Opel Insignia Grand Sport GSi 2.0 Turbo S/S 4×4 8AT 2018 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Opel Nederland B.V.



Beter en sneller dan zijn voorganger!

Samenvatting
Het Daanen-soort is een apart soort zei mijn wijlen opa Daan van Egmond altijd tegen mij toen ik klein was en gelijk had hij kan ik achteraf alleen maar bevestigend antwoorden. Mijn hele leven is tot op heden één grote en lange aaneenschakeling van ongelofelijk bizarre rare vreemde en soms zelfs ronduit onmogelijke gebeurtenissen. Gaat er ooit wel eens iets normaal bij jou krijg ik dan ook meer dan eens te horen. Met de voorganger (de Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo 4×4 AT-6) van deze Opel Insignia GSi gebeurde iets vreemds en alsof de duvel ermee speelde was dat ook nu weer het geval. Gelukkig was dit voorval echter te herstellen in tegenstelling tot die van de Opel Insignia OPC. Die Opel Insignia OPC had vrijwel exact hetzelfde aantal Pk’s als deze nieuwe Opel Insignia GSi. Ja maar die OPC-versie had toch een vermogen van 325 Pk? Nou dat dacht blijkbaar heel autojournalistiek Nederland….. op mij na dan. Na een paar kilometer rijden had ik al door dat de Opel Insignia OPC nooit 325 Pk aan de krukas kon hebben. Ik ben toen de enige autojournalist geweest die deze auto op de vermogensbank heeft laten zetten (bij Rica Engineering in Wateringen) voor een meting. En ik had inderdaad gelijk want de Opel Insignia OPC testauto bleek afgerond maar 256 Pk aan de krukas te hebben. Hoe het kan dat werkelijk helemaal niemand gemerkt heeft (Autoweek, Autovisie, Autowereld etc.) dat deze auto ruim 69 Pk tekort kwam snap ik nog steeds niet. Dan ben je in mijn ogen gewoon een totale prutser die maar beter bij de Libelle of Margriet kan gaan werken. Het vreemde voorval met deze Opel Insignia GSi kun je verderop in het testverslag lezen maar dan nu eindelijk even iets over deze fantastische Opel Insignia GSi. Fantastisch? Ja maar deze grote lange sedan heeft maar 260 Pk dus hoe kan dat nou in hemelsnaam fantastisch zijn? Ach weet je zo’n Audi RS-zoveel of BMW M-zoveel zijn hopeloos overbodige en voor de Nederlandse wegen totaal onbruikbare auto’s met een grote draaikolk in de tank. Bovendien zijn ze erg geliefd als vluchtauto na een ramkraak dus de kans dat-ie gejat wordt door een bontkraagje is heel erg groot. Die 260 Pk zijn ruim voldoende en samen met de fabuleus zittende stoelen, het uitmuntende stuurgevoel en de absurd goede wegligging (want 4×4 + superplakbanden) kun je jezelf in Nederland meer dan uitstekend vermaken met deze auto. Ik was behoorlijk verrast maar toen moest ik even terugdenken aan de al net zo fantastische Opel Mokka Edition 1.4 Turbo 4×4 Start-Stop. Daar stapte ik letterlijk misselijk uit na een rondje SBP, maar dat kwam omdat ik een maand eerder van de motor was gestapt en met 180 km/u met mijn lichaam voorover keihard plat op het asfalt was geklapt en daarna als een menselijke torpedo op minder dan 30 cm langs de vangrail was gevlogen. Een normaal mens is dan dood maar ik dus niet want Daanen-soort weet je wel.

Plus: Sublieme wegligging – Fantastische stoelen – Grote auto die als een kleine auto stuurt
Min: Te langzaam op- en terugschakelende versnellingsbak met flipperen- Keyless Entry – Verbruik

Testverslag
Aan het einde van de 31ste mei kon ik niet anders dan deze totaal bizarre dag met een superstrakke planning van 04.30u in de ochtend tot 20.45u betitelen als: “Gewoon Daan!” Een paar trefwoorden om de dag te omschrijven: Trein – Vertraging (uiteraard!) – Bus – Busje Professor Hyperpro – Motor – Benenwagen – Trein – Benenwagen – Auto (deze Opel Insignia GSi) – Terug naar Start=Breda want keyless entry sleutel vergeten – Op tijd thuis na 2×95 km – Motor/Noodweer/A’dam – Stipt op tijd bij de afspraak met een arts – Zwemmen – Fiets – Eten – Shiatsu bij Hide – Fiets – Slapen. En nee ik doe dit echt niet expres maar het overkomt mij gewoon en ik denk dan altijd maar zo dat ik daardoor iets te vertellen heb en een mooi verhaal kan schrijven. Mijn leven is dus verre van saai en dat is een understatement van hier tot Tokio. Zoals je al kunt opmaken uit het begin van deze alinea was donderdag 31 mei een drukke dag. Ik moest eerst met de fiets/trein/bus naar Werkendam om mijn motor op te halen bij Hyperpro want de schokbreker was gereviseerd en de keerringen + olie van de voorvork vervangen zodat mijn motor klaar was voor de lange verre reis naar Kazachstan. Na mijn motor in de garage gezet te hebben ben ik 3 kilometer naar het Centraal station van Leiden gehold en de trein gepakt naar Breda. Daar ben ik vervolgens weer bijna 3 kilometer naar Opel Nederland B.V. gehold om een hagelnieuwe Opel Insignia Grand Sport GSi 2.0 Turbo 4×4 8AT in ontvangst te nemen. Voor vertrek heb ik samen met de PR Manager nog even wat dingen door genomen waarna ik stuur/stoel/spiegels heb afgesteld en ben vertrokken richting Leiden. In de buurt van Rotterdam zag ik op het display een OnStar-gesprek binnenkomen met een mededeling betreffende de auto. Maar ik weet toch alles van deze auto dacht ik en drukte het gesprek weg. Even later zag ik op het display weer een binnenkomend OnStar-gesprek maar omdat het op dat moment druk was – een Range Rover reed bijna tegen mij aan toen de bestuurder in wilde halen – en regende drukte ik het gesprek weer weg. En toen begon er ineens een stem tegen mij te spreken, het bleek een OnStar-operator die mij vertelde dat de Keyless Entry-sleutel nog in Breda lag. “Yeah right!”, heb ik weer hoor maar ik kon er wel om lachen want wat moet je anders?

Bij Ridderkerk ben ik omgedraaid en weer terug naar Breda gereden met een iets hogere snelheid dan zonet. Dit lijkt mij een heerlijke auto om mee over de Autobahn te burnen zoals dat zo mooi heet. Terugrijdend naar Breda was het zaak de motor niet uit te laten vallen want dan kon ik ‘m niet meer gestart krijgen. Gelukkig heeft deze Opel Insignia GSi een 8-traps automaat maar toch kreeg ik het even Spaans benauwd toen in Breda voor het eerste stoplicht de motor uitviel vanwege Start/Stop-systeem. Ik liet meteen de rem los om de motor weer aan te laten slaan, onzin natuurlijk maar wel een logische menselijke reflex. Bij Opel aangekomen ben ik snel uit de auto en heb de Keyless Entry sleutel in ontvangst genomen. Daarna ben ik met gezwinde spoed richting huis gereden oftewel iets te hard maar ja soms heb je geen keus. Bij Rotterdam aangekomen gokte ik erop dat de A4 de beste keus zou zijn omdat ik op de radio iets voorbij had horen komen over een auto met een probleem rond het Kleinpolderplein en dan weet je eigenlijk al dat het daar muurvast staat. Op de A4 knalde ik met 140-160 km/u richting Leiden en dat ging best lekker moet ik zeggen. Alleen bij Rijswijk had ik even een langzaam rijdende file maar nadat ik er bij Leidschendam was af gegaan had ik alle stoplichten mee in de tunnels en met wat slimme Max V.-inhaalacties kon ik lekker doorrijden. In de lange tunnel met irritante dwarsstrepen (=hobbel-de-hobbel) heb ik de standen Tour-Normal-Sport uitgeprobeerd en dat verschil in Adaptieve demping voel je overduidelijk. Daarna even lekker door de kneedown-bocht bij Hotel Bijhorst heen geknald. Om exact 14.07u was ik thuis, daarna moest ik snel omkleden en door het noodweer op de motor naar A’dam voor een afspraak bij een arts waar ik stipt om 14.45u, de tijd van de afspraak, naar binnen liep.

Té goed?
Na die totaal bizarre donderdag werd het misschien dan wel niet zo’n bizarre vrijdag maar ik zat wel met een groot probleem en hierna wordt duidelijk waarom. Het ritje heen en terug naar school was gewoon lekker en niets bijzonders of beter gezegd meedrijven met het spitsverkeer. In een paar bochten kon ik even lekker aanzetten maar dat leverde nul komma nul informatie op want de Opel Insignia Grand Sport GSi 2.0 Turbo 4×4 8AT voelde exact hetzelfde aan als met een tweemaal lagere snelheid. Huh? Ik kan mij herinneren dat zoiets me vaker is overkomen maar dit was toch nog weer anders. Na het eten besloot ik daarom meteen een rondje SBP te doen want dan moest ik toch zeker de grens kunnen vinden. Op weg naar het SBP ben ik uiteraard over de ventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg gereden. De verkeersdrempels daar zijn een leuke test voor het FlexRide-systeem (=adaptieve elektronisch geregelde demping) die drie standen kent, Tour – Normaal – Sport waarvan de middelste niet staat aangegeven want daar staat-ie standaard in. Voor Tour en Sport moet je dus een knopje indrukken. Je kunt heel duidelijk het verschil voelen tussen de drie standen en in elke stand doet het FlexRide-systeem exact wat het moet doen dus het systeem doet zijn werk uitstekend. Richting de afslag Klei-Oost rijdend schakelde ik het TRC/ESP uit zodat ik zeker wist dat er niet ingegrepen zou worden. Uiteraard klapte ik de schakelpook in de M-stand want ik wilde zelf bepalen wanneer ik op zou schakelen. Gelukkig draaien de stuurflippers mee zodat ik op de F1-manier sturend eenvoudig omhoog en omlaag kon flipperen. Stom toevallig reed er een snelle zwarte BMW 6-serie voor mij die net als ik ook gezonde sportieve haast had. Ik liet de BMW wat gaan zodat ik snelheid kon maken en meteen achter hem aan lekker hard de bocht in kon duiken. Middenin de bocht voelde het aan als dit ga ik helemaal never nooit niet redden maar de FlexRide in de Sport-stand samen met de Twinster adaptieve 4-wielaandrijving regelden het voor mij ik hoefde niets te doen en vloog zo perfect en zo hard door de bocht op de BMW af die stopte dat ik supersnel vol op het rempedaal moest trappen die de grote Brembo-klauwen met dito schijven in werking stelde om de boel precies op tijd stil te laten staan. Oeps deze auto is wel heel erg goed dit had ik niet verwacht. Nu snap ik ook meteen waarom deze 260 Pk sterke Opel Insignia Grand Sport GSi 2.0 Turbo 4×4 8AT op de Nürburgring sneller is dan zijn 325 Pk sterke Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo 4×4 6AT voorganger. Over die laatste auto kan ik trouwens nog een leuke anecdote vertellen.

Na de twee rotondes reed ik het SBP op en vloog met een lekker vaartje door de haakse rechterbocht. Ik voelde niets dus het gas erop door de flauwe linkerbocht heen om daarna plankgas in M2 de vrachtwagenparkeerplaats en ook dat resulteerde niet in een glijdende auto en al helemaal geen doorspinnende wielen. Oké 260 Pk op bijna 1.600 kg is niet schokkend maar ik had toch wel iets van een beetje vuurwerk verwacht. In de snelle rechts-links combinatie gaf ik weer stevig gas in M2 maar ook nu weer niets aan het handje. Dan maar eens hard door de haakse rechterbocht met verkeersdrempel ervoor heen. De achterkant maakt hier een hupje als je genoeg vaart hebt en dat resulteert 9 van de 10 keer in een licht wegbrekende achterkant. Nou mooi niet dus! Ik reed over de hoge verkeersdrempel en dat voelde goed aan, in de Sport-stand is de demping van de schokbrekers lekker hard waardoor de auto snel weer in balans is. Daarna volgde de allerhoogste verkeersdrempel die ik door even heel hard en kort te remmen (een eitje dankzij de zeer prachtige krachtige Brembo’s) ook perfect kon nemen ondanks dat deze Opel Insignia GSi weinig grondspeling heeft. Daarna gaf ik plankgas in M2 maar ook in de blinde rechterbocht na de rotonde was er geen sprake van spannend weggedrag. Zelfs in de haakse rechtse en haakse blinde linkerbocht na de volgende rotonde gaf de Opel Insignia GSi geen krimp. Ik heb uit totale ontreddering nog een rondje gereden maar zelfs met een nog hogere snelheid gebeurde er niets. De lange noordelijke oprit naar de N206 was leuk maar ook alweer niet spannend. Dan de opritbocht bij ‘t Heen maar misschien wordt het daar voor het eerst wel spannend? Vlak voor de apex gaf ik plankgas in M2 en dit keer ging ik dan eindelijk met zwaar piepende banden door de opritbocht maar meer dan dat gebeurde er niet. Uitbreken of glijden noop niets daarvan! De onvermijdelijke vraag die ik dan wel moet gaan stellen: “Is deze auto té goed?” Zo goed dus dat-ie niet meer spannend is. Ik kan nog maar één ding doen en dat is een rondje over het rotondecircus heen rijden. Ik ben benieuwd. Eén ding vind ik wel erg jammer en dat is dat de 8-traps automaat voor een sportieve auto gewoon te langzaam opschakelt. De ZF 8-traps automaat is wat dat betreft een stuk beter en die mogen ze van mij bij een eventuele update dan ook monteren.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 2×70-liter + 1×50-liter + 2×33-liter + 2×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 1×50-liter + 1×33-liter + 3×13-liter

Leuke zaterdag
De volgende dag wist ik niet zo goed wat ik nou moest gaan doen, ik moest namelijk eerst afwachten of mijn zwager al dan niet moest werken. Hij had dit weekend bereikbaarheidsdienst en dit weekend was de enige mogelijkheid om foto’s te maken. Gelukkig hoefde hij zaterdag niet te werken en konden we tussen 12.00u en 14.00u foto’s maken. Helaas was de lucht grijs en grauw maar door de spierwitte lak knalde de Opel Insignia GSi van de foto’s af dus dat was dan weer een mazzeltje. Mijn zwager was net als ik ook onder de indruk van de uitstekende wegligging van deze Opel Insignia GSi. In de middag heb ik nog even een ritje gemaakt rond Leiden en vanwege het hoge verbruik tot dan toe besloot ik na het avondeten een zuinigheidsrit te gaan maken. Ik wilde toch wel eens weten hoe zuinig ik deze Opel Insignia GSi kon laten rijden. De zuinigheidsrit startte zoals altijd in Katwijk aan Zee in ‘t Heen voor de grote Appie. Het aftanken leverde een 1:5,75 op maar die slechts 82,7 km heb ik dan ook wel zeer sportief gereden dus helemaal verbaast daarover was ik dan ook niet. Maar als ik het vergelijk met andere auto’s met veel meer Pk’s vind ik het toch wel aan de hoge kant vooral omdat het gewicht van deze Opel Insignia GSi voor een dergelijke auto laag is. Eenmaal op de N206 ging de ACC erop en kon de zuinigheidsrit beginnen richting Zandvoort en weer terug. Omdat ik toch niets te doen had en benieuwd was in welke versnelling ik nou reed met 80 km/u klapte ik de versnellingspook even naar links. Het ACC blijft dan overigens gewoon geactiveerd en ik zag op het display M8 staan oftewel de hoogste versnelling. Bij haakse rechterbocht ter hoogte van De Zilk aangekomen zette ik het ACC uit en liet de Opel Insignia GSi rustig uitrollen. Een meter of 50 voor de bocht schakelde ik terug naar M7 -> M6 -> M5 zodat ik niet hoefde te remmen en met een redelijk hoge bochtensnelheid reed ik mooi op de grens door de haakse rechterbocht heen. Daarna moest ik 60 km/u gaan rijden en klapte de versnellingspook weer even naar links en zag een M6 op het display waarna ik even doortrok tot 70 km/u in D en de versnellingspook weer even naar links klapte en M7 op het display zag verschijnen. Het zal dus wel het eerste cijfer van de snelheid zijn dat correspondeert met het nummer van de Manuele versnelling.

Bij Vogelenzang aangekomen zag ik dat ik niet verder kon rijden en een behoorlijk stuk om moest rijden. Jammer want die weg is behoorlijk saai vergeleken bij de bomenweg. Omdat ik op de smalle kruip-sluipweggetjes heel langzaam moest rijden heb ik meteen maar even de minimum snelheid van het ACC uitgetest en die bleek 25 km/u te zijn. Meestal is die snelheid een meervoud van een tiental maar bij deze auto dus niet. Omdat er op de omleidingsroute meerder stoplichten zijn kon ik ook meteen mooi even kijken of het ACC de auto volledig stilzet achter zijn voorganger bij een stoplicht dan wel zichzelf rond de 20 km/u uitschakelt. Gelukkig zet het ACC de auto volledig stil en hoef je alleen maar een tikje op het gaspedaal te geven om weer verder te kunnen rijden. Ik reed heel rustig en dat kon ook want ondanks de lange doorgaande rechte weg mag je hier maar 50 km/u. Ik zag de naald van de benzinemeter nauwelijks teruglopen dus dat zou betekenen dat het verbruik op een nette waarde uit moet komen. Wel moest ik heel goed opletten na afremmen op de motor met de stuurflippers even de versnellingspook heen en weer te klappen want anders bleef-ie in de M-stand staan en dat betekent meer toeren en dus een hoger verbruik. Bij de meeste auto’s springt de automaat na een tiental seconden automatisch weer van de M-stand in de D-stand maar bij deze Opel Insignia GSi dus niet. Wel kun je naast het snel heen en weer klappen van de versnellingspook ook beide stuurflippers tegelijk naar je toetrekken dan springt-ie ook weer van de M-stand in de D-stand. Omdat ik even zin had in een stoelmassage drukte ik op het knopje daarvoor links op de stoelrand. Deze werkelijk fabuleus zittende bovendien zeer fraai uitziende kuipstoelen zijn speciaal ontworpen voor deze Opel insignia GSi. Het zijn zoals het Opel betaamt inderdaad AGR-stoelen = Aktion Gesunder Rücken. Na het lange saaie stuk oprijden belandde ik dan eindelijk in Aerdenhout en kon ik richting Zandvoort rijden. Zoals al duidelijk was had ik het nul keer remmen na de omleiding al snel uit mijn hoofd gezet, dat zat er absoluut niet in met die vele stoplichten. Het was een saaie zuinigheidsrit die ik maar snel zal vergeten, maar gelukkig was het verbruik wel netjes want ik kwam uit op 1:14,85 en dat is net iets beter dan het opgegeven laagste verbruik van 1:14,08. Voor het terugbrengen naar de importeur heb ik ook nog even getankt en die verbruikswaarde was 1:10 met lekker stevig doorrijden. Nog steviger doorrijden resulteerde in een verbruik van 1:5,75 en dat is een behoorlijk stuk lager dan de laagst opgegeven verbruikswaarde van 1:8,69.

Op weg naar…
Zondagmiddag kon ik maar één ding doen en dat is een rondje over het rotondecircus heen knallen, ja inderdaad knallen want een normaal rondje dat voor een andere auto knallen en glijden betekent is voor deze Opel Insignia oersaai. Op weg naar het rotondecircus ben ik uiteraard via de koeienrotonde gereden, dat was alvast een leuke test voor het onderstel van de Opel Insignia GSi. Op weg naar de koeienrotonde heb ik het TC en ESP uitgezet en in een persbericht las ik dat ik dat kon doen door tweemaal achter elkaar het knopje met de slippende auto in te drukken. Wat echter ook werkt is gewoon dit knopje ingedrukt houden zoals ik altijd doe. Op weg naar de koeienrotonde hoopte ik dat er niet net een auto voor mij langs zou kruisen de woonwijk in. Gelukkig nam niemand de rotonde driekwart en kon ik het gas erop houden en vloog ik heel mooi glijdend over de rotonderand heen. Waar andere auto’s hier nogal wel eens halfdwars over de rotonderand heen glijden was daar bij deze Opel Insignia GSi totaal geen sprake van. Na de rotonde volgt voor de volgende rotonde een flauwe rechter buitenom-bocht met een lage verkeersdrempel erin naar de Provincialeweg. Eén van mijn favoriete bochten omdat-ie zo geniepig lastig is in tegenstelling tot wat je zou verwachten. Hoe harder je er doorheen rijdt hoe lastiger deze bocht wordt en dat is nou precies wat ik leuk vind aan deze bocht. Met een tweewielaangedreven Hot Hatch kun je hier behoorlijk hard doorheen maar de beperking is dat zo’n Hot Hatch gaat glijden en als je er met een te hoge snelheid doorheen rijdt kan dat resulteren in dusdanig zijdelings wegglijden dat je de kans loopt in het gras te belanden. Omdat ik de Opel Insignia GSi nog geen enkele keer serieus uit balans had weten te krijgen besloot ik er vol in te gaan. Vlak voor de bocht gaf ik plankgas en ik vloog er heel mooi doorheen waarna ik met een korte felle ruk het stuur even naar rechts omgooide. Nu had ik de Opel Insignia GSi dan eindelijk uit balans en nog behoorlijk heftig ook maar de correctie was even snel als perfect waarvoor mijn complimenten aan de technici van Opel. Dat belooft wat voor het rotondecircus!

Rotondecircus…. JIHA!!!!!!
Aangekomen bij het rotondecircus was het redelijk rustig maar voor de haakse rechterbocht is het altijd heel goed en vooral ver vooruit kijken of er iets aankomt. Ik kwam precies goed uit en kon vlak voor de haakse rechterbocht plankgas geven wat ik overigens in de D-stand heb gedaan maar uiteraard wel met het TRC/ESP uitgeschakeld. Ik vloog heel mooi met piepende banden door de bocht zonder noemenswaardig uitbreken en dat terwijl ik er toch ruimschoots op (over?) de grens rijdend indook. Op de kleine rotonde maakte ik een 360-gradendraai en reed terug richting de kleine rotonde. Daar pakte ik de buitenring zodat ik lekker vaart kon maken richting de grote rotonde waar ik uiteraard ook de buitenring pakte. Ik smeet de Opel Insignia GSi zo hard als ik kon de buitenring op en ook weer af, terwijl de 20-inch banden het uitgilden maar de Opel Insignia GSi – toch een grote en lange auto van bijna 1.700 kg met mij erin – zoog zich letterlijk aan het wegdek vast. Het is dat ik de gewone voorwielaangedreven Opel Insignia 1.5 Turbo ook heb getest anders had ik het gewoon niet willen geloven. Ik reed op de kleine rotonde met de hoge rotonderand af en gaf stevig gas maar moest op het laatste moment van de binnen- naar de buitenring snijden omdat een langzaam rijdende voorganger de binnenring nam terwijl ik aan kwam rijden. Helaas pindakaas weg leuke actie en dus kon ik hopelijk even knallen op de grote ovale rotonde. Er kwam een rij auto’s vanaf de afslag op de ovale rotonde afgereden dus ik moest stevig gas geven om ze voor te blijven. Dat lukte en vanaf de dalende verzakking (veengrond heerlijk want leuk voor testen vering/demping) en ik vloog met piepende banden hard naar binnen sturend op de mooiste rotonderanden van heel Zuid-Holland af. Onderaan de rotonde aangekomen stuurde ik hard naar links en sneed over de hoge rotonderand naar binnen terwijl ik plankgas gaf. Echt bizar hoe goed deze Opel Insignia GSi dit doet voor zo’n grote/lange auto. Daarna volgt de hoge rotonderand aan de andere kant van de ovale rotonde en die is lastiger omdat je meteen na het landen op het asfalt heel hard naar rechts moet sturen over het viaduct heen met links van je een vangrail.

Ook dit ging perfect dus ik was benieuwd naar de grote rotonde met zijn heftige g-krachtenbocht. Maar eerst nog de kleine rotonde die gewoon lekker ging en wat zo grappig is dat de Opel Insignia GSi zich voor je gevoel als een kleine hatchback heel mooi kort over zo’n kleine rotonde heen laat draaien. Uitstekend stuurgevoel, uitmuntende vering/demping, 20-inch ZR-banden maar dan ben je er nog niet want het afstellen van alles op elkaar is de grote kunst en dat kost tijd. Oh en ik mag natuurlijk de Twinster Adaptieve 4-wielaandrijving (mét Torque Vectoring!) niet vergeten want zonder deze perfect werkende 4-wielaandrijving was dit allemaal niet mogelijk. Door de Torque Vectoring van de Twinster Adaptieve 4-wielaandrijving wordt het koppel op de gunstigste manier over de vier wielen verdeeld en dat werkt perfect. Dat wordt echter gedaan zonder(!) gebruik te maken van een differentieel, dit AWD-systeem gebruikt twee koppelingen waardoor het koppel in plaats van naar twee achterwielen ook naar één achterwiel gestuurd kan worden wat op het moment dat het écht nodig kan zijn een veel betere wegligging tot gevolg heeft. De nieuwe Ford Focus maakt ook gebruik van een dergelijk systeem met koppelingen, maar in tegenstelling tot de Ford Focus RS waar ik totaal níet voelde wat de auto zou gaan doen (ik vond dat letterlijk doodeng) daar voel ik dat bij deze Opel Insignia GSi wél en dat vind ik heel knap van Opel. Ondertussen was ik de grote rotonde genaderd en even dacht ik dat alles de mist in zou gaan maar de tegemoetkomende auto die de rotonde opreed verliet ‘m gelukkig meteen weer. Ik kon dus vol op het gas de rotonde op- en afrijden. In de lange rotondebocht voelde de Opel Insignia GSi geen enkel moment onzeker aan, het onderstel werd door vierwielaangedreven 20-inch wielen met 245 mm brede super-plak-banden op de ideale lijn gehouden. Om deze auto uit balans te krijgen moet je wel zo onbeschoft hard een bocht induiken dat je maar beter van tevoren de brandweer kan bellen, want op dat moment weet je zeker dat het inderdaad ook mis zal gaan! De grens van deze auto ligt zo ontzettend ver dat je van een hele veilige auto mag spreken en dat is toch wel een “Sterk staaltje Opel” als ik het zo mag zeggen.

Tja als laatste…
Na mijn bizarre begin maar daarna heerlijke testmomenten zag ik pas toen ik het testverslag online wilde gaan zetten dat ik helemaal was vergeten iets over de audio, de NavSat, de HUD en alle veiligheidssystemen te schrijven. Best grappig want dat geeft alleen maar aan wat er nou écht belangrijk is aan een testauto; wegligging – stuurgedrag – grip van de banden – vering/demping – stoelen. En denk je nou echt dat Opel slechte spullen in z’n topmodel stopt nee toch nou dan!

 

Specificaties

Jaargang

2018

Carrosserie

Sedan

Transmissie

Automaat

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Benzine

Type motor

Otto

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

7,6 seconden

Topsnelheid

250km/u

Vermogen

191(260)/5.300 kW (pk)/rpm

Koppel

400/2.500-4.000 nm/rpm

Cilinderinhoud

2.0/1.998 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo + intercooler

Aandrijving

4×4

Differentieel

Twinster-TVC

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

11,14 meter

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

20-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

11,5 liter/100 km

Snelweg

7,0 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

8,6 liter/100 km

C02 uitstoot

197 gram/km

Energielabel

G

Afmetingen

Lengte

4.897 mm

Breedte

2.093 mm

Hoogte

1.445 mm

Wielbasis

2.829 mm

Spoorbreedte voor

1.607 mm

Spoorbreedte achter

1.610 mm

Massa leeg

1.549 kg

Max. toelaatbare massa

2.245 kg

Laadvermogen

696 kg

Aanhanger geremd

2.200 kg

Aanhanger ongeremd

750 kg

inhoud bagageruimte

490 liter

Bandenmaat

245/35-ZR20

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand