MomoDesign-DomboDaan
Dit is niet het begin van een Sinterklaasgedicht, maar gaat over iets wat mij minimaal één keer per jaar overkomt, zo ook nu weer eens. Vrijdag 8 november had ik de Range Rover Sport Supercharged weggebracht waarna ik op de motor over de A2 naar Vinkeveen ben gereden en van daaruit binnendoor naar Lijnden. Motor in de parkeergarage gezet even wat gebabbeld met de mannen van Fiat, om snel daarna te ontdekken dat er 15 november op het uitleenformulier van de Lancia Delta S MomoDesign stond geschreven. Ik was die ochtend van huis gereden met de datum 8 november in mijn hoofd, en had voor vertrek niet meer in de planning gekekeken. Macht der gewoonte niet waar? Neem nooit zomaar iets aan dat blijkt maar weer. En zo kom ik via deze weg eigenlijk op iets waar veel automobilisten last van hebben. De aanname dat Italiaanse auto’s onbetrouwbaar zijn in tegenstelling toe de auto’s uit ons buurland. Maar geloof mij als ik zeg dat de Deutsche gründlichkeit helemaal niet (meer) bestaat. Er bestaan serieus nog steeds mensen die beweren dat Italiaanse auto’s allemaal rijdende roestbakken zijn, Duitse auto’s de beste ter wereld en Franse auto’s uit elkaar vallen van ellende. Oh ja en de Japanners maken alleen saaie auto’s, en de relatief nieuwe Koreanen (niet helemaal waar) maken hun auto’s van pisbakkenstaal. Wat dat betreft bof ik dat ik opgegroeid ben in een volledig autoloos gezin, allebei mijn ouders hadden geen rijbewijs. Ik had en heb dus geen voorkeur voor een bepaald merk auto zoals bij veel autojournalisten wel het geval is. Daarom kun je bij de gedrukte autobladen van tevoren al raden welk automerk een multitest wint.

Op weg naar de importeur was ik blijkbaar niet de enige die zich wel eens vergist. Toen ik de laatste rotonde verliet reed er een dame achter mij die extreem veel haast had. Zelfs toen ik al links voorgesorteerd stond probeerde ze alsnog om mijn motor heen te rijden. Deze vrouw spoorde echt voor geen meter en dat heb ik haar even goed duidelijk gemaakt. Toen ik door het hek van de importeur naar binnen reed zag ik dat ze bij het ernaast gelegen trainingscentrum (was ze soms alvast aan het trainen?) moest zijn. Tja eerder opstaan dame en niet proberen mij overhoop te rijden! Italiaans temperament zullen we maar zeggen, hopelijk zou ik daar over een paar minuten ín plaats nemen. Ik heb al eens een Lancia Delta getest, een Twin-Turbo diesel als ik het mij goed herinner. Toen ik het opzocht schrok ik wel even van de diesel- en benzineprijs in 2009: “Diesel kost op dit moment slechts €0,98 p/ltr tegenover €1,37 p/ltr voor een liter benzine.” En als ik het goed heb kostte een liter LPG toen iets van €0,45. En dat maakt deze testauto toch net weer even anders dan de gemiddelde testauto, LPG is de laatste namelijk een beetje uit beeld geraakt en dat is jammer. Met de huidige hoge benzineprijs is het rijden op LPG namelijk weer interessant als nooit tevoren. De toename van het aantal BiFuel-modellen bij alle automerken is dan ook niet meer dan logisch.

Eerst maar eens rijden
Voordat ik verder in ga op de LPG-materie eerst maar eens iets over het rijden met deze Lancia Delta. Ik had overigens de witte versie mee gekregen, prima voor de foto’s maar de donkere versie op de persfoto’s vind ik eerlijk gezegd mooier. Na het plaatsnemen heb ik de spiegels, stoel en stuur afgesteld en ben weg gereden. Maar al snel heb ik de bestuurdersstoel toch iets verder naar achteren gezet, en weer iets naar voren, en weer iets naar achteren etc. Probleem is dat je het koppelingspedaal heel diep kunt intrappen, terwijl de koppeling pas laat aangrijpt. Uiteindelijk bleek dat ook de oorzaak dat ik de motor in het begin een paar keer af liet slaan (dit overkwam mijn zwager ook tijdens de fotoshoot dus ik was niet de enige). Zo zie je maar weer hoe belangrijk een goede afstelling van de bestuurdersstoel is, juist bij auto’s zoals deze Lancia Delta S. Wat mij meteen opviel na het wegrijden is de mooi afgestelde vering/demping, waardoor het onderstel mooi maar niet té comfortabel aanvoelt. Na het starten rijdt de Lancia Delta S BiFuel altijd eerst even op benzine, maar zodra het kan (een paar straten verder) schakelt de motor over op LPG. Dat is te zien aan het benzinepomp-icoon in het LPG-meter staafdiagram. Het is ook mogelijk om permanent op benzine te rijden, en daarvoor hoef je slechts een knopje rechts naast het beeldscherm in te drukken. Er wordt geadviseerd eens in de zoveel tijd een tank benzine leeg te rijden, dit omdat benzine na verloop van tijd (tijdsduur verschillen de meningen behoorlijk over; 6 weken tot 3 maanden las ik) zal verouderen.

De 1.4 T-Jet motor draait mooi rond en ik merkte helemaal niets van het rijden op LPG, alleen het overschakelen van benzine naar LPG merkte ik af en toe. Er zijn namelijk mensen die beweren dat ze blindelings kunnen voelen of ze op LPG dan wel benzine rijden. Nou heb ik het geluk ooit in een oud type LPG-auto gereden te hebben, met zo’n knop onderaan het dashboard om over te schakelen van benzine naar LPG en andersom. Bij dit oude type LPG-installatie voelde je overduidelijk dat de auto krachtiger aanvoelde op benzine. Maar bij de huidige LPG G3-installatie merk je daar helemaal niets meer van. Leukste zou natuurlijk zijn om de Lancia Delta S MomoDesign op een vermogensbank te zetten en de uitdraai van de benzine- en LPG-grafiek over elkaar heen te leggen. Op de A44 rijdend twijfelde ik of ik eerst naar huis zou gaan dan wel zou gaan zwemmen. Het werd toch eerst zwemmen want dan had ik daarna de hele dag voor mezelf. De afrit bij het Transferium nam ik met een behoorlijke vaart, en uiteraard zonder af te remmen. Daarvoor moet je dan wel vlak langs de vangrail sturen, maar dat maakt deze afslag dan ook altijd weer spannend. Het onderstel voelde goed aan en dat klopte met mijn goede beoordeling van de vering/demping. De banden hebben daardoor ook een uitstekende grip, en ik was wel enigszins verrast over de Goodyear Excellence banden. Verrast in de zin van dat ik dit merk banden niet vaak tegenkom op testauto’s.

Vroeg opstaan
Zaterdag had ik weekenddienst en gelukkig was dat met een collega die net als ik ook graag vroeg begint. Zodoende zat ik al om 07.10u in de auto om op de rondweg te beslissen dat ik toch maar niet over de A4 zou rijden. De eerste haakse bocht ging lekker en ik voelde direct dat deze Lancia Delta S een elektronisch sperdif heeft. Dat was wel weer even helemaal niet wennen dus na de Peugeot 208 GTi, die heeft namelijk als één van de zeer weinige sportieve hatchbacks géén elektronisch sperdif. Bij deze Lancia Delta S hoefde ik dus niet zoals bij de Peugeot 208 GTi netjes op het gas door de bocht heen sturen. En ja hoor nog steeds staan alle stoplichten ’s ochtends vroeg aan voor géén tot één auto (ikke dus), welke gek verzint dit toch vraag ik me dan af. Zet die stoplichten en ook de straatverlichting gewoon uit! Gebruik gewoon die geniale ‘glow in the dark paint’ van kunstenaar Daan Roosegaarde – https://www.youtube.com/watch?v=wEe8firurCY – en je kan al die totaal onnodige straatverlichting voor altijd uitzetten. Maar ja Leidse wethouders en innovatief zijn is echt teveel gevraagd, incapabele machtswellustelingen zijn het en dan druk ik me nog heel netjes uit. Tijd om wat koeien te laten loeien op de koeienrotonde, en dat is niet zo moeilijk op de vroege ochtend. Met het ASR aan vloog ik over de rotonderand heen, net aan lichtjes dwars glijdend waardoor ik de rotonde afrijdend heel even een beetje moest corrigeren. Ook nu weer genoot ik van de werkelijk heerlijke vering/demping die precies goed is. Iets sportiever of iets comfortabeler had in beide gevallen afbreuk gedaan aan deze fijn rijdende Lancia Delta S MomoDesign.

Op naar de haakse der haakse bochten op mijn testtraject, een heerlijke bocht vooral als je ’m helemaal vrij hebt zoals nu. Het mooiste vind ik het om vlak voor de bocht plankgas te geven. Daardoor kan ik de centrifugaalkracht (ook wel middelpuntvliedende kracht genoemd) maximaal opvoeren, en het uiterste vragen van de banden en de vering/demping. En op dat moment blijkt deze Lancia Delta S een uitstekende auto te zijn, waarvan de grens een stuk verder ligt dan ik gedacht had. Ik was namelijk alweer vergeten (na 4 jaar mag dat) hoe goed die TwinTurbo dieselversie was. De Lancia Delta S liet zich heel mooi perfect op de grens rijdend door de haakse bocht heen sturen, en dat kwam uiteraard door het TTC oftwel Torque Transfer Control. Het ASR stond op dat moment overigens aan, waardoor het er heel beschaafd uit zag. Nadat ik de Lancia Delta S had geparkeerd op de parkeerplaats bij mijn werk, ben ik er nog even een rondje omheen gelopen. Het blijft toch een fraaie hatchback en naar mijn mening misschien wel de meest ondergewaardeerde hatchback. Uitermate vreemd maar de Nederlandse automobilist houdt blijkbaar niet van fraai design gekoppeld aan degelijke kwaliteit. Nee een Audi A3 is een mooie auto zeg (hint)!

Asociaal-Schaats-Recept
Zondag kwam ik erachter dat ik totaal vergeten was een brief, bestemd voor de directeur van Pon, uit te printen op mijn werk. Ik heb thuis namelijk geen printer meer, want ik print hooguit 1-2 keer per jaar iets uit. De brief houdt verband met een mankement (lees: softwarebug) aan een in 2009 door mij geteste Volkswagen Scirocco 1.4 TSI. Een Audi Q7-rijder die bijna was verongelukt met zijn vrouw herkende tijdens het lezen van mijn testverslag de symptomen, die kwamen namelijk exact overeen met de plotselinge onbestuurbaarheid van zijn Audi Q7. In het online Sociaal Jaarverslag 2012 van Pon zegt de Algemeen directeur van Pon (gezeteld in Almere) dat veiligheid toprioriteit is bij Pon. Tja gezien mijn ervaringen met Pon Automobielen (gezeteld in Leusden-Zuid) en die van die Audi Q7-rijder blijkt het volstrekte tegendeel juist waar te zijn. Pon probeerde zowel bij mij als die Audi Q7-rijder alles te verdoezelen oftewel in de doofpot te stoppen. Nou kun je zeggen dat die directeur daar niets van wist, maar ik beschouw hem net als een minister volledig verantwoordelijk voor het personeel onder hem. Dus als die incapabele PR Manager van Volkswagen zo ongelofelijk dom is om te zeggen dat ik het mij inbeeld, dan is hij helaas voor hem de verkeerde autojournalist tegen het lijf gelopen. Er mogen dan 4 jaar verstreken zijn maar dat boeit mij niets, toen ik afgelopen oktober het Sociaal Jaarverslag 2012 van Pon las wist ik dìt is het juiste moment. En dus stapte ik met een heerlijk gevoel in mijn lijf in de Lancia Delta S, op weg naar werk om een keiharde brief uit te printen.

En bij een lekker gevoel hoort uiteraard ook een lekkere rijstijl, uit dus met dat ASR (er verschijnt dan een leuk icoontje – zie foto – in het display tussen de tellers) om even lekker over het rotondecircus te ‘schaatsen’. De haakse bocht ging dit keer ook weer net zo lekker, maar voelde wel anders aan met het ASR uit. Logisch natuurlijk want omdat het ASR uit stond gingen de voorbanden volledig door het lint. Het rondje rotondecircus kon beginnen! De eerste kleine rotonde verliet ik direct met zwaar doorspinnende voorbanden, echter zonder dat de Lancia Delta S ongecontroleerd over de voorkant weg gleed. Op de volgende grotere rotonde nam ik de buitenring, en gaf bij het verlaten van de rotonde plankgas. De toerentellernaald vloog in het rood en met gierende voorbanden verliet ik de rotonde. En dat ondanks het feit dat deze auto maar 120 Pk aan boord heeft en ik op dat moment op LPG reed. Het sturen gaat trouwens ontzettend lekker met het dikke met fraai leer beklede stuur, en de stuurbekrachtiging is werkelijk perfect qua afstemming. Juist omdat alles zo goed op elkaar afgestemd is kon ik bijna als op de automatische piloot over de rotondes heen jakkeren. In de allerlaatste snelle links-rechts-bocht ging ik nog wel even zo zwaar aan het glijden dat zelfs ik even dacht van: “Oei!” Maar ook deze uitglijder hield ik uiteindelijk met gemak onder controle, dat zegt toch wel iets over de kwaliteiten van deze fraaie hatchback. En het maakte ook meteen duidelijk dat ook het TTC te overrulen is, maar dan moet je wel zwaar op de grens rijden.

Sunday=Actiontime!
Zou het dan toch nog even mooi weer worden? Nee dus en daarom was ik dan ook dolblij dat ik de sfeerfoto’s vrijdagmiddag direct na het ophalen heb geschoten. De zon stond op dat moment mooi laag zoals ik dat noem, je kunt dat ook heel mooi zien op sommige foto’s. Zondag was en bleef het grijs, maar op zich vond ik dat eigenlijk niet zo erg. Een witte auto met grijs weer levert namelijk mooiere actiefoto’s op dan met zonnig weer. Op één actiefoto lijkt de Lancia Delta S wel heel erg diep in de veren te duiken. Schijn bedriegt hier echter, het voelt binnenin de auto namelijk totaal niet aan zoals op de foto. Dat blijf ik het mooie vinden aan goed afgestelde mechnische vering/demping. Daar kunnen schokbrekers met elektronische demping niet tegenop, dit omdat de feedback van een mechanische schokbreker nou eenmaal beter is. Dat kan ik niet onder woorden brengen dat moet je gewoon voelen, erg lastig want voelen is een subjectief begrip. Dat is het mooie van een beroep als autojournalist, ik moet zodra ik in een auto stap direct kunnen beoordelen wat ik voel. Gewone automobilisten voelen niet wat ik voel, maar zodra ik ze van een auto met goede vering/demping in een auto met slechte vering/demping zet voelen ze direct het verschil. Door steeds te wisselen van auto kun je die verschillen perfect leren voelen, tenminste als je weet wat je moet voelen. De meeste autojournalisten weten niet wat ze moeten voelen, en komen dan ook niet verder dan “hard” of “zacht”. Terwijl termen als “in-/uitgaande demping”, “nadeinen”, “stickslip”, “progressief” of “veervoorspanning” ze als abacadabra in de oren klinken. En toch zijn dit termen die een goede autojournalist MOET weten om goed te kunnen testen!

De volgende dag ben ik naar Almere gereden om persoonlijk die brief langs te brengen bij de algemeen directeur van Pon. Ik heb de hele weg 100 km/u gereden en slechts af en toe 110-120 km/u. Tussen de 100-120 km/u rijdend kun je in de 5de versnelling nog wel gas bijgeven om sneller vooruit te komen, maar in de 6de versnelling werkt dat absoluut niet. Dan moet je echt terug naar de 5de, maar liever zelfs naar de 4de versnelling voor serieuze acceleratie. Toch stond ik ook nu weer verbaasd over de power van het slechts 120 Pk sterke 1.4 T-Jet motorblok. Toch hoop ik dat Fiat in de toekomst kiest voor het 1.4 liter MultiAir motorblok met 140 Pk op LPG. Ik heb op het internet nog wel even gezocht naar de combinatie MultiAir en LPG G3 maar helemaal niets kunnen vinden. Waar ze van mij ook iets aan mogen doen is het dashboard, neem bijvoorbeeld dat Blue&Me systeem. Mijn iPod Touch zat aangesloten op de USB-poort, maar zo af en toe zag het Blue&Me systeem ‘m gewoon niet. Dan moest ik ’m los koppelen en het contact uit/aan en dan deed-ie het weer. Zoiets moet gewoon hufterproof zijn vind ik. De audio is prima maar kan best beter voor een auto in deze prijsklasse. Waar ik uitermate goed over te spreken ben zijn de stoelen en de achterbank, die zitten erg lekker alhoewel er mensen zullen zijn die de zittingen te hard vinden. Onderweg heb ik bij Zaandam (ik ben op de terugweg even bij een vriend in Zaandam langs gereden) voor het eerst de LPG-tank vol gegooid. Na 230 km rijden kwam ik op een verbruik van 24,79 liter LPG die mij €16,73 kostte, met benzine had me die tankbeurt iets van €25,- meer gekost.

Verschil winter/zomer
Na het volgooien van de LPG-tank schoot mij ineens te binnen dat de samenstelling van LPG (hoofdzakelijk butaan/C4H10 en propaan/C3H8) in de zomer anders is dan in de winter. Dat heeft uiteraard met de temperatuur te maken, zo zit er in de winter meer propaan in LPG omdat dit gas beter verdampt bij een lagere temperatuur. In de zomer is het aandeel van het goedkopere butaan groter, vandaar dus ook dat LPG in de zomer goedkoper is. Ik vond dit wel een leuk weetje om te melden.

Laatste kans!
Woensdagmiddag uit werk vandaan regende het en heb ik me even uitgeleefd, maar thuis gekomen bleef het gevoel knagen dat ik veel te lief was geweest. Tja en dan komt het bij mij niet meer goed als het eenmaal gaat knagen. Na het eten heb ik dus een excuus verzonnen (een paar ouderwetse gloeilampen kopen, dat kan alleen nog bij de Praxis in Leiderdorp) om nog een keer over het natte rotondecircus heen te knallen aan de rand van Leiderdorp. Ik moest wel op deze avond want vanaf donderdag zou het voorlopig droog worden. Toen ik na het eten in de auto stapte was 17.35u en behoorlijk druk op de weg, maar gelukkig was het wel de andere kant op. Met een gangetje van 50-60 km/u reed ik richting Leiderdorp, af en toe even remsignaal gevend aan een irritante bumperklever. De meeste automobilisten hebben werkelijk geen flauw idee dat op nat asfalt de remweg van hun auto een stuk langer is dan op droog asfalt. Bij het rotondecircus aangekomen heb ik ruim voor de haakse bocht even langzaam rijdend gewacht op een rustig moment. Dat kon ook omdat ik de enige was die daar rechtsaf wilde slaan. Met een lekker vaartje hoekte ik de Lancia Delta S de haakse bocht in, waarna ik plankgas gaf middenin de bocht. Ik voelde het TTC overduidelijk in werking treden, dat voorkwam werd dat de Lancia Delta S met heftig onderstuur de bocht uit zou willen vliegen. Daarna heb ik het gas er stevig opgezet en ben iedereen voorbij gevlogen in de stromende regen. Dat is dus de reden dat er de hele avond overal in het land lange files hebben gestaan. Meer dan 90 procent van de automobilisten rijden veel te voorzichtig in de regen en dat is dan net als bumperkleven ook weer nergens voor nodig.

Bij de volgende rotonde maakte ik een 180-gradendraai en reed weer plankgas de rotonde af. De Goodyear Excellence banden zijn precies goed, zowel op droog asfalt als in de regen laten ze het pas ver op de grens rijdend afweten. Het is niet zo erg als bij de Alfa Romeo Giulietta want daar was je regelrecht zelfmoord aan het plegen om díe grens überhaupt te halen. Op de grote rotonde pakte ik de buitenring en gaf daarna plankgas hard naar rechts sturend plankgas. Wow wat is dat lekker met deze auto, even bedenkend dat-ie maar 120 Pk heeft, geen sportieve vering/demping, oftwel eigenlijk een hele doodgewone hatchback is. Aan de andere kant van de A4 kwam ik met iets teveel snelheid op de rotonde afgereden, maar ondanks de behoorlijke verzakking vlak voor de rotondebocht bleef de Lancia Delta S netjes op de ingezette lijn. Daarna moest ik weer een 180-gradendraai maken en meteen strak naar binnen snijden. Ondanks de heftigheid van deze actie bleef de Lancia Delta S ook nu weer goed op zijn lijn. Weer aan de andere kant aangekomen was er een automobilist die even niet zat op te letten, want hij wilde zonder richting aan te geven naar mijn weghelft terwijl ik al naast ’m zat. De volgende rotonde heb ik de Lancia Delta S letterlijk loeihard van rechts naar links naar rechts gegooid. Maar ja nu stond het ASR nog aan dus uh…

Uit met dat ASR (het ESP blijft gewoon aanstaan!) en nog een rondje om te kijken hoe de Lancia Delta S zich nu zou houden. Ik had me dit keer voorgenomen het plankgas te geven op momenten dat het eigenlijk nog niet kon. Beter gezegd op momenten dat je het als automobilist normaal gesproken wel uit je hoofd laat. In de verte had ik al een automobilist gespot die vreemd gedrag vertoonde. En ja hoor toen ik achter hem aan de rotonde opreed ging de man zomaar ineens stilstaan midden op de rotonde. Het is maar goed dat ik erop geanticipeerd had. Nadat ik zag dat de automobilist rechtsaf wilde slaan ben ik meteen naar binnen gesneden, en heb daarna de rotonde via de binnenring verlaten in plaats van de leukere buitenring. Desondanks heb ik plankgas gegeven terwijl ik dat normaal gesproken nooit doe vanaf de binnenring. De toerentellernaad schoot richting het rood en ik hoorde de voorbanden doorspinnen. Ik had verwacht dat ik van het gas af zou moeten, maar dat hoefde dus niet want de Lancia Delta S bleef netjes op de ideale lijn. Daarna was het één groot feest en reed ik in elke bocht en over elke rotonde met vol soorspinnende voorwielen. Dat was uiteraard altijd in de tweede versnelling, want in de derde versnelling heeft deze Lancia Delta S gewoon niet genoeg power.

Jammer
Donderdag realiseerde ik me dat dit de laatste testdag zou zijn, jammer want ik had liever nog wat langer in deze auto gereden. Behalve de laat aangrijpende koppeling en de audio heb ik hoegenaamd niets op deze auto aan te merken. Toen ik van werk naar huis reed moest ik bekennen dat dit één van de fijnste hatchbacks is die ik het afgelopen jaar gereden heb. En toch is deze Lancia Delta al weer heel wat jaren op de markt. Hoe kan het dat een auto die zo goed is zo ondergewaardeerd wordt door het koperspubliek? Ik heb daar niet echt een goede verklaring voor, want aan het design zal het niet liggen. Qua design wint deze auto het ook nu nog dik van veel van zijn concurrenten. Is het dan misschien de motorisatie? Dat lijkt me sterk want met name de MultiAir-motorblokken zijn qua techniek superieur aan die van de andere automerken. Meest in het oog springen aan deze testauto is dat-ie behalve op benzine ook op LPG kan rijden. Dat is gezien de huidige benzineprijs natuurlijk zeer aantrekkelijk, in dat licht bezien is het dan ook vreemd dat er minder op LPG gereden wordt dan je zou verwachten. Een bifuel-auto is een goede keus want af-fabriek een kant en klare auto met LPG-installatie kopen is gewoon handiger – en volgens mij ook goedkoper – dan achteraf in laten bouwen.

Een LPG G3 installatie kan namelijk alleen worden ingebouwd wanneer het model van de auto ervoor ontwikkeld is las ik op een LPG-website. De installaties zijn alleen beschikbaar voor modellen, die met redelijke aantallen verkocht worden. Automerken als: Chrysler, Daewoo, Hyundai, Opel, Peugot, Saab en Volvo ondersteunen het inbouwen van de LPG G3. Bekende automerken die de LPG G3 installatie niet (meer) ondersteunen zijn bijvoorbeeld: Audi, Fiat en Ford. Hoewel het meestel wel mogelijk is om een LPG G3 installatie in te bouwen en probleemloos te kunnen rijden, geven de fabrikanten geen garantie op de motor wanneer de LPG G3 installatie is ingebouwd. Voor wie uit wil rekenen of rijden op LPG loont die moet even een kijkje nemen op deze site met rekenmoduel www.autogasinfo.nl/LPG_G3_rekenmodule.php en ook op de site www.lpggids.com is het nodige te vinden. Tijdens de testweek heb ik het volgende aan benzine en LPG verbruikt en gereden: 230 km – 24,79 liter LPG + 233,7 km – 24,69 liter LPG + totaal 8,72 liter benzine = 463,7 km totaal. De kosten van de benzine + LPG=€49,36 terwijl ik iets van €77,44 af had moeten rekenen als ik alleen op benzine gereden had. Een besparing van dik €28,08. Dat komt er op neer dat je per 1.000 kilometer ruim €60,- bespaart.