Met de “A” van “Angel”
Ik ben letterlijk op ‘Engeltjes’ naar Mitsubishi-dealer Goldcar in Amstelveen gereden. Mensen die weten hoeveel beschermengeltjes ik in mijn leven al heb verbruikt moesten hard lachen toen ze dit hoorden. Niet dat het mijn idee was hoor, want mijn motordealer Ab van Ab Motoren was zo vrij geweest om de duurste scooterband – de Pirelli Angel – voor mijn Honda MSX 125 mini-motor te bestellen en hij heet voor mij dus voortaan Angel Ab. De rit naar Amstelveen zou dus geen dodenrit worden, zoals tijdens de heftige Westerstorm op donderdag 18 januari naar het Tesla Service Center in Amsterdam, maar een heuse zweefrit op ‘Engeltjes’. Ik moest er wel vroeg voor mijn bed uit (08.00u bij Ab Motoren) en het was maar goed dat ik die ochtend nog even in mijn planner keek want toen pas zag ik dat ik “Donderdag 1 februari” de Mitsubishi ASX 1.6 Connect Pro op moest halen. Gaat lekker met die Daan… NOT! Om 09.00u lagen mijn nieuwe banden erom en startte ik de motor voor mijn rit dwars door de polder naar Mitsubishi-dealer Goldcar in Amstelveen. Met nieuwe banden in de regen is het altijd raadzaam even voorzichtig aan te doen dus dat deed ik dan ook. Na wat ‘gevechten’ met bumperklevende BMW- en Mercedes-rijders en witte busjes (verkeershufters No. 1) arriveerde ik zeiknat maar wel levend bij Goldcar (what’s in a name?) om een Mitsubishi ASX (ook weer met de “A” van “Angel”?) om te ruilen voor mijn Honda MSX 125 mini-motor.

Het zou nat en koud worden de komende dagen dus dan is een auto wel zo fijn, zeker als je vrijdag naar een conferentie moet. Op de school waar ik werk zou vrijdag 2 februari (= Groundhog Day) een interessante conferentie zijn en daar moet ik wel levend en ongedeerd aankomen in mijn spiksplinternieuwe Mitsubishi ASX. Na mijn motor binnen gezet te hebben kon ik na het ondertekenen van het uitleenformulier instappen en wegwezen. Om de testweek meteen maar goed te beginnen besloot ik op weg naar huis over de 1.000-drempelweg langs Rijsenhout heen te rijden. Ik wist op dat moment nog niet dat deze Mitsubishi ASX onafhankelijke wielophanging achter heeft, dat zag ik die avond namelijk op een actiefoto waar ik de achterkant had gefotografeerd. Als ik zou moeten kiezen dan ga ik altijd voor onafhankelijke wielophanging en niet voor een torsie-as. Mijn eerste gevoel was goed op één ding na en dat was dat ik de handmatig verstelbare stoel niet goed afgesteld kreeg wat betreft het opkomen en aangrijpen van de koppeling. De koppeling grijpt namelijk heel laat aan en heeft geen duidelijk aangrijppunt, iets wat mijn zwager (ik had niets tegen hem gezegd) ook direct zij toen hij weg reed voor de fotoshoot. Oké het went uiteindelijk wel maar dit moet echt beter kunnen anno 2018*. De 5-versnellingsbak schakelt heerlijk dus daar heb ik geen enkele op- of aanmerking over.
*Uiteraard heb ik Mitsubishi gemaild over de koppeling en gevraagd of ik nog even in een andere Mitsubishi ASX mocht rijden. Ik heb dat direct na het terugbrengen gedaan en die Mitsubishi ASX had een perfect werkende koppeling = vroeger en wel duidelijk aangrijppunt

Verkeersdrempel-jumpen
Bij Schiphol-Rijk aangekomen reed ik rechtdoor over de grote rotonde met de wel heel erg brede kinderkopjes-rotonderand heen. Ik doe dat altijd met elke SUV die ik test het geeft namelijk een aardige indicatie hoe een auto aanvoelt op slechtere ondergrond. Bij de 1.000-drempelweg aangekomen ben ik begonnen met 50 km/u over de verkeersdrempels heen en heb die snelheid stapsgewijs opgevoerd naar 80 km/u en heel kort 100 km/u. Bij de eerste verkeersdrempel voelde ik direct al dat de vering/demping niet comfortabel maar sportief is. Verder zijn de veerwegen en de grondspeling ruim voldoende zodat zelfs de hoogste verkeersdrempels snelheidsbrekers een eitje zijn voor deze Japanse SUV. De uitgaande demping vangt de klappen uitstekend op en dempt deze snel uit dus van enige vorm van nadeinen was totaal geen sprake. Bij de rotonde aangekomen ben ik nog even door gereden en via de weg langs het water verder gereden. Op de routeplanner zag ik dat de kant van het water waar ik reed Noord-Holland is en de overkant Zuid-Holland. Bij Nieuwe Wetering aangekomen zag ik vlak voor mijn neus een vrachtwagen op de rotonde richting de N445 rijden. Omdat er nog een rotonde volgt en ik geen zin had om achter de extreem langzaam rijdende vrachtwagen te blijven hangen pakte ik de buitenring en reed op de tweede rotonde over de lage betonnen scheidingsrand heen naar de binnenring richting de N445. Ik heb niet voor niets een SUV ja toch niet dan? Bij de Leyhof aangekomen ben ik niet richting de koeienrotonde gereden maar naar het rotondecircus waar ik door mijn verandering van baan niet meer zo vaak kom. Dus ja als ik er dan toch ben is het wel zo logisch om even linksaf te slaan en een rondje over het rotondecircus te rijden. Dat levert toch weer interessante informatie op die van belang is voor het testresultaat. Ondertussen was ik zoek gegaan naar het knopje om het ESP/TRC of zoals Mitsubishi het noemt het ASTC (=Active Stability Control en Traction Control) uit te zetten. Dat knopje is er dus niet dus het ASTC kan niet uitgezet worden.

Maakt niet uit dan kijk ik gewoon of het met het ASTC ook leuk is en vooral of dit veiligheidssysteem goed zijn werk doet. Op de grote rotonde ben ik via de binnenring richting de A4 gereden want op de buitenring reed een wit busje. Sterk naar rechts overhellend op de rotonde moest ik in één keer het stuur naar rechts omgooien en de rotonde verlaten. Het ASTC greep geen enkele keer hard in zodat ik heel netjes tegen de grens aan rijdend de rotonde op en af kon rijden. Het voelde goed en vooral ook zeker aan en dat is belangrijk want als een ongetrainde bestuurder met deze Mitsubishi ASX in een noodsituatie belandt heeft hij een grote kans dat het goed afloopt. Op de west-rotonde voor de A4 afrijdend reed er helaas net een auto voor mij die de binnenring pakte en dus moest wel over de minder leuke buitenring. Door wat extra gas te geven maakte ik het toch weer wat spannend. Op de ovale oost-rotonde afrijdend zag ik dat er een vrachtwagen van de snelweg afkwam en die wilde ik persé voor zijn. Ik moest dus wat extra gas geven waardoor ik met meer vaart dan normaal op de ovale rotonde afgereden kwam. Dat vond ik helemaal niet erg want daardoor kon ik meteen kijken wat de Mitsubishi zou doen over de grens. Het onderstel begon nu wel iets te glijden maar de uitstekende 18-inch Bridgestone Dueler H/P Sport banden zorgden ervoor dat ik de auto met groot gemak kon corrigeren. En dan nu de spectaculaire draai van de buiten- naar de binnenring over de hoge rotonderand. Voor SUV’s is dit één van de leukste testen uit mijn lange lijst van testtrajecten. De auto moet dan zoveel tegelijk doen = om en om per wiel in- en uitveren/hoge g-krachten/hard naar binnen sturen/etc. dat als dit goed gaat zonder problemen een SUV gewoon goed is. De rest van het rondje verliep ook uitstekend dus deze AngelSuv=Xtreme goed ha, ha.

Fotoshoot
Op weg naar huis ben ik via een rustig weggetje gereden zodat ik de minimum snelheid van de Cruise Control kon uittesten. Die bleek 40 km/u te zijn en in alle versnellingen dus ook de 1ste versnelling ook al zul je dat nooit doen maar het kan dus wel. Thuis gekomen heb ik meteen mijn zwager gebeld of hij nu tijd had om foto’s te maken. De zon scheen en dat levert altijd mooiere foto’s op dan een grijze lucht. Op weg naar de fotoshoot viel het mij ineens op dat de Mitsubishi ASX bij 80 km/u in de 5de versnelling 2.000 toeren draait (100 km/u=2.500 tpm). Dat roept bij mij de vraag op waarom ze geen 6-versnellingsbak gemonteerd hebben. De meeste andere SUV’s uit dit segment hebben dat namelijk wel. Om weer eens wat andere foto’s te maken dan gebruikelijk besloot ik het terrein in en rondom het Bio Science Park te nemen. We hadden net even die zon + blauwe lucht die ik nodig had, want wees nou eerlijk dat maakt de foto’s gewoon mooier. Na de fotoshoot hoorde ik dat ik mijn moeder ’s middags niet naar Katwijk aan Zee hoefde te brengen om op te passen. Jammer want dan had ik daar meteen even een rondje Space Business Park aan vast kunnen plakken. Maar ach ik moest ’s avonds nog even naar de pedicure om een paar likdoorns weg te laten halen. De weg daar naartoe is ook erg leuk dus dan doe ik het Space Business Park zondag wel voor of na het zwemmen inclusief de opritbocht bij ’t Heen. Maar eerst even naar mijn garage om de Samsonite kofferset te fotograferen. Toen ik de achterklep opende schrok ik even en had zoiets van daar past nooit veel in. Helaas zat ik er voor de zoveelste keer naast want uiteindelijk paste er zelfs een 50-liter koffer meer in dan de standaard kofferset.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 3×33-liter + 13-liter

Even eten en hop naar de pedicure want met pijn in je voeten rondlopen is nergens voor nodig. Op de rotonde de wijk uit merkte ik op dat het knipperlicht voor de zoveelste keer na het verlaten van een rotonde aan bleef staan. Dit is me lang niet meer overkomen en ik vind dat toch wel hinderlijk, want je zal maar net je knipperlicht aan hebben staan en vlak na de rotonde rechtdoor rijden in plaats van bv. rechtsaf te slaan. Het blijft uitermate vreemd dat dit soort dingen anno 2018 nog steeds voorkomen, dat verwacht je toch niet na uitgebreid testen van zo’n nieuw model. Of zijn de rotondes in Nederland anders dan in andere landen? Ik kan het me bijna niet voorstellen! Of komt het omdat ik over die rotonderanden heen rijdt en dus een flauwere bocht maak? Maar waarom heb ik daar met andere auto’s dan geen last van vraag ik me dan naar mijn mening terecht af. Toch? Ik sloeg rechtsaf op de volgende rotonde en reed richting de scheve verkeersdrempel waar de auto voor mij wel heel erg voorzichtig overheen reed. Het lijkt wel of sommige mensen denken dat ze geen vering/demping hebben dan wel dat hun auto van porselein is. Gelukkig heb ik daar geen last van want anders had ik beter bij de Libelle of Margriet kunnen gaan werken. Ik remde dus maar even af zodat ik de weg vrij had om met een lekker vaartje over de scheve verkeersdrempel heen te rijden. De Mitsubishi ASX fladderde er overheen als-ie een volwaardig offroader was. Daarna volgden nog drie verkeersdrempels waarvan de middelste erg vervelend is omdat je met iets meer snelheid altijd op de voorwielen land. Een auto moet voor deze verkeersdrempel dus ruim voldoende grondspeling hebben en dat heeft de Mitsubishi ASX dan ook.

DISS-congres
Je vraagt je af wie deze naam verzonnen heeft, duidelijk iemand die niets van rap-muziek afweet want het woord “diss” (= dissen in het Nederlands) is in het Engels slang voor een belediging. Het woordje “diss” wordt vaak gebruikt in de rapscene en stamt af van het begrip disrespect. In dit geval betekent DISS = Dutch International School Conference. Op mijn nieuwe baan praat ik vrijwel de hele dag Engels en dan moet je goed opletten dat je buiten werktijd Nederlands praat. Ik vond het wel jammer dat ik geen stuur- en stoelverwarming had want dat is met dit koude weer toch wel erg lekker. Gelukkig vroor het niet dat is dan wel weer lekker want ruiten krabben is niet mijn favoriete hobby in de vroege ochtend. Toen ik na vertrek even verderop door de straat met de snelheidsbrekers heen reed wist ik het zeker, deze Mitsubishi ASX heeft wel degelijk last van stickslip. Het is niet veel maar het is wel degelijk aanwezig, maar gelukkig slijt dit natuurkundig fenomeen met de kilometers vertelde veringprofessor Paul Klop mij ooit tijdens een vering/demping-cursus bij Hyperpro. Ik had de Mitsubishi de avond ervoor afgetankt en was benieuwd wat het verbruik zou zijn bij meestentijds normaal rijden en af en toe gas geven. Deze sterk vernieuwde Mitsubishi ASX is overigens alleen nog verkrijgbaar met benzinemotor en niet meer met een dieselmotor. Ik vond het overigens wel frappant dat Mitsubishi een turboloze 1.6-liter motor onder de motorkap heeft gehangen. Dit terwijl ze net een nieuwe 1.5-liter motor mét turbo hebben ontwikkeld maar die is alleen beschikbaar in de Mitsubishi Eclipse Cross. Beetje jammer vind ik dat of beter gezegd een gemiste kans. Maar waarom dan niet meteen ook nog een 1-liter turbo motor ontwikkeld, als je toch bezig bent nu heb je maar één keus. Feit is wel dat Mitsubishi zeer betrouwbare auto’s bouwt en dat is ondanks de beperkte keus dan weer een dik pluspunt.

Door het laat aangrijpen van de koppeling moest ik wel even wennen aan het AS&G oftewel de Automatic Stop&Go. Gelukkig weet ik precies wanneer de stoplichten op groen springen en drukte ik net voor het op groen springen het koppelingspedaal in en liet ‘m tot net tegen aangrijpen opkomen. Dat werkte prima en ik moet zeggen dat ik al aan de koppeling begon te wennen. Op de terugweg heb ik op de N44 de eerste afslag genomen en ben over de Schouwweg naar Wassenaar-Dorp gereden. Dat is een mooie smalle weg door het bos met veel verkeersdrempels en snelheidsbrekers. Voor mij reed een Audi Q7 maar die reed zo langzaam over de verkeersdrempels en snelheidsbrekers heen dat ik ‘m maar ingehaald heb. Ik ben tenslotte aan het testen en niet aan het aaien kom op zeg. De asfalten verkeersdrempels voelde ik amper in de Mitsubishi ASX maar de asfalten snelheidsbrekers waren vrij heftig maar desondanks toch ook een eitje voor de Mitsubishi ASX vanwege de riante grondspeling. Maar misschien is vrij heftig een verkeerde omschrijving want het voelt vrij heftig aan maar ga maar eens in het terrein rijden als je dat nog nooit gedaan hebt. Vandaar ook dat ik die Audi Q7-rijder wel begrijp want die heeft werkelijk geen idee wat zijn auto aankan, de beste man remde zelfs voor de laagste verkeersdrempel hard af.

Met zijn vijven
Zaterdagavond kreeg ik al de vraag of ik zondag wilde rijden en het antwoord was uiteraard: “Graag!” Het eerste wat mijn moeder zei was: “Het is wel koud in de auto hoor.” Tja deze versie heeft helaas geen stoelverwarming en helaas voor mij ook geen stuurverwarming. Is dat erg? Nee natuurlijk niet het geeft alleen maar aan hoe verwend we tegenwoordig zijn met al die extra verwarmingen in een auto. En vooral dat dingen als stoel- en stuurverwarming niet meer voorbehouden zijn aan luxe auto’s. De hoge instap vonden ze allemaal erg fijn en ook de zit op de passagiersstoel en achterbank beviel goed. Verder was de beenruimte ook ruim voldoende en dat nota bene met beide voorstoelen in de achterste stand. Ik vond het trouwens wel wat vreemd dat de bestuurdersstoel niet nog verder naar achteren kon. Ik zat precies goed met mijn 1.83m dus wat nou als je 1.90m of langer bent? Hetzelfde geld voor de rugleuning die ik het liefst nog een tandje meer naar voren had willen zetten maar dat kon dus niet. Natuurlijk voelde ik aan het gewicht dat we met zijn vijven in de auto zaten maar tijdens het rijden merkte ik er niets meer van. Weer thuis heb ik snel mijn rugzak gepakt en ben gaan 1.5 km zwemmen en meteen daarna ben ik richting het SBP gereden. Ik was benieuwd wat de Mitsubishi ASX zou doen maar eigenlijk wist ik het antwoord al. Ik begon uiteraard bij het begin zoals altijd dus vanaf de westelijke rotonde naast de N206. Ik gaf stevig gas in de 2de versnelling toen ik de Mitsubishi ASX de haakse rechterbocht inhoekte. Het grappige is dat de auto als geheel lekker aan blijft voelen qua rijdbaarheid in de bochten, het ASTC doet zijn werk dus uitstekend. Maar wat als ik er nou nog een schepje bovenop gooi, en nog eentje… In de flauwe linkerbocht gaf ik stevig gas in de 3de versnelling en ik voelde het onderstel heel even naar rechts glijden. Daarna schakelde ik snel terug naar de 2de versnelling en gaf plankgas de vrachtwagenparkeerplaats op. Ondanks deze heftige actie gaf de Mitsubishi ASX geen krimp (goede banden die Bridgestone Dueler H/P Sport) maar nog beter was dat-ie niet inhield. Het ging allemaal zo makkelijk en voorspelbaar dat ik het eigenlijk best wel saai vond.

Op naar de andere kant van de vrachtwagenparkeerplaats en nu maar hopen dat er geen verkeer aankwam. De links-rechts-combinatie is het leukste als je het gas erop kan houden. En jawel ik had geluk en kon in de 2de versnelling met het gas erop hard naar rechts en weer naar links het stuur omgooien. Dit voelde zowaar al iets spannender aan maar ook nu hoefde ik de Mitsubishi ASX niet te corrigeren. Maar ik had nog een aantal bochten en rotondes te gaan dus wie weet wat me nog te wachten stond. Ik besloot er nog een schepje bovenop te gooien (net even meer dan bv. de Hyundai Kona en de Kia Stonic) gewoon omdat deze auto het met groot gemak kan hebben. De haakse rechterbocht met verkeersdrempel bleek een eitje te zijn en de hoge en allerhoogste verkeersdrempel ook. De landing na de allerhoogste verkeersdrempel was zo mooi en werd zo goed uitgedempt dat ik perfect uitkwam voor de blinde rechterbocht en vol het gas erop kon zetten. Dit voelt net als die Ford Fiesta ST2 die op het SBP ook oneindig veel meer bleek te kunnen dan ik dacht. Maar ouder en verstandiger geworden weet ik nu precies wanneer een auto zo goed is dat nog meer de grens opzoeken onnodig is. Uiteraard heb ik mijn rondje SBP gewoon afgemaakt en na de volgende rotonde volgde de haakse rechterbocht + blinde haakse linkerbocht. Maar ook nu weer reed ik ‘mit zwei Finger in Die Nase’ door deze bochten heen. Het ging gewoon te makkelijk allemaal en dat terwijl het nota bene geen eens een 4WD is. Dan kun je toch wel zien dat Mitsubishi veel rally-ervaring heeft in tegenstelling tot de Zuid-Koreanen. Bij de vrachtwagenparkeerplaats probeerde ik toch nog even de ultieme hoek-actie maar ook dat maakte geen indruk op de Mitsubishi ASX. Dan nog even de opritbocht bij ’t Heen maar ik heb alleen maar zitten glimlachen in die bocht.

Druppellader
Thuis gekomen bedacht ik me dat mijn Yamaha FZS 600 Fazer al wel erg lang stil aan het staan was, Bas van Autobeklederij v/d Werf had mijn motorzadel namelijk nog niet klaar. En ineens schoot het door mijn hoofd dat ik nog ergens een druppellader moest hebben liggen. En inderdaad had ik ‘m nog ergens in een kast liggen. Op naar de garage dus in de Mitsubishi ASX om mijn motoraccu even op de druppellader aan te sluiten. Dan kon mooi meteen daarna even een rondje Stompwijk -> Leidschendam -> Wassenaar -> Voorschoten -> Leiden -> aftanken -> weer naar huis doen. Ik was benieuwd of ik nog steeds door kon rijden naar Leidschendam langs de Stompwijksche Vaart. Het eerste stuk is in ieder geval nog een hotsebotseknotse-aangelegenheid. Gelukkig maar want nog even en het testen op de weg langs deze vaart is geen testen meer maar gewoon een blokkie om. Ik moest helaas op het eerste stuk wel even achter een fossiel aanrijden maar net voor het mooie stuk sloeg ze gelukkig rechtsaf de Stompwijksche Vaart over. Daarna kon het gas erop en kon het testen beginnen en het mag duidelijk zijn dat de Mitsubishi ASX het hobbelige stuk weg langs de Stompwijksche Vaart met groot gemak afraffelde. Er zat zowaar zelfs nog een stukje off road bij en dat vond ik wel leuk eerlijk gezegd. Ook dat stukje was geen enkel probleem voor de Mitsubishi ASX en daarna volgde het nieuw bestraatte stuk dat zo glad is dat het eigenlijk niet leuk meer is. Gelukkig zijn daar wel nog steeds de verzakkingen naast de N14 want die kunnen ze wel weghalen maar komen altijd weer terug vanwege de veengrond gelukkig voor mij.

Na een stoplicht en een rotonde belandde ik voor het stoplicht linksaf richting de N14. Ik stond helaas niet vooraan maar mijn voorganger ging al snel naar rechts zodat ik lekker vaart kon maken richting de verzakking. Omdat de Mitsubishi ASX duidelijk meer aankan dan de Hyundai Kona en de Kia Stonic gooide ik er vergeleken bij die twee auto’s een schepje bovenop. Reeds op de verzakking moet ik al naar buiten sturen terwijl het onderstel alle kanten opdanst echt een heerlijk gevoel. Ondanks het heftige heen en weer dweilen hield ik de Mitsubishi met gemak onder controle en kwam ik al nadweilend tot stilstand bij het stoplicht voor linksaf over de A4 heen. Omdat er in de bocht naar links een ongelofelijke lap asfalt ligt besloot ik de Mitsubishi ASX even ongelofelijk hard de bocht in te hoeken. Eens kijken of het ESP dan wel eindelijk hard ingrijpt. Uh niet dus en dat vind ik best knap van Mitsubishi want dat is het mooiste wat er bestaat veiligheid waar je niets van merkt. Na mijn draai op de rotonde bij het Forepark reed ik weer terug in de omgekeerde richting want vanaf deze kant zijn die verzakkingen leuk maar dan anders. Op het stoplicht afrijdend kwam er een Volvo-rijder op mijn bumper zitten. Altijd leuk zo’n bumperklevertje afdrogen op de verzakkingen. In de bocht na het stoplicht gaf hij nog gas maar ik reed zo hard over de verzakkingen heen – gewoon omdat het kan – dat ik al zwabberend de Volvo in mijn achteruitkijkspiegel zag verdwijnen = kamperen. Als je dit met een gewone auto zou doen dan hang je geheid in de vangrail, maar ja dit is geen gewone auto maar een uitstekende auto met lange veerwegen en ruim voldoende grondspeling.

Krabben wasda?
Ik schrijf nog niet vorst wasda want krabben kun je ook zonder vorst bv. als je jeuk hebt. Eindelijk weer eens nachtvorst zowaar en ik was blijkbaar de enige die daarop geanticipeerd had met mijn antivriesfolie van 2,50 euro gekocht bij de AC-tion. Zo noemen welgestelde mensen de Action, ik moest heel hard lachen toen ik dat grapje vorig jaar hoorde. Ik koop daar ook altijd een grote voorraad zonnebrillen van nog geen euro per stuk zodat ik niet weer een dure zonnebril kwijt ben die ik per ongeluk weer eens in een testauto heb laten liggen. Oké dan heb ik wel eens een zonnebril op à la Elton John maar wat boeit dat beter dan zonder en een ongeluk veroorzaken door een laagstaande zon. Het was dus letterlijk instappen en wegwezen terwijl al mijn buurmannen stonden te krabben. Op weg naar de meeste stressvrije baan van de wereld met 0,0 werkdruk heb ik tegenwoordig alle tijd van de wereld om als een fossiel rijdend op andere dingen te letten dan ik normaal gesproken doe. Zo viel mij ineens op dat in de Hubertustunnel de cruise control zowel dalend als stijgend precies exact zijn snelheid aanhield en dat maak ik lang niet altijd mee. Bij de meeste auto’s verhoogd de snelheid bij het dalen en daalt de snelheid bij het stijgen. Als je niets met techniek hebt dan vallen deze dingen je als autojournalist volgens mij totaal niet op. Onderweg luister ik altijd naar mijn eigen MP3-tjes op een USB-stick, dit keer niet via een Rockford Fosgate premium audiosysteem van 710 watt met 9 speakers maar een radio cd/mp3-speler met 6 speakers en DAB+. Ik vind het wel jammer dat standaard geen Rockford Fosgate audiosysteem in de ASX zit, het geluid is veel mooier dan dat van een standaard audiosysteem. Maar goed met dit audiosysteem viel prima te leven, ik heb wel eens veel slechtere audiosystemen in auto’s gehad. De rest van het interieur is wat saai met veel zwart kunststof, dat mag van mij wel wat vrolijker bij een volgende vernieuwing. Dan hou ik nog twee dingen over en dat zijn de remmen en het stuurgevoel. De remmen van de auto’s die ik test zijn vrijwel altijd goed, ik maak maar een hele enkele keer mee dat de vertraging onvoldoende is. Nou moet ik wel eerlijk bekennen dat ik niet vaak rem, alleen als het echt nodig is want 9 van de 10 keer is op tijd het gas loslaten dan wel afremmen op de motor voldoende. Let maar eens op hoeveel automobilisten totaal onnodig op hun rem trappen soms wel ruim 60 maal (ik heb het een keer geteld tijdens een zuinigheidsrit) op een stuk waar ik nul keer rem. Ik sluit af met het stuurgevoel omdat ik me de laatste tijd weer kapot erger aan de onzin die daarover geschreven wordt in testverslagen. Er worden dan hele vage termen gebruikt en wat ik ook heel vaak lees is dat men steeds moet corrigeren in de middenstand. Het gekke is dat als ik die zelfde auto test – want exact hetzelfde kenteken – ik nergens last van heb. Volgens mij is dat pure verbeelding van iets wat niets is. Ik vind deze Mitsubishi ASX lekker sturen voor een SUV, ik kon precies voelen wat de auto doet en had totaal geen last van een vaag of indirect stuurgevoel.

Specificaties
Jaargang		2018
Carrosserie		SUV
Transmissie		Handgeschakeld
Aantal deuren		5 deuren of meer
Brandstof		Benzine
Type motor		Otto
Aantal cilinders		4
Acceleratie (0-100/sec)		11,5 seconden
Topsnelheid		183km/u
Vermogen		86(117)/6.000 kW (pk)/rpm
Koppel		154/4.000 nm/rpm
Cilinderinhoud		1.6/1.590 liter
Kleppen per cilinder		4
Aandrijving		Voorwielaandrijving
Remmen voor		Geventileerde schijven
Remmen achter		Schijven
Draaicirkel		10,6 meter
Overig
Type bekleding		Stof
Velgen		18-inch
Milieu en veiligheid
Verbruik
Bebouwde kom		7,0 liter/100 km
Snelweg		5,0 liter/100 km
Gemiddeld verbruik		5,7 liter/100 km
C02 uitstoot		132 gram/km
Energielabel		D
Afmetingen
Lengte		4.365 mm
Breedte		1.810 mm
Hoogte		1.640 mm
Wielbasis		2.670 mm
Spoorbreedte voor		1.545 mm
Spoorbreedte achter		1.545 mm
Massa leeg		1.235 kg
Max. toelaatbare massa		1.870 kg
Laadvermogen		635 kg
Aanhanger geremd		665 kg
Aanhanger ongeremd		1.200 kg
inhoud bagageruimte		419 liter
Bandenmaat		225/55-R18
Kosten aanschaf
Kosten gebruik per maand