Na het afgeven van de sleutel kon ik dan op huis aan, ik wilde namelijk nog even gaan zwemmen en verder bedacht ik me dat ik nog niet gegeten had. Dat krijg je op zo’n Drukke Dag = Drukke Daan. Terug naar de A2/A12/N11/N206/E20514=Eten=Tostie. Daarna heb ilk de Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line even geparkeerd want ik wilde met de Renault Mégane GT naar het zwembad. Ik heb ’s avonds nog wel even foto’s met de Samsonite kofferset gemaakt met mijn zwager.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 3×33-liter

Taxi-Daan
’s Zondags was het moederdag en ik had beloofd mijn neef van 2.07m op te halen in Rotterdam. Op de heenweg zaten we met zijn vieren (zus + zoon en dochter) in de auto, want ik moest mijn zus en haar dochter wegbrengen naar een musical die ook in Rotterdam bleek te zijn. Ik vroeg nog even hoe de zit was op de achterbank maar de beenruimte is prima zeiden mijn zus en haar dochter. Ik besloot de A4 te nemen want daar waren we al in de buurt vlak voor vertrek. Bij het stoplicht moest ik nog wel even stevig gas geven, want ik voelde gewoon dat de automobilist naast me mij er niet tussen wilde laten. Gelukkig is de Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line best snel eenmaal op toeren dus ik kon er mooi voorlangs schieten. Onderin lijken het koppel en vermogen wat tegen te vallen maar dat heeft vooral te maken met de gasreactie, iets wat ook goed te merken is als het start/stop-systeem in werking treedt. Bij het opnieuw starten van de motor bij groen moet je niet meteen gas geven, maar de motor echt even de tijd geven om aan te slaan. Op de A4 ben ik lekker 105 km/u gaan rijden, alleen met inhalen heb ik af en toe even gas gegeven. Zelfs met vier mensen aan boord is die 120 Pk ruim voldoende en kun je snel en genoeg vaart maken. Verder is ook het rijcomfort dan nog steeds prima, de auto gaat niet deinerig aanvoelen met vier volwassen personen aan boord. Langs Blijdorp rijdend moest het gas eraf en was het 50 km/u door de stad tot vlak over de Erasmusbrug. Aangezien ze aan de verdiepte wegen + tunnels bezig zijn was het overuren draaien voor de NavSat, en dat ging niet altijd goed maar meestal was het mijn fout. Uiteindelijk belandde we in een stukje Rotterdam waar ik al heel lang niet meer was geweest, maar wat wel één van mijn favoriete delen van Rotterdam is. Het was veel draaien en keren maar de Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line bracht het er prima vanaf, wat dat betreft is het een prima allround auto die zich zowel in de stad als op de snelweg thuis voelt.

Na mijn zus en haar dochter afgezet te hebben was het nog maar 1,7 km naar de flat van mijn lange neef. Op de terugweg hebben we net even een andere route gereden dan op de heenweg, maar of die nou beter was betwijfel ik. Maar goed we stonden tenminste niet in de file dat scheelt dan wel weer. Op de A13 kon het gas er weer op zij het dat je daar het eerste stuk maar 80 km/u mag. Daarna wordt het 100 km/u tot aan de afslag Leidschendam want uiteraard heb ik die afslag genomen. Mijn neefjes zijn wel wat gewend van mij en niet zo bang aangelegd. Ik nam de afslag op het laatst mogelijke punt en sneed daarna precies op de grens rijdend (= constante net-wel-net-niet-piepende banden) naar binnen en stuurde heel mooi strak door de afritbocht been. En alweer had ik GROEN en kon ik meteen doorstomen naar het volgende stoplicht. Met twee volwassenen en één bijna volwassene in de Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line moet ik zeggen dat-ie het wel verdraaide goed deed. Deze auto is heel erg mooi in balans in alle opzichten, en ik kan dan ook niet anders dan de Kia-technici een dikke pluim geven. Dus toen ik ’s avonds thuis kwam en dit las op Rijtesten.nl over exact dezelfde Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line – want hetzelfde kenteken – moest ik even heel erg hard lachen: “Waar Kia een enorme slag heeft gemaakt op het gebied van de kwaliteit van de producten, is er op het gebied van besturing nog het één en ander te winnen. Er zijn drie standen waarin de zwaarte van de besturing is in te stellen. De sportstand is de prettigste, of beter gezegd de minst slechte. Dan biedt het stuurwiel het meeste weerstand, maar je voelt bijna niks van wat er onder de voorwielen gebeurt. De andere twee standen – comfort en normaal – zijn te licht en enkel te gebruiken bij het inparkeren, zoals de City-stand in een Fiat.” Nou stap dan maar eens bij mij in de auto heren van Rijtesten.nl, want als ik BIJNA NIKS zou voelen zou ik nooit zo hard en mooi door die afrit bij Ledschendam heen kunnen en durven sturen!” Toch?

Ghost
Zo tegen een uur of 19.00u ben ik weer in de auto gestapt en heb mijn extreem lange neef Yorick van 2.07m teruggebracht naar Rotterdam. Yorick bleek prima in de passagiersstoel (in de laagste stand) te passen met zijn 2.07m, zelfs als hij zijn best deed raakte hij de hemel net niet. Poeh dat vind ik toch wel knap van die ontwerpers, want zo groot lijkt deze Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line toch ook weer niet. Sorry dat ik geen foto heb gemaakt maar ik was mijn pocketcamera vergeten en ik heb bewust geen smartphone. Op de terugweg heb ik de muziek even lekker hard gezet met beide voorraampjes half open want het was best warm. Eén van mijn favoriete nummers van dit moment is “He is” van de Zweedse hardrockband Ghost, echt een heerlijk bizar nummer maar dat vonden ze zelf ook. Het nummer is een eerbetoon aan de Nederlandse hardrockgitarist Selim Lemouchi van de Nederlandse band The Devil’s Blood. [Begin citaat}: Het nummer “He is” van de plaat Meliora is een a-typisch Ghost-nummer, dat wordt uitgedragen in een kolossale, gelaagde en meerstemmige productie. In een toelichting bij het album schrijft Ghost dat het lied al was geschreven in 2007, maar dat de band het zelf een zo merkwaardig nummer vond, dat een uitvoering op plaat nooit serieus werd overwogen. Tot de band het nummer in 2010 in huiselijke kring speelde voor Selim Lemouchi, die een avondje op bezoek was. Volgens Ghost stond Lemouchi er na die vertolking op dat Ghost het nummer zou opnemen, en dat de band dus over de artistieke bezwaren heen zou stappen. [Einde citaat] Wat dat betreft vind ik dit soort warme lenteavonden heerlijk, even lekker je eigen muziek uit de speakers laten knallen.

De audio van deze Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line is trouwens helemaal niet verkeerd, zelfs met de volume-knop wijd open blijft het geluid uit de speakers goed klinken. Het kleuren touchscreen laat zich eenvoudig bedienen, en voor de menu’s van de NavSat/Instellingen/etc. heb je absoluut geen instructieboekje voor nodig. Wat ik dan wel weer grappig vind is dat niemand van de autojournalisten blijkbaar de tripmeter gebruikt, dan wel niet konden vinden hoe ze die op “0” moesten zetten. De tripmeter stond namelijk op een paar duizend kilometer dus uh… ik had binnen tien seconden uitgevonden hoe ik de tripmeter op “0” moest zetten. Ik besloot weer de afslag bij Leidschendam te nemen, want nu zat ik in een verder lege auto en ik wilde wel eens weten of dat verschil zou maken. Ik was trouwens uitermate verrast over de grip van de 17-inch Hankook Ventus Prime2 banden. Ik vermoed dat dit type band een upgrade heeft gehad, een medewerker van Bridgestone heeft mij namelijk een keer verteld hoe dat zit. Toen ik nog motoren testte zei ik tegen deze medewerker van Bridgestone dat ik zo verbaasd was het over het feit dat de Bridgestone BT020 zoveel beter aanvoelt qua grip en vooral feedback. Hij vertelde mij toen dat de BT020 waar ik het over had qua rubbersamenstelling en chemische toevoegingen een totaal andere band was dan die van het jaar daarvoor. Natuurlijk speelt de kwaliteit van de vering/demping een hele belangrijker rol, maar de materiaalsamenstelling van een band is net zo belangrijk. Die twee vullen elkaar aan en soms is de combinatie van beiden zo goed gekozen dat een bepaalde band het uitstekend doet op een bepaalde auto. Want ook dit keer weer reed ik werkelijk perfect op de grens rijdend door deze keigave afritbocht heen. ik kan daar zo ongelofelijk van genieten als testrijder. Ik vind testrijder een betere naam dan autojournalist, want testrijder impliceert namelijk dat je aan het testen bent terwijl een autojournalist een hele slechte testrijder kan zijn.

Ondersteltest
Na de afritbocht ben ik door de 3 tunnels bij Leidschendam gereden en bij Wassenaar de N44 opgereden. Ik had mijn mooie bocht voor Hotel-Restaurant de Bijhorst net niet helemaal vrij, want ik moest net toen ik op snelheid kwam afremmen voor een auto voor mij. Maar goed bij het volgende stoplicht was ik een dikke Duitse SUV te snel af door voor ‘m langs te kruisen in de haakse bocht na het stoplicht. Alvast wat toeren maken en dan het gas er vol op en meteen de bocht induiken vereist een auto met een uitstekende wegligging als je een dikke SUV te snel af wilt zijn. Zolang je er maar voor zorgt dat je direct toeren maakt bij het optrekken dan gaat het goed, geef je te weinig gas dan slaat-ie dood en ben je gezien. Over de N44 was aansluiten in de rij maar op de A44 wilde ik even iets leuks doen, een goede maar wel heftige test die je alleen moet doen als je weet WAT je doet. Van de N44 de A44 oprijdend maakte ik vaart en na een paar kilometer kon het gas er echt op. Ik reed met zo’n 140-150 km/u richting de afslag Leiden-Zuid en eenmaal aan het begin van de afslag maakt ik nog wat extra vaart. Met 160 km/u begon ik behoorlijk hard af te remmen (de remmen vertragen goed en zijn ook goed doseerbaar) en toen voelde ik het onderstel gaan zoeken (=dweilen), dat hoort ook zo want dit is natuurlijk geen race-auto die plankhard afgeveerd is. Maar nou komt het want als het goed is dan blijft dat zoekerige onderstel beperkt tot lichtjes zoeken, zo ja dan is het een uitstekende afgeveerde/gedempte auto met een goede balans. Zo niet dan is het niet best voor mij, maar aangezien ik al het nodige testwerk had verricht durfde ik deze test wel te doen. Het is een kwestie van eerst dit testen, dan dat, en dan nog weer wat, ik doe NIETS zonder reden en ALTIJD in een bepaalde volgorde.

Trikke
Wasdanou??? Je mag het volgens de uitvinder uitspreken als “Traik” of precies zoals het er staat gewoon “Trikkuh” dus. Ik kwam dit zeer grappige elektrische vervoermiddel tegen op het internet en heb meteen een mailtje aan ze gestuurd. Toen ik maar geen antwoord kreeg ben ik maar even bij ze langs gereden want ze bleken niet al te ver van mij vandaan te zitten met hun bedrijf. Tijdens mijn bezoek heb ik een afspraak gemaakt wanneer ik ‘m op zou halen, en uiteraard even een rondje geprobeerd op de parkeerplaats voor de deur. Het is net als motorrijden heel dynamische en absoluut geen vervoermiddel voor mensen met een slechte motoriek en/of evenwichtsgevoel. Op maandagochtend 9 mei was het dan zover ik kon de Trikke op gaan halen aan de buitenrand van Den Haag naast het Westvliet-kanaal. Na de nodige instructie over het inklappen, batterij loshalen, opladen etc. kon ik gaan. Op weg naar huis moest ik trouwens alweer voor vogelredder spelen, een moedereend met 7 jonkies – die volgens mij net 1 dag uit het ei waren zo piepklein waren ze – wilde de drukke Stevenhofdreef oversteken. Ik kon op tijd stoppen en heb meteen mijn alarmlichten aangezet. De jonkies waren de hoge stoeprand al af en konden niet meer terug, en dus heb ik ze even één voor één in mijn hand genomen en weer op de stoep gezet en de moedereend en haar jongen terug naar de sloot geleid die maar liefst 100 meter verderop was! Op de A9 was het vorige week een verkeerschaos vanwege iets dergelijks dus dan viel dit nog mee.

Ik ben ’s middags meteen met de Trikke mee naar de Teamspirit-dag (ik heb dat niet verzonnen en hou verder mijn mond) gereden in kasteel Oud-Poelgeest in hoe kan het ook anders Oegstgeest. De Trikke kent 3 standen, twee begrensde standen en één onbegrensde stand. In de twee begrensde standen ga je niet echt hard, de eerste begrensde stand is letterlijk stapvoets, de tweede begrensde stand ongeveer normale fietssnelheid en de derde onbegrensde stand (=ongeveer 25 km/u) haal je alle fietsers in. Er zit overigens een brommerplaatje (AAA=koninklijk, ha, ha) op. Het rijden met de Trikke is ongelofelijk leuk vooral in de bochten, wat dat betreft ben ik als motorrijder in het voordeel. De meeste mensen die ik er even op heb laten rijden waren nogal bang om zich in een bocht te laten vallen zoals motorrijders dat noemen. De belangrijkste reden om deze Trikke te testen is voor mij dat het een zeer handig vervoermiddel is dat je heel makkelik op kunt klappen en in de auto mee kan nemen. Je kunt dan parkeren in een gebied zonder parkeermeters en/of blauwe zones en op de Trikke daar naartoe waar je moet zijn. Je werk, een afspraak met een klant etc., ik hoorde al iemand roepen dat hij €38,- parkeergeld per dag moest betalen in een stad waar hij als aannemer regelmatig moet zijn. Na vier dagen dikke pret, want dat is nog eens een extra plus van de Trikke, zit ik er serieus over te denken om er eentje aan te schaffen.

Even geen haast
Woensdag had ik voor de verandering eens totaal geen haast, maar dan ook echt helemaal niet. Tijdens het testen moet ik soms wel haast maken, want testen en rijden als een fossiel dat werkt natuurlijk niet. Maar toch kun je wel degelijk ook rustig rijdend veel informatie uit het rijden halen. Dat klinkt idioot maar het is wel zo, want als het gaat om “voelen” dan maakt het niet altijd wat uit of je snel of langzaam rijdt. Wat betreft de vering en demping kun je ook langzaam rijdend al heel veel voelen, maar dat kan alleen als je weet wàt je moet voelen. En verder helpt het natuurlijk ook mee als je een goed ontwikkeld gevoel hebt, want dat is namelijk niet bij iedereen gelijk maar wel iets dat je kunt leren! In de ochtend moest ik Fokke ophalen en op weg naar werk heb ik heerlijk 50 km/u op de cruise control gereden. En later op de provinciale weg even een kilometer of twee 80 km/u, en grappig genoeg waren we eerder op werk dan de dag ervoor. Oké misschien hadden we de stoplichten iets meer mee, maar het toont gewoon aan dat hard rijden zo ontzettend dom is. Als ik niet aan het testen ben rij ik dan ook altijd heel netjes en rustig en vrijwel altijd op de cruise control.

Uit werk vandaan ben ik ook weer heel rustig naar het zwembad gereden, en het is toch wel verontrustend om te moeten constateren dat er dan automobilisten zijn die nòg rustiger rijden dan ik als ík écht rustig rijd. Omdat de Kanaalweg tot en met 31 augustus 2017 is afgesloten moest ik halverwege rechtsaf slaan. Ik moest toen een aantal kilometers over een klinkerweg rijden, en het viel mij op hoe rustig de auto zich gedroeg. Dit laat zien hoe mooi de Kia-technici de vering/demping afgesteld hebben, sportief maar toch ook nog steeds zo comfortabel dat het nooit irritant wordt op slecht(er) wegdek. Wat dat betreft is een gewone Kia met een beetje GT erin een prima keuze als je een auto wilt die net dat beetje meer heeft dan de basisversie. Een auto ook die zuinig is maar toch ook weer genoeg Pk’s heeft om eens even lekker lol te hebben als je daar zin in hebt. Ik vind die 120 Pk in ieder geval ruim voldoende om dikke pret mee te hebben, en dat komt vooral door de uitstekende wegligging. Tijdens de fotoshoot van de Kia cee’d en de Renault Mégane GT wisselden mijn zwager en ik van auto, en allebei zeiden we na thuiskomst dat de Kia absoluut niet onder doet voor de Renault en dat nota bene met 85 Pk minder onder de motorkap.

Terugbrengen
Op vrijdag de 13de moest de Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line weer terug naar de baas in Breukelen, en ik besloot dat heel vroeg te doen. Ik moest namelijk ook nog de Renault Mégane GT Energy TCe 205 EDC terugbrengen én de Hyundai ix20 1.6 Go! Automaat ophalen. Toen ik de flat uitliep zag ik dat er een spierwitte Audi A3 achter de spierwitte Kia cee’d 1.0 T-GDi GT-Line geparkeerd stond. Vergeleken bij de Kia vond ik de Audi er maar lomp en totaal gedateerd uitzien. Ik snap echt niet dat er nog mensen geïnteresseerd zijn in zulke gedateerd uitziende hatchbacks, waarvoor je ook nog eens duizenden euro’s teveel betaald alleen voor een paar ringen op de motorkap. Rond 07.00u stapte ik in en besloot via de N11 richting Alphen a/d Rijn te tijden en vervolgens via Aarlanderveen, Nieuwkoop, Woerdense Verlaat etc. richting Breukelen. Een fantastisch mooie rit zeker met dit mooie zomerweer is het genieten van de mooie poldernatuur. Alhoewel ik de weg goed ken had ik toch de NavSat aangeslingerd omdat ik wilde kijken of die alles wel duidelijk aangeeft. Dat bleek gelukkig zo te zijn, en deze navigatie zoomt verder ook in en uit bij het naderen van afslagpunten. De audio is prima wat mij betreft voor een hatchback uit dit segment, ik vond ‘m zelfs beter dan ik verwacht had. De bediening van alles wijst zich vanzelf, de bediening van de cruise control zit op het stuur en de knopjes zijn ’s nachts verlicht, gemak dient de mens dus. Eigenlijk gewoon een doodgewone hatchback maar dan mooier, beter en goedkoper en een veel langere garantie dan de Europese hatcbacks.