“Vind auto!”
Mijn hele lichaam begon te shaken na het plaatsnemen in de bestuurdersstoel van de nieuwe Opel Astra, en ook mijn handen kon ik niet meer stil houden. Dat was niet van de opwinding dat ik de nieuwe Opel Astra zou gaan testen, maar de motorrit van Peugeot Nederland naar Opel Nederland was nogal van het type extreem waterkoud. Dan heb ik toch 100 maal liever droge vrieskou als ik mag kiezen! Onderwijl dat ik zat te bibberen over mijn hele lichaam maakte de PR-Manager van Opel even het Onstar-systeem in orde. Er moest nog even één handeling plaatsvinden waarna de WiFi van ‘mijn’ Opel-voor-een-week in de lucht zou zijn. Ik vond het eigenlijk wel leuk om dit even mee te maken, want daardoor wist ik meteen hoe te handelen bij eventuele problemen. Het is echt doodsimpel, je drukt op het blauwe Onstar-knopje waarna er een persoonlijke online&service-assistent (afgekort po&s-a) wordt gebeld die alles met je doorneemt. Op het moment dat je met hem belt hoef je geen gegevens bij de hand te houden, want de po&s-a heeft direct alle gegevens in beeld=NSA-light. Verder vertelde de PR-Manager van Opel dat er een App is waarmee je de verlichting en de claxon op afstand kunt bedienen. Waar is dat nou in hemelsnaam handig voor denk je dan, maar wie een keer zijn auto is kwijt geraakt in een parkeergarage weet waarom. Het is mij in heel mijn leven slechts één keer overkomen, maar ik ben toen samen met mijn toenmalige Duitse vriendin uren aan het zoeken geweest in een 10-deks parkeergarage in Wiesbaden. De PR-Manager van Opel is een keer iets vergelijkbaars overkomen maar dan op een Lang-Parkeerplaats bij Schiphol. Kijk dan is het best handig als je de claxon en/of de verlichting op afstand kan bedienen.

Maar behalve je auto vinden in een grote parkeergarage of op een hele grote Lang-Parkeerplaats, is het ook lastig om een auto te vinden in het hele grote aanbod van auto’s van alle merken. Welke auto past bij jou: burgerlijke staat=alleenstaand of gezin=coupé of gezinsauto, levensstijl=sober of luxe=truttenschudder of limousine, soort gebruik=boodschappenauto of woon/werkverkeer=zuinig of zuipen. En dat is anno 2016 lastiger kiezen dan ooit in de geschiedenis van de mensheid. Vroeger kocht een bepaalde klasse een bepaald merk/type auto, maar die tijd is (op Range Rover-dorp Laren na dan) voorbij kun je wel stellen. Verder zijn de auto’s van tegenwoordig ook allemaal van zo’n goede kwaliteit dat het ook op dat punt moeilijk kiezen is. Dus waarom zou je een bepaalde auto kiezen? Belangrijk zijn kleur, design, binnenruimte, comfort (=vering/demping), en tegenwoordig ook zeer bepalend audio/NavSat/internet oftewel mulitmedia. Het valt dus niet mee om een auto te kiezen uit dat gigantische aanbod, en het is dan ook logisch dat mensen juist mij vragen: “Wat vind jij nou de beste auto?” Dat is natuurlijk lastig want mijn criteria zijn totaal anders dan die van een gewone automobilist. Voor mij staat vering/demping op de 1ste plaats, daarna komen het motorblok + koppeling, daarna de stoelen + stuur en dan pas het design. Natuurlijk kan ik mensen die mij om advies vragen goede voorlichting geven, en dan komen ze vrijwel altijd bij een auto uit die ze ook nog eens mooi vinden. Zo wilde mijn buurmeisje laatst een 2de hands Mini Cooper kopen maar die bleek al verkocht, waarna ze via een Suzuki Swift eindigde bij een Opel Adam.

Wow!
Nou schakelen de Ford EcoSport en de Peugeot 308 GTi echt niet verkeerd, maar direct na het wegrijden voelde ik al dat dit toch net even beter is. De soepelheid (=boterbak) en precisie van deze 6-versnellingsbak zijn ronduit fantastisch! Verder zat ik werkelijk perfect achter het verwarmde stuur in mijn verwarmde bestuurdersstoel, dat had ik echt even nodig na die spontane bibberitis. De Opel Astra mag er dan niet persé spectaculair uitzien in de zin van dat het geen nekkendraaier is, maar ik vind het een sjieke auto en in de sjieke kleur die ik mee had vond ik ’m nog net even wat sjieker. Rijden doet deze Opel Astra heerlijk comfortabel en dat komt niet alleen door de uitstekende vering/demping maar ook door het Watt-linksysteem aan de achterkant. Dit fraaie eeuwenoude stangen-systeem (inderdaad bedacht door James Watt de uitvinder van de stoommachine) werkt perfect en geeft een auto met een torsie-as net dat beetje extra qua wegligging ten opzichte van een auto zonder dit systeem. Alles lijkt hetzelfde als ik het interieur en het dashboard eens goed bekijk op de snelweg, maar het is allemaal toch net even anders dan de vorige Opel Astra. Dit is mooier, sjieker en gewoon een trapje hoger qua luxe als ik het zo uit mag drukken. Ik zette de cruise control op 130 km/u want ik had zin om even op te schieten, en met een dieselprijs van onder de euro is dat lekker goedkoop met een zuinige diesel die een verbruik van boven de 1:30 zou moeten halen volgens de brochure. Aangekomen bij het Terbregseplein had ik de mooie snelwegbocht naar links vrij en kon ik even mooi het gas erop zetten in de bocht. Ondanks de comfortabele vering/demping (die geloof het of niet sommige automobilisten zelfs nog stevig vinden) voelde de wegligging goed en strak aan. Een BMW die achter mij reed en een dikke Jaguar die naast me reed moesten lossen om maar eens een voorbeeld te noemen. Dan doe je als Opel-technici iets goed toch?

De lastige haakse snelwegbocht op het Kleinpolderplein ging ook lekker, ik had het ’t eerste uur dus al erg naar mijn zin in de nieuwe Opel Astra. Waar ik me wel over verbaasde is dat de PR Manager tegen mij had gezegd dat ik de 1.6-liter 110 Pk versie mee had. Dit voelde echter als meer dan 110 Pk’s maar ja 300 Nm koppel helpt natuurlijk ook lekker mee. Verder rijdend twijfelde ik even wat te doen maar ik had wel even zin in de mooie afritbocht bij Leidschendam, en dus koos ik voor die route naar huis. Voor vertrek had ik al even gekeken naar de banden, en dat bleken Continental ContiWinterContact TS830P in de maat 225/45-R17. Deze band ken ik nog niet maar wel de TS850P want die zaten op de Nissan Pulsar 1.2 DIG-T en de Nissan Juke Tekna 1.2 DIG-T. En aangezien die winterband mij uitstekend is bevallen ga ik er vanuit dat deze winterband minstens zo goed is. Ik nam de afrit op het laatst mogelijke punt en sneed daarna scherp naar binnen via de buitenste rechterbaan. Daardoor zette ik behoorlijk wat druk op de linkerbanden, maar die gaven geen krimp dus de vuurdoop hadden ze alvast doorstaan. Na de drie tunnels sloeg ik rechtsaf van de N14 naar de N44, een mooie slingerbocht waar je de hele bocht gas kunt blijven geven. Tenminste als de wegligging van een auto goed is, en dat hang af van het samenspel tussen de vering/demping en de banden. En in dit geval heeft deze Opel Astra ook het dikke pluspunt van de Watt Link-achterwielophanging. Ik kon direct na het rechtsaf slaan naar de linkerbaan en het gas erop zetten en ook blijven zetten. De balans en de grip zijn werkelijk uitstekend voor een auto met een torsie-as, maar ja mag het want deze nieuwe Opel Astra is 120-200 kg lichter. Klasse!

Bumperidioten!
Zaterdag mocht ik dan eindelijk weer eens halve dagen werken in het weekend, en daar had ik best weer even zin in. De route naar werk is en blijft een fantastische testroute die veel informatie oplevert over een testauto. Vrijdagnacht was gelukkig eindelijk weer eens een nacht zonder vorst, een nacht eerder was de Peugeot 308 GTi nog volledig bevroren. Ik kon dus direct vertrekken met de stoel en het stuur op standje ‘heet’. Doen ze goed bij Opel want stuurverwarming is in de koude perioden van het jaar echt heerlijk, alhoewel niet iedereen dat met mij eens zal zijn. Rustig aan de motor opwarmend (na het starten hoor je ’m even maar eenmaal warm is deze diesel heerlijk stil) reed ik richting de kruising naast Holiday Inn, een kruising die er binnen nu en een jaar compleet anders uit zal zien. Door de bochten heen sturend viel me op hoe onopvallend goed de Opel Astra dat doet. Het gehele plaatje klopt gewoon, uitstekende zit, onopvallend goed stuurgedrag, goede balans, prima wegligging kortom de Opel-technici hebben uitstekend werk afgeleverd en dus een uitstekend product. Maar ja dan moet je wel weten wat je aan het testen bent, en dat weten ze bij de ANWB overduidelijk niet. [quote ANWB.nl] Omdat de Opel-ingenieurs hebben gekozen voor een comfortabele afstemming van het onderstel, gaat de Astra in een snel genomen bocht eerder ‘hangen’ dan de concurrentie. [/quote ANWB.nl] Dit soms vergeten te lezen heren van de ANWB?

[quote media.opel.com]
In rechte lijn zorgt het systeem voor een uitstekende stabiliteit, maar in bochten gaat het op dezelfde manier als een modern multilink-systeem de zijdelingse rolneiging tegen. Het stangenstelsel absorbeert ongeveer 80 procent van alle dwarskrachten die op de achterwielophanging worden uitgeoefend. Met Watt Link kunnen bovendien zachtere lagerbussen worden gebruikt omdat zij de veranderingen in sporing achter niet meer hoeven te compenseren, waardoor de achteras meer veer- en rijcomfort kan bieden.
[/quote media.opel.com]

Het Watt Link stangenstelsel aan de achterkant voorkomt dus juist dat hangen, waardoor deze Opel Astra totaal anders aanvoelt dan de concurrentie met een torsie-as zonder Watt Link. Ook in andere testverslagen lees ik helemaal niets over de Watt Link-achterwielophanging, nota bene één van de belangrijkste USP’s van deze auto (USP=Unique Selling Proposition=Engels voor uniek verkoopargument). Wat zei ik ook alweer over de Nederlandse autojournalistiek? Hersendood… jep klopt helemaal! Op weg naar de koeienrotonde had ik weer eens een bumpermalloot achter me hangen, had me dan gewoon ingehaald bij de LOI dacht ik nog. Maar goed op de koeienrotonde besloot ik geen gas terug te nemen, en de cruise control dus op 50 km/u te laten staan. Voor een hatchback met een torsie-as + Watt Link én winterbanden én nat wegdek gleed de Opel Astra prachtig gecontroleerd over de rotonderand heen. Maar de bumperklever gaf niet op en met rijbewijskwijtsnelheid kwam hij weer op me afgestormd. In de mooie flauwe bocht + verkeersdrempel naar rechts reed ik echter weer met gemak bij hem (een vergelijkbare hatchback zonder Watt Link) weg. Op het rechte stuk richting het rotondecircus seinde hij even met groot licht, dit omdat hij zo dicht op mijn bumper zat dat ik uiteraard even kort op mijn rem trapte. Bij het rotondecircus aangekomen hoekte ik de Opel Astra de mooie haakse bocht in. Ik had wel wat onrust verwacht in het onderstel, maar die bleef volledig uit. Ik heb het even teruggezocht maar het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik met een Opel met Watt Link gereden heb. Ik was dus alweer vergeten hoe goed dit systeem functioneert. Terug naar huis ben ik even een rondje over het rotondecircus gereden, met uiteraard het TRC en ESC uit. Je zou bij een hatchback met een dieselmotor en een torsie-as het nodige onderstuur verwachten, maar hoe ik ook mijn best deed die bleef uit. Pas toen ik de Opel Astra 1.6 CDTi extremer dan extreem over de laatste grote rotonde heen smeet trad er iets van onderstuur op. Eigenlijk vond ik het best een saai rondje en dat zegt dus alles over de uitstekende wegligging van deze Opel Astra 1.6 CDTi. Waarom lees ik dit nergens???

Op weg naar mijn zusje in Katwijk aan Zee ben ik via Klei-Oost naar het SBP gereden, ik wilde nog even een rondje Space Business Park doen omdat die geheel andere testresultaten oplevert dan het rotondecircus. Vooral de verschillende hoogtes verkeersdrempels daar leveren belangrijke informatie op over het onderstel + vering/demping + Watt Link-achterwielophanging van deze Opel Astra 1.6 CDTi. Ik heb twee rondjes gereden, eentje met het ESC/TRC aan en eentje met het ESC/TRC uit. Het rondje met het ESC/TRC uit was uiteraard het leukste maar verrassend genoeg was ook het rondje met het ESC/TRC aan zeker niet saai. Het ESP (=ESC + TRC) grijpt erg laat in, maar omdat de voorwielen niet doorspinnen stuurt de Opel Astra 1.6 CDTi strakker over het SBP heen. Het leukste onderdeel is de verkeersdrempel net voor de haakse bocht en de hoge verkeersdrempel vlak voor de rotonde + blinde rechterbocht. Ik was vooral benieuwd hoe de Opel Astra 1.6 CDTi het er op deze twee testonderdelen vanaf zou brengen. Beide keren (ESC/TRC aan en uit) dat ik na de verkeersdrempel hard de haakse rechterbocht instuurde had de Opel Astra 1.6 CDTi meteen weer grip. Een teken dat de vering/demping en de Watt Link-achterwielophanging hun werk uitstekend doen. De hoge verkeersdrempel + rotonde zijn een graadje heftiger en dus een echter scherprechter. Ik had behoorlijk wat snelheid, maar door de korte veerwegen van deze Opel Astra 1.6 CDTi moest ik even hard en kort in de remmen voor de hoge verkeersdrempel. Deze truc pas ik altijd toe bij gewone auto’s en het werkt perfect. Beide keren stuurde ik heel mooi strak over de rotonde heen plankgas snaarstrak de blinde rechterbocht in, het is echt een heerlijk gevoel als een auto dat zo goed doet. Daarna ben ik naar mijn appartement gereden om te kijken hoeveel Samsonite koffers erin passen.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter
Zonder hoedenplank: 4×50-liter + 1×33-liter + 2×13-liter
De Opel Astra met reservewiel, zoals het door mij geteste exemplaar, heeft een kleinere bagageruimte dan die zonder reservewiel namelijk respectievelijk 310 liter tegenover 370 liter.

Watt Link-systeem

https://www.youtube.com/watch?v=ETxARCmDQPQ

Watt???
[quote Watt Link-wielophanging] Deze nieuwe Opel Astra heeft een gebogen achteras van composiet(!) met samengestelde krukarm én een Watt-stangensysteem. Deze laatste constructie is al zo’n 200 jaar bekend las ik in de brochure – en bestond dus al ver voor de eerste automobiel – en wordt voornamelijk toegepast in raceauto’s. [quote Wikipedia] Watt’s koppeling (ook bekend als de parallellogram) is een type van mechanische koppeling uitgevonden door James Watt (19 januari 1736-25 augustus 1819) om te komen tot een onbelemmerd werken, in een rechte lijn dus, van de zuigerstang van een stoommachine. [/quote Wikipedia] James Watt was zelf erg trots op zijn uitvinding vooral vanwege de eenvoud. In juni 1784 schreef hij in een brief aan zijn handelspartner Matthew Boulton: “I have got a glimpse of a method of causing a piston rod to move up and down perpendicularly by only fixing it to a piece of iron upon the beam, without chains or perpendicular guides […] and one of the most ingenious simple pieces of mechanics I have invented.” Zoekend op het internet kwam ik een uitgebreid technisch verhaal tegen over de unieke achteras op deze Opel Astra. Het technische verhaal bleek half zo lang als dit testverslag en dus heb ik maar even de belangrijkste voordelen eruit gefilterd.
De innovatieve structuur van de achterwielophanging van de Opel Astra:
– is lichter en compacter dan een achteras met meerdere wielarmen
– vermindert ongewenste geluiden en trillingen
– zorgt voor een comfortabel rijgedrag
– rolbewegingen van de carrosserie worden aanzienlijk verminderd
– voorkomt zeer doeltreffend elke zijdelingse beweging van de achteras
– de spoorbreedte blijft constant
– de wielvlucht is stugger
– alles bij elkaar zorgen deze (en nog meer kleinere hier niet genoemde) voordelen voor sterk verbeterde rijeigenschappen
[/quote Watt Link-wielophanging]

PPP deel 1
Maandag moest ik in de middag naar een afspraak van een Arbo-coach in verband met mijn herintreding. Maar voor mijn rit naar Rijswijk moest ik eerst nog even actie- en sfeerfoto’s maken met mijn zwager. Ik besloot het weer eens in Zoeterwoude-Dorp te doen, lekker dichtbij en altijd goed voor mooie foto’s. Ik was benieuwd of de zon zou schijnen want volgens het KNMI zou die pas rond het middaguur doorkomen. Maar terwijl we in de auto stapten en naar de A4/N11* reden kwam de zon door, zoals altijd want ik heb gewoon in 99 procent van de fotoshoots een zonnetje op mijn bol. Wat duidelijk opviel op bij elke actiefoto is dat alle vier de wielen onder alle omstandigheden aan de grond bleven. Kijk dat is nou het grote voordeel van het Watt Link-systeem. Mijn zwager is net als ik erg te spreken over de uitstekende wegligging van de nieuwe Opel Astra. Na de fotoshoot ben ik even snel gaan eten en meteen weer in de auto gesprongen richting Rijswijk. De meest logische route is die via de N44/N14/A12/A4 en die heb ik dan ook genomen. Ik hoopte dat ik alle mooie bochten vrij zou hebben, wie weet had ik vandaag eindelijk weer eens mazzel. Via de ventweg naast de A44 ben ik met de cruise control (Automatische piloot staat er op het display, ha, ha) op 50 km/u naar Wassenaar gereden. De snelheidsbrekers en de verschillende soorten verkeersdrempels hadden een nogal verschillend effect op de vering/demping. Achteraf bezien ben ik met een iets te hoge snelheid over de snelheidsbrekers gereden, deze auto heeft tenslotte korte veerwegen en daar had ik rekening mee moeten houden. Bij de stoplichten aangekomen remde ik volledig tot bijna stilstand op de motor af, dan kon ik alvast even testen hoe dat aanvoelt voor de zuinigheidsrit later die middag. Grote voordeel is dat de 6-versnellingsbak lang gegeard is waardoor je bij hogere snelheden dan normaal gesproken al terug kunt schakelen naar de 2de dan wel de 1ste versnelling. Heel mooi en perfect voor mijn zuinigheidsrit later die middag.

Op de N44 rijdend viel me op dat het eenmaal opgewarmde 1.6-liter dieselblok een heel stuk stiller klinkt dan koud. 4=50 km/u – 5=60 km/u – 6=70 km/u en sneller iets dat de schakelindicator ook duidelijk aangeeft. Bij de grote kruising met de A12 aangekomen stond ik links vooraan en heb ik even het TRC/ESC uitgezet. Bij groen gaf ik plankgas en reed precies tegen spinnende voorwielen aan de bocht door. Met slechts 110 Pk en 300 Nm spoot ik uit de startblokken en dat verraste mij toch wel, en dus denk je dan waarom zou ik in hemelsnaam de 136 Pk-versie kopen? Op weg naar de fly-over van de A12 naar de A4 belandde ik even in een drukke puinhoop aan in- en uitvoegend verkeer. Het lukte me om er goed doorheen te komen en mezelf goed te positioneren voor de fly-over. Op weg naar de fly-overbocht bleef ik rechts rijden omdat ik dacht dat ik genoeg afstand had tot mijn voorligger. Maar dat bleek fout gedacht want ik reed met zo’n groot gemak naar mijn voorligger toe dat ik besloot ’m middenin de bocht in te halen. En dat is precies op deze plek best wel tricky, zeker met deze snelheid in een auto met een torsie-as. Het inhalen gebeurde namelijk precies op een plek waar een behoorlijke verzakking zit. De inhaalactie verliep echter prima al was het zeker geen rimpelloze inhaalactie, het onderstel zette even een stap opzij en ik moest het stuur goed vasthouden. Maar het simpele feit dat ik een dergelijke inhaalactie hier zelden doe zegt genoeg over de kwaliteit van deze nieuwe Opel Astra.
* Vlakbij de A4/N11 riep ineens een luide vrouwenstem dat er een obstructie was op de A4, en dat terwijl de NavSat uit stond. Best handig want eenmaal op de oprit kun je geen kant meer op.

PPP deel 2
Op de terugweg besloot ik via Leidschendam en Wassenaar naar Katwijk aan Zee te rijden voor een zuinigheidsrit. Toen ik naar de oprit van de PPP (=Plaspoel Polder) reed stond er een man voor me bij het stoplicht die van alles aan het doen was behalve op de weg en naar het stoplicht kijken. Vervolgens ging hij na groen bijna stilstaan omdat hij twijfelde wat te doen, terwijl je daar toch echt maar één kant op kan en dat is de A4 oprijden. Ik reed om hem heen en pakte de binnenbaan van de vroeger als zeer gevaarlijk bekend staande oprit. Vandaar dat ze deze oprit in twee gescheiden rijbanen hebben opgedeeld, er gebeurden teveel ongelukken. Het mooie aan deze oprit is dat-ie na en hele mooie lange linkerbocht overgaat in een hele mooie rechterbocht de snelweg op. Je kunt hier stevig het gas erop zetten, maar je moet wel heel goed je koppie erbij houden. In de linkerbocht voelde ik de druk op de banden alsmaar toenemen, en net op het moment dat ik op de grens reed kwam de bocht naar rechts eraan. De auto gaat dan heel mooi van druk op de linkerbanden naar druk op de rechterbanden terwijl ik nog steeds gas aan het geven was. Het onderstel gleed heel even lichtjes naar links, want de snelheid lag nu toch wel zo hoog dat ik op de grens reed. Vervelende van deze oprit is dat er van achteren nog verkeer aankomt, dus het is hier goed opletten geblazen. Ik moet zeggen dat de Opel Astra het er alweer uitstekend vanaf bracht. En dan mag ik toch ook even een compliment uitdelen aan de 17-inch Continental ContiWinterContact TS830P banden.

Op de A4 liet ik de snelheid snel weer zakken tot 100 km/u en reed op de ‘Automatische piloot’ richting de afrit bij Leidschendam. Het was even lastig positioneren want er reed een vrachtwagen voor mij, en op de in- uitvoegstrook ook weer terwijl er nog verkeer van achteren aankwam. Uiteindelijk heb ik maar teruggeschakeld naar de 3de versnelling en plankgas gegeven. En dan stond ik toch weer versteld van het acceleratievermogen van deze op papier zwakste dieselversie van de Astra. Het mooie was dat ik dan vervolgens heel lang door kon blijven trekken in de 3de versnelling; 1ste versnelling= max. km/u – 2de versnelling=max. km/u – 3de versnelling=max. km/u. En zo kon ik toch nog de afrit opduiken met een vrij stuk asfalt voor mijn neus. De vorige keer was het asfalt nat en nu was het droog dus ik was benieuwd hoe het nu zou aanvoelen. Ik gaf stevig gas en bleef gas geven tijdens het naar binnen snijden op weg naar het stoplicht. De druk op de banden was dit keer uiteraard een stuk hoger vanwege het droge asfalt, maar de Opel Astra liet zich zo strak en mooi door de afritbocht heen sturen daar kreeg ik even een hele grote glimlach van op mijn gezicht. En dan te bedenken dat met nog betere vering/demping en zomerbanden je nog meer grip hebt. Ik sloeg rechtsaf op weg naar de lange tunnel en de twee minder lange tunnels, alvast genietend van wat er zou gaan komen. De mooie S-bocht van de N14 naar de N44 maar nu met droog asfalt in tegenstelling tot de vorige keer. Het stoplicht stond op groen en ik kon als eerste de bocht induiken, waarna ik meteen het gas erop zette de hele bocht door. HEERLIJK!

Zuinigheidsrit
Eenmaal op de N44 ben ik snel linksaf geslagen en via Duinrell en de Wassenaarse Slag achterom naar Katwijk aan Zee gereden. Bij het Chinese restaurant op de grote kruising had ik nog even een mooi momentje. Het komt niet zo heel vaak voor dat ik daar én groen én volledig vrij baan heb. Dit keer wel dus en daar maakte ik uiteraard even gretig gebruik van, en wel omdat er een lage verkeersdrempel precies onder het stoplicht ligt net voor een flauwe bocht. Door daar vol accelererend overheen te rijden kom je heel even los, maar omdat de weg een lichte bocht maakt en je dus iets naar links moet sturen raakt de auto in onbalans. De manier waarop het onderstel dat opvangt zegt iets over de volgende drie dingen: balans-vering/demping-grip banden. Het was behoorlijk heftig maar de Opel Astra ving de landing en de onbalans van het onderstel perfect op. Dit vind ik één van de leukere testobjecten, maar helaas heb ik maar zelden dat alles klopt=groen stoplicht + weg vrij. Een paar kilometer verderop nam ik de afrit naar het onbemande Esso-station. Ik gooide de brandstoftank vol en kwam na wat rekenwerk uit op 1:18, en dat ondanks een zeer sportieve rijstijl. De zuinigheidsrit begon goed want het lukte mij ondanks de drukte om zonder te remmen de N206 op te rijden. De cruise control erop en gaan met die banaan! Ik had er heel erg veel zin in, en ik ging er blind vanuit dat ik op een mooi verbruik uit zou komen. Met 80 km/u in de 6de versnelling draait het 1.6-liter diesel motorblok slechts iets boven de 1.000 toeren. Bij de haakse bocht ter hoogte van De Zilk aangekomen zette ik de cruise control ruim voor de bocht uit. De cruise control blijft namelijk aanstaan tijdens op- en terugschakelen dus daar moet je wel op bedacht zijn. Zoals verwacht ging de haakse bocht erg lekker waarna ik de cruise control er weer opzette en met 60 km/u verder reed. Daarna wisselde ik de snelheid steeds met het SET/RES-knopje onderwijl op- of terugschakelend, en dan is het eigenlijk best wel handig dat de cruise control aan blijft staan. N.B.: De cruise control (in het display aangeduid als “Automatische piloot”) gaat uit zodra je het ESC/TRC uitschakelt.

In Vogelenzang stond een tijdelijke wegversmalling en ik was blij dat er net even geen tegenligger aankwam. Ik zat namelijk nog steeds op nul keer remmen, en ik wilde eigenlijk wel weer eens een nul halen. Op de bomenweg reed er helaas een fossiel voor me, en dus paste ik mijn snelheid maar aan. Bij de Nachtegalenlaan aangekomen bleek deze nog steeds afgesloten en dus moest ik omrijden. Op de rotonde moest ik remmen voor een voetganger die in eerste instantie aarzelde, heel irritant maar het zij zo dus één keer remmen was een feit. De Zandvoorterlaan ging lekker en genietend van het lekkere winterzonnetje met lentetemperaturen reed ik richting het dorp. En ondertussen vroeg ik me af of dit dé auto is die Opel weer iets gaat brengen van wat ze vroeger ooit hadden toen alle buurmannen in een Opel reden? Tja waarom eigenlijk niet, want – A Uitstekende wegligging – B Lekker sturen – C Veel beenruimte achterin – D Laag verbruik – E Perfect schakelende 6-versnellingsbak – F Perfect werkend Start/Stop-systeem – G Mooi aangrijpende koppeling – H…et is dus niet meer dan logisch dat ik het zo naar mijn zin heb in deze nieuwe Opel Astra. Bij het CircuitPark Zandvoort aangekomen maakte ik een mooie glijdraai over de rotonderand. Op naar de boulevard waar alweer een fossiel voor een lange sliert achter elkaar rijdende auto’s zorgde. Hebben die mensen dan echt niet door dat ze veel te langzaam (45 km/u waar je 60 km/u mag) rijden??? Op de duinenweg kon het gas er gelukkig weer op en kon en mocht ik weer even 80 km/u rijden. Op de terugweg was ik nog een paar keer heel dicht bij een remactie vanwege dichte spoorbomen en een voorligger die zomaar ineens van het gas afging om niets. En oh wat baalde ik van die ene keer remmen toen ik zonder te remmen perfect stilviel voor pomp 1 het onbemande Esso-tankstation. Maar ach het verbruik van 72 km / 2,46 liter diesel = 1:29,27 + 10 procent correctie winterbanden = 1:32,2 (1:31,25 – 1:32,26).

Échte toegevoegde waarde!
De reden van de titel van deze alinea is dat ik niet zoveel op heb met die stortvloed aan elektronische veiligheidssystemen. Constant een flitsend rood licht voor mijn neus onder begeleiding van een akoestisch signaal alleen maar omdat ik als motorrijder gewend ben om laat te remmen. Lane Keep Assist zal best handig zijn voor sommige mensen, maar ik zet dit veiligheidssysteem eigenlijk altijd meteen uit. Of Advanced Park Assist, leuk voor mensen die niet kunnen parkeren, maar ik doe het toch echt sneller zonder dit systeem. De vraag voor mij was dan ook heeft Opel echt iets weten toe te voegen aan deze auto wat er wél toe doet. En het antwoord luidt: “Ja!” Vanaf de Innovation is er standaard Opel OnStar aanwezig.

[quote Opel.nl]
Opel OnStar – 1 geeft je 24 uur per dag, 365 dagen per jaar vrijwel overal in Europa toegang tot een groot aantal waardevolle diensten*. En het allermooiste: het is de eerste 12 maanden gratis, inclusief de Wi-Fi Hotspot.
* Automatic Crash Response – Als je bij een ongeval betrokken raakt, maken de sensoren in de auto automatisch contact met de Opel OnStar adviseur, die direct toegang heeft tot de gegevens van je auto. De adviseur beoordeelt de situatie en stuurt, indien nodig, de hulpdiensten naar de juiste GPS-coördinaten.
* 24-uurs Noodoproep Dienst en Pechhulp – Bij een medisch noodgeval of pech onderweg maak je met één druk op de knop contact met de Opel OnStar adviseur. De adviseur stuurt direct de juiste hulpteams naar je locatie.
* Wi-Fi Hotspot – Via de extra krachtige Opel OnStar dakantenne beschik je over een stabiele en snelle internetverbinding, die tot 7 apparaten kan ondersteunen.
* Smartphone-app – Met één druk op de knop op afstand de deuren vergrendelen of ontgrendelen, de resterende levensduur van de olie controleren, de claxon bedienen en je lichten laten knipperen, zodat je je auto des te sneller kunt terugvinden.
* Hulp bij gestolen voertuig – Bel bij diefstal van je auto de Opel OnStar adviseur en geef het dossiernummer dat je van de politie hebt gekregen door. De adviseur geeft de locatie van je auto dan door aan de politie.
* Voertuigdiagnose – Je kunt Opel OnStar op elk moment vragen om de belangrijkste systemen van je auto te controleren, zoals de motor, versnellingsbak, uitstoot of airbags. Tevens kan Opel OnStar je elke maand een e-mail sturen met deze diagnose.
* Bestemming downloaden – Op zoek naar de beste route, een restaurant, tankstation of andere bestemming? Je hoeft alleen op de Service-knop te drukken! De adviseur kan je de gewenste informatie geven en stuurt de locatie automatisch naar je Opel navigatiesysteem.
Jouw privacy Jouw beslissing
Jij bepaalt zelf wat Opel OnStar wel en niet kan doen!
– Zodra je je bij Opel OnStar hebt aangemeld en je account hebt geactiveerd, heb je toegang tot alle Opel
OnStar diensten. Voor je veiligheid wordt je bij sommige diensten gevraagd om je PIN-code te geven.
– Je kunt op elk moment besluiten om de locatie van je auto af te schermen door de Privacy-knop ca. 5 seconden ingedrukt te houden. Verander je van gedachten, druk dan nogmaals ca. 5 seconden op de Privacy-knop om je locatie weer met Opel OnStar te delen. Alleen in een noodsituatie zal Opel OnStar deze voorkeur negeren.
– Opel OnStar zal je gegevens nooit verkopen. Jouw informatie wordt uitsluitend verstrekt aan Opel OnStar, aan bedrijven die aan General Motors verbonden zijn, door jou geselecteerde Opel dealers, retailers en bedrijven die namens Opel OnStar werken en eventueel door jou gekozen andere dienstverleners.
[/quote Opel.nl]

ik heb dus niets teveel gezegd denk ik, Opel biedt met OnStar dus echt iets aan wat duidelijk meerwaarde heeft ten opzichte van die – in mijn ogen – overvloed aan veiligheidssystemen.
Een ander mooi ding wat ook echt toegevoegde waarde biedt vind ik de IntelliLux LED Matrix-koplampen.
Opel introduceert intelligente technologie die de veiligheid vergroot:
– De Intellilux LED Matrix-koplampen bestaan uit 16 afzonderlijke LED-elementen
– Zodra een ander voertuig wordt gesignaleerd, worden één of meer LED-elementen uitgeschakeld
– Zo kun je continu met grootlicht rijden zonder anderen te verblinden
– De lichtbundel is breder en langer, voor optimaal zicht
– Rijden in het donker is veiliger en minder vermoeiend
– Hoge betrouwbaarheid en zeer lange levensduur

Het Intellilux LED Matrix-systeem biedt bovendien:
– Bochtverlichting, waarmee de veiligheid nog verder vergroot wordt
– Verlichting voor secundaire wegen, met een hogere lichtopbrengst
– Stadsverlichting, de perfecte aanvulling op de straatverlichting
– Snelwegverlichting, met automatische detectie van meerbaanswegen om verblinding van tegemoetkomend verkeer te voorkomen

Prinsenbeek=Koninklijkverbruik
Vrijdag 29 januari was de laatste dag en na de zeer geslaagde zuinigheidsrit wilde ik toch ook nog weten wat de Opel Astra 1.6 CDTi op de snelweg zou doen qua verbruik. Mijn doel is dan altijd om zo constant mogelijk 100 km/u te rijden op de snelweg, en dat is best lastig alhoewel het op vrijdagen wel wat rustiger is dan op andere dagen. De standaard files die er op maandag t/m donderdag altijd staan heb je vrijdag meestal niet, en gelukkig was dat ook nu het geval. De route naar de A12 voerde echter via een 50-70-50-70 km/u aanrijroute. En gelukkig kon ik dat stuk van de route ook mooi constant rijden, dus het begon meteen al lekker. Eenmaal op de A12 lukte het me nagenoeg perfect om die 100 km/u vast te houden. Bij Rotterdam moest ik even 6 kilometer lang 80 km/u rijden, maar daarna kon ik de snelheid met de SET/RES-knop weer opplussen naar 100 km/u met sprongetjes van 2 km/u. De bocht op de fly-over ging ook lekker en in tegenstelling tot anders heb ik nu geen gas bij gegeven, maar zelfs dan reed ik nog met groot gemak de meeste auto’s los. Onder me voelde ik het onderstel duidelijk reageren op de dwarsrichels, maar de Opel Astra vervolgde onverstoorbaar strak zijn weg. En ook nu weer viel me op hoe onopvallend goed deze nieuwe Opel Astra stuurt. De snelweg van Rotterdam naar Breda verliep ook volledig fileloos, dus een nauwkeuriger verbruiksmeting op de openbare weg kon ik me niet wensen. Het verbruik van deze snelwegzuinigheidsrit met exact 100 km/u zonder files kwam uit op 137,8 km/4,5 liter diesel = 1:30,6 + 10 procent correctie winterbanden = 1:33,66. Een verbruikswaarde waar zelfs ik met mijn goed getrainde zuinigheidsrijstijl nooit van had durven dromen. Opel maakt de beloofde verbruikswaarden dus volledig waar en meer dan dat, de verbruikswaarden zijn zelfs beter. Die 10 procent die ik er bij optel heb ik een keer zelf getest met één en dezelfde Toyota op winterbanden en zomerbanden, en daar kwam exact een 10 procent hoger verbruik voor de winterbanden uit.

Na het aftanken ben ik nog even de snelweg opgereden zuidwaarts om de maximum snelheid te testen in de eerste drie versnellingen. Wat me opviel is dat de toerentalbegrenzer ruim voor het rode gebied van 5.000 toeren ingrijpt.
1ste versnelling – 42 km/u
2de versnelling – 84 km/u
3de versnelling – 128 km/u
4de versnelling – Rijbewijskwijtsnelheid (de politie staakt niet meer dus…)

Duidelijk is wel dat deze Opel Astra ‘lange’ versnellingen heeft en dat komt het lage verbruik uiteraard ten goede. Het is zelfs zo erg dat als je 70 km/u in de 6de versnelling (=net boven de 1.000 toeren) rijdt de schakelindicator aangeeft om terug te schakelen naar de 5de versnelling. En om heel eerlijk te zijn geef ik de schakelindicator in dit geval gelijk, 70 km/u in de 6de versnelling kan wel maar je voelt het motorblok dan toch constant licht protesteren. Op de terugweg naar Prinsenbeek heb ik nog even het TRC/ESP uitgezet voor de lol uitgezet, want de volledig lege dubbelbaans afrit was iets te mooi om te laten lopen. Ik kwam met de maximum snelheid de afrit opgereden en hield die ook zolang mogelijk vast door extreem laat te remmen (de remmen zijn krachtig zat en laten zich bovendien uitstekend doseren), de auto extra laat in te sturen en daarna in één keer het stuur om te gooien. Een heftige actie maar de Opel Astra trok het – dankzij de Watt Link wielophanging! – met groot gemak mag ik wel zeggen, jammer dat ik ’m weer in moet leveren want dit is een Opel die weer ouderwets des Opels is. Eén dingetje wat mij echt negatief opviel en ik nog even kwijt moet is het nogal wazige beeld van de achteruitrijcamera, daar moet Opel echt iets aan doen vind ik.