‘Cudde-gedrag’…
De Nissan Cube is de perfecte auto om in te rijden en jezelf vervolgens te realiseren wat voor een verschrikkelijk ‘cudde-dier’ de mens is. Alle evolutie en individualisering ten spijt kijken wij nog steeds naar elkaar voordat we een nieuwe auto kopen. Vandaar dat 99,99999 procent van de auto’s nog steeds een gewoon design heeft afgelakt in de oersaaie kleuren donkerblauw, zilver en zwart of iets vergelijkbaars. Zijn we dan echt zo ontzettend weinig opgeschoten als mens en dus nog steeds een dier, want we zeggen tenslotte nog steeds geen kuddemens? Ik vrees het ergste en toen ik laatst op werk een artikel las in de “nrc next” over de vrije wil van de mens was de conclusie dat mens helemaal geen vrije wil heeft maar een onvrije wil (zie het boek: “De vrije wil bestaat niet” van neuroloog Victor Lamme). In dat laatste kan ik me helemaal vinden want kijk maar eens goed om je heen. In alle politieke partijen dreunt elke politicus als een kuddedier voor de tv-camera exact hetzelfde lulpraatje van die partij op. In elke krant lees je exact dezelfde artikelen in iets andere bewoordingen dus wat nou eigen kleur/diversiteit, kom op zeg. Alle tv-omroepen zenden exact dezelfde soort bagger uit, het aantal CSI-programma’s is bv. niet meer te tellen. And last but not least schrijven vrijwel alle autobladen exact hetzelfde over een bepaald merk en type auto in een testverslag. “Do I need to say more?” Nee dus!

Diezelfde avond nog had ik een ongelofelijk interessant gesprek met een student van de Hogeschool in Leiden die een bijbaantje heeft bij ons op de IVF-kliniek. Elke keer als we samen moeten werken eens in de zoveel weken discussiëren we alleen maar over filosofie en het menselijk brein. De hersenen van een mens bevatten gemiddeld 100 miljard neuronen (intelligente mensen tot wel 200 miljard) en elk neuron staat in verbinding met gemiddeld 1.000 andere neuronen. Als je een beslissing neemt dan wordt die beslissing letterlijk heel democratisch genomen door een meerderheid van neuronen. Het meest interessante deel van onze discussie spitst zich echter steeds weer toe op het kuddegedrag van de mens. De belangrijkste vraag waar we steeds weer op terug kwamen is de volgende: “Waarom durven sommige mensen (zoals de Cube-rijder dus) een afwijkende mening te hebben en alleen te staan in een grote groep en bezwijken ze niet onder de druk van een groep.” Misschien raken we er wel nooit over uit gediscussieerd… Maar genoeg hierover, terug naar de Cube het huidige onderwerp van discussie.

Duw-gedrag
Normaal gesproken weet ik van tevoren altijd precies welke uitvoering ik meekrijg van een testauto. Dit keer wist ik echter niet veel meer dan dat ik een Nissan Cube mee zou krijgen. Achteraf ben ik dolblij dat ik juist deze versie meegekregen heb. Er bleek namelijk ook een handgeschakelde donkere versie te zijn naast de witte versie met CVT (de zogenaamde duwband) die ik heb mogen testen. Buiten het feit dat je met de donkergekleurde absoluut niet opvalt is een CVT voor een auto als de Cube een absolute must kwam ik al snel achter! Een grote vierkante auto met 110 Pk en CVT lijkt op het eerste gezicht nou niet bepaald garant te staan voor groot rijplezier. Als ik na het instappen dan ook nog eens een rond stukje hoogpolig tapijt bovenop het dashboard zie liggen… hol ik net niet terug naar mijn motor om weer heel snel te vertrekken, ha, ha. Japanners hebben duidelijk een totaal afwijkende smaak. Na even het stukje hoogpolig tapijt geaaid te hebben – ik kon het niet laten – startte ik de auto met een druk op de start/stop-knop. Ik vertrok in elk geval met een goed gevoel want dit is tot nu toe verreweg de allerliefste auto die ik ooit getest heb dat wil ik alvast wel verklappen. Lief ja want een betere benaming zou ik niet kunnen bedenken voor deze leuke auto.

Goed-gedrag
Contactsleutel in je zak – even drukken op het piepkleine rubberen knopje van het portiershendel (deze Nissan Cube heeft een keyless entry) – plaats nemen op de heerlijke grote fauteuil – het rempedaal intrappen – korte druk op de start/stop-knop – versnellingspook van de P-stand in de D-stand zetten – gas geven en wegwezen – en dan ontdek ik tot mijn grote verbazing weer hoe ontzettend lekker een auto met een CVT rijdt. Natuurlijk is deze CVT niet meer te vergelijken met de eerste CVT uit het Dafje van weleer. De huidige CVT is uiteraard veel geavanceerder vanwege de elektronica en de veel betere materialen. Het allergrootste voordeel van een CVT-versnellingsbak vind ik zelfs de totale afwezigheid van schokkerig rijgedrag en de instant power op het moment dat ik het gaspedaal dieper intrap. Als je ‘s ochtends je auto start draait deze vaak even hoog stationair en als je dan 200 meter heel langzaam rijdend over een zeer bochtig woonerf met smalle rijstroken moet rijden is dat niet fijn. Met deze Nissan Cube is dat echter een eitje want bij een auto met CVT is schokkerig rijgedrag op lage snelheid totaal afwezig.

Eenmaal de rondweg opdraaiend komt weer een groot voordeel van de CVT om de hoek kijken. Op de verkeersdrempel staand naar links kijkend heb ik door de begroeiing slecht zicht. Vaak moet ik in een oogwenk beslissen om de rondweg op te schieten. Met een CVT hoef je dan alleen maar een klein beetje extra gas te geven want de CVT zoekt razendsnel het optimum van de vermogens/koppel-kromme op waardoor ik razendsnel maar toch heel vloeiend de rondweg op kan schieten. Ook voor de stoplichten staand blijkt maar weer eens hoe heerlijk een auto met CVT is. Waar handgeschakelde auto’s nog wel eens af willen slaan (vooral lesauto’s), bestuurders hun auto nog in de versnelling moeten zetten daar kan ik gewoon gas geven en gaan.

Bochten-gedrag
Mijn allereerste indruk over het bochtengedrag van de Nissan Cube was vrij neutraal, niet negatief maar ook niet echt positief. Het was me direct duidelijk dat de banden de beperkende factor zijn, want met andere banden met meer grip zal de wegligging en dus het bochtengedrag een stuk verbeteren. En dat laatste vooral onder slechte weersomstandigheden. Toen ik ging kijken wat voor merk en type banden er om de velgen liggen had ik zoiets van: “In welke bandenfabriek hebben ze deze banden in hemelsnaam opgedoken???” Het merk Toyo zegt mij niets (ik heb niets met autoracen vandaar, de F1 vind ik maar een zielige optocht=’cudde’) maar het zal wel een Japans bandenmerk zijn. Dat klopte inderdaad en Toyo blijkt ook behoorlijk actief te zijn in de asfaltoptochten (lees: racerij). Naarmate de testweek vorderde werd ik steeds enthousiaster over de wegligging en het bochtengedrag van de Nissan Cube. Dat kwam omdat het weer steeds beter werd (eindelijk een keer zon en een strakblauwe hemel) maar vooral ook omdat de temperatuur enkele graden was gestegen, en dus ook de asfalttemperatuur. Op de grens rijdend voelde ik toen heel precies aan tot hoe ver ik kon gaan, ineens kon ik met de Nissan een veel hogere bochtensnelheid aanhouden. Het plotseling wegbreken wat me eerder die week overkwam lag overduidelijk aan de slechte weersomstandigheden. Het laatste deel van de testweek heb ik dan ook hele dikke pret gehad. En die grote pret is ook mede te danken aan de goede remmen. In het begin lijken ze wat bijterig maar ik vind ze echt top!

Veer-gedrag
De vering is heerlijk comfortabel maar niet te comfortabel. Toen ik over van die korte heftige drempeltjes reed voelde ik geen klap na het landen, met de vering en de uitgaande demping zit het dus wel goed. Dat ik niet de enige ben die het comfort van de Nissan Cube goed vind merkte ik aan de opmerkingen van alle passagiers. Vrijwel iedereen die met mij mee reed prees direct het comfort van de Nissan Cube. Best grappig want meestal hoor ik mijn passagiers daar niet over. Het gekke is dat iedereen het voelt als de vering comfortabel of sportief is. Maar voelen is iets heel anders als beredeneren wat er aan de hand is. Meestal wordt comfortabel namelijk geassocieerd met slap en sportief met plankhard terwijl dat negen van de tien keer niet zo is. Vering van een auto verklaren is vooral een kwestie van het rijden over verschillende soorten verkeersdrempels en door verschillende soorten bochten. Door te analyseren wat een testauto doet tijdens het rijden over een verkeersdrempel, of volledig op de grens rijdend door een bepaald soort bocht kun je iets zeggen over de vering/demping. Het is behoorlijk lastig maar als je weet waar je op moet letten en ook de actiefoto’s goed bekijkt én analyseert kom je veel aan de weet.

Ruimte-gedrag
Wie ik ook in de Nissan Cube meenam iedereen was zeer te spreken over de zitpositie en de ruimte in deze auto. De stoelen zitten erg lekker en zowel de hoofd- als beenruimte is zo groot dat ik niemand heb horen klagen. Zelfs de zoon van mijn jongste zus niet en dat wil wat zeggen. Hij is namelijk ruim over de 2 meter en moet in elke auto met zijn hoofd voorover gebogen zitten zowel voor- als achterin. Het was echt stom toeval dat we de zondag tijdens de testweek koffie gingen drinken bij mijn jongste zus. Nadat ik nog even foto’s had gemaakt in een zeer fotogenieke woonwijk om de hoek, besloot ik ook nog even foto’s te maken met één van de reuzen van onze familie (een neef van mij is ook ruim over de 2 meter en mijn bedovergrootvader idem dito). De zoon van mijn zus was blij dat hij eindelijk eens in een auto kon zitten zonder zijn hoofd voorover te moeten buigen. Als je hem naast de Nissan Cube ziet staan kun je bijna niet geloven dat hij er rechtop in kan zitten zonder zijn hoofd aan de hemel (voor de leken onder ons, de beklede binnenkant van een autodak heet de hemel) te stoten. Kortom ruimte zat dus in deze Nissan Cube!

Bewonder-gedrag
Gelukkig raakten de automobilisten die mij zagen rijden in de fraaie witte Nissan Cube niet in totale verwarring (Nederlandse automobilisten gaan dan altijd rare dingen doen) maar eerder totale verwondering. Het is inderdaad een auto die er ongelofelijk uitspringt in het straatbeeld. Logisch want door al dat kuddegedrag van de rest van de automobilisten kun je ook niet anders dan opvallen, makkelijk zat. De meeste opmerkingen waren positief en ik had ook niet anders verwacht. De Cube is hoe dan ook een leuke, grappige, geinige auto om te zien. Ik hoop echt dat we de Cube meer in het straatbeeld zullen gaan zien, want wees nou eerlijk een beetje ‘joie de vivre’ kunnen we best gebruiken in het saaie wagenpark dat elke dag over de Nederlandse wegen dendert.

Zen-gedrag
De uitvoering van de Cube die ik mee had gekregen heet “Zen”. Als je gaat Googelen kom je er niet echt goed achter wat Zen nou precies inhoudt. Veel zoekresultaten verwijzen naar elkaar waardoor je steeds het idee hebt exact dezelfde tekst te lezen. Inderdaad alweer dat oervervelende kuddegedrag terwijl je van Zen-beoefenaars toch iets heel anders zou verwachten. Kortweg houdt Zen in dat je na jaren van training (lees meditatie) een bepaalde bewustzijnstoestand weet te bereiken waar bij je heel simpel gezegd aan NIETS denkt. Het grappige is dat ik ooit het boek “Zen en de kunst van het motoronderhoud” kreeg bij mijn afscheid op het laboratorium Experimentele Infectieziekten. Ik vond het eerlijk gezegd geen geweldig boek maar er stond wel één passages in waar ik verschrikkelijk hard en lang om heb moeten lachen. Die passage ging over een motorrijder die aan het sleutelen is aan zijn motorfiets. Tijdens dat sleutelen valt er een boutje in het motorblok waarna de motorrijder zo ongelofelijk ‘flipt’ dat hij in een soort Zen-toestand terecht komt. Om in deze Zen-toestand te komen doet een geoefende Zen-Boeddhist tientallen jaren dan wel zijn hele leven over. Op 14-jarige leeftijd ben ik begonnen met het sleutelen aan tweetaktbrommers en na mijn achttiende ook aan viertakt motoren. Sindsdien ben ik vele malen in een Zen-toestand terecht gekomen als er bv. weer eens een boutje in het motorblok viel wat ik net elkaar had gezet. Kijk zo simpel is het dus eigenlijk dat Zen, ga sleutelen en het overkomt je vanzelf. Of koop een Nissan Cube Zen dat mag natuurlijk ook, zo eentje met zo’n hoogpolig tapijtje op het dashboard.