Inside Out…
Omdat ik even dacht dat er iets was fout gegaan – “Tot maandag” kreeg ik te horen nadat ik het uitleenformulier had ondertekend – ben ik nog even bij PR langs gereden want die gaan over de uitleen + data. Maandag bleek echter maandag 14 december en niet maandag 7 december. En zo reed ik met een gerust hart uit Aalsmeer weg richting Leiden in de nieuwe Subaru Outback. Het eerste dat meteen in het oog springt is het volledig vernieuwde dashboard, dat oogt namelijk een stuk frisser en moderner dan van de eerder door mij geteste Subaru Forester. Sommige automobilisten vinden dat belangrijk, ik vind persoonlijk de wegligging belangrijker maar dat mag natuurlijk. Nog maar net onderweg zette ik het ACC aan maar helaas lukte het me niet om het uit te testen (=kijken of het ACC de Subaru Outback volledig afremt tot stilstand) want bij elk stoplicht gingen de auto’s steeds net te vroeg rijden. Ondanks 100 procent asfalt kon ik toch voelen dat de vering/demping op een hoog niveau staat, en dus ging ik er vanuit – zeer ten onrechte bleek later – dat de Subaru Outback niet veel zou verschillen van de Subaru Forester. In de mooie lange flauwe opritbocht naar de A4 reed er in de verte een vrachtwagen, en die wilde ik toch graag wel even voorbij in deze mooie bocht. Ik hoefde daarvoor niet eens serieus gas bij te geven, het boxerblok met CVT (met ketting en géén riem!) reageerde alert en voor ik het wist reed ik al naast de vrachtwagen. Ik had ruim voldoende tijd om ‘m in te halen voor mijn rijstrook ophield te bestaan. Dit voelde lekker aan en ik had het dan ook direct al erg naar mijn zin in de Subaru Outback.

Op de A4 ging de ACC erop en met de keuze uit vier standen (=4 blokjes) qua afstand tot de voorganger koos ik uiteraard voor 1 blokje. Ik heb stevig door gereden gewoon omdat ik daar even zin in had, en dankzij het fantastische boxerblok lukte dat prima. Op papier lijken die 175 Pk/5.800 toeren niet veel maar mede dankzij de CVT speert de Subaru Outback er sneller vandoor dan je zou verwachten. Omdat het strak blauw was en de weersvooruitzichten knudde waren, ben ik meteen naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. Ik had zo op het oog het gevoel dat ik misschien wel één of twee 70-liter koffers nodig zou hebben, maar dat bleken er dus drie te zijn en de volledige op één na grootste kofferset bleek er doodleuk in te passen. Dat had ik niet verwacht gezien de grootte van de Subaru Outback, want als je ernaast staat lijkt de auto helemaal niet zo groot.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 4×50-liter + 2×33-liter + 3×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×70-liter + 3×50-liter +3×33-liter + 1×13-liter

In één opzicht totaal anders dan de Forester!
Na het fotograferen van de Samsonite kofferset ben ik nog even over het Space Business Park gereden, het was namelijk droog en ik had geen idee hoe het weer de rest van de week zou worden. Dan had ik in ieder geval alvast een droog rondje met het ESP aan achter mijn oren! Op de afslag naar Klei-Oost rijdend zat ik in mijn hoofd met de Subaru Forester die mij toentertijd zo ongelofelijk goed is bevallen. Weten jullie nog dat ik in het testverslag van de Subaru Forester schreef: “Beter dan de bestuurder” en dat meende ik ook echt, oké bijna alle bestuurders dan maar toch. Over de N206 heen de rotonde op en af ging het van kiet. Ik dook hard de rechterbocht in, idem de flauwe linkerbocht, daarna hard naar links sturend plankgas de vrachtwagenparkeerplaats op, het ging allemaal even lekker. Rechts-links de vrachtwagenparkeerplaats af richting de ESTEC over de verkeersdrempel, verkeersdrempel + haakse rechterbocht, hoogste verkeersdrempel, landing…. Huh? Ineens voelde ik hét verschil met de Subaru Forester, want deze Subaru Outback heeft een andere – zeg maar meer comfortabele – vering/demping. Op momenten dat de Subaru Forester totaal onverstoord zijn weg vervolgd na een heftige stuuractie daar schudt deze Subaru Outback even zijn kop en kont heen en weer. Dat is helemaal niet erg want de meeste auto’s komen niet eens ook maar in de buurt van de wegligging van deze Subaru Outback. Laat ik het zo verwoorden: “Op de schaal van Subaru-AWD staat deze Outback één treetje lager dan de Forester, maar nou komt het want dat is ook helemaal zo bedoeld door Subaru.” Het is dus geen foutje van Subaru maar deze twee auto’s zijn elk voor een ander publiek.

Zoals Subaru het omschrijft vind ik wel mooi: “De Subaru Forester zien we als het werkpaard en beschikt hierom over het onderstel dat hierbij past (niveauregeling, banden, vering etc. zijn hierop afgesteld). De Outback zien we als de comfortabele alleskunner, wat terug is te zien in een ander soort onderstel.” Maar ook bij de Outback ging ik net als bij de Forester weer bijna in de fout met het beoordelen van de vering/demping. Het punt is namelijk dat de Outback net als de Forester zowel op de weg als in het terrein goed moet zijn. Dat houdt dus in dat je een compromis moet zoeken tussen de beide wegsoorten, namelijk verhard en onverhard. Het gevolg daarvan is dat als een fabrikant dat erg goed doet je als bestuurder met verstand van vering/demping constant op het verkeerde been wordt gezet. Pas als je met een behoorlijke snelheid over een onverhard stuk weg heen rijdt merk je hoe goed het onderstel + vering/demping van deze Outback is. Aangezien er zat bouwterreinen maar ook polders met boerderijen in de buurt zijn had ik de onverharde wegen voor het uitkiezen. Bij mij achterin de polder ligt een lange boerenlandweg met allemaal kuilen en gaten, perfect terrein dus voor deze permanent(!) vierwielaangedreven Subaru Outback uiteraard met de X-MODE* ingeschakeld. Realiseer je namelijk wel dat dit geen auto met AWD is zoals bij veel andere automerken. Bij vrijwel alle andere automerken springt de achterwielaandrijving pas bij indien nodig. Deze automerken maken dan ook vrijwel allemaal gebruik van het zogenaamde AWD-systeem met Haldex-koppeling. Ze zijn dus voorwielaangedreven en pas indien nodig vierwielaangedreven. De wat duurdere modellen hebben er dan vaak nog wel een 4WD-Lock, dat is wel zo handig in het wat zwaardere terrein zoals modder en mul zand.

*De nieuwe X-MODE biedt u betrouwbare controle met één druk op een knop. In de X-MODE regelt de technologie de motor, de transmissie, de Symmetrical AWD, het remsysteem en andere componenten om veilig te rijden op slechte wegen, gladde wegdekken en de steilste heuvels. Wanneer X-MODE is geactiveerd, helpt de Hill Descent Control automatisch een constante rijsnelheid aan te houden tijdens afdalingen

Out of my mind! deel 1
Op weg naar het zwembad heb ik me voor mijn doen behoorlijk ingehouden = ik ben mooi vloeiend en strak door de bochten en over de rotondes heen gereden. Althans voor mijn doen dan want een gemiddelde automobilist zou dit al heftig vinden, maar dat is het dus niet het zijn meer rijtrucjes waar ik gebruik van maak. Auto’s aaien dan wel slopen laat ik wel aan andere autojournalisten over die dan vervolgens een copy-paste testverslag schrijven vol met leugens, lees het testverslag van de SsangYong Tivoli maar eens dan lach je je helemaal gek. Het is maar net wat je leuk vindt, maar dat copy-pasten en liegen is dus gewoon niet mijn ding! Maar goed het was dus gewoon een leuk ritje en niet iets om van uit je dak te gaan. Na het middageten had ik beloofd nog een klusje te doen bij mijn moeder, maar daarvoor moest ik even een ijzerzaagje ophalen in mijn appartement. Omdat het nog lekker vroeg was besloot ik een ommetje te maken via de hotsebotseknotseweg langs de Stompwijksche Vaart, en daarna via de drie tunnels van Leidschendam richting Wassenaar en weer naar mijn moeder. In dat rondje zit zo’n beetje alles wat je maar nodig hebt om een auto – zeker één met AWD – goed te testen. Nou had ik op het rondje over het Space Business Park al ontdekt dat de vering/demping van de Subaru Outback comfortabeler is dan die van de Subaru Forester. Voor sportief ingestelde rijders zou ik dan ook ten zeerste de Subaru Forester aan willen raden, en voor de fossielen (maar dan wel de meest sportieve fossielen!) zoals dat nou eenmaal in vaktaal heet de Subaru Outback. Qua prijs verschillen beide auto’s niet veel, qua inhoud van de bagageruimte verschillen ze amper, ze hebben vrijwel dezelfde motorblokken (alleen heeft de Forester een XT-versie met 241 Pk) dus het maakt niet zo veel uit.

Op weg naar Stompwijk heb ik nog even lekker gas gegeven over de A4 heen, en dan voelen die 175 Pk van de 2.5-liter boxermotor helemaal niet verkeerd aan. Door de ketting-CVT (is echt totaal anders dan een duwband-CVT) vlieg je er heel relaxed vandoor, alleen voelt dat niet zo aan. Bij Stompwijk aangekomen zette ik de ACC even vast op 40 km/u en tikte daarna met de minus-knop naar 30 km/u, wat dus geen probleem is voor de Subaru Outback. Het stuk voor de hoge brug (kun je niet overheen kijken om te zien wat eraan komt) was half afgezet en dan is de adviessnelheid van 30 km/u zeer raadzaam. Eenmaal op de klinkerweg langs de Stompwijksche Vaart kon ik het gaspedaal wat dieper intrappen, en toen merkte ik duidelijk dat de vering/demping heel mooi alle oneffenheden uitdempt. Over de bolle randen aan de rand van de loopbruggetjes langs de Vaart rijdend zocht ik expres het hoogste deel van de bolle randen op. Maar ook daar had de Subaru Outback weinig last van, alhoewel de veren een aantal keren behoorlijk diep inveerden aan de rechterkant. Halverwege ligt er nog een scherpe bocht waar je vanwege de klinkers normaal gesproken niet zo hard doorheen kunt. Met deze Subaru Outback wel ondanks dat het onderstel in de bocht over vier wielen naar links gleed… want behoud van grip. Bij Leidschendam aangekomen hield ik expres wat afstand tot mijn voorganger, daardoor kon ik heel mooi even lekker hard over het bruggetje dalend links-rechts onder de A4 door. En dat deed de Subaru Outback ondanks de moeilijkheidsgraad (door het springerige wegdek en de krappe bochtige links-rechts-draai kan een onderstel hier snel de weg kwijt raken) uitstekend, dus op naar de N14 en zijn drie tunnels tussen de A4 en de N44.

Out of my mind! deel 2
En nu maar hopen dat ik ondanks de drukte het net even rustig heb in testbochten, of dat ik vooraan kom te staan bij een stoplicht. Het op een na laatste stoplicht naar de N14 had ik mazzel dat ik er nog net op tijd doorheen kon, en bovendien de weg volledig vrij had waardoor ik in lastigste bocht even mooi gas kon geven. Lastig omdat het een stijgende rechterbocht met behoorlijke verzakking is. De auto is zich dan nog aan het herstellen van de oplopende verzakking net tijdens het insturen waarna meteen de aflopende verzakking eraan komt. Het recept voor een wegbrekende auto omdat het onderstel volledig uit balans is op dat moment. Maar dankzij de Symmetrical AWD-aandrijflijn* van Subaru en de uitstekende 18-inch Bridgestone Dueler H/P banden parkeerde ik de Subaru Outback direct na de aflopende verzakking netjes in de rij – als tweede helaas – voor het stoplicht. Maar aangezien er direct na de bocht op dat gedeelte de weg nog uit 3 rijstroken bestaat kon ik de auto voor mij meteen inhalen en plankgas de brede lap asfalt voor me opduiken. Het ESP stond op dat moment uit maar dat maakte de Subaru Outback helemaal niets uit, want zelfs met de voorwielen dwars (én doorspinnend!) op de rijrichting liet-ie zich heel mooi door de rechterbocht heen sturen. Wow! Nou maar hopen dat ik mijn favoriete kneedownbocht vlak voor Hotel Bijhorst helemaal vrij heb. Door de tunnels heen rijdend lukte het me steeds om mezelf in een goede positie te manoeuvreren, maar richting het stoplicht vlak voor de bocht leek het niet te goed komen totdat daar ineens een gaatje voor rechtsaf was.

Meteen in de bocht gaf ik een kickdown en reed snoeihard door de mooiste bocht van Wassenaar. Ondanks de (voor sportieve rijders) net wat te zachte veren wiebelde carrosserie wat op het chassis heen en weer maar ook dat maakte de Subaru Outback niets uit. “Moet kunnen!”, leek de auto tegen mij te zeggen. Nog twee mooie bochten en dan ben ik weer bijna in Leiden. Aan het einde van de N44 aangekomen sloeg ik rechtsaf richting Voorschoten, waar ik direct na het rechtsaf slaan een kickdown moest geven om de auto voor mij in het korte 1ste gedeelte van de S-bocht in te halen. Met een achter- dan wel voorwielaangedreven auto had ik dit nooit zo snel en zo mooi kunnen doen, het lijkt wel alsof allemaal vanzelf gaat zo mooi. Na het omdraaien terug naar de N44 zag ik in de verte het stoplicht net op groen springen, daardoor kon ik de vaart erin houden en hard en strak van buiten naar binnen snijden. Mag ik even schrijven dat ik sprakeloos was hoe over goed de Subaru Outback zich hield in deze bocht. Net als de Subaru Forester is deze iets minder sportieve grotere broer een sublieme auto, qua sturen, qua wegligging, qua zit afijn lees maar verder bij het sterretje. Normaal gesproken is de taal in een brochure nogal overdreven en over de top, maar ik moet zeggen dat dit stukje tekst de waarheid goed omschrijft.

*[quote Subaru.nl – brochure]
Word één met de wereld om u heen. – Het rijgedrag van een Subaru is uniek, omdat het technisch concept uniek is. Elke Subaru is ontworpen voor een optimale gemoedsrust en beschikt tegelijkertijd over voldoende vermogen om naadloos aan te sluiten bij uw lifestyle. Daarom zijn de meeste van onze modellen, inclusief de nieuwe Outback, opgebouwd rond de Symmetrical All-Wheel Drive-aandrijflijn. Doordat alle wielen kracht overbrengen op de weg, en door de buitengewone balans en stabiliteit, zorgt Symmetrical AWD (Active Torque Split AWD – 60 procent voor/40 procent achter) ervoor dat u meer contact hebt met het wegdek. Door dat contact groeit uw zelfvertrouwen en doet u nieuwe ervaringen op.
[/quote Subaru.nl – brochure]

Zondagsrijder… NOT!
Het was weer taxidag/zwemdag/SBP-dag kortom een allegaartjesdag en dus gewoon een leuke dag. Mijn familie constateerde tot mijn grote tevredenheid dat de Subaru Outback lekker ruim is, heerlijk zit en jawel zeer rustgevend is. Grappig toch dat iedereen die bij mij instapte het woord “rustgevend” gebruikte, wat overeen komt met het gelijkwaardige “optimale gemoedsrust” uit de online brochure van Subaru. Minder rustgevend – tenzij je van klassieke muziek houdt – is het uitstekende audio-systeem van Harman/Kardon met maar liefst 12 luidsprekers. In de brochure las ik dat het Starlink* infotainmentsysteem gebruik maakt van Harman/Kardon’s nieuwste technologie genaamd Green Edge (=o.a. een verbeterde akoestiek voor een betere geluidsbeleving). Wat betreft de zitruimte achterin – de rugleuningen van de achterbankstoelen zijn overigens verstelbaar – praat je bij wijze van spreken over balzaalruimte, net als met de kofferset verwacht je ook hier niet zoveel ruimte op grond van de grootte van de auto. Misschien kun je beter spreken van het goed verstoppen van de ruimte (=bagageruimte + zitruimte) van de designers. Wat betreft het dashboard kan ik kort zijn, dat is lekker strak en de fraaie blauwe verlichting is hoe kan het ook anders ook heerlijk rustgevend. De navigatie heb ik ook nog even uitgetest met een moeilijk te vinden adres, maar ook daar had de Subaru Outback geen enkele moeite mee. Tussen de toerenteller en de snelheidsmeter bevindt zich nog een klein display dat met NavSat-pijlen (=Turn-by-Turn navigatie) de eerstvolgende afslag aangeeft. Verder heeft de Subaru Outback heel handig twee USB-ingangen handig als je muziek af wilt spelen vanaf een iPod én tegelijkertijd een ander apparaat op wilt laden. Via het 7-inch touchscreen zijn alle functies zoals Audio/Telefoon/Apps/Settings/etc. te bedienen. Verder is er nog een achteruitrijcamera, spraakherkenning, de standaard aanwezige 3-standen instelbare stoelverwarming.

Na mijn taxirit ben ik even heerlijk gaan zwemmen en dat betekende dus een rondje SBP, en even knallen over de oprit bij ’t Heen maar dit keer met het ESP uit wel te verstaan. Gezien de geniale wegligging van de Subaru Forester ging ik er blind vanuit dat deze Subaru Outback daar amper voor onder zou doen. Wel verwachtte ik iets meer beweging in de carrosserie vanwege de comfortabeler vering/demping maar dat is logisch. Aangekomen bij de lastige afslag Klei-Oost hield ik lekker de vaart erin maar ondanks de hoge bochtensnelheid én de comfortabele vering/demping was dit een eitje voor de Subaru Outback. Op naar de overzijde van de N206 oftewel het Space Business Park voor een achtbaanrit. De rotonde af gaf ik plankgas en sloeg rechtsaf maar het leek wel alsof het ESP gewoon aanstond. Nog meer gas de flauwe linkerbocht in en daarna knalhard linksaf de vrachtwagenparkeerplaats op. “Dat wordt ’m dan!”, dacht ik, maar nee hoor hoe ik ook mijn best deed de adrenaline bleef netjes in mijn bijnieren zitten. Nog maar een schepje er bovenop dan, ja toch niet dan! Knalhard rechts – links – over de verkeersdrempel – knalhard haakse rechterbocht – hoogste verkeersdrempel – landing – rotonde – plankgas blinder bocht naar rechts – en ja hoor weer zat ik erbij en keer ernaar. Zo goed kan een auto toch niet zijn? Uh ja…. wel dus! Ik was zo flabbergasted dat ik er nog maar een rondje tegenaan heb gegooid, een duplo heet dat in wetenschappelijke termen. Halverwege dacht ik even: “nog een schepje er bovenop en ik ben zelfmoord aan het plegen, net als met die ‘Alfa Romeo Giulietta/A-stand/stromende regen’ toentertijd.” Ik vond het wel goed zo want ik wil nog langer mee aub., en dus bleven de noordelijke oprit naar de N206 nog over en de oprit bij ’t Heen. Een ook die gingen weer geniaal lekker, ik kan het niet anders omschrijven.

*Download de Starlink-app op uw smartphone en geniet. Ook leverbaar is Mirror Link, waarbij wat u op uw smartphone kunt zien, ook weergegeven wordt op uw 7-inch touchscreen. In de nieuwe Outback ligt vrijwel onbegrensd entertainment binnen handbereik.

Out in control in plaats van out of control
Maandagochtend ben ik eerst even gaan zwemmen dit keer niet vanwege mijn rug maar vanuit therapeutisch oogpunt. Helaas maar het is op dit moment even niet anders, zwemmen is namelijk een uitstekende manier om te ontspannen net als rijden in een Subaru Outback. In een Subaru heb ik hetzelfde ontspannen gevoel als in een Mazda, je gaat zitten en je realiseert je eenmaal onderweg eigenlijk niet eens dat je aan het autorijden bent. Rijden in deze Subaru Outback is zo onvoorstelbaar ontspannend, ik zou bijna schrijven dat zouden meer mensen moeten doen! Het allermooiste aan deze auto is dat je als bestuurder totaal niet het idee hebt met een CVT-auto onderweg te zijn. Dat komt omdat Subaru het net even anders heeft aangepakt dan de rest – ketting in plaats van een duwband -> zie foto – met hun Lineartronic-CVT zoals Subaru haar Continu Variabele Transmissie noemt. Deze CVT heeft in de M-stand overigens 6 geprogrammeerde versnellingen (de dieselversie heeft er 7), die te bedienen zijn met behulp van de fraaie stuurflippers. Ik gebruikte de flippers vooral om af te remmen op de motor, en dat gaat perfect omdat de CVT al na een paar seconden terug springt naar de D-stand. Dat is handig want daardoor kun je na het afremmen op de motor weer als automaat verder rijden. In de M-stand (M=Manueel) ben je verplicht zelf te flipperen, maar trek je ’m door tot aan het rode gebied dan schakelt de CVT automatisch een versnelling hoger. Rem je af voor een stoplicht dan schakelt de CVT in de M-stand automatisch terug naar de bij die snelheid meest gunstige geprogrammeerde versnelling. In de M-stand geven overigens twee pijltjes (=schakelindicator) tussen de tellers aan wanneer het beste moment is om op te schakelen.

Op weg naar Katwijk aan Zee ben ik net even iets harder over de verkeersdrempels voor én na de Kwantum heen gereden dan normaal, dit vanwege een scooterrijder (ik zag hem lachen in mijn achteruitkijkspiegel) die mij de hele tijd probeerde bij te houden. Normaal gesproken zijn die verkeersdrempels voor eender welke auto dan ook geen probleem. Behalve op hogere snelheid want je moet namelijk heel even naar rechts en links sturen, en daar raakt iedere testauto van uit balans alleen is de vraag hoeveel. De Subaru Outback leek heel even uit balans te raken maar dat werd direct gecorrigeerd door de uitstekende grip van het Symmetrical AWD. Elke keer weer als ik dacht nu trekt-ie het vast niet meer dan verraste de Subaru Outback mij (al)weer. Terug uit het zwembad had ik eindelijk de S-bocht op de ventweg naast voormalig MarineVliegkamp Valkenburg helemaal vrij. Met het ESP uit gaf ik plankgas net voor de S-bocht, en net toen ik dacht daar gaat-ie plakten de banden stevig aan het asfalt. In de middag moest ik nog een keer deze kant op omdat ik een gesprek had op voormalig MarineVliegkamp Valkenburg met iemand van het Rijksvastgoedbedrijf. Ik wil daar namelijk een voorlichtingsfilmpje maken van een bermvlucht, en daarvoor heb ik een recht stuk asfalt nodig met een graskant. Dit keer ben ik over de ventweg er naartoe gereden, en heb ik iets gedaan dat ik tot nu toe nog niet had gedaan met deze auto. Ik wilde kijken wat de Subaru Outback zou doen als ik zonder vaart te minderen vanuit de S-bocht driekwart over de rotonde heen zou rijden. Gelukkig had ik de S-bocht helemaal vrij en de rotonde ook, en dus reed ik heel mooi op de grens door de S-bocht en draaide vervolgens met een te hoge snelheid – een normale auto trekt dat absoluut niet! – linksom over de rotonde heen. Ik dacht even dat gaat niet goed komen en dat de Subaru Outback volledig uit balans naar rechts weg zou glijden (ik had namelijk genoeg asfalt rechts van mij), maar nou komt het dat gebeurde dus NIET! Verbazingwekkend want zelfs de Range Rover Sport Supercharged 5.0 V8 met permanente vierwielaandrijving trok dit niet.

REGEN!
Dinsdagochtend ben ik eerst even foto’s gaan maken met mijn zwager, want dat moest natuurlijk ook nog even gebeuren. Een testverslag met slechte foto’s dan wel alleen persfoto’s vind ik domweg niet geloofwaardig. Het zou ’s ochtends mooi zonnig weer zijn volgens het KNMI en dat klopte gelukkig ook. We zijn dit keer naar een plek gereden waar ik al heel lang geen foto’s meer had gemaakt, én waar ik tot mijn grote verbazing een weg ontdekte die ik nog niet kende. Dat leverde een onverwacht mooie foto op en daar was ik als liefhebber van mooie sfeerfoto’s uiteraard blij mee. Daarna hebben we achterin ’t Heen en ook nog even aan het strand (ik wilde persé een zandfoto) actiefoto’s gemaakt en tijdens het rijden vertelde mijn zwager mij wat hij van de Subaru Outback vindt. Omschrijvingen als “rustgevend” – “mooie acceleratie” – “stuurt lekker” – “trekt zichzelf heel mooi de bocht door” – etc. zeggen genoeg denk ik. Na de fotoshoot ben ik in de middag pas gaan zwemmen, dit omdat ik wist dat het rond 14.00u zou gaan regenen. Ik wilde de Subaru Outback hoe dan ook in de regen getest hebben, uiteraard met alles uit want pas dan weet je echt zeker hoe goed de wegligging van een auto werkelijk is. Ik ben via de zuidkant van het Space Business Park naar de westelijke afslag van de N206 gereden, want daar begin ik mijn testrit over het Space Business Park altijd.

Tot mijn grote verbazing reed ik strak door de eerste rechterbocht en flauwe linkerbocht heen, waarna ik het stuur hard omgooide en plankgas gaf de vrachtwagenparkeerplaats op. Ook nu weer zat ik verbaasd achter het stuur zo van “Is dit alles?”, want de Subaru Outback liet zich heel mooi strak zonder uit te breken over het natte asfalt sturen. Het lijkt wel een beetje op een auto met een Torsen-dif (bv. de Peugeot 208 GTi 30th Anniversary Edition) maar dan net even anders. Dit voelt minder spannend aan maar dat is ook logisch vanwege de permanente vierwielaandrijving. Misschien kan ik het ’t beste omschrijven met: “Dit voelt veilig aan!” Want wat ik ook deed de Subaru Outback bleef gewoon netjes doen wat-ie moest doen, namelijk op het asfalt blijven en de juiste lijnen rijden… die ik wilde uiteraard. Zelfs de verkeersdrempel met de haakse rechterbocht er vlak na bracht de Subaru Outback niet uit balans. Het hupje wat de verkeersdrempel meegeeft veroorzaakt namelijk een behoorlijke onbalans die wel uitgedempt moet worden. en de hoogste verkeersdrempel + rotonde en blinde rechterbocht is in de regen een stuk listiger dan op droog asfalt. Maar ja listig of niet de Subaru Outback is listiger en dus al die bochten/rotondes/verkeersdrempels te slim af. Omdat het lekker rustig was op het SBP heb ik ook nog even een noodstop in de regen gemaakt. En dat gaat prima met volledig rondom geventlieerde remschijven, de remkracht en dus de vertraging is uitstekend. Alhoewel de remweg in de regen natuurlijk wel iets langer is dan op droog wegdek.

YouTube-filmpje Subaru Lineairtronic CVT

Woensdag 9 december – Derde lekke band ooit
In alle jaren dat ik auto’s test heb ik pas twee keer een lekke band gehad met een testauto, met een Mitsubishi Lancer Evolution X en een Ford S-Max. De Mitsubishi Lancer Evolution X gebeurde tijdens het rijden en die band was in één keer leeg, en van de Ford S-Max zag ik ’s ochtends voor het instappen al dat de linker voorband leeg was. Dit keer liep het anders want nu zag ik een kilometer na vertrek op het dashboard een indicatorlampje van een te lage bandenspanning oplichten. Omdat de band niet helemaal leeg was ben ik terug gereden naar het woonerf om even te checken welke band het was. Het bleek de linker voorband te zijn en de bandenspanning was slechts 1.7 bar, en aangezien de band niet leeg was concludeerde ik dat-ie dus langzaam leeg gelopen was gedurende de nacht. Ik heb daarna de bandenspanning van de rechter voorband gemeten, en daarna de linker voorband met een voetpomp weer op de juiste spanning gebracht. En mocht die lekke band nou toch sneller leeglopen om wat voor reden dan ook dan kan ik altijd nog de Subaru Assistance bellen onderweg. Maar ik ging er vanuit dat ik die 31 kilometer naar Aalsmeer zonder problemen zou halen. En inderdaad lukte dat ook waarna ik naar binnen bij gelopen bij de Subaru-dealer (zit vlakbij de importeur) en verteld dat ik een lekke band had. Eén van de monteurs heeft daarna de band gerepareerd met een paddestoel vanuit de binnenzijde, en zo reed ik een half uurtje later weer naar huis met een gerepareerde band. Later heb ik de monteurs nog even wat lekkers gebracht voor bij de koffie, want ze hebben mij toch maar mooi even snel tussen het gewone werk door weer op weg geholpen. Ik ontdekte die ochtend trouwens nog in de kofferbak een aantal op-weg-help-spullen die ik persoonlijk alleen zou gebruiken als ik echt letterlijk in de fuckin’ middle of nowhere zou staan. Bijvoorbeeld in de outback van Australië of zo, want wel hierom.

Ik heb alle mogelijkheden even op een rijtje gezet, en nummer 1 is dus niet de beste maar de slechtste optie en 3 de beste als het kan natuurlijk.
1 Geen reservewiel = bandenreparatieset (pomp + reparatievloeistof) = teringzooi = alleen in de outback
2 Subaru Assistance bellen = plug van buitenaf in de lekke band = band alsnog vervangen en weggooien
3 Naar Subaru-dealer = paddestoel erin vanuit de binnenzijde = band oprijden = scheelt weer geld

Zwaan-kleef-aan
Toen ik vrijdag de Subaru Outback terug moest brengen maakte ik een wel heel apart tafereel mee. Op de fly-over van de A44 naar de A4 leek het alsof er een aanrijding tussen meerdere auto’s had plaatsgevonden. Ik zette direct mijn alarmlichten aan maar eenmaal dichtbij gekomen bleek er iets geheel anders aan de hand. Er liep een jong volwassen zwaan over de snelweg die een aantal mensen probeerden te vangen. Ik heb meteen de Subaru Outback op de vluchtstrook gezet en heb samen met een man in een driedelig pak de zwaan gevangen. De man had namelijk zijn colbertje uitgetrokken en over de zwaan heen gegooid waarna we hem samen hebben opgetild. Zo’n zwaan is best sterk maar eenmaal gefixeerd kon hij geen kant meer op. Een vrouw was de dierenambulance al aan het bellen, dus ik ben daarna maar verder gereden.