SsangYong Di(esel)-vol-I…
Met de “D” van diesel want als je Divoli omdraait staat er “I lov Di…esel”, en met de huidige dieselprijzen aan de pomp van soms maar 97,7 eurocent is dat inderdaad ook zo. Een paar dagen voor het ophalen ben ik al begonnen aan dit testverslag, iets dat ik normaal gesproken nooit doe. Ik kon ook al beginnen omdat ik na mijn nieuwsgierigheid wat voor dieselmotor er onder de motorkap van deze SsangYong Tivoli huist op een interessante motorblokken-leverancier stuitte. Het 1.6 e-XDi 160-motorblok (115 Pk/3.400-4.000 en 300 Nm/1.500-2.500) is namelijk afkomstig van het Oostenrijkse AVL dat staat voor “Anstalt für Verbrennungskraftmaschinen List”. [quote Wiki] AVL is an Austrian-based automotive consulting firm as well as an independent research institute. It is the largest privately owned company for the development of powertrain systems with internal combustion engines (ICEs) as well as instrumentation and test systems and also produces electric powertrains. AVL was founded by Professor Doctor Hans List in 1948, after he became an independent engineer. The company was primarily focused on diesel truck engines, and after great success, branched out in 1960 to include an engine instrumentation division. Funds from the famous American Marshall Plan for reconstruction after WW II were key to the establishment of AVL. In 1969, AVL developed a revolutionary test bed which allowed for comprehensive data acquisition and analysis. Throughout the 1970s, AVL’s diesel engine performance and data acquisition capabilities continued to improve, while its PUMA test bed software began to give the company an international reputation. The founder’s son Helmut List became the management chairman in 1979. After more innovations and more success in the 1980s, AVL opened its AST (Advanced Simulation Technology) division in 1987. [/quote Wiki] Een paar dagen voor het begin van de test van de SsangYong Tivoli e-XDi 160 Sapphire 2WD 6MT kan deze auto al niet meer stuk bij mij. SUV’s met een diesel onder de motorkap staan vanwege het veel hogere koppel namelijk garant voor een stukje extra lol die een benzineversie gewoon niet heeft.

Doe mij die maar!
Voor het instappen wist ik dus al wat ik kon verwachten, een stille krachtige diesel met ruim voldoende Pk’s en Nm’s. De benzine-versie vond ik al erg leuk, maar ik denk dat ik deze dieselversie nog leuker ga vinden. Sterker nog ik wist het absoluut zeker! Het wegrijden ging net wat lekkerder dan in de benzineversie, en dat is vooral te danken aan het fantastische 1.6-liter diesel motorblok van de firma AVL. Een motorblok dat veel lijkt op die van de Opel Astra een week eerder, die had ook zo’n fantastisch 1.6 liter diesel-motorblok. Richting de snelweg rijdend zag ik ’m al aankomen, de typische Audi-rijder die het liefst dwars door mij en de trailer voor mij heen zou willen rijden. De Audi zat bovenop mijn bumper op de oprit terwijl ik juist afstand van de trailer hield. Dit omdat ik eenmaal op invoegstrook dan vaart kon maken en zo de trailer meteen met gemak in kon halen de snelweg oprijdend. Maar ja Audi-rijders hebben dat soort slimme gedachtes nooooit… Eenmaal op de snelweg moest ik toch weer even alle knopjes leren kennen, maar al snel wist ik weer waar ze allemaal voor dienen. Cruise control erop en met 100 km/u, en al heel snel 120 km/u, reed ik richting Rotterdam met een heerlijk snorrende diesel voor mij onder de motorkap. Ik moest me behoorlijk inhouden want het was wel erg verleidelijk om het gaspedaal wat dieper in te trappen, zelfs in de 6de versnelling versnelt deze diesel namelijk nog met gemak. Bij het Terbregseplein aangekomen kon ik me echter niet meer inhouden, het gas ging er in die mooie linker snelwegbocht even heerlijk op. Nou wist ik natuurlijk al door de benzineversie hoe goed de wegligging van de SsangYong Tivoli is, maar het lijkt wel alsof-ie van deze dieselversie nog beter is. Toen ik over de Van Brienenoordbrug heen reed leek het wel alsof ik de dwarsrichels niet eens voelde. Dat de vering/demping anders is klopt want de dieselversie weegt met zijn nette 1.430 kg ruim 85 kg meer dan de benzineversie.

Bij het Kleinpolderplein had ik de mooie haakse rechter-snelwegbocht ook vrij, en ook daar reed ik ook heel mooi en strak doorheen met de SsangYong Tivoli e-XDi 160. Op naar de afslag bij Leidschendam die rond dit tijdstip vaak redelijk rustig is, waardoor ik even goed het gas erop kan zetten in de bocht. Ik kon me goed positioneren en vlak voor de bocht zag ik dat de buitenste baan helemaal vrij was tot aan het stoplicht. Ik zette het gas er stevig op en het ging echt goed hard door de buitenste bocht, maar de 18-inch Nexen Npriz M+S banden piepten zelfs niet eens. Rechtsaf richting de tunnel bleken de stoplichten op de grote kruising niet te werken, ik ben daarom maar rechtsaf geslagen richting de oude binnenstad van Leidschendam. Dat is de mooie afrit met grote verzakkingen middenin de S-bocht. ik besloot het niet rustig aan te doen en dat merkte ik dan ook goed, na de eerste verzakking vloog ik links en rechts dweilend door de bocht heen. Normaal gesproken raakt een auto met slechte vering/demping hier volledig de weg kwijt, dan wel moet ik van het gas en even de snelheid eruit halen door te remmen. Bij deze SsangYong was van geen van beiden sprake en ik kon meteen in de bocht al het gas erop zetten. Bij de stoplichten in het oude centrum zag ik dat het druk was en dus ben ik rechtdoor gereden onder de A4 door. Als ik er dan toch ben is de Stompwijksche Vaart met zijn hotsebotseknotseweg even een uitstekende test voor de vering/demping. De vering/demping van de SsangYong Tivoli e-XDi 160 laat zich nog het best omschrijven als stevig comfortabel dan wel licht sportief. Op de klinkers van de Stompwijksche Vaart bleven de banden stevig aan het wegdek geplakt, alleen bij de scherpe bocht nam ik even iets gas terug. Iets dat ik waarschijnlijk niet had gedaan met de 4WD-versie.
Daarna heb ik meteen ook maar even de Samsonite kofferset gefotografeerd maar dan net even anders dan met de benzineversie. Dit keer heb ik de 70-liter koffers erbij gepakt.

Samsonite kofferset – SsangYong e-XDi 160
Met hoedenplank: 2×70-liter + 2×33-liter + 13-liter = 219 liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 2×33-liter + 1×50-liter + 3×13-liter = 295 liter
Benzineversie

Samsonite kofferset – SsangYong e-XGi 160
Met hoedenplank: 3×50-liter + 2×33-liter + 13-liter = 229 liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 4×33-liter + 13-liter = 295 liter

Grappig toch ik zonder hoedenplank op exact hetzelfde aantal liters uitkom, maar met hoedenplank op 10 liter minder. Alhoewel ik dat kan verklaren, er was nog wat brede en platte ruimte over (ongeveer 10 liter) maar daar paste zelfs geen kleine beautycase meer bij. Dus soms is het gewoon een kwestie van heel precies passen en meten dat zie je maar weer.

Wat een leugens toch weer!
Eenmaal thuis ben ik eerst maar eens gaan zwemmen om lekker te ontspannen, want het mag dan tussen mijn oren goed zitten, maar mijn lichaam heeft daar op dit moment totaal geen boodschap aan. Ach ik heb een hoge pijngrens en kan me goed ontspannen, dus ik kom er wel alleen heeft het even tijd nodig. Het ritje naar het zwembad was van het type rustig want mijn moeder vroeg of ze mee mocht rijden naar de Katwijkse markt direct naast het zwembad. Altijd goed dat soort ritje want ik ben dan gedwongen netjes en rustig te rijden, en dan valt duidelijk op dat een dieselauto dat toch beter doet dan een benzine-auto. Het toerental ligt lager, de koppeling grijpt daardoor gevoelsmatig anders aan, de gasreactie is minder fel, kortom met een diesel kun je uitstekend rustig rijden. Ik genoot van het ritje naar Katwijk aan Zee, want ik wist dat ik een paar uur later hetzelfde ritje nog een keer zou rijden maar dan met het ESP uit en het gas erop. Onderweg vertelde ik mijn moeder nog dat ik in een Duits testverslag had gelezen dat deze SsangYong Tivoli e-XDi 160 klinkt als een vooroorlogse tractor.

[quote www.auto-news.de] Traktor-Diesel – Das bringt mich zum Motor, ….. und er rumpelt und nagelt und rattert durch die Gegend wie ein schlecht gelaunter Vorkriegs-Traktor. Ganz im Ernst, er ist wirklich laut.
[/quote www.auto-news.de]

“Ik vind deze auto juist heerlijk stil”, zei mijn moeder tegen mij. En ook mijn zwager waar ik nog even langs gereden was die middag zei aan de telefoon: “Herrie? Ik heb niets gehoord terwijl ik nota bene niet eens in de auto zat.”

Vreemd hoor dit soort pertinente leugens, waarom schrijven autojournalisten willens en wetens dit soort leugens op? In het testverslag van de SsangYong Tivoli e-XGi 160 – de benzineversie – schreef ik daar ook al iets over. Om eens te kijken of ze zouden reageren heb ik op Autonews.de een reactie geschreven over de in mijn ogen glasharde leugen over het stille diesel motorblok. Na mijn eerdere reactie verwijderd te hebben, en een opmerking van mij over deze kwalijke vorm van censuur kreeg ik dan toch een reactie. Een beetje vreemde reactie als je het mij vraagt: “Lieber Herr van der Keur, Sie schreiben Ihre Kommentare doch nur, um auf Ihre eigene Webseite zu verlinken. Daher wurde Ihr “Kommentar” gelöscht. Als Chefredakteur eines Konkurrenztitels sollten Sie sich vielleicht auch einer etwas gemäßigteren Sprache bedienen. Mit kollegialen Grüßen nach Holland. Ihre Redaktion AutoNEWS.” Huh ik zou Duitsers naar Autotesten.nl willen trekken? Hoeveel Duitsers kunnen Nederlands spreken/lezen??? Ik heb alleen maar geschreven dat ze glashard liegen in hun testverslag en dat is gewoon een waarheid als een koe. Dat ze geen onderbouwd antwoord op mijn reactie geven zegt mij meer dan genoeg.

SstrakJong
Na het eten moest ik de oudste zoon van mijn zus even ophalen bij de keeperstraining in Voorhout. Voor mij een uitstekend excuus om even een rondje over het SBP te rijden, en daarna pas richting Voorhout te rijden. Via mijn vaste sluiproute reed ik naar Katwijk aan Zee, de verkeersdrempels op de ventweg naast het voormalig MarineVliegkamp voelden als lichte oneffenheden aan. Met name het uitdempen na diep inveren doet de SsangYong Tivoli e-XDi 160 uitstekend. Aan het einde van de ventweg ben ik even iets langzamer gaan rijden, zodat ik uit de verte rustig kon inschatten of ik de rotonde vrij zou hebben. In de S-bocht zette ik het gas er al op maar de rotonde op en af trapte ik het gaspedaal vol in. Met doorspinnende voorbanden vloog ik heel mooi de rotonde op en zijdelings voorwieldriftend weer af. Door het krachtige koppel van het 1.6-liter diesel motorblok is dit nog weer leuker dan met de benzineversie. Op naar het SBP uiteraard via de afrit Klei-Oost over de N206 heen en dan op de rotonde rechtsaf plankgas er weer af. De afrit bij Klei-Oost is en blijft lastig, want net als je denkt dat je ’m onder de knie hebt verrast-ie je ineens weer. Het grootste probleem zit ’m vooral in de hoge snelheid die je nog hebt in de flauwe bocht die dan ineens begint af te knijpen. De SsangYong Tivoli e-XDi 160 vloog er perfect doorheen, en het petje dat voor mij reed was duidelijk verrast dat die rare auto (veel mensen zag ik kijken zo van wat rijdt daar nou?) zo snel achter hem zat. Nog twee rotondes denk je dan, maar nee hoor er reed weer eens iemand zomaar zonder te kijken de rotonde waardoor ik bijna een botsing had. Over de N206 heen ook weer een bijna-botsing op de tweede rotonde, wat is er nou zo moeilijk aan even wachten? Ik rij in de privé-auto van de baas van de SsangYong Nederland dus die auto moet wel heel blijven ja!

De rotonde af ging het gas erop uiteraard met het ESP uit, want ik wil wel graag weten hoe deze auto presteert in het grensbereik. Zonder onderstuur vloog ik op de haakse rechterbocht af, waar ik nog even snel voor de bocht terugschakelde naar de 2de versnelling. Maar ook hier weer geen onderstuur de SsangYong Tivoli e-XDi 160 bleef strak op de ideale lijn. Dan maar eens kijken wat de SsangYong Tivoli e-XDi 160 doet als ik ’m hard plankgas in de 2de versnelling de vrachtwagenparkeerplaats ophoek. Omdat de SsangYong Tivoli e-XDi 160 een bijna tweemaal hoger koppel heeft dan de SsangYong Tivoli e-XGi 160 (300 Nm versus 160 Nm) had ik wel wat meer spektakel verwacht ten opzichte van de benzineversie. Maar ook nu weer kon ik ’m met gemak al voorwieldriftend over de vrachtwagenparkeerplaats heen sturen. En ook de snelle rechts-links-combinatie de vrachtwagenparkeerplaats af ging perfect! Daarna ben ik omgedraaid en weer richting de N206 gereden, en bijna reed ik verkeerd door mijn automatisme. Ik moest richting Voorhout en dus over de N206 heenrijden, en die oprit is net wat lastiger dan die aan de andere kant. De westelijke oprit is er vooral eentje van domweg snelheid maken, maar de oostelijke oprit zit een hele listige slinger in. Omdat er een snelle Audi (zag ik aan het embleempje op de grille) achter mij reed was ik extra gemotiveerd om alles eruit te halen wat er in deze auto zit. Direct nadat ik de oprit opdraaide gaf ik plankgas en hield het gas er ook echt op! Dat is behoorlijk tricky als je dat hier nog nooit heb gedaan (de 1ste keer schrok ik me ook rot), want in het tweede deel na de slinger zijn de snelheid en de zijdelingse krachten al zo hoog dat je vanzelf de N206 op glijdt of je nou wilt of niet. Ik had dus uiteraard van tevoren al gekeken of er geen verkeer aankwam. Het ging precies zoals ik hiervoor beschreef want ik gleed perfect zijdelings de N206 op, de Audi ruimschoots achter mij latend. Dus de vele commentaren van autojournalisten zoals “… de Tivoli biedt geen sportieve wegligging of inspirerende besturing” heb ik bij deze even duidelijk weerlegd. De snelle Audi RS kwam mij daarna op het rechte stuk met 150+ km/u voorbij gestoven, ghè, ghè…

Interessant!
Tijdens het zoeken naar informatie kwam ik op de site van Autonieuws.be een interessant stuk tekst tegen over de actieve veiligheid van deze SsangYong Tivoli. [quote www.autonieuws.be] Actieve veiligheid – De Tivoli is een veilige auto : frontale, laterale en gordijnairbags plus een knie-airbag voor de bestuurder. Hij beschikt verder over een multifunctioneel ESP (Electronic Stability Program), actieve koprolbescherming, noodremhulp, vertrekhulp voor hellingen, noodstopsignaal, gordelverklikker op elk van de vijf zitplaatsen alsook een bandendrukcontrolesysteem. De Tivoli behaalde de beste veiligheidsscore in de Advanced European Mobile Deformable Barrier- test, die de bescherming bij een zijdelingse aanrijding in de meest kwetsbare hoek nagaat. De Tivoli werd volgens extreem hoge sterkte- en veiligheidsstandaarden gebouwd: 70 procent van zijn koetswerk bestaat uit HSS (High Strength Steel), waarvan ongeveer 40 procent AHSS (Advanced High Strength Steel) bevat. Om de impact van een aanrijding te verminderen werden tien belangrijke delen van de auto versterkt door gebruik te maken van het ‘Hot Press Forming’-proces waarbij de sterkte van het staal verhoogd wordt tot 1500 Mpa. Ter vergelijking: normaal staal haalt een sterkte van 590 Mpa. De Active Roll over Protection (ARP) weerhoudt de wagen ervan een koprol te maken bij plotse richtingsveranderingen aan hoge snelheden. [/quote www.autonieuws.be] Kijk dat is toch reuze interessante informatie voor een koper die het belangrijk vindt dat hij/zij in een veilige auto rijdt. Ik vind het dan ook eerlijk gezegd uitermate vreemd dat ik dit in geen enkel Nederlands testverslag ben tegen gekomen. Als autojournalist behoor je research te doen naar de auto die je test, en dan kom je dit soort informatie hoe dan ook tegen. Tja niet alleen liegen maar dus ook nog verzwijgen…

Maaaaaaaaaandag!!!
Het blijft een aparte dag die maandag; Blue Monday (18-01-2016) – Garfield met zijn “Ik haat maandagen!” – Boomtown Rats met I don’t like mondays etc. Maar oh wat vind ik maandagen toch leuk! Ook vandaag moest ik weer naar Rijswijk in verband met een Arbo-bezoek aan een coach. De rit er naartoe was wel aardig, maar de terugrit was ronduit fantastisch! Heen ben ik over de ventweg naast de A44 richting Wassenaar gereden, oftewel de jumproute met allemaal verschillende soorten snelheidsbrekers. Wel lachen dat ik juist hier in een SUV een BMW achter me aan kreeg die haast had. Ik liet ’m even dichterbij komen en vlak voor een snelheidsbreker gaf ik plankgas terwijl die BMW juist zwaar in de remmen moest anders lag zijn motorblok bij wijze van spreken op straat. Deze SsangYong Tivoli past perfect in het rijtje mini-SUV’s van Opel Mokka, Ford EcoSport etc. Zelfs de laagste hoge snelheidsbreker bleek geen enkel probleem voor de SsangYong Tivoli 1.6 e-XDi 160. Aan het einde van de N44 draaide ik de A12 op richting het Prins Clausplein. Onderweg moest ik nog even stevig op mijn rem trappen vanwege een hardleerse bumperklever. Uiteindelijk ging ik wel naar rechts maar wel heel erg langzaam… Bij het Prins Clausplein aangekomen had ik de linkerbaan op de fly-over helemaal voor mezelf, gas erop dus en ik was benieuwd hoe het onderstel zich zou houden. Ik zette het gas erop en middenin het lastigste deel van de fly-overbocht reed ik met dik 120 km/u over de dwarsrichels heen, en dat zonder een noemenswaardige verstoring van de wegligging. Bij de Plaspoelpolder aangekomen stond ik voor het stoplicht rechtdoor naast een dikke Audi A6 met vlak daarachter een VW Touareg politieauto. Op dat moment dacht ik bij mezelf: “Schijt aan die politieauto ik zet gewoon het gas erop want ik wil persé invoegen (mijn strook houdt 100 meter verder op) voor die Audi A6.” En zo geschiedde ik zette het gas er vol op terwijl de rest als brave bangmannen optrok bij groen.

Na een uurtje zat het er alweer op en kon ik weer richting Katwijk aan Zee, om mijn moeder op te halen bij mijn jongste zus. Op de fly-over had ik gemerkt dat het al iets harder was gaan waaien, maar om nou te zeggen dat het aanvoelde als code geel nee absoluut niet. Ik reed naar de oprit bij de Plaspoelpolder en zag een Seat Leon type petje-uitdossing voor mij staan bij het stoplicht. Gelukkig koos de bestuurder van de Seat Leon de (verkeerde) rechterstrook van de tweebaans oprit, waardoor hij achter een lesauto terecht kwam terwijl ik de linker rijstrook helemaal vrij had. De twee rijbanen van deze oprit zijn fysiek gescheiden met een betonnen rand dus inhalen zat er voor de Seat Leon niet in. Ik gaf stevig gas in de opritbocht en bleef gas geven, het ging goed hard en ik had niet verwacht dat de SsangYong Tivoli 1.6 e-XDi 160 dit zou trekken. Wél dus en zo gleed ik bijkant de opritstrook naast de A4 op, holy shit wat ging dat lekker zeg. Nou maar hopen dat het bij de afrit Leidschendam ook zo lekker gaat. Maar of de duvel ermee speelde plempte op een automobilist die naast mij op de A4 reed alsnog op allerlaatst mogelijke moment zijn auto voor mijn neus de afrit op. Gelukkig zag ik rechts een gaatje en kon ik alsnog de buitenste strook van de bocht voor rechtsaf pakken en het gas erop zetten. Ik was echter iets te enthousiast en net als op de opritbocht bij de Plaspoelpolder draaiden mijn bijnieren zwaar overuren om adrenaline in mijn bloedbaan te pompen. Het ging namelijk zo hard dat ik met zwaar piepende banden door de gehele bocht heenvloog. Dit soort momenten zijn zo onbeschrijfelijk lekker daar doe je het toch voor als autojournalist, hoezo kun je niet sportief rijden met deze SsangYong Tivoli 1.6 e-XDi 160? Hoezo slechte banden, deze Nexus-banden zijn fantastische banden met een werkelijk uitstekende grip!

Diezelfde ochtend was ik op weg naar werk ook nog even een rondje over het rotondecircus heen gereden, ik was toch veel te vroeg dus ik had alle tijd van de wereld. Uiteraard heb ik tijdens dat rondje het ESP uitgezet, want de dag ervoor had ik op het SBP al gemerkt dat bij echt heftige stuuracties het ESP zodanig ingrijpt dat de vaart eruit gaat. Je kunt heel ver gaan met dit ESP maar op/over de grens rijdend laat dit veiligheidssysteem op een gegeven moment duidelijk weten dat het nu wel leuk is geweest. Op de koeienrotonde merkte ik al dat het wel goed zit met de balans, ik gleed met 50 km/u over de rotonderand heen en kon de SsangYong Tivoli 1.6 e-XDi 160 precies plaatsen waar ik ’m hebben wilde. Op het rotondecircus aangekomen besloot ik eerst even rechtsaf te slaan en bij het of beter gezegd mijn begin kon beginnen. Ik pakte de binnenring van de kleine rotonde en maakte een mooie bijna 360-graden glijdraai. Daarna zette ik het gas erop in de 2de versnelling en vloog met licht doorspinnende voorbanden de rotonde af. Op de grote rotonde pakte ik de buitenring waardoor ik wat meer vaart kon maken dan op de binnenring. De rotonde afsturend gooide ik het stuur hard naar rechts en zette het gas erop in de 2de versnelling. Ook nu weer geen onderstuur en ik had zoiets van geef mij maar regen dat is veel leuker, de wegligging is zo goed op droog asfalt dat dit gewoon saai is. Ook op de andere rotondes spaarde ik de SsangYong Tivoli 1.6 e-XDi 160 niet maar het onderstel gaf werkelijk geen sjoege. ’s Middags had ik op weg naar het zwembad nog wel even een mooi testmoment, en dat op een plek waar ik vaak rijd maar zelden gebruik maak van de situatie ter plekke. Dat is een plek op het Space Business Park waar ik normaal gesproken rechtsaf sla tijdens mijn rondje, maar op doortocht altijd linksaf sla. Nou kun je dat met een normale snelheid doen en dan gebeurt er niets, maar doe je dat op deze plek met een hogere snelheid dan is het een heel ander verhaal. De verkeersdrempel voor deze soort van T-spitsing (kromme T) wordt dan een scherprechter eerste klas. De auto komt namelijk heel even met een aantal wielen om en om los maar moet zich daarna meteen weer zetten (zo heet dat in veringtermen) omdat de weg een flauwe bocht naar links maakt. Als de vering/demping en de balans niet goed zijn dan heb je een groot probleem, want dan zul je zwaar aan de bak moeten om de auto te corrigeren. De SsangYong Tivoli 1.6 e-XDi 160 deed echter precies dat wat ik verwacht, slechts lichtjes heen en weer zwabberend raakte-ie niet uit balans en herstelde zich razend snel dankzij de uitstekende vering/demping en banden.

Audio en passagiers en zo
Waarom weet ik niet maar als autojournalisten een onbekend automerk moeten (voor mij is het mag want ik moet niks) testen dan hebben ze altijd wat te zeiken. Wat is dat toch? Je ziet het ook aan dat liegen over die dieselmotor die heel veel herrie zou maken, de nota bene van Hyundai afkomstige versnellingsbak die hakerig zou schakelen. En als je die journalisten daar dan op aanspreekt zoals ik doe, dan krijg je een totaal wazig en nietszeggend antwoord. Dat snap ik wel want als je aan copy-paste doet dan zijn het niet jouw bevindingen of jou mening maar die van een ander. En ja dan is het natuurlijk lastig antwoorden als plagiaat-pleger! Wat dat betreft ben ik blij dat ik alle auto’s ook echt zélf test, zelf alle actie- en sfeerfoto’s maak kortom er staat – buiten de citaten + persfoto’s waarvan ik de bron altijd netjes vermeld – niets in/bij een testverslag dat niet van mij is. Wat betreft het interieur vind ik dat deze SsangYong Tivoli ook onterecht te kakken wordt gezet. De gebruikte materialen zijn gewoon goed gekozen, dus ik snap absoluut niet dat je daarover gaat lopen zeiken. Het dashboard ziet er netjes en verzorgd uit, de stoelen hebben lederen bekleding, de voorstoelen hebben zowel verwarming als koeling, er is stuurverwarming aanwezig, er is naast de USB-poort ook een HDMI-poort, een TomTom audio- en navigatiesysteem incl. 7-inch touch screen, een achteruitrijcamera, afijn deze SsangYong Tivoli Sapphire (= Quartz +) is van alle mogelijke luxe voorzien die je maar zou kunnen wensen. De stoelen van deze SsangYong Tivoli zitten uitstekend, zelfs na een langere rit had ik geen last van doorzitten. De zitruimte voor de passagiers achterin is ook ruim voldoende, ik heb in ieder geval niemand horen klagen. Het was eerder zo dat passagiers zeiden dat ze zo lekker ruim zaten achterin.

Regendansje was niet nodig
Met deze winter die meer op een herfst lijkt hoef ik gelukkig geen regendansjes te doen. Scheelt weer een hoop tapijtjes en hout… Dinsdag 9-2-2016 was het dan zover, zo’n heerlijke regenachtige dag en dus een prima gelegenheid dus om de SsangYong in natte omstandigheden te testen. Omdat ik die dag later zou beginnen had ik ’s ochtends even mooi de tijd om een rondje over het rotondecircus heen te rijden. Natuurlijk wist ik wel enigszins wat ik kon verwachten, maar gezien het ruim hogere koppel verwachtte ik er toch wel wat van. Na de LOI begon het feest op de koeienrotonde die altijd weer geinig is als je een bumperklever achter je hebt hangen. Het gaat gewoon nooit vervelen om iemand die net nog 1-2 meter achter je reed binnen een oogwenk op 50 meter achterstand te zetten. In de flauwe bocht + verkeersdrempel gaf ik extra gas, en waar de bocht uit accelererend hier nogal wat testauto’s over vier wielen naar links glijden had de SsangYong Tivoli 1.6 e-XDi 160 nergens last van. Op de grote rotonde besloot ik meteen maar daarover heen te rijden, en toen ik de rotonde verliet en in de 2de versnelling stevig gas gaf gebeurde er weinig tot niets. Mh dit was toch wel erg lief en dat nota bene op kletsnat asfalt! Op de volgende rotonde nam ik de rotonderand extra hoog, en dat zou dus meer onrust in het onderstel moeten veroorzaken. Nou niet dus want ik reed gewoon over de A4 heen alsof ik als een opgevoerd fossiel reed.

Op het viaduct verhoogde ik de snelheid zodat ik ’m op de ovale rotonde na de verzakking lekker hard van rechts naar links kon gooien. Maar zelfs dat veroorzaakte geen heftige uitglijder naar rechts, kortom de vier 18-inch Nexen Npriz M+S banden zijn uitstekende regenbanden. Op de kop van de rotonde aangekomen sneed ik naar de binnenring en gaf stevig gas, gaaaaaaaaaaaaaap het bleef maar saai. Nog één keer zette ik aan over het viaduct heen rijdend, en nu gaf ik nog weer meer gas dan alle andere keren. Daardoor kreeg ik wel wat last van onderstuur maar ik hoefde als bestuurder nog steeds niet zwaar aan de bak om de auto te corrigeren. En zo ging dat ook op/in alle volgende rotondes en bochten, zwaar doorspinnende voorbanden maar slecht minimaal onderstuur. Ook op dit punt liegen vrijwel alle online Automagazines dat ze barsten, ik heb dit keer echter wel een goed en eerlijk testverslag gevonden op Link2fleet.com. De Belgische Ferre Beyens schrijft bovenaan het testverslag: “Test SsangYong Tivoli Diesel: Huiswerk goed gemaakt”. En ook over de uitzonderlijk trillingsvrije motorloop van de geluidsvriendelijke 1.6 e-XDi 160-motor is hij zeer te spreken. Er zijn dus ook nog autojournalisten die níet liegen en niet copy-pasten.

Toerentallen bij veel gereden snelheden in meest gebruikte versnellingen
50 km/u – 4de/1.200
60 km/u – 4de/1.500 – 5de/1.200
70 km/u – 5de/1.400 – 6de/1.300
80 km/u – 5de/1.600 – 6de/1.400
100 km/u – 6de/1.800
120 km/u – 6de/2.100

Zuinigheidsrit
Het meten van het verbruik is bij deze SsangYong Tivoli 1.6 e-XDi 160 verdraaide lastig en ik zal uitleggen waarom. Zelfs na 100 maal doorklikken (heeft vast en zeker met de de lengte van de vulbuis en de ontluchting te maken) van het vulpistool is de tank voor je gevoel nog niet vol. Er zat dus maar één ding op en dat was aftanken tot aan de rand van het vulgat. Een andere mogelijkheid is er gewoon niet want alleen dan weet je 100 procent zeker dat de brandstoftank vol zit. En nu begrijp ik ook waarom veel automagazines, zoals ook het Duitse Autonews.de, totaal onterecht op een veel te hoog verbruik uitkwamen. [qoute Autonews.de] Autonews.de: Außerdem lag er in unserem Test mit 7,1 Liter doch deutlich über dem Normverbrauch von 4,7 Liter. [/quote Autonews.de] De tripmeter stond voor het aftanken op 24,2 km en toen de diesel dan eindelijk de rand van het vulgat had bereikt stond de meter op 6,4 liter diesel. Dit om maar eens aan te geven wat het verschil is tussen de vorige tankbeurt – ook toen heb ik voor mijn gevoel de tank vol gegooid door het vulpistool meerdere keren door te klikken – en het nu echt tot de nok afvullen van de brandstoftank. Een verbruik van rond de 1:4 is natuurlijk nonsens maar ik weet nu wel zeker dat ik dit keer op een betrouwbaar verbruik uit ga komen. Bij vertrek moest ik bijna meteen al remmen maar door slim te sturen kon ik dat net aan voorkomen. Het was druk op de N206 maar het viel mij meteen op dat iedereen zich netjes aan de snelheid hield, dat is namelijk wel eens anders met die bollenboeren in hun snelle Duitse pooierbakken. Met een heerlijk muziekje op reed ik richting De Zilk waar ik met een lekker vaartje door de haakse bocht heen reed. Ik besloot onderweg nog eens wat te klooien met de 3 standen van de stuurbekrachtiging, maar besloot dat Normal uitstekend voldoet en dat Comfort (stad) en Sport(autobahn) leuk zijn indien nodig. Ik begrijp dat gezeur van andere autojournalisten nooit over een vage middenstand, of het sturen gaat vaag met een indirect gevoel en weinig communicatie en noem alle vage termen maar op. In Vogelenzang aangekomen moest ik even terug naar 30-40 km/u en merkte ik dat de cruise control het pas doet vanaf 40 km/u in de 3de versnelling. En diezelfde cruise control blijft het ook doen als het ESP wordt uitgeschakeld.

Op de bomenweg had ik eindelijk eens niemand voor me waardoor ik lekker de cruise control vast kon laten staan in de twee mooie scherpe bochten. En bij de Nachtegalenlaan moest ik teleurgesteld vaststellen dat de werkzaamheden na vele maanden nog steeds gaande zijn. Bizar! Na wat zoeken op internet zag ik dat het op 5 april dan eindelijk klaar moet zijn. Ik moest dus doorrijden tot aan de rotonde en daarna linksaf de Zandvoorterweg opdraaien. Tot mijn verrassing lukte dat zonder te remmen dus wie weet zit er weer eens een nul keer remmen in. Op de Zandvoorterweg ben ik heerlijk rustig voor een kudde bumperklevers uit gereden richting Zandvoort. Bijna moest ik remmen voor een afslaande auto maar door net op tijd vaart te minderen en snel terug te schakelen kon ik dat voorkomen. Deze SsangYong laat zich uitstekende afremmen op de motor, en dat komt vooral door de perfect schakelende 6-versnellingsbak die zich ook bij iets hogere snelheden al in de laagste versnellingen laat zetten. Op de boulevard aangekomen was het nog redelijk licht, de dagen gaan alweer duidelijk lengen. De weg over de boulevard was lekker rustig en op de duinenweg reed ik zelfs helemaal alleen. Twee dagen later zag ik op het NOS Journaal dat een politieauto hier in botsing was gekomen met een hert. Iets dat mij hier ook bijna een keer is overkomen met een Peugeot 308, toen een mannetjeshert en twee vrouwtjesherten vlak voor mijn neus de weg overstaken. Op de rotonde vlak voor voor Overveen draaide ik om voor de terugweg, en ook dat ging weer net zo lekker als de heenweg. Eerlijk gezegd vond ik de terugweg een stuk saaier dan de heenweg. Maar het bleef goed gaan want ik zat nog steeds op nul keer remmen, maar diep van binnen had ik het gevoel dat het niet zou gaan lukken om dat vol te houden. En ja hoor bij een oversteekplaats moest ik remmen toen er vanuit het niets een voetganger leek over te stappen. Jammer, jammer, jammer maar c’est la vie, alhoewel ik stevig baalde toen ik ook zonder te remmen perfect stilviel voor de onbemande pomp. Geloof het of niet maar ik kwam uit op exact 1:26,3 wat ook de laagste waarde is die in de online brochure vermeld staat. Mooi maar ik denk dat het met gewone banden nog zuiniger kan, want deze M+S banden hebben een vrij grof profiel!

Naschrift: Na de zuinigheidsrit heb ik nog een aantal gewone verbruiksmetingen gedaan. In stadsverkeer kwam ik daarbij niet onder de 1:20 uit, en op de snelweg haalde ik met gemak een verbruik van 1:22 en toen deed ik nog niet eens mijn best. Met een nette snelwegzuinigheidsrit kom ik waarschijnlijk met gemak op 1:24-1:25 uit. De verbruikswaarden in de brochure kloppen dus wel degelijk je moet als autojournalist alleen even logisch nadenken hoe je het verbruik meet.