Bruin knuffelbeertje
Kleine vrouwenauto (heb ik niet verzonnen maar het NL-se autojournaille), achterwielaandrijving, een absurd kleine draaicirkel, helaas minder vooruitstrevend vorm gegeven dankzij de samenwerking met het uiterst conservatieve Duitse Daimler. Jammer want als ze Laurens van den Acker zijn gang hadden laten gaan was deze Renault Twingo een stuk frivoler geworden dan-ie nu is. Dan had er iets meer “Clio” ingezeten, want bij deze auto heeft Laurens van den Acker volledig de vrije hand gehad. Desondanks vind het design van de nieuwe Renault Twingo geslaagd, en deze sjieke bruine kleur staat ’m prima. Instappen (huh?, kom ik later op terug) en wegwezen richting Wijk bij Duurstede waar ik een afspraak had met een registeraccountant. Op weg naar de A9 – vanaf de A5 na een bliksembezoek aan Nissan – kon ik alvast even wennen aan de Renault Twingo, en inderdaad voelt deze auto totaal anders aan dan een voorwielaandrijver. Geen idee hoe ik dat onder woorden moet brengen, maar door het laag gelegen motorblok achterin is de balans duidelijk anders. Sowieso ligt het zwaartepunt een stuk lager door het achterover gekantelde motorblok. Bij de oprit A5/A9 aanbeland moet ik zeggen dat een en ander goed aanvoelt, leuke auto dus wat mij betreft maar blijft dat ook zo? De oprit naar de A9 is een hele mooie lange bocht, prima om dat irritante net-niet-bumperklevende bestelbusje af te schudden. Ik bleef maar gas bij geven in de bocht totdat ik dacht: “Kan dit wel goed blijven gaan?” Uh ja dus want de kleine Renault Twingo gaf geen krimp, het uitstekende onderstel staat werkelijk als een huis. Niet zo verwonderlijk want de kauwgomballenvering en de torsie-as van de vorige versie hebben plaats gemaakt voor werkelijk uitstekende vering/demping en onafhankelijke achterwielophanging.

Zo’n goede wegligging had ik niet verwacht van deze kleine auto, maar ik zat wel met het probleem dat ik totaal niet kon aanvoelen hoe ver ik kon gaan. Niet zo verwonderlijk natuurlijk gezien het concept, én het feit dat ik nog totaal niet gewend was aan deze auto. Maar toch zei een stemmetje in mijn achterhoofd dat het maar de vraag was of ik die grens zou gaan vinden. Mijn gevoel zei van niet, en ik zit er zelden naast dus… Eenmaal op de snelweg was het de cruise control erop en in de Eco-stand met 100 km/u richting Wijk bij Duurstede. Onderweg bedacht ik me ineens dat ik de Kia Soul Electric nog af moest spreken, dat was ik helemaal vergeten vanwege het vertrek van de PR manager van Kia naar Ford. Of ik het erom deed? Maar natuurlijk want de heeeeeeeeel erg lange afrit, rotonde en de fantastisch mooie bochten naar Kia waren uiteraard de werkelijke reden. Ik hield de snelheid lekker hoog (Eco-stand uit) op de afrit, daardoor kon ik een rij auto’s die op de rotonde kwamen afgereden net voor blijven. De rotonde ging heel mooi en strak, overhellen is dit autootje totaal vreemd (dankzij de uitstekende vering/demping én de onafhankelijke achterwielophanging) maar toch is het gek genoeg geen stuiterbak! De haakse bochten bij het Chinese Toekanrestaurant gingen ook mooi strak, dit autootje bevalt mij wel maar het rijdt en voelt zo ontzettend anders! Of ze – het autojournaille van Nederland – het nog steeds een echte vrouwenauto blijven noemen ben ik zeer benieuwd naar. De MILF-grap in de video van Autoweek vond ik elk geval om te huilen zo slecht.

Instap
Na het afspreken van de Kia Soul Electric ben ik weer in de Renault Twingo gestapt richting Wijk bij Duurstede. En dat instappen voelde wel zo ontzettend gek aan, zelfs 3 dagen later was ik er nog steeds niet helemaal aan gewend. Zodra ik zat voelde alles vertrouwd aan, maar het gaan zitten voelde elke keer weer gewoon raar. Na even diep nadenken schoot mij ineens een auto te binnen die enigszins op deze Renault Twingo lijkt qua zit, dat is de Abarth 500(C). Helaas moet deze Renault Twingo het met de helft van de Pk’s doen, de 900cc driecilinder levert slechts 90 Pk. Het driecilinder turbo-motorblok voelde geen enkel moment fel aan, en laat zich het best omschrijven als gezapig. En toen ik ook nog eens in de 2de versnelling het gaspedaal diep intrapte in een haakse bocht werd er door het ESP – dat niet(!) uitgezet kan worden – hard ingegrepen. Zo hard dat elke vorm van pret, lol, piepende banden, overstuur of wat dan ook aan banden wordt gelegd lees: voorkomen wordt. Tenminste tot nu toe want voor mijn gevoel had ik de grens nog lang niet gevonden ondanks het ingrijpen van het ESP. Ook een ESP kan namelijk ‘overruled’ worden, dat is als je maar hard genoeg tekeer gaat schrijf ik tegen beter weten in. Op de snelweg had ik nog even een lekker moment op de fly-over van de A2 naar de A12. Dit is een hele lange flauwe bocht waar de snelheid even lekker opgeschroefd kan worden, en ook nu weer merkte ik dat deze kleine auto juist in dit soort bochten in zijn element lijkt te zijn.

Juist in een kleine auto zoals deze Renault Twingo zou onrust in het rijwielgedeelte niet meer dan logisch zijn, zeg maar gerust een vrijwel onvermijdelijk gevolg van zijn kleinheid. Die onrust kan ontstaan door verschillende factoren zoals: 1 een korte wielbasis 2 torderen 3 te comfortabele vering/demping 4 een slechte balans 5 een hoog zwaartepunt. En dan opeens blijkt deze Renault Twingo totaal anders te zijn dan de rest van de kleine auto’s. Ja de wielbasis is kort, maar de wielen staan op de uiterste punten van het chassis. De balans en zwaartepunt zijn uitstekend dankzij het laag hangende gekantelde motorblok, de verhouding V/A = 45/55 is uitstekend, de vering/demping is de beste van alle kleine auto’s in dit segment en het chassis is zo stijf als het maar kan zijn. Ik was daar zeer verrast over maar toen ik dit las snapte ik hoe het komt dat het chassis deze kleine auto zo stijf is: [quote Renault.nl] De transmissietunnel, de dorpels en de deurposten zijn van speciaal ultrastijf materiaal, zodat het passagierscompartiment te allen tijde intact blijft. De achterpassagiers worden beschermd door onder meer versterkte dwarselementen, een harnas rond de motorruimte en energie absorberende chassisdelen. [/quote Renault.nl] Een dergelijk stijf chassis zal niet torderen als je een flauwe bocht met hoge snelheid neemt en dat is precies wat ik ook direct na vertrek merkte. Dit is weer eens een mooi voorbeeld van voelen -> analyseren -> zoeken op internet naar informatie -> puzzeltje valt in elkaar.

Zaterdag
De volgende dag ben ik niet al te vroeg opgestaan want daar had ik helemaal geen zin in. Na weken van sauzen, schilderen en witten was mijn 2-kamer Dacia-appartement (shocking affordable – 64 m2 à €78.000,-) dan eindelijk zo goed als klaar. Het was nu vooral een kwestie van de finishing touch, en dus ben ik na een heerlijk ontbijt naar mijn appartement gereden. Ik had nog wat schroefjes en andere kleine dingetjes nodig. Na het opnemen van de maat ben ik dwars door de stad heen naar de metaalwarenzaak gereden want daar is deze auto helemaal voor geknipt. Het begon al bij het Cronestein flatgebouw waar ik woon, want wegrijden vanaf de parkeerplaats en zonder één keer te steken omdraaien lukt alleen met mijn piepkleine Renault Twizy. Tot mijn verrassing lukte het echter ook met deze Renault Twingo, net voordat ik de muur van het parkeerdek leek te gaan raken kon ik het stuur toch nog iets verder draaien. De absurd kleine draaicirkel is uitermate handig in de stad, met name bij het manoeuvreren op en rond de grachten, bomvolle parkeerplaatsen, inparkeren, smalle parkeergarages etc. Er is geen enkele auto buiten mijn Renault Twizy (en de Smart en de Toyota iQ, red.) die dit beter doet dan deze nieuwe Renault Twingo. Hier scoort deze Renault Twingo dus unieke punten mee in de kleine-auto-klasse, en in die klasse zijn dat hele waardevolle punten die er toe doen. Zeker de minder goede bestuurders cq parkeerders onder ons zullen hier blij mee zijn.

Aangekomen bij de metaalwarenzaak bleek alweer het voordeel van de kleine draaicirkel. De parkeerplaats voor de deur is niet zo groot, met name de doorgang tussen de geparkeerde auto’s is nogal smal. Toch lukte het tot mijn verrassing ook nu weer om perfect overal tussendoor te manoeuvreren zonder te hoeven steken. Na mijn bezoek aan de metaalwarenzaak heb ik eerst even alle spullen naar mijn appartement gebracht, en daarna heb ik de Samsonite kofferset gefotografeerd. Na thuiskomst zag ik dat ik de verkeerde foto in de prullenbak had gestopt. Ik moest dus weer terug naar mijn garage om één foto opnieuw te maken. Uiteindelijk bleken er met hoedenplank 3×33-liter + 1×13-liter in te passen en zonder hoedenplank: 3×33-liter + 3×13-liter. Dat viel mij heel erg mee want ik had verwacht dat er minder koffers in zouden passen. Direct onder de bodem van de kofferbak zit een afschroefbare afdekplaat die na verwijdering het motorblok direct op de achteras zichtbaar maakt. Na het maken van de koffersetfoto’s ben ik zelf nog even achterin gaan zitten, na eerst de voorstoel iets naar voren geschoven te hebben zodat ik voorin nog net goed kon zitten. Met mijn 1.83 m raakte ik met mijn hoofd net aan het dak, maar door iets met mijn hoofd naar voren te buigen zat ik uiteindelijk precies goed. Lange mensen (>1.80 m) kunnen dus maar beter voorin plaatsnemen, dan wel als bestuurder dan wel als passagier.

Zondag
Gelukkig is de zondag in ons land nog steeds een echte rustdag, die 24-uurs economie die Mark pRutte & Co voorstaan zit ik eerlijk gezegd totaal niet op te wachten. Het zou mij in ieder geval een speciale testdag ontnemen, de heerlijke doodstille testzondag als ik die dag moet werken. Om 07.00 stapte ik in de Renault Twingo, en alweer had ik even dat korte moment nog-niet-gewend-moment toen ik plaatsnam. Na het wegrijden zocht ik even mijn favoriete playlist op met behulp van het R-Link navigatie- en multimediasysteem. Ik had mijn iPod Touch verbonden via de USB-ingang op de midden-console. Waarschijnlijk kan het ook via Bluetooth maar de ervaring heeft mij geleerd dat de USB-ingang vanwege de bediening van de songlist handiger is. Het R-Link systeem is uitermate makkelijk en handig te bedienen alleen zet alsjeblieft meteen het super irritante Coyote-series (= Colote-series) uit. Dit flitspalen-waarschuwingssysteem is zo gruwelijk irritant dat wil je gewoon niet weten, degene die dit verzonnen heeft die… laat ik dat maar niet schrijven. Bij elke nadering van een flitspaal geeft dit systeem vele 100-en meters voor de flitspaal een visuele en akoestische waarschuwing op het display en dat niet één keer maar vele keren. De muziek gaat dan zacht-hard-zacht-hard-etc. en dat is werkelijk niet te harden. Ik heb er zelfs even wat foto’s van laten maken tijdens het rijden, gelukkig had ik daarvoor mijn zwager naast mij zitten. Bekijk die foto maar dan snap je mijn ergernis volledig. De rondweg opsturend had ik al voorpret over mijn ritje naar werk, want dit moest dé rit gaan worden. Eco-stand uit en zodra de olie opgewarmd is gaan met die banaan!

In de eerste haakse bocht bij Holiday Inn gaf ik meteen stevig gas, maar afgezien van een heel erg licht amper voelbaar zijstapje aan de achterkant gebeurde er verder niets. En met niets bedoel ik ook echt gewoon helemaal niets, noppes, niente, nada, niks! Op weg naar de stationstunnel gaf ik ook daar weer stevig gas in de haakse bocht, en ook nu weer hetzelfde liedje oftewel erg gebeurde niets. Op naar de koeienrotonde eens kijken hoe de Renault Twingo zich daar gedraagt. Gezien de eerdere ervaringen ging er maar meteen lekker tegenaan, gewoon even over de rotonderand heen knallen dus. Gezien de korte wielbasis zou dat lekker heftig aan moeten voelen, en inderdaad knalde ik lekker glijdend lichtjes dwars over de rotonderand. Maar eerlijk gezegd viel het mij achteraf mee, het ESP zorgt ervoor dat deze Renault Twingo zo veilig is als het maar kan zijn. Op naar het rotondecircus, eens kijken hoe de Renault Twingo zich daar houdt als ik er echt vol in ga. Gaaaaaapppp! Jep inderdaad “Gaap”, want nog niet eerder in mijn testleven heb ik zo’n saaie rit over het rotondecircus gemaakt. Zelfs de meest heftige stuur-omgooi-acties, over de rotonderand-heen-vlieg-acties, snelle links-rechts-acties, afijn alle mogelijke acties die op het rotondecircus mogelijk zijn, er gebeurde gewoon helemaal niets! Nog 5 dagen te gaan en ik wist eigenlijk niet meer wat te doen, ik had alles getest… oh wacht ik had ‘m nog niet in de regen getest.

Verhuisauto
Na het downloaden van de persfoto’s sprong één persfoto eruit, die met een surfplank erin over de gehele lengte van de auto. En nee dan bedoel ik niet op het dak! Zou het lukken? Daarmee bedoel ik het vervoeren van mijn houten bed en lattenbodem naar mijn nieuwe appartement. Eerlijk gezegd had ik er een hard hoofd in en had ik in gedachten al mijn zwager met zijn grote auto gebeld. Maar ja ik wilde persé proberen of het toch zou lukken, want na deze tekst gelezen te hebben kreeg ik weer hoop. [quote Renault.nl] Ondanks het feit dat de nieuwe Twingo tien centimeter korter is dan zijn voorganger, is de afstand van het dashboard tot aan de achterklep maar liefst 22 centimeter groter. De toegenomen ruimte komt volledig ten goede aan de passagiers. Met 13,6 centimeter beenruimte op de achterbank behoort de Twingo tot de ruimste in zijn klasse. Bovendien is hij voor het eerst standaard uitgerust met vijf portieren. De bagageruimte biedt een inhoud van 219 liter en de rugleuning van de achterbank is geheel of gedeeltelijk (50:50) neerklapbaar. Bijzonder is de volledig neerklapbare passagiersstoel, zodat objecten van maar liefst 2,20 meter lengte kunnen worden vervoerd – uniek voor een auto van dit formaat.
[/quote Renault.nl] Een bed is korter dan 2,20 meter dus dat moet lukken dacht ik, en inderdaad paste zowel het in delen uit elkaar gehaalde bed erin als de grote lattenbodem. Bij de lattenbodem was ik nog even bang dat de achterklep niet dicht zou kunnen, maar ook dat lukte en ik hoefde zelfs niet eens te verzitten op de bestuurdersstoel. Grote klasse, waaruit maar weer eens blijkt dat een alternatieve oplossing zoals de motor achterin soms een groot voordeel heeft.

Na het verhuizen was het gaan regenen, normaal gesproken staat regen – en dus nat asfalt – bij mij voor dikke pret, en dus was ik benieuwd hoeveel pret ik in deze Renault Twingo zou hebben. En dus zat er maar één ding op en dat was richting het grote parkeerterrein in Katwijk aan Zee. Hét parkeerterrein waar ik op de motor buiten mijn schuld op een haar na in een rolstoel belandde in juli 1992. Maar goed dit keer geen motor maar een auto, heel erg veilig op vier wielen dus. Heel erg veilig? Tot nu toe had de Renault Twingo geen steek laten vallen en was het me niet gelukt om ’m uit balans te brengen. Dat zou in de regen toch echt anders moeten zijn, of is het ESP van deze Renault Twingo zo goed dat er ook nu weer niets gebeurt. Op het parkeerterrein gearriveerd ben ik er eens goed voor gaan zitten. De Eco-stand ging uit en ik trapte het gaspedaal op de bodem op schakelde naar de 2de versnelling gaf weer plankgas en gooide het stuur genadeloos hard om. “Let op daar gaan we!”, dacht ik bij mezelf. Maar tot mijn verbijstering gebeurde er ook in de stromende regen op kletsnat asfalt helemaal niets. En geloof ik deed echt mijn best maar hier valt gewoon geen eer aan te behalen verdorie. Wat is dit voor een auto!? Het ESP/TRC van deze Renault Twingo doet zijn werk zo goed dat je volgens mij letterlijk zelfmoord moet willen plegen om deze auto uit balans te krijgen. En nee daarvoor heb ik nog steeds iets teveel plezier in het leven. Vergeef me dan ook als ik zeg dat ik pas.

Zuinigheidsrit
Na het verhuizen van mijn bed ben ik nog even heerlijk gaan zwemmen, wat eindelijk weer mocht na het genezen van een 5 cm lang gat in mijn kop. Daarna had ik nog ruim tijd over voor het eten en besloot daarom maar een zuinigheidsrit te maken. Het aftanken leverde een verbruik tot dan toe op van exact 1:15, maar daarbij moet ik wel zeggen dat ik bij tijd en wijle behoorlijk stevig (met de Eco-stand aan en uit) door gereden heb. Dat viel mij dus mee eerlijk gezegd gezien de negatieve berichten die ik op het internet las over het verbruik. Vlak voor de zuinigheidsrit had ik nog heel veel last van beslagen ruiten, iets dat alleen op te lossen bleek door de airco aan te zetten. Maar ja dat zuipt benzine en door stom toeval ontdekte ik dat na op het knopje “Auto” gedrukt te hebben de ruiten niet meer besloegen mét de airco uit. Op de N206 ging meteen de cruise control aan en reed ik met 80 km/u richting De Zilk. Na een paar kilometer moest ik even van het gas vanwege de nog steeds aan de gang zijnde wegwerkzaamheden. Ik was benieuwd of de wegwerkzaamheden bij Bentveld al afgerond waren, de vorige keer moest ik daar steeds omdraaien waardoor ik niet mijn standaard zuinigheidsrit kon rijden. Bij De Zilk aangekomen hield ik de snelheid er lekker in, de bocht ging lekker maar voelde duidelijk anders dan met bv. de Citroën C1/Peugeot 108/Toyota Aygo. De Renault Twingo gaat duidelijk mooier en vloeiender de bocht door, in dat opzicht is het dan ook jammer dat het ESP/TRC niet uitgezet kan worden. Afremmen op de motor doet de Renault Twingo overigens uitstekend, ik kom nog wel eens anders tegen dus deze auto is perfect geschikt voor een zuinigheidsrit.

&%$#*§€ staat er voor de zoveelste keer een bestelbusje stil midden op de N206 vlak voor een bocht, bij sommige bestuurders vraag je jezelf soms wel eens af of ze überhaupt wel hersencellen hebben. Mijn eerste keer remmen en ik baalde echt als een stekker, natuurlijk had ik het misschien kunnen voorkomen het is niet anders. Ik reed rustig verder richting Vogelenzang en had al snel het juiste ritme weer te pakken. Qua zit, schakelen, koppeling en sturen scoort deze Renault Twingo uitstekend, het is even wennen maar als de klik er eenmaal is dan vind je ’m steeds leuker worden. Wat dat betreft lijkt deze Renault Twingo wel op zijn grotere broer de Clio. Ook die auto moest ik aan wennen en vond ik eerst helemaal niet mooi, maar een jaar later vind ik ’m steeds mooier worden. Eigenlijk is dat het moeilijkste wat er is, een auto ontwerpen die mensen langzaam aan mooier gaan vinden. De vervelende steile verkeersdrempels in Vogelenzang gingen best goed, alhoewel ik aan de voorkant wel wat stick-slip (er stond dan ook nog maar 1.500 km op de teller) voelde. Die stick-slip verdwijnt overigens vanzelf met het stijgen van de kilometerstand. De vering/demping zit perfect tussen comfortabel en sportief in, dit is veel beter dan welke kleine auto in deze prijsklasse dan ook. Groot voordeel ten opzicht van de concurrentie is verder de onafhankelijke wielophanging achter, die zorgt ervoor dat dankzij die goede vering/demping de wegligging (bij een torsie-as lift het binnenste achterwiel vrijwel altijd) beter is dan bij de concurrentie.

Op de bomenweg was het heerlijk rustig, geen fossielen dit keer, ook geen damherten, gewoon genieten dus. Bij de T-splitsing moest ik helaas weer remmen, maar ik zag meteen in de verte dat de weg van Bentveld naar Zandvoort weer open was. Bij 50 km/u reed ik steeds in de 4de versnelling, en zodra het 60 km/u werd schakelde ik naar de 5de versnelling. Er is dan af en toen wel een brommetje te horen, maar dat komt omdat je dan heel even onder toeren rijdt. Dat kan ik alleen voelen want deze Renault Twingo heeft jammer genoeg geen toerenteller. De uitlaat laat zich duidelijk horen en dat mag ik wel, zodra je echter op de provinciale weg of de snelweg rijdt is dat verdwenen. Na 5 dagen rijden was ik intussen helemaal gewend aan de Renault Twingo, en kan niet anders zeggen dan dat dit qua wegligging de beste kleine auto is. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de erg handige en werkelijk absurd kleine draaicirkel. Het ritje naar en over de boulevard verliep eindelijk, eindelijk, eindelijk weer eens probleemloos. Dit keer was er in geen velden of wegen een fossiel te bekennen. Eenmaal terug in Katwijk was ik benieuwd naar het verbruik, dat bleek een hele nette 1:25,7 wat ruim beter is dan het opgegeven verbruik. Het kan dus wel!

Twingo in Space!
Na het aftanken ben ik nog even – waarom snap ik zelf ook niet(!) – een rondje over het Space BusinessPark gereden, dit in verband met ESP/TRC en grenzen en zo. Zou het me dan toch één keer lukken ESP/TRC te overrulen? Ik reed vanuit ’t Heen de N206 op – en zette intussen de Eco-stand uit zodat ik de volle 90 Pk tot mijn beschikking had – om er meteen weer bij Rijnsburg/Klei-Oost af te gaan. De afslagbocht ging lekker maar wat ik ook probeerde geen piepende banden – Voorbanden: Continental ContiEcoContact5 – 185/50-R16 Achterbanden: Continental ContiEcoContact5 – 205/45-R16. Na de rotonde reed ik over de N206 heen naar het Space BusinessPark. Bij het verlaten van de rotonde gaf ik meteen stevig gas, maar dat resulteerde in… nou niets eigenlijk. Geen piepende banden, wegglijden of wat dan ook. Daarna sloeg ik rechtsaf richting de vrachtwagenparkeerplaats. In de flauwe bocht gaf ik stevig gas en bij de vrachtwagenparkeerplaats aanbeland gooide ik het stuur hard om en knalde letterlijk de lege en verlaten vrachtwagenparkeerplaats op. En wat denk je dat er gebeurde? Helemaal niets want het ESPTRCEBDABSBLABLABLA greep keihard in, dus stuurde ik even naar rechts en daarna weer hard naar links.

Daarna stuurde ik weer hard naar rechts de haakse rechterbocht in en toen meteen weer hard naar links richting de ESTEC. Het wordt saai maar de Renault Twingo is werkelijk niet uit het lood te krijgen. Op weg naar de ESTEC liggen nog een paar verkeersdrempels en een rotonde, ik was benieuwd hoe de Renault Twingo zich hier zou houden. De eerste lage verkeersdrempel ligt op het rechte stuk en dus gebeurde er niet zoveel. De tweede ligt precies voor de haakse rechterbocht, en nu raakte de Renault Twingo heel even uit balans tijdens het insturen. Maar echt uit balans? Nee absoluut niet! Daarna volgt een hogere verkeersdrempel waar ik de vaart er goed inhield, en dat merkte ik goed want na de landing sloegen alle systemen op tilt en voelde ik het onderstel heel hard naar grip zoeken. Maar ook nu weer had ik meer het idee in een rallyauto te zitten dan in een kleine Franse stadsauto.
Complimenten voor de vering/demping want die is dus echt verdraaide goed.

Daarna ben ik uiteraard nog even plankgas de N206 opgereden bij de noordelijke oprit, fantastisch er is werkelijk geen onrust in dit onderstel te krijgen. Daarna even snel eraf bij ’t Heen en supersnel weer omdraaien (de voorwielen kunnen 45 graden draaien, wat resulteert in een draaicirkel van slechts 8,6 meter – de kleinste in zijn klasse) de oprit op. Vlak voor de apex gaf ik plankgas in de opritbocht, en nu moesten de banden dan eindelijk zo naarstig op zoek naar grip dat ik ze zowaar hoorde piepen. Ik rij hier zelden zo op de grens als dit keer, maar ik had gewoon geen keuze als ik wilde weten waar de grens van deze kleine Renault Twingo ligt. Zo ongeveer hier dus maar meer dan dit kan ik er niet over zeggen. Nog even aardig om te melden is dat de Renault Twingo Energy TCe 90-versie die ik mee had uitgerust is met VGR. Dit systeem zorgt voor extra stuurprecisie bij hoge snelheid en betere wendbaarheid in stadsverkeer. Bij lage snelheid zijn van uiterst links tot uiterst rechts minder stuuromwentelingen nodig dan bij de versie zonder VGR. En verder volgt er in het najaar van 2015 een versie met een zestraps EDC-transmissie met dubbele koppeling.

Net-niet-rijstijl
Donderdag was weer eens zo’n heerlijke dag, NOT! Het begon met allemaal met een werkelijk fantastische aso-actie van een randdebiel bij het stoplicht op de kruising bij Holiday Inn/Leiden. ik stond rechtsaf voorgesorteerd toen een auto die geen zin had om in de rij te gaan staan zijn auto met een totaal zwakzinnige actie letterlijk voor de Renault Twingo smeet, toevallig was het stoplicht net op groen aan het springen en omdat ik al optrok scheelde het maar een haar of ik had vol bij hem naar binnen gereden (heb hem daarna uiteraard even aan de kant gezet). Op weg naar werk ben ik nog even heerlijk over de binnen- en buitenringen van de rotondes gereden, en uiteraard heb ik ook even een rondje rotondecircus geDaan. Dat ging allemaal best lekker maar af en toe baalde ik behoorlijk van het onverwacht harde ingrijpen van het ESP/TRC. Deze Renault Twingo heeft gevoelsmatig veel meer in zijn mars dan ik tot nu toe dacht. Maar hoe toon je dat aan als het ESP/TRC niet uitgezet kan worden? Met een net-niet-rijstijl ben ik ’s avonds uit werk vandaan naar huis gereden. Met een net-niet-rijstijl bedoel ik een vloeiende (zo min mogelijk remmen=zuinigheidsritrijstijl) maar tegelijkertijd tóch sportieve rijstijl. Ga je er constant te hard in met deze Renault Twingo dan word je teleurgesteld door het constante ingrijpen van het ESP/TRC. Ik was benieuwd of het dit keer wel een leuke rit zou worden. De rit begon meteen al lekker bij de eerste rotonde, deze Renault Twingo laat zich namelijk mooi strak en hard over de rotonderanden heen sturen (lees: glijden). Daarna de buitenring (op het asfalt dus!) van de grote rotonde waar ik na een driekwart rondje en scherpe dalende draai rechtsaf sloeg. Met alle anders kleine auto’s was ik al ruimschoots spontaan gaan glijden als ik zoveel druk op de banden had gezet als met deze Renault Twingo.

Daarna volgde de dalende bocht rechtsaf waar ik middenin de bocht vanuit mijn rechter ooghoek een auto met hoge snelheid aan zag komen rijden. De auto’s komen via een aparte rijstrook die om de rotonde heen loopt daarna weer op mijn rijstrook. Voor mij is het altijd weer spannend of ik zo’n auto voor kan blijven, want puur vanuit de ideale lijn bezien heeft die auto het voordeel boven mij. Als het onderstel en dus de wegligging van een auto écht goed is lukt het me, en als de wegligging niet goed genoeg is dan kan ik het vergeten. Ik moest wat moeite doen maar ik zat in de juiste versnelling, reed een stukje over de kinderkopjes heen (waardoor een auto hier dan altijd even kort en snel wegglijdt) en kon zo de snelheidsmaniak (waar hij vandaan kwam mag je maar 50 km/u, waar ik reed al 80 km/u) voor blijven. Op de volgende kleinere rotonde is het altijd even afwachten wat mijn voorganger doet, die nam de binnenring en dus nam ik de buitenring. En even snel en strak over de langere buitenring heen sturen is deze Renault erg goed in, alle andere kleine auto’s hielden in dit snelste deel van de rotondebocht uit-accelererend hun grip niet zo goed als deze Renault Twingo. Ik kreeg er zin in! Gas erop en knallen dus met dat ding. De koeienrotonde heb ik dus op de snelst mogelijke manier genomen, strak en lichtjes dwars glijdend. Daarna was het even rustig rechtdoor rijden tot aan de Schipholweg, en omdat ik groen had kon ik lekker strak de flauwe bocht door richting de stationstunnel. Na stationstunnel volgde als klapstuk mijn sluip-kruip-rallyweggetje langs Het Corpus en het kanaal. Perfect op de grens rijdend knalde ik door de twee haakse bochten en de fraai S-bocht. Dit was precies de rijstijl die bij deze auto past, de net-niet-rijstijl.

RS?
Na thuiskomst had ik zoiets van ze moeten hoe dan ook een RS-versie van de Renault Twingo bouwen. Na wat zoeken vond ik wat links naar de Renault Twin’Run (=conceptcar van de nieuwe Renault Twingo RS?), een waanzinnig geil klinkende auto die eruit ziet als een Renault Twingo qua bodywork, maar onderhuids een buizenframe heeft met daarin een 3.5-liter V6 (320 Pk/6.800 tpm – 380 Nm/4.850 tpm) uiteraard achterwielaangedreven. Op pistonheads.com las ik het volgende: “We couldn’t get Tavares (=Renault boss Carlos Tavares) to say whether he’d actually build a production mid-engined Twingo and pass on the mental mantle from the Clio V6, but he did say he could “imagine” an RS version. As for how the new Twingo will look, Tavares said the production car will be “50 to 70 per cent” of the Twin’Run car. The weight saving glass hatch will remain, but probably not the bumper-mounted exhausts.” Waha als ze die auto inderdaad gaan bouwen dan denk ik dat ik naast mijn Renault Twizy er nog een auto bijneem, een Renault Twingo RS. Bekijk het YouTube-filmpje hieronder en je snapt waarom ik een groot fan ben van Laurens van den Acker (ook de ontwerper van mijn Renault Twizy), hij heeft niet alleen verstand van design maar meer dan dat! Renault is erg goed bezig op dit moment maar ik vrees dat niet iedere autojournalist dat goed door heeft. Lees de Nederlandse testverslagen van deze Renault Twingo er maar op na, niemand heeft door hoe goed de basis (zéér stijf chassis, uitstekende vering/demping, perfect schakelende versnellingsbak) van deze nieuwe Renault Twingo is. Ik geef toe dat ik écht even moest wennen aan deze kleine Renault Twingo, maar toen ik eenmaal door had welke rijstijl ik moest aanhouden was ik niet meer te houden.

Op de dag van het terugbrengen heb ik me dan ook nog even heerlijk uitgeleefd, en ben hoe kan het ook anders niet over de A44 maar helemaal binnendoor terug gereden onder het genot van een heerlijk zonnetje. Die laatste dag beschouwde ik als een cadeautje na een grauwe grijze week zonder één zonnestraaltje. ’s Ochtends heb ik samen met mijn zwager eerst even prachtige actie- en sfeerfoto’s geschoten, en daarna heb ik de auto gewassen en plankgas over de A44 van Wassenaar naar Leiden-Zuid droog gereden. Vanaf Leiden-Zuid ben ik via de Willem de Zwijgerlaan richting de polder gereden om via Leiderdorp, Roelofarendsveen, Leimuiden en Rijsenhout de auto terug te brengen naar de baas. Eenmaal in de polder was het stoffen dak intussen opgedroogd, en kon ik het dan eindelijk voor het eerst openzetten. Met de zon op mijn bol ben ik richting Roelofarendsveen gereden, expres want hier liggen twee hele mooie rotondes met zéér aparte bochtencombinaties. Vlak voor het A4-viaduct kon ik mooi strak licht glijdend (daar is een trucje voor) binnendoor snijden en omdat ik direct in groen viel kon ik na het viaduct mooi de binnenring van de rotonde opknallen en de vrachtwagen op de buitenring inhalen en heel mooi rechts-links verder knallen. De laatste dag is altijd de leukste zeggen ze wel eens, en in dit geval ging dat helemaal op. En het kan nog veel leuker worden als ze bij Renault die Twingo RS in productie nemen.

YouTube-filmpje van de Renault Twin’Run

http://www.youtube.com/watch?v=eVjvTZ_BqIQ

Motorblok Renault Twingo RS???
Dat Renault geen 3.5-liter V6 achterin de Renault Twingo RS gaat hangen lijkt me duidelijk. Maar wat dan wel? Na het testen van de Peugeot RCZ R heb ik wel een idee over wat voor motorblok het moet worden. Een 3-cilinder Twin Scroll turbo met een inhoud van 900cc met gesmede Mahle zuigers, hetere nokkenassen, speciale krukas en dito uitlaatdemper. Maar in wezen hebben ze (Renault-partner Nissan) natuurlijk al een dergelijk 3-cilinder motorblok, denk maar aan de Nissan ZEOD RC Deltawing. Oké dat motorblok is een 3-cilinder met een inhoud van 1.5-liter en een vermogen van 400 Pk, maar als ze daar 600cc vanaf halen moeten ze nog steeds met gemak die 200 Pk kunnen halen lijkt mij. Dat motorblok ziet er echt waanzinnig mooi uit, bekijk de foto’s maar.