Ik zie een ster!
Het eerste dat mij te binnen schoot na het horen van “Pulsar” dat dit woord iets te maken heeft met de sterrenkunde. Dat kan ook bijna niet anders als Leidenaar want Leiden heeft een lange en befaamde geschiedenis op het gebied van sterrenkunde, en natuurlijk de mooiste sterrenwacht van Nederland. En inderdaad na het intypen van “Pulsar wiki” op een willekeurige zoekmachine kreeg ik als resultaat het volgende citaat: “Een pulsar is een snel ronddraaiende neutronenster die elektromagnetische straling uitzendt. Deze straling wordt op de aarde waargenomen in de vorm van snelle pulsen. De naam stond origineel voor pulserende radiobron (pulsating radio-source). Pulsars behoren tot dezelfde soort hemellichamen als magnetars; het belangrijkste verschil is de sterkte van het magnetisch veld. Door hun grote regelmaat zijn ze nuttig als astronomische klokken. Ze benaderen soms de nauwkeurigheid van atoomklokken, wat nauwkeurige metingen aan de baan van de pulsar mogelijk maakt. De eerste exoplaneet werd dan ook ontdekt in baan om een pulsar. De hoge dichtheid veroorzaakt een extreem sterke zwaartekracht en daarmee een kromming van de tijdruimte. Door waarnemingen aan het baanverval van de dubbel-pulsar PSR B1913+16 kon bewijs geleverd worden voor het bestaan van de zwaartekrachtgolven die Albert Einstein voorspelde.” De opvolger van de Almera heet dus Pulsar en die typenaam verbaast mij wel een beetje, alhoewel als je de Pulsar als een nieuwe impuls beschouwt in het desbetreffende segment valt het puzzeltje in elkaar. De 1.2 DIG-T 115 is er ook met een CVT-automaat (heet Xtronic bij Nissan), maar die heeft gek genoeg een wat lager koppel van 165 Nm. Nog dit jaar komt er een 1.6-liter turbo met benzinemotor bij met 190 Pk, en hopelijk ook die supervette Nismo-versie zie foto’s.

Ja en dan???
Een testverslag schrijven is en blijft iets raars en als ik heel eerlijk ben is schrijven dat in het algemeen. Ik probeer van een testverslag altijd een leuk verhaal te maken, of beter gezegd iets van mijzelf erin te stoppen. De reden is dat ik mijn ervaring met een testauto opschrijf, waardoor het testverslag als zodanig leest als een testverslag afkomstig van mijn(!) hand. Ik vind dat essentieel omdat als dat niet zo zijn mijn testverslag inwisselbaar is met eender welk testverslag van die auto op welk online automagazine dan ook. Kortom dan is alles copy/paste en niets meer dan een totaal zielloze waarneming. Ik kwam hierover laatst op Trouw.nl een heel mooi artikel over tegen van de Nederlandse schrijver/filosoof Ger Groot. Er stond één alinea in het artikel dat mij als wetenschapper erg aansprak: “Schizofreens – Is de wetenschap materialistisch? Dat hangt er maar vanaf hoe je kijkt. Zelf zal ze het meestal heftig beamen. Ze is experimenteel en positief: dat wil zeggen dat ze zich alleen bezighoudt met wat als iets waarneembaars gegeven is. Maar tegelijk is haar doel het zuivere inzicht: iets waarin al het materiële vergeestelijkt is. Net als de moderne tijd als geheel heeft de wetenschap zo iets schizofreens. Ze hinkt op twee principes die niets van elkaar willen weten. Wat ontbreekt is het verbindingsstreepje tussen beide: de wetenschapper (lees: autojournalist) die denkt, waarneemt én ervaart tegelijkertijd. In enkele imposante studies heeft de geschiedfilosoof Frank Ankersmit laten zien hoe het begrip ‘ervaring’ langzamerhand uit de wetenschap is verdwenen. Ze beschrijft en analyseert wel, maar het lijkt alsof er niemand is die iets van die beschrijvingen en analyses in zijn persoon ondervindt. De waarneming heeft geen drager meer, of alleen een formele algemene drager, wat op hetzelfde neerkomt. Wie een wetenschappelijk artikel (lees: testverslag) leest, vindt daarin van de persoon van de onderzoeker (lees: autojournalist) niets terug. Van een levende verhouding tussen wat er wetenschappelijk gedacht wordt en wat er in de werkelijkheid gebeurt is geen sprake. De wetenschap heeft geen lichaam meer.” Ik geef toe dat het voor mensen die nog nooit een filosofische tekst/artikel/boek hebben gelezen waarschijnlijk een lastig stukje tekst is maar oh wat heeft deze man gelijk! Wat hij eigenlijk zegt is domweg dat de wetenschap alleen nog maar zielloze woorddiarree produceert, oftewel de autojournalist die elke keer hetzelfde testverslag (lees: template invult) schrijft alleen iedere keer een ander merk en type boven het testverslag zet.

De onzichtbare elektronica
Maar al te vaak moet ik mezelf een klap voor de kop verkopen en zeggen: “Daan je bent autojournalist en daarom kijk je heel anders tegen een auto aan dan de gemiddelde autokoper!” Dat komt niet zozeer door dat autojournalist zijn maar omdat ik van techniek hou. Als ik een auto zie dan kijk ik dus verder dan alleen die buitenkant, een afwijking die duidelijk niet alle autojournalisten hebben. En na die buitenkant komt niet alleen de binnenkant maar ook de écht onzichtbare kant. Een motorblok of schokbreker kun je openmaken zodat het onzichtbare (krukas/kleppen/zuigers) zichtbaar wordt, maar software is en blijft onzichtbaar ook al breek je een chip/ICU/etc. open. En juist in die laatste lijkt geen enkele autojournalist geïnteresseerd te zijn, terwijl juist dààr (oké naast nieuwe staalsoorten met zeer hoge treksterkte!) de grootste en belangrijkste ontwikkelingen hebben plaats gevonden om de auto veiliger te maken. In een moderne auto zitten meer dan 60 processoren, en iets van 80-100 miljoen regels softwarecode. Ter vergelijk de nieuwe Boeing 787 Dreamliner heeft slechts 6,5 miljoen regels softwarecode! Waar in een Europese auto van pak ’m beet 1970 slechts een absoluut minimum aan elektronica zat maakt die zelfde elektronica nu een heel groot deel van de catalogusprijs uit. Elektronica: ABS, DNA, ECO/NORMAL/SPORT, EBD, EPS, Injectie-computer, ESP, TRC, MMS en ga zo nog maar even door. En juist een groot deel van deze belangrijkste nieuwe onzichtbare onderdelen met nog onzichtbaardere software onderwerpt vrijwel geen enkele autojournalist aan een test. Een ABS kun je namelijk testen op droog asfalt/klinkers/kinderkopjes maar ook op nat asfalt/klinkers/kinderkopjes en dan zul je merken dat daar wel degelijk verschil in zit. Je kunt het ABS ook testen met een noodstop vanaf 50 km/u, maar ook 100 km/u of als je dat durft 150 km/u en zelfs 200+ km/u. En ook het ESP kun je testen door de grens op te zoeken, zowel met het ESP aan als uit!

Met EPS (Electric Power Steering) is het een heel ander verhaal, daar komt het veel meer op de kennis van banden aan. Banden kunnen er namelijk voor zorgen dat het verdraaien van het stuur anders aanvoelt, en dat heeft te maken met de weerstand van het gemonteerde merk en type band. Hetzelfde geldt ook voor de grip van een zomer-/winterband in bijvoorbeeld de stromende regen. De Toyota Urban Cruiser had bijvoorbeeld extreem goede (regen)banden, maar met een elektronisch trucje kun met een minder goede (regen)band hetzelfde bereiken. Dat elektronische trucje is de A-stand van het DNA-systeem van Alfa Romeo. Daarmee kun je in de regen zo ongelofelijk op de grens rijden dat het ronduit beangstigend is. Kortom het testen van een moderne auto is met de tijd alleen maar moeilijker geworden. Dit jaar nog gaat in Nederland de zelfsturende auto de weg op, een ontwikkeling die ik absoluut niet toejuich. De reden daarvan is dat ik het op dit moment onverantwoord vind, want hoe zit dat met de verzekering en verantwoordelijkheid. De software van die zelfsturende auto is namelijk én niet foutenvrij én niet gecertificeerd. Op dit moment heb ik contact met een ICT-er in politiek Den Haag waarmee ik zeer binnenkort over dit heikele onderwerp ga praten. Hoe storingsgevoelig computersystemen zijn bleek maandag 2 februari maar weer eens, een storing in Utrecht zorgde voor het vastlopen van de complete treinenloop in heel Nederland.

De zichtbare auto
Normaal gesproken heb ik allang iets over de te testen auto geschreven, dit keer niet dus maar wees gerust het beste bewaar ik voor het laatst. Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen hoge verwachtingen had van de Nissan Pulsar, waarom zou ik ook want het is uiteindelijk een doodgewone hatchback van dertien in een dozijn. Noem ze allemaal maar op; Audi A3, Ford Focus, Hyundai i30, Kia pro_cee’d, Seat Leon, Volkswagen Golf etc. Nog voor het instappen zie de Nissan-medewerker, die nog een kop groter is dan ik, al iets over de zee van ruimte voor de passagiers op de achterbank. Zelfs hij kon als de voorste stoel in ‘zijn’ lange-benen-stand stond nog heel ruim zitten achterin met zijn lange benen. Aangezien ik hem even daarvoor in mijn ooghoek het terrein op had zien komen rijden stond de stoel dus nog in ‘zijn’ stand. Na het openen van de achterdeur zag ik dat hij inderdaad geen woord teveel had gezegd, wat een ongelofelijke zee van ruimte dat zie je er aan de buitenkant absoluut niet aan af. Daarmee scoor je in dit zeer druk bezette segment hele dikke punten, nog stilstaand al 1-0 dus voor de Nissan Pulsar 1.2 DIG-T Tekna. Voor deze test kreeg ik uiteraard de luxe uitgeruste Tekna-versie mee, en dat merkte ik al voor het plaatsnemen vanwege de keyless-entry. De zit op de bestuurdersstoel is uitstekend, het stuur is zowel in hoogte als diepte verstelbaar, de fraaie grote spiegels laten zich op de millimeter precies afstellen, de koppeling grijpt mooi aan en de versnellingspook laat zich uiterst vloeiend in de 1ste versnelling glijden. Dat is dus 2-0 en nog steeds geen millimeter gereden, best knap voor een spiksplinternieuwe auto.

Na het wegrijden besloot ik linea recta via de A5/A4/A44 terug naar Leiden te rijden. Dit keer geen irritante vrachtwagenchauffeur bij het oprijden van de mooie oprit naar de A5. Zelfs als je hier normaal gas geeft en het gas erop blijft houden is deze opritbocht leuk, gewoon omdat de vorm perfect is maar toch de nodige rijvaardigheid van de bestuurder vraagt. Mijn eerste mooie bocht zat erop en het voelde goed aan, deze nieuwe Nissan zou hoge ogen gaan gooien dat voelde ik meteen. Op de A5 ging de cruise control erop en ben ik met 100 km/u naar Leiden gereden. De bestuurdersstoel zit uitstekend zeker voor een auto in deze klasse vind ik het een grote pluim waard, 3-0 dus voor de Nissan Pulsar. Al rijdend heb ik mijn USB-stick even aangesloten, dit omdat mijn iPod Touch er plotseling mee opgehouden was. Zelfs de complete software herinstalleren hielp niet, maar op internet zag ik dat het een bekend probleem is. De bediening van de playlist is lekker eenvoudig, je kunt er met één vinger supersnel doorheen scrollen. Het zou mij niets verbazen als veel autojournalisten dit niet ontdekt hebben, ik probeer altijd alles uit en soms ontdek je dan ineens iets zoals dit. Het Nissan Connect, zoals het multimedia-systeem van Nissan heet, is zeer uitgebreid en overzichtelijk en makkelijk te koppelen aan je smartphone zoals in de e-brochure te lezen valt. Als je er tenminste één hebt want ik heb geen smartphone en zal er ook nooit een kopen.

Zwaartekracht
De zwaartekracht is niet overal op aarde gelijk en dat komt omdat de aarde geen perfecte ronding heeft, zo zijn de polen wat meer afgeplat dan de rest van de aardbol. Gelukkig is de zwaartekracht op aarde niet zo extreem sterk als op een Pulsar, maar alleen zwaartekracht is natuurlijk niet genoeg. De zwaartekracht mag er dan voor zorgen dat de Nissan Pulsar niet de lucht/ruimte inzweeft, zonder goede banden is die hele zwaartekracht niets waard. Net als de Nissan Juke heeft ook deze Nissan Pulsar de uitstekende Continental WinterContact 5 TS850P banden. Bij de afrit naast het Transferium in Leiden merkte ik dat de grip zowel met hoge snelheid door de listige afritbocht en de dito eerste haakse bocht heenrijdend uitstekend is. Beter dan ik had mogen verwachten op grond van de rijkwaliteiten van een hatchback in deze prijsklasse, 4-0 dus reeds voor de Nissan Pulsar. Na thuiskomst ben ik meteen de Samsonite kofferset gaan fotograferen, en daarbij moest ik goed opletten niet op de automatische piloot naar mijn oude garage toe te rijden. Na het inladen van de koffers ben ik naar een plek gereden waar ik rustig foto’s kon maken, het waaide nogal hard dus dan is het zaak een beetje in de luwte te gaan staan. Tot mijn verrassing moest ik een derde rij koffers (=3×70 liter) meenemen want de standaard hatch kofferset paste er met groot gemak in.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 2×70-liter + 1×50-liter + 1×13-liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 1×33-liter + 3×13-liter

Na het fotograferen ben ik gaan zwemmen en dat betekent Katwijk aan Zee en dus ’t Heen=mooie opritbocht. Het koude water was niet goed voor mijn spieren, ik heb namelijk al 3 weken spierpijn vanwege een nieuw zeer hardnekkig griepvirus. Maar zittend achter het stuur in een warme auto merkte ik daar niets meer van. Ik zat te twijfelen wat ik zou doen, ESP uit of ESP aan… Je hoeft bij deze Nissan Pulsar trouwens maar één keer kort op het ESP-knopje te drukken om alles uit te zetten. Dan verschijnt er overigens ook een icoontje met twee botsende auto’s in beeld. Op de bocht afrijdend schakelde ik terug naar de 2de versnelling en gaf daarna plankgas zonder naar binnen te snijden. Dat laatste doe ik normaal gesproken bijna altijd, maar gezien de maar 115 Pk dacht ik dat het wel mee zou vallen qua onderstuur. Dat viel dus mee en tegen tegelijk, mee omdat het heftige onderstuur uitbleef en tegen omdat die 115 Pk meer lijken dan op papier. Het heftige onderstuur bleef uit vanwege het aanwezige ATC oftewel Active Trace Control, ook wel een elektronisch sperdif genoemd. Het voelde allemaal erg goed en trefzeker aan want dankzij het ATC kon ik de Nissan Pulsar heel strak langs de witte lijn door de opritbocht sturen. Maar nu bleef ik wel met de vraag zitten of het net zo goed zou aanvoelen met het ESP aan.

Weekenddienst
Vanwege de kerstsluiting is het 1ste weekend altijd erg rustig, en dus hoefde ik niet vroeg te beginnen. Omdat ik alle tijd had besloot ik via de N11/A4 naar werk te rijden. Dan had ik meteen het rotondecircus maar gehad, even snel een Pulsartje doen klinkt wel goed. Ik reed rustig richting de A4 steeds opschakelend net voor de schakel-indicator, en die geeft de juiste versnelling goed aan. Ik heb geprobeerd 50 km/u in de 5de versnelling (=1.200 toeren) te rijden maar de 4de versnelling is toch net even lekkerder. Hetzelfde geldt ook voor 60 km/u in de 6de versnelling, ook daar voelt de 5de versnelling net wat lekkerder aan. Schakelen doet de 6-versnellingsbak werkelijk perfect (5-0 voor de Nissan Pulsar), ik heb er in ieder geval niets op aan te merken. Het enige is dat bij het rustig wegrijden in de 1ste versnelling de injectie onderin net wat te arm staat (=licht hikje), uiteraard weer een gevolg van de label-Taliban in Brussel. Met een milde tuning is dit probleem snel verholpen, en ik raad dit dan ook zeker aan. Het stuurgevoel vind ik voor een hatchback in dit segment uitstekend (=niet te zwaar en vrij direct, 6-0 dus), ik vind woorden als vaag, gevoelloos of afstandelijk in ieder geval pure leugens. En toch zijn er autojournalisten die dergelijke woorden in de mond durven nemen! Diezelfde autojournalisten vinden de vering/demping comfortabel en vinden ook dat de Nissan Pulsar behoorlijk overhelt in snel genomen bochten. Het gekke is echter dat ik daarvan op mijn actiefoto’s niets terugzie. Ik zie juist een Nissan Pulsar op mijn actiefoto’s die niet extreem overhelt, en het binnenste achterwiel dan ook aan het asfalt houdt. Met een comfortabele vering/demping was dat absoluut niet het geval geweest, en ik kwalificeer de vering/demping dan ook absoluut niet als comfortabel maar als uitstekend licht sportief afgeveerd en gedempt (7-0 dus).

Bij de afslag Hoogmade/Leiderdorp aangekomen heb ik het ESP alvast uitgezet, gewoon als ultiem bewijs dat deze betaalbare hatchback verreweg de beste in zijn prijsklasse is. Op de ovale rotonde afrijdend hield ik even in op de afrit, dit om er zeker van te zijn dat ik de rotonde vrij zou hebben. Er kwam namelijk net van beide kanten behoorlijk wat verkeer aan. De rotonde oprijdend pakte ik meteen de rotonderand mee, waarna ik bij het neerkomen direct stevig gas gaf. De Nissan Pulsar gleed heel even iets naar rechts maar het ATC greep direct in om stevig portie onderstuur te voorkomen. Daarna stuurde ik weer naar binnen over de rotonderand heen, en meteen daarna hard naar rechts over het viaduct heen. Aan de andere kant aangekomen hield ik de snelheid wat hoger dan anders, juist omdat deze auto een elektronisch sperdif heeft. Ondanks de hogere snelheid dan normaal liet de Nissan Pulsar zich met groot gemak over de rotonde heensturen. De rotonde af ging ook lekker waarna ik op de mooiste van de vier rotondes afreed. Ik had er lekker de vaart in maar ook nu weer liet de Nissan Pulsar zich ondanks de piepende banden met gemak de rotonde op- en afsturen. Wat een fijne auto ondanks dat de gewone uitstraling anders doet vermoeden, deze auto is in ieder geval geschikt voor een breder publiek dan de Nissan Almera.

De elektronica
Vroeger, hééééééééél vroeger toen ik nog jong was had een auto – als je het geluk had – een autoradio, en dat was dan ook het enige stuk elektronica aan boord (accu + bougies niet meegerekend). Eerst kwam de elektronische ontsteking, daarna de elektrisch bediende ramen, de benzine-injectie en nam de audio een grote vlucht. Mensen van mijn leeftijd herinneren zich het cassettebandje (BASF 60/90/120) nog wel, en de ergernis als-tie vastliep. Als je mazzel had brak het bandje niet en moest je ’m met behulp van een potlood of pen weer terugdraaien op de cassetterol. Daarna gebeurde er heel lang niets en was daar ineens het ABS, eerst mechanisch en daarna elektronisch maar dat hielp niet echt tegen die overstekende eland. Ondanks het ABS kon een auto namelijk ook nog letterlijk omvallen tijdens een uitwijkmanoeuvre. Er moest dus ESP komen, en het lijstje werd allengs langer en langer en langer. In een alinea hierboven heb ik al een aardig lijstje opgesomd. Maar het houdt niet op want er bestaat nog een stuk elektronica (=smartphone) waarvan het lijstje (=Apps) theoretisch gezien oneindig lang is. Ik vraag me af of er nog één mens rondloopt in dit land die alles weet van de elektronica die er in/aan/op een auto zit. En dan bedoel ik ook echt ALLES, dus alles over hoe het (ABS/ESP/TRC etc.) precies werkt, de software, de gebruikte computertalen, de toepassingen, afijn noem het allemaal maar op. Je kunt je afvragen of het wel zinvol is zoveel elektronica om je heen te hebben. Veel automobilisten hebben nog nooit het ABS van hun auto ‘gebruikt’, laat staan het ESP/TRC, en als het onverhoopt een keer in werking mocht treden dan schrikken ze zich halfdood en veroorzaken ze daardoor alsnog een ongeval. Een verkeerde stuurbeweging is zo gemaakt, daar helpt geen EPS of onderstuurcontrole tegen.

Als ik om mij heen kijk snap ik direct waarom ik geen smartphone wil, het meest erger ik me nog aan het extreem asociale gedrag van gesprekspartners die meer oog voor hun smartphone hebben dan voor mij. Meestal loop ik dan maar gewoon weg want onbeschofter dan dit gaat het volgens mij niet worden. Dat ook auto’s tegenwoordig vol met Apps zitten maakt het er niet beter op, iemand die afgeleid is geweest heeft 10 minuten nodig om zich weer te focussen. Het Nissan Connect is leuk en prima en weet ik het allemaal maar de zwakke schakel is natuurlijk de verslaafde mens. Voor mij voldoet een auto met een uitstekende audio, meer dan dat heb ík niet nodig. Ik las gisteren dat we straks met de smartphone gaan betalen, een bankpasje is dan niet meer nodig. Maar ja wat als je helemaal geen smartphone wilt zoals ik én heel veel mensen met mij. Ik weet namelijk als geen ander hoe slecht de beveiliging van de banken is, mijn ICT-neef (met als specialisatie beveiliging) heeft jaren geleden bij de Rabobank en ING stage gelopen en vertelde mij over de slechte beveiliging. Hij voorspelde toen al de storingen in het betalingsverkeer en bij de geldautomaten van die banken. Hij heeft dus 100 procent gelijk gekregen! Mel Jongen (webmaster van Autotesten.nl) liet mij begin februari nog zien hoe ongelofelijk antiek de software is waar vrijwel al het online bankieren (ABN/Amro, ASN, ING, Triodos etc.) op draait, een social hacker had naar alle banken-sites een script gestuurd waarna alle bankenlogo’s begonnen te bibberen. Oh en als een bank zegt dat er een storing is dan zijn ze in werkelijkheid eigenlijk gehackt, maar dat gaan ze hun klanten natuurlijk never-nooit-niet vertellen. Maar ach wat zeur ik eigenlijk, de zelfsturende auto komt eraan, dan kun je whatsappen/facebooken/dansen/etc. in je auto zoveel je wilt want je hoeft dan toch nergens meer op te letten. Toch?

Typeplaatjesloze Audi Avant
De 13de januari was het lot mij weer eens gunstig gezind, de titel van deze alinea zegt denk ik wat dat betreft genoeg. De ochtendrit naar werk in de regen samen met Fokke was zoals altijd lekker rustig, met hooguit wat pret op de koeienrotonde en in de haakse bocht bij Mc Donald’s. ’s Avonds uit werk vandaan wilde ik eigenlijk zeer rustig naar huis rijden, gewoon om benzine – die goedkoper was dan ooit – te sparen voor de sport. Maar de grote rotonde oprijdend was ik dat al heel snel (heel even maar!) weer vergeten. In mijn rechter ooghoek zag ik een zilveren Audi Avant aan komen knallen via de baan buiten de rotonde om. Perfect dit is precies wat ik nodig had om te testen hoe goed deze Japanse auto is. Ik zag aan de houding van de Audi-rijder dat-ie absoluut niet had verwacht dat hij achter moest invoegen. O, O, O, O, O die Audi-rijders toch, je verwacht het niet van zo’n top 3-verkeersaso. Op weg naar de koeienrotonde bleef hij dan ook hinderlijk achter me hangen. Bij de rotonde voor de koeienrotonde aangekomen pakte ik expres de langere buitenring, gewoon om te bewijzen dat deze Nissan Pulsar de Audi Avant met gemak de baas was. Had ik dat gedaan met een vergelijkbare hatchback zonder elektronisch sperdif dan had ik het nog niet zo geweten. Maar door het ATC kon ik zonder problemen het gas erop zetten en een bloedmooi strak rondje over de langere buitenring draaien. Nissan had zich werkelijk geen betere opvolger van de Almera kunnen wensen! En die trieste stakkerd van een typeplaatjesloze Audi Avant-bestuurder snapte er natuurlijk helemaal niets van. Op dus naar de koeienrotonde om het af te maken, en dit keer nam ik niet de buiten- maar de binnenring en andersom. Alsof we het erom deden, ha, ha dat maakte het wel weer komisch.

Maar de Audi Avant-bestuurder had natuurlijk nooit verwacht dat ik over de rotonderand heen zou vliegen, want ja ik neem altijd de kortste weg=de ideale lijn. In mijn ooghoek zag ik hem totaal verbaasd naar mij kijken. Het mag duidelijk zijn dat ik me tijdens het doordeweekse woon-werkverkeer nooit hoef te vervelen. Het grappige is dat ik het nooit opzoek maar ze zichzelf altijd op een presenteerblaadje aanbieden. En wees nou eerlijk Nederland kent natuurlijk een hoog percentage verkeersaso’s en verkeershufters, laten we daar alsjeblieft onze ogen niet voor sluiten. Oké zo erg als in Georgië is het nog lang niet maar dat lieve landje aan de Noordzee zijn we natuurlijk allang niet meer. Dat het echter al zo erg is dat twee Amsterdamse politieagenten in burger met nota bene een peuter achterin het risico namen op een frontale botsing – ze namen op het allerlaatste moment voorrang wat ze niet hadden en vooral ook niet meer kon! – vind ik ronduit stuitend. Door een acute noodstop wist ik een frontale botsing te voorkomen, en miste ik ze op hooguit 20-30 cm. Misschien schrijf ik het hele verhaal nog wel eens een keer op, maar door zich niet direct te legitimeren gingen ze in ieder geval zwaar in de fout. Een politieagent in burger MOET zich namelijk ALTIJD ongevraagd legitimeren (onthou dat goed!). Zware faal dus voor deze Willi G. verbalisantnummer 19137 en zijn vrouw, twee machtswellustelingen zonder enige vorm van verantwoordelijkheidsbesef (vanwege die peuter aan boord) zoals ik ze maar zelden in mijn leven tegen gekomen ben.

Goed bezig
In tegenstelling tot die Amsterdamse politieagenten is Nissan wel erg goed bezig. En goed bezig is in dit geval dus écht goed bezig want deze auto is meer dan zomaar de zoveelste hatchback. Hier even de punten zoals ik ze na 1 dag rijden op een rijtje heb gezet: mooie balans – goed stuurgevoel – prima remmen – perfecte versnellingsbak – prima koppeling – lekker grote kofferbak – ruime zitplek op de bestuurdersstoel – erg veel beenruimte voor de passagiers op de achterbank – heel veel hoofdruimte – en die slechts 115 Pk blijken er meer dan genoeg te zijn. En als laatste wil ik nog even het verbruik vermelden, stevig doorrijdend kwam ik uit op 1:16 – en rustig over de snelweg kwam ik met gemak uit op iets meer dan 1:20.