FW-auto
Eén keer per jaar is een testauto een FW-auto oftewel de FamilieWeekend-auto, en dat betekent dat deze testauto voor pakezel (= vol beladen met personen en bagage) mag spelen. Een betere test is niet denkbaar want écht alles komt aan bod tijdens zo’n weekend. Het ophalen van de Mitsubishi ASX ging niet helemaal zoals gepland, want omdat ik de laatste Mitsubishi bij de importeur in Amstelveen had opgehaald ben ik (uiteraard) weer automatisch daar naartoe gereden. Onderweg van de Peugeot-importeur (zit in de Deutsche Bank naast De Arena) naar de Mitsubishi-importeur was ik de weg kwijt geraakt maar gelukkig hielpen twee agenten in een politieauto mij uit de brand. Aangekomen bij de Mitsubishi-importeur hoorde ik dat ik naar de Mitsubishi-Dealer in Hoofddorp moest waar ik vrijwel altijd alle demo’s ophaal. Daarna moest ik als een speer terug naar Amsterdam om mijn broer en zijn vriendin op te halen, want zij zouden met mij meerijden naar Winterswijk. Op weg naar de snelweg hield ik de vaart er goed in want ik was al aan de late kant. Met de vaart er goed inhouden bedoel ik overigens niet toeren maken of hard rijden, maar meer zo min mogelijk remmen en een maximale bochtensnelheid aanhouden. Dat is wat lastig als je een auto nog maar amper kent en de banden nog koud zijn, maar als een auto zich nu meteen al van zijn goede kant laat zien is dat natuurlijk een dik pluspunt. De eerste flauwe bochten gingen meteen lekker, maar in de haakse bocht naar de snelweg zag ik een aso in een VW-busje als een achterlijke in mijn achteruitkijkspiegel aan komen rijden. Nou ja rijden? Hij haalde mij rechts in en gooide ’m er doodleuk voor net voor een bocht. Gelukkig moest-ie daarna de andere kant op en was ik ’m meteen weer kwijt.
Bij de ‘lastige’ stoplichten (rechts is linksaf) richting de A4 stond ik vooraan waardoor ik even lekker op het gas door de bocht heen kon richting de A4. En dat ging best lekker voor een hoogpotige auto zoals deze Mitsubishi ASX. Na de bocht werd ik ingehaald door een VW Passat stationwagon met zeer grote haast, én ik zag in mijn achteruitkijkspiegel een BMW stationwagon met gewone haast. Hoogpotig tussen tweemaal laagpotig dus ik was benieuwd waar ik zou rijden na de 180-graden opritbocht naar de A4. Bij de tweebaans oprit (gaat net na de bocht naar één baan) staat gelukkig geen stoplicht dus ik kon meteen doorrijden, en daarna was het alleen maar een kwestie van de bochtensnelheid zo hoog mogelijk houden. De BMW Touring zag ik al snel in mijn spiegel oplossen, en ik reed zowaar naar de haastige VW Passat Variant toe en net na de opritbocht hing ik al bijna op z’n kont. Ik moet zeggen dat ik op de grens reed maar de Mitsubishi ASX liet zich perfect controleren. En juist dàt had ik nou net niet verwacht van deze kleine Japanse Crossover. Maar ja deze kleine Japanse Crossover heeft wel onafhankelijke wielophanging achter, en de grip van de voor mij totaal onbekende 17-inch Yokohama Aspec A349 banden is ook niet verkeerd.
Huh?
Omdat het me niet lukte om de NavSat in te stellen (adres instellen = knopje met geblokt vlaggetje las ik even later in de handleiding) ben ik maar op mijn gevoel naar mijn broer toe gereden, en dit keer ging het wel goed in tegenstelling tot hierboven. Mijn broer en zijn vriendin wonen op één van de mooiste plekjes van Amsterdam dichtbij de Amstel, en gek genoeg is dat huurappartement voor Amsterdamse begrippen spotgoedkoop. Na het inladen van de bagage zijn we naar Leiden toe gereden om mijn moeder op te halen. We hadden geen haast en bovendien wilde ik kijken hoeveel ik zou verbruiken naar Winterswijk, en dus werd de snelheid 100 km/u op de gelukkig aanwezige cruise control. Amsterdam uitrijdend viel me op dat de 115 Pk 1.6-liter motor wel wat rumoerig is, maar verder goed zijn werk doet net als de lekker schakelende 5-versnellingsbak (alhoewel tegenwoordig bijna alles 6 is). Bij Leiden aangekomen ben ik lekker strak langs de vangrail door de afritbocht heen gereden. Dat scheelt zo ongelofelijk veel snelheid, want niet hoeven remmen omdat je de ideale lijn aanhoudt. Bij thuiskomst had mijn moeder mijn lunch al klaar zodat we meteen na het inladen konden vertrekken. Ik wilde namelijk nog even een hoes over mijn motor heen gooien en dus moesten we terug naar (=Hoofddorp) waar we net vandaan gekomen waren. Niet zo erg want de N11 -> A12 was behoorlijk druk had ik op de radio gehoord, en dus leek de A2 -> A12 mij een beter idee en vanaf Hoofddorp zit je zo op de A2. En inderdaad was het rustig op de A2 tot aan Utrecht, want daar begonnen de files richting het zuiden. Maar aangezien wij de andere rustige tunnelbuis moesten nemen naar de A12 richting Arnhem hadden wij geen last van die file.
Na de tunnelbuis heb ik even gas gegeven om alle vrachtwagens in te halen, dan had ik daar tenminste geen last meer van op de fly-over. Maar helaas voor mij reed er iemand 80 km/u in de mooie fly-overbocht. Daarna was het in één rechte streep richting de grens, en vlak na Zevenaar de A18 op richting Varsseveld en daarna binnendoor naar Winterswijk. Daar kwam ik uiteraard weer achter een vrachtwagen te hangen, net als alle vorige keren dat ik hier reed. Het was druk op de wegen in de Achterhoek met vooral heel erg veel Duitsers. Blijkbaar is Nederland gezelliger dan Duitsland wat moet het anders zijn? Alles maar dan ook alles is duurder bij ons dus dat kan het absoluut niet zijn! Met een vol gepakte Mitsubishi ASX reed ik het terrein van recreatiepark De Twee Bruggen op, maar zoekend naar de receptie kwam ik erachter dat we van de andere kant waren gekomen en ik de eerstvolgende inrit moest hebben. Na het noteren en invoeren van het kenteken kon ik in- en uitrijden zonder een pasje zoals eerder op Marveld in Groenlo. Een camera registreert of het kenteken voorkomt in de database en zo ja dan gaat de slagboom open. Met behulp van de plattegrond reed ik naar de groepsaccommodatie helemaal aan de buitenrand van het terrein. Een werkelijk fantastisch mooie plek aan de rand van de natuur, kortom wat mij betreft kon het niet beter dan dit.
Prijsschieten
Eindelijk eens een fotoshoot in een heel ander deel van Nederland, dat komt niet zo vaak voor en is dan ook extra leuk om te doen. Het eerste beste weggetje dat we inreden was het meteen raak, en het volgende weggetje ook weer etc. Wat betreft de sfeerfoto’s was het letterlijk prijsschieten hier in de Achterhoek, ik kon er geen genoeg van krijgen. Het mooiste aan alles vond ik de strakblauwe lucht en de witte wolken. Op weg naar een meer – de Slingeplas – kwamen we ook nog op een onverharde weg terecht, een mooie gelegenheid om ook nog wat terreinfoto’s te maken. Foto’s die er wel degelijk bij horen ondanks het feit dat de Mitsubishi ASX geen vierwielaangedreven auto is. De voorwielaangedreven Mitsubishi ASX laat zich namelijk met groot gemak over de onverharde sturen. En als je een beetje lef hebt kun je nog behoorlijk hard gaan ook, het wordt wat anders als het zandwegen betreft. In het zand heb je toch echt een 4WD-versie nodig maar die is niet leverbaar, althans niet in Nederland maar wel in België. De 4WD-versie is leverbaar in zowel een benzine- als een dieseluitvoering. Ik denk dat als je persé een 4WD-versie wilt dat het dan wel mogelijk is om deze geleverd te krijgen. Toch wel gek dat in een verenigd Europa wonen waar vrij verkeer van goederen wel met de mond wordt beleden, maar dat het de consument in de praktijk soms onmogelijk gemaakt wordt. Het programma Tegenlicht van de VPRO heeft dat een keer laten zien met het kopen van een Volkswagen in de Baltische Staten. Wat betreft de actiefoto’s was het wel grappig om te zien dat ondanks dat de veerwegen lang zijn, het toch mogelijk is om het binnenste achterwiel van het asfalt te liften. Let wel deze auto heeft onafhankelijke wielophanging achter dus om dan het binnenste achterwiel te liften is heel wat lastiger dan met een torsie-as.
Na de fotoshoot ben ik twee keer op en neer gereden naar Winterswijk om boodschappen te doen. Het is dan erg handig om een NavSat aan boord te hebben, want daar kun je via de “POI” (Points Of Interest) heel eenvoudig alle supermarkten opzoeken. Ik moest behoorlijk wat boodschappen halen en gelukkig is de kofferbak behoorlijk groot voor een kleine Crossover, maar hoe groot kon ik pas fotograferen na terugkomst uit de Achterhoek. Maandagmiddag heb ik de Samsonite kofferset gefotografeerd met het volgende resultaat: met hoedenplank: 3×50-liter + 1×33-liter + 1×13-liter en zonder hoedenplank: 3×70-liter + 3×33-liter. Na het boodschappen doen ben ik nog even een blokje om gereden over een plaatselijk industrieterrein in Winterswijk. Ik heb eerst een rondje gereden met het ESP aan, maar dat was erg saai want zodra ik het gas er stevig opzette greep het ESP in. En hoe harder ik door een bocht heen reed hoe harder het ESP ingreep (=afnemend motorvermogen en/of remkracht op de doorslaande wielen). Met het ESP uit is het een heel ander verhaal, dan is het ineens dikke pret en kun je de Mitsubishi perfect op het gas sturen. De Mitsubishi ASX mag dan geen elektronisch sperdif hebben, maar dat betekent niet dat-ie daardoor vrij snel met onderstuur de bocht uitvliegt. Pas toen ik veel moeite deed begon de voorkant over de voorwielen weg te glijden, maar zelfs dan nog liet de Mitsubishi ASX zich makkelijk onder controle houden. Al met al een veilige auto maar tegelijkertijd ook een compliment aan de uitstekende 17-inch Yokohama Aspec A349 banden.
Pasen
Toen mijn jongste zus en haar man de caravan nog in Groenlo hadden staan zijn we op de Open Monumentendag een keer naar de Oude Sint Helenakerk in Aalten geweest. Aangezien het Pasen was zijn we met zijn vieren naar de paasdienst gegaan, ik wilde deze fraaie kerk nog wel eens een keer van binnen zien maar dan gevuld. Op de N318 afrijdend stelde ik de NavSat in en sloeg rechtsaf op de T-splitsing omdat ik wist dat ik die kant op moest. Pas daarna begon de NavSat van tevoren met een rode pijl aan te geven hoe ik moest rijden, vreemd want eigenlijk had ik liever gehad dat-ie dat ook al voor de T-splitsing had gedaan. Als je op die plek namelijk linksaf slaat kun je met deze drukte namelijk niet zomaar even snel weer omkeren. Het ritje naar Aalten was een ritje van helemaal niets, en het parkeren in de smalle straatjes rondom de kerk was zo gepiept dankzij de achteruitrijcamera. Na de kerkdienst zijn we weer naar ‘huis’ (=vakantiepark De Twee Bruggen) gereden waar ik na een heerlijke bak koffie naar Duitsland ben gereden om goedkope benzine te tanken. Ik ben daarna zomaar wat gaan rijden richting de Duitse grens, waarna ik onbedoeld op een mooie onverharde weg belandde.
Tijdens de fotoshoot hadden we ook wel wat onverhard gereden, maar toen zat mijn zwager achter het stuur en niet ik. Nu kon ik zelf mooi even de off road kwaliteiten van deze Mitsubishi ASX testen. Ik zette het gas erop en moet zeggen dat de vering/demping van deze Mitsubishi uitstekend op zijn taak berekend is. Beter gezegd ik had het gevoel dat de vering/demping nu pas écht goed tot zijn recht kwam. De vering/demping is niet zo comfortabel als ik verwacht had maar neigt meer naar de sportieve kant. Onderweg kwam ik meerdere groepen All Road- en enduro-rijders tegen, de Achterhoek is dan ook niet voor niets op dit gebied het eldorado van Nederland. Na een heerlijke off road rit zag ik in de verte de Duitse grens met een onbemand pompstation. De benzine was duurder dan ik verwacht had, €1,47 in plaats van de €1,40 die mij een dag eerder verteld was. Na het bomvol gooien van de benzinetank ben ik weer terug gereden naar het vakantiepark. De terugweg ging over smalle boerenlandweggetjes met listige bochten, diepe kuilen en onverwachte verkeersdrempels kortom ook weer een terrein waar deze auto zich (nog) lekker(der) voelt. Onderweg heb ik nog ree gezien, twee hazen die al vechtende de weg overstaken, een fazant en nog veel meer beestjes.
Vol bepakt met volle tank naar huis
Op papier zou ik ruim boven de 1:20 moeten kunnen halen, maar met 4,5 mensen (mijn kleine nichtje telt voor een half mens) aan boord en een tjokvolle kofferbak (dus zonder hoedenplank) is dat teveel gevraagd vrees ik. Maar dan nog vind ik het spannend om er toch een mooie waarde uit te persen die daar hopelijk dicht bij in de buurt komt. Het viel niet mee om alle in de kofferbak te proppen, want mijn neefjes waren iets vergeten en dat moest ik nu dus voor ze meenemen. Gelukkig zitten de passagiers niet zo op elkaar gepropt als de bagage in de kofferbak. De zitruimte met name achterin is ruimer dan je zou inschatten vanaf de buitenkant. Door het uitgekiende design lijkt deze Mitsubishi ASX minder groot dan-ie in werkelijkheid is. Met name de voor je gevoel wat smaller toelopende neus en achterkant zorgen daar volgens mij voor. Ook voorin is de zit lekker ruim alleen beviel de voorstoel(en) mij wat minder na een lange rit. Tijdens korte ritten had ik daar geen last van dus voor de bestuurder is het misschien een idee om een de bestuurdersstoel opnieuw te laten bekleden. En dan gaat het me niet om de bekleding maar vooral om het schuim, want dat zorgt er namelijk voor – net als een matras waar je op slaapt – dat je niet door gaat zitten. In Duitsland laten heel veel automobilisten een stoel op maat maken, dat is daar veel gebruikelijker dan in Nederland. Een ander leuk voorbeeld zijn de autostoelen die in Duitsland het AGR-keurmerk krijgen, AGR staat voor Aktion Gesunder Rücken een onafhankelijke Duitse organisatie van artsen en fysiotherapeuten, die orthopedische eisen heeft gedefinieerd voor autostoelen.
Onderweg naar huis heb ik me enigszins verveeld, en dat ligt absoluut niet aan de Rockford Fosgate geluidsinstallatie. Jawel een Rockford Fosgate Premium Sound System met een vermogen van 710 watt en negen speakers. Ik heb me zoals jullie waarschijnlijk al begrepen hebben verveeld omdat volumeknop bijna dicht moest staan. Mama, mia wat komt daar een geluid uit zeg werkelijk fantastisch, dus mocht je twijfelen tussen twee Crossovers van verschillende merken kies deze Mitsubishi ASX dan alleen al om die Rockford Fosgate geluidsinstallatie. Omdat de muziek zacht stond kon ik de motor dus beter horen wanneer ik moest accelereren tijdens een inhaalactie. De 1.6-liter motor laat zich best horen zonder nou echt rumoerig te zijn. Trek je ’m echter ver door in toeren dan richting het rode gebied dan wordt de motor wel rumoerig. Onderin vind ik de 1.6-liter motor wat aan de arme kant staan, tijdens het optrekken hikte-en-verslikte het motorblok zich regelmatig. Niet de schuld van Mitsubishi maar de Label-Taliban, even een tuning er tegenaan en probleem opgelost. De motor zal veel beter oppakken en de stijging van het vermogen/koppel is gemiddeld zo’n 117->131 Pk/154->172 Nm. Misschien dat het aangrijpen van de koppeling dan ook wat lekkerder gaat, want nu vind ik het aangrijpen nogal wat abrupt gaan. Thuis aangekomen bleek het verbruik exact 1:18 te zijn, helemaal niet verkeerd voor een rit met 4,5 personen + volle bepakking.
Wow!
Het komt niet zo vaak voor dat ik “Wow!” roep maar nu was het volledig terecht. Wees gerust ik heb Fokke heel gelaten, want in de ochtend is er eigenlijk maar één flauwe bocht, één rotonde en één haakse bocht waar ik even de testrijder uithang. Naar werk was vrij normaal voor mijn doen en dat kwam vooral omdat ik al wist wat ik ’s avonds uit werk ging doen. Een rondje rotondecircus met het ESP uit, want aan is zo moedeloos saai dat ik het niet eens geprobeerd heb. Het ESP grijpt dan hard en perfect in maar dat wilde ik helemaal niet, daarvoor test ik nou eenmaal geen auto’s. Na een zware werkdag (de dag na Pasen is altijd zwaar) besloot ik een half uurtje op te nemen en om 5 voor 4 af te nokken. Op weg naar de 1ste rotonde deed ik het rustig aan en zette alvast het ESP uit. Eerst maar even een zeer relaxed rondje rijden om de motor op te warmen. Eenmaal terug bij de 1ste rotonde wilde ik net het gas erop zetten toen er een langzame auto voor mijn neus de rotonde opreed. Heb ik weer hoor! Maar gelukkig kon ik op de volgende rotonde de buitenring pakken, en dus ging het gas er meteen vol op. Wat mij opviel is dat de Mitsubishi behoorlijk overhelde – wat op de actiefoto’s ook duidelijk te zien is – maar door de onafhankelijke wielophanging bleven de vier banden netjes aan het asfalt gekleefd (nou ja toen nog wel). De wegligging is ondanks de lange veerwegen dus prima, alhoewel je het ook te gek kunt maken merkte ik. De volgende rotonde is die met de hoge rotonderand, een scherprechter eerste klas als het op vering/demping en banden aankomt.
Ik reed met een lekker vaartje op de rotonde af maar wat er toen gebeurde heb ik nog nooit eerder meegemaakt. Terwijl ik met de linkerbanden over de hoge rotonderand reed en meteen daarna hard naar rechts stuurde begon de Mitsubishi zomaar ineens zéér heftig over vier wielen naar rechts weg te glijden. Ik had echt zoiets van: “Hou nou eens op met glijden alsjeblieft!” In alle jaren – iets van 5 jaar volgens mij – dat ik hier over het rotondecircus rijdt is mij iets dergelijks nog nooit overkomen. Gezien het zeer plotselinge wegglijden hou ik het op gemorste diesel op het wegdek, niet zo gek want deze rotonde ligt direct na een groot benzinestation waar vrachtwagens weer vol getankt de A4 oprijden. Hoe ik het voor elkaar gekregen heb weet ik niet (veel trainen, goede reflexen etc.), maar ik kreeg de Mitsubishi ASX weer op de juiste lijn en reed met halflege bijnieren daarna over de A4 heen. Op naar de andere kant waar ook een mooie grote rotonde ligt, dus ik was benieuwd wat me nu weer stond te wachten. Na de steeds groter wordende verzakking stuurde ik de grote rotonde op en gaf gas waarna de Mitsubishi met doorspinnende voorwielen dit keer slechts weinig naar rechts weggleed. Na een mooie halve rotondedraai weer terug dezelfde kant op gaf ik gas en ook nu weer gebeurde er niets geks. Daarna gaf ik gas en reed over het uitstekende stuk hoge rotonderand heen en landde perfect, stuurde hard naar rechts en kwam iets los op de verzakking. Als ik hier over het viaduct heen rijd kijk ik altijd alvast even naar rechts of er verkeer de A4 afkomt. Afhankelijk daarvan geef ik gas bij dan wel pak ik de binnenring in plaats van de buitenring. Ik zag een auto op de lange afrit rijden maar die pakte de buitenring op het moment dat ik al op de binnenring reed. Ik reed met een lekker in de veren hangend over de rotonde, en op driekwart stuurde ik hard de rotonde af. Dat deed de Mitsubishi ASX beter dan ik verwacht had, ik was die uitglijder overigens alweer vergeten.
Op de volgende rotonde afrijdend twijfelde ik of ik de afslag rechtsaf buiten de rotonde om zou pakker dan wel de rotonde op zou rijden. De rotonde oprijden om de mooie bocht eraf niet te missen betekende dat ik nog een half rondje rotondecircus extra zou moeten rijden. Het zij zo want die mooie links-rechts-combinatie de rotonde af wilde ik niet laten lopen. Ik deed er nog een schepje bovenop de rotonde oprijdend en weer afsturend maar ook nu weer vloog ik met doorspinnende voorwielen de rotonde af zonder dat er sprake was van stevig onderstuur. Na een half rondje weer terug nam ik de dalende slingerafslag rechtsaf buiten de rotonde om. Deze afslag is lastig om goed in te schatten omdat je pas ziet welke kant de weg opgaat als je er rijdt. Corrigeren is op dat moment erg lastig, je kunt hoogstens even hard afremmen om de snelheid eruit te halen. Maar dat is niet leuk en dus deed ik dat ook niet, ondanks dat mijn snelheid hoger lag dan hier eigenlijk (ik krijg dit woord maar moeilijk uit mijn strot en gebruik het zeer zelden) verantwoord is. Toch lukte het me om zonder af te remmen de afslag te nemen, wat een heerlijk gevoel is dat echt super. Op naar de voorlaatste rotonde waar het verkeer van twee drukke kanten op me afkomt. Van links kwam een auto met een behoorlijke snelheid (max. = 50 km/u) aan, en omdat ik die voor wilde zijn remde ik heel erg laat want ik mag daar 80 km/u. Ik remde wel heel erg laat want ik moest zo hard de rotonde opsturen dat ik de halve rotonde (ruim) op drie wielen reed. Bedenk wel dat deze auto onafhankelijke achterwielophanging heeft, en dan komt het binnenste achterwiel een stuk moeilijker los van het asfalt dan met een torsie-as. Wow! Deze Mitsubishi ASX is nog spannender dan ik tot nu toe gedacht had, deze auto is niet alleen zuinig, heeft niet alleen een behoorlijke bagageruimte, maar heeft ook nog eens een uitstekende wegligging.
Paaltje!!!!!!!!!!
De avond voor het terugbrengen wilde ik puur voor mezelf nog even het hotsbotseknotseweggetje rijden langs de Stompwijksche Vaart. Omdat het al donker aan het worden was, ik ergens geparkeerd stond waar ik normaal gesproken nooit sta omdat de flat waar ik woon gerenoveerd wordt, ik aan de verkeerde kant van de auto instapte, vervolgens achteruit reed en een klap hoorde (voortaan iets eerder en langer in de achteruitrijcamera kijken, red.) , bleek ik tegen een stalen paal van een verkeersbord (die precies in de rechter achterstijl verdween) aangereden te zijn, die geloof het of niet precies middenin in de rijrichting van de parkeerplaats staat. Aan de stoeptegels te zien wordt dit verkeerd geplaatste verkeersbord bijna wekelijks krom gereden. Welke idiote gemeenteambtenaar verzint zoiets??? De schade viel uiteindelijk mee want het was slechts een schaafwond op de achterbumper, maar toch baalde ik ongelofelijk want dit was mijn eerste schade met een Mitsubishi. Ondanks dat ik verschrikkelijk pissig was heb ik toch mijn rondje Leiden -> Stompwijk -> Leidschendam -> Voorschoten -> Leiden gereden. Het eerste slachtoffer van mijn pissigheid was een dame in een oude Ford Fiesta die verschrikkelijk begon te bumperkleven op het 80 km/u-gedeelte van de N206 langs Zoeterwoude-Dorp. Ik remde, remde nog een keer en heb daarna gewoon het gaspedaal maar los gelaten tot ik nog maar net 40 km/u reed. Ze kon me daar namelijk toch niet inhalen vanwege de verhoogde rijbaanscheiding. Toen snapte ze het eindelijk, trage hersencellen blijkbaar deze dame. Eenmaal op de hotsebotseknotseweg langs de Stompwijksche vaart heb ik gas gegeven want ik wilde echt even kijken hoe de vering/demping zich zou houden. Maar ondanks de aflopende oprijranden van de bruggetjes naar de woonhuizen gaf de Mitsubishi ASX geen krimp, zelfs niet toen ik de snelheid nog verder opvoerde en over het hoogste deel van de oprijranden heen reed. Soms kwamen de banden zelfs even helemaal los van het wegdek. Dit soort weggetjes zijn zo verschrikkelijk leuk met deze auto, en ook nu weer moest ik constateren dat de vering/demping precies goed is en vooral niet té hard of te sportief zoals anderen zeggen.
Daarna ben ik via Leidschendam naar de oprit van de N14 gereden, en nu kwam ik voor de verandering eens vanaf de andere kant. Dat is ook wel eens leuk want als ik nu over die verzakking heen rijdt heb ik veel meer asfalt links van mij. Toch voelt het vanaf deze kant minder heftig aan, maar de Mitsubishi ASX stuiterde prachtig over de verzakking heen. In de rechterbocht gleed ik wel iets met onderstuur naar links weg, maar gezien de moeilijkheidsgraad mag dat ook. Ik ben de N14 helemaal afgereden tot aan Wassenaar zodat ik in ieder geval, onder het motto van als ik er toch ben, nog even de mooie S-bocht van de N14 naar de N44 mee kon pikken. En ook dit deed de Mitsubishi ASX weer zo mooi en goed, en dus zeg ik nog maar weer eens onderschat ‘m niet. Als je gaat proefrijden probeer dan iets langer te rijden dan het standaard uurtje. Daarna meteen ben ik over de ventweg naast de N44 naar de eerstvolgende kruising gereden. Op deze ventweg ligt een lange rij verkeersdrempels en snelheidsbrekers en de politie kan beter ook een Mitsubishi ASX aanschaffen. Ik reed namelijk een politiebusje wel heel erg snel achterop, en toen ze rechtsaf sloegen en ik iets te enthousiast verder reed maakte ik nog bijna een stuurfout. Dat is me hier nog nooit overkomen maar ja vanavond had ik duidelijk niet mijn avond. Als laatste ben ik nog even over de hoge verkeersdrempel (lanceerplatform?, red.) bij tuincentrum De Bosrand heen gevlogen wat een eitje was voor deze Japanse Crossover. En de laatste daad was de auto wassen in de wasbox en daarna heb ik ’m nog even met dik 160 km/u over de A44 droog gereden.
Specificaties |
||
Jaargang |
2015 | |
Carrosserie |
Crossover | |
Transmissie |
Handgeschakeld | |
Aantal deuren |
4 deuren | |
Brandstof |
Benzine | |
Type motor |
Otto | |
Aantal cilinders |
4 | |
Acceleratie (0-100/sec) |
11,4 seconden | |
Topsnelheid |
183km/u | |
Vermogen |
86(117)/6.000 kW (pk)/rpm | |
Koppel |
154/4.000 nm/rpm | |
Cilinderinhoud |
1.6/1.590 liter | |
Kleppen per cilinder |
4 | |
Aandrijving |
Voorwielaandrijving | |
Remmen voor |
Geventileerde schijven | |
Remmen achter |
Schijven | |
Draaicirkel |
10,6 meter | |
Overig |
||
Type bekleding |
Stof | |
Velgen |
17-inch | |
Milieu en veiligheid |
||
Verbruik |
||
Bebouwde kom |
7,4 liter/100 km | |
Snelweg |
4,9 liter/100 km | |
Gemiddeld verbruik |
5,8 liter/100 km | |
C02 uitstoot |
133 gram/km | |
Energielabel |
C | |
Afmetingen |
||
Lengte |
4.295 mm | |
Breedte |
1.770 mm | |
Hoogte |
1.615 mm | |
Wielbasis |
2.670 mm | |
Spoorbreedte voor |
1.525 mm | |
Spoorbreedte achter |
1.530 mm | |
Massa leeg |
1.235 kg | |
Max. toelaatbare massa |
1.870 kg | |
Laadvermogen |
635 kg | |
Aanhanger geremd |
1.200 kg | |
Aanhanger ongeremd |
665 kg | |
inhoud bagageruimte |
419 liter | |
Bandenmaat |
215/60-R17 | |
Kosten aanschaf |
||
Kosten gebruik per maand |