GT-R=GRR!!!!!!!
“Zelfs als je optrekt bij een stoplicht loop je de kans om geflitst te worden”, zei Vincent tegen mij aan het einde van de testdag met de Nissan GT-R Black Edition. “Do I need to say more?” zou ik bijna zeggen. Deze uitspraak laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Maar testverslagen horen niet aan het einde te beginnen dus beginnen we bij het begin, nou ja begin… Pas aan het einde van de N44 bij Den Haag – ruim een half uur na ons vertrek, het begin dus – durfde ik mijn eerste kickdown te geven want toen pas was de olie behoorlijk opgewarmd (best handig al die informatie over oa. olietemperatuur/turbo-druk/G-krachten etc. op dat mooie digitale display). Maar zelfs zonder kickdown reed ik op de A4 al 99,999% van de auto’s helemaal aan bonken, want de acceleratie is zelfs in de gewone stand echt fantastisch goed voor een auto. Maar het kan nog beter dan fantastisch goed namelijk gRRRuwelijk goed! RRR=R-stand transmissie/R-stand vering/R-stand ESP. Door alle drie de knoppen in de R-stand te zetten krijg je een totaal andere auto. Ineens gaat de GT-R er werkelijk als een achterlijke vandoor, het schakelen gaat supersnel, de vering wordt sportief hard en het ESP corrigeert de auto supersnel als deze toch onverhoopt dreigt weg te breken.

En dat laatste gebeurde bijna met ruim 200 km/u in de snelwegbocht van de A16 naar de A15. Deze fly-overbocht is één van de mooiste hogesnelheidsbochten die ik ken. Aan het einde van de bocht zit een verzakking in het asfalt die ik met 150-170 km/u in sportieve testauto’s altijd goed voel. Maar ja met 200+ km/u is het een heel ander verhaal weet ik nu. Ik voelde GT-R heel eventjes onder me zweven waarna de 20-inch banden van de GT-R direct weer aan het asfalt plakten en ik en Vincent heel even een hele heftige zwabber-reactie in de carrosserie voelden waarna de GT-R weer strak als een plank verder reed. Meteen daarna moest ik vol in de remmen (bizar goed die remmen, geen discussie over mogelijk) om te voorkomen dat ik een levend fossiel op de voorbumper zou plakken. Ik voelde de GT-R echt onder me wringen, helemaal geweldig! Met elke andere auto was ik geheid in de rondte gegaan met 200+ km/u! Maar dit was nog maar het begin van een heftig dagje sturen.

Beleving
Op één punt legt deze Japanse sportwagen het geheid af tegen zijn Italiaanse tegenstrevers: “Beleving”. Het geluid van het twin-turbo V6 motorblok is mooi maar dan alleen hoog in toeren, waarvan het rode gebied van mij best bij 8.000 toeren had mogen beginnen. Over de rest van het toerengebied is de Nissan GT-R in vergelijking met een Ferrari F430 of een Lamborghini Gallardo een saaie auto. Erg? Wat mij betreft niet, want de hele tijd maar dat in- en uitlaatgeluid moeten aanhoren word je volgens mij op een gegeven moment gewoon zat. Ik tenminste wel want een sportauto als deze Nissan GT-R moet uiteindelijk scoren op wegligging en niet op poser-gehalte. Leuk hoor dat posen maar ik heb liever een auto als de Nissan GT-R waarmee ik bv. een Ferrari F430 of een Lamborghini eruit sprint of zoek rij op een bochtig stuk weg. Wat dat betreft kost deze Nissan GT-R dan ook een schijntje (slechts €124.200,-) in vergelijking met zijn concurrenten.

Op naar Paul Klop
Eén ding stond van tevoren voor mij vast als een heipaal, Paul moest hoe dan ook in deze Nissan GT-R Black Edition rijden want ik wilde persé weten wat deze veringspecialist van de vering van deze GT-R vindt. Tijdens onze snelwegrit naar Werkendam hadden we behoorlijk wat bekijks, sommige mensen hingen letterlijk buiten hun bestelauto. Onderweg hebben ik en Vincent (we wisselden elk uur van plek) even wat leuke maar wel noodgedwongen tussenacceleraties uitgevoerd met de GT-R. Sommige blinden – spiegels wat zijn dat? – die maar links bleven rijden moesten we wel rechts inhalen en met een auto als de GT-R ben je er dan heel erg snel voorbij. Net op het moment dat die politieagent (mocht er toevallig een onopvallende video-auto achter je rijden) met zijn ogen heeft geknipperd. Er is geen enkele andere auto waarmee ik dat met zo’n gemak durf te doen.

Paul stond al kwijlend klaar om in de Nissan GT-R te stappen. Na wat uitleg over de bediening van de belangrijkste van de vele knopjes (de R-knopjes uiteraard) vertrok Paul voor zijn veringrit. Na een paar keer langs gereden te zijn schoot ik een setje foto’s die ik bij elkaar heb gezet in 1 foto. Op de foto kun je zien dat de Nissan GT-R van achteren wegbreekt, dit om even aan te geven hoe heftig deze Nissan GT-R is. Als je gas geeft terwijl je de bocht uit accelereert moet je echt goed opletten. Beter gezegd je moet echt lef hebben om het gas in te trappen. Maar gelukkig zijn zowel Paul, Vincent als ik motorrijder en dan ben je gewend aan zeer heftige acceleraties en dat scheelt echt heel veel geloof mij. De meeste autojournalisten vinden de acceleratie van deze Nissan GT-R namelijk beangstigend terwijl ik, Paul, Vincent zoiets hadden van de acceleratie is leuk maar het haalt toch echt niet vergeleken bij de sensatie van de acceleratie van een snelle Supersport met een Pk-gewichtsverhouding van 1:1 oftewel 1 Pk per kilogram. Ter vergelijk, de Pk-gewichtsverhouding van deze Nissan GT-R Black Edition is slechts 0,28 Pk per kilogram.

[quote Paul Klop-veringrapport]
Het meest opvallende aan de auto als je hem voor het eerst ziet is; alles is zo enorm groot!!! Denk hierbij bv. aan de wielen/banden, remklauwen en de motorkap. In gedachten had ik hem veel kleiner en compacter verwacht, zoals bijvoorbeeld de 370Z die ik kort geleden gereden heb. Maar niets van dat alles dus, dit is gewoon een enorme auto. Voor alle leuke dingetjes binnenin had ik helaas te weinig tijd om het allemaal goed te bekijken, maar het meest in het oog springende gadget is wat mij betreft toch wel de G-force meter! Snel verder met de wegligging, my part of the show! Het verschil tussen de verschillende standen van demping is best aardig merkbaar, maar om nou van comfort te spreken? Mwah niet echt dus, maar daar koop je zo’n ding ook niet voor denk ik. De grip is namelijk enorm en daar gaat het om!

Ik wil graag onderscheid maken tussen de vering en de demping. De demping is erg prettig voor sportief rijden en goed instelbaar, klasse! Lekker dus, maar de vering is een compleet ander verhaal, die is naar mijn bescheiden mening misschien zelfs ietsje te zacht. Absoluut niet slecht, dat is wel bewezen met het ronderecord op de Nürburgring! Maar het kan beter, om een voorbeeld te geven: bij een snelle korte rechtse bocht veert de linkerkant iets te ver in, waardoor je rechts zelfs al gauw het achterwiel bijna van het asfalt licht (zie foto 3). Ik heb het hier natuurlijk wel over extreem belasten, iets wat op straat praktisch niet voorkomt als je een beetje normaal doet (doen wij niet dus, red.). Ga je dus bijvoorbeeld serieus racen/driften met deze Nissan GT-R, dan is het verstandig om daar als eerste iets aan te doen. Verder voelt de auto best zwaar aan maar dat mag gezien de specs. Eigenlijk heb ik net wat te weinig tijd gehad om de Nissan GT-R echt goed te leren kennen, maar verder heb ik niets te klagen. De GT-R is een auto die supermakkelijk te controleren is door de ongelofelijke directe en soepele bediening, perfecte in verschillende standen instelbare ESP/TCS, ABS enz. Héééééél vééééél auto voor je geld dus!
[/quote Paul Klop-veringrapport]

Perfect!
De allergrootste complimenten gaan wat mij betreft uit naar de gruwelijk goede wegligging en het werkelijk perfecte schakelen. In alle bochten waarvan ik weet dat ik ze in een sportieve testauto met een behoorlijke snelheid kan nemen kun je er met gemak 30-50 km/u bij optellen. Echt belachelijk gewoon hoe ontzettend hard ik door sommige bochten heen kon met deze GT-R. Ik heb me in het begin echt voor de gek laten houden met de knopjes in de normale standen. Zet ze alledrie in de R-stand en je hebt een bochtenmonster pur sang die op eenzame hoogte staat in de evolutie van de sportauto tot nu toe. Het vloeiende en zeer mooie en vooral snelle opschakelen van de versnellingsbak is zeker in vergelijking met veel Duitse sportauto’s veel beter. Waar bij nogal wat snelle Duitse sportauto’s het nodige geklak en soms zelfs geknal te horen is doet de versnellingsbak van deze Nissan GT-R stil en vloeiend zijn werk.

1G
Hoe voelt 1G aan? Geen idee eerlijk gezegd en het is dat Vincent het tegen mij zei anders had ik het niet eens geweten. Aan het einde van de dag besloten ik en Vincent nog een acceleratie met staande start te filmen. Dat hebben we gedaan op een zijweg ergens in de buurt van de rondweg bij Hoofddorp. Op de terugweg heb ik even serieus gas gegeven in de mooie bochten op de rondweg richting Schiphol-Rijk. In één van die bochten is een keer een onverklaarbaar ongeluk gebeurd vertelde een bevriende motoragent laatst tegen mij. Aan de ene kant verbaast mij dat niets gezien het feit dat je met behoorlijk hoge snelheid doorheen kan maar dat je tegelijkertijd bij een foutje (zeker ’s nachts) verschrikkelijk de Sjaak bent.

De eerste bocht gaf ik al behoorlijk gas maar in de tweede bocht zette ik het gas er vol op en tot mijn grote verbazing zei Vincent dat de G-forcemeter het maximum van 1 aangaf. Het gekke is dat het voor mijn gevoel nog steeds harder had gekund op dat moment. En nee ik hoefde daarna niet net als Jeremy Clarkson van Top Gear uit de auto getild te worden en op een brancard weggevoerd worden.

[quote Vincent van Eijk]
Tja, sprakeloos ben ik na het rijden in de GT-R. Het paradepaardje van Nissan is gewoon verschrikkelijk bruut. Met de nieuwe GT-R laat Nissan zien wat ze allemaal in huis heeft qua technische hoogstandjes. De 3.8 liter V6 Twin Turbo heeft zo verschrikkelijk veel vermogen of laat ik het anders zeggen, zo’n verschrikkelijk mooie vermogensafgifte dat het fantastisch is. Wat dacht je van 0-100 km/h in 3,5 seconden? Dit zijn waardes waar sommige lichtere motorfietsen zich niet eens voor hoeven te schamen! De wegligging is van de GT-R is top, de grens ligt zo ver weg dat je die nimmer bereikt op de openbare weg. Het mooie van de GT-R is dat de beschermengeltjes zoals het ESP in verschillende standen in te stellen zijn.

In de Race-stand laat het ESP veel toe zodat de Nissan door het vermogen gemakkelijk en gecontroleerd en stap opzij zet, gewoon dikke pret dus! In de Race-stand geeft de GT-R ook een lekkere dot tussengas bij het afremmen. De zeszuiger Brembo remklauwen zijn heel goed op hun taak berekend, het is alsof je een hele set ankers van een supertanker uitgooit! Ook ben ik erachter gekomen dat de Nissan niet ‘lunch proof’ is. Ik at in de auto een boterhammetje tussendoor en hierbij was timing belangrijk, als Daan net gas had gegeven terwijl ik een hap nam dan had ik waarschijnlijk de hele broodtrommel ingeslikt en was ik bij de SEH beland 😉 Over de GT-R kan ik nog pagina’s vol typen maar ik wil het kort maar krachtig houden; helemaal geweldig die GT-R!! De plusminus €120.000,- die de Nissan kost is een schijntje in vergelijking met de concurrentie.
[/quote Vincent van Eijk]

I’m impressed!
Dit is echt de allereerste keer in mijn leven dat ik onder de indruk ben van de acceleratie van een straatauto. Toch blijft een motor heftiger qua acceleratie, de Suzuki Yoshimura met een Pk-gewichtsverhouding van 1:1 waar ik het over had in het testverslag van de Nissan 370Z is en blijft gewoon nog heftiger. Maar eerlijk is eerlijk als ik over de bochtige wegen van de Eifel of het Zwarte Woud zou rijden met de Nissan GT-R dan maak ik compleet gehakt van een motorrijder op zo’n Suzuki GSX-R 1000 Yoshimura. Slowco (onze redacteur met een kitcar) vertelde nog dat hij laatst in zijn kitcar samen met een vriend op een Aprilia RSV Mille naar de Eifel was geweest. Zijn vriend de motorrijder was helemaal nergens op de bochtige stukken, terwijl die jongen elk jaar toch behoorlijk wat circuitdagen rijdt en echt wel een deuk in een pakkie boter kan rijden.

[quote Slowco]
GaToch-Racen…
Ik ben best wat gewend en verwend de afgelopen jaren met de voertuigen waar ik allemaal mee heb mogen rijden. En thuis staat ook een kitcar (zelfbouw sportauto met Honda Blackbird motorblok, red.) klaar die 0-100 km/u in 4 seconden haalt. Ik was dus erg benieuwd of de Nissan GT-R mij nog zou kunnen imponeren. Ik wilde wel eens weten of die logge (volgetankt en met twee man erin toch gevaarlijk dicht richting de 2.000 kg!) grote wagen een beetje fatsoenlijk vlot te sturen viel. En dan niet op de ruime vloeiende doorgaande wegen waar je hem makkelijk de vrije teugel kunt geven. Nee, gewoon eens over een krap, bochtig polderweggetje met slecht wegdek waar ik ook regelmatig mijn eigen kitcar overheen jaag (ik heb wel eens naast Slowco gezeten in zijn kitcar en geloof me ik ben echt wel iets gewend maar dat gaat zo gruwelijk hard daar word je gewoon bang van, Daan). Eens kijken of die 3 keer zo zware Nissan zichzelf in de knoop zou leggen.

Nou mooi niet dus. Wat een fenomenale wegligging en wat een grandioze aandrijflijn heeft dat ding! Niet normaal! Je krijgt helemaal het gevoel in een simulator te zitten waarbij er eigenlijk niets mis kan gaan en je dus nog veel te langzaam gaat. Schijn bedriegt natuurlijk want er kan wel degelijk wat misgaan natuurlijk. Alleen ligt die grens bij de GT-R zover weg dat als er iets gebeurd het ook meteen bij een zeer hoog tempo plaats zal vinden. Dat race-simulator gevoel is, voor mij, meteen het grote minpunt van de auto. Ik ga vaak een stuk rijden voor de lol en de kick. Met de GT-R ligt het tempo meteen zo asociaal hoog om er een kick van te krijgen, dat je niet alleen je rijbewijs voor altijd kwijt bent maar waarschijnlijk ook meteen opgesloten wordt als ze je pakken. Puur voor het rijgenot hou ik het dus liever bij mijn kitcar als ik moest kiezen. Maar voor een paar maanden raggen om te zien of ik de politie voor kan blijven wil ik de GT-R best nog even lenen!

SlowCo
[/qoute Slowco]

Foutje
Eigenlijk is de naam GT-R fout gekozen, dat Turismo mag er van mij wel af en dan hou je het zeer terechte “GRRRRRRR” over. En dat is een zeer terechte grom richting de Italianen van Ferrari die er volgens mij helemaal niets van snappen. Als ik een Ferrari zou willen testen dan word ik eerst uitgenodigd door Ferrari en op hun kosten per vliegtuig naar Italië en vervolgens het laatste stuk per helikopter naar Maranello gevlogen. Daar mag ik dan de Ferrari-fabriek bezichtigen en daarna in een Ferrari rijden. Terug in Nederland mag ik dan, als er een Ferrari beschikbaar is, deze testen maar ik mag 0,0 kritiek leveren. Al zou ik bij wijze van spreken maar schrijven dat ik de stoelen niet lekker vind zitten dan krijg ik nooit meer een Ferrari mee. Dit is geen onzin maar is mij echt zo direct face-to-face verteld uit eerste hand. Nu weten jullie dus waarom Ferrari’s altijd zo fantastisch goed uit de testen komen in de autobladen. Laat ons dus maar lekker zonder enig voorbehoud zo’n Nissan GT-R testen, ja toch niet dan… Oh ja en het verbruik die dag lag op zo’n 1:3 tot 1:4 en we hebben met zijn allen in iets minder als 7 uur tijd voor ruim 120,- euro benzine verreden. Maar dat was het dubbel en dwars waard!