Als je niet kan kiezen…
tussen een automaat een een handgeschakelde auto dan moet je dus doodgewoon voor de Alfa Romeo 159 Selespeed kiezen. De Alfa Romeo 159 2.2 JTS Selespeed (JTS staat overigens voor: Jet Thrust Stoïchiometrische inspuiting wat zorgt voor extra zuinigheid en meer kracht) is namelijk weinig meer dan een gerobotiseerd schakelende sequentiële versnellingsbak. Maak namelijk vooral niet de fout in deze 159 2.2 JTS Sportsedan te stappen met de gedachte dat je in een automaat stapt. Dat is het namelijk absoluut niet want deze Selespeed heeft namelijk geen koppelomvormer en kruipt dus ook niet! Ik heb maar één keer eerder in een auto met een vergelijkbare versnellingsbak gereden en dat was de BMW M6 met SMG Drivelogic. Grootste nadeel van de M6 vond ik de duidelijk voelbare en soms zelfs hoorbare ‘klappen’ tijdens het overschakelen dat had ik dus echt niet verwacht van zo’n dure auto, die M6 kost namelijk wel even een hele dikke €168.000,-.

Even een kort overzichtje aan schakelsystemen. Handgeschakeld is handgeschakeld daar heb je strikt genomen geen keuzes in. Anders wordt het als je het over automaten hebt, daar heb je namelijk wel behoorlijk wat keuzes in. Een volledig automatische tranmissie, een automaat met multi-tronic oftewel een variatie op CVT, een CVT met duwband, een CVT met trekband, een automaat met DSG, een automaat met DSG heeft echter ook flippers maar niet iedere automaat met flippers heeft DSG. Afijn bijna teveel mogelijkheden om op te noemen bij wijze van spreken dan. Maarrr Alfa Romeo heeft nog iets speciaals wat het midden houdt tussen een handgeschakelde versnellingsbak en een automaat namelijk Selespeed: een koppelingspedaalloze sequentiële versnellingsbak. Het beste en slechtste van twee werelden zei één van onze redacteurs na het rijden in deze Alfa. Waar het vooral om gaat bij Selespeed is dat je jezelf de tijd moet gunnen om het systeem goed te leren kennen, dan kom je er vanzelf achter of je het leuk vind of niet. Zoveel mensen zoveel wensen blijkt ook hier weer.

Ff wennen hoor
Mijn allereerste indruk was zoiets van “Mhh” moet en ga ik dit wel leuk vinden. Op weg naar huis twijfelde ik behoorlijk en zelfs na een dag rijden wist ik het nog steeds niet. Het is ook best wel even wennen want stap je in deze Alfa Selespeed met de gedachte dat je een automaat gaat rijden dan zit je compleet fout. Stap je echter in deze Alfa met de gedachte dat je een handgeschakelde auto gaat rijden die omgebouwd is tot automaat dan zit je echter óók fout. Je moet het echt zien als een soort tussenvorm. De Selespeed heeft in tegenstelling tot een echte automaat geen koppelomvormer. Schakel je automatisch op dan zijn de schakeltijden behoorlijk langzaam voor je gevoel. Totdat je het sportknopje indrukt en je boven de 4.500 toeren komt, dan gaat het schakelen sneller.

Als je deze Alfa 159 Sportsedan schakelt met de peddels aan het stuur voel je echt dat ie in de volgende versnelling bonkt. Eigenlijk moet je het gewoon zien als een handgeschakelde versnellingsbak waarmee je heel snel opschakelt dan voel je namelijk meestal ook zo’n bonk. Okay bij iemand die heel netjes opschakelt gaat dat bijna vloeiend maar de meeste automobilisten (nee en geloof me dat zijn echt niet alleen vrouwen!, red.) beheersen die kunst niet. Totdat ik ontdekte dat je met deze Selespeed wel degelijk zijdezacht op kunt schakelen met de peddels door heel eventjes de voet van het gaspedaal op te lichten. Dit is dus ook de reden dat je echt de tijd moet nemen om deze auto goed te leren kennen. Testen is dus echt wel iets meer dan domweg een paar dagen gas geven en rondjes rijden.

Sportsedan of Sportwagon
Als ik mag kiezen tussen de 159 Sportsedan en de 159 Sportwagon kies ik zonder nadenken voor de 159 Sportwagon gewoon omdat ik dat de allermooiste Station vindt. De Sportsedan is ook een hele mooie auto maar de achterkant hadden ze van mij iets anders mogen maken. Ik ben er voor mezelf nog steeds niet uit hoe ie er dan uit zou moeten zien maar in ieder geval anders. Na het plaatsnemen zit je lekker maar niet zo sportief als in de kuipstoelen van de GT. Voor deze 159 Sportsedan hoef je dus geen slanke Italiaanse man/vrouw te zijn je mag gerust een BMI hebben van boven de 25 (http://bmi.eetstoornis.info/index.htm). Ik heb een BMI van 22 even voor alle duidelijkheid, ik ben dus een slanke kale Italiaanse man van 1.83m, mijn gewicht mag je zelf uitrekenen.

Het dashboard van deze Alfa is het mooie sportieve dashboard van de duurdere Alfa’s. Fijnste aan dit dashboard vind ik als pure techneut de aanwezigheid van een olietemperatuurmeter. Voordat ik namelijk serieus gas ga geven zorg ik altijd dat de olietemperatuur zo rond de 100 graden celsius is. En eenmaal warm gaat deze 159 Sportsedan veel harder van kiet dan ik gedacht had met die maar 185 Pk. Dat heeft zeker te maken met de afwezigheid van een koppelomvormer, want een normale automaat heeft namelijk een koppelomvormer wat een behoorlijk groot verlies oplevert in de transmissielijn. Enig jammere aan dit dashboard is de afwezigheid van een MP3-speler, ik mis dat echt.

Subarrel Impreza
Wat kun je voor een stoplichtsprint nou beter tegenkomen in deze Alfa Romeo 2.2 JTS Selespeed als een Subaru Impreza. En dat ook nog eens bij een stoplicht voor één van de mooiste en tevens ook lastigste snelwegopritten die ik ken. 2WD tegen 4WD en 185 Pk tegen 200+ Pk dat zou toch een compleet eitje moeten zijn voor die Subaru dacht ik bij mezelf. Okay ik had de binnenbocht maar omdat ik zelf al heel wat keren een stoplichtsprintje op deze plek heb gewonnen in de buitenbocht zag ik dat niet als een voordeel. Al helemaal niet omdat ik zwaar Pk’s tekort kwam en tegen een 4WD kan je qua wegligging al helemaal niet op. Okidokie, sportknopje ingedrukt, stand “D” en wachten op groen. Jo “groen” maar als ik het gaspedaal intrap heb ik voor mijn gevoel al verloren, er gebeurt heel even een milliseconde niets en dan schiet de Alfa nog net op tijd uit de startblokken. Midden in de bocht schakel ik op met de flippers en trap ik het gaspedaal helemaal door de bodem. De Alfa glijdt zoals ik nog nooit met geen enkele andere auto heb meegemaakt op deze oprit. Heel even dacht ik dat de achterkant zou gaan uitbreken maar na een razendsnelle correctie (op een slipcursus leer je echt iets geloof me!) krijg ik de Alfa weer tot rust. De Subarrel is dan allang verdwenen uit mijn achteruitkijkspiegel. Mijn kleine neefje zat helemaal te genieten naast mij, die kids van tegenwoordig krijg je verdorie ook niet meer bang.

Lachuh!
Vraag aan een autojournalist wat hij van een Ferrari 612 Scaglietti vindt en je weet het antwoord eigenlijk al. Vraag hem dan vervolgens wat hij van het schakelen met de peddeltjes vindt. Daarna vraag je heel achteloos wat hij van een Aston Martin DB9 vindt en ook nog even heel terloops wat hij van het peddel-schakelen van deze auto vindt. Ik garandeer je dat die autojournalist alleen maar zeer lovende dingen zal spreken over beide auto’s en hun schakelsystemen. En daarna komt de grote grap want nu ga je dezelfde autojournalist vragen wat hij van de Alfa Romeo 159 2.2 JTS Selespeed vindt. Hij zal de auto zeker niet lelijk vinden maar over het schakelen zal hij niet echt lovend zijn totdat je hem confronteert met het feit dat die Ferrari en die Aston Martin exact hetzelfde schakelsysteem hebben. Dat is nou humor jezelf tegenspreken in testverslagen en het ook nog eens totaal niet doorhebben. Dat krijg je nou als je totaal geen verstand van techniek hebt zoals dat bij heel veel auto/motorjournalisten helaas het geval is.

Gevaarlijk!!!
Bij de 159 Sportwagon was het mij ook al opgevallen en helaas heeft ook deze 159 Sportsedan hetzelfde euvel. Als je een kleine minirotonde wilt verlaten en de richtingaanwijzer aanzet dan blijft deze na het verlaten van de minirotonde gewoon aanstaan. De slag van het stuur is niet groot genoeg om de richtingaanwijzer uit te zetten. Nou zit ik 999 van 1.000 keer goed op te letten maar net die ene keer ff niet. Vlak na een minirotonde reed een auto pardoes voor mij de weg op terwijl ik voorrang had. Het scheelde echt heel erg weinig of ik had echt bovenop die auto geknald. De bestuurdster van de auto maakte mij na het nodige getoeter en gebaren van mijn kant duidelijk dat mijn richtingaanwijzer naar rechts toch echt aanstond. Ik schaamde me werkelijk dood want ze had gelijk, de richtingaanwijzer was niet automatisch uit gegaan na het verlaten van de minirotonde. Alfa Romeo moet hier echt iets aan veranderen want dit is echt gevaarlijk.