GWTW
Krap 11 minuten onderweg reed ik op de A4 en maakte ik in de file rijdend de Renault-envelop op de passagiersstoel open (daar kun je tegenwoordig trouwens ook al een boete voor krijgen), omdat ik wilde weten hoeveel Pk’s de Renault Wind heeft die ik mee had gekregen. In een flits zag ik 111 jaar staan op de eerste bladzijde van de Renault Wind-brochure maar nergens het aantal Pk’s, en toen ik vrijwel direct daarna even op de klok keek zag ik dat deze 11.11u aanwees, waarna ik me bedacht dat de afspraak die niet door was gegaan om 11 uur zou zijn geweest, en toen ik even later tijdens de lunch een glas melk inschonk zag ik de verloopdatum 11/11 op het melkpak staan. Toen ik na de lunch de brochure zat te lezen zag ik dat de 1.6 liter motor van de Renault Wind 130 Pk heeft, geen 111 Pk dus wat erg toepasselijk geweest zou zijn gezien het begin van dit testverslag. Het viel me mee dat ik de Renault Wind op vrijdag 12/11 terug moest brengen en niet op donderdag 11/11. Al dat 11-gedoe is natuurlijk niets meer of minder dan pure perceptie. Wat moet je hier nou mee? Het antwoord luidt: “Helemaal niets!” Het is leuk maar meer ook niet. Exact hetzelfde is er aan de hand met “De Wind”, en dan doel ik in dit geval op chaostheorie van meteoroloog Edward Lorenz. Het effect dat Lorenz had gevonden zou later bekend komen te staan onder de populaire naam ‘vlindereffect’, vanwege de uitspraak dat de vleugelslag van een vlinder in China wellicht een orkaan in New York kan veroorzaken. Wat moet je hier in hemelsnaam mee? Het antwoord luidt alweer: “Helemaal niets!” Deze uitspraak heeft trouwens net zo iets ongrijpbaars als de altijd “onzichtbare Wind” en hetzelfde geldt wat mij betreft ook voor deze “zichtbare Wind” van Renault.

Achterstevoren, ondersteboven
Of het nou was om me af te reageren of omdat ik er gewoon zin in had weet ik niet, maar na ruim 9 uur keihard non-stop geconcentreerd werken op de IVF-kliniek stapte ik zaterdagmiddag om 16.45u in de Renault Wind en heb ik eventjes verschrikkelijk de beest uitgehangen. Glijdend, driftend en plankend ben ik over alle rotondes van het fabuleuze rotondecircus (de architect daarvan moet haast wel een autocoureur zijn) heen gevlogen. Op zich is dat niet zo uitzonderlijk want dat doe ik wel vaker met een testauto. Iedereen heeft nou eenmaal een uitlaatklep nodig, en wees nou eerlijk dit is een heel wat onschuldiger uitlaatklep dan drugs en alcohol. Het verschil met al die andere gewone auto’s – en met gewone auto’s bedoel ik auto’s zonder mechanisch/elektronisch sperdif – is dat deze Renault Wind zo ongelofelijk vergevingsgezind is dat ik op een gegeven moment bijna hardop lachend achter het stuur zat. Hoe hard ik de Wind ook door een bocht heen joeg of een haakse bocht inhoekte de Wind was bijna niet uit balans te krijgen. Dit was echt wel het laatste wat ik verwacht had van deze kleine cabrio roadster. Toen ik later ergens las dat de afdeling Renault Sport een groot aandeel heeft gehad in de ontwikkeling van de Renault Wind, snapte ik direct waarom deze auto zo’n bizar goede wegligging heeft. Maar met alleen een bizar goede wegligging ben je er natuurlijk niet als autofabrikant. De heerlijke met leer beklede bestuurdersstoel en stuur en het goede directe stuurgevoel zijn minstens zo belangrijk! En als laatste moet ik natuurlijk de remmen niet vergeten, ook die zijn erg goed voor een kleine cabrio als deze Wind, de vertraging en de doseerbaarheid zijn uitstekend.

En nog een keer!
Een dag later was het alweer absurd druk, tegenwoordig zijn die weekenddiensten bij mij op werk ook niet meer wat ze zijn geweest. En alweer stapte ik pas laat in de middag in de auto, 16.00u om precies te zijn (ik was om 07.30u begonnen) en ook deze keer heb ik me weer even ongelofelijk uitgeleefd op de vele rotondes op weg naar huis. Op de voorlaatste rotonde gleed ik bijna dwars de rotonde over zo hard ging het, maar ook nu weer liet de Wind zich verrassend makkelijk corrigeren. Volgens mij had ik bij wijze van spreken achterstevoren glijdend over die rotonde heen kunnen vliegen dan had het nog niets uitgemaakt. Het was voor mij in ieder geval duidelijk dat deze grappig uitziende auto in mijn top 10 aller tijden komt te staan, en dat zeker niet alleen vanwege het uiterlijk maar mede ook vanwege de subliem goede wegligging. Later las ik in de persmap dat Renault de carrosserie van de Wind op het chassis van de vorige generatie Clio RS heeft gezet, en dat de Wind die ik mee had wordt aangedreven door de motor van de huidige Twingo RS. Niet zo gek dus dat deze ‘gekke’ auto zo’n ontzettend goede wegligging heeft. Als laatste moet ik nog wel even vermelden dat de vering/demping van deze Renault Wind voor een heel groot deel bijdraagt aan die uitmuntende wegligging. De vering/demping is net als die van de Peugeot RCZ een perfecte combinatie van sportief én toch comfortabel.

Cliché’s
Je kunt je bijna niet voorstellen dat iemand een testverslag over de Renault Wind begint met de filmtitel en tevens walgelijk cliché “Gone with the wind”. Welke lezer neemt zo’n testverslag nou serieus? Dan kun je dus “de wind van voren krijgen” van mij, ik zeg dan ook: “Niet doen!” Maar ik denk dat ze de volgende keer deze “goede raad in de wind slaan”, in plaats daarvan openen ze vast weer een topic over mij op driving-fun.com van het type “veel lawaai weinig wind”, gelukkig ben ik niet zo’n simplistisch mens die “met alle winden meewaait” maar iemand die “de wind eronder heeft”. Afijn zo zijn er nog veel meer spreekwoorden zoals: de wind waait uit een andere hoek, weten uit welke hoek de wind waait, iemand de wind uit de zeilen nemen, door weer en wind gaan, het gaat hem voor de wind, de wind in de zeilen hebben, je hoofd in de wind hebben, die wind zaait zal storm oogsten, de wind in de rug hebben, hoge bomen vangen veel wind, zonder wind kan de molen niet draaien, tegen de wind in plassen, het gaat niet altijd voor de wind etc. Wat mij betreft kunnen al deze cliché’s zo de prullenbak in (de Renault Wind wuift ze allemaal weg) het zou verboden moeten worden!

Eigen identiteit
Na het instappen bekroop mij een dubbel gevoel, in één oogopslag zag ik dingen die ik grappig/mooi/leuk vind en dingen die ik niet had verwacht. Grappig vind ik bijvoorbeeld de leren bandjes aan de binnenkant van de portieren om ze dicht te trekken. Mooi vind ik de leren stoelen die erg lekker zitten en leuk vind ik de draaiknop om het cabriodak te ontgrendelen. Niet verwacht had ik dat de stoelrailsen zo duidelijk zichtbaar zouden zijn, ook niet verwacht had ik dat de Wind maar vijf versnellingen heeft maar mijn algehele indruk is goed. Het dashboard is niet mooi maar zeker ook niet lelijk, de Wind is naar mijn mening vooral het type auto dat je geheel naar eigen smaak kunt inrichten en zo een eigen identiteit kan geven. Een typische vrouwenauto dus? Vrouwen houden namelijk in tegenstelling tot mannen veel meer van interieur opleuken. Het grappige is dat Mick hetzelfde ongevraagd tegen mij zei. Op de persfoto’s van Renault zag ik al dat ze de nodige opleukspulletjes hebben, dat opleuken zal dan ook zeker geen probleem zijn.

Ferrari-dakje
De manier waarop het dak van de Renault Wind opengaat is exact hetzelfde als die van de Ferrari 575 SuperAmerica. Wat ik niet wist op het moment dat ik dit aan het schrijven was dat ik een dag later de sleutel van een Ferrari 575 Marinello in mijn handen gedrukt zou krijgen met de boodschap: “Ga maar een stukkie rijden, ze staat beneden op de parkeerplaats.” Ik heb het helaas zeer beleefd geweigerd en waarschijnlijk ben ik de enige mens op deze aardbol, en in de geschiedenis van de mensheid (vanaf 1947 dan), die het aanbod om in een Ferrari te rijden heeft geweigerd. Waarom ik dat beleefd heb geweigerd zullen veel mensen wel nooit begrijpen, maar voor mij was het op dat moment een logische keuze. “Dat ritje hou je dan nog tegoed van mij”, zei de Ferrari-verkoper tegen mij. Ik heb uiteraard meteen Mick opgebeld en die kon er wel hartelijk om lachen. Ik vrees echter dat er heel wat mensen zijn die mij een totaal gestoorde idioot vinden die volslagen knettergek is. Iemand zei nog tegen mij: “Ik ben benieuwd wanneer je je eerste hatemail krijgt.”

In exact 12 seconden het dak open of dicht

http://www.youtube.com/watch?v=ETyXNklWqwc

Het totaalplaatje klopt
Omdat ik zeker wilde weten dat ik de Renault Wind terecht de hemel in zou gaan schrijven heb ik ‘m ook nog even aan Mick meegegeven. Ik had net als met de Peugeot RCZ zoiets van: “Zo goed kan deze auto toch niet zijn?” Toen ik donderdagavond af wilde spreken met Mick om weer van auto te ruilen kreeg ik maar geen antwoord op mijn SMS. Nou had ik ongerust kunnen worden maar bij Mick is het meestal een goed teken als ik niets hoor, hij vind de auto dan zo leuk dat hij vergeet mij terug te SMS-en. En inderdaad toen Mick bij de benzinepomp tegenover Heineken arriveerde had hij een hele grote glimlach op zijn gezicht. “Deze auto is heel erg leuk!”, zei Mick tegen mij. Mick had net een Volkswagen Golf GTI (mét elektronisch sperdif) een gigantische draai om zijn oren gegeven op nat asfalt, de VW-bestuurder vroeg er overigens zelf om. Het mag duidelijk zijn deze Renault Wind is erg leuk maar de grote vraag is natuurlijk waarom vinden Mick en ik ‘m zo ontzettend goed? De Renault Wind is, net als de Peugeot RCZ, typisch zo’n auto die je na amper 50-100 meter rijden een hele grote glimlach op je gezicht tovert. Dus toen ik na een dag droog staan weer instapte gleed ik 100 meter verder alweer de N11 op met “I like it” uit de speakers knallend. Gleed want ik had heel even het ESP uitgezet (dat knopje is heel erg lastig te vinden!) maar na de bocht sprong dat vanzelf weer aan boven de 50 km/u.

Grootste mee- en tegenvaller
Eén van de grootste meevallers van deze cabrio roadster is de bagageruimte. Door de bijzondere dakconstructie is de bagageruimte behoorlijk groot en, dat is het bijzondere eraan, zowel met het dak open als dicht even groot. Dit in tegenstelling tot veel Cabrio Coupé’s die het dak op ingenieuze wijze opvouwen in de kofferbak die daarna krimpt tot de grootte van een handtasje. De Samsonite kofferset liet mij ook dit keer weer verbaasd staan, want er gingen meer koffers in dan ik verwacht had. Even op vakantie naar de Cote d’Azur is dus geen enkel probleem met deze tweezitter. Eén van de grootste tegenvallers is het zicht naar achteren, maar ach in zo’n mooie en leuke auto als de Renault Wind gaat ‘form over function’ in plaats van ‘form follows function’. Ik kon er in ieder geval mee leven en ben tijdens de testweek niet tegen een andere auto aangereden en/of heb tijdens de testweek niemand aangereden.

Maar 5 en maar 133
Na een volle week rijden vroeg ik mezelf af of ik nou moest schrijven “gelukkig 5” of “maar 5” versnellingen. De 5-versnellingsbak van de Renault Wind schakelt heerlijk, is nauwkeurig en de verhoudingen sluiten mooi op elkaar aan. Toch had ik zo af en toe de neiging op te schakelen naar een niet bestaande 6e versnelling. Maar om heel eerlijk te zijn vind ik deze 5-versnellingsbak helemaal okay. Wat dat betreft snap ik het gezeik over de 5-versnellingsbak van sommige mensen niet zo. Soms kan je ook gewoon zeiken om iets te zeiken te hebben omdat je namelijk niets te zeiken hebt. Ik blijf het toch een uitermate vreemde neiging vinden dat sommige mensen persé en hoe dan ook iets negatiefs over een testauto moeten schrijven. Deze Renault Wind is juist vanwege die goed schakelende 5-bak, de fijne en goed doseerbare koppeling en vooral ook het fijne motorblok erg fijn om in te rijden.
Dit fijne door Renault Sport voor de Twingo RS ontwikkelde 1.6 liter motorblok heeft geen turbo maar de ‘maar’ 133 Pk’s komen er werkelijk heerlijk uitrollen. Ik heb dan ook tien keer liever dit atmosferische 1.6 liter motorblok met 133 Pk onder de motorkap dan een 1.4 liter motorblok met turbo (meest gebruikt configuratie op dit moment) met ongeveer hetzelfde aantal Pk’s. Behalve dat ik dit motorblok erg fijn vindt produceert het ook nog eens een heerlijk uitlaatgeluid. Ik kan niet anders dan een groot compliment geven aan de medewerkers van de afdeling Renault Sport. Grote klasse!

Nat wondertje op nat asfalt
Eigenlijk wilde ik dit testverslag kort houden want deze Renault Wind is zo goed dat ik er geen woord teveel aan wil besteden. Maar ik kwam er toch niet onderuit om nog een laatste alinea aan dit testverslag toe te voegen. Het regende pijpenstelen op een ochtend dat ik vroeg naar werk moest en het dus rustig was op de weg. Toen ik de Renault Wind even lekker stevig een haakse bocht inhoekte bleef tot mijn grote verbazing elke vorm van onderstuur uit. Er was zelfs geen sprake van een klein beetje onderstuur. Geen mechanisch of elektronisch sperdif en dan toch zo’n goede wegligging op nat kletsnat asfalt, dat had ik dus absoluut niet verwacht van deze op het oog toch vrij gewone auto. Tijd dus om eens op onderzoek uit te gaan waar de grens ligt van deze grappige cabrio roadster. Maar ik ben eerst maar eens gaan kijken wat voor banden er om de velgen van deze Renault Wind liggen. Wat ik al dacht, sportieve banden van het merk Continental type ContiSportContact3, dat kon ook bijna niet anders gezien de uitstekende grip. Ik heb in heel wat sportieve auto’s gereden met Continental ContiSportContact3 banden om de velgen, maar die presteerden bij lange na niet zo goed in de regen. Pas bij extreme bochtensnelheden begon de Renault Wind te glijden, en dan bedoel ik ook echt extreem. Wat een goede vering/demping en een werkelijk perfecte balans al niet kunnen bewerkstelligen.

Autotesten.nl net zo ongrijpbaar als de Wind
De week voorafgaande aan de publicatie van dit testverslag had ik even een eureka-moment. Niet het klassieke soort eureka-moment maar meer een digitaal eureka-moment. In het weekend van 20 november ben ik even langs gereden bij de webmaster van Autotesten.nl die mij iets leuks vertelde. “Kom maar even mee”, zei Mel tegen mij en liep naar zijn computer toe en startte Google op. Hij typte “autotesten” in en terwijl hij dat typte verscheen er reeds bij “autotes” een scroll-lijstje met op plaats 3 “autotesten.nl” en als je op het zoekwoord “autotesten” klikt dan staat Autotesten.nl als enige online automagazine maar liefst 4 maal (Carmaniacs.nl linkt ook door naar Autotesten.nl) bij de eerste 20 zoekresultaten. Hoe dat kan? Google heeft vanwege de toenemende concurrentie haar strategie aangepast en aangezien wij én de generieke domeinnaam Autotesten.nl bezitten én ook zo heten zijn wij spekkoper. Het is in dit opzicht best grappig om te constateren dat wij met een minimum aan middelen en geld beter zichtbaar zijn in Google dan de hele grote uitgeverijen met vele miljoenen in kas. En het allerleukste is dat we nog maar ruim anderhalf jaar bestaan. De Wind waait voor de grote uitgeverijen dus even uit een andere hoek, Google neemt ze de Wind uit de zeilen en daardoor gaat het ons voor de Wind. “Wind” ongrijpbaar maar tegelijkertijd onmisbaar!

[quote Mick Kleijwegt]
De Renault Wind, tja wat moet ik daar nou over zeggen? Eigenlijk zijn er maar drie woorden die volledig recht doen aan deze auto: Top!, geweldig! en supergoed! Dit omdat deze auto gewoon vanaf het moment dat ik weg reed direct goed aanvoelde, sterker nog vanaf het moment dat ik instapte voelde deze auto meteen goed aan. Ik kreeg de auto een dagje mee van Daan omdat ik erg benieuwd was naar dit compleet nieuwe model van Renault. Inderdaad heeft de Wind dan wel het motorblok van de Twingo RS en deels het onderstel van de vorige generatie Clio RS, maar toch is het een volledig nieuwe auto. Helaas heb ik zelf niet in de vorige generatie Clio RS of in de nieuwe Twingo RS gereden, dus kan ik de Wind daar helaas niet mee vergelijken. Toen ik naar huis reed over de N11 richting Alphen aan den Rijn voelde de Renault Wind direct super aan. Daan vertelde mij dat dit voor een heel groot deel komt door de werkelijk subliem goede vering/demping van deze auto. De afslag bij Hazerswoude-Rijndijk heeft een hele listige bocht met als adviessnelheid 30 km/u. De Wind voelde zo goed aan dat ik ‘m met maar liefst een hele dikke 80 km/u door de afslagbocht heen hoekte. Let wel het regende op dat moment! Zelfs als het droog is rij ik daar normaal gesproken met mijn eigen auto niet harder dan 50 km/u door deze bocht heen. Ik ben meteen daarna helemaal terug gereden naar de grote kruising bij Heineken en weer omgedraaid omdat ik het gewoon niet kon en/of wilde geloven. Ik nam de bocht dit keer met een iets lagere snelheid maar ook deze keer gaf de Wind werkelijk geen krimp!
De volgende ochtend ben ik met de Renault Wind naar mijn werk gereden en kwam ik bij het stoplicht naast een VW Golf GTI VI te staan. Toen het stoplicht op groen sprong bleef de GTI met spinnende voorwielen stilstaan terwijl ik er in de Renault Wind vandoor vloog. Ik reed werkelijk het licht uit zijn ogen! Bij de eerstvolgende rotonde reed hij alweer achter mij, maar na de rotonde heb ik de Golf GTI nooit meer terug gezien zo verschrikkelijk hard reed ik over de rotonde heen. Het mooiste van alles is dat de VW Golf GTI VI dik 77 Pk en 120 Nm koppel meer heeft, de sprint van 0-100 km/u 2,3 seconden sneller doet, slechts 145 kg meer weegt, minimaal €10.000,- meer kost, geen open dak heeft en het allerbelangrijkste; de Wind heeft géén elektronisch sperdif in tegenstelling tot de Golf GTI VI! Volgens alle technische gegevens op papier zou de Golf GTI VI dus superieur moeten zijn aan de Wind. De Renault Wind bewijst echter het tegendeel, want in de regen is deze auto ondanks zijn mindere Pk’s en minder koppel gewoon véél beter! Verder heb ik veel reacties gehad op de naam, zoals: “Hé kijk een Renault scheet, zal ik er nog eentje laten?” De leukste kreeg ik op mijn werk toen ik de auto niet meer in mijn bezit had. Het waaide toevallig net die dag heel erg hard. “Zo Mick heb je de Renault weggebracht en alleen de Wind meegenomen.” De Renault Wind staat bij mij in de top 3 van beste en leukste auto’s die ik gereden heb op nummer 3. Leuke boodschappenauto voor je vrouw??? Nee absoluut niet, deze auto is veel te leuk om zelf dikke pret mee te hebben.
[/quote Mick Kleijwegt]