Deze testauto werd ons aangeboden door Mitsubishi Motor Sales Nederland B.V.
Superstar?
Samenvatting
Kleine auto’s zijn leuk omdat… Uh ja veel redenen eigenlijk zoals lekker laag gewicht (880 kg), laag verbruik, goedkoop in onderhoud, weinig onderhoudsgevoelig en het allerleukste vind ik persoonlijk dat je altijd de underdog bent in het verkeer. Niemand van de automobilistenmeute verwacht namelijk verwacht dat je snel weg bent bij een stoplicht en ze verwachten al helemaal niet dat zo’n klein gebakkie ze ook nog eens te snel af is. Laat ik meteen maar beginnen met de grootste min en dat is de aanschafprijs van ‘mijn’ Mitsubishi Space Star 1.2-liter/80 Pk met CVT want die is namelijk maar liefst 21.490,- euro en dat is heel veel geld voor zo’n kleine auto. Maar ja in dat fraaie Sand Yellow Metallic ziet ie er dan wel weer heel erg verleidelijk uit. Goede nieuws en dus pluspunt is dat de handgeschakelde Mitsubishi Space Star basisversie 1.0-liter/71 Pk slechts 11.990,- euro kost. Een CVT moet je echt leuk vinden anders moet je ‘m niet kopen. Zelf ben ik een groot fan van de CVT-automaat omdat je na het gas intrappen altijd en overal het meest optimale vermogen/koppel tot je beschikking hebt. En in een kleine auto betekent dat bam weg bij een stoplicht dus ja ik heb heel wat afgelachen tijdens deze testweek met stoplichtsprintjes. De vering/demping van de Mitsubishi Space Star is niet meer zo van het type kauwgomballen zoals vroeger maar in vergelijking met bijvoorbeeld de Hyundai i10 die ik twee weken daarvoor heb getest is het een stuk comfortabeler. Grap is dat dit deze auto leuker maakt – want beweeglijker – om in te rijden dus ja zo je maar weer beter is dus absoluut niet altijd persé leuker! De zit, het sturen, de bagageruimte is allemaal prima voor een kleine auto. De audio was even heel erg wennen na de sublieme audio van de Peugeot 508 SW HYbrid. Maar ach ook dat wende uiteindelijk, als je niet beter weet is alles goed ja toch. Een erg sterk punt dat ik nog wil noemen is dat elke versie standaard wordt geleverd met vijf portieren, vijf zitplaatsen, vijf jaar fabrieksgarantie en vijf jaar gratis 24/7 mobiliteitsservice in heel Europa (Mitsubishi MAP-service). Een zeer ongebruikelijk maar sterk aanbod in het A-segment.
Plus: CVT – Kleine draaicirkel – Ongemerkt best snel – Vering/demping – Zitruimte achterin
Min: Duurste uitvoering wel erg duur
Testverslag
Veel vroeger dan ik gewild had heb ik mezelf uit bed gehesen. Daarna heel snel ontbijte&plijte! Er was regen op komst en daar had ik dus totaal maar dan ook werkelijk totaal geen zin in op mijn kleine Honda MSX 125 waarmee ik van Peugeot/A’dam naar Goldcar/Amstelveen moest rijden. Ik ben letterlijk om-onder-boven-links-rechts-over alle auto’s/bussen/vrachtwagens heen gereden die ik tegenkwam onderweg. Man, man allemaal van die malloten die geen afstand houden, te langzaam rijden, agressief rijden, met hun smartphone en wie weet wat nog meer bezig zijn. Door die corona-crisis lijkt het wel alsof iedereen massaal knettergek geworden is en ik ben daar wel een beetje klaar mee eerlijk gezegd. De avond ervoor had ik de route goed in mijn hoofd opgeslagen en ondanks dat je op heel veel plekken fout kunt rijden ben ik er foutloos naar Goldcar (Mitsubishi- en Hyundai-dealer) toegereden. Goldcar what’s in a name, ha, ha. Ik kwam droog aan want die paar verdwaalde spettertjes tel ik niet mee. Na mijn motor vooraan in de werkplaats geparkeerd te hebben was het een krabbel en wegwezen. Ik kreeg de duurste versie mee en dat is de Mitsubishi Space Star 1.2 Instyle CVT en die kost behoorlijk wat meer dan de basisversie. De Mitsubishi Space Star 1.2 Instyle CVT kost 21.490,- euro terwijl de basisversie = Mitsubishi Space Star 1.0 Entry 11.990,- euro kost. De 1.0-liter benzinemotor heeft een vermogen van 71 Pk en de 1.2-liter benzinemotor heeft een vermogen van 80 Pk. Na het instappen heb ik op het stille industrieterrein rijdend even de zijspiegels + achteruitkijkspiegel en de stoel plus het stuur (alleen in hoogte verstelbaar) juist afgesteld. De stoel was zo gepiept want ik hoefde geen rekening te houden met een koppeling vanwege de CVT. Eenmaal op de provinciale weg richting de Waterwolftunnel zag ik ineens een knopje voor de Cruise Control op het stuur zitten. Die heb ik meteen ingedrukt en vastgezet op 50 km/u want ja op dit deel van de provinciale weg mag je echt maar 50 km/u. Omdat er niemand achter mij reed heb ik meteen maar even de minimum snelheid uitgetest en die bleek iets van 41-43 km/u. In de L-stand doet de Cruise Control het overigens niet.
Op de tweebaans rotonde naar de N201 kon ik lekker de snelheid erin houden. Dit voelde prima aan voor een kleine stadsauto dus ik was benieuwd naar de snelheidsbrekers en verkeersdrempels op de 1.000-drempelweg. Op de N201 zag ik nog bijna een bizar ongeluk gebeuren tussen een dieplader met een graafmachine en een vrachtwagen die ‘m in wilde halen in de smalle Waterwolftunnel. Huh??? Hoe gestoord ben je dan wel niet. De dieplader had niet voor niets een oranje zwaailicht aan de achterkant want hij was inclusief belading ruim breder dan één weghelft. Wat doet deze corona-crisis in hemelsnaam met de hersenen van mensen? De dieplader toeterde lang en hard en terecht want als dit fout was gegaan dan had dat geheid tot een totale ravage geleid in de Waterwolftunnel. Ik was dan ook blij dat ik zoals altijd netjes afstand houd. Bij Schiphol-Rijk aangekomen nam ik de afslag richting Aalsmeer/Rijsenhout. De brede haakse linkerbocht ging ook weer lekker en ook de haakse rechterbocht daarna. Op de grote kruising lukte het mij stilstaand voor het rode stoplicht dan eindelijk om mijn iPod Touch te paren via de Telefoon-bluetooth-functie. Geen idee waarom het eerder niet lukte maar goed dit keer vond de Media -> Bron -> Ipod Touch Daniël dus ik kon mijn eigen muziek luisteren. De audio is een schim van de Focal in de Peugeot 508 SW HYbrid waarin ik die ochtend nog reed maar ach ik hou van kleine auto’s dus dan neem je het voor lief. Een paar dagen later vind je de audio mooi klinken dus ik bedoel maar. De grote zwarte Amerikaanse pick-up voor mij reed voor geen meter maar daar geef ik Trump de schuld maar van zoals alle media ook altijd doen. Gelukkig sloeg de pick-up vlak voor Rijsenhout af naar rechts en had ik de weg helemaal voor me eiguh. Na de fantastische Hyundai i10 was ik benieuwd hoe deze Mitsubishi Space Star zich zou houden op de verkeersdrempels en snelheidsbrekers.
40-50-60-70-80-90-100 km/u
Na de eerste verkeersdrempel had ik iets van huh wat is dit nou? Jup bedenk je van tevoren alvast een titel “Over de weg dansen is leuk!” blijkt die helemaal niet op te gaan voor deze Mitsubishi Space Star. Doeiiiii titel…. Na de kruising reed ik het beste deel van de 1.000-drempelweg op. Ik begon met 40 km/u op de eerste snelheidsbreker en dat voelde erg goed aan, net als 50 km/u, 60 km/u en ja zelfs 70 km/u. Ik zat lichtelijk verbijsterd achter het stuur, dit was véél beter dan ik verwacht had. Ja waarom dan ook niet 80-90-100 km/u proberen en ja dat voelde absoluut heftiger aan maar het bleek geen enkel probleem te zijn voor deze stadsauto. De kauwgomballenvering van weleer is niet meer dat was mij meteen duidelijk na de 1.000-drempelweg. Bij de Leimuiderbrug aangekomen besloot ik op het laatste moment niet rechtdoor te rijden maar via de A44 naar huis te rijden. Ik reed langzaam op het stoplicht af zodat ik bij groen ruim voor de haakse rechterbocht gas kon geven en lekker hard de bocht in kon duiken. Het eerste deel van de bocht ging lekker maar omdat het er allemaal net iets te heftig aan toeging greep het ESP in. Ach dan weet ik alvast waar de grens ligt dat het ESP ingrijpt. Na de bocht reed ik rustig richting de A44 waar ik links naast een Kia Ceed kwam te staan. Ik moest naar rechts om op de A44 richting Leiden in te voegen dus ik moest even stevig gas geven. De versnellingspook kent 6 standen – 1. P(ark) 2. N(eutral) 3. D(rive) 4. R(everse) 5. Ds(port) 6. L(ow) – dus ik heb ‘m uiteraard in Ds gezet zodat ik met een hoger toerental optrok. Dat is namelijk het enige dat de Ds-stand doet het toerental omhoog gooien bij een bepaalde snelheid. In de D-stand is het toerental bij een snelheid van 50 en 100 km/u slechts 1.200/2.000 toeren maar in de Ds-stand 2.700/3.200 toeren en in de L-stand 3.500/5.500 toeren. Deze Mitsubishi Space Star is rapper dan ik verwacht had maar ja dit 1.2-liter motorblok heeft dan ook 80 Pk waar het 1.0-liter motorblok maar 71 Pk heeft. Eenmaal op de snelweg heb ik de Cruise Control – ja die heeft deze kleine stadsauto gelukkig ook – op 100 km/u vast gezet waarna het toerental naar 2.000 toeren (Ds-stand 3.200 toeren) zakte. Want ja dat is het grote voordeel van een CVT dat je het toerental behoorlijk kunt laten zakken.
Vlak na Het Corpus verliet ik de A44 en kreeg ik te maken met een totaal gestoorde gek type verkeershufter tot de macht honderd. Die idioot gooide overal zijn auto zomaar voor en haalde slalommend iedereen in drie bijna-ongelukken veroorzakend. Toen hij ter hoogte van Holiday Inn weer bijna een ongeluk veroorzaakte ben ik maar eens uitgestapt want ik wist dat het rode stoplicht hier altijd wel even op rood staat. Ik tikte op het bijrijdersraampje waarna de bestuurder de portierraampje liet zakken. Ik vroeg waar hij in hemelsnaam mee bezig was en het antwoord was: “Kanker-dit-kanker-dat-kanker-zus-kanker-zo.” Tja dan weet je al precies wat voor iemand er achter het stuur van deze auto zit. Ik ben maar weer ingestapt en naar huis gereden. Na een hapje eten ben ik in de auto gesprongen om te gaan zwemmen. Na het zwemmen had ik het toch wel een beetje koud en heb ik de stoelverwarming aangezet die twee standen kent Hi en Lo. Na een heerlijke warme douche ben ik naar de grote Appie in Katwijk aan Zee gereden met mijn moeder. Door de fijne instap was mijn moeder, net als bij de Hyundai i10, erg te spreken over de Mitsubishi Space Star. Het rijden vond ze ook fijn alleen als ik dan gas geef om na het stoplicht een auto in te halen op de N206 krijg ik altijd commentaar. Vervolgens zei ik tegen mijn moeder keek eens in de achteruitkijkspiegel wat voor file er achter dat fossiel hangt die ik net op tijd ingehaald heb. Ja en toen was mijn moeder wel weer blij want schiet me lek maar waarom rijden veel automobilisten hier 60 km/u terwijl je toch echt 80 km/u mag? Ik wacht tegenwoordig altijd buiten want om nou verplicht met een lege kar door de Appie te lopen nee lamaar. Het inladen van de boodschappen was zo gepiept en ik was verbaasd over de redelijk grote bagageruimte.
Naar werk
Omdat we vanwege de corona-crisis wat later beginnen op mijn werk rij ik nu dus rond schooltijd op de weg naar Kijkduin. Dat is iets een uur en een kwartier later dan normaal en dan staan me er toch lange files voor de rotondes. Door de vele schoolkinderen op de fiets die ook nog eens voorrang hebben op de vele rotondes ontstaan er dus snel en veel lange files. Had hier gewoon fietstunneltjes gemaakt dan was je van al dat file-gezeik af geweest. Oh en het scheelt heel veel CO2 van al die voor de rotondes wachtende auto’s. Toch? Ik ben dus ergens halverwege maar een zijstraat ingeslagen en ben via een parallelweg verder gereden. En weet je wat? Jep op die parallelweg reed helemaal niemand! Bovendien is die route via de parallelweg leuker want er liggen aan het einde linksaf allemaal hoge snelheidsbrekers. Die zijn een stuk vervelender dan de verkeersdrempels en snelheidsbrekers op de 1.000-drempelweg. Ik reed met 30 km/u over de eerste snelheidsbreker heen en dat ging perfect maar al bij 40 km/u volgde een boink-geluid. En bij 50 km/u hoorde ik de beschermrand aan de voorkant het asfalt raken. Maar goed dat is natuurlijk niet zo raar voor zo’n kleine stadsauto met zo weinig grondspeling. ’s Middags op weg naar een sollicitatiegesprek ben ik via de drempelroute over de Aronskelkweg en de Daal en Bergselaan gereden. Die zijn net iets platter en breder en dus leuker en het jumpen ging dan ook heerlijk met deze kleine stadsauto. Daarna was het van stoplicht naar stoplicht en ondanks dat ik het heel erg rustig aan deed was ik vaak toch als eerste weg en bleef weg. Dat is wel logisch want de CVT is een automaat maar dan wel een hele speciale met poelies die altijd voor een optimale verhouding koppel/vermogen zorgen. Zelfs als ik dacht nou trek ik toch écht niet snel op was ik nog steeds sneller weg dan de rest. Wat me opviel in de Hubertustunnel is dat ik in het dalende gedeelte harder reed dan de ingestelde Cruise-Control-snelheid. Daar kun je aan zien dat het geen geavanceerde Cruise Control is want die houdt de snelheid zowel dalend als stijgend exact vast op de ingestelde snelheid.
Bij Duindigt aangekomen besloot ik niet over het bruggetje te rijden maar via de S-bocht naar de N44 te rijden. Ik was benieuwd hoe hard ik door de S-bocht kon rijden want de vering/demping is duidelijk beter dan het vorige model maar overhellen doet de Mitsubishi Space Star nog wel steeds. Ik voor mijn gevoel een behoorlijke snelheid maar ik vloog zo makkelijk door de S-bocht heen dat ik volgende week de snelheid iets ga opvoeren. De 15-inch Bridgestone Potenza banden hebben een uitstekende grip dus dat helpt ook wel een beetje extra mee dat ik harder door die S-bocht heen kan. Het is altijd en-en want met vering/demping alleen ben je er natuurlijk niet. Na het sollicitatiegesprek in Wassenaar ben ik snel naar het zwembad gereden om he onweer voor te zijn. Eén donderklap en je mag 25 minuten het water niet in! Omdat ik haast had ben ik via de A44 gereden en daar kon ik nog even een mooie ondersteltest doen op de afrit Leiden-Zuid. Ik had een behoorlijke vaart de afrit oprijdend en toen ik precies in de vage slinger hard afremde reageerde de Mitsubishi zo heftig dat ie zelfs even spontaan automatisch afremde. Het onderstel met aan de voorkant een stabilisatorstang hield het met redelijk gemak maar het was wel op de grens dus veel harder dan dit gaat ‘m niet worden. Na het zwemmen ben ik via Voorschoten naar huis gereden want ik wilde kijken of het lukte om 70 km/u te halen onder de Waddingerbrug door. En jawel ook met deze kleine stadsauto lukte het mij o de 70 km/u te halen alhoewel het er wel iets heftiger aan toeging. Al met al was het een leuk daggie qua rijden.
Verjaardag
Zaterdag moest ik ’s ochtends naar de verjaardag van de oudste zoon van mijn jongste zus. Twee dagen eerder nog vroeg zijn zusje nog aan mijn moeder waarom ze zaterdag ook weer zou komen. Mijn moeder zei toen dat er iemand jarig is waarop zij vroeg: “Wie dan?” En daar hebben we met zijn allen uiteraard even hard om moeten lachen. Ik moest de aarbeienkwarktaart meenemen en dus met de auto naar Katwijk aan Zee. Ondanks de taart aan boord durfde ik een kwart rondje Space Business Park wel aan. Ik ging dus niet bij ’t Heen de N206 af maar bij Klei-Oost. Gezien de goede prestatie op de afrit Leiden-Zuid ging ik er vanuit dat de Mitsubishi Space Star het ook goed zou doen in deze afritbocht met zijn zwaar afknijpende einde. Ik stuurde met een lekker vaartje de afritbocht in en hielde de snelheid er lekker in op het afknijpgedeelte. Ik voelde dat het onderstel moeite had om alle vier de wielen op het asfalt te houden. Maar ze bleven wel degelijk op het asfalt en samen met de uitstekende grip van de van de Bridgestone Potenza banden zorgde dat ervoor dat ik netjes door de afritbocht kon blijven sturen. Op de actiefoto’s van zondag zag ik dat de Mitsubishi Space Star in snel genomen bochten ondanks de sterk overhellende voorkant het binnenste achterwiel netjes op het asfalt bleef en niet los kwam van het asfalt. Mijn zwager viel het ook direct op zonder dat ik wat tegen hem gezegd had, deze auto rijdt fijn en doet het ook in snel genomen bochten goed zei hij tegen mij. Mooi toch als we onafhankelijk van elkaar tot dezelfde conclusie komen. Toen ik het SBP opstuurde smeet ik de Mitsubishi Space Star letterlijk ik de haakse rechterbocht in. Op wat piepende bandjes na vloog ik de bocht door en gaf stevig gas zodat ik lekker hard door de flauwe linkerbocht heen kon. Ook die bocht ging heerlijk alhoewel je niet bang moet zijn want het blijft een kleine auto en hij helt sterk over maar ja dat is nou net het leuke aan deze auto. Op de vrachtwagenparkeerplaats deed de Mitsubishi Space Star het ook uitstekend want het ESP greep gelukkig niet keihard in. Op het allerlaatste moment moest ik zelf even heel kort van het gas af omdat de vrachtwagen rechts van mij wel heel erg dichtbij kwam.
De rechts-linkscombinatie ging ook lekker en toen sloeg ik linksaf in plaats van rechtsaf wat ik normaal gesproken doe. Linksaf betekent een lastige slingerbocht met een lage verkeersdrempel erin. Met een normale snelheid genomen merk je er niets van maar voer je de snelheid op dan zorgt de lage verkeersdrempel voor onrust in het onderstel precies op het moment dat je in slinger zit waardoor de vering/demping het zwaar te verduren krijgt. Het voelde redelijk heftig aan maar de Mitsubishi Space Star doorstond het probleemloos. Na een koffie met een lekker stuk kwarktaart ben ik nog even snel het dorp ingereden om wat sfeerfoto’s te maken dan had ik dat alvast maar gehad. Na de verjaardag ben ik gaan motorrijden en vervolgens gaan zwemmen. Na het zwemmen ben ik naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. Toen ik de achterklep open deed viel de bagageruimte mij alleszins mee maar toen ik de koffers erin deed viel het mij juist weer tegen dus ja zeg het maar.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 50-liter + 33-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 50-liter + 2×33-liter + 3×13-liter
Er paste op sommige plekken nog zachte bagage dus het lijkt minder dan het in werkelijkheid is maar ach het is voldoende. Zo zie je maar weer dat ‘Meten is weten’ ook nu weer opgaat. Maar op het moment dat ik dit aan net schrijven was herinnerde ik mij dat er zich onder de bodemplaat een opbergbox van kunststof met allemaal vakken daarin bevindt. Als je die eruit haalt dan heb je een stuk meer bagageruimte zoals in de vorige Mitsubishi Space Star die ik getest heb. Om deze opbergbox te verwijderen (zie foto) moet je wel de leuningen van de achterbank neerklappen en ‘m daarna door één van de achterportieren eruit halen. Om de achterbank neer te klappen moet je trouwens in de kofferbak aan twee lussen trekken. Wel handig om te weten want omdat ze zwart zijn net als de kofferbak en de achterbank zag ik ze eerst helemaal niet zitten. Het is maar dat je het weet! Voordat ik weer naar huis ben gereden ben ik nog even achterin gaan zitten. Ik ben zowel links (ik heb lange benen en dus staat de linkerstoel wat verder naar achteren) als rechts achterin gaan zitten en was verbaasd over de zitruimte voor de passagiers op de achterbank. De middelste passagier zit iets krapper maar ach dan gaat daar de kleinste persoon maar zitten.
HEFTIG!!!
Na het fotograferen van de Samsonite kofferset ben ik stante pede naar het Space Business Park gereden om een écht rondje te doen dus zonder aardbeien-kwarktaart. Ik had er heel veel zin in en onderweg nam ik een aantal bochten en rotondes op de grens rijdend – uiteraard in de Ds-stand – en dat ging heerlijk. Deze auto is juist zo ontzettend leuk omdat ie meer overhelt dan zijn directe concurrent de Hyundai i10. Het levert net wat meer spektakel op en is daarom gewoon leuker als je op de grens aan het rijden bent. Bij Klei-Oost aangekomen nam ik de afritbocht zo hard dat ik even dacht nou breekt ie verschrikkelijk uit maar het ging zowaar goed. Aan de andere kant van de N206 aangekomen ging direct het gas erop en ik vloog door elke bocht met piepende banden af en toe al stuiterend met het ESP aan-uit-aan-uit-aan-uit echt lachen. De haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor nam ik genadeloos hard en dat ging nog goed ook. De hoge verkeersdrempel was heftiger dan ik dacht maar toch gaf ik plankgas voor de allerhoogste verkeersdrempel waar ik het bekende trucje gebruikte om net voor de verkeersdrempel even heel kort heel erg hard af te remmen. Nadat ik over de allerhoogste verkeersdrempel heen vloog landde ik met alle stootrubbers op de veerschotels (dat was letterlijk BOINK!) om meteen daarna plankgas de rotonde op en af te rijden en loeihard de blinde rechterbocht in te duiken. Het was echt totaal hilarisch om dit met zo’n kleine auto te doen. Gek genoeg schoot er totaal geen adrenalineshot door mijn lijf en als ik eerlijk ben al héél erg lang niet meer. Die motorreis door Rusland in 2019 heeft mijn adrenalinegrens op bizarre wijze verlegd naar een absurd hoog niveau. Ik weet nog goed dat ik een vrachtwagen inhaalde in Siberië en dat een tegemoetkomende vrachtwagen die niet op zat te letten (Russen maken altijd ruimte voor je tenzij ze…. inderdaad niet op zitten te letten) het stuur van mijn Yamaha Tracer 700 op amper 10 centimeter miste en ook toen schoot er al geen adrenalineshot meer door mijn lijf heen.
Als die vrachtwagen mijn stuur had geraakt dan had ik dit niet meer geschreven. Toch wel jammer want adrenalineshots zijn zo ontzettend lekker. De volgende rotonde nam ik normaal en de haakse rechterbocht en blinde linkerbocht weer met iets meer snelheid. Wat stuurt dit autootje heerlijk op de grens rijdend. In de lange flauwe linkerbocht gaf ik ook nog even stevig gas en dat deed de Mitsubishi Space Star ook weer goed alhoewel dit helemaal geen auto is voor deze hogesnelheidsbocht. Op de rotonde naar de noordelijke oprit naar de N206 kon ik nog net op tijd voor een andere stadsauto de rotonde op en afduiken. In het begin van de langs flauwe opritbocht zit een heel kort haaks bochtje. Altijd erg leuk als aanloopje zo van even opzij glijden en daarna het gas er vol op. Ook nu weer ging de Mitsubishi Space Star er harder vandoor dan ik verwacht had. De andere stadsauto verdween wel heel erg rap uit beeld en ik vloog de N206 met een vaart die ik niet voor mogelijk had gehouden. Daarna ging ik er uiteraard weer snel af bij ’t Heen en ook die afrit ging lekker strak want het petje in de Seat Leon die net nog vlak achter mij zat was snel uit zicht in mijn achteruitkijkspiegel. De opritbocht bij ’t Heen nam ik uiteraard in de Ds-stand en ik reed expres heel erg langzaam op de apex van de bocht af en stuurde hele laat vlijmscherp plankgas in. Wat er toen gebeurde was echt lachen want ik reed perfect langs de witte lijn met piepende banden door de opritbocht. Dit was echt heel erg leuk om te doen, ha, ha. Daarna wilde ik nog de rotonde + S-bocht bij het voormalig MarineVliegkamp Valkenburg doen maar daar was het helaas veel te druk met auto’s en ook fietsers op de ventweg. Helaas pindakaas!
Mooie actiefoto’s
Het klinkt misschien raar maar ik vind een auto die lekker sterk overhelt altijd erg leuk om te fotograferen. De actie spat gewoon van de foto en dat levert altijd mooie foto’s op. De sfeerfoto’s had ik zelf al in Katwijk aan Zee gemaakt dus dat hoefde niet meer. Voor de actiefoto’s heb ik meerdere locaties in en rond Leiden en die zijn allemaal op punt waar het relatief rustig is of ik weet wanneer het er rustig is. Dit keer koos ik weer voor de bochten vlakbij Het Corpus want dat is namelijk lekker dichtbij. Soms heb ik gewoon geen zin om ver te rijden, noem het gemakzucht maar dat boeit me dus niets. Wat me ineens te binnen schoot is dat ik een paar laag genomen actiefoto’s moest schieten waarop ik duidelijk kan laten zien dat het binnenste achterwiel aan het asfalt blijft in een snel genomen bocht. En inderdaad was op deze foto’s duidelijk te zien dat het binnenste achterwiel niet van het asfalt los kwam. Een duidelijk voorbeeld dat Mitsubishi de vering/demping + wielophanging van deze Space Star goed voor elkaar heeft. Na de fotoshoot ben ik gaan zwemmen en werd ik geconfronteerd met een BLM-demonstratie op een achterafveldje. Na het zwemmen heb ik de Mitsubishi Space Star afgetankt en kwam ik uit op een verbruik van 1:17,5 wat ondanks mijn af en toe zeer sportieve rijstijl niet eens zo verkeerd is vooral omdat Mitsubishi voor deze Space Star 1.2 Instyle CVT een gecombineerd verbruik opgeeft van 1:17,85. Na het zwemmen ben ik naar huis gegaan want ik was gaar maar ook blij dat ik mijn bijzondere Corona-zwemabonnement (het bijzondere zit ‘m erin dat dit zwemabonnement 2020 en 2021 geldig is) er na 28 keer zwemmen al uit had. De volgende dag ben ik naar werk gereden via mijn standaardroute en ik moet zeggen dat het een zalig ritje was in deze kleine stadsauto. Dat ik het zo’n lekker ritje vond komt omdat het gewoon een lekker no-nonsense-auto is, geen ladingen toeters en bellen gewoon starten CVT-pook in D(rive) en gaan met die banaan-Daan. Deze auto heeft nog steeds hetzelfde speelse gemak van rijden en zelfs als je even snel wilt zijn kan dat gewoon. De grote vraag is natuurlijk wel hoe zuinig rijdt deze nieuwe Mitsubishi Space Star 1.2 Instyle CVT dan wel? Ik had totaal geen zin om een zuinigheidsrit tegen te maken dus daar moest ik wat op verzinnen. Ik besloot om de benzinetank vol te gooien en de rit op en neer naar werk (= 47 km) heel zuinig te rijden en daarna moest ik dan maar zien dat ik de 70 km of meer vol zou maken.
Het lijkt vreemd om in een normaal gesproken gillende (ik overdrijf even) CVT zuinig te gaan rijden maar het kan echt. En geloof het of niet zelfs als ik absurd rustig weg optrok voor stoplichten – en daar zijn er heel wat van onderweg op mijn route – dan was ik nog niet eens ‘Het fossiel van de week’. Eigenlijk vond ik het wel weer eens leuk om een zuinigheidsrit in een CVT-auto te doen. Om de N44 te vermijden ben ik via het bruggetje bij Duindigt achterom via het Wassenaarse Bos naar Katwijk aan Zee. Inderdaad niet naar huis want ik zou die avond bij mijn jongste zus eten. Voor mijn gevoel ging het best goed maar ja ik weet uit ervaring dat het verbruik juist dan tegen kan vallen. Na het eten vroeg mijn zus of ik haar van het Diaconessenhuis in Leiden naar huis kon brengen. Ze moest de ‘bloedprik-auto’ van Atal Medial terugbrengen en normaal gesproken gaat ze dan met de bus naar huis. Ze bofte want ik had en tijd en ik wilde nog heel graag wat extra kilometers maken voor mijn zuinigheidsrit. Het werd een lekker ritje binnendoor met zoals de gehele zuinigheidsrit al snelheden van 30-50-60-70-80 km/u. Nadat ik mijn zus weer thuis had gebracht heb ik nog even wat extra kilometers gemaakt en getankt bij de Tango aan de Haagweg in Leiden. Exact 85,4 km stond er op de tripmeter en na wat snel hoofdrekenen kwam ik uit op een verbruik van 1:23,4. Het opgegeven verbruik staat in de online brochure opgegeven als gecombineerd 1:17,85. Ik weet dat het gecombineerde verbruik altijd hoger is dan het laagst opgegeven verbruik dus ik ga maar uit van iets van 1:20 dus dan is deze verbruikswaarde uitstekend. Ik denk dat ik met de handgeschakelde 1.0-liter versie van de Mitsubishi Space Star vast en zeker 1:27 moet kunnen halen. Nou ja heb ik toch nog een zuinigheidsrit kunnen maken zoals ik graag wilde. Ondanks dat deze Mitsubishi Space Star niet zo perfect is als de nieuwe Hyundai i10 vind ik ‘m qua rijden leuker en spannender. Deze auto ‘leeft’ meer om het zo maar eens te zeggen en vereist in het grensbereik meer stuurmanskunst dan de Hyundai i10 en daarom vind ik ‘m dan ook leuker. En let wel leuker is totaal iets anders dan beter!
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Overig |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Type bekleding |
 |
Stof | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Velgen |
|
15-inch | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Milieu en veiligheid |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Verbruik |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Gemiddeld verbruik |
|
5,6 liter/100 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
C02 uitstoot |
|
106 gram/km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Energielabel |
|
C | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Afmetingen |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Lengte |
|
3.845 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Breedte |
|
1.665 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hoogte |
|
1.505 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wielbasis |
|
2.450 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Spoorbreedte voor |
|
1.430 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Spoorbreedte achter |
|
1.415 mm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Massa leeg |
|
880 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Max. toelaatbare massa |
|
1.370 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Laadvermogen |
|
490 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
inhoud bagageruimte |
|
235 liter | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bandenmaat |
|
175/55-R15 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kosten aanschaf |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kosten gebruik per maand |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||