Luxury is ALWAYS waiting for you!
Luxe… wat is luxe eigenlijk? Voor de meeste mensen is luxe een mooi groot vrijstaand huis, een fraaie grote dure auto met alles erop en eraan, drie keer per jaar op vakantie gaan naar exclusieve oorden, afijn noem het allemaal maar op. Het geluk van deze mensen hangt af van de luxe om hen heen, en daar mag je van vinden wat je wilt maar daar is ogenschijnlijk niets mis mee. Luxe is voor deze mensen dus letterlijk een synoniem voor geluk, maar waar dat o.a. toe kan leiden hebben we allemaal gezien in de graaicultuur. De Maserati-man (=ex-directeur woningbouwvereniging Rochdale) kun je misschien wel het ultieme boegbeeld van deze graaiers noemen. Uiteindelijk word je daar helemaal niet gelukkig van denk ik, kijk maar naar die steenrijke oud-ABN-Amro bankier Jan Peter Schmittmann, die zijn vrouw en dochter om het leven bracht en daarna zelfmoord pleegde. Anderhalf jaar daarvoor had hij de veelzeggende quote “Als geld een reflectie is van geluk, zijn de armsten het gelukkigst.” getwitterd. Als ik het leven van dit soort mensen zou moeten kwalificeren moet ik altijd denken aan deze zin uit Prediker: “Alles is ijdelheid en najagen van wind!” Als kind moest ik altijd erg lachen als mijn vader aan tafel uit de bijbel voorlas uit Prediker. Pas tientallen jaren later en vele motorreizen en een ernstig motorongeluk verder snapte ik deze zin écht ten volle. Want het enige dat voor mij als mens nu nog telt zijn immateriële dingen zoals; mijn gezondheid, mijn grote en zeer hechte familie én al mijn zeer dierbare herinneringen aan al die vele motorreizen over de hele wereld. Die motorreizen waren vaak gespeend van elke vorm van luxe, soms sliep ik zelfs langs de kant van de weg in mijn tentje en/of slaapzak.

En nu verkeer ik in de luxe positie dat ik kan schrijven wat ik wil, want dàt is voor mij de echte luxe en niet het testen van een luxe auto. Die luxe auto is niets meer of minder dan een bijkomstigheid van het testen van auto’s, want of ik bij wijze van spreken nou een Fiat Panda test of een Ferrari dat is voor mij exact hetzelfde. Hoe lastig dat testen is bleek weer eens toen ik afgelopen week een mailtje van een lezer kreeg over een auto die ik getest had. Hij mailde mij een aantal dingen waar ík totaal geen last van had gehad tijdens het testen, maar de importeur gaf wel toe aan die lezer dat het klopte. Dat voedde bij mij weer het vermoeden dat ik een speciaal geprepareerde testauto had meegekregen. Dit is geen onzin maar gebeurt wel degelijk, zo vertelde een ex-medewerker van een auto-importeur mij dat hij testauto’s moest tunen zodat ze beter uit de test zouden komen. En ook heb ik een keer de bevestiging gekregen van een medewerker van een andere auto-importeur dat ik meerdere malen pre-productie exemplaren heb meegekregen voor een test. Toen ik later vanwege een defect een ander niet pre-productie exemplaar heb getest (de auto zoals de klant hem bij de dealer koopt) merkte ik dat deze auto een stuk minder goed uit de test kwam. Wat is het dan een ongelofelijke luxe als je zoals ik je mond daar niet over hoeft te houden. Maaruh… bij Lexus hebben ze dit soort fratsen helemaal niet nodig want échte Luxe weet je wel.

Zelfde aandrijflijn ander jasje
Vrijdag de 13de was de datum dat ik de fraaie witte Lexus GS300h Hybrid F Sport Line heb opgehaald in Raamsdonksveer voor een test. Deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line heeft exact dezelfde aandrijflijn, alleen weegt de IS300h 115 kilogram minder dan de G300h. Toen ik de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line op de parkeerplaats bij Louwman & Parqui zag staan wist ik meteen dat deze auto mooie actiefoto’s op zou leveren. Deze kleur auto levert met een laagstaande zon namelijk geheid fraaie foto’s op, en dan doel ik met name op de actiefoto’s. Vandaag zou niet meer lukken maar zaterdagavond moest wel lukken zei mijn zwager toen ik hem na thuiskomst opbelde. Na het wegrijden was ik direct vertrouwd met de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line, logisch want de gebruikte technologie/knopjes/bediening komen bekend voor. De oprit naar de A27 ging lekker en voelde net als de Lexus GS300h Hybrid F Sport Line goed aan. Het knappe aan deze auto is dat je niets merkt van de achterwielaandrijving. En de CVT zorgt ervoor dat de acceleratie naadloos en perfect is, en ik daardoor met gemak kan invoegen ondanks de korte invoegstrook net voor de brug. Ook deze Lexus heeft ACC (Adaptive Cruise Control) en CC (=Cruise Control) en omdat ik geen zin had om zelf gas te geven heb ik het ACC aangezet. Wel heb ik de afstand op 1 auto in plaats van de standaard 3 gezet. Omdat ik mijn zonnebril had laten liggen bij Hyperpro in Werkendam heb ik die nog even opgehaald. Het is wel zo’n goedkope maar ach vele verloren goedkope zonnebrillen is weer één dure.

Bij Hyperpro aangekomen trof ik Paul Klop die net bezig was met een motor die extreem veel last had van stick-slip. Een mooier voorbeeld van stick-slip heb ik zelden gezien, het was zo erg dat je de buitenpoot van de voorvorkpoot bijna op kon tillen met de binnenpoot erin. Daarna pakte Paul een voorvorkpoot met peperdure keerringen erin, die zakte naar beneden zonder enige vorm van stick-slip. Geweldig mooi! Jammer toch dat zo weinig autojournalisten zich in deze materie verdiepen. ik kom het namelijk regelmatig bij auto’s tegen zoals laatst weer bij de nieuwe Mazda 3. Een half uurtje later stapte ik weer in de Lexus en reed terug naar de A27. Daar stond ik eindelijk weer eens vooraan bij het stoplicht van de supergave oprit naar de A27. Vlak na het stoplicht moet je eerst naar links sturen en meteen daarna volgt een extreem haakse bocht naar rechts de oprit op. Dit was mijn eerste serieuze stuuractie in de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line. Het onderstel bleef mooi strak dankzij de goede grip van de nog-geen-idee-wat-voor banden, en de uitstekende vering/demping die duidelijk geen last van stick-slip heeft. Op de A27 moest ik achter een rij auto’s blijven hangen omdat iemand zeer sloom – zeg maar gerust niet – inhaalde.

A27->A15
Doordat ik op de linkerbaan moest blijven hangen omdat ik niet naar rechts kon vanwege veel te dicht op elkaar rijdende vrachtwagens zat ik opgesloten. Gelukkig kwam er net op tijd een gaatje en kon ik na de rij vrachtwagens de afrit naar de A15 pakken. Daar reed een stadsbus die net als ik de oprit naar de A15 wilde nemen, maar even plankgas geven in de Sport-stand was genoeg om voor de stadsbus de oprit op te duiken. Ik had iets teveel vaart waardoor ik op de grens rijdend én remmend de opritbocht instuurde. Ik voelde het onderstel even wat zoeken, maar dat is heel normaal tijdens een dergelijk heftige actie. Toen ik voelde dat de auto weer mooi in balans was heb ik weer gas gegeven middenin de opritbocht. Het lekkere aan de CVT is dat de opbouw van het vermogen heel mooi en lineair verloopt. Op de A15 heb ik de vaart er stevig ingehouden, dat doe ik tegenwoordig met de Hybrids van Toyota en Lexus om een sportieve verbruiksmeting te doen. Terug naar de baas doe ik dan altijd een snelwegzuinigheidsrit, dat is wel zo handig niet waar. Ik zorg er dan voor dat de snelheid lekker Nederlands hoog blijft (120-130 km/u), en gooi er tussendoor regelmatig een acceleratie (130-160 km/u) in de Sport-stand tegenaan. De acceleratie van deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line is trouwens niet verkeerd, en dat met maar 223 Pk maximum gecombineerd (=2.5 liter 4-cilinder benzinemotor + elektromotor) vermogen. Het was behoorlijk heet die vrijdag de 18de juli en dus had ik af en toe de airco aan, niet constant want een airco vreet behoorlijk wat benzine en verder vind ik die constante kou helemaal niet lekker. Maar deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line beschikt over nog iets anders namelijk stoelkoeling (3 standen). De fraaie, elektrisch bedienbare met leer beklede bestuurdersstoel zit werkelijk als gegoten, dit is gewoonweg pure klasse net als de rest van het interieur.

Uiteraard luisterde ik naar muziek afkomstig van mijn iPod Touch aangesloten op één van de twee USB-ingangen. Toen ik via de Remote Touch een liedje wilde zoeken met bladeren merkte ik dat het display er net even anders uitziet als die van de Lexus GS300h Hybrid F Sport Line. Eerlijk gezegd vind ik de GUI (=Grafische User Interface) van deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line net een tikkie mooier. Het geluid is subliem maar dat mag ook wel met een Mark Levinson Premium Surround System met 15 luidsprekers als audio. Lekker genietend van alle luxe reed ik richting Rotterdam, waar ik bij de lange flauwe bocht A15->A16 aangekomen even het gas wat dieper heb ingetrapt. Ik wilde even voelen hoe goed de vering demping van deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line is. En het u als lezer uiteraard niets verbazen dat die werkelijk uitstekend is. Als ik de vering/demping beoordeel voel ik overigens niet alleen wat er onder mij gebeurd, maar ik luister ook naar het geluid. Als ik een snelle mooie “toe-doeng” hoor weet ik dat het goed zit. Daarna was het weer eens het wilde westen op de snelweg met een of andere totale randdebiel in een zwarte VW Kever. Na het lezen van een artikel over de extreem gewelddadige Marokkaanse bendes uit Amsterdam/Den Haag een week later in de krant, verbaasde dit extreem asociale rijgedrag van deze zich overduidelijk onaantastbaar wanende Marokkaanse bestuurder mij helemaal niets. Keer op keer extreem bumperkleven tot op amper een halve meter, door het verkeer slalommen alsof hij in een achtervolgingscène à la Ronin (zoek maar eens een filmpje met zo’n achtervolgingscene uit de film Ronin op in YouTube) zat, ik heb met verbijstering maar vooral ook zeer grote ergernis toe zitten kijken. Ik kan mij niet herinneren ooit eerder zo’n ongelofelijke verkeershufter te hebben gezien tijdens een autotest. Deze Marokkaanse bestuurder staat bij mij van nu af aan op nummer 1.

Gelukkig verliet hij de snelweg bij het Esso pompstation ter hoogte van Delft, waarna ik kon me weer richten op het normale leven van alledag, alhoewel auto’s testen nou ook niet bepaald alledaags werk is. Ik zat me al te verheugen op de afritbocht naar de N14 bij Leidschendam en de mooie bocht van de N14->N44. In de afritbocht van de A4->N14 had ik even iemand voor me rijden, maar zodra de afritbocht zich opsplitste in meerdere rijstroken kon ik eindelijk gas geven. En dat heb ik ook gedaan en het voelde echt heerlijk om veel druk op de banden te zetten, want er zijn maar weinig bochten waar dat zo mooi kan als in deze bocht. Toen ik de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line met een harde trap op de rem dood remde voor het stoplicht schoot er even zo’n heerlijk gevoel door mijn lijf. Mijn eerste uur in de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line voelde aan alsof ik deze auto nu al door en door kende. Het mooiste aan deze auto is misschien wel dat-ie totaal niet aanvoelt als een achterwielaandrijver. Ik zou zelfs bijna zweren dat ik in een vierwielaangedreven auto reed, heel bijzonder. Na thuiskomst heb ik meteen mijn spiegelreflexcamera gepakt en ben naar mijn garage gereden. De kofferbak van een sedan is zelden echt groot, meestal past de op één na kleinste kofferset er volledig in. En dat bleek ook bij deze sedan het geval, die overigens ook een kleine draaicirkel heeft. Dat is typisch iets dat me opviel bij mijn garage omdat ik hier altijd moet keren.

Fokke en Sukkel
Werken op zaterdag met Fokke is één van de leukere bezigheden, want we zijn namelijk de enige twee mannen op het laboratorium. Mannen onder elkaar en ook samen uit samen thuis, want als wij samen moeten werken dan haal ik Fokke altijd op. Da’s wel zo handig want met het OV (+ ripkaart) is een drama in het weekend. Oh ja in zijn geval is het andersom want Fokke ript de NS omdat hij nog steeds met die papieren stempelkaartjes reist. Hij wordt (bijna) nooit gecontroleerd zegt hij, en als hij al gecontroleerd wordt komt hij er altijd mee weg. Iets te laat stapte ik in de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line, ik bedacht me namelijk ineens dat we om 07.30u op werk moesten zijn, en ik dus daarom rond 07.00u bij Fokke moest zijn. Ik moest dus direct gas geven wat eigenlijk niet mijn bedoeling was geweest. Ik ben dus iets te hard over de verkeersdrempels van de ventweg naast de A44 heen gevlogen. Toch liet dit meteen zien hoe goed deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line is. Zelfs op de steilste en op de hoogste van alle verkeersdrempels reageerde het onderstel uitstekend. Juist op dit soort plekken laat een uitstekende vering/demping duidelijk het verschil voelen met kwalitatief minder vering/demping. Bij het stoplicht aangekomen had ik direct groen en kon ik meteen de N44 opdraaien. Daarna was het gas geven tussen de flitspalen – doen we allemaal wel eens niet waar – om toch op te kunnen schieten. Het laatste stuk N44 heb ik netjes 50 km/u gereden, want iets te hard daar levert direct een relatief gezien forse boete op. Ik zag hier laatst een Aston Martin met dubbele snelheid voorbij sjezen, en die werd even later aangehouden door een motormuis. Ik was tot op de seconde precies bij Fokke die nog van 30 hoog (mooi uitzicht!) naar beneden aan het komen was.

Zo vroeg in de ochtend is het toch drukker op de A12 dan ik gedacht had, zondags is het een stuk rustiger rond deze tijd. De snelheid hier wisselt want de ene keer is het 80 km/u en de andere keer 100 km/u. Op weg naar de A4 pakte ik nog bijna de verkeerde baan omdat ik niet op zat te letten. De fly-over naar de A4 is een smalle rijbaan die volgens mij nogal wat mensen missen als ze even niet opletten. Op de fly-over heb ik het gas er even opgezet, want zo vaak rij ik deze mooie snelwegbocht niet. Tot mijn verbazing kwam ik met 150 km/u de fly-over afzetten, voor mijn gevoel reed ik namelijk een stuk minder hard. Dat is te danken aan de klasse van deze auto die je het gevoel geeft dat het allemaal niet hard gaat. Op de A4 was het weer oppassen geblazen want hoeveel automobilisten hier vergeten/niet weten dat er een trajectcontrole is wil je niet weten. Kassa voor onze (R)overheid! Na een sukkelritje over de A4 (bij Zoeterwoude-Dorp is het een lang stuk nog steeds 80 km/u ) kon ik bij Hoogmade/Leiderdorp dan eindelijk de snelweg weer verlaten. Ik heb het ESP aan laten staan want ik wilde eerst graag weten hoe de auto reageert met het ESP aan. Tot mijn verrassing was dat gewaagder dan ik verwacht had. Zelfs met het ESP aan kun je deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line perfect op de grens rijden mét piepende banden. Het ESP grijpt dus niet op irritante wijze in, dus ik vloog heerlijk heel strak sturend met soms net wel en soms net niet piepende banden. Ik blijf het ongelofelijk knap vinden van Lexus dat ik juist op deze rotondes geen enkel moment het idee had met een achterwielaangedreven auto onderweg te zijn.

Daan en Zen
Dit is intussen Lexus numero zoveel die ik test, dus ik ben intussen gewend aan het gevoel om in een Lexus te rijden. Dat gevoel is absoluut anders dan in een gewone auto, maar ook anders dan in een andere vergelijkbare luxe auto van een ander merk. Het is te vergelijken met een vele malen duurdere luxe auto van bijvoorbeeld Jaguar, maar zelfs dan nog zou ik als ik mocht kiezen de Lexus kiezen. Dat heeft niet alleen te maken met de rust die je overvalt na het plaatsnemen, nee het heeft vooral te maken met het Zen-gevoel. En dat Zen-gevoel komt niet zomaar uit de lucht vallen, dat kan ook niet met zulke goede Takumi-vakmensen in dienst. Dit zijn, om maar eens een mooi woord uit de kast te trekken, ambachtslieden die na vele jaren van training een graad van perfectie hebben weten te bereiken in hun werk die in de autowereld ongekend is. De fantastische laklaag, de perfect gevormde carrosserie, de afwerking van de leren bekleding/dashboard/stuur, het is allemaal even strak en mooi. Als je dit als bestuurder niet merkt/voelt dan heb je een hele sterke bril en nieuwe zintuigen nodig. Toen ik weg reed vanaf het woonerf ben ik zo netjes en rustig naar werk gereden dat is voor mij zeer ongewoon, zeg maar gerust ongekend. Ik had gewoon totaal geen behoefte om gas te geven, ik ben bijna als in een soort van trance naar werk gereden. Natuurlijk heb ik de vaart erin gehouden door zo min mogelijk te remmen, waardoor ik toch met een behoorlijke vaart door de bochten ben gereden. Maar zelfs dan nog ging dat zo mooi en strak dat je het absoluut geen scheuren/knallen/jakkeren etc. zou mogen noemen. Afremmen deed ik trouwens zoveel mogelijk met de stuurflippers, de motorrem (=elektromotor + benzinemotor) van deze Hybrid is ongekend goed.

Na een zeer drukke en zware dag op werk was ik dolblij weer in de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line te kunnen plaatsnemen. Dat noem ik nou luxe! Op werk had ik nog even de webmaster van Autotesten.nl gebeld, en die vroeg tijdens dat gesprek aan mij of ik zin had om langs te komen. Zijn tweelingzoons waren jarig dus ik kon meteen uit werk door, want er was ook voor eten gezorgd. Omdat ik net een appartement heb gekocht en nog langs de Hypotheker moest, heb ik bij het ING-kantoor meteen maar wat geld gehaald voor die tweeling. Op weg naar de Hypotheker ben ik net als in de ochtend weer heerlijk relaxt van werk weg gereden. Ook nu weer merkte ik totaal niet dat deze auto achterwielaandrijving heeft. Toen ik over de rotonderand heen vloog, voelde dat niet anders aan dan met een voorwielaangedreven auto. En ook toen ik over de grote rotonde met de naar rechts dalende bocht heen reed merkte ik daar niets van, en ik hield de gang er toch behoorlijk stevig in door (alleen maar) niet te remmen. De verjaardag was erg gezellig en rond 22.00u vroeg Mel aan mij of ik zijn ouders thuis wilde brengen. Die waren met de bus gekomen maar het stortregende buiten en om dan eerst een heel eind naar de bushalte te moeten lopen… nee dat doe je oude mensen niet aan. Ik heb een hekel aan het OV dus als ik kan voorkomen dat ze geld verdienen dan werk ik daar graag aan mee. Eenmaal onderweg ben ik heel netjes en strak naar Katwijk aan Zee gereden, zo netjes dat ik eenmaal thuis de complimenten van Mel kreeg. “Normaal gesproken heeft mijn moeder altijd commentaar op de bestuurder maar bij jou niet”, zei hij tegen mij. Als ik heel eerlijk ben dan moet ik toch bekennen dat dit absoluut niet alleen mijn verdienste was maar ook die van deze fantastisch rijdende Lexus IS300h Hybrid Luxury Line.

Waarom Lexus luxe is!
Hoe kan ik lezers duidelijk maken dat een Lexus niet zomaar een auto is zoals Audi, BMW of zelfs Jaguar en andere luxe automerken. Bij het zoeken op internet naar “Takumi” kwam ik een lijst met foto’s en namen tegen van de Takumi’s van Lexus. ik heb ze doelbewust onder elkaar gezet. Lees eens rustig alle namen maar vooral het aantal jaren werkervaring. Hoezo toewijding??? Dit soort mensen noem ik altijd tovenaars, ze hebben zo’n ongelofelijke expertise dat je er stil van wordt. En precies die expertise voel ik tijdens het rijden, wat zeg ik… ik hoef niet eens te rijden want ik voel het zelfs stilstaand al. Oh ja en deze Lexus IS300h Hybrid wordt gebouwd op dezelfde productielijn als die van de superluxe limousine Lexus LS600h Hybrid.

Kimihiro Sakakibara
Leeftijd: 49
Expertise: Lak
Aantal jaar werkervaring: 28

Nobutaka Tashima
Leeftijd: 52
Expertise: Carrosserie persen
Aantal jaar werkervaring: 32

Toshimitsu Tanaka
Leeftijd: 53
Expertise: Voertuig assemblage
Aantal jaar werkervaring: 35

Hirofumi Koga
Leeftijd: 53
Expertise: Kunststof modellering
Aantal jaar werkervaring: 34

Eiji Goto
Leeftijd: 54
Expertise: Motor onderdelen
Aantal jaar werkervaring: 36

Mitsuki Yoshimura
Leeftijd: 53
Expertise: Motor CASTING
Aantal jaar werkervaring: 34

BIZAR!
…dom maar met een geniaal resultaat dat ik nooit had verwacht toen ik 8 uur later weer weg reed. Dinsdagochtend was een ochtend als elke andere dinsdagochtend, zomer, zon, op naar werk samen met Fokke die ik bij het NS-station opgehaald had. Rustig reed ik naar werk dus dat betekende zoveel mogelijk elektrisch. De laatste haakse bocht nam ik nog even met een stevig vaartje, eitje voor deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line. Even daarvoor was ik trouwens nog heftig weg gegleden in de bocht met de verkeersdrempel. Daar liggen namelijk kinderkopjes middenin de bocht, en toen ik daar vol accelererend op terecht kwam verloor de rechter achterband even alle grip. Op werk aangekomen kwamen we tegelijk met één van de verpleegsters aan. Naar de ingang lopend zegt ze nog tegen mij: “Daan de lichten van je auto staan nog aan.” Maar omdat ik het licht op de stand “Auto” had gezet ging ik er vanuit dat de lichten vanzelf uit zouden gaan. Na een dag werken waarbij ik amper pauze had gehouden, en bijna non-stop door had gewerkt was ik om 16.15u compleet gesloopt. Dat komt omdat ik af en toe spontane kramp krijg in mijn rugspieren, een gevolg van een gebroken ruggenwervel 22 jaar geleden. Zwemmen is dan één van de weinige dingen die goed helpen. Dus 16.15u zei ik mijn collega’s toedeloe heb me razend snel omgekleed, en ben als een speer naar de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line gesprint. Daar aangekomen opende ik het portier (gaat vanzelf vanwege de keyless entry) en nog voor ik op de stoel zat hoorde ik muziek. Muziek?????????? Jep muziek want het contact stond dus nog gewoon aan, aiaiaiaiaiai ik had het dus helemaal mis vanochtend. Dat wordt de Lexus pechservice bellen was het eerste wat ik dacht, want na 8 uur doodleuk wegrijden leek me uitgesloten. En toch is dat precies wat ik kon doen, ik trapte op de rem drukte op de startknop en kon gewoon wegrijden alsof er niets gebeurd was. Dit vind ik toch wel heel erg bijzonder, na 8 uur het contact aan gewoon weg kunnen rijden. Dit was een totaal onbedoelde bizarre test met een werkelijk geniaal resultaat. Vandaar dat ze ook altijd zeggen dat ik het heb geDaan… Oh en hiermee is bewezen dat een Lexus écht luxe is en je nooit in de steek laat. Vandaar dus de titel “Luxury is ALWAYS waiting for you!” met de nadruk op always.

Vergeten
En alweer had ik een domme fout begaan, want na thuiskomst vloog het als een bliksemflits door me heen dat ik iets was vergeten klaar te zetten op werk. Het houdt gewoon niet op hè vandaag! Na het eten ben ik daarom samen met mijn neef nog even naar werk gereden, hij had vakantie en had ook wel even zin in een ritje. Dat werd dus mijn eerste rijden-op-de-grens-rit met deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line. Nee niet meteen maar pas bij de LOI; bekend van Woutertje en de leerling in de klas die vraagt: “Mag ik deze feeërieke lesactiviteit kort verlaten om de exquise sanitaire voorzieningen hiernaast te utiliseren?” Dat is zoiets als Daan die vraagt aan een politieagent: “Mag ik over deze asfaltcirkels flaneren om de wrijvingscoëfficiënt van de rubberen schoenen van deze Japanse kuruma even te wangebruiken.“ En dat is dus ook precies wat ik gedaan heb! Eerst nog even een bumperklever op zijn nummer gezet door halfdwars over de rotonderand heen te knallen, en daarna kon ik met het “TRC off” beginnen aan mijn flaneerexcursie. Direct op de eerste grote rotonde gaf ik plankgas in de Sport-stand, maar op wat piepende banden na stuurde ik de Lexus doodeenvoudig hard de rotonde op en af. Op naar de volgende rotonde met een hoge rotonderand, waar ik bij het verlaten van de rotonde hard naar rechts moet sturen. Het neerkomen ging heel mooi dankzij de uitstekende vering/demping, waardoor ik ondanks de hoge snelheid totaal geen angst had voor de vangrail waar ik vlak langs reed. Op weg naar de volgende grote rotonde aan de andere kant van de A4 ben ik even van het gas gegaan. Ik wilde de rotonde persé helemaal voor mezelf hebben, want op deze rotonde ben ik wel eens van de binnen- naar de buitenring gegleden.

Na de verzakking stuurde ik hard naar links al in de bocht over de rotonderand heen. Direct na de bocht landt eerst de voorkant op het asfalt en vervolgens de achterkant. Doordat de voorkant nog aan het uitveren is als de achterkant op het asfalt landt ontstaat er een vrij heftige onbalans. De Lexus GS300h Hybrid F Sport Line ving dit perfect op, maar die had dan ook sportieve vering/elektronische demping. De Lexus IS300h Hybrid Luxury Line is normaal afgeveerd met een lichte neiging naar comfort. En inderdaad gleed de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line direct na het landing even kort en heftig opzij (een andere auto zou over de scheidingsrand naar de buitenring zijn gegleden). Maar het onderstel herstelde zich razend snel, en meteen daarna gaf ik plankgas en schoot over de punt van de rotonderand heen, meteen daarna moest ik hard naar rechts sturen over de verzakking heen, waarna de voorkant even helemaal los kwam van het asfalt. De twee rotondes daarna zijn het leukst als het op g-krachten aankomt. Ondanks de montage van niet-sportieve Bridgestone Turanza ER35 banden (V/A – 225/40-R18 – 255/35-R18) is de grip werkelijk uitstekend. De Lexus IS300h Hybrid Luxury Line liet het geen enkel moment afweten, en ook toen in de laatste vijf (links-rechts-rechts-links-rechts) bochten tot het uiterste ging hield het onderstel zich keurig. Oké de banden gierden het uit, en dat is natuurlijk altijd weer leuk maar het is slechts bijzaak. Conclusie: GOED DING die Lexus IS300h Hybrid Luxury Line!

Rolluikje open rolluikje dicht
Na deze omweg kwamen we dan eindelijk aan bij de IVF-kliniek, met tegenwoordig zware rolluiken tegen inbraak. Even snel de center-well met medium voor de eicellen klaargezet, die ik finaal was vergeten tijdens het klaarzetten van de media die middag. Dat medium moet 1 nacht equilibreren (=op juiste pH brengen) bij 6 procent CO2 en 37 graden Celsius. Begin augustus ben ik trouwens nog te zien in een tv-uitzending van Nieuwsuur over onze eicelbank. Ze hebben daarvoor tv-opnamen gemaakt op het laboratorium met mij achter de ICSI-microscoop. Je kunt dan op tv zien hoe ik een zaadcel in een eicel injecteer onder de ICSI-microscoop. Maar goed het was weer tijd om weer in de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line te stappen. Mijn neefje zocht een lekker zomernummer op en zette de volumeknop van het Mark Levinson Premium Surround System met 15 luidsprekers wijd open. Heerlijk! En zo zoefden we weg waarna ik het niet kon laten nog één rondje over het rotondecircus te knallen. Nu we er toch zijn… Op weg naar huis hebben we nog even een kleine omweg gemaakt via Oegstgeest, en daarna vlak langs Warmond over de A44 naar Leiden. Als ik via Oegstgeest rijd dan denk ik altijd maar aan één ding, en dat is de blinde linkerbocht met een verkeersdrempel middenin de bocht. Dat is toch wel zo’n gave testbocht, hier wordt echt het uiterste van de vering/demping gevraagd. Ik kwam op de bocht afgereden en gaf vlak voor de bocht gas, en toen merkte ik voor het eerst heel duidelijk dat de vering/demping meer op comfort is gericht. Alle vier de veren sloegen volledig door en ik voelde duidelijk de klap van de stootrubbers in mijn stoel.

Bij een auto met sportieve vering/demping (=hardere veren) gebeurt dit niet, en ook niet bij progressief gewonden veren. Ik vermoed dan ook dat de Lexus lineaire veren heeft, en toen ik onder de auto ging liggen bleek dat ook zo te zijn. Een goede autojournalist hoort dit soort dingen te weten, maar helaas is dit soort basiskennis bij Nederlandse autojournalisten totaal afwezig. Ik heb daar een keer over gemaild met een journalist van de ANWB die volslagen onzin in een testverslag had geschreven over een auto (met extreem slappe veren) die ik net had getest. Hij had namelijk geschreven dat de vering hard aanvoelde in bepaalde situaties zoals ik hiervoor heb beschreven. Feit is dat de vering niet hard aanvoelde maar dat die autojournalist de stootrubbers voelde, oftewel er was helemaal 0,0 vering meer over. Tja en zo iemand noemt zichzelf autojournalist… Op weg naar huis ben ik via de op-/afrit van de A44 bij Oegstgeest gereden richting het Transferium. Daar overkwam me iets heel moois, en dat zeg ik puur als testrijder want dit hoor ik eigenlijk niet te doen. Als ik de snelweg afkom bij het Transferium rij ik altijd vlak langs de vangrail zodat ik de snelheid erin kan houden. Dit keer was ik echter iets te enthousiast en moest ik met een snelheid van 140-150 km/u even vol in de ankers. Ik remde zelfs zo hard dat alle 4 de banden piepten en de auto even iets weggleed. Maar geen enkel shot adrenaline, noop helemaal niets van dat. Ennuh die remmen vertragen werkelijk uitstekend, en laten zich werkelijk perfect doseren.

Zuinigheidsrit
Waar zou deze Lexus IS300h Hybrid Luxury Line op uitkomen na mijn zuinigheidsrit? De Lexus GS300h Hybrid F Sport Line, met exact dezelfde aandrijflijn maar iets meer kilogrammen (115 kg om precies te zijn), haalde het door Lexus opgegeven verbruik in de brochure niet. Niet één keer niet maar drie keer niet, kortom in al mijn verschillende soorten zuinigheidsritten haalde de Lexus GS300h Hybrid F Sport Line het in de brochure opgegeven verbruik niet. Dit zou voor mij dan ook een hele spannende zuinigheidsrit worden. Waarom weet ik niet maar ik had om de een of andere reden een goed voorgevoel. Na het eten ben ik naar Katwijk aan Zee gereden voor het begin van de zuinigheidsrit. Ik moest de auto voor het eerst sinds tijden omdraaien omdat de benzinepompen voor auto’s met de tankdop aan de linkerkant allemaal bezet waren. Daar circuleert trouwens een erg grappig filmpje over op het internet dat werkelijk zeer hilarisch is. Een dame merkt dat ze aan de verkeerde kant is gestopt, waarna ze een rondje rijdt en weer bij dezelfde benzinepomp aan dezelfde kant stopt. Na het volgooien van de benzinetank (verbruik 1:11,5 inclusief die 8 uur stilstaan) ben ik rustig elektrisch de N206 opgereden, waarna ik de gewone cruise control heb geactiveerd en op 80 km/u heb vastgezet. Tijdens de 80 km/u-stukken verbruikt de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line de meeste benzine, want dan kan de elektromotor alleen maar bijspringen en kun je niet volledig elektrisch rijden. Gelukkig geen bumperklevers dit keer alhoewel een paar achterliggers het heel even probeerden. Maar ik bleef stoïcijns 80 km/u rijden en dan haken de meesten uiteindelijk wel af. De bocht bij De Zilk ging lekkerder dan anders, waarom weet ik niet maar het was gewoon zo. Daarna kon ik overschakelen op elektrisch rijden want vanaf dat moment waren de snelheden 60 km/u – 50 km/u – 30 km/u – 50 km/u – 60 km/u etc. Toch schakelt de benzinemotor af en toe in als de accu leeg dreigt te raken, waarna ik na een kilometer of 3-5 weer een stuk elektrisch kan rijden, en zo gaat dat de hele tijd maar door.

Op de T-splitsing aangekomen moest ik remmen, iets dat me de afgelopen tijd zelden is overkomen. Nou ja pech voor mij helaas, dus ik hoefde me vanaf dat moment niet meer te concentreren op nul keer remmen. De rit door het mooiste deel van Zandvoort op weg naar de boulevard ging lekker, en uiteraard voor een groot deel elektrisch rijdend. En weer moest ik remmen, dit keer voor een overstekende vrouw met kinderwagen. Op de boulevard aangekomen reed er weer eens iemand twee auto’s voor mij 40 km/u (max. snelheid is 60 km/u), rondkijkend, aarzelend, remmend voor 1 mm hoge verkeersdrempels. Tja en dit soort malloten mag gewoon de weg op? Zelfs aan het einde van de boulevard presteerde die malloot het nog bijna om gewoon midden op de weg stil te gaan staan. Mama mia wat een idioot! Eindelijk was ik dan op duinenweg aangekomen, gelukkig geen over de weg springende herten, ook geen agent met een lasergun, gewoon lekker genieten. Op de rotonde had ik bijna een aanrijding met een blinde vrouw in een Peugeot. Gaat weer lekker zo! Gelukkig was de terugweg een eitje en ik kon gewoon niet wachten om de tank weer vol te gooien in ’t Heen. Ik was zo benieuwd of deze Lexus met exact dezelfde aandrijflijn, maar minder gewicht, wel het opgegeven verbruik zou halen. Ik hoop dat men bij Lexus in de toekomst net als bij Toyota een Plug-In versie (met Li-ion accu) van deze Hybrid gaat maken. Ik denk dat het verbruik dan namelijk nog veel verder omlaag kan. Maar goed dat is nu niet aan de orde het gaat nu om deze gewone hybride. En jawel het verbruik was lager dan de opgegeven 1:21,3 namelijk een zeer nette 1:24,15.

Snelwegzuinigheidsrit vrijdag 08/08/2014
Op de dag van het terugbrengen ben ik werkelijk extreem netjes met vrijwel exact 100 km/u constant naar Raamsdonksveer gereden. Daar aangekomen was ik heel erg blij met mijn goed gelukte zuinigheidsrit, en was ik benieuwd naar het verbruik na een snelwegrit. En wat denk je wat er gebeurt verdorie nogantoe??? Het vulpistool van de onbemande Tinq-pomp klikte niet door maar bleef gewoon doorgaan met vullen. Daardoor liep er de nodige benzine uit de vulmond en klopte mijn meting van geen kanten meer. Heb ik weer verdorie!!!!! En dus besloot ik direct te vragen of ik dezelfde Lexus IS300h Hybrid Luxury Line nog een keer een ochtendje mee kon krijgen voor een snelwegzuinigheidsrit. Zonder die in mijn ogen zeer belangrijke verbruiksmeting is dit testverslag waardeloos. En dus ben ik na het wegbrengen van de Kia Picanto, en het ophalen van de Volkswagen Sportsvan samen met Mickey Kleijwegt naar Raamsdonksveer gereden. Daar stapte ik samen met Mick in de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line met exact hetzelfde kenteken als een paar weken geleden. Ik zat nog te dubben welk pompstation ik zou kiezen als vertrek/aankomst-plek en besloot het bemande pompstation bij Giessenburg te kiezen. Na het nokvol gooien van de benzinetank reden we de A15 op richting Nijmegen. Ik had het idee om dan na 60-70 km om te draaien en dezelfde weg terug te rijden. “Nooouuuuu….toch maar niet!”, zeiden ik en Mick tegen elkaar na het zien van een volledig tot op het karkas uitgebrande auto en een giga-file daarachter aan de andere kant van de vangrail. En dus zijn we richting Nijmegen blijven rijden en daar de A50 opgedraaid. Het lukte me tot dan toe erg goed om vrijwel constant 90-100 km/u te rijden met slechts heel af en toe een uitschieter naar 110 km/u.

Op de A50 belandde we nog even in een korte file, maar op zo’n moment ben je als bestuurder dolblij dat je in een Lexus rijdt. Ik heb het hele stuk dat we in de file stonden alleen maar elektrisch gereden, wat zou het toch mooi zijn als alle auto’s dit konden. Dan zouden files geen schoorstenen meer zijn maar oases van stilte en schoonheid. Eenmaal op de A12 konden we weer normaal doorrijden met een snelheid van rond de 100 km/u. Op het tweebaans-gedeelte was dat net als op de A15 af en toe even lastig, maar gelukkig rijden de meeste vrachtwagens tegenwoordig 90 km/u. Zuinig rijden vereist niet alleen een goede rijtechniek, maar vooral ook een goede kijktechniek. Verder reed ik de gehele rit op de normale cruise control en vooral niet op de adaptive cruise control, want dat zou voor teveel onrust (lees: wisselende snelheden) zorgen. In de buurt van Utrecht zijn we weer de A27 opgedoken en rechtstreeks richting het bemande pompstation bij Giessenburg gereden. De tripmeter stond op 157,2 km en ik begon met het vullen van de benzinetank. Ook nu weer heb ik die nokvol afgetankt en tot mij grote verrassing rolde daar een verbruik van 157,2 km/6,7 liter euro 95 km = 1:23,46 uit. Een verbruik dat ook, net als de gewone zuinigheidsrit, weer beter is dan het opgegeven verbruik in de brochure. Nu is dit testverslag echt helemaal compleet en ben ik dik tevreden over deze in mijn ogen meest fantastische Hybride van Lexus. Misschien nog wel grappig om te vermelden is dat er tijdens deze snelwegzuinigheidsrit met enige regelmaat BMW-rijders langszij kwamen rijden om de Lexus IS300h Hybrid Luxury Line goed te bekijken. Deze auto valt duidelijk in de smaak bij BMW-rijders, want ja BMW heeft niet zo’n mooie sedan, ha, ha.