“Iek kwom un Soepbaroeh wophalen”
Dit had zomaar mijn eerste zin kunnen zijn na het binnenwandelen bij de Subaru-dealer in Aalsmeer. Na een zeer koude motorrit was ik – nog niet eens halverwege! – door de aangevroren mist op mijn vizier noodgedwongen verder te rijden met een open vizier. Ik kwam dus met een bevroren gezicht aan in Aalsmeer, mama mia bij vertrek scheen de zon verdorie nog! Mijn eerste Subaru en dan zo’n begin dat belooft wat, en nog maar net binnen werd het alleen maar leuker. De monteur die mij hielp vertelde een verhaal over een medewerker die de nieuwe Subaru Outback AWD tot aan zijn assen had vastgereden in de modder op het terrein (Subaru AWD -> modderterrein -> logisch toch) naast de dealer. Terrein rijden is dan ook niet zo makkelijk voor sommigen, de juiste rij-modus en vooral gas blijven geven (zie foto’s: Range Rover Sport Supercharged 5.0 V8 2013) zijn erg belangrijk met semi-terreinbanden. Ze hebben die Outback met maar liefst drie Foresters aan elkaar gekoppeld uit de modder moeten trekken. Wat mij direct duidelijk werd is dat deze mensen ongelofelijk gepassioneerd van hun automerk. Ik mag dat wel want écht gepassioneerde mensen zijn vaak namelijk ook heel eerlijk over hun automerk. Na de nodige uitleg over Subaru en natuurlijk hun alom vermaarde AWD kon ik plaatsnemen en vertrekken. De Subaru die voor mij klaar stond was een Subaru XV 1.6i S Lineartronic CVT AWD, een hele mond vol maar de letters CVT en AWD word ik blij van. Na het instappen en afstellen van mijn werkomgeving voor de komende week, reed ik op de achteruitrij-camera de garage uit.

Via de provinciale weg reed ik Aalsmeer uit en voor ik het goed en wel besefte was ik al bij de snelweg aanbeland. Ik zat nog te twijfelen om via Rijsenhout en de 1000-drempelweg te rijden, maar op het moment dat ik dat dacht was ik er al voorbij. Nou ja de mooie bochten en opritbocht naar de A4 zijn ook erg leuk dus eigenlijk vond ik het niet zo erg. Nadat het stoplicht op groen was gesprongen en de versnellingspook in de D-stand zette duurde het heel even voordat de auto reageerde op het gaspedaal en optrok, maar daarna ging het ook lekker van kiet toen het 1.6-liter motorblok eenmaal op toeren was. In de snel genomen bocht voelde ik duidelijk dat de auto AWD heeft, een goed en zeker gevoel dat ervoor zorgt dat deze auto niet met onderstuur de bocht uitvliegt. Bij de oprit naar de A4 aangekomen stond er een Toyota Prius (ook een auto met CVT) naast me die er ook zin in had. Op papier is de Toyota Prius sterker maar de AWD zorgde ervoor dat ik in de linkerbocht meteen een voorsprong kon nemen, waarna we beiden vol accelererend de oprit opreden. Die oprit is een hele mooie lange flauwe rechterbocht, en ook nu kon ik dankzij de AWD vol blijven accelereren. Ondanks de cilinderinhoud van maar 1.6-liter (114 Pk/5.600 – 150 Nm/4.000) maakt de Subaru XV toch behoorlijk snel vaart dankzij de CVT. Bij Subaru vertelden ze mij wel direct dat de versie met 2.0-liter motor (150 Pk/6.200 – 196 Nm/4.200) slechts €1.000,- meer kost. Dus wil je persé de krachtiger versie dan ben je spekkoper bij Subaru.

Zonnetje
Omdat het vrijdag mooi weer was heb ik meteen maar de foto’s van de Samsonite kofferset gemaakt op mijn nieuwe fotospot aan het water. Ik was de week ervoor al even de betoncentrale – de eigenaar van het terrein – binnen gelopen om te vragen of ik daar voortaan foto’s van de Samsonite kofferset mocht maken, en dat was geen probleem. In eerste instantie had ik gedacht dat de standaard hatchback kofferset precies zou passen, maar er bleek zowaar meer in te gaan.

Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter+ 33 liter + 13 liter
Zonder hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 2×33-liter + 13-liter

De bagageruimte is dus toch groter dan mijn ogen dachten, een bekend probleem van je ogen zijn groter dan… afijn noem het maar op. Na de fotoshoot ben ik terug naar mijn garage gereden om de Samsonite koffers daar weer neer te zetten. Daarvoor moet ik officieel omrijden, maar ik nam uiteraard de korte verboden (ze hebben daar expres een stuk van 10 meter eenrichtingverkeer gemaakt tegen sluipverkeer) weg. Bij de stoplichten aangekomen heb je daarna bij groen een hele grote plak asfalt dalend linksaf de hoek om. Ik ging vol op het gas en toen voelde ik het ESP duidelijk ingrijpen en was de pret na even doorglijden direct over en uit. Duidelijk weet ik dat ook weer, het ESP is duidelijk uitstekend op haar taak berekend zoals het hoort. Na het uitladen van de Samsonite koffers ben ik weer naar huis gereden om wat te eten, want ik had intussen wel heel lang niet meer gegeten. Tijd om te eten dus en nog even wat testjes te doen, want de AWD, de banden en de achterwielophanging hebben bij een auto zoals deze mijn extra aandacht vooral vanwege de combinatie met een CVT zonder stuurflippers. Als ik niet kan schakelen is het toch altijd net even wat lastiger om op de grens te rijden. De auto zoekt door de CVT altijd het optimale toerental, in plaats van dat ik als bestuurder de versnelling + toerental zelf kan bepalen. Na het eten had ik echter geen zin meer om te gaan rijden, ik besloot het daarom maar zaterdag te doen.

Kringloopwinkels
Omdat ik nog op zoek was naar een ronde tafel naast mijn mooie nieuwe rechthoekige tafel in mijn nieuwe appartement, besloot ik die te kopen bij een kringloopwinkel want daar vind je altijd wel iets naar je gading voor weinig geld. Maar voordat ik een rondje langs de plaatselijke kringloopwinkels zou gaan maken heb ik eerst even een fraaie fotoshoot van de Subaru XV gedaan samen met mijn zwager. Ik wilde namelijk persé mooie foto’s hebben, foto’s die volledig recht doen aan deze veelzijdige auto. En dan kun je weinig anders dan de even de modder induiken, na uiteraard eerst een aantal fraaie sfeerfoto’s gemaakt te hebben in Wassenaar. Eerst helemaal brandschoon op de sfeerfoto’s en dan vies op de actiefoto’s, want dan mag het alhoewel ik mijn zwager nog even moest overtuigen. Ik snap het wel want vast komen te zitten in de modder zoals die Subaru-medewerker is nou niet bepaald leuk, en wij hebben niet drie Subaru Foresters klaar staan om de Subaru XV uit de modder te trekken. Maar na eerst met 2 wielen op het asfalt en 2 wielen door de modder te zijn gereden durfde hij het aan om er vol doorheen te knallen, uiteraard in de L-stand die de CVT van deze Subaru XV gelukkig heeft. Knallen ja want zonder echte terreinbanden met grote noppen, én de banden op gewone wegspanning (in het terrein moet je eigenlijk met een veel lagere bandenspanning rijden) heb je geen keus. Het modderbad leverde al met al mooie plaatjes op net als het doorwaden van een grote diepe waterplas.

Daarna ben ik naar huis gereden om wat te eten, waarna ik met mijn moeder samen in de auto ben gesprongen om een rondje langs de kringloopwinkels van Leiden en omstreken te rijden. De eerste kringloopwinkel vlakbij het politiebureau op de Langegracht was een grote bende, daar was ik logischerwijs dus heel snel klaar. Een beetje een gezellige bende mag natuurlijk, maar dit was helemaal waardeloos. Op naar de Lammenschansweg maar ondanks dat het meer geordend was vond ik ook daar niet wat ik zocht. Op naar Rijnsburg dan maar het geboortedorp van mijn moeder. En daar vond ik precies de fraaie ronde tafel die ik zocht voor slechts €35,- en dat is niet veel geld. Maar ja ik kreeg ik die grote tafel natuurlijk never nooit in de kofferbak (met neergeklapte achterbank uiteraard) van de Subaru XV! Met behulp van een schroevendraaier heb ik het tafelblad verwijderd, en met een beetje handigheid lukte het om de dikke centrale poot in te laden. Jawel met de achterklep dicht en dat had ik niet verwacht, maar door het verwijderen van de bodemplaat in de bagageruimte had ik net dat beetje meer ruimte dat ik nodig had. Na het thuisbrengen van de dikke centrale poot ben ik snel teruggereden voor het tafelblad, want het was bijna sluitingstijd. Het grote ronde tafelblad paste er met gemak in dus deze Subaru XV is prima geschikt voor het vervoeren van grote spullen. Net als passagiers trouwens want de beenruimte achterin is ruimer dan bij de meeste andere auto’s in deze klasse.

Zuinigheidsrit
En alweer een zuinigheidsrit twee dagen na de Hyundai i20, gewoon omdat het én mijn eerste Subaru is én omdat ik de uitdaging aan wilde gaan een lager verbruik te scoren dan in de brochure – buitenweg/1:17,24 en stad/1:12,5 – vermeld staat. Zo gezegd zo gedaan en direct na het avondeten ben ik in de Subaru XV gesprongen richting Katwijk aan Zee. Omdat ik de tank een paar uur daarvoor had vol gegooid kon ik mooi even een verbruiksmeting noteren na zeer sportief rijgedrag, ahum iets van 1:8,8 tja… moet kunnen niet waar (verder heb ik met sportief doorrijden later die week nog 1:9,3 en 1:10,4 gescoord). Na het starten wachtte ik even op een goed moment om weg te rijden, want meteen bij de rotonde al moeten remmen zou een blamage zijn. Ik reed heel erg rustig de N206 op want iets teveel gas geven met een CVT en het toerental vliegt direct omhoog. Toen ik eenmaal een snelheid van 80 km/u had bereikt ging de cruise control erop, en daarvoor hoef je niet te zoeken want de stuurknopjes zijn verlicht. Dit keer voelde de donkere nacht anders aan dan donderdagavond, misschien was ik meer gewend aan een zuinigheidsrit in het donker. Al vrij snel kreeg ik een bumperklever ‘light’ achter me hangen, maar na een paar kilometer had-ie blijkbaar door dat ik toch echt geen kilometer harder ging rijden. Bij De Zilk aangekomen moest ik inschatten hoeveel ik af zou kunnen remmen door de auto uit te laten rijden, en al dan niet de versnellingspook even in L te tikken. Dat had ik al uitgeprobeerd en gemerkt dat ik daarmee behoorlijk goed af kon remmen op de motor. Het functioneert inderdaad perfect en dat gaf me een goed gevoel dat ik nul keer remmen zou kunnen halen, en dat ondanks de aanwezigheid van een CVT en de afwezigheid van stuurflippers. Ook de volgende drie scherpe bochten gingen lekker, en ik reed Vogelenzang binnen waar in de hoofdstraat 30 km/u de max. snelheid is. Gelukkig laat de cruise control het toe tussen de 30-40 km/u te rijden, want zo langzaam rijden blijft toch altijd weer erg moeilijk voor mij. Dit omdat ik dan bijna altijd bumperklevers achter me krijg hangen, en daar heb ik een gruwelijke bloedhekel aan. De rotonde Vogelenzang uit ging ook erg lekker mede dankzij de AWD, want de rotonderand was i.t.t. de weg blijkbaar nog wel glad. Ik gleed heel mooi snel maar gecontroleerd naar rechts toen ik de rotonde verliet, en voelde het ESP op dat moment duidelijk ingrijpen. Dat is in ieder geval één van de dé grote voordelen van AWD, met sneeuw en gladheid is het – zelfs met zomerbanden! – veel veiliger dan alleen voor- of achterwielaandrijving. Dik pluspunt voor de Subaru XV, maar ja nu het verbruik nog van zo’n AWD-auto! Is dat “au” of valt het juist heel erg mee.

Na de rotonde gaf ik weer heel voorzichtig gas ondertussen naar de toerenteller kijkend, want dat is het voordeel van CVT dat je die constant laag – in dit geval plusminus 1.250 toeren – kunt houden. Dat komt natuurlijk ook door de lage snelheden van 30–50-60-70-80 km/u, want op een gegeven moment stijgt het toerental natuurlijk. Hieronder wat toerentallen bij verschillende snelheden in de D-stand en de L-stand.

Snelheid – D-stand/L-stand
50 km/u – 1.250/2.700
60 km/u – 1.250/3.150
70 km/u – 1.250/3.450
80 km/u – 1.400/3.550
90 km/u – 1.600/3.750
100 km/u – 1.750/3.900

Deze CVT is trouwens heel bijzonder maar daar kom ik straks in een aparte alinea van AMT.nl nog op terug. Op weg naar de T-splitsing kon ik me even heerlijk uitleven op de verkeersdrempels en halverwege een verkeersdrempel met meteen daarna een fraaie scherpe bocht naar links. Lastig maar erg leuk zeker met een AWD! Bij de T-splitsing aanbeland zag ik een ambulance, een brandweerauto én een politieauto staan. Huh! Geen idee wat er aan de hand was maar ik had mijn aandacht nodig voor het vele verkeer, zou het me toch gaan lukken om niet te remmen??? Heel langzaam uitrijdend zag ik op het laatste moment dat er van rechts niets aankwam en links was er net even een gaatje. Gelukt! In Bentveld zag ik dat het stoplicht nog aanstond, maar door even kort gas bij te geven redde ik het uiteindelijk ruimschoots. De rotonde voor Zandvoort heb ik lekker snel genomen, maar toen ik in mijn achteruitkijkspiegel keek zag ik dat de auto achter mij moest stoppen voor overstekende voetgangers. Ik was dus net op tijd! Zandvoort inrijdend hield ik mijn snelheid wat lager dan toegestaan vanwege een onzeker rijdende automobilist voor mij. Ga maar motorrijden dan scan je dit soort automobilisten reeds op kilometers afstand. Richting het Circuitpark bleef het lekker gaan, maar op de boulevard reed er een gekkie voor mij die veel te langzaam reed én ook nog eens voor elke gezichtsbedrog-verkeersdrempel remde. Ik zou heel erg moe van mezelf worden als ik die automobilist was. En dus hield ik voor de zekerheid maar wat extra afstand om me niet te laten verrassen. De duinenweg op en neer naar de rotonde bij Overveen gingen goed, alhoewel ik al een tijdje stevig baal van de wegwerkzaamheden aan het begin van de duinenweg. Op de terugweg had ik nog steeds een goed gevoel want ik stond nog steeds op nul keer remmen.

Op de weg over de boulevard had ik gelukkig geen last van irritante auto’s voor of achter mij. De snelle driekwart blinde draai over de rotonde bij het Circuitpark Zandvoort ging heerlijk, en dat komt door het Symmetrical-AWD () dat ook nu weer veel vertrouwen geeft aan de bestuurder. Wat ik trouwens ook erg fijn vind is het stuurgevoel, dat is precies goed en past perfect bij deze auto. Dat de Subaru XV te licht zou sturen zoals ik ergens las is pertinente nonsens, snel vergeten dit soort prutsercommentaar. En toen maakte ik zomaar ineens een hele domme fout, ik schakelde te laat de L-stand in potverdorie en daardoor moest ik remmen op de rotonde in de Kostverlorenstraat. Tja ‘what’s in a name’, ha, ha dat is toch prachtig dat ik juist in die straat moest remmen. Daar ging mijn nul keer remmen met een CVT-auto zonder flippers, jesum wat baalde ik als een stekker want dit was totaal niet nodig geweest. Maar goed het mooiste gedeelte van de terugweg moest nog komen, de Leeuwerikenlaan, Zwaluwenweg en Nachtegalenlaan. Van de Zandvoorterweg de Leeuwerikenlaan opsturend is altijd weer kicken om te doen. Vanaf de Zandvoorterweg gooi ik dan 50 km/u rijdend in één keer het stuur om en maak de doordraaier naar rechts in één vloeiende beweging. Af en toe heb ik nog wel eens een auto die er moeite mee heeft, zo niet deze Subaru XV die als een huis op de weg ligt. Aan het einde leef ik me nog even uit op dé S-bocht met zijn twee verkeersdrempels. De rest van de route was een kwestie van uitrijden, en net toen ik dacht dat het bij één keer remmen zou blijven maakte ik alweer een inschattingsfout en moest weer remmen op de rotonde vlak naast de onbemande benzinepomp in ’t Heen. En of dat nog niet erg genoeg was moest ik bij het binnen 50 meter nog weer remmen bij het binnenrijden van de onbemande benzinepomp. Driemaal totaal onnodig remmen dus, maar gelukkig maakte het verbruik van 1:18,91 alles weer helemaal goed.

[quote AMT.nl] – 8 dec 2010
Ketting-CVT nieuw bij Subaru
Bij stukjes en beetjes introduceert Subaru zijn nieuwe, volledig herziene Legacy-serie. Het Europees debuut is nu aanstaande. Een van de opmerkelijke nieuwtjes is dat ook Subaru overstapt op een zuinige continu variabele automaat. Die is Lineartronic genoemd, en werkt met een ketting. Dat is heel bijzonder! Bekend is dat Subaru tegenwoordig nauw samenwerkt met Toyota, die ook al bekeerd raakte tot de CVT. Deze Multidrive S wordt nu ook geleverd in de Avensis en Verso, maar dat is er eentje met duwband. Subaru heeft iets heel anders.

Ingebouwde vierwielaandrijving
Net als Audi monteert Subaru zijn motoren in de lengte, wat al een andere transmissie oplevert dan dwars geplaatste motoren zoals in de Toyota Avensis. Daarbij staan zowel Audi als Subaru bekend om hun vierwielaandrijving, bij het Japanse merk zelfs een standaard item, ook in de Legacy. We noemen Audi omdat ook die een CVT met ketting in plaats van een duwband heeft. Dat heet dan Multitronic, in de Audi A6 nooit populair geworden. Hier kan Multitronic en quattro vierwielaandrijving niet gecombineerd worden. Subaru bouwde zijn Lineartronic juist meteen met vierwielaandrijving, en stelt dat dit compacter uitkomt dan de tot nu toe gebruikte conventionele automaat. Net als Audi stelt Subaru verder dat de ketting-CVT nodig is om grotere koppels te kunnen overdragen dan een duwband-CVT aankan.
[/quote AMT.nl] – 8 dec 2010

Rondje in Space
Na het volgooien van de benzinetank kon ik het niet laten om daarna nog even een rondje door Space heen te vliegen oftewel het Space BusinessPark (=SBP) naast de ESTEC (=ruimtevaart-industrie). De oprit van de N206 oprijdend belandde ik achter een BMW, altijd leuk want BMW-rijders…. ach iedereen weet blindelings waar ik op doel. De BMW moest er net als ik even verderop weer af, en hield net als ik de vaart er stevig in. Maar ja een Duitse achterwielaandrijver tegen een Japanse AWD dan weet je het resultaat al, gesteld dat ik geen fossiel ben uiteraard. Ik bleef met groot gemak achter de BMW hangen die erg zijn best deed hard door de lastige afritbocht heen te rijden. Aan de andere kant van de N206 aangekomen ging het gas erop, eerst met het ESP aan al wist ik wel wat het resultaat zou zijn. Het werd een onnoemelijk saai rondje want de Subaru XV bleef in alle bochten met het grootste gemak op de ingezette lijn. Wat nou haakse bocht? Wat nou heel snel van rechts naar links het stuur omgooien, het deed ’m werkelijk helemaal niets. Zelfs de verkeersdrempel en meteen daarna een haakse bocht naar rechts, en even verderop de hoge verkeersdrempel inclusief heftige landing, rotonde op en weer af haaks naar rechts bleken een eitje voor de Subaru XV. Het lijkt ogenschijnlijk zo’n doodgewone lullige personenauto maar dat is dus zo verschrikkelijk verneukeratief aan deze auto. Schat ’m verkeerd in, behandel ’m gewoon en je komt op de proppen met een testverslag dat net zo goed over de eerste de beste truttenschudder met jarretelaandrijving zou kunnen gaan. Een testverslag dat dus op geen enkele manier recht doet aan de kwaliteiten van deze fantastisch auto, en daar heb ik er heel wat van gelezen op het internet. Ik snap best dat sommige mensen mijn manier van testen belachelijk vinden, maar diezelfde mensen hebben vaak geen idee wat er komt kijken bij het goed testen van een auto. Ik zou zeggen bekijk de foto’s maar die laten zien wat deze auto allemaal kan.

Nadat ik terug was op de vrachtwagenparkeerplaats was het tijd voor een rondje in Space met het ESP uit. En dat is véééééééééél leuker dan met het ESP aan, en dat zou je niet verwachten met maar 115 Pk aan boord. Ik reed even een rondje om de autodealer op de hoek zodat ik exact hetzelfde rondje nog een keer kon rijden. Ik zette het gas erop in de flauwe bocht naar links en bij de vrachtwagenparkeerplaats aangekomen gooide ik het stuur in één keer om naar links en vloog al wegglijdend (komt door de M+S-banden) naar rechts weer richting de ESTEC. De gemonteerde Yokohama Geolandar G95 – 225/55-R17 – is een M+S band en heeft voor een dergelijke band een uitstekende grip. In de snelle rechts-links-bochtencombinatie had de Subaru XV het even zwaar, maar dat is normaal op deze plek. Maar hoe zwaar is zwaar? Want omdat ik gas kon blijven geven en de Subaru XV mooi op de ideale lijn bleef deed-ie het in vergelijking veel beter dan andere testauto’s waarbij ik vrijwel altijd even gas moet lossen op deze plek. Ook in de haakse bocht na de verkeersdrempel hield de Subaru XV zijn banden stevig aan het asfalt gekleefd. En dan de hoge verkeersdrempel + rotonde die van het hele rondje met afstand het lastigste punt genoemd mag worden. Hoe lastig het is hangt van de auto én de bestuurder af, want het hangt af van de veerweg én het lef van de bestuurder. Met de veerwegen van de Subaru XV zit het wel goed had ik reeds gemerkt, en dus reed ik met een hogere snelheid dan normaal over de hoge verkeersdrempel heen. De landing was perfect maar toch merkte ik duidelijk dat de schokdempers teveel uitgaande demping hebben. Daardoor valt de achterkant harder op het asfalt dan nodig omdat de wielen te langzaam weer uitveren. Maar liever iets teveel dan te weinig uitgaande demping, want bij te weinig uitgaande demping gaat een auto nadeinen en dat kan levensgevaarlijk zijn. Na de landing moest ik meteen weer vol aan de bak want de rotonde op en direct weer af vraagt de nodige stuurmanskunst, als je plankgas geeft althans. Het is moeilijk te omschrijven hoe de Subaru XV op de grens rijdend aanvoelt, dat komt omdat het anders is dan iedere andere auto die ik getest heb. Eigenlijk is er maar één goed woord voor: ZEKERHEID.

Na zo’n lekker rondje over het SBP rij ik normaal gesproken naar huis, maar zo niet deze keer want deze auto is zo goed dat ik ’m persé nog in een paar van mijn favoriete bochten wilde testen: de opritbocht in ’t Heen, rotonde + S-bocht voormalig MarineVliegkamp Valkenburg, opritbocht N206 -> A44 en als laatste de bocht op de Lange Kerkdam richting de Papeweg beiden in Wassenaar en weer dezelfde weg terug – maar dan net even anders – naar de N44/A44. De opritbocht in ’t Heen is anders dan anders omdat ik met deze auto niet kan schakelen/flipperen zoals de handgeschakelde versie/2-liter CVT-versie. Ik moest dus plankgas geven zonder dat ik goed kon controleren wat ik aan het doen was, want de CVT zou door het plankgas geven naar rond de 6.000 toeren vliegen. En toch kan het dankzij het Symmetrical AWD zonder enig probleem, alleen het probleem is dat je het gewoon moet durven doen. En dat durven betekent niet een plaat voor je harses hebben, maar gewoon goed moet voelen wat er tijdens het testen allemaal gebeurt. Later die week heb ik het nog een keer over gedaan en mama mia wat doet deze auto dat verschrikkelijk goed. Op naar de rotonde + S-bocht en ook daar ben ik lachend doorheen gevlogen, maar daarna ben ik omgedraaid om de N206 weer op te rijden. En dan kun je zo ontzettend mooi de rotonde op en af richting de stoplichten, dat was gewoonweg één grote Subaru-show van kijk eens wat ik allemaal kan. Op naar de extreem lange oprit van de N206 -> A44, hier kan ik de snelheid namelijk perfect opbouwen. Die dikke Audi naast me heb ik nooit meer terug gezien, quattro versus Symmetrical AWD tja… En toen als laatste nog even de ongelofelijk mooie doordraaibocht van de Lange Kerkdam naar de Papeweg. Ik had gelukkig de mazzel dat ik vooraan stond bij het stoplicht, maar ik had wel de veel langere buitenbocht. Ik weet niet meer wat er links naast mij stond, maar hij had er ook zin in want ik moest bij groen stevig op het gas. Heel erg stevig, en nog steviger en toen middenin de bocht begon de Subaru XV met zijn Symmetrical AWD dan eindelijk serieus weg te breken. Heel even maar hoor wees gerust want volgens mij wilde de Subaru XV alleen maar even een overwinningskwispel laten zien.

Waarom een boxermotor?
Boxermotoren worden slechts door een tweetal automerken gebruikt, het Japanse automerk Subaru en dat Duitse automerk van die lelijke platgeslagen Kevers. De voordelen zijn: A – laag en plat design B – laag zwaartepunt C – trillingsarm (4 cil.)/trillingsvrij (6 cil.) D – betere gewichtsverdeling en balans E – betere handling respons. Maar er zijn natuurlijk ook nadelen zoals: A – breed motorblok B – één drijfstang per kruktap C – Twee cilinderkoppen D – Twee aandrijvingen voor de kleppentreinen E – Duur motorblok. Het mag duidelijk zijn dat Subaru in de lange doorontwikkeling van hun boxermotoren bewust daarvoor gekozen heeft. En groot gelijk hebben ze want de betrouwbaarheid van het automerk Subaru is uitstekend. Even googelen op de Duitse zoekmachine met als zoekterm “Subaru zuverlässigkeit” levert resultaten op zoals “Der Subaru Justy ist zuverlässiger als der BMW X3” en “Subaru Forester: Dieser Gebrauchtwagen gilt als sehr robust – denn der hochgelegte Kombi überzeugt mit Zuverlässigkeit. Beim TÜV-Report 2013 wurde er sogar als Geheimtipp geführt”. Mijn enige eerdere ervaringen met boxermotoren zijn die van de BMW motorfiets 2-cilinder boxermodellen en de Honda Goldwing 1.800cc 6-cilinder. Vooral die laatste is een ronduit waanzinnige cult-motorfiets naar mijn bescheiden mening. De onvoorstelbaar trillingsvrije motorloop is zo subliem dat ik niet zo snel even niets vergelijkbaars zou weten wat daarbij in de buurt komt. Hoe ongelofelijk makkelijk zo’n zware lompe Goldwing zich eenmaal rijdend desondanks laat sturen merkte ik tijdens het testen. Vlakbij huis aangekomen reed ik nogal sportief (nogal=zéér) over de rotonde en door de flauwe bochten heen, en toen ik de Honda Goldwing 1800 op de stoep parkeerde stopte er een wat oudere motoragent naast mij en zei tegen mij: “Het is geen circuit hoor, prettige dag nog.” Blijkbaar vond hij het zelf ook wel grappig om te zien, maar ik stond echt even met mijn bek vol tanden. Ik had die motoragent nooit gezien! Maar om even terug te komen op de boxermotor, ik ben er een groot fan van juist vanwege die trillingsvrije motorloop.

YouTube-filmpje Subaru boxermotor

Ma-Di-Wo-Do
Vier dagen op en neer naar werk met de Subaru XV was vier dagen hele dikke pret! Waarom? Omdat deze eenvoudige crossover totaal maar dan ook totaal niet is wat-ie lijkt te zijn. Bekijk de foto’s en de filmpjes over Subaru’s Symmetrical All-Wheel Drive en de boxermotor je snapt wat ik bedoel. Het is de doodsimpele en tegelijkertijd oerdegelijke vernuftigheid waarmee deze auto in elkaar is gezet die het ’m doet. Natuurlijk zijn er crossovers met een fraaier design en een mooier dashboard (alhoewel de Premium versie best mooi is), maar na een aantal dagen rijden in deze robuuste Subaru XV maal je daar niet meer om. Dan vind je het degelijke dashboard juist prima bij deze auto passen, en zou je niet eens een flitsend dashboard willen. Tijdens mijn woon-werkverkeerritten had ik helaas geen sneeuw en hagel verdorie, daar baalde ik eigenlijk wel stevig van maar ach regen is ook leuk. Op mijn eerste werkdag heb ik vooral verbaasd gestaan over de manier waarop de Subaru XV over de rotonderand heen gleed. Dat ging namelijk zo ongelofelijk als vanzelfsprekend dat heb ik nog niet eerder op deze manier meegemaakt. Ik kon de Subaru met het allergrootste gemak halfdwars over de rotonderand heen laten glijden, het was werkelijk kinderspel zo makkelijk ging het. Bij andere auto’s voelde ik al glijdend altijd even dat de voor- of achterkant even uit wilde breken, maar bij de Subaru XV was daar absoluut geen sprake van! Door het lage zwaartepunt van het volledig trillingsvrije boxerblok, de uitstekende balans van de auto en natuurlijk het Symmetrical-AWD raakt deze crossover nooit de weg kwijt. Nou ja bijna nooit maar toen reed ik ver over de grens dus dan is het heel normaal, maar zelfs toen kon ik de Subaru XV met gemak corrigeren. En dat laatste is waar het om gaat want als ik alles uit de kast moet halen om een auto te corrigeren klopt er iets niet.

Na de zon (=droog asfalt), regen (=nat asfalt) en de modder (=varkens-asfalt) had ik nog maar één ding niet gehad en dat was hagel/sneeuw (=schaats-asfalt), en aangezien ik alles geDaan krijg bij mijn vrienden boven kwam die hagel/sneeuw er dus op de laatste avond van de testweek. Na het eten heb ik eerst even mijn neefje naar Appie Heijn gebracht in Wassenaar, en daarna met zijn broer een fles whisky gekocht die ik hem beloofd had in ruil voor een tv-tafeltje. Naar Wassenaar toe zijn we via de ventweg langs de A44 gereden, lekker over alle mooie snelheidsbrekers en verkeersdrempels heen zonder gas te rug te nemen. Dat is het grote voordeel van een auto zoals deze Subaru XV, waar andere auto’s af moeten remmen voor deze hoge snelheidsbrekers en verkeersdrempels geef ik zelfs nog gas bij. De Subaru XV lijkt op een normale personenauto maar de grondspeling is mede dankzij het boxerblok groter dan je verwacht. Terug ben ik over de A44 naar Oegstgeest gereden want daar zit een Gall & Gall met een mooie whisky-collectie. Dat werd dus even heerlijk planken vanaf het stoplicht bij de overgang van de N44 -> A44. Uiteindelijk stopte de snelheidsmeter op 160 km/u want toen moest ik gas terug nemen vanwege langzaam (90 km/u) rijdende voorliggers cq fossielen. Toch was ik verbaasd hoe snel dit slechts 115 Pk sterke 1.6-liter motorblok deze auto op laat trekken en door laat stomen richting de 160 km/u. Dat is nou het grote voordeel van een CVT, in dit geval overigens niet met een duwband maar een trekketting (zie uitleg Lineartronic). Het voordeel van een ketting is dat deze sterker is, en dat is in slecht terrein (L-stand en dus een veel hoger toerental) absoluut een groot voordeel. Helaas wordt dit door maar weinig autojournalisten aangehaald in hun testverslag, en dat is een gemiste kans want het is absoluut een verkoopargument.

Eenmaal thuis begon het hard te hagelen en lag er binnen korte tijd een dikke laag waardoor het wegdek overal volledig wit was. Een prima gelegenheid om de AWD-kwaliteit van deze Subaru XV te testen, deze kans kon ik natuurlijk niet laten liggen ondanks dat ik moe was na een lange dag. Vanaf het woonerf sloeg ik linksaf en gaf stevig gas, maar ondanks wat lichte wielspin bleef de Subaru XV netjes op de ingezette lijn. De rondweg opdraaiend reed ik met normale snelheid richting de rotonde, en ik besloot me overal aan de geldende maximum snelheid te houden. Dit om onomstotelijk aan te tonen dat ik met een Subaru AWD op glad wegdek net zo hard door kan rijden als op droog/nat wegdek. Juist dit is dé grote kwaliteit van het Subaru AWD-systeem genaamd Symmetrical All-Wheel Drive. Voor veel automobilisten zal het gevoelsmatig doodeng zijn om gewoon normaal door te rijden op glad wegdek. Tegen deze automobilisten zou ik willen zeggen ga naar groot parkeerterrein als het gesneeuwd of gehageld heeft en test het daar ik alle rust uit. Door Leiden-Zuid rijdend heb ik me prima vermaakt, haakse bochten, hoge verkeersdrempels en rotondes het maakte de Subaru XV niets uit. Pas toen ik doelbewust de grens op ging zoeken gleed de Subaru XV af en toe weg, maar zelfs dat stelde helemaal niets voor want ik hoefde niet eens te corrigeren dat deed de auto als vanzelf dankzij het AWD. Bij de stoplichten op de kruising bij Holiday Inn kon ik gewoon op de vrije linkerbaan gaan staan. Alle andere automobilisten bleven in hun voorwielaangedreven auto’s angstvallig op de alweer deels ontdooide rechterbaan staan. En het werd nog leuker want toen het groen werd trok ik op de witte/gladde linkerbaan sneller op dan de auto’s naast mij op de ontdooide rechterbaan. Wat een fantastische auto is deze Subaru XV maar het duurde een aantal dagen voordat ik ’m echt leuk ging vinden. Bij Subaru snappen ze dat als geen ander en daarom kun je de Subaru XV dan ook 4 dagen proefrijden in plaats van een totaal nietszeggend uurtje. Kijk dat is nou goede kennis PR en vooral ook passie voor je automerk!