Met dank aan de oliebollenkraam!
Woensdag 2 november ‘the day after’ Allerholy’s was het halen-brengen voor de verandering, ik stapte van de ene Renault Estate in de andere Renault Estate. Altijd leuk zo’n vergelijk binnen een merk en het leverde ook nog interessante info op want de Renault Talisman Estate is ook verkrijgbaar met dezelfde motor als deze Renault Mégane Estate Energy dCi 130 GT-Line. Dan kon ik dus meteen mooi beoordelen of deze motor sterk genoeg is én dus ook voldoet in de Renault Talisman Estate. Na vertrek heb ik eerst even stuur/stoel/spiegels afgesteld en toen vergat ik voor de kruising bijna de koppeling in te trappen. Uh dit was dus een handgeschakelde 6-bak in plaats van een 7-traps automaat. Na een lekkere 1ste bocht besloot ik dit keer om eens niet over de 1.000-drempelweg naar huis te rijden. Laat ik gewoon weer eens ouderwets die mooie oprit naar de A4 nemen bij Hoofddorp dacht ik bij mezelf. Het was vrij rustig op de weg in tegenstelling tot een dag eerder toen er op het hoogtepunt 925 km file stond in de avondspits. En waarom? Omdat het regende en al vroeg pikdonker was vanwege het einde van de zomertijd. Tja de Nederlandse automobilist toch, ik blijf erbij dat 99,9 procent van de automobilisten niet kan autorijden! Een hard oordeel ik geef het direct toe, maar als je niet eens weet (ook veel autojournalisten weten het niet) hoe je stuur/stoel/spiegels op de juiste wijze af moet stellen dan komt het ook niet meer goed met de rest. Daarover later in het testverslag nog een hilarische discussie met een politieagent in Scheveningen over hét autorijden.

Op weg naar de snelweg zat ik voor het stoplicht nog wel even te zoeken naar de juiste afstelling van de bestuurdersstoel. Het aangrijppunt is namelijk bepalend voor hoe ik mijn stoel afstel, dat kan soms één tikkie extra naar achteren zijn. Eenmaal bij Hoofddorp aanbeland kon ik tijdens het voorsorteren naar voren rijden want de linkerbaan was leeg. Ik zat nog te zoeken naar een ESP-knopje maar dat bleek deze versie niet te hebben, dat houdt dus in dat het ESP niet uitgezet kan worden. Ik was namelijk bang dat als ik iets te hard door de haakse linkerbocht zou rijden het ESP heftig in zou grijpen. Maar gelukkig is het ESP van deze Renault Mégane Estate Energy dCi 130 GT-Line er eentje van het type dat veel toelaat merkte ik meteen in de eerste haakse bocht na het stoplicht. Bij het volgende stoplicht linksaf naar de A4 stond er een BMW X5 rechts naast me, en ik had geen zin om achter hem aan te moeten boemelen door de mooie opritbocht de A4 op. Ik trok snel op en door in de linkerbocht het gas erop te blijven houden reed ik bij de BMW X5 weg en trok meteen vol accelererend door de mooie flauwe opritbocht heen. Oh wat ging dit ongelofelijk lekker! Dit voelde zo ontzettend goed aan dat ik direct wist dat ik iets bijzonders onder mijn kont had. Een auto zoals deze Renault Mégane Estate GT-Line waarbij alles klopt kom ik maar hooguit één of twee keer per jaar tegen. En dan te bedenken dat de lichtste benzine-versie van de Estate ruim 100 kg minder weegt dus die moet nog weer beter zijn, maar de vraag is natuurlijk of een gewone automobilist dat merkt tijdens het rijden.

Samsonite kofferset
Omdat ik door bijzondere omstandigheden twee testauto’s had ben ik meteen naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. Die zou ik dan meenemen naar de Mini Cooper Clubman S All4 die bij mijn moeder op het woonerf stond (bij mijn appartement is het per 1/11/2016 betaald parkeren geworden), dan kon ik die ook meteen fotograferen en daarna weer terugbrengen naar de garage. De kofferbak leek mij zo op het oog niet echt groot te zijn, maar we gaan het zien want soms valt het mee door de juiste vorm van de kofferbak. Dat laatste bleek het geval want met hoedenplank pasten er voor de vier 50-liter koffers overdwars nog twee 33-liter koffers. Meestal krijg ik de achterklep dan niet dicht maar bij deze Renault Mégane Estate GT-Line hoefde ik zelfs niet eens moeite te doen om de achterklep te kunnen sluiten. Het is overigens wel zo dat je bij deze GT-Line, in tegenstelling tot bij de gewone Estate , door de speciale kuipstoelen de rechter voorstoel niet volledig naar voren kunt klappen.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter + 2×33-liter
Zonder hoedenplank: 6×50-liter + 2×33-liter

Met de kofferbak vol koffers reed ik terug naar het woonerf waar de Mini Cooper Clubman S All4 stond. Onderweg had ik nog even dikke pret met een Audi-rijder die mij rechts in wilde halen in een bocht net voor een brug waar het afgelopen jaar meerdere auto’s in de brugleuning zijn beland. Ik reed expres al links omdat op de rechterbaan het verkeer altijd opstroopt voor rechtsaf. Ik kon met groot gemak het gas erop houden in de lastige linkerbocht en liet de Audi A3 kamperend achter. In Voorschoten moest ik rechtsaf richting De Stevenshof, dat is een vrij smalle blinde bocht maar ook daar reed ik lekker op het gas doorheen. En als laatste volgt dan de mooie lange flauwe linkerbocht (in de vorm van een halve cirkel) onder de weg naast de brug door. Een bocht waar je heel mooi op de grens rijdend doorheen kan, maar er wel rekening mee moet houden dat je aan het einde moet stoppen voor plotseling overstekende tamme witte ganzen.

’s Avonds had ik beloofd mijn moeder te brengen/halen en later op de avond samen met mijn zwager mijn zus en haar dochter op te halen bij het Circustheater (musical The Lion King) in Den Haag. De rit naar Scheveningen verliep gladjes totdat ik voor het Circustheater aankwam rijden. Een auto van rechts die geen voorrang had schoot voor mij langs zonder richting aan te geven en sloeg daarna linksaf ook weer zonder richting aan te geven en parkeerde vervolgens voor het politiebureau ook weer zonder richting aan te geven. Ik toeterde even kort en reed verder en zag mijn zus en haar dochter al aan komen lopen. Ze waren nog maar net ingestapt of er kwam een man in burger met een pasje in zijn hand op mij afgelopen. Het bleek een agent in burger die uit de onopvallende politieauto was gestapt. Meteen nadat hij zich gelegitimeerd had liep hij weg en kwam een agent in politiekleding naast de auto staan en vroeg waarom ik toeterde. Ik mocht volgens hem alleen toeteren als er sprake is van gevaar. “Jullie namen voorrang en gaven geen enkele keer richting aan en dat vind ik gevaarlijk en daarom toeterde ik even kort!”, antwoordde ik. Afijn er ontspon zich een felle discussie over wanneer je wel of niet mag toeteren waarop de politieagent een hele domme fout maakte door het te gaan hebben over een politieauto. “Het kan aan mij liggen maar jullie reden in een onopvallende politieauto (=gewone auto) die niet als politieauto herkenbaar is”, zei ik met een grote glimlach. De agent was even volledig Uit Positie Geluld en viel volledig stil, waarna hij de verschrikkelijke dooddoener uit zijn mond flapte: “Wil je soms een boete?” Tja als je een discussie verliest dit gaan roepen is toch wel heel erg zwak, ja toch niet dan? Ik heb geen boete gekregen maar wel de discussie gewonnen en reed daarna met een hele grote glimlach richting huis.

YouTube-filmpje – Ik wil gewoon toeteren

Motor weer ophalen
Donderdag had ik gepland mijn motor op te halen in Kwadijk samen met mijn neef, en dan zouden we ook meteen de fotoshoot doen op de terugweg. Ik zou heen rijden en mijn neef terug want de snelwegroute naar Kwadijk (dorpje naast Purmerend) is een mooie testroute. Op weg naar de A44 moest ik nog wel even lachen, er reed namelijk een witte bestelbus (de nummer 1 van de verkeershufter top-3) achter mij die de hele tijd liep te pushen. Bij de oprit aangekomen nam hij zelfs de linkerbaan en dacht serieus mij even in te halen. Sorry maar dat vond ik behoorlijk lachwekkend hoor, want dan moet je toch echt een behoorlijk zwaar getuned bestelbusje hebben wil je dat winnen. Ik schakelde terug naar de 3de versnelling en gaf stevig gas en aangezien het rode gebied pas begint bij 5.000 toeren en de versnellingen behoorlijk lang zijn reed ik snel bij hem weg. Maar zelfs op de A44 kwam hij weer achterop gereden en toen heb ik even echt stevig gas gegeven. Bij 170 km/u zag ik in mijn achteruitkijkspiegel meerdere auto’s achter mij inhalen en was ik het irritante witte busje kwijt. Tijd om weer rustig 100 km/u op de cruise control te gaan rijden want ik had tenslotte geen haast. Had ook totaal geen zin want een paar kilometer verder moesten we stoppen voor de brug die open stond ter hoogte van De Kaag. Toen ik aan de andere kant een motorrijder met 200+ km/u voorbij zag komen scheuren wist ik dat de brug weer dicht was (doe ik hier namelijk ook altijd). Ik trok rustig op en boemelde achter het sloom op gang komende verkeer aan.

Tijd om eens even wat zaken op een rij te zetten. De handgeschakelde 6-bak van deze Renault Mégane Estate GT-Line schakelt werkelijk uitstekend; soepel, precies en met niet al te lange slagen. Ik moest eerlijk gezegd toch wel even in mijn geheugen graven, maar kon in het rijtje geteste auto’s op Autotesten.nl geen handgeschakelde Renault vinden die zo lekker schakelt als deze nieuwe Renault Mégane Estate GT-Line. Verder zitten de fraaie kuipstoelen werkelijk perfect de zitting + leuning voelen precies goed aan, het schuim is niet te hard en niet te zacht zodat je geen last hebt van doorzitten. Alleen jammer dat lange mensen zoals mijn neef de bestuurdersstoel niet ver genoeg naar achteren kan zetten. De nieuwe Renault Talisman Estate is een steengoede auto maar ik moet tot mijn verbazing bekennen dat deze Renault Mégane Estate daar heel erg dicht bij in de buurt. En dat nota bene met een auto zonder 4Control en gewone mechanische vering/demping. Dat deed mij weer denken aan de test van de steengoede Renault Wind, ook zo’n gewone auto waar alles aan klopte en die daardoor een absurd goede wegligging had. Bij de A5 aangekomen gaf ik even stevig gas want ik had een lege linkerbaan voor mij liggen. Constant accelererend reed ik met 130-140 km/u over de dwarsrichels van de fly-over heen. Ik voelde het onderstel een klein stapje opzij zetten en daarna meteen in een tiende van een seconde weer grip pakken, een teken dat de vering/demping uitstekend is en dat is voor mij als testrijder één van dé belangrijkste onderdelen aan een auto. Door die uitstekende vering/demping presteren de doodgewone en niet eens zo brede Michelin Alpin A4 205/50-R17 veel beter dan je zou verwachten. Het is overigens een bovengemiddelde band want als je een winterbandentest wint dan doe je iets goed..

Verder over de A5
Aan het einde van de A5 was het weer even klooien om in te voegen op de A10, allemaal met hun smartphone bezig of zo? Ik ben maar tussen de auto’s door geslalomd want dit soort zombies ga ik niet op zitten wachten tot ze eindelijk eens in hun spiegels kijken. Ik las dat het afgelopen jaar het aantal ongelukken (+ doden) behoorlijk is gestegen ten opzichte van de jaren ervoor. [quote AT5.nl] Het aantal ongevallen met auto’s is vorig jaar met 8 procent toegenomen. In 2014 waren het er nog 462.000 met particuliere auto’s, maar in 2015 waren het er meer dan een half miljoen, blijkt uit cijfers van het Verbond van Verzekeraars. De verzekeraars pleiten voor een deltaplan verkeersveiligheid. [/quote AT5.nl] Na de Coentunnel volgt de mooie snelwegbocht naar de A8, maar ook hier weer een sloom rijdend fossiel op de linkerbaan net voor de mooie linker snelwegbocht. Ik heb maar even twee versnellingen teruggeschakeld en gas gegeven in de 4de versnelling, want dit is zo’n heerlijke bocht die laat ik niet schieten voor een fossiel die strak vooruit kijkend links bleef rijden. De Renault Mégane Estate Energy dCi 130 GT-Line hing mooi in de veren en reed al accelererend lekker strak door de snelwegbocht heen. Dat maakte mij dan wel weer benieuwd naar de vering/demping van de gewone Renault Mégane Estate, want ik ga er vanuit dat die meer op comfort gericht is. Even snel zoeken op het internet leverde op: “Lowered chassis (12mm) and specific dampers” voor de Renault Mégane Estate GT-Line dus de vering/demping is inderdaad sportiever dan die van de gewone Renault Mégane Estate. Ik denk dat als ik zou moeten kiezen tussen de gewone versie en de GT-Line dat ik dan voor de laatste kies. Het comfort is ondanks de sportievere vering/demping nog steeds comfortabel genoeg om zelfs je overgrootmoeder niet te horen klagen als je over een verkeersdrempel of snelheidsbreker heen rijdt.

Na de mooie bocht naar de A8 volgt de nog mooiere bocht naar de A7, en ook die had ik vrij tot net na de bocht. Ik word zo ontzettend blij van deze auto want ik hoef totaal niet na te denken, alles doet zijn werk zo feilloos en goed dat is voor een testrijder een groot genot als hij dit tegenkomt. Normaal gesproken overkomt het mij één keer per jaar dat ik een auto test die zo goed is als deze Renault Mégane Estate Energy dCi 130 GT-Line. Ondertussen waren we in Kwadijk gearriveerd en kon ik mijn gerepareerde motor weer meenemen. Na een uurtje rijden was ik weer thuis en heb ik mijn motor in de garage gezet, en ben weer in de Renault Mégane Estate GT-Line gesprongen richting het eten. Na het eten heb ik even boodschappen gedaan met mijn zus en mijn moeder, mijn neef de auto van mijn zus nodig en dus bood ik aan om te rijden. Mijn zus was net als mijn moeder erg te spreken over het interieur en verder vonden ze de stoelen erg lekker zitten en ook de beenruimte vonden ze lekker ruim. Het was een aangename rit naar Appie Heijn en ik was benieuwd hoe de Renault Mégane Estate GT-Line op de lange hoge smalle oprit naar de parkeergarage zou aanvoelen. Nou dat was dus echt een eitje voor deze auto, ik voelde de oneffenheden tussen de twee parkeerdekken niet eens. Binnenin de parkeergarage liet de Renault Mégane Estate GT-Line zich met groot gemak manoeuvreren en dat nota bene zonder het 4Control-systeem van de Talisman Estate die ik hiervoor heb getest.

Huh????????????????????????????????????
Vrijdagochtend moest ik eerst mijn 5de vitamine B12-injectie halen en daarna kon ik pas op pad. Dat viel tegen want ik had gepland om eerder te vertrekken maar was totaal vergeten dat ik nog naar de huisarts moest. Ik zou die dag even bij Mickey Kleijwegt langsgaan en daarna het proces verbaal van mijn aangifte wegens boekhoudfraude tegen de Gemeente Leiden naar Leo Verhoef in Wijk bij Duurstede brengen. Ik besloot er een snelwegzuinigheidsrit van te maken en was erg benieuwd wat voor verbruik ik zou scoren. Voor mijn vertrek heb ik nog even afgetankt en kwam met zeer sportief rijgedrag uit op 1:19,52 wat ik een mooie waarde vindt voor een stationwagon. Mijn rit naar Mickey Kleijwegt verliep lekker en na een koffie ben ik weer in de Renault Mégane Estate Energy dCi 130 GT-Line gestapt richting Wijk bij Duurstede. Ook die rit verliep lekker want ik kon heel mooi exact 100 km/u blijven rijden op de cruise control. En ook de terugweg kon ik perfect 100 km/u constant rijden kortom dit was dé perfecte snelwegzuinigheidsrit. Maar toen ik weer ging aftanken bij hetzelfde onbemande tankstation in Voorschoten kwam ik uit op een verbruik van (162 km/9,28 ltr diesel) 1:17,45 en dat kan nooit want de brandstofnaald van de meter was amper een millimeter van zijn plek gekomen. Bovendien had ik even daarvoor met zeer sportief rijgedrag nog een fraaie 1:19,52 gescoord. Geen idee wat er fout is gegaan met het aftanken maar dit kan dus gewoon écht niet kloppen! Het enige dat ik kan verzinnen is dat er iets met het aftanken eerder die ochtend is fout gegaan. Het gebeurt niet vaak maar soms klikt het vulpistool door terwijl de tank nog niet vol is. Ik heb zelfs wel eens gehad dat het vulpistool alleen maar doorklikte en dat ik dus niet eens kont tanken. Jammer dat deze snelwegzuinigheidsrit mislukt is maar het zij zo. Hopelijk lukt de gewone zuinigheidsrit wel want dan heb ik tenminste een indicatie van hoe zuinig deze Renault Mégane Estate Energy dCi 130 GT-Line werkelijk is.

Subliem!!!!!!!!!!
Vrijdagavond 4 november leek een avond zoals alle anderen maar was dat dus absoluut niet. De totaal belachelijke ‘narrow escapes’ tijdens deze zuinigheidsrit hadden wel iets weg van mijn eigen (intussen derde) leven. De start na het aftanken was werkelijk perfect! Ondanks de drukte lukte het me zonder te remmen de oprit te bereiken, oef ik dacht echt even dat gaat fout toen er een auto vlak voor mijn neus de rotonde opreed. Op de N206 ging meteen de cruise control erop en reed ik in het pikkedonker richting De Zilk. Het was een beetje een onheilspellende avond zoals ik dat wel eens noem, ik zat namelijk behoorlijk gespannen achter het stuur. In de eerste haakse bocht bij De Zilk loste ik meteen de net-niet-bumperklever (Audi, je verwacht het niet), doeiiiiiiiii. Ghè, ghè daarna voelde ik me al een stuk minder gespannen. Ik reed rustig verder richting Vogelenzang waar het gelukkig rustig was. De laatste tijd was het hier nogal eens een drama op deze smalle weg (een zeer terechte 30-zone) door het dorp heen met onder andere stilstaande vrachtwagens snoeiwerkzaamheden. Het echte goede gevoel had ik nog niet, dat komt pas als ik ruim over de helft ben en de T-splitsing en een aantal lastige rotonde met nul keer remmen heb genomen. Ik reed met een mooie snelle rechts-links-rechts-stuuractie over de rotonde(rand) voor de bomenweg heen. De bomenweg was donkerder dan anders maar ja dat klopt ook want het is nu wintertijd. Voor mij was het niet echt wennen maar ik merkte tijdens het rijden in het donker dat veel automobilisten daar nog (altijd?) moeite mee hebben. Bij de afslag naar de Nachtegalenlaan kwam een auto aan van rechts en vlak daarachter nog een, maar daar kon ik alleen de koplampen van zien dus op het allerlaatste moment moest ik beslissen of ik zou gaan remmen of doorrijden. Ik nam de juiste beslissing om door te rijden want het kon precies maar ik had geen seconde later moeten beslissen. Nu de zeer lastige T-splitsing die de laatste tijd maar niet wil lukken zonder te remmen, maar dit keer had ik een geniale actie door ook weer precies tussen twee auto’s door te rijden en dwars op het middenstuk te gaan staan want dat past precies.

Daarna lukte het mij om tussen de lange rij auto’s die van rechts kwamen in te voegen, waha wat een fantastisch mooie meer-geluk-dan-wijsheid-actie. Ik reed heel rustig verder en dat was maar goed ook want er moest een auto afslaan en als ik niet genoeg afstand had gehouden had ik het niet gereden. Nu kon ik mooi ruim op tijd al terugschakelend op de motor afremmen. Langs Bentveld rijdend zag ik in de verte het ecoduct liggen waar je 60 km/u mag rijden. Gas geven doe ik meestal met de plusknop van de cruise control, die in dit geval opplust met +2 km/u per druk op de knop. In Zandvoort aangekomen ben ik ook weer iets rustiger gaan rijden dan nodig, want in de verte zag ik een opstopping. Maar ook dit liep goed af en op de rotonde hoefde ik niet te remmen zodat im met een gerust hart rechtsaf kon slaan richting CPZ. Daar had ik vette pech want de viskar van Floor kwam eraan van links en voor mij stonden daarom een paar auto’s te wachten totdat Floor voorbij was. Hoe ik het heb geflikt snap ik nog steeds niet maar het lukte me om maximaal op de motor af te remmen en daarna trapte ik bijna op de rem maar net op dat moment trok de auto voor mij op. Oef! Ik reed richting de boulevard en na de blinde bocht bij het pompstation stak er gelukkig niemand over bij het zebrapad. De rotonde bij de boulevard ging ook goed en ik begon weer eens te geloven in een nul keer remmen. Over de boulevard rijdend reed er niemand voor mij maar aan het einde van de boulevard gekomen zag ik even verderop het stoplicht op rood staan vanwege een kruisende bus. Ai, ai, ai ik schakelde snel terug naar de 2de en vervolgens 1ste versnelling en remde hard op de motor af en net toen ik dacht nu MOET ik echt remmen reed de auto voor mij verder. Ik kan me geen enkele ‘narrow escape’ tijdens een zuinigheidsrit herinneren die hierbij in de buurt komt. De duinenweg ging heerlijk en ook de terugweg maar toen ik vanaf de boulevard naar het CPZ afsloeg zag ik voor mij weer een langzaam rijdende viskar. Shit het zit ook echt niet mee vanavond, maar wie weet komt het goed als ik wat langzamer ga rijden dan normaal. Ik had dus even totaal schijt aan alle auto’s achter mij en ging 20-30 km/u rijden met genoeg afstand tot de viskar. En ja hoor de viskar moest remmen voor overstekende voetgangers ter hoogte van het casino, dus was ik even blij dat ik wat extra afstand had gehouden.

En weer ging het goed en hoefde ik niet te remmen dus op naar de T-splitsing en de afslag naar Vogelenzang. Ook hier ging het invoegen op de bomenweg maar net goed, een paar seconden later en ik had moeten remmen. Helaas reed er een nachtblinde Pool voor mij want de beste man reed serieus 40 km/u waar je 60 km/u mag. En dat mét nota bene straatverlichting! Ik ben er maar rustig op veilige afstand achter blijven rijden want om de nul keer remmen hiervoor te gaan verpesten… NEE dus! Op de rotonde reed de Poolse automobilist verder richting Heemstede en kon ik weer lekker mijn eigen snelheid rijden. Het begon nu toch wel erg spannend te worden, want nu stond alleen de afslag bij ’t Heen en de rotonde voor het onbemande tankstation een eventuele nul keer remmen in de weg. Maar ook hier had ik weer alle mazzel van de wereld met auto’s van links en rechts die net ver genoeg verwijderd waren om er nog voorlangs te kunnen. En toen had ik op de rotonde ook nog eens alle mazzel dat ik ’m helemaal vrij had zodat ik de Renault Mégane Estate heel mooi uit kon laten rollen en perfect stil kon laten vallen voor pomp 1. Toen ik ter illustratie van deze zeer geslaagde zuinigheidsrit een foto wilde maken van het eco-rapport (98/100 punten) zag ik dat ik helemaal vergeten was mijn pocketcamera in mijn jaszak te steken. SHIT!!! Naast het onbemande pompstation stond een oliebollenkraam maar daar riep iemand nog veel harder “SHIT!” want zijn smartphone was zonet gestolen. Daar had ik dus niet veel aan want ik had iemand nodig met een smartphone die even een foto van dat eco-rapport wilde maken en naar mij toe mailen. Eén van de verkopers van de oliebollenkraam wilde dat wel voor mij doen en als dank heb ik voor 10,- euro aan oliebollen/wafels/appelbeignets bij hem gekocht. Oh en het verbruik was werkelijk geniaal goed: 1:30,75 in de Eco-stand plus nog wat erbij want er lagen winterbanden (=hoger verbruik) om de 17-inch velgen. Als je dus 16-inch wielen neemt met lage rolweerstand banden moet je dus met gemak constant in de buurt van de 1:28-1:30 kunnen rijden.

Toch nog gelukt!
Vrijdag was het me gelukt om tussen de buien door sfeerfoto’s te maken maar verder dan één actiefoto zijn we niet gekomen want toen ging het regenen. Gelukkig lukte het zaterdag ook weer om net even tussen de buien door samen met mijn zwager wat actiefoto’s te maken op een rustig industrieterrein in Nieuw-Vennep. Op weg naar Nieuw-Vennep zagen we op de A44 aan de andere kant een giga-file staan, er waren drie auto’s op elkaar geklapt iets wat op dat stuk vaak gebeurt. Bij knooppunt Burgerveen aangekomen nam ik de dubbelbaans afslag en reed met een Volvo stationwagon links naast mij door de bocht toen de bestuurder van de Volvo zomaar ineens naar binnen stuurde en tegen mij aan dreigde te rijden. Half op de vluchtstrook rijdend heb ik maar eens getoeterd waarna de bestuurder van de Volvo zich te pletter schrok. Waar ben je dan in hemelsnaam mee bezig vraag ik me af? Maar ja dat vragen de verzekeraars en het OM zich ook af want het aantal ongelukken is in 2015 met 8 procent gestegen. Smartphone-gebruik achter het stuur is één van de grootste boosdoeners. In een persbericht stond dat de verzekeraars pleiten voor een deltaplan verkeersveiligheid. En stom toevallig kreeg ik daar op zaterdag 5 november eindelijk (iets met ambtelijke molens en zo…) weer een mailtje over, want ik ga namelijk deelnemen aan het rondetafelgesprek daarover met politici, justitie en het OM. Dat is een raar verhaal maar ik ben daar als autojournalist ingerold en wil daar graag mijn bijdrage aan leveren samen met de Stichting Zereen. De gesprekken zullen onder andere gaan over het verhogen van de straffen voor bv. iemand dood rijden onder invloed en het verplichten van rijvaardigheidstrainingen voor jonge rijbewijshouders. Tijdens het maken van de actiefoto’s zei mijn zwager dat de remmen van deze Renault Mégane Estate GT-Line erg bijterig zijn net als die van de Renault Talisman Estate dus. Ze passen erg goed bij deze auto en ik word persoonlijk heel erg blij van zulke goede remmen. Ik vind het een lekker gevoel als ik weet dat ik wat over hebt qua vertraging en dus remweg. Na het maken van de actiefoto’s zijn we via de A4 naar huis gereden, want die lange file op de A44 stond er uiteraard nog. Bij knooppunt Burgerveen aangekomen stond er eerst een taxibusje te kamperen voor het stoplicht en daarna reed er iemand de snelweg op met de snelheid van een overleden slak.

Ik ben maar even 30-40 km/u gaan rijden op de invoegstrook want er kwam toch niemand achter mij aan, om daarna gas te geven zodat ik normaal vaart kon maken en zelfs toen reden de auto’s voor mij nog steeds maar 90 km/u om in te voegen. En nog maar net op de snelweg moest ik (weer!) al toeterend de vluchtstrook oprijden voor een Volvo stationwagon die naar de strook wilde waar ik dus reed. Gaat lekker zo mensen maar niet heus. Bij Hoogmade/Leiderdorp aangekomen ben ik nog even 1 rondje over het rotondecircus heen gereden in het kader van nu ik er toch ben. Helaas, helaas, helaas kan het ESP niet uitgeschakeld worden, maar het goede aan deze Renault Mégane Estate GT-Line is dat het ESP niet keihard ingrijpt. Vanaf de snelweg komend start ik aan de andere kant dan ik normaal doe bij een rondje rotondecircus. Ik begon op een kleine rotonde en koos de binnenbocht en gooide het stuur om naar links en vervolgens naar rechts. De Renault Mégane Estate GT-Line reed totaal onverstoorbaar verder, en ook op de volgende grote rotonde kon ik de Renault Mégane Estate GT-Line op geen enkele fout betrappen. Nog maar een tandje gas erbij dan want als tie zo goed is, dan wil ik wel eens zien waar het echt ophoudt. Ik reed over de laatste kleine rotonden en draaide om voor een volledig rondje vanaf mijn gewoonlijke startpunt. Wat ik ook deed de banden piepten niet op het halfdroge/halfnatte asfalt en ik vloog richting het viaduct over de A4. Op de rotonde met de hoge rotonderand reed ik uiteraard met de linkerwielen over de rotonderand heen. Het neerkomen en meteen hard naar rechts insturen ging perfect waarna ik stevig gas over het viaduct heen. De ovale rotonde aan de andere kant van de A4 moest dan echt dé scherprechter worden voor deze Renault Mégane Estate GT-Line. En dat was tie dus ook want ik stuurde heel mooi hard de rotonde op en aan de andere ovale kant reed ik met de linkerkant over de hoge rotonderand heen en toen gaven het ESP en de banden het op. Ik gleed ongecontroleerd naar rechts weg maar ik had er uitaard voor gezorgd dat ik een grote lap asfalt rechts van me had.

Motorolie halen in Kwadijk
Een dag eerder had ik mijn motor opgehaald bij Hoogland Motoren in Kwadijk, maar ik was totaal vergeten een extra liter olie mee te nemen voor eventueel bijvullen. Aangezien ik de Renault Mégane Estate GT-Line met 1 streep minder in de tank – is 200 tot 250 km – in mocht leveren (zo had ik ’m ook meegekregen) en de meter nog vol aanwees besloot ik een snelle rit op en neer naar Kwadijk te maken. Zaterdagmiddag is het altijd redelijk rustig en dus kon ik even lekker stevig doorrijden met 130-mag-wel tot 160-mag-niet km/u. Soms heb ik daar gewoon even zin in en aangezien de snelwegpolitie net is opgeheven is de pakkans nul komma nul. Maar het is niet alleen dat ik er zin in heb als autojournalist wil ik ook gewoon weten hoe een auto aanvoelt op hogere snelheden. De A44 oprijdend moest ik net voor het invoegen in de remmen voor iemand die al heel erg lang vergeten is hoe dat moest. Daarna ging het gas er meteen op en al snel reed ik 140 km/u maar dat voelde als 100 km/u wat vooral komt door de immense stilte aan boord. Wat nou rijwind, wat nou bandengeruis, wat nou maar een Renault. Renault is serieus goed bezig naar mijn mening, Renault scoort op alle punten uitstekend en komt op betaalbare auto’s met vernieuwingen (bv. 4Control en sturen/aandrijflijn/demping allemaal apart 3-voudig instelbaar) waar je bij andere merken diep voor in de portemonnee moet tasten. De 130 Pk zijn ruim voldoende om de Renault Mégane Estate GT-Line goed vaart te laten maken, oké je moet wat vaker schakelen dan bij de dCi 160-motor met een Twin-turbo maar dat vind ik dan juist wel weer leuk. De 6-versnellingsbak schakelt heerlijk, tel daarbij de fantastisch zittende stoelen op en het mooie directe stuurgedrag plus de sublieme vering/demping = sublieme wegligging en je hebt een heuse segmentwinnaar te pakken als automerk.

Op de A44 hield ik een maximum snelheid van 130 km/u aan want op deze smalle snelweg – zeker bij de betonnen brugbakken – doen mij iets teveel mensen raar tijdens het rijden. Eenmaal op de A4 gaf ik na de trajectcontrole gas bij, maar pas op de rustige A5 ging het gas echt even open. En ja zelfs met 160 km/u =3.000 toeren is het nog steeds heerlijk, zeg maar gerust extreem stil aan boord. Dus mocht je veel in Duitsland komen dan is deze Renault Mégane Estate GT-Line een zeer aangename en vooral betaalbare keuze. Het grote touchscreen vind ik zalig en vooral de uitgebreide overzichtelijke keuzemenu’s. Oké ik moest soms net wat vaker door de schermen heen ‘touchen’ dan me lief is, maar feit is dat in vergelijking met andere automerken Renault het gewoon dik wint qua multimedia-systeem. De kwaliteit van de audio is bovendien ook nog eens uitstekend dus het doorbreken van de extreme stilte aan boord is niet onplezierig voor je oren. Deze Renault Mégane Estate GT-Line heeft dus zowel extreme stilte als extreme herrie als keuze-optie. Bij de Coentunnel aangekomen was het weer fossielendag leek het wel. Ik moest wel rechts inhalen of ik nou wilde of niet, en daardoor kon ik toch nog lekker door de mooie bocht van de A10 naar de A8 heen sturen. Op de A8 was het een puinhoop van auto’s die allemaal maar wat deden, dus ook daar moest ik weer even slalommen. Uiteindelijk heb ik er maar voor gekozen op de A8 iedereen in te halen en pas vrij laat de invoegstrook naar de A7 op te rijden. Daardoor kon ik lekker strak sturend de mooie snelwegbocht van de A8 naar de A7 nemen, en dat is vooral te danken aan het uitstekende onderstel met sublieme vering/demping. Waarmee Renault maar weer eens aantoont dat ook mechanische vering/demping niet onderdoet voor de elektronische variant zoals op de Renault Talisman Estate Energy TCe 200 EDC Initiale Paris een week eerder. Na het halen en betalen van 1 liter halfsynthetische 10W40 motorolie ben ik weer net zo snel naar huis gevlogen als op de heenweg. Wat een heerlijke rit was dat zeg, maar ja dan rij je toch wel net onder de 1:16.

Autobeklederij Van der Werf
Voor ik de Renault Mégane Estate Energy dCi 130 GT-Line terug zou gaan brengen MOEST ik hoe dan ook even langs Bas Callenberg van Autobeklederij Van der Werf rijden. Ik ben zelf erg te spreken over de lekkere zit op de voorstoelen + achterbank en ook de afwerking dus ik was benieuwd of Bas ook zo positief zou zijn. Bas was blij dat ik even langskwam want hij is echt een totale vakidioot en door mij blijft hij ook op de hoogte van de nieuwste modellen. Bas stak zijn warrige krullenbol naar binnen en keek eens rustig in de rondte. Daarna zie hij: “Ja helemaal mee eens ziet er goed uit, mooie stiksels goede materialen dat had ik niet verwacht van Renault.” “Alleen die blauwe nep-carbon versiersels vind ik helemaal niks, da’s voor van die mannen die net papa geworden zijn!”, zei Bas tegen mij. “Ga even zitten”, zei ik tegen Bas, “want ik wil weten wat je van de zit vindt.” “Dat zit prima en alles zit ook precies goed op zijn plek.”, zei Bas tegen mij. Een betere afsluiting van een testverslag kun je niet hebben, want als Bas tevreden is dan doe je als autofabrikant iets serieus goed.