Van Mitsubashing naar Mitsubeautiful
Het was net alsof Godzilla een paar volle autoschepen boven Nederland had leeg geschud, zo kun je misschien nog het beste MO-PHEV-tsunami uit 2014 omschrijven. En zoals het de echte Nederlandse zeikjanussen betaamt werden er al snel allerlei negatieve opmerkingen over de Mitsubishi Outlander PHEV gemaakt. Ik heb dat nooit begrepen vooral niet vanwege de geniale techniek waar Mitsubishi mee op de proppen kwam. Ik vind de Mitsubishi Outlander PHEV dan ook nog steeds een auto die qua techniek uitermate interessant is. Ik ga in dit testverslag echter niet alles herhalen daarvoor kun je beter het eerste zéér uitgebreide testverslag ernaast leggen. Daarin heb ik duidelijk beschreven hoe een en ander werkt, want dat is bij deze vernieuwde Mitsubishi Outlander PHEV nog steeds exact hetzelfde. Ik kreeg de auto uiteraard mee met een volle accu zodat ik meteen even mooi kon kijken hoe ver ik kon komen op één acculading. Ik ben daarom binnendoor via Nieuw-Vennep/Lisserbroek/Sassenheim/Noordwijk aan Zee naar Katwijk aan Zee gereden, want op de snelweg is de accu heel snel leeg. Dit is een mooie route die ik allang niet meer op deze manier heb gereden. Het begint meteen achter de Mitsubishi-Dealer al met een serie mooie smalle haakse bochten met hele hoge dikke stoepranden en daarna nog een heleboel rotondes. Het leverde meteen al een mooie uitglijder op in een haakse bocht naar rechts (ik deed het er ook om), iets dat ik me goed kan herinneren van het weggedrag van de vorige Mitsubishi Outlander PHEV. Het weggedrag is met geen enkele andere 4WD te vergelijken, maar dat komt ook omdat de configuratie van twee elektromotoren en een brandstofmotor uniek is voor een 4WD. Ik schrok in eerste instantie nogal van de vering/demping van de vorige versie maar dat bleek onnodig, want eenmaal gewend bleek de gevoelsmatig comfortabele vering/demping (in vaktermen kauwgomballenvering genaamd) prima bij deze auto te passen. Eigenlijk kreeg ik steeds meer lol naarmate de testweek vorderde, en dat is best wel apart want meestal staat mijn mening al vrij snel vast. Aangezien Mitsubishi zowel de vering/demping als de ophanging onder handen heeft genomen ben ik benieuwd hoe deze nieuwe versie van de Mitsubishi Outlander PHEV aanvoelt qua rijden.

Thuis aangekomen moest (nou ja moest, ik had ook kunnen bellen, maar ik had tijd en zin in nog een ritje) ik meteen weer terug naar de Mitsubishi-dealer in Hoofddorp omdat ik het oplaadpasje nergens kon vinden. Meestal zit het oplaadpasje achter de zonneklep of ligt-ie in het dashboardkastje maar ik kon ’m nergens vinden. Bij de Mitsubishi-dealer aangekomen bleek het oplaadpasje heel sneaky in de klep van het dashboardkastje te zitten op zo’n manier (zie foto) dat je dat niet kunt zien vanaf de bestuurdersplek. Ik moest dus met een reeds leeg gereden accu terug naar huis rijden. “Nou dan maar het gas erop ook!”, dacht ik want ik ben wel benieuwd wat het verbruik dan is na rustig elektrisch rijden en even knallen. Ik ben nog wel vanaf Hoofddorp naar Nieuw-Vennep gereden want ik had geen zin om eerst een halve wereldreis naar de A4 te maken. Toen ik bij de A44 aangekomen de oprit op wilde draaien hoekte ik ‘m zo hard de haakse rechterbocht in dat het ESP keihard ingreep, en op zo’n moment lijkt de auto dan even tot stilstand te komen. Dat kun je beter maar niet doen met het ESP aan dus, want ik heb het niet zo op kamperen in een bocht. Op de A44 heb ik constant op de linkerbaan gereden met zo’n 120-150 km/u, totdat er vlakbij de afslag naar het Transferium een petje met een getunede gele Seat Leon met pestherrie-uitlaat letterlijk bovenop mijn bumper kwam plakken. Hij kwam overigens met een noodvaart aanrijden dus ik had hem al eerder in het vizier. Ik wilde net naar rechts gaan maar dat kon nog niet vanwege invoegend verkeer, de afrit daar is namelijk tevens een oprit. Ik HAAT auto’s met pestherrie-uitlaten (daar krijg ik jeuk van!) en dus had hij gewoon vette pech, ik heb dan ook even hard geremd terwijl heel toepasselijk “Du hast” van Rammstein loeihard uit de Rockford Fosgate-audio knalde. Onderaan bij Het Transferium stapte de bestuurder uit zijn auto en kwam naar me toe gehold (hij stond 4 auto’s achter mij) terwijl het stoplicht net op groen sprong en omdat ik vooraan stond was het dus bye-bye-zwaai-zwaai…. Een bevriende politieagent vertelde mij eens dat dit soort zeer agressieve types vaak drugsgebruikers (coke, speed, etc.) zijn. Na aftanken kwam ik uit op een gecombineerd verbruik van: 96 km waarvan 48 km elektrisch en 48 plankgas terug naar Leiden / 5,8 ltr Euro 95 = 1:16,55.

Hoge vervelende irritante verkeersdrempels
Voordat ik de A44 opdraaide vanaf Nieuw-Vennep ben ik nog wel even over een speciaal weggetje aan de andere kant van de vaart gereden. Ik ben daar zelfs nog even speciaal voor omgedraaid omdat dit één van de betere verkeersdrempel-testweggetjes is. Tot mijn grote verrassing zag ik dat ze alle verkeersdrempels volledig vernieuwd hadden. Ze hadden ze nog rotter en nog irritanter gemaakt tot mijn blijdschap, want een betere test voor de vering/demping van een 4WD-SUV bestaat er niet. Het begin van de toch al hoge verkeersdrempels hebben ze steiler gemaakt waardoor je met een gewone auto bijna tot stilstand af moet remmen. Met een Ferrari of Lamborghini kom je hier volgens mij niet eens overheen. Ik besloot gezien eerdere ervaringen uit het verleden dat het geen probleem zou zijn om zonder vaart te minderen over deze verkeersdrempels heen te vliegen. En dat klopt ook want deze Mitsubishi Outlander PHEV is een auto met uitstekende terreinkwaliteiten. Zie daarvoor nog even de foto van de speciaal geprepareerde versie die aan de Baja Portalegre 500 Cross-Country Rally heeft meegedaan. In basis is die auto namelijk dezelfde Mitsubishi Outlander PHEV zoals je ’m bij de Mitsubishi-dealer koopt, dat zegt dus wel iets over de kwaliteiten van deze auto. ik zeg het nog maar eens: “Deze Mitsubishi Outlander PHEV is één van de meest onderschatte auto’s, en dat komt vooral omdat autojournalisten absoluut niet weten wat voor auto ze aan het testen zijn.” Neem alleen al deze uitermate domme opmerkingen op Autovandaag.nl: “Stil, met een vleugje CVT” en “Zuiniger – Zodra de accu leeg is loopt het verbruik nog steeds stevig op, maar wel minder dan eerst. De nieuwe CVT-automaat draagt hier ook aan bij.” Yeah right! Deze auto heeft helemaal géén CVT maar twee zogenaamde ‘reduction gears’ (=single speed versnellingsbak) voor en achter.

Zelfs op de meest vervelende verkeersdrempel van allemaal deed de vering/demping wat-ie moest doen, en ook de grondspeling is zoals het hoort bij een dergelijke auto. Eenmaal op de lange polderweg naar Lisserbroek had ik eindelijk even tijd om om mij heen te kijken. Het interieur is stukken mooier dan van de eerste Mitsubishi Outlander PHEV, Mitsubishi heeft duidelijk woord gehouden in haar persbericht. Het gehele dashboard doet een stuk verzorgder aan, want dit ziet er gewoon duidelijk minder kaal uit. Mitsubishi moet ook wel want met name de Zuid-Koreaanse concurrenten zien er standaard al behoorlijk luxueus uit. Maar ja Mitsubishi heeft één groot voordeel en dat is de Rockford Fosgate audio, die is 100 maal beter dan de gemiddelde standaard audio van de concurrenten. En als het tussen twee keiharde metal-songs even stil wordt in de auto blijkt dat deze nieuwe Mitsubishi Outlander PHEV een stuk stiller is dan zijn voorganger. Dat klopt ook want Mitsubishi heeft mee isolatiemateriaal in dit vernieuwde model gestopt, en samen met de stille 18-inch Toyo R37 banden (eerste montage!) levert dat een lekkere stille auto op. Het motorblok (1.700 – 4.500 toeren) hoor je uiteraard nog steeds maar ik ervaar dat totaal niet als hinderlijk, ik vind dat eerlijk gezegd gezeik om maar iets te zeiken te hebben van die andere autojournalisten. Bekijk het onderstaande filmpje even om te zien wat je allemaal met die rallyversie kunt in het terrein.

Baja Portalegre 500

Vive la pluie!
Op droog asfalt is de Mitsubishi Outlander leuk maar in de regen nog veel leuker! Dat komt door de 4WD én door de briljante software die ervoor zorgt dat de twee elektromotoren ondanks de afwezigheid van een mechanische verbinding toch een perfecte wegligging garanderen. Iedere 4WD-specialist met verstand van techniek zal bevestigen dat Mitsubishi hier een puik stukje werk heeft afgeleverd. Maar helaas geen enkele autojournalist die het wil zien, op de technische mannen van AMT.nl na dan maar ja. Dus toen het ging regenen zaterdag wist ik even niet hoe snel ik me naar Katwijk aan Zee moest haasten. Met het ESP uit was ik benieuwd of de Mitsubishi Outlander weer net zo mooi zou reageren als het vorige model. Ik moet daar echter wel even bij vermelden dat het oude model dat ik getest heb winterbanden om de velgen had, Bridgestone Blizzak LM-80 EVO om precies te zijn. Zodra ik de N206 af reed voelde ik de Mitsubishi Outlander al lichtjes glijden, niet echt verwonderlijk gezien het gewicht van 1.820 kilogram (35 kg meer dan de vorige versie). Over de rotonde heen glijdend sloeg ik rechtsaf en reed op de mooie haakse rechterbocht af, waarna ik plankgas gaf en heel mooi gecontroleerd al glijdend door de bocht heen reed. Daarna nog even de lichte flauwe linkerbocht en toen de vrachtwagenparkeerplaats op, waar ik dwars driftend heel precies tussen twee vrachtwagencombinatie door richting de uitgang reed. En daar hoekte ik ’m heel mooi naar rechts en meteen weer hard naar links, zonder een centje pijn en dat met zo’n grote auto. Het lijkt bijna hetzelfde maar het is toch niet helemaal hetzelfde en dat komt door de Toyo R37 banden. Deze speciaal voor de Mitsubishi Outlander PHEV gemaakte Toyo-banden hebben een totaal ander soort grip dan de Bridgestone Blizzak LM-80 EVO banden. Ze hebben meer en vooral betere grip – logisch want zomerbanden dus meer positief profiel – maar tegelijkertijd laten deze banden zich toch ook heel mooi gecontroleerd op het gas sturen.

Ik was onderweg naar de eerste verkeersdrempel, een eitje voor de Mitsubishi Outlander PHEV. En ook de haakse rechterbocht met de verkeersdrempel er vlak voor brachten de ’M niet uit balans. Het totaalplaatje van de nieuwe Mitsubishi Outlander PHEV klopt duidelijk beter dan bij de vorige versie. De balans is beter door wijzigingen voor en achter, en de velgen zijn per velg 1,4 kilogram zwaarder(=meer gyroscopische krachten) dan voorheen. Achter zijn de schokbrekers en de stabilisatorstang gewijzigd, en aan de voorkant bevindt zich een nieuw subframe wat een strakker stuurgedrag op moet leveren en dat klopt inderdaad. De volgende en hoogste verkeersdrempel van de drie moest ik kiezen tussen iets gas terugnemen of het gas erop houden. De Mazda CX-3 is bijvoorbeeld een auto met weinig grondspeling en te korte veerwegen, en bij die auto heb ik dan ook bewust gas teruggenomen. Zo niet bij deze Mitsubishi Outlander PHEV want dat is toch duidelijk meer een terreinauto, dus zo’n hoge verkeersdrempel mag dan ook geen enkel probleem zijn. Ik vloog er overheen en de landing was best heftig maar de Mitsubishi Outlander PHEV zwabberde daarna niet, iets wat de Volvo XC90 hier wél deed. Daarna hield ik het gas erop en reed strak sturend de rotonde op en af, waarna ik tot mijn blijdschap zag dat de wegwerkzaamheden in de blinde bocht klaar waren. De vangrail was verwijderd en dus kon ik weer plankgas door de blinde bocht heen. Met de oude Mitsubishi Outlander PHEV zou ik behoorlijk naar links weg gegleden zijn in de regen, zo niet met deze nieuwe Mitsubishi Outlander PHEV. Ik kan hieruit dan ook concluderen dat deze nieuwe Mitsubishi Outlander PHEV alles beter doet dan het vorige model.

Raaaaaaarrrrrr!!!
Ik kan het niet laten om er toch weer even een alinea aan te wijden, namelijk DE REGEN. De dag na het ophalen van de Mitsubishi Outlander regende en stormde het behoorlijk, en dan zou je toch denken dat automobilisten juist dan wat extra afstand houden, maar nee hoor dat deden ze dus gewoon niet. Er zijn die zaterdag met name in het noorden van het land heel veel aanrijdingen gebeurd, en daarbij zijn zelfs een paar auto’s in brand gevlogen. Totaal onnodig want als iedereen netjes afstand had gehouden dan hadden al deze ongelukken helemaal niet hoeven gebeuren. Voor het ophalen van de Mitsubishi Outlander PHEV heb ik eerst de Subaru Outback teruggebracht, en daarna ben ik op de motor naar huis gereden. Op de provinciale weg door Aalsmeer kwam er een wit busje (=nummer 2 in de Top 3 verkeershufters) vlak op mijn achterwiel hangen en toen heb ik A even geremd en B ben ik bij het eerstvolgende stoplicht met de bestuurder in discussie gegaan. Die discussie was totaal zinloos/kansloos/nutteloos/hopeloos/etc. want die man had een lege bovenkamer. Denken dat het ABS je altijd wel zal redden is totaal onzinnig, want dit veiligheidssysteem is niets meer dan dat én geen beschermengel. Lees gewoon even mee want de cijfers spreken voor zich! De gemiddelde remweg van een gewone auto is bij 100 km/u op droog wegdek 50 meter en op nat wegdek maar liefst 50 procent langer oftewel 75 meter. En bij een snelheid van 120 km/u is het respectievelijk 72 meter en 108 meter. En als je dan ook nog eens bedenkt dat de reactiesnelheid van de meeste automobilisten waardeloos is dan kun je op 1 vinger natellen dat de kans op een ongeluk bij geen afstand houden gewoon 100 procent is. Waarom? Omdat ik de remweg heb opgeschreven dus de reactieafstand moet er nog bij opgeteld worden. Dat houdt dus in dat de stopafstand bij 100 km/u geen 50 meter is maar 80 meter op droog wegdek en 105 meter op nat wegdek en bij 120 km/u is het respectievelijk 108 meter en 144 meter. En iedereen denkt tegenwoordig natuurlijk dat-ie geen Niki Lauda meer is maar Max Verstappen. Nou geloof mij maar als ik zeg dat Max een betere coureur is dan Niki Lauda en dus is het verschil tussen de gewone automobilist en een F1-coureur alleen maar groter geworden. Hou dus gewoon afstand in de regen dat scheelt een hoop ellende. Maar als je dan toch een keer hard moet remmen lukt dat overigens prima met deze Mitsubishi Outlander PHEV, alhoewel ik het forse gewicht op nat asfalt wel duidelijk door voelde drukken. Maar ik stond indien nodig (veel automobilisten duiken letterlijk als kamikaze-piloten een rotonde op) altijd op tijd stil en daar gaat het tenslotte om.

Aan het werk
Na 3 weken thuis zitten vanwege zware stressklachten mocht ik van de bedrijfsarts weer halve dagen aan het werk. Net als met het testen van auto’s – ik schrijf niet voor niets van die epistels, ha, ha – sta ik voor mijn werk en dat betekent dat patiëntveiligheid bij mij op nummer 1 staat. Ik begroette mijn collega Fokke dus eindelijk weer na 3 weken van afwezigheid. En jawel ook Fokke was net als alle anderen onder de indruk van de nieuwe Mitsubishi Outlander PHEV, vooral de zitruimte voor en achter (de passagiers achterin hebben echt een zee van ruimte) en de stilte van binnen vielen hem direct op. Het ritje naar werk ging lekker en als vanouds, vooral op de koeienrotonde had ik het naar mijn zin. Er zat weer eens een dikke Audi achter me te plakken na de LOI, en die dacht mij even buitenom in te halen op de koeienrotonde. Nou mooi niet dus want met deze heerlijke hoge fantastisch afgeveerde terreinauto kun je heerlijk over rotonderanden heen vliegen. Door de vierwielaandrijving hoefde ik geen vaart te minderen en bleef de auto mooi in balans. Ik voelde ’m lichtjes onder me glijden maar dat mag geen naam hebben, dat deed de sublieme Range Rover Sport Supercharged 5.0 V8 namelijk ook. Vlak voor de volgende rotonde sla ik altijd af naar rechts, dat is een rare flauwe bocht die buiten de rotonde om loopt. Deze bocht is altijd het leukst in de regen én dan vooral in een 4WD-auto, want dan komt zo’n auto volledig tot zijn recht. Het laatste stuk van de bocht waarbij je de N446 oprijdt kan vrij heftig zijn, maar dat hangt volledig van de snelheid af en of je de kinderkopjes raakt. Raak je per ongeluk de natte kinderkopjes met het rechter voorwiel dan glijdt de voorkant heel snel en onverwacht weg naar links. Als je daar niet op bedacht bent kan je daar van schrikken, ben je er echter aan gewend dan is het alleen maar leuk.

Omdat ik voorlopig halve dagen werk ben ik ’s middags lekker vrij en om te ontspannen ga ik iedere middag zwemmen. Dat betekent Katwijk aan Zee en dat staat voor leuk en pure lol want SBP en opritbocht in ’t Heen. Op weg naar huis ben ik via de Stierenbrug gereden, en vervolgens via de singelroute rond het Plantsoen. Dit is het meest vervelende deel van de complete singelroute, maar juist daarom het leukste deel met een auto zoals deze Mitsubishi Outlander PHEV. De hoogste verkeersdrempel ging lekker, waarna een hele serie mooie bochten en af en toe een snelheidsbreker volgden. En op dit mooie bochtige parcours merkte ik duidelijk het verschil met de vorige versie, de nieuwe versie is duidelijk koersvaster. Na het eten ben ik gaan zwemmen en omdat ik toch alle tijd van de wereld had ben ik voor het zwemmen nog even een rondje over het SBP gereden. Gewoon even ter bevestiging van mijn bevindingen, en dit keer heb ik er nog een schepje bovenop gedaan. Tot mijn verbazing presteerde de Mitsubishi Outlander PHEV deze keer zelfs nog beter dan de vorige keer. Misschien komt dat wel omdat de verbeteringen aan het chassis beter tot uiting komen in het grensbereik. Dat betekent dus ook dat de Mitsubishi Outlander PHEV veiliger is geworden. Uiteraard ben ik op weg naar huis vanuit het zwembad ook nog even door de opritbocht bij ’t Heen gereden. Nu echter met het ESP uit en mama mia wat ging dat lekker zeg, het blijft verbazingwekkend geniaal dat een 4WD zonder enige verbinding tussen de voor- en achteras zich zo mooi op de grens door een bocht laat sturen.

Even genieten
Woensdag was dit keer voor mij gelukkig geen gehaktdag maar wel voor de politici in de Tweede Kamer vanwege het Teeven-bonnetjedebat. Laat mij dan maar liever auto’s testen in plaats van zo’n criminele politicus uithangen. Nederland heeft die woensdag tijdens een tenenkrommend debat wat mij betreft afscheid genomen van de democratie, en is toegetreden tot de top 10 van beste Bananenrepublieken ter wereld. Sorry maar dat moest ik even kwijt hoor! Nadat ik Fokke had opgehaald en naar werk reed bedacht ik me dat ik nog geen rondje rotondecircus had gedaan. Dat moest dus uit werk vandaan gebeuren rond het middaguur, en dan is het hier gelukkig altijd redelijk rustig. Met het vorige model heb ik hier ongelofelijk veel lol gehad, en dat had te maken met een gek genoeg niet(!) perfecte combinatie van vering/demping en winterbanden in samenspel met het elektrische twinmotor 4WD-systeem. Juist doordat het niet perfect was liet het vorige model Mitsubishi Outlander PHEV zich geniaal lekker over de rotonde heen glijden. Ik heb nog nooit zo hard zitten lachen van puur plezier in een testauto, dit was zo ongelofelijk leuk/grappig/lollig/briljant/geniaal dat moet je zelf ervaren hebben. Na dat ritje wist ik het 200% zeker, dit elektrische twinmotor 4WD-systeem verdient niets dan lof. Om 12.30u sprong ik in de Mitsubishi Outlander PHEV op weg naar het rotondecircus voor mijn ultieme beoordeling. Vlak na het wegrijden heb ik meteen het ESP uitgezet, want met het ESP aan slaat de boel direct volledig dood. De eerste kleine dubbelbaans rotonde ging fantastisch, door de elektromotoren is de reactie op het gas veel fijngevoeliger dan bij een brandstofmotor. Daardoor kon ik perfect halfdwars over de rotonderand heen glijden en er ook net zo mooi weer afsturen zonder enige vorm van onbalans.

De volgende grote rotonde nam ik de buitenring, en ook daar kon ik weer heel mooi op het gas sturend perfect de rotonde op- en afsturen. Daarna volgde weer een kleine rotonde met de hoge rotonderand en meteen daarna links de vangrail van het viaduct. Maar ook hier liet de Mitsubishi Outlander PHEV zich van zijn beste kant zien, de landing was perfect en de onrust in het onderstel nihil. Op naar de ovale rotonde, en dat is een rotonde die werkelijk op maat gesneden is voor een auto zoals deze Mitsubishi Outlander PHEV. Het is net een zoiets als rallyrijden in de Baja Portalegre 500 maar dan op asfalt. Dat het gewicht niet gering is merkte ik duidelijk tijdens het hard omgooien van het stuur op en over de rotonde heen sturend. Net voordat ik het stuur naar links om wilde gooien moest ik even in de remmen voor een malloot die voorrang wilde nemen en niet had. Ik sneed naar binnen over de rare rotonderand, en bij het neerkomen ging meteen het gas erop, waarna de Mitsubishi Outlander PHEV even over vier wielen naar rechts gleed. Aan de andere kant van de A4 aangekomen ben ik nog even heerlijk over de resterende 3 rotondes heen gereden, in plaats van gegleden zoals met het vorige model. Ik moest stiekem toch wel even terugdenken aan de ongelofelijke lol die ik toen had. Maar ja dit is wel beter en dus veiliger!

1:32,36
Omdat er iets mis was gegaan in het weekend heb ik op zondag de tripmeter opnieuw op NUL gezet, en de benzinetank helemaal afgetopt met driemaal doorklikken van het brandstofpistool na vol. Ik wilde wel eens weten wat het verbruik zou zijn na zoveel mogelijk opladen-opladen-opladen-opladen-opladen waar en wanneer het maar kon. op de parkeerplaats naast het stadhuis van Leiderdorp, vlak voor het stadhuis van Katwijk aan Zee, bij mijn moeder voor de deur, voor het treinstation Leiden Lammenschans echt overal waar er maar een oplaadpaal in de buurt stond. Natuurlijk verbruik de Mitsubishi Outlander PHEV dan altijd nog steeds benzine, want als je ’m in de ochtend bijvoorbeeld start dan zie/hoor je ook altijd even de benzinemotor aanslaan. Ik schrijf ook zie want met de muziek aan hoorde ik de motor niet altijd als die weinig toeren maakt, dus dan zag ik het op het kleine display tussen de tellers in. Soms laadde ik een hele ochtend op zoals bij het stadhuis van Leiderdorp, maar soms ook maar een krap uurtje zoals tijdens het zwemmen in Katwijk aan Zee. Ik probeerde tijdens mijn ritten er zoveel mogelijk aan te denken om in de Eco-stand te rijden, maar soms vergat ik dat wel eens want de auto blijft niet automatisch in die stand staan. Zodra je het contact uitzet springt-ie dus weer terug in de Normal-stand. Wel even goed opletten dus na elke nieuwe start! Op woensdag moest ik ’s middags naar de tandarts en als ik dat zeg dan is het wel en niet waar. Een goede vriendin van mij is tandarts en tegelijkertijd ook mijn tandarts dus als ik dan zeg: “Ik moet naar de tandarts” dan kan dat ook een smoesje zijn alleen weet alleen ik dat. Het ritje van Leiderdorp naar Hoevelaken is 80,4 km dus als ik netjes zou rijden en iets van 40 km zou halen op een volle acculading dan moest ik uiteindelijk toch op een mooi verbruik uitkomen. Ik heb tot aan Koudekerk a/d Rijn binnendoor gereden, daarna nog een klein stukje binnendoor richting Alphen aan den Rijn en daar de N11 op richting de A12 -> A28 -> A1 -> Hoevelaken.

Na 40 km sloeg de benzinemotor aan en was het gedaan met het elektrische rijden. De rit tot aan Hoevelaken verliep probleemloos en ik was benieuwd bij hoeveel liter Euro 95 de teller zou stoppen in Hoevelaken. Het bleken 12,12 liters te zijn op een afstand van 392,2 km wat een verbruik oplevert van de titel van deze alinea. Volgens de brochure ligt het verbruik tussen de op 1:18,18 (=brandstofverbruik in de hybride-modus) en 1:55,55 (=brandstofverbruik gecombineerd) dus daar zat ik heel mooi tussenin. Het verbruik is uiteraard vooral van de afstand woon-werkverkeer, want is die minder dan wel exact de actieradius van één acculading én kun je de auto weer opladen bij je werk dan kom je uit ergens tussen de 1:50 – 1:60. En in mijn geval met provinciale wegen en snelwegen erbij met ook een leeg gereden accu dan kom je dus nog altijd op ruim boven de 1:30 uit wat heel erg netjes is. Onderweg schoot me ineens iets te binnen dat ik bijna was vergeten, namelijk dat deze Mitsubishi Outlander PHEV twee soorten cruise control heeft, namelijk een gewone CC en een ACC waar ik heel erg blij van word. Maar dan moet je het wel net even weten natuurlijk! Ik ben het in geen enkel testverslag tegen gekomen wat weer aangeeft hoe goed er getest wordt. Als je het knopje voor de cruise control op het stuur indrukt wordt altijd het ACC geactiveerd, pas als je het knopje een aantal seconden ingedrukt houdt wordt het gewone CC geactiveerd. Erg handig want soms is een gewone cruise control net even wat handiger dan een adaptieve cruise control. Wat wel erg grappig is dat is dat je bij het ACC wel de ingestelde snelheid ziet, maar bij de gewone CC niet. En wat ik verder nog ontdekte is dat als je het ESP uitzet het ACC gedeactiveerd wordt terwijl dat bij het CC niet het geval is. Terug naar huis heb ik de auto zonder opgeladen accu van Hoevelaken naar Leiden gereden, en omdat ik nog moest zwemmen heb ik de afstand nog wat opgerekt. Aftanken in ’t Heen leverde een verbruik op van 1:12,85 wat ik nog niet eens heel verkeerd vind voor een auto van ruim 1.800 kg.

Let op!
In eerste instantie wilde het opladen niet lukken, na twee uur aan de oplaadpaal was de accu nog steeds leeg. Na een belletje met de Mitsubishi-dealer in Hoofddorp kreeg ik het advies om op een knopje aan de zijkant van de contactsleutel te drukken (zie foto). Daarmee kun je de oplaadtimer resetten want die is daar vrijwel altijd de oorzaak van. Om de oplaadtimer te resetten moet je tweemaal op het knopje drukken waarna de alarmlichten even aan- en uitgaan ter bevestiging. Volgens mij stond alles uit maar een medewerker van de Mitsubishi-dealer vertelde mij dat ik nog verder kon scrollen in het oplaadtimer-menu en dat had ik niet gezien. Ik had toen echter al tweemaal op het knopje gedrukt en het opladen lukte daarna wel. Hetzelfde probleem heb ik ook een keer gehad met de Toyota Prius Plug-In Hybrid, daar had iemand bij de importeur per ongeluk de oplaadtimer bij mijn vertrek geactiveerd en dat wist ik niet. Oh en ik zou bijna vergeten te vermelden hoeveel koffers er in de bagageruimte passen. Gek genoeg kwam ik op één 13-liter beautycase minder uit, ik heb van alles geprobeerd maar het lukte me niet om er twee van te maken.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 1×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 3×50-liter + 3×33-liter + 1×13-liter
En als afsluiter wil ik nog even melden dat de Mitsubishi Outlander PHEV als één van de weinige Plug-In hybrides een aanhanger mag trekken!