Directie-auto?
Volgens Darwin heeft de evolutie in de loop van vele miljoenen jaren zo’n beetje alles bepaald wat betreft het leven op aarde. De geschiedenis van de mensheid is daarbij zeker niet van een leien dakje gegaan. Wat dat betreft gaat de evolutie bij auto’s – gelukkig maar voor ons autojournalisten – een stuk sneller en probleemlozer. Met de Darwinistische snelheid zou in een mensenleven waarschijnlijk hooguit één nieuw geëvolueerd model per automerk het levenslicht aanschouwen. Wat betreft de Mitsubishi Lancer Evolution zijn we alweer bij numero X aanbeland. Deze Evo X heeft eigenlijk niet zoveel meer weg van de rally-auto van weleer. Het is allemaal wat softer en luxueuzer geworden in vergelijking met de eerdere Evo-modellen. Zo luxueus dat er zelfs directeuren in rond rijden kwam ik al snel achter. Omdat de Mitsubishi-importeur net tijdens de testperiode aan het verhuizen was moest er iets geregeld worden voor het ophalen van de Evo X. Aangezien Mitsubishi-dealer Wiersema & Van Wouwe in Hoofddorp ook het onderhoud van het demopark doet was het niet meer dan logisch om de Evo X daar op te halen. Nadat ik mijn motor voor de deur geparkeerd had zag ik links van mij een zilverkleurige Mitsubishi Lancer Evolution X spic & span klaar staan. Toen ik aan de balie stond om de contactsleutel in ontvangst te nemen, kreeg ik te horen dat de man die net wegliep de directeur van Mitsubishi was die zonet zijn Mitsubishi Lancer Evolution X had gebracht. Heb ik weer hoor de auto van de directeur met nog geen 3.000 kilometer op de teller. Maar wees gerust dat heeft absoluut geen verlammend effect op mij en Mick gehad. Kijk maar naar de vlieg- en zwemfoto’s die zeggen meer dan genoeg denk ik.

Op naar Hilversum
Vlak voor mijn vakantie was ik nog even bij Kroymans in Hilversum langs gereden, maar ik had helaas absoluut geen tijd meer om even een praatje te maken. Daar lag dus nog een een stukje onafgemaakt werk voor mij. De eerste rit van die dag was dus alleen maar snelweg, beetje saai maar altijd leuk om even rustig aan een testauto te wennen. Wennen aan de vering/demping hoefde ik in ieder geval niet, want die vond ik al na amper 100 meter rijden véél te comfortabel voor een dergelijke auto. Wat me ook direct opviel tijdens het wegrijden is de grote draaicirkel, en verder stuurt de Evo X wat zwaarder dan ik verwacht had. Het schakelen beviel me daarentegen prima, dat gaat werkelijk naadloos en supersnel met de TC-bak. Deze versnellingsbak kun je het beste vergelijken met de DSG-bakken van VolkswagenAG. Voluit heet de bak TC-SST oftewel Twin Clutch-Sport Shift Transmission. Deze versnellingsbak kent drie standen, Normal/Sport/Supersport en de laatste mag je officieel alleen gebruiken op een afgesloten circuit. Waarom vertel ik later in dit testverslag. In de stand “Normal” reageert de Mitsubishi erg traag op het gaspedaal, de gasrespons is dan ook ronduit slecht te noemen! Okay de Citroën C-Crosser had daar ook last van maar bij een dergelijke auto is dat niet zo hinderlijk als bij een volbloed rally-lookalike sportauto. Ik arriveerde dan ook best wat teleurgesteld bij Kroymans in Hilversum.
Ik was nog maar amper binnen of ik hoorde ineens iemand roepen: “Hey Daan wat leuk je hier te zien!” Het was Dennis Opstal, de After Sales Manager North East Europe van Aston Martin. Ik ken Dennis al meer als tien jaar omdat hij hiervoor als After Sales Manager had gewerkt bij Aprilia Nederland. Na een lang en gezellig gesprek met Dennis en één van de verkopers van Kroymans was het weer tijd om binnendoor verder te rijden richting Hoevelaken. Die weg heeft veel van die mooie minirotondes maar ja ik had dus weer vette pech. Net die dag reden er allemaal fossielen (sommige Neanderthalers zijn net mensen) op de weg die 40 reden waar je 50 mag en 60 waar je 80 mag. Maar okay daardoor weet ik nu dus wel dat je met de Evo X ook heerlijk rustig kunt rijden als het echt moet… of beter gezegd niet anders kan. Toen ik eenmaal een fossielloze weg voor me had dacht ik: “En nu de Evo in de sportstand en knallen met dat ding!” Ik trapte het gaspedaal diep in en had zoiets van: “Uh ja en nu???” Ook in de stand “Sport” is de gasrespons nog steeds niet wat ik ervan verwacht had. Het is beter maar om nou te zeggen dat ik er nou echt blij van werd… niet dus. Een ander minpuntje vind ik de schokken in de transmissielijn na een stoplichtsprint. Als ik snel optrok bij een stoplicht en daarna weer abrupt van het gas ging voelde ik een duidelijk voelbare schok door de tranmissielijn gaan.

Subarrel
Omdat het die week verschrikkelijk geregend had (donderdag was er net zoveel regen op 1 dag gevallen als er normaal in 1 maand valt) had ik een aantal leuke foto’s in gedachten. Op dus naar Mick in Koudekerk a/d Rijn om samen mooie foto’s te gaan maken. Op weg naar Mick over de N11 kwam ik op het kruispunt ter hoogte van Heineken een zilvergrijze Subaru WRX STi tegen. Ik stond voor het stoplicht op de linkerbaan en had een truttenschudder voor me staan, terwijl de Subaru in de rechterbaan vooraan stond. De Subaru (die mij uiteraard al gezien had) trok een sprintje en ik hoorde, met gesloten(!) ramen, het fraaie uitlaatgeluid van de Subaru en zelfs het afblazen van de turbo via de ‘dumpvalve’ kon ik duidelijk horen. Helaas is het uitlaatgeluid van de Evo X uiterst beschaafd en stil te noemen, net als het afblazen van de turbo via de interne ‘wastegate’, allemaal perfect passend bij een directeur zullen we maar zeggen. Erg jammer, het hoeft van mij echt niet zo luid als de Subaru maar iets meer had best gemogen. Toen de bestuurster van de truttenschudder eindelijk in haar spiegels keek (ze reed al bijna een kilometer onnodig links) en mij zag ging ze snel opzij. Zou ik ook gedaan hebben als ik haar was. Even later gaf ze echter weer gas om mij in te halen, nou mooi niet dus want ik wilde die Subaru inhalen voor de afslag. Ik gaf vol gas en net voor de afslag Koudekerk a/d Rijn haalde ik de Subaru in. Sport-stand aan en gaan, daarna even hard afremmen (de remmen zijn erg goed!, ze vertragen prima en zijn goed te doseren) voor de bocht want die bocht is erg listig als je er met een te hoge snelheid induikt. Nog in de bocht zette ik het gas er weer vol op en tot mijn grote verbazing bleef ik de Subaru een tiental meters voor. Daarna volgt een rotonde, een stoplicht en weer een rotonde en ik zag in mijn achteruitkijkspiegel dat de Subaru me bleef volgen. Rechtsaf naar Koudekerk a/d Rijn ligt weer een mooie rotonde en die nam ik uiteraard op de snelle manier. Ook nu weer liet ik de Subaru ruimschoots achter me. Toen ik bij Mick voor de deur stopte reed de Subaru-rijder mij voorbij en stak zijn duim op. 1-0 dus voor de Mitsubishi maar ik had dolgraag even van plek geruild met de Subaru-bestuurder en hetzelfde traject nog een keer gereden. Ik was namelijk zeer benieuwd naar de wegligging van zo’n Subaru WRX. Ik moest de Mitsubishi namelijk constant corrigeren in de bocht vlak na de afslag. Het lukte me niet om als op een rails door de bocht te sturen, de vering van de Evo X is daarvoor veel te comfortabel.

Zwemmen, vliegen en…
De eerste locatie was het rotondecircus bij Hoogmade/Leiderdorp omdat ik daar heel vaak rijd maar nog nooit foto’s heb gemaakt. Ik moet zeggen dat het rondje rotondes de Evo X goed afging alleen na een verzakking vlak na een bocht leek de Evo X heel even de weg kwijt te raken. Op dat moment verbond ik daar geen conclusie aan, maar later die week bleek dit een voorteken geweest te zijn van wat me nog te wachten stond. Maar okay, op naar Vogelenzang want als de zon schijnt is de lichtval door de bomen heen daar ontzettend mooi rond het middaguur. Gelukkig had ik goed gegokt want de lichtval was inderdaad precies wat ik gehoopt had. Het wegdek was op sommige plekken nog behoorlijk nat en daar was ik minder blij mee. Uiteindelijk bleek het allemaal best mee te vallen en zijn de foto’s erg mooi geworden. Daarna zijn we richting Reeuwijk gereden om wat onderwaterfoto’s te maken. Mick wist een perfecte plek om mooie foto’s te maken en ik moet zeggen hij had niets teveel gezegd. Het water kwam ruim boven het dak van de Evo X uit en dat zag er vet spectaculair uit. Daarna wilde ik nog één foto maken en dat was een jumpfoto. Ik wilde persé een foto van de Mitsubishi Lancer Evolution X met vier wielen los van het asfalt. Parallel aan de N11 loopt er vanaf het kanaal een hele mooie B-weg langs de boerderijen met een aantal mooie springbulten. Toen we eindelijk de juiste springbult met dito landingsplek hadden gevonden, was het nog slechts een kwestie van de juiste snelheid vinden. De eerste keer ging Mick met 60 km/u over de springbult heen, vervolgens 80 km/u, daarna 90 km/u en met 100 km/u kwamen alle vier de wielen volledig los. Ik vind de foto niet echt geweldig maar ach het kan slechter.

Za-zo-ma-di-relax
Nee ik ga niet die kwal van een Paul de Leeuw nadoen maar zet gewoon even vier dagen op een rijtje waarin er erg weinig gebeurde. Zaterdag ben ik met een stel vrienden van mijn zus naar Laren Jazz geweest. Erg leuk vooral de band van Caro Emerald was fantastisch. Minder leuk vond ik al die totaal verlopen tv-persoonlijkheden die er rond liepen. Niet normaal wat ziet zo’n Ivo Niehe er gedegenereerd uit, en dan die Willibrord Frequin da’s nog vele malen erger. Omgekeerde evolutie zullen we maar zeggen. Nou viel ik in Laren niet echt op met de Evo X, je moet daar zeker met een Fisker Karma of een Lamborghini aan komen zetten willen ze naar je kijken. Voordeel van Laren is overigens dat het parkeren overal gratis is, daar zorgen die rijke inwoners met zijn allen wel voor natuurlijk. Die hebben de plaatselijke politiek daar volledig in hun broekzak. De rit van en naar Laren was de rustigste rit van alle ritten die ik gemaakt heb tijdens de testweek. Zelfs toen kwam ik nog uit op een verbruik van maar net 1:7, terwijl er opgegeven wordt dat het laagste verbruik 10,2 l/100 km oftewel 1:9,8 is (zeker tijdens een afdaling van een Japanse berg met windje mee en een piepkleine Japanner erin). Probleem bij deze Evo X is dat deze lastig te tunen is in tegenstelling tot zijn voorgangers. Ik heb een bekende Nederlandse tuner gebeld en die bevestigde al wat ik te horen had gekregen bij Mitsubishi-dealer Wiersema & Van Wouwe uit Hoofddorp. Voordat je de Evo X kunt gaan tunen moet je eerst de injectiesoftware kraken, en aangezien daar heel weinig vraag naar is zal niemand in Nederland daar aan beginnen. Op een buitenlandse tuning-website vond ik wel een voorbeeld van een geslaagde tuning van de Evo X.
Zondag is bij mij meestal een rustdag, en dus ben ik lekker lang op bed blijven liggen. ‘s Middags ben ik vanwege de permanente draaikolk in de benzinetank maar niet eens gaan rijden. Heb ik de opwarming van de aarde toch nog weer iets tegen gegaan door thuis te blijven. Maandag en dinsdag ben ik heerlijk op en neer naar mijn werk gereden met de Evo X en dat was toch wel leuk. Stoplichtsprintjes, rotondegevechten, ik had het prima naar mijn zin. Maar desondanks kreeg ik toch maar geen vertrouwen in de Evo X, de grip van de banden op het asfalt voelde gewoon niet goed aan. Het overkomt me regelmatig dat ik gedurende het testen steeds meer vertrouwen krijg in een auto, maar dat ging dit keer niet gebeuren. Er is gewoon iets absoluut niet goed aan deze Mitsubishi Lancer Evolution X, waardoor dat broodnodige vertrouwen er niet is, was en ook niet wilde komen. En dat iets heeft te maken met de véél te comfortabele vering/demping dat wist ik zeker.

Uitglijder
Na een heerlijk rondje posen over de Noordwijkse boulevard ging het richting Katwijk aan Zee. De rotonde vlak na de flitspaal heeft zo’n mooie behoorlijk steil aflopende rand. Deze rotonde is een uitermate goede test voor de vering/demping vanwege de hoge rotonderand. Ik nam de rotonde met een redelijke snelheid maar lager als wat ik meestal doe. Als ik over deze rotonde heen rijd dan bevinden zich dus twee banden op het asfalt en twee op de rotonderand. Na de rotonde landt de auto als het ware op het asfalt waarna ik dan direct weer op het gas ga. De Mitsubishi landde mooi op het asfalt, maar wat er daarna gebeurde is me op die plek nog nooit overkomen met geen enkele testauto. Direct toen ik gas gaf brak de achterkant van de Evo behoorlijk heftig weg naar rechts-links-rechts maar gelukkig kreeg ik ‘m na een paar supersnelle tegenstuuracties weer recht. Als je dan bedenkt dat deze auto S-AWC (Super All Wheel Control=permanente vierwielaandrijving) heeft, een Active Centre Differential, Active Yaw Control (reguleert het aandrijfkoppel tussen de achterwielen) en dat het ASC (=ESP) aan stond dan is het niet meer dan logisch dat ik volslagen sprakeloos was. Ik wist toen nog niet wat de exacte oorzaak hiervan was (ik had uiteraard wel een vermoeden) maar drie dagen later wel. Maar dat verklap ik nog even niet.
Na de uitglijder op de rotonde in Noordwijk aan Zee reed ik verder als een levend fossiel die het even niet meer snapte en het niet meer zag zitten. Normaal gesproken pak ik van Katwijk aan Zee altijd de mooie oprit bij ‘t Heen maar dat zag ik nu even helemaal niet zitten. Ik ben daarom maar heel toepasselijk over de Cantineweg naar huis gereden, een weg die ik niet vaak rijd. Op de rotonde bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg voelde ik plotseling bij een lage snelheid de achterkant naar rechts wegglijden. Ik stopte direct na de rotonde op de Kooltuinweg en toen ik uitstapte zag ik wat ik al vermoedde, de Evo X had een lekke rechter achterband. Tegenwoordig hebben veel auto’s geen reservewiel meer, vaak ook al geen thuiskomertje en dus moest ik me behelpen met de ‘Tyre Repair Kit’. Eerst maar eens de auto een stukje opgekrikt dan maakt het repareren wat makkelijker. Ineens valt mijn oog op een groot gat, precies op het grensvlak van het loopvlak en de wang van de band. Met een klein beetje moeite kon ik mijn duim in het gat steken, zo groot was het! Ik ging nadenken, had ik misschien een stoeprand of iets dergelijks geraakt? Ik wist 100 procent zeker van niet! Maar toch ging ik twijfelen, logisch gezien de plek en de grootte van het gat. Na wat zoeken in het handschoenenvakje vond ik in de leren hoes van het onderhoudsboek een Assistance Card. Na een belletje kreeg ik te horen dat ze iemand zouden sturen. Een uur later arriveerde de bergingswagen en tien minuten later waren we op weg naar huis.

Bizar!!!
De volgende ochtend heb ik eerst Mitsubishi-dealer Wiersema & Van Wouwe gebeld en verteld wat er woensdagavond gebeurd was. Daarna heb ik de Mitsubishi-importeur gebeld en kreeg ik te horen dat ik de Mitsubishi Lancer Evolution X nog een week mocht houden. De volgende dag ben ik naar Hoofddorp gereden en aangekomen bij de Mitsubishi-dealer begon ik meteen met te zeggen dat ik zeker wist dat ik nergens tegenaan gereden was. “Kijk maar eens wat daar op tafel ligt”, zei een medewerker tegen mij. Op de tafel achter de balie lag een hele lange bout (10,5 cm, zie foto) die ze na demontage binnenin de lekke achterband hadden gevonden. Ik was dolblij want nu wist ik zeker dat die lekke achterband niet mijn schuld was. Het had weinig gescheeld of ik had die ochtend de directeur van Mitsubishi Motor Sales Nederland een taart gebracht. Ik voelde me zo ongelofelijk lullig over die lekke band dat ik vond dat ik iets moest doen maar dat hoefde dus niet meer. Geloof het of niet maar het is meer dan 25 jaar geleden dat ik voor het laatst een lekke band had met een auto (met de motor vele malen).

De oorzaak van de uitglijder
Na de lekke band had ik meteen Paul een SMS gestuurd dat het veringrapport niet door zou gaan. Maar gelukkig kon ik hem een dag later al SMS-en dat hij de week daarop toch in de Evo X kon rijden. Ik was namelijk zeer benieuwd naar de mening van Paul. Dat ook Paul de vering/demping te comfortabel zou vinden stond voor mij vast. Als je dit niet voelt dan kun je als autojournalist maar beter brommobielen gaan testen. Tot mijn zeer grote verbazing las ik in alle testverslagen over de Mitsubishi Evolution X geen enkele kritiek op de vering/demping. Ik vind dat echt verbijsterend want hoe kan het dan dat ik na amper 100 meter rijden in deze Evo X al merkte dat de vering/demping véél te comfortabel is. Kwalificaties als “Rallykanon” of “Ongekende grip” vind ik nogal vreemd want zelfs als ik nog lang niet op de grens reed met de Evo X, voelde ik duidelijk dat ie het niet zou trekken als ik nog meer zou pushen. Ter ondersteuning van mijn en Paul’s bevindingen vertelde de Mitsubishi-dealer mij dat een klant van hem exact dezelfde kritiek had. Ik heb Paul van tevoren niet verteld wat ik van de vering vond, en ik heb ‘m ook niet verteld dat het de auto is van de directeur van Mitsubishi Motor Sales Nederland. En helaas ben ik hem ook vergeten te vertellen hoe hij de Supersport-stand in moest schakelen (drie seconden de Sport-stand ingeduwd houden). Sorry Paul! Onderaan dit testverslag kunnen jullie zijn bevindingen lezen.

Lekker geluidjuh en zo
Een auto kan drie mooie geluiden maken en een turbo-auto vier te weten; het aanzuiggeluid, het uitlaatgeluid, de geluidsinstallatie en/of het afblazen van de turbo. Drie van de vier hoor je niet bij deze Mitsubishi Lancer Evolution X, maar gelukkig hebben ze bij Mitsubishi wel een hele goede geluidsinstallatie in deze Evo X gezet. Namelijk een geluidsintallatie van Rockford Fosgate! Wie Rockford Fosgate niet kent moet maar eens een kijkje nemen op de website van dit audiomerk voor dé auto. Het geluid dat uit de speakers komt is overweldigend mooi, je kunt het volume wijd open zetten zonder dat het geluid vervormt. Minder vind ik het dashboard van de Evo X, dat hadden ze van mij best net wat anders mogen maken als het standaard dashboard. Het ziet er wat gedateerd uit, ik had liever een wat soberder maar wél moderner dashboard in de Evo X gezien. Wel erg mooi vind ik de Recaro sportstoelen, die zitten uitstekend en geven vooral een goede zijdelingse steun. Niet mooi maar wel erg groot is de kofferbakruimte, die is ronduit huge voor een dergelijke auto.

Bizarre crash!
Wees gerust ik ben niet gecrasht met de Evo X, een harddisk van een computer kan namelijk ook crashen. Als grapje had ik nog wel mailtjes naar een aantal auto-importeurs gestuurd (ik was ook de complete planning voor de komende maanden kwijt) met als subject “Crash”. Moet kunnen toch? Jullie begrijpen het al de harddisk van mijn Macbook is gecrasht. Op een mooie zaterdagavond in september zag ik nog slechts een grote folder met daarin een groot vraagteken op het beeldscherm van mijn Macbook. Dat was dus net op het moment dat ik het testverslag van de Evo X op een haar na af had. Ik had wel een backup gemaakt maar daar stonden de testverslagen van de Mitsubishi Lancer Evolution X en de Opel Meriva Cosmo 1.4 Turbo niet op, net als de foto’s ook die was ik allemaal kwijt. Gelukkig heeft mijn zwager alle foto’s kunnen recoveren van de SanDisks, ook de onvervangbare foto’s van het afslepen van de Evo X. De testverslagen heb ik maar uit mijn blote hoofd helemaal opnieuw geschreven. Het recoveren van een harddisk kost namelijk minimaal iets van €1.000,- en dat is me iets te veel geld. Een vriend van de zoon van mijn broer wil het waarschijnlijk voor me doen (hij werkt bij een software beveiligingsbedrijf die ook harddisks voor justitie/politie recoveren) maar dat duurde mij te lang. Toen ik bij MacConsultants was om een nieuwe Macbook met een Solid State Disk te kopen vertelde Dick Steenhuis (directeur/eigenaar MacConsultants) mij dat vrijwel alle volwassenen staan te janken als ze bij hem komen met een gecrashte harddisk. Sorry hoor maar ik ga dus niet huilen vanwege een gecrashte harddisk, dan is er echt een heel erg groot steekje aan je los. Met alle informatie uit mijn GSM (namen/adressen/06-nummers/e-mailadressen etc.), een beetje creativiteit (ik had nog een oude G4 uit 1998 staan voor mijn Hotmail) en een goed geheugen kwam ik een heel eind om het grootste leed achter me te laten. Deze test zal ik niet snel vergeten dat is een ding dat zeker is!

Directie-auto
Toen ik direct na het weglopen van de directeur de titel “Directie-auto” verzon wist ik een aantal dingen nog niet. Naarmate de test vorderde kwam ik er steeds meer achter dat die spontaan verzonnen titel meer van toepassing was op deze auto als ik had durven dromen.
– De vering/demping is zeer comfortabel oftewel van directie-niveau
– Het absurd hoge benzineverbruik ligt op directie-niveau
– De slechte gasrepsons is van directie-niveau
– De kleur past bij directie-niveau
– Etc.

[quote veringrapport Paul Klop]

Evo10
Mijn verwachtingen van deze auto waren erg hoog, dit zou naar mijn idee DE sportauto van dit moment moeten zijn! Maar heeft de Evo X die verwachtingen waar gemaakt?! Het antwoord: “Nee, niet allemaal.” Ik zal het u haarfijn uitleggen, het lijkt in ieder geval erger als dat het daadwerkelijk is. Ik begin met de pluspunten: het uiterlijk verdient zeker 10 punten! Wat een geweldig ding om te zien, hoe langer ik er naar keek hoe meer toffe details ik ontdekte! Niet overdreven, maar lekker subtiel superstoer! Mooie strakke lijnen die pure agressie en kracht uitstralen. Ook met het interieur is weinig mis, alles is duidelijk en doeltreffend. Zeer fijne Recaro-stoelen, een lekker stuur, veel Pk’s, vierwielaandrijving, kortom wat zou er mis kunnen zijn met deze auto? Dit was mijn indruk toen ik nog niet gereden had, tijd dus voor een alles beslissende testrit.
Wat me, net als Daan, als eerste opviel is het rijcomfort bij relaxt rijden! Daar is in zekere zin natuurlijk niets mis mee, maar toen ik wat meer gas ging geven werkte dat duidelijk in het nadeel van de Evo X. Door de te comfortabele (dan wel te softe) vering, en dan vooral het gebrek aan rebound oftewel de uitgaande demping, voelt het allemaal wat losjes aan met als gevolg irritant nadeinen in snelle bochten. Door dat nadeinen bijten de banden zich niet stevig vast in het asfalt, waardoor het erg lastig is om iets nuttigs over de banden te zeggen. De Dunlop sportbanden hebben op zich wel voldoende grip alleen was die onvoorspelbaar, iets dat vrijwel zeker veroorzaakt wordt door de te comfortabele vering + demping (=te veel beweging). Ik schrijf “vrijwel zeker” omdat ik pas zeker weet of deze Dunlop sportbanden goede grip hebben na de montage van vier andere schokdempers met meer uitgaande demping.
De remmen zijn erg goed, maar missen wel een beetje een echte bite. Het vermogen en de gasreactie vallen enigszins tegen. Het bruikbare vermogen is namelijk niet erg direct, een voorbeeld: ik zette het gas er vol op in een bocht, de Evo X begint dan pas na de bocht echt trekkracht te leveren (in de Supersport-stand heb je hier geen last van, red.). Waarschijnlijk heeft dit te maken met een eventueel turbogat en/of de elektronica van de TC-SST versnellingsbak die even na moet denken. Tijdens het rijden kreeg ik dan ook steeds meer de indruk dat dit een schaap in wolfskleren is of anders gezegd: een relaxte zakenauto die het uiterlijk heeft van een rallyauto. Dit is waarschijnlijk door Mitsubishi allemaal met een goede reden en een achterliggende gedachte gedaan, namelijk een zo breed mogelijk publiek aanspreken. Dat is allemaal zo gek nog niet, maar als je alles uit deze Evo X wilt halen en deze auto gebruiken waar hij (naar mijn idee) voor bedoeld is, zou ik een aantal dingen veranderen. Dus zeker WEL deze auto kopen, maar dan wel kiezen voor de handbak, de vering aanpassen door middel van de montage van vier andere schokdempers, turbodruk een beetje laten verhogen, alles goed afstellen, andere remblokken en misschien andere banden. Dit zijn in verhouding met de aanschafkosten kleine financiële aanpassingen die alle puntjes op de “i” zetten! Ik weet vrijwel zeker dat het dan de leukste auto is waar ik ooit in heb gereden!…….. 😉

[/quote veringrapport Paul Klop]

Conclusie en adviezen
Ik vind de Mitsubishi Lancer Evolution X een mooie en vooral leuke auto, maar de slechte gasrespons van de automaat en de schokbrekers gooien helaas roet in het eten. Belangrijkste uitkomst van Paul zijn testrit was dat de schokbrekers te weinig uitgaande demping hebben. Het is zelfs zo erg dat de Evo X nadeint, iets wat Paul demonstreerde door op de motorkap te duwen waarna je de Evo X duidelijk na zag deinen. Dit was dé oorzaak van de uitglijder op de rotonde in Noordwijk. Nadat de Evo X op het asfalt landde hadden de banden, door een gebrek aan uitgaande demping, niet direct weer de benodigde grip. Dus op het moment dat ik gas gaf en de banden nog geen grip hadden (lees: niet konden hebben door te weinig uitgaande demping) brak de Evo X uiteraard weg. Het advies van Paul om vier andere schokbrekers te monteren (kosten €1.600,- tot €2.500,- afhankelijk van het merk schokbreker) is dan ook de enige juiste. Verder ben ik het ook volledig eens met zijn advies om de handbak met 5 versnellingen want gasrespons van de automaat is ronduit slecht. Alleen in de stand “Supersport” is de gasrespons goed te noemen, maar die stand wordt door Mitsubishi afgeraden op de openbare weg. Ik heb de Supersport-stand een paar maal ingeschakeld en dat rijdt echt fantastisch. In de Supersport-stand gaat de Evo X er letterlijk als een jekko vandoor, en heb je geen last van het probleem dat de auto pas na de bocht op het gas reageert. Dikke pret dus maar om nou voor een goede gasrespons permanent in deze stand te moeten rijden lijkt me niet de bedoeling.