Skoda Yeti Elegance 2.0 TDI 4×4 2009 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Pon’s Automobiel Handel B.V.



You ain’t seen nothing Yet-i
Mijn wijlen vader was altijd een kei in het verzinnen van grappige woordencombinaties op grond van de letters in de kentekenplaten van mijn motoren. Daarom moest ik dan ook even glimlachen toen ik het kenteken, 09-JVP-9, van de Skoda Yeti zag. Draai JVP om en je krijgt de combinatie PVJ=Pasop Verschrikkelijke Jeti. Die Yeti-reclame op tv was voor mij trouwens één groot déjà vu. In die reclame zie je iemand door het bos rennen die probeert een glimp op te vangen van de uiteraard veel snellere Skoda Yeti. Bij het zien van die tv-reclame moest ik denken aan mijn eigen ervaringen in Yeti-land. Volgens de overlevering leeft de “Verschrikkelijke Yeti” in het Himalaya-gebergte. Ik ben eind 1992 op de motor dwars door Nepal heen gereden (van west naar oost) maar heb er helaas (of gelukkig?) niet één gezien. Wel heb ik het leefgebied van de Yeti doorkruist en dat is ongelofelijk mooi. In het uiterste westen waren toen nog geen wegen en ik reed net als in de tv-reclame dwars door het bos heen. Soms vloog er ineens een hele horde parkieten over mijn hoofd, of zag ik in de verte een groep apen zitten. Omdat er geen wegen waren was het rijden behoorlijk zwaar, maar tot op de dag van vandaag staat deze motorrit door het westen van Nepal in mijn top 5. Jammer dat ik deze Skoda Yeti 4×4 niet even in Nepal heb kunnen rijden…

Not Yet 2010
Het jaar uitluiden met een Skoda Yeti precies op het moment dat de week erna verschrikkelijke Yeti-temperaturen en -weersomstandigheden verwacht worden. Kan het mooier? Na het instappen zag ik aan de toerenteller (het rode gebied begint bij 5.000 toeren) dat ik een diesel mee zou krijgen als testauto, iets wat ik vergeten was op te schrijven in de planning. Een 4×4 2.0 TDI 140 Pk om precies te zijn. Tijdens het wegrijden begon ik oprecht te twijfelen aan het aantal Pk’s en het koppel, want dit voelde echt absurd soepel en totaal niet dieselachtig aan. In de week voorafgaand aan de Yeti-test heb ik stom toevallig in een testauto gereden met het oude 2.0 TDI motorblok van Volkswagen (=VAG-Volkswagen Audi Groep). Wat een onvoorstelbaar groot verschil terwijl beide motorblokken toch echt hetzelfde aantal Pk’s en op een haar na hetzelfde koppel hebben. Wat dat betreft is er heel veel vooruitgang geboekt sinds de introductie van de common-rail techniek. En binnenkort zal vast en zeker ook de nieuwe MultiAir-techniek geïntroduceerd worden waardoor de dieselmotoren nog weer sterker en zuiniger worden. Dat klinkt heel erg tegenstrijdig sterker en zuiniger, maar het klopt echt!

“Soepeltjes”
Dit woord is nog de beste omschrijving van het gevoel dat mij bekroop gedurende de testweek. Soepeltjes drukte ik op het ‘unlock’-knopje van de contactsleutel. Omdat de lichtknop in de “Auto”-stand stond sprongen de dim- en achterlichten automatisch aan na het ‘unlocken’. Sleutel in het contact, even voorgloeien en starten maar. Ik trapte het koppelinsgpedaal in en zette de Yeti soepeltjes in de eerste versnelling. Met een soepele draai aan het stuur ‘gleed’ ik vierwielaangedreven door de bocht over het woonerf dat meer leek op de ijsbaan van de plaatselijke ijsclub. Opschakelend naar de tweede versnelling moest ik oppassen niet teveel vaart te maken. Vlak na een koude start draait de motor namelijk even hoger stationair dus zelfs met de voet van het gaspedaal blijf de Yeti dan vaart maken.

Met de krappe bochten op dit woonerf en het risico plotseling te moeten remmen op deze ijsbaan was ik uiteraard extra voorzichtig. Alhoewel voorzichtig met een 4×4 heel anders uitgelegd moet worden als voorzichtig met een achterwiel- of voorwielaangedreven auto. Ongedeerd het woonerf overleefd hebbend reed ik rechtsaf de rondweg op richting de stoplichten. Over de brug de rotonde over zag ik dat alle auto’s voor het volgende stoplicht rechts stonden. Niemand durfde blijkbaar over de half besneeuwde linkerbaan te rijden, logisch het waren allemaal voorwielaangedreven auto’s. Ik haalde de lange rij auto’s uiteraard soepeltjes in over de linkerbaan. Zelden ben ik zo blij geweest dat ik een 4×4 testauto had met dit weer. Bij groen trok ik expres hard op maar ondanks de half besneeuwde rijbaan spoot de Skoda Yeti er vandoor. En zo ging het eigenlijk de hele weg naar mijn werk, overal waar op de linkerbaan nog sneeuw waslag reed ik in mijn uppie.

Zodoende had ik een zo goed als vrije doorgang vanaf mijn huis totaan mijn werk. En dat soepeltjes mag je gerust letterlijk nemen want deze Yeti ontkoppelt en schakelt heerlijk soepel. Met name in de eerste drie versnellingen voelt de Skoda Yeti lekker krachtig aan. In de vierde versnelling heeft de Yeti ook nog behoorlijk wat kracht over, maar in de vijfde en de zesde versnelling moet je de Yeti echt verder doortrekken in toeren. Wie meer kracht wil in de vijfde en zesde versnelling moet de 4×4 2.0 TDI dieselversie met 125 kW(170 Pk)/4.200 – 350 Nm/1.750-2.500 kopen. Of je kan natuurlijk ook de 140 Pk-versie laten chiptunen, dat is waarschijnlijk nog goedkoper ook.

Yeti-bochten
Een Yeti wil natuurlijk maar één ding en dat is verschrikkelijk hard door verschrikkelijk mooie bochten. Nou weet ik uit ervaring dat 4×4 auto’s sowieso altijd een betere wegligging hebben als hun tweewielaangedreven variant. Zoiets voel je al na één bocht, alhoewel dat niet ALTIJD het geval zal zijn want als de Skoda Yeti langer dan 12 uur heeft stil gestaan moet het drukvat van de Haldex-koppeling eerst weer op druk (=72 bar) komen. Eenmaal op druk kun je dan dankzij de de 4×4 en de Dunlop Sportbanden lekker stevig het gas erop zetten in de bochten. Ondanks het feit dat de velgen van de Skoda Yeti geschoeid waren met Dunlop sportbanden (en dus niet met winterbanden) was de wegligging werkelijk verbazingwekkend goed bij de extreme vriestemperaturen.

Mét winterbanden was het waarschijnlijk dus nog beter geweest! Eigenlijk maakte het de Yeti allemaal niets uit, ESP aan, ESP uit, droog asfalt, nat asfalt, onverharde wegen, sneeuw, ijzel en zelfs een complete ijsbaan, niets lijkt deze Yeti uit zijn evenwicht te kunnen brengen. En dat alles, in combinatie met de lange veerwegen en grote bagageruimte, zorgt ervoor dat deze auto een super allrounder is. Ik heb tijdens de testweek werkelijk alle soorten bochten, soorten wegdek, soorten neerslag en soorten springschansen (=verkeersdrempels) gehad en in die week ben ik maar één keer finaal weg gegleden en dat was ook nog eens doelbewust opgezocht.

Haldex Gen IV
De vierwielaandrijving door middel van een Haldex-koppeling wordt in verschillende varianten vrij algemeen toegepast in de autoindustrie. In deze Skoda Yeti zit alweer de vierde generatie van de Haldex-koppeling. Als je meer wilt weten over de Haldex-koppeling kun je het beste op Wikipedia terecht. Daar kun je echt alles lezen over dit 4×4-systeem vanaf de allereerste Haldex-koppeling. Helaas is het wel in het Engels want op de Nederlandse Wikipedia is hier nog geen pagina van, maar je kunt natuurlijk ook een kijkje nemen op de website van de firma Haldex. Het eerste idee van de Haldex-koppeling was om een natte multiplaatkoppeling te gebruiken, als ‘schakelaar’ om wel of geen koppel aan de achteras door te geven. Aandrukken van die koppeling gebeurde hydraulisch, waarbij de benodigde druk werd opgebouwd zodra er toerenverschil tussen in- en uitgaande as ontstond. In de nieuwste Haldex zorgt een elektromotor voor hydraulische druk. Zo is er niet eerst slip nodig voordat de Haldex aankoppelt. Zodra de elektronica dat nodig vindt kan de koppeling meteen gesloten worden. Door de nieuwe Haldex-koppeling kan tot maximaal 85 procent van de aandrijfkracht naar één wiel gestuurd worden in situaties van slechte grip.

De vierde generatie Haldex-koppeling is in alle rijomstandigheden een voordeel, dus ook op asfalt. Tijdens wegrijden en accelereren gaat het vermogen zoveel mogelijk naar de achterwielen (bij een in basis voorwielaangedreven auto, bij een in basis achterwiel-aangedreven auto is het andersom). Op de snelweg en tijdens parkeermanoeuvres krijgt de achteras echter juist zo min mogelijk koppel toebedeeld, om het verbruik te beperken, en tijdens remmen zijn de achterwielen in het geheel niet aangedreven. Er is een drukvat dat tenminste 12 uur lang, zonder dat de auto wordt gestart, op 27 bar blijft staan. Zo kun je direct bij de koude start volledige vierwielaandrijving hebben. Daarnaast kan de Yeti worden voorzien van een offroad knop waarmee verschillende systemen op offroad rijden worden ingesteld. Tevens wordt hiermee een ‘hill descent assist’ actief, waarmee de Yeti gecontroleerd hellingen af kan rijden.

ANWB maar dan anders
De komende week wordt ijskoud weer verwacht; temperaturen die schommelen tussen de min 10 en min 15 graden Celsius. De ANWB verwacht daarom vooral maandagmorgen veel meer automobilisten te moeten helpen met kougerelateerde problemen. Vijf ANWB-tips voor automobilisten in vrieskou.

1) Gebruik bij vorst geen handrem. Die kan zeker bij extreme kou wel eens vastvriezen.
2) Krab de ruiten schoon zonder de motor te laten lopen. De verbranding van de brandstof is nog niet optimaal waardoor de uitlaatgassen erg slecht zijn voor de gezondheid.
3) Een andere reden is dat auto’s wel eens op slot willen vallen als de motor draait, terwijl de bestuurder buiten de ramen nog aan het krabben is.
4) Vet de portieren in met vaseline, een vettige spray of talkpoeder om te voorkomen dat de portieren niet meer open gaan.
5) Bewaar de slotontdooier niet in de auto, maar in je jaszak.

De tips van hierboven lezend op het internet, de avond van tevoren, zou ik verdorie toch bijna bang worden. Maar omdat de Skoda Yeti de naam Yeti niet waardig als ik deze tips opvolg heb ik tip 1 niet opgevolgd want Yeti’s vriezen niet vast; tip 2 was overbodig omdat ik een grote badhanddoek over de voorruit had gelegd (met de uiteinden tussen de portieren geklemd) en ik niet rook en drink; tip 3 was onzin want het was instappen en wegwezen; tip 4 vaseline en talkpoeder zijn voor hele andere toepassingen (die W in ANWB staat dan voor iets heel anders); tip 5 is totaal overbodig want de Skoda Yeti heeft afstandbediening. Zinloze tips dus van de Algemene Neandterthaler Wielrijders Bond. Ze kunnen veel beter iedereen de gouden tip geven eindelijk eens een anti-slipcursus te gaan volgen. Nee niet bij de ANWB waar ze een portofoon naast je op de voorstoel liggen maar bij een anti-slipschool waar een instructeur naast je zit. Met een instructeur naast je leer je echt 10 keer meer op zo’n dag.

Vaster dan vast!!!
Op weg naar mijn werk had ik zoiets van “Is dit alles” want ik was veel sneller op mijn werk als ik verwacht had. Had ik dat nou maar niet gedacht want ‘s avonds was er werkelijk geen doorkomen aan. Alles stond werkelijk muurvast en het sneeuwde of ijzelde nota bene niet eens (meer). Vanaf de parkeerplaats linksaf was geen optie dat had ik al gezien uit het raam kijkend een half uur van tevoren. Rechtsaf dan maar en ik was nog maar net onderweg of rechtsaf en weer rechtsaf bleek ook één groot drama. Linksaf en weer rechtsaf dan maar? Ik had het kunnen weten, ook daar zag ik in de verte al een verschrikkelijke file opdoemen. Afijn dan bleef er nog maar één mogelijkheid over en dat was terug en linksaf een kort stukje éénrichtingsverkeer inrijden. Later bleek deze actie mij ruim een half uur winst opgeleverd te hebben. Ik was duidelijk niet de enige automobilist die op dat idee was gekomen. Om niemand lastig te vallen ben ik maar een stukje over het fietspad (waar geen fietser durfde te fietsen vanwege de gladheid) gereden en blijkt maar weer hoe handig een 4×4 met dit soort barre weersomstandigheden. De Skoda Yeti gleed af en toe behoorlijk weg maar dankzij de 4×4 aandrijving vond de Yeti steeds weer de benodigde grip.

Tijdens de twee-en-een-half maal zo lang durende rit naar huis viel me ook nu weer op hoe absurd voorzichtig sommige automobilisten rijden na een sneeuwbui. Zelfs een baby kruipt sneller! Eén van de gynaecologen op de IVF-kliniek zei de volgende dag tegen mij: “Ik had een echtpaar van 185 voor me rijden met een kilometer lange rij auto’s achter hen.” Een veel gehoorde uitspraak die dag was dan ook: “Als je niet durft te rijden met dit weer blijf dan gewoon thuis!” Uiteindelijk belandde ik via een omweg bijna thuis, bijna ja want dat ene stoplicht bij Holiday Inn leek een onneembare horde te worden. Uiteindelijk ben ik uit de rij gesprongen en door het stoplicht voor rechtsaf gereden en meteen daarna alsnog linksaf geslagen want alles stond toch vast. Telkens weer blokkeerden auto’s de kruising als ons stoplicht op groen sprong. Dan maar zo en dat ging perfect, soms moet je creatief zijn zoals dat heet. Later die dag sprak ik nog een paar mensen die exact hetzelfde creatieve verkeersgedrag uit de kast hadden gehaald.

Yo!
Vrijdagmiddag ben ik op Nieuwjaarsdag nog even op en neer naar Deventer geknald. Ik moest even een gerepareerde schokbreker naar een vriend brengen. Het lijkt een saaie snelwegrit maar dat valt best mee en bovendien levert zo’n rit veel belangrijke testinformatie op zoals; de zit tijdens een lange rit, gebruiksgemak van de cruise-control, snelheid van de tussenacceleratie per versnelling, herrie bij verschillende snelheden, ruitenwissergebruik, het zicht door spiegels rondom en natuurlijk poserfactor want je ziet de Skoda Yeti nog amper op de weg. Naar Deventer rij ik altijd via A12/Utrecht, de A28/Amersfoort en daarna de A1 totaan afslag Wilp. De A1 vind ik één van de fijnste snelwegen van Nederland. Gewoon lekker met 120-160 km/u op de cruise control (te bedienen via een hendel links naast het stuur) richting Deventer knallen, echt heerlijk! Ik had ontzettende mazzel want het was die dag heerlijk zonnig. Wel lag er nog veel pekel op de weg en ondanks dat het droog was moest ik dus regelmatig de voorruit schoonsproeien.

En dan blijkt de Yeti een grootverbruiker te zijn want elke keer als je de ruiten sproeit dan worden de Xenon koplampen meegesproeid. Gelukkig is het dieselverbruik minder giga, bij lekker stevig doorrijden is het verbruik 1:12-1:13 en bij rustig en netjes rijden haalde ik 1:18. Niet slecht voor een 4×4. De heen en de terugrit van en naar Deventer – totaal 278 km – heb ik in amper 3 uur afgeraffeld. Ik stapte weer fit uit de auto maar moet wel eerlijk bekennen dat als ik zou mogen kiezen ik altijd voor leren bekleding zou kiezen in plaats van stof. Leer zit toch net wat lekkerder en bovendien is leer een natuurprodukt net als het menselijk lichaam.

Yak?
Naast de mythologische Yeti is er ook nog de Yak maar die bestaat wel echt. Dit hooglandrund is de pakezel van de Himalaya. Net als de Yak kan de stalen Yeti veel bagage meenemen, zowel menselijk als stoffelijk. Erg handig achterin vind ik altijd weer het elastische bagagenet, handig om bijvoorbeeld mijn motorhelm en motorkleding vast te leggen. Het is dan wel een valhelm maar toch bewaar ik ‘m liever voor die ene echte val waarbij ie zijn werk moet doen. Verder zitten er aan de zijkant twee railsen met dito handige bagagehaken. Qua zitruimte is het ook prima bivakkeren in de Yeti. Dus toen ik op een avond 4 kinderen weg moest brengen was dat geen enkel probleem. Later die week heb ik nog met 4 volwassenen in de Yeti gereden en ook beviel de passagiers uitstekend. “Beenruimte zat achterin”, kreeg ik te horen.

Naast het argument ruimte is er natuurlijk ook nog het belangrijke argument audio. De prima NavSat met touchscreen is me uitstekend bevallen. Verder kon ik ook mijn CD-Roms met MP3-songs afspelen waarvan de speellijst te zien is op het scherm. Het geluid uit de speakers is prima te noemen, gelukkig is het geen budget-systeem want daar heb ik echt een hekel aan. Waar ik absoluut geen hekel aan had deze week was deze ‘verschrikkelijke’ Yeti. Waarschijnlijk ben ik één van de weinige autojournalisten geweest die deze ‘verschrikkelijke’ Yeti onder verschrikkelijk winterse omstandigheden heb mogen testen. Een betere testweek en beter testweer had ik niet kunnen bedenken voor deze Yeti. Ik moet dan ook toegeven dat ik een verschrikkelijk leuke week heb gehad met deze ‘verschrikkelijke’ Yeti. Deze auto deugt verschrikkelijk!

Specificaties

Jaargang

2009

Carrosserie

suv

Transmissie

handgeschakeld

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Diesel

Type motor

Diesel

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

9,9 seconden

Topsnelheid

190km/u

Vermogen

103()/4.200 kW (pk)/rpm

Koppel

320/1.750-2.500 nm/rpm

Cilinderinhoud

2.0/1.968 liter

Kleppen per cilinder

4

Compressieverhouding

1:16,5

Turbo

Turbo

Aandrijving

4×4

Differentieel

Haldex-koppeling

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

10,3 meter

Overig

Type bekleding

Stof

Velgen

17-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

7,1 liter/100 km

Snelweg

5,3 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

6,0 liter/100 km

C02 uitstoot

157 gram/km

Energielabel

E

Afmetingen

Lengte

4.223 mm

Breedte

1.956 mm

Hoogte

1.691 mm

Wielbasis

2.578 mm

Spoorbreedte voor

1.540 mm

Spoorbreedte achter

1.540 mm

Massa leeg

1.430 kg

Max. toelaatbare massa

2.075 kg

Laadvermogen

645 kg

Aanhanger geremd

2.000 kg

Aanhanger ongeremd

700 kg

inhoud bagageruimte

320 liter

Bandenmaat

225/50-R17

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand