Club-man…. en de Club-vrouwen dan?
Wat vrouwen met Mini’s hebben weet ik niet maar het is gewoon een vaststaand feit dat bijna alle vrouwen van Mini’s houden. In de nieuwe Mini’s zitten zelfs speciale discolichtjes voor de vrouwen. Van oranje tot paars tot blauw het is allemaal te regelen via en knopje boven de achteruitkijkspiegel. Dat vrouwen van Mini’s houden is duidelijk, maar dat ik er vervolgens vanuit ging dat er meer vrouwen in Mini’s rijden dan mannen klopt echter niet. Toen ik de Clubman namelijk terugbracht vertelde de PR-assistente van BMW/Mini mij dat dit niet klopt, de verhouding man:vrouw is namelijk ongeveer fifty:fifty. Vreemd want als ik in een Mini rijd dan let ik automatisch op of ik andere Mini’s zie, en in bijna alle Mini’s die ik tegenkwam zaten vrouwen of zag ik alleen maar wat ik wilde zien?

JL snapte het lang geleden al
Racen met een station, Jan Lammers deed het lang geleden al met de Volvo R70. Waarom? Wel een station stuurt gewoon beter (een station is langer en heeft dus een betere stabiliteit) als de gewone versie, meestal een sedan. Met de Mini Clubman is dat ook het geval maar eerst maar eens even iets over de geschiedenis van de Mini Clubman. Veel mensen denken namelijk dat de Mini Cooper Clubman altijd “Clubman” heeft geheten maar dat is dus niet zo. Naast “Clubman” heette de befaamde Mini station in de vorige eeuw ook “Countryman” en “Traveler”. Misschien dat ze deze Clubman toch beter Traveler hadden kunnen noemen want in de namen “Clubman” en “Countryman” zit het woord “Man” en aangezien er net zoveel vrouwen als mannen in Mini’s rijden. Naast foto’s van de “Countryman” en de “Traveler” kwam ik ook nog een hele grappige foto tegen van een zeer lelijke safety-conceptcar.

1.500
Ik heb me ooit laten vertellen dat er van een nieuw type auto zo’n 2.000-3.000 moeten rondrijden voordat het ‘normaal’ gevonden wordt door de medeweggebruikers. Nu viel ik dus nog heel erg op met de Mini Clubman domweg omdat nog te weinig van verkocht zijn, maar een half jaar later is dat dus niet meer het geval. Opvallen is altijd leuk en bovendien heb je eigenlijk altijd direct aanspraak als je ergens stopt met een nog weinig geziene auto als de Mini Clubman. Met een Ferrari en Lamborghini zal dat natuurlijk ook vast en zeker het geval zijn, maar dan word je toch als een patser gezien terwijl dat met de Mini Clubman absoluut niet het geval is.

Ophaaldienst
Helaas had ik dit keer geen tijd om de Mini Cooper Clubman D zelf op te gaan halen en liet de eer aan mijn broer en zijn dochter. We moesten daarom dus ‘s avonds nog even mijn broer z’n auto op gaan halen in Rijswijk. Leuk ritje met leuke bochten en mijn eerste kennismaking met de Mini Clubman. Wat direct opvalt aan de Mini Clubman is dat je van binnen direct het Mini-gevoel hebt, ik ben zelf namelijk een groot fan van het zeer speciale Mini-interieur (alhoewel er van mij best wat minder plastic gebruikt had mogen worden). In die zin is het dus een echte Mini maar of tie dat ook met rijden is natuurlijk de grote vraag, want deze Clubman is langer als de gewone 3-deurs mini. Toch vroeg ik me meteen af hoeveel-deurs ik de Clubman eigenlijk moet noemen. 4-deurs? Of toch maar 5-deurs? Je hebt namelijk twee normalen portieren, één suicide-portier om makkelijker achterin te stappen en twee deurtjes achter in plaats van de gebruikelijke achterklep. Ik ben er nog steeds niet uit.

Strak als een superkart
Als de gewone Mini Cooper een kart is dan is de Mini Cooper Clubman een superkart, en een superkart stuurt echt anders als een gewone kart. Dat ondervond ik dan ook vrijwel direct na vertrek bij de BMW-importeur. Bij Leidschendam heb je een hele mooie afslag die van tweebaans naar vijfbaans gaat. De bocht dan wel afrit naar rechts knijpt waanzinnig mooi af waardoor je werkelijk elke auto perfect tegen glijden aan kan insturen vanwege de hoge G-krachten. Zo ook met deze Clubman maar het gaat wel een stuk geleidelijker en mooier als bij de gewone Mini Cooper. Natuurlijk had ik dat wel verwacht, maar om heel eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat de Clubman zo ontzettend mooi zou reageren en dan zit er op deze Clubman D nog geen eens een sperdifferentieel. Er is namelijk een sperdifferentieel als optie leverbaar voor de Cooper S Clubmnan. Aangezien ik zwaar onder de indruk was van de Alfa Romeo 147 Q2 (hatchback met een torsen sperdifferentieel tussen de voorwielen) denk ik dat de Cooper S Clubmnan echt een waanzinnige stuurauto zal zijn zeker als je er ook nog eens sportievere vering op laat zetten (de voorveren zijn echt te slap naar mijn mening) is het helemaal “Jiha!”. Stiekem toch eens vragen of ze die uitvoering met sperdif ook in het demopark hebben 😀

Regen
Als het regent dan is het rijden in een Mini nog weer leuker als met droog weer. Met de eerste versie van de Mini Cooper S Works heb ik toen ontzettend veel lol gehad. Je kon met die auto in de regen echt met zwaar spinnende voorwielen de bocht door. Je moest bij die Mini Cooper S Works het DSC eigenlijk wél uitzetten omdat de elektronische ingrepen de auto anders stil lieten vallen zo hard greep het TCS in. Gelukkig is dat bij deze Clubman absoluut niet het geval, zelfs met het DSC aan kun je nog heel leuk een bocht door omdat het DSC namelijk lekker laat en heel mooi gelijkmatig ingrijpt. Toen het regende kon ik het niet laten om het DSC even uit te zetten in een mooie oprit naar de N201 bij Katwijk. Juist omdat deze Clubman een dieselmotor onder de kap heeft (1.560cc/110 Pk bij 4.000 toeren/240 Nm bij 1.750-2.000 toeren) gaat het allemaal nog weer lekkerder als bij de benzineversie. Door het hoge koppel bij lage toeren gaan de voorwielen al snel doorspinnen en kun je fantastisch mooi glijdend door de natte bochten heen sturen. Ik ken echt maar weinig auto’s waarmee dat zo goed kan.

Tijdens het terugbrengen deed ik het ook nog heel even op droog asfalt in de laatste bocht voordat je bij het BMW-gebouw bent. Mijn neefje en een goede vriend van mij vonden het prachtig en waren verbaasd hoe ontzettend gemakkelijk de Clubman onder controle te houden is. Ach dit soort dingen hoef je echt maar één keer te testen, gewoon even kijken hoe het aanvoelt en daarmee basta. Grootste compliment voor het goede sturen moet ik trouwens geven aan de tandheugelbesturing met elektronsiche bekrachtiging. Die voelt werkelijk zo precies en nauwkeurig aan dat ik geen vergelijkbare auto in serieproductie ken die dat op deze manier heeft. Uiteraard draagt de multilink-achteras ook bij aan het goede sturen samen met de McPherson-voorwielophanging. Nog grappig om de te melden is dat deze Mini Cooper Clubman D ook een sportknopje heeft. Als je die aanzet dan heb je 260 Nm koppel beschikbaar en reageert de motor net wat feller en ook de besturing past zich aan.

Auto Start Stop-functie enzo
Net als de BMW 123d die ik laatst gereden heb heeft ook deze Clubman een automatische start-stop-functie. Zodra je voor een stoplicht staat en de auto in zijn neutraal zet en de koppelingspedaal loslaat slaat de motor af. Direct nadat je het koppelingspedaal beroert springt de motor weer aan, hup in de versnelling en wegwezen. Ik vind het persoonlijk een fijn systeem omdat het supersnel reageert en daardoor niet hinderlijk is. Maar als je er echt een bloedhekel aan hebt en het niks vindt dan kun je gewoon even heel simpel op een knopje indrukken dat dit systeem uitschakelt. Naast de start-stop-functie zit er ook nog BER (Brake Energy Regeneration) op oftewel remenergie regeneratie wat zoveel inhoudt dat als je je voet van het gaspedaal haalt en/of remt de accu opgeladen wordt terwijl tijdens accelereren de accu juist minder bijgeladen wordt. Dat scheelt weer Pk’s en koppel die je broodnodig hebt om de rest van de stoplichtsprinters voor te blijven. Naast de voorgaande twee systemen zit er in de toerenteller recht voor je neus ook een schakelindicator die precies aangeeft wat eht best moment van overschakelen is om zo zuinig mogelijk rijden. Als je twee omgekeerde driehoekjes in beeld ziet kan je de versnelling aanhouden waar je op dat moment in rijdt en als je een driehoekje met de punt naar boven en een “3” ziet dan moet je naar de derde versnelling opschakelen en zie je een driehoek met de punt naar beneden en een “4” dan moet je naar de vierde versnelling terugschakelen.

Goede bak met een slechte “Air”
De versnellingsbakken van de Mini’s zijn echt beauty’s qua soepel schakelen. De Clubman mag dan wel maar 110 Pk hebben door het vette koppel en het snelle soepele schakelen ben je tijdens stoplichtsprintjes sneller weg als dat je zou verwachten. Ik dacht eerst even serieus dat er een ander zwaarder motorblok in deze Mini Cooper Clubman D lag maar dat bleek de postcode van de BMW-importeur te zijn op het kentekenbewijs: 2289 CC, ha, ha. Nee maar zonder gekkigheid dit motorblok voelt echt sterker aan dan dat je zou verwachten van een 1.560cc diesel motorblok. Toch zou ik persoonlijk heel graag zien dat ze het 2 liter diesel motorblok van de BMW 123d coupé in deze Mini Cooper Clubman D hangen. Bijna net zo zuinig maar wel even met bijna dubbel zoveel Pk’s (204 Pk!). Met stevig doorrijden in de Mini Clubman kwam ik namelijk op 1:14 uit en dat is hetzelfde als wat ik met de BMW 123d coupé haalde met nota bene nog steviger doorrijden! Of je die 1:24.4 haalt die BMW claimt vraag ik me echt af. Die 1:24.4 zal best haalbaar zijn maar waarschijnlijk met een Lilliputter als bestuurder, bergaf rijdend en ook nog eens windje mee van kracht 10. Toch kun je behoorlijk zuinig rijden als je dat wilt, 1:20 is namelijk haalbaar maar dan moet je je wel aan de schakelindicator en ook overal aan de max. snelheid houden.

Maar nog even over die slechte “Air” – de kop van deze alinea – daarmee bedoel ik eigenlijk de “R” oftewel de “Reverse” in het Nederlands de achteruit-versnelling. Dit keer heb ik ook andere redacteurs in de Mini laten rijden om te kijken of het hen hetzelfde zou overkomen als mij. Ja dus! Als je voor een stoplicht staat en je let even niet op waarna je ‘m dus heel snel (je zet dan automatisch meer kracht) van zijn neutraal in de eerste versnelling zetten dan schiet je door de barrière van de “R” heen en zet je ‘m in zijn achteruit. Het overkwam zowel mij een paar keer als de andere redacteurs. Ik raad Mini echt aan hier iets aan te doen want ook bij terugschakelen van 3 naar 2 wil het nog wel eens fout gaan alleen is er dan ‘niets’. Ze moeten gewoon een trekknopje onder de knop van de schakelpook à la bijvoorbeeld Opel op deze versnellingspook zetten. Please!

Geen geamputeerde benen
Eindelijk hebben ze bij BMW dan een Mini gebouwd waar je als volwassene normaal achterin kan zitten. Bij deze Clubman kun je namelijk normaal achterin zitten zonder dat je benen geamputeerd hoeven te worden. Een gezin met grote kinderen zou ik dan ook altijd aanraden een Mini Cooper Clubman te kopen in plaats van de gewone Mini Cooper. Op de dag van het terugbrengen ben ik samen met twee andere volwassenen gaan rijden om uit te vinden hoe de Clubman rijdt met meerdere volwassenen aan boord en vooral ook om te testen of de zitruimte een beetje okay is. Nou die is dus echt okay want mijn toch behoorlijk grote kleerkast van een neef had totaal geen moeite om normaal achterin te zitten en voor mij geldt hetzelfde alhoewel ik geen kleerkast-type ben maar wel ooievaarsbenen heb.

Coole Clubman
Al met al heb ik ontzettend veel lol gehad met deze Mini Cooper D Clubman, nog meer als ik van tevoren verwacht had. En dat vooral vanwege het goede en zeer voorspelbare stuurgedrag. En dat ik niet de enige was bleek wel uit de vele lovende en positieve reacties van vrienden, kennisen, argeloze voorbijgangers etc. Echt iedereen vindt deze Clubman een snoepie van een auto. Het goede gevoel begint direct bij het plaatsnemen op de heerlijke stoelen, het is wel geen leer maar stof maar dan wel van erg goede kwaliteit. Kijk je omhoog dan zie je een mooi dakraam zowel voor als achter. Alleen het voorste dakraam kan helemaal volledig open schuiven, het achterste dakraam gaat alleen aan één kant een stukje open. Ook erg leuk zijn de beide achterdeurtjes die echt uniek zijn voor een dergelijke auto. Het is niet alleen dikke pret om in deze auto te rijden maar ook om ‘m even te showen en alles te laten zien aan vrienden. En de grootste pret is om erin te rijden en mijn persoonlijke Clubman zou een Cooper S Clubman zijn met sperdif, strakkere veertjes, leren bekleding, leren stuurwiel met multifunctionele uitvoering, een Union Jack op het dak (ja dat kan echt!) en uiteraard met xenon verlichting want die is echt super op deze Clubman. De Clubman Cooper D die wij mee hadden gekregen was op een haar na €40.000,- (uiteraard met vele extra’s zoals een Chili-pakket whatever that may be, ha, ha) maar wees gerust want de Clubman is er al vanaf iets meer als €28.000,-.