Hot as hell!!!
Nee wees gerust ik ben niet van beroep veranderd dit gaat echt over een auto je kunt dus rustig verder lezen. Deze titel is eigenlijk niets voor mij maar komt dan ook helemaal uit mijn tenen! En zoiets gebeurt alleen als ik boos ben, heel erg boos zelfs maar daar heb ik dan ook een hele goede reden voor. Dat komt omdat de Peugeot 208 GTi zéér onterecht niet die waardering krijgt die deze auto wel degelijk dik verdient. Daar kwam ik op een vreemde manier achter want toen ik voor de eerste keer serieus plankgas gaf – met het ESP/ASR uit – vloog ik tot tweemaal toe bijna uit de bocht. “Wat overkomt me nou???”, dacht ik. In eerste instantie had ik zoiets van deze auto is levensgevaarlijk, FOUT helemaal FOUT, FOUT en nog eens FOUT met 100 uitroeptekens. Ik stond bijna op het punt een hele grote fout te maken, maar gelukkig viel diezelfde maandagmiddag nog het kwartje. Na een zeer grondige analyse van de actiefoto’s, en een niet geplande extra testrit in en rondom Katwijk aan Zee kon ik niet anders dan Peugeot gelijk geven. De zin in de brochure van de Peugeot 208 GTi: “30 jaar na de lancering van de 205 GTi zijn de mythe en passie terug.” is wel degelijk waar. Waarom heeft niemand door gehad hoe leuk deze auto werkelijk is? Diezelfde avond nog begon ik met het schrijven van dit testverslag, niet wetende dat ik dag na dag gekker zou gaan doen met deze auto, en dag na dag iedere keer met nog meer plezier in deze auto zou stappen.

Op de laatste testdag kreeg ik bovendien als ultiem cadeautje nog een fikse bak hemelwater op mijn dak, want in de regen is deze auto namelijk nog veel leuker! Deze eerste alinea schreef ik op de laatste testdag na het terugbrengen van de Peugeot 208 GTi naar de baas in Amsterdam. Dat was ook één dag na de introductie van de peperdure McLaren P1 in Utrecht. Ik moet altijd erg glimlachen tijdens de introductie van zo’n Supercar, want al die autojournalisten die daar rondlopen willen natuurlijk maar één ding en dat is dolgraag in een Mclaren rijden. Maar daar rondlopend vroeg ik me in opperste verbazing het volgende af, wat moet een lezer in hemelsnaam met een testverslag van een McLaren MP4-12C geschreven door een autojournalist die niet eens in staat is om een Peugeot 208 GTi volledig op de grens te rijden. Dat is toch uitermate lachwekkend of niet soms? Ga alsjeblieft het filmpje van deze Peugeot 208 GTi op Autoblog.nl even bekijken en je begrijpt precies wat ik bedoel. Een hele hoop blabla, maar échte serieuze zéér heftige actie met constant gierende banden of een zwaar uitbrekende en op 3 wielen rijdende Peugeot 208 GTi, noop helemaal niets van dat alles. Maar goed ik heb mijn punt nu wel gemaakt denk ik, ga dus rustig achterover leunend in een heet bad zitten om de gloeiend hete waarheid over deze Peugeot 208 GTi te lezen. Hieronder volgt het testverslag waar ik maandagavond, amper 8 uur na het ophalen van de Peugeot 208 GTi, aan begonnen ben.

Wat voor auto is de Peugeot 208 GTi?
De week voor het ophalen doe ik soms wel eens wat vooronderzoek maar soms ook niet. Meestal laat ik verrassen maar naar deze Peugeot 208 GTi was ik toch wel heel erg benieuwd. De reden daarvan is dat deze auto hetzelfde motorblok onder de kap heeft hangen als de Peugeot RCZ, met grote afstand de best uitgebalanceerde (=motorblok, wegligging, vering/demping het was allemaal even uitmuntend) auto waar ik ooit in gereden hebt. Zou deze Peugeot 208 GTi net zo vergelijkbaar goed zijn??? Maar eens lezen wat de rest heeft geschreven is dan de enige mogelijkheid. “Dít is géén hot hatch!”, bleek de algemene conclusie van alle online Automagazines. Nou ja zeg dat vond ik toch wel een zware domper, nog voor ik de Peugeot 208 GTi onder mijn kont had was-tie al massaal afgebrand. Maar ik weet uit ervaring dat mijn mening meer dan eens sterk afwijkt van de rest, dus ik kon alleen maar bidden dat het deze keer ook het geval zou zijn. Op een zeer zonnige maandagochtend eind september stapte ik op de motor voor een zéér rustige rit (ik was dat weekend bijna 2 keer van mijn motor afgevlogen door vuil op de weg) richting Amsterdam. Na mijn motor weg gezet te hebben stapte ik onderin de parkeergarage achter het kleine stuur van de witte Peugeot 208 GTi en reed naar buiten. Na mijn handtekening gezet te hebben gaf ik gas en sloeg rechtsaf bij het stoplicht. Bij het volgende stoplicht kwam ik naast een beemer te staan, groen, gas, bye bye, volgende haakse bocht, gas, weer bye, bye, volgende haakse bocht, bye, bye beemer. Mwah dat ging best lekker, ik keek even snel om mij heen, mooie stoelen, mooie klokjes, mooi klein stuur, op dus naar een mooie dag? Ik reed de snelweg op richting Leiden en besloot toch alvast even wat snelle conclusies te trekken; fijne 6-bak, erg fijn 1.6-liter turboblok, mooi direct stuurgedrag en goede maar zeker geen sportieve vering/demping.

Na het eten ben ik in de Peugeot 208 GTi gesprongen richting Aquamar, het zwembad in Katwijk aan Zee met zijn ultieme opritbocht in ‘t Heen. Na 1,5 km baantjes trekken zat ik razend snel weer in de kleren en sprintte naar de – al dan niet – hot hatch. Zou ik met de Peugeot 208 GTi plankgas door de opritbocht van ‘t Heen kunnen rijden? Met een lege plak asfalt voor mijn neus reed ik op de opritbocht af, uiteraard met het ESP/ASR uit. Vlak voor de bocht gaf ik plankgas in de 2de versnelling, en net toen ik dacht “Wow!” moest ik van het gas af of ik nou wilde of niet. De Peugeot 208 GTi begon zéér heftig te glijden en meteen nadat ik van het gas af ging kwam de achterkant mij bijna voorbij zetten. Nadat de banden hun grip hadden hervonden gaf ik weer plankgas, en weer gebeurde hetzelfde en nadat de banden hun grip weer hadden hervonden gaf ik weer plankgas en reed met vol doorspinnende voorbanden de N206 op. Na deze heftige actie vroeg ik me af of ik wel dezelfde auto aan het testen was als de rest. Met het ASR/ESP uit is deze Peugeot 208 GTi overduidelijk geen hot hatch voor de gewone man, dit was plotseling een heftig beest geworden dat alle kanten op wilde (wat wil je ook zonder elektronisch sperdif!). En het fantastische 1.6 THP motorblok is daar mede verantwoordelijk voor. Ik was even helemaal van slag verdorie, het is heel wat testauto’s geleden dat ik alles uit de kast moest halen om op de weg te blijven.

Fotoshoot
Nadat ik mijn zwager had opgehaald voor de fotoshoot heb ik hem uiteraard niets verteld over wat mij overkomen was in de opritbocht van ‘t Heen. Ik was benieuwd of hem hetzelfde zou overkomen en wat hij ervan zou vinden. Na de sfeerfoto’s in Katwijk aan Zee was het tijd voor de actiefoto’s. Uiteraard heb ik mijn zwager verteld dat hij vooral het ESP/ASR maar beter uit kon zetten, want met het ESP/ASR zou alles direct doodslaan tijdens een heftige actie. Op de eerste serie actiefoto’s zag ik direct al het binnenste achterwiel los komen van het asfalt, nota bene zelfs nog vóór het echte insturen was begonnen! Dit is goed te zien op de foto waar ik beide foto’s heb samengevoegd. Ook is goed te zien dat de linkervoorkant op dat moment diep inveert. Mijn conclusie – “goede maar zeker geen sportieve vering/demping” – na amper een paar kilometer rijden klopte dus als een bus. En ja hoor even later overkwam mijn zwager, in de snelle haakse bocht naar de vrachtwagenparkeerplaats op het Space Business Park, hetzelfde als mij in de opritbocht van ‘t Heen was overkomen. Na de snel genomen haakse bocht brak de Peugeot 208 GTi (op drie wielen door de bocht heen rijdend!) volledig weg, en even leek het serieus fout te gaan maar gelukkig kan mijn zwager ook een behoorlijk potje sturen. Toch was ik op dat moment nog totaal niet overtuigd van de kwaliteiten van deze Peugeot 208 GTi. Verre van dat zelfs, ik vroeg mijn zwager daarna zelfs wat rustiger aan te doen voor de actiefoto’s. Maar zelfs daarna ging het nog een paar keer bijna mis. Eenmaal thuis heb ik meteen alle foto’s gedownload en nog eens grondig geanalyseerd. Ik baalde ongelofelijk van het feit dat ik bijna de bocht was uitgevlogen met deze Peugeot 208 GTi. Lag dat nou aan mij of juist aan de Peugeot 208 GTi?

Ik besloot om na het eten naar het grote parkeerterrein bij de sluizen in Katwijk aan Zee te rijden. Op die giga-grote plak asfalt kon ik even heerlijk tekeer gaan zonder gevolgen voor mij of de auto. De eerste paar rondjes liet ik het ESP/ASR aanstaan, maar dat was geen succes want een iets te heftige plankgas stuuractie resulteerde direct in een volledig doodgeslagen motorblok. Na het uitzetten van het ESP/ASR werd het een stuk leuker, en tijdens die rondjes viel bij mij ineens het kwartje. Je kunt wel degelijk serieus gas geven met deze Peugeot 208 GTi, maar het is zaak om zo gas te geven dat je – uiteraard met het ESP/ASR uit! – puur en alleen op het gas door de bocht heen stuurt. Dit is een totaal ander soort auto dan bijvoorbeeld de Ford Focus ST, de Seat Leon Cupra R of de Volkswagen Golf GTi. Die auto’s hebben allemaal een elektronisch sperdif en zijn daardoor 100 procent voorspelbaar. De grote grap is nu dat deze Peugeot 208 GTi dus NIET zo’n elektronisch sperdif heeft, en daardoor kun je met deze auto dus NIET dezelfde rijstijl aanhouden als met bovenstaande auto’s. Het lag dus 100 procent aan mij – en dus ook absoluut niet aan de uitstekende Michelin Pilot Exalto banden – dat ik bijna de bocht uit was gevlogen. Ik had teveel gas gegeven terwijl ik op dat moment juist heel netjes gedoseerd gas had moeten geven. Vanaf dàt moment besefte ik dat ik met een totaal verkeerde instelling in de Peugeot 208 GTi was gestapt.

JIHA!!!
Na mijn AHA-moment op het parkeerterrein ben ik uiteraard via de opritbocht in ‘t Heen naar huis gereden. Maar daarvoor ben ik eerst nog even door de opritbocht heen gereden die één oprit noordelijker ligt. Dat is een totaal ander soort opritbocht, hier kun je plankgas geven en blijven geven. De snelheid waarmee je in deze opritbocht de N206 oprijdt ligt dan ook een stuk hoger dan bij de opritbocht in ‘t Heen. Met een snelheid van ruim 140-150 km/u kwam ik de opritbocht uit en gleed dwars met piepende banden de N206 op. Dit is zo ongelofelijk veel leuker dan met een volledig elektronisch dichtgetimmerde hot hatch… die dus eigenlijk helemaal geen hot hatch is!!! De grap is namelijk dat juist deze Peugeot 208 GTi, waarvan iedereen schrijft dat-ie het niet is het juist wél is. Het gevoel dat er door je lijf heengaat op zo’n moment dat wil je voelen, zo voelde het namelijk vroeger ook in de eerste GTi’s. Nu naar de opritbocht in ‘t Heen, even de volgende afslag eraf en er daarna meteen weer op. Achter mij zag ik een wagen van de Katwijkse stadswacht opdoemen, ik vind dat echt van die totaal mislukte net-niet politieagenten. Ze kwamen redelijk dicht op mijn bumper zitten maar eenmaal op de afrit gaf ik stevig gas, die gasten mogen toch geen snelheidsboetes geven. Aan het einde van de afrit gekomen zag ik ze nog niet eens door de eerste bocht heenkomen. Vergis je namelijk niet in de acceleratie van deze Peugeot 208 GTi, die is meer dan behoorlijk met 6,8 seconden van 0-100 km/u en de 100 km/u wordt reeds in de 2de versnelling aangetikt. Als je bij de juiste snelheid en toerental plankgas geeft in de tweede of derde versnelling dan spuit-ie er serieus vandoor. Vanaf 2.500-3.000 toeren begint het motorblok er echt aan te sleuren en dat gaat door tot aan het rode gebied. Ik vind het jammer dat ik de Peugeot 208 GTi niet even een tiental kilometers op topsnelheid heb kunnen rijden, zoals ik bijvoorbeeld wel met de Abarth 500C gedaan heb op de Duitse Autobahn.

Onderaan aangekomen draaide ik meteen weer om zodat ik nu wel de perfecte oprit-knaller kon maken. In tegenstelling tot de vorige keer gaf ik nu veel gedoseerder gas, met doorspinnende voorwielen trapte ik het gaspedaal steeds dieper in. En nu lukte het me ineens wel om de Peugeot 208 GTi perfect voorwiel-driftend door de opritbocht heen te sturen. Nu nog even de S-bocht bij voormalig MarineVliegkamp Valkenburg. Op het moment dat ik de rotonde verliet had ik de Peugeot 208 GTi perfect onder controle, ik kon zelfs met doorspinnende voorbanden zonder enig probleem links-rechts-links door de S-bocht heen sturen (terwijl ik buitenom een Renault Espace inhaalde die mij even daarvoor geen voorrang had gegeven op de rotonde). En ineens drong het tot me door dat deze auto in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Opel Corsa OPC totaal geen last heeft van torque steer. Jesum wat is deze auto ongelofelijk leuk!!! Dit is absoluut geen allemansvriend maar natuurlijk alleen als je daar heel bewust voor kiest. Laat je het ESP/ASR namelijk aanstaan dan kan deze Peugeot 208 GTi zelfs door je overgrootmoeder nog bestuurd worden. Na deze mooie actie besloot ik bij het Transferium nog even de oprit naar de A44 richting Den Haag te nemen. Rechts van mij stond een motorrijder en dat is natuurlijk altijd erg leuk. Door mijn gretigheid liet ik de motor bijna afslaan en vertrok ik met een achterstand. Ik kon zelfs de Dacia Logan MCV die achter de motorrijder stond maar net voorblijven. Meteen daarna trapte ik het gaspedaal vol op de bodem en al snel liep ik op de motorrijder in, aan zijn achterband en rijstijl zag ik dat hij goed kon rijden. Halverwege de oprit zat ik achter hem en mooi op het gas sturend bleef ik met het grootste gemak achter hem hangen. Een echt JIHA-moment!

Rookwolk!?
Eenmaal op de A44 rijdend bedacht ik me voor het stoplicht naar de N44 dat ik ook een stoplicht verder om kon draaien. Daar ligt namelijk een hele mooie doordraaibocht en als ik direct na die bocht omdraai dan kan ik via een hele mooie bocht weer de N44/A44 oprijden. Deze soort van oprit (het is geen echte oprit zoals bij snelwegen het geval is) is vorig jaar aangepast en sindsdien tweebaans, wat de kans dat je vooraan komt te staan bij het stoplicht groter maakt. Bovendien heb je daardoor direct na groen – als je tenminste snel weg bent – meer asfalt tot je beschikking en dus kan het gas er meteen vol op. Ik stond in de buitenbocht en gaf bij groen meteen plankgas, ik ging werkelijk perfect door de bocht ondanks het feit dat ik nogal heftig vertrokken was. De toerentellernaald schoot richting het rode gebied, maar direct na het overschakelen naar de 3de versnelling was het over en uit met de doorspinnende voorwielen. Toen ik in mijn achteruitkijkspiegel keek zag ik een rookwolk over de gehele breedte van de N44 hangen. Mh had ik dat gedaan? Ha, ha dat was absoluut niet de bedoeling geweest van mijn actie, maar het toont wel aan dat deze Peugeot 208 GTi een hele echte hot hatch is, letterlijk! Poeh wat raar een testverslag is dit, en dit is nota bene pas de eerste testdag.

Na amper één dag testen had eerst de Peugeot 208 GTi mij alle hoeken van het asfalt laten zien, en vervolgens heb ik de Peugeot 208 GTi alle hoeken van het asfalt laten zien. Peugeot laat inderdaad oude tijden herleven met deze 208 GTi, maar waarom deelt niemand mijn mening? Deze Peugeot 208 GTi is een ongelofelijk heftig karretje in het grensbereik! De grote kunst is om deze Peugeot 208 GTi exact op de grens te rijden, want ga je daar overheen dan wordt-ie onvoorspelbaar. En onvoorspelbaarheid was nou net de grootste troef van de eerste GTi van Peugeot. Als je deze auto in het grensbereik rijdt dan kan het niet anders dan dat je af en toe op drie wielen door de bocht heen vliegt. Met mijn actiefoto’s toon ik daar het bewijs van, dus de vraag dringt zich dan ook op waarom ik wel zulke actiefoto’s heb en de rest niet? Ik vind dat als je een auto meekrijgt van een autoimporteur dat die autoimporteur dan ook als tegenprestatie een goed onderbouwd objectief, maar tegelijkertijd ook kritisch(!) testverslag met mooie actie- en sfeerfoto’s mag verwachten. Ik lees nog veel te vaak nietszeggende veel te korte copy/paste-testverslagen met wat persfoto’s en zelfgemaakte flutfoto’s.

‘Circus sens giratoire’
Soms moet je als bestuurder gewoon totaal Niet Sporen als je een auto test. Om die reden ben ik dinsdagochtend dan ook naar Amersfoort gegaan met de NS (je weet wel van die Fyra’s die totaal Niet Sporen). Met de Peugeot 208 GTi zou veel te gevaarlijk zijn… Grapjé! Ik ben met de trein gegaan omdat al mijn collega’s ook met de trein naar het symposium gingen. En wees nou eerlijk met deze Peugeot 208 GTi bijna permanent in de file staan van Leiden naar Amersfoort, nee lamaar hou op schei uit zeg. En bovendien stopt er een trein bijna letterlijk voor de deur van het congrescentrum. In de trein kon ik alvast dromen over wat ik die avond zou gaan doen met de Peugeot 208 GTi. Dinsdagavond na het eten ben ik heel rustig en netjes naar het “circus sens giratoire” oftewel het rotondecircus gereden. Pas op het rechte stuk naar het rotondecircus heb ik het ESP/ASR uitgezet. Daarna ben ik rechtsaf geslagen richting de kleine rotonde. Het feest kon beginnen! Met piepende voorbanden gleed ik, in de tweede versnelling, heel mooi op het gas de eerste haakse bocht door. Op de rotonde kwam ik achter een auto terecht die bijna stond te kamperen. Dat gebeurt hier wel vaker dan nemen automobilisten de binnenring en zien ze te laat dat ze de verkeerde ring genomen hebben. Je mag dan niet meer naar de buitenring, maar dat doen sommigen dus toch over de verhoogde scheidingsrand heen. Ik heb dus maar rustig aan gedaan en gelukkig had ik terug rijdend naar waar ik vandaan kwam de weg vrij. In de fraaie bocht de rotonde af gas ik weer stevig gas en reed mooi en vrijwel perfect glijdend de bocht door. Op deze plek kon ik de Peugeot 208 GTi eindelijk benutten zoals het hoort! Op naar de grote rotonde waar ik tot mijn grote schrik zag dat alles veranderd was. De hoge rand was minder hoog geworden en er lag nieuw asfalt. Desondanks is deze heftige bocht nog steeds leuk merkte ik nadat ik er doorheen gereden was. De rotonderand is minder hoog maar daardoor kun je nu vloeiender doorrijden.

Op naar de overkant! Ik kwam met een behoorlijke vaart op de verzakking af en moest dan ook behoorlijk hart in de remmen (prima remmen!, krachtig genoeg en goed te doseren), zodat ik met de juiste snelheid de rotonde op kon sturen. Er kwam helaas behoorlijk wat verkeer de snelweg af maar die moest of naar Hoogmade of pakten de buitenring. Daardoor kon ik naar binnen snijden en dus de mooiste route van het rondje aanhouden. Op de verhoging kwam de Peugeot 208 GTi even helemaal los en vloog ik over de A4 heen naar de westkant. Waar ik tot mijn schrik zag dat er in tegenstelling tot vroeger nu verkeer van links de rotonde op kan komen rijden. Ze zijn echt gek dat ze dit zo gemaakt hebben, dit is volkomen onlogisch. Als iemand er hier pas achter komt dat hij verkeerd gereden is dan kun je hem net zo goed nog even dat extra rondje over de rotonde aan de oostkant van de A4 laten maken. Maar goed er kwam niemand aan, en ik reed netjes over de nieuw geasfalteerde rotonde heen. De rotonde af gaf ik weer stevig gas en met piepende banden en strepen trekken reed ik de rotonde af. Nog maar een rondje want dit was zo ontzettend leuk, eindelijk, eindelijk heb ik weer eens een auto onder mijn kont die een eigen wil heeft. Leuk hoor die auto’s die alles compenseren met hun elektronische dan wel mechanische sperdif maar dit is zoveel leuker, maar ook een stuk lastiger want hier is weinig ruimte voor fouten. Als ik teveel en te bruusk gas gaf en te snel het gas moest lossen liep ik de kans dat de achterkant ging doen waar-ie zelf zin in had.

Mooie afwerking
Na alle blabla over hoe de Peugeot 208 GTi rijdt ook even iets over de binnenkant. Die mag er namelijk zijn!!! En die drie uitroeptekens staan er niet voor niets, het zeer fraaie kleine stuur ligt werkelijk perfect in de handen van de bestuurder. Rechts daarvan ligt de rechterhand van de bestuurder op de fraaie knop van de versnellingspook. De ogen van de bestuurder kijken op uit op een fraaie tellers en een voor zo’n kleine auto zeer fraai met leer bekleed dashboard. Dit was wel het laatste wat ik verwacht had in zo’n kleine auto, alhoewel ik toe moet geven dat de afwerking bij Peugeot (zie de test van de Peugeot 3008 HYbrid4) gewoon erg goed is. Het mooiste en belangrijkste naast het stuur zijn uiteraard de stoelen, en die zijn niet alleen mooi maar zitten ook erg goed. Ik las nogal wat kritiek op deze stoelen, maar die schaar ik net als dat deze Peugeot 208 GTi geen hot hatch zou zijn onder de noemer bullshit. De bestuurdersstoel zat mij werkelijk als gegoten, zowel de zit als de zijdelingse steun zijn uitstekend. Verder zijn de afwerking, de kwaliteit van het leer alsmede het stikwerk van uitstekende kwaliteit. Bij de Duitse automerken moet je voor dergelijke kwaliteit niet alleen dik extra dokken, maar is het vaak ook niet standaard. In dat opzicht bezien is deze Peugeot 208 GTi dus eigenlijk een koopje. De zit achterin is prima maar ook niet meer dan dat, het is en blijft tenslotte een 3-deurs hot hatch. De kofferbakruimte is prima want op één 33-liter koffer na past de gehele standaard hatchback kofferset erin.

De audio, navsat etc. kunnen allemaal worden bediend via een centraal geplaatst 7-inch touchscreen. Uiteraard heb ik direct mijn iPod Touch aangesloten op één van de twee USB-ingangen, en de bediening daarvan via het touchscreen is eenvoudig. Wat ik fijn vind aan de playlist is dat je heel snel van boven naar beneden en vice versa kan scrollen. Nog mooier zou ik het vinden als ze net als op mijn iPod Touch een mogelijkheid zouden maken om in de rechterhoek razend snel richting bepaalde beginletters van songs zou kunnen clicken. Maar goed wie weet zit er straks wel een touchscreen à la een tablet in iedere auto. De audio is van goede kwaliteit voor een auto in dit segment, maar voor wie dat wil kan kan de Peugeot 208 GTi worden uitgerust met een JBL HiFi- systeem met 2 tweeters in het dashboard, 2 tweeters achterin, en 4 woofers, aangevuld met een subwoofer in de kofferruimte. Het systeem wordt geregeld door een digitale versterker met 10 kanalen die 240 Watt levert. Ik zeg doen! Verder zit er een bluetooth-functionaliteit op die handsfree telefoneren en streaming audio mogelijk maakt. In de Peugeot 2008 had ik al kennis gemaakt met de nieuwe tellerpartij, en ook nu weer bevalt het design (dit keer met rode LED-omranding) mij.

Donderdag 3 oktober en introductie McLaren P1
Leidens ontzet en de introductie van McLaren’s Supercar of misschien beter gezegd de Hypercar P1. Met Leidens ontzet heb ik niet zoveel meer want dat heb ik al vaak genoeg gevierd. Het leek mij dan ook een betere keus om donderdagmiddag naar de introductie van de McLaren P1. Deze Supercar is een heuse hybride, en niet zomaar eentje want deze Super-Prius heeft maar liefst 900+ Pk’s. Voor veel mensen is dit de ultieme natte droom zo niet die van mij. Ik heb eerlijk gezegd niet zoveel met Supercars, maar dat komt denk ik omdat ik motor rijd. Met een auto van ruim 1,1 miljoen euro ga je niet even een potje raggen over het rotondecircus, tenminste ik niet maar ik weet iemand die dat met het grootste gemak met twee vingers in zijn neus driftend zou doen. Iemand met een 1.000+ Pk Audi Sport quattro die ook nog eens heel erg goed kan driften. Vanaf mijn werk kan ik 3 kanten op en omdat ik ruim de tijd had besloot ik via Hoogmade/Woubrugge te rijden. Helaas bleek de brug bij Woubrugge dicht te zijn vanwege onderhoud, en dus moest ik weer helemaal terug naar de A4. Niet erg want de provinciale weg slingert mooi door het polderlandschap, en dus ging het gas er af en toe flink op in de bochten. Zowel in de 2de als 3de versnelling gaat de Peugeot 208 GTi er behoorlijk rap vandoor, de 200 Pk’s voelen duidelijk sterker aan dan op papier. Het 1.6-liter THP motorblok pakt ontzettend mooi op van onderuit en trekt daarna als een streep door tot aan het rode gebied. In de eerste vier versnellingen voelt het motorblok het krachtigst aan. De vijfde en zesde versnelling voel je alleen nog serieuze trekkracht als je ver in toeren door blijft trekken. Dan rij je intussen zwaar illegale snelheden en dat is dus eigenlijk alleen maar leuk op de Duitse Autobahn.

Terug bij de A4 heb ik me nog even kort uitgeleefd op de twee rotondes aan beide kanten van de A4. Daarna ben ik de A4 opgereden achter een kamperende automobilist aan die blijkbaar (zoals zeer vele Nederlandse automobilisten met hem) nog nooit van vaart maken bij invoegen heeft gehoord. Na een 80 km/u-rit over de A4 ging ik eraf bij de N11, en ook hier weer een kampeerder voor me in een mooie bocht. De rit over de N11 is gruwelijk saai en voor mij dan ook niets meer dan een verbinding tussen de A4 en de A12. Op de A12 aangekomen twijfelde ik waar ik eraf zou gaan, Woerden?, of misschien toch Harmelen?, of toch maar binnendoor via Vleuten/De Meern? Het werd De Meern en via een mooie aaneenschakeling van polderweggetjes belandde ik bij Louwman Exclusive in Utrecht. Na een gezellige introductie van de zeer fraaie McLaren P1 ben ik weer op huis aan gegaan. En omdat het mijn voorlaatste dag in de Peugeot 208 GTi was had ik ongelofelijk veel zin om nog even verschrikkelijk te gaan raggen. Het voelde aan als rally-rijden; glijden, zwabberen, vegen, driften, torderen en dan ondertussen in mijn achterhoofd proberen te houden dat ik geen beschermengeltjes meer mag verbruiken. Na mijn heftige motorongeluk 18/02/13 wordt er meer op mij gelet door mijn familie en collega’s, en geef ze eens ongelijk. Na vier dagen testen had ik nog steeds elke dag het gevoel dat iedere dag leuker was dan de dag ervoor, en er zijn niet zoveel testauto’s waarbij me dit overkomt.

Het regent, het regent de pannetjes worden nat!
Met een auto zoals deze Peugeot 208 GTi is er niets leukers dan in de stromende regen rijden. De voorwielen spinnen dan veel eerder en vooral makkelijker door, waardoor sportief rijden nog leuker is dan op droog asfalt. De lol die ik met deze Peugeot 208 GTi had is vergelijkbaar met die van de de Skoda Fabia vRS 1.4 TSI. Een auto waarover een autojournalist schreef: “Helaas gooide de regen voor het optimale plezier weer veel roet in het eten.” Terwijl ik nou juist ongelofelijk veel lol had in die auto dankzij de vele regen tijdens mijn testweek. En die auto had nota bene wel een elektronisch sperdif! Het mag dus geen verbazing wekken dat ik de Peugeot 208 GTi leuker vind dan de Skoda Fabia vRS 1.4 TSI. De afwezigheid van een elektronisch sperdif zorgt ervoor dat de marges kleiner worden, en dus moet je netjes en vooral gedoseerd gas geven in de regen. Bij het rotondecircus aanbeland heb ik uiteindelijk 3 rondjes gegleden, dit was echt een dik verdiend cadeautje na een ongelofelijk leuke en zéér verrassende testweek. Na een paar dagen beheerste ik het gedoseerd gas geven perfect, zelfs in de krapste bochten kon ik de voorbanden nog laten piepen en/of doorspinnen. De Peugeot 208 GTi liet zich exact op de grens rijdend over de rotondes heen sturen, met iemand met een hele grote en zeer brede glimlach achter het stuur. Ik heb in tijden niet zo’n lol gehad met een auto in de stromende regen. Bocht na bocht zag ik de toerentellernaald razend snel richting het rode gebied vliegen, terwijl ik de de Peugeot 208 GTi heel mooi en beheerst over het natte asfalt liet glijden. Ik kon mezelf wel voor de kop slaan dat ik niet meteen door had hoe ongelofelijk leuk deze Peugeot 208 GTi. Natuurlijk heb ik er ook normaal mee gereden en ook dat beviel uitstekend. Maar ja dat hoefde ik niet meer te testen want dat hadden al die andere online magazines al voor mij gedaan.

Ik troostte mezelf dan ook maar met de gedachte dat ik jullie in ieder geval wel het échte verhaal over deze Peugeot 208 GTi heb kunnen vertellen. Na het terugbrengen zat ik op de motor te fantaseren over een Peugeot 208 GTi met een sportieve Eibach verenset en laagprofiel plakbanden. Ik wil eigenlijk niet eens weten hoe dat rijdt, volgens mij krijg ik dan het etiket Fyra opgeplakt, want die trein spoort totaal niet meer. Ik moet overigens voordat ik dit testverslag afsluit nog wel iets over het onderstel vermelden, want dat is namelijk uitstekend op zijn taak berekend. [quote Peugeot.nl] Met een versterkte ophanging, remmen die op hun taak zijn berekend, en een extra grote spoorbreedte, voel je je veilig. De 208 GTi is wendbaar en nauwkeurig. Laat je emoties de vrije loop. De ingenieurs van Peugeot hebben het onderstel van de 208 GTi op verschillende punten aangepast (veren, dempers, anti-rolstang, voorste hulponderstel en dwarselement achteraan). Ook de stuurinrichting kreeg een specifieke afstelling, terwijl het ESP volledig kan worden uitgeschakeld. Wat de remmen betreft, doet de 208 GTi een beroep op schijven van 302 millimeter vooraan en 249 millimeter achteraan die gekoeld worden dankzij dynamische luchtinlaten. [/quote Peugeot.nl] Oh voor ik het vergeet nog even iets over het verbruik, want dat vind ik gezien mijn zéér sportieve rijstijl namelijk uitstekend met 1:10. Dat ik aan de hoge kant zit ten opzichte van de rest geeft denk ik wel aan hoe ongelofelijk sportief mijn rijstijl is geweest gedurende de testweek. Maar wees gerust na het terugbrengen scoorde ik een zeer nette 1:18 en als je nog iets netter rijdt dan moet 1:20 ook geen probleem zijn.

Als je deze Peugeot 208 GTi geen echte ‘hot hatch’ vindt dan vrees ik dat je:
– of het ESP/ASR niet uit hebt durven zetten tijdens de testweek
– of het ESP/ASR wel uitgezet hebt maar het gaspedaal hebt ingetrapt als een oud wijf
– blijkbaar teveel in elektronisch volledig dicht getimmerde auto’s rijdt
– blijkbaar vergeten bent hoe een echte auto rijdt
– overduidelijk het verkeerde beroep hebt gekozen
– en dus maar beter bij Auto 65+ kunt gaan solliciteren